ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΘΑΝΑΤΟΥ - Μαρία Τζανάκου

Δειλός
Και πληγωμένος
Κύριος της μοναξιάς του
Σκεπτόμενος τα πάθη
Τα λάθη
Και τις αγέννητες ,της ζωής του, εκδοχές
Μονοτονίας
-Μάταια υπέφερε-
Και νόμιζε ο ανόητος…
Νόμιζε πολλά
Αλλά υπήρξαν
Μονάχα τα λίγα
Για κείνον
Που όλη του τη ζωή,
Ζωγράφιζε το Θάνατο
Τρομερό κι ολόμαυρο
Να καταπλακώνει
Τα ξέγνοιαστα όνειρά του
Κι αγνόησε
Και ξέχασε
-Ή μήπως πάντα είχε στο μυαλό του;-
Πώς στο γερασμένο του το χέρι
Κουβαλούσε ένα μυρμήγκι
Καταπονημένο
Να ξεψυχά
Μέρα τη μέρα
Και να αποκαλύπτει το όνομά του
«ΕΓΩ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
Βοήθεια ζητώ...
Να πάψω να είμαι Θάνατος
Να πάψω να «ασελγώ»
-Απρόσφορα εν τέλει-
Στης Ζωής
Τις εύθραυστες ισορροπίες».

(ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ ΣΙΩΠΗΣ ΕΚΔ. ΝΟΩΝ ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ 2006)

ΜΑΡΙΑ Γ. ΤΖΑΝΑΚΟΥ: ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Ονομάζομαι Μαρία Τζανάκου. Γεννήθηκα το 1986 στην Αθήνα. Κατά την περίοδο 2004-2008 σπούδασα στο φιλολογικό τμήμα του πανεπιστημίου Αθηνών από όπου και πήρα το πτυχίο μου
με ειδίκευση στην μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία.

Είμαι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Η ενασχόλησή μου με την Ποίηση, χρονολογείται από την εποχή που ήμουν μαθήτρια λυκείου (μεταίχμιο γυμνασίου-λυκείου) περίοδο κατα την οποία, έχει γραφτεί ένα τμήμα της πρωτόλειας και αυτο-εκδοθείσας το έτος 2005 συλλογής μου
 (α)"Συμπαντικές Καταδύσεις". Στη συνέχεια και μέχρι σήμερα έγραψα και κυκλοφόρησαν κατα σειρά οι ακόλουθες ποιητικές μου συλλογές:

(β) Υπομνήματα Σιωπής, Εκδόσεις Νοών , Αθήνα 2006
(γ)Τριμερής Συστοιχία Μέθεξης, Εκδόσεις Νοών , Αθήνα 2007
(δ) Πεποιθησιογόνα, Εκδόσεις Νοών , Αθήνα 2012.
(ε) Εαρινά Ηλιοτρόπια, Εκδόσεις Νοών , Αθήνα 2014
καθώς και το παραμύθι:
(στ) Φλάφυ το Αρκουδάκι, Εκδόσεις Νοών, Αθήνα 2015

Το έτος 2012 έλαβα ποιητικό αριστείο από το λογοτεχνικό περιοδικό "Κελαινώ" καθώς και βραβείο για την ποιητική συλλογή μου "Πεποιθησιογόνα".
Το έτος 2015 έλαβα ποιητικό βραβείο από το λογοτεχνικό περιοδικό "Κελαινώ" για την ποιητική μου συλλογή: Εαρινά Ηλιοτρόπια".
Από το 2013 είμαι διαχειρίστρια του λογοτεχνικού ιστολογίου ΛΗΚΥΘΟΣ (licithos.blogspot.gr) καθώς και των ιστολογίων (licithos2.blogspot.gr, mariatzanakoupoems.blogspot.gr, apofthegmatologio.blogspot.gr, karavakioneirwn.blogspot.gr)

Διαβάστε Περισσότερα

"Μια κραυγή" Sara Teasdale

Μια κραυγή

Ω, υπάρχουνε μάτια

που μπορεί να δει

και χέρια

που τα χέρια του θα χαρούν

αλλά εγώ μόνο φωνή

πρέπει στον εραστή μου να’ μαι

Ω, υπάρχουν στήθια

που το κεφάλι του θα δεχτούν

και χείλια που τα χείλια του θα ξαπλώσουν

Αλλά εγώ εώς ότου νεκρή γενώ

μόνο μια κραυγή γι’ αυτόν θα είμαι

απόδοση στα ελληνικά Μαρία Ροδοπούλου



Sara Teasdale "Η λυρική τραγουδίστρια της ποίησης"
Η Sara Trevor Teasdale είναι αμερικανίδα, λυρική ποιήτρια. Γεννήθηκε το 1884 και απεβίωσε το 1933 από υπερβολική δόση υπνωτικών.
 Η ποιήτρια κατά την διάρκεια της ζωής της δέχτηκε πολύ καλές κριτικές για την αριστοτεχνική δεξιοτεχνία των ποιημάτων της. Η ποίηση της επικεντρώθηκε στην γυναίκα και πως εκείνη αλλάζει απόψεις για την ομορφιά, την αγάπη και τον θάνατο.
 Πολλά ποιήματά της είναι αυτοβιογραφικά σκιαγραφώντας την νεαρή ασθενική γυναίκα σε όλο το μήκος της ζωής της μέχρι την αυτοκτονία της από βαριά κατάθλιψη.
 Το 1918 κέρδισε  το Columbia Poetry Prize το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε Pulitzer Prize for Poetry.
 Η ποίηση της ξεχώρισε για την μελωδία που απέπνεαν οι στίχοι της.

Διαβάστε Περισσότερα

"Πανάρχαια ἀντιδικία" Τάσος Λειβαδίτης

Θέλω να πω ότι κάθε νύχτα έπρεπε να τα παίζω όλα,


και μάλιστα χωρίς να είναι κανείς στην άλλη μεριά


του τραπεζιού-κανείς; αστείοι που είμαστε-


αντίκρυ μου εκεί κάθε νύχτα,στέκεται ο Θεός,


εγώ προσπαθώ να του ξεφύγω,εφευρίσκω πανουργίες,


θανάσιμα αμαρτήματα,κάνω αποτρόπαιες σκέψεις,


αλλά Εκείνος με διεκδικεί ολόκληρο,


λυσσάω που δε μπορώ να βρώ μια υπεκφυγή,


μια διέξοδο.........


Ώσπου αρχίζει να ξημερώνει.


Ανοίγω τότε το παράθυρο και άθελά μου χαμογελώ.


Ο Θεός,για μια ακόμα φορά,με κέρδισε με την καινούρια μέρα του.



Πανάρχαια ἀντιδικία (ποίημα) / Τάσος Λειβαδίτης

Διαβάστε Περισσότερα

Τούρτα με κρέπες και γέμιση πραλίνα - Η νέα συνταγή των Pastry-Designs

Δείτε το νέο βίντεο των pastry-designs με μια ενδιαφέρουσα γευστική πρόταση για τούρτα με κρέπες...

Όλοι μας έχουμε συνηθίσει στην ιδέα να τρώμε τις κρέπες με άλειμμα πραλίνας.Οι ταλαντούχοι νεαροί μας  δείχνουν έναν ξεχωριστό τρόπο να τις απολαύσουμε!

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΤΙΑ ΑΛΜΩΠΙΑΣ.

Ο Σάββας Κωνσταντινίδης γεννήθηκε στη Νότια του νομού Πέλλας το 1943.
 Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ακαδημίας της ΕΣΣΔ, στο Λένινγκραντ. Δούλεψε σε πολλά εργαστήρια της ίδιας πόλης, και έργα του υπάρχουν σε μουσεία της ΕΣΣΔ , καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές.
 Πήρε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στη Μόσχα, το Λένινγκραντ, τη Λειψία, το Παρίσι , την Κούβα, το Ελσίνκι. Από το 1979, ζει στη Θεσσαλονίκη.
 Εργάζεται στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης.  

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΤΣΗΣ.

Διαβάστε Περισσότερα

Οδυσσέας Ελύτης «Κλίμα της απουσίας»

Rob Woodcox 

Οδυσσέας Ελύτης  «Κλίμα της απουσίας»

                                       Ι

Όλα τα σύννεφα στη γη εξομολογήθηκαν
Τη θέση τους ένας καημός δικός μου επήρε
Κι όταν μες στα μαλλιά μου μελαγχόλησε
Το αμετανόητο χέρι
Δέθηκα σ’ έναν κόμπο λύπης.

                                    II

Η ώρα ξεχάστηκε βραδιάζοντας
Δίχως θύμηση
Με το δέντρο της αμίλητο
Προς τη θάλασσα
Ξεχάστηκε βραδιάζοντας
Δίχως φτερούγισμα
Με την όψη της ακίνητη
Προς τη θάλασσα
Βραδιάζοντας
Δίχως έρωτα
Με το στόμα της ανένδοτο
Προς τη θάλασσα

Κι εγώ - μες στη Γαλήνη που σαγήνεψα.

                                  III

Απόγευμα
Κι η αυτοκρατορική του απομόνωση
Κι η στοργή των ανέμων του
Κι η ριψοκίνδυνη αίγλη του
Τίποτε να μην έρχεται Τίποτε
Να μη φεύγει
Όλα τα μέτωπα γυμνά
Και για συναίσθημα ένα κρύσταλλο.

[Προσανατολισμοί, 1941]

Διαβάστε Περισσότερα

Γιώργης Παυλόπουλος «Το άγαλμα και ο τεχνίτης»

Louis Jean Francois Lagrenee

Γιώργης Παυλόπουλος «Το άγαλμα και ο τεχνίτης»

Σαν έκλεινε το μουσείο
αργά τη νύχτα η Δηιδάμεια
κατέβαινε από το αέτωμα.
Κουρασμένη από τους τουρίστες
έκανε το ζεστό λουτρό της και μετά
ώρα πολλή μπροστά στον καθρέφτη
χτένιζε τα χρυσά μαλλιά της.
Η ομορφιά της ήταν για πάντα
σταματημένη μες στο χρόνο.

Τότε τον έβλεπε πάλι εκεί
σε κάποια σκοτεινή γωνιά να την παραμονεύει.
Ερχόταν πίσω της αθόρυβα
της άρπαζε τη μέση και το στήθος
και μαγκώνοντας τα λαγόνια της
με το ένα του πόδι
έμπηγε τη δυνατή του φτέρνα
στο πλάι του εξαίσιου μηρού της.

Καθόλου δεν την ξάφνιαζε
κάθε φορά που της ριχνόταν.
Άλλωστε το περίμενε, το είχε συνηθίσει πια.
Αντιστεκόταν τάχα σπρώχνοντας
με τον αγκώνα το φιλήδονο κεφάλι του
και καθώς χανόταν όλη
μες στην αρπάγη του κορμιού του
τον ένιωθε να μεταμορφώνεται
σιγά σιγά σε κένταυρο.

Τώρα η αλογίσια οπλή του
την πόναγε κάπου εκεί
γλυκά στο κόκαλο
και τον ονειρευότανε παραδομένη
ανάμεσα στο φόβο της και τη λαγνεία του
να τη λαξεύει ακόμη.

Διαβάστε Περισσότερα

Τάσος Λειβαδίτης «Η περιπέτεια»

Shevon Johnson

Τάσος Λειβαδίτης «Η περιπέτεια»

«Και θα μπορούσε κάποτε να γραφτεί η συγκλονιστική περιπέτεια μιας γυναίκας που της έπεσε η βελόνα στο πάτωμα,

 εκείνη γονατίζει κι αρχίζει να ψάχνει, εκεί συναντάει την παλιά της ζωή: χαμένα όνειρα, σφάλματα, νεκροί,

 μα η βελόνα πρέπει να βρεθεί, το φόρεμα να παραδοθεί, ο Χριστός να σταυρωθεί κι η γυναίκα ψάχνει,

 ψάχνει ώσπου ξαναβρίσκει τη βελόνα

 – σηκώνεται τότε, κάθεται στην καρέκλα εξαντλημένη και συνεχίζει να ράβει,

 ενώ κλαίει σιγανά γιατί κατάλαβε άξαφνα

       πως γυρισμός δεν υπάρχει…»

Διαβάστε Περισσότερα