ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΡΟΜΑΧΩΝ.

Ευχαριστήριο Συλλόγου Διδασκόντων Γυμνασίου Προμάχων

Την Τετάρτη 09 Ιανουαρίου 2013 πραγματοποιήθηκε η κοπή βασιλόπιτας των μαθητών του  Γυμνασίου Προμάχων παρουσία του νέου Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων καθώς και των  εκπαιδευτικών της σχολικής μονάδας. 
Ευχαριστούμε το Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων του σχολείου μας που για μια ακόμη χρονιά αντάλλαξε ευχές και πρόσφερε δώρα εν όψει του νέου έτους.
Ευχόμαστε σε όλες και όλους Καλή Χρονιά με Υγεία και Αγάπη. Στους γονείς υπομονή και στους μαθητές μας επιμονή και προσήλωση στις υποχρεώσεις τους.

Ο Σύλλογος Διδασκόντων  του Γυμνασίου Προμάχων

Διαβάστε Περισσότερα

ΒΡΙΣΚΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ-ΠΛΗΡΗΣ ΟΔΗΓΟΣ.

Οι νέοι και οι εξειδικευμένοι επαγγελματίες μετακινούνται ευκολότερα

Η ανεργία που «σκαρφάλωσε» στο 26% το Σεπτέμβρη του 2012, αλλά και οι χαμηλοί μισθοί όσων εξακολουθούν να εργάζονται στη χώρα μας, φέρνει πολλούς Έλληνες πιο κοντά στην αναζήτηση ευκαιριών για δουλειά στο εξωτερικό. 

Οι νέοι εργαζόμενοι όπως και οι εξειδικευμένοι επαγγελματίες μετακινούνται ευκολότερα, ωστόσο η εύρεση εργασίας σε άλλες χώρες δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση.

Ένας στους δύο Έλληνες που βρίσκονται σε «εργάσιμη ηλικία» αναζητούν απασχόληση στο εξωτερικό, σύμφωνα με έρευνα του ομίλου παροχής υπηρεσιών ανθρώπινου δυναμικού «Adecco», σχετικά με τις τάσεις αναζήτησης εργασίας στην Ελλάδα.

Μάλιστα το 49% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο αναζητούν εργασία στο εξωτερικό και ένα επιπλέον 3% δήλωσε ότι έχει ήδη δεχθεί σχετική πρόταση, την οποία και εξετάζει. Ως ισχυρότερα κίνητρα για μετακίνηση στο εξωτερικό προβάλουν η υψηλή ανεργία και η ύφεση, ενώ σημαντικό ρόλο παίζουν και οι χαμηλοί μισθοί στην Ελλάδα.

Η γενιά η οποία φαίνεται να έχει τη μεγαλύτερη πρόθεση να μεταναστεύσει είναι η γενιά των 25 ως 35 ετών, κυρίως πτυχιούχοι και απογοητευμένοι από την αγορά εργασίας. Επίσης, υπάρχει η κατηγορία των υψηλόβαθμων στελεχών, η οποία έχει επηρεαστεί δυσμενώς από την ύφεση και επιλέγει το εξωτερικό ως λύση για τη διατήρηση ενός ικανοποιητικού τρόπου ζωής.

Ενδεικτικό της τάσης φυγής που επικρατεί στη χώρα μας είναι το γεγονός πως πέρυσι, μόνο στην Γερμανία βρήκαν δουλειά 123.000 Έλληνες σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Εργασίας, σημειώνοντας αύξηση της τάξης του 11% σε σύγκριση με το 2011.

Ο δημοφιλέστερος εργασιακός προορισμός για όσους αναζητούν εργασία παραμένει η Ευρωπαϊκή Ένωση και κυρίως οι Σκανδιναβικές χώρες, η Γερμανία και η Μεγάλη Βρετανία. Ωστόσο αυξημένο ενδιαφέρον καταγράφεται για χώρες όπως η Αμερική, ο Καναδάς και η Αυστραλία, όπου συχνά υπάρχουν συγγενείς πρόθυμοι να υποστηρίξουν τους μετανάστες στα πρώτα τους βήματα εκτός συνόρων. Προσωπικό αναζητούν πλέον εντονότερα και οι αναπτυσσόμενες οικονομίες, όπως η Βραζιλία, η Ινδία και η Κίνα, κυρίως τους τομείς των θετικών επιστημών, της πληροφορικής και των κατασκευών, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει και το μεταναστευτικό ρεύμα προς τις χώρες του Κόλπου.

Όπως και να έχει, η εύρεση εργασίας στο εξωτερικό επιβάλλει την εξαιρετικά προσεγμένη στρατηγική και προετοιμασία του υποψηφίου. Ο εντονότερος ανταγωνισμός και η ιδιαίτερη έμφαση που δίνεται στον τρόπο σύνταξης του βιογραφικού/συνοδευτικής επιστολής ως μέσο κατανόησης για την προσωπικότητα του υποψηφίου, αφήνουν στο κάθε υποψήφιο ελάχιστα περιθώρια για λάθη εάν θέλει να διεκδικήσει τις θέσεις που τον ενδιαφέρουν με αξιώσεις. «Κλειδί» για την ανεύρεση του κατάλληλου εργοδότη σε κάποια από τις ευρωπαϊκές χώρες αποτελεί το Europass CV.

Ευρώπη, η ασφαλής επιλογή

Μια καλή αφετηρία για τους εργαζόμενους που επιθυμούν να ακολουθήσουν μια ευρωπαϊκή σταδιοδρομία αποτελεί το δίκτυο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Απασχόλησης (EURES), συγκεντρώνοντας δεκάδες χιλιάδες εργοδότες που αναζητούν προσωπικό, αλλά και χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την επαγγελματική κινητικότητα κάτω από την ίδια ευρωπαϊκή «στέγη».

Στον δικτυακό τόπο http://ec.europa.eu/eures/home.jsp?lang=el οι Έλληνες υποψήφιοι μπορούν να βλέπουν τις διαθέσιμες κενές θέσεις στην ειδικότητά τους και να ενημερώνονται σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας στη χώρα της επιλογής τους. Η γνώση της αγγλικής γλώσσας και η κατοχή του απαραίτητου τίτλου σπουδών που αφορά την ειδικότητα, συνιστούν συχνά "διαβατήριο" για την απασχόληση στις χώρες της Ε.Ε.

Αυτή την περίοδο το δίκτυο EURES «φιλοξενεί» 1.110.437 ανοικτές θέσεις στην Αυστρία (33.138), στο Βέλγιο (1.989), στη Βουλγαρία (20), στην Ελβετία (11.737), στην Κύπρο (1.466), στην Τσεχική Δημοκρατία (24.438), στη Γερμανία (311.604), στην Δανία (31.542), στην Εσθονία (1.592), στην Ισπανία (1.872), στη Φινλανδία (23.606), στη Γαλλία (50.156), στην Ουγγαρία (3.808), στην Ιρλανδία (2.804), στην Ισλανδία (45), στην Ιταλία (7.628), στο Λιχνενστάιν (76), στη Λιθουανία (2.823), στο Λουξεμβούργο (266), στη Λετονία (2.874), στη Μάλτα (142), στις Κάτω Χώρες (20.159), στη Νορβηγία (6.118), στην Πολωνία (18.888), στην Πορτογαλία (683), στη Ρουμανία (2.945), στη Σουηδία (39.396), στη Σλοβενία (1.390), στη Σλοβακία (3.966) και στο Ηνωμένο Βασίλειο (452.605).

Πρωταθλήτρια στο σκέλος των εργοδοτών είναι η Γερμανία, με 3.779 εταιρείες εγγεγραμμένες στο δίκτυο. Ακολουθεί η Αγγλία με 3.226 ιδιωτικές επιχειρήσεις να αναζητούν προσωπικό και η Νορβηγία με 2.516. Η πλειοψηφία των ατόμων που αναζητούν εργασία μέσω EURES ανήκουν στον κλάδο της Διοίκησης, των Οικονομικών και των Νομικών, ενώ ακολουθούν οι τομείς των Πωλήσεων, του Μάρκετινγκ, των Ξενοδοχειακών Υπηρεσιών και της Πληροφορικής.

«Η τάση αναζήτησης εργασίας στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εντάθηκε το 2012» επισημαίνει η Κατερίνα Φλάκα, συντονίστρια του δικτύου EURES στην Ελλάδα.

Εντυπωσιακή αύξηση καταγράφει ο νοσηλευτικός κλάδος, καθώς διπλασιάστηκε ο αριθμός των νοσηλευτών που επιθυμούν να μεταναστεύσουν κυρίως σε Αγγλία, Σουηδία, Κύπρο και Γερμανία. Σταθερά προσανατολισμένοι στο εξωτερικό παραμένουν οι γιατροί, καθώς η γήρανση του ευρωπαϊκού πληθυσμού δημιουργεί θέσεις εργασίας στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης σε Ολλανδία, Μεγάλη Βρετανία, Σουηδία, Ελβετία, Νορβηγία και Δανία. Μηχανικούς αναζητούν χώρες όπως η Δανία, η Σουηδία και η Μ. Βρετανία, ενώ καθηγητές διαφόρων κλάδων στρέφονται ολοένα και περισσότερο σε χώρες όπως η Αγγλία, η Γαλλία και η Γερμανία.

«Στο μόνο κλάδο που υπάρχει μεγάλη ζήτηση επαγγελματιών αλλά μικρή προσφορά από Έλληνες, είναι εκείνος των σερβιτόρων και των μαγείρων. Χώρες όπως η Αυστρία και η Γερμανία αναζητούν γερμανόφωνο εποχικό προσωπικό στον τομέα του χειμερινού τουρισμού και της εστίασης. Ωστόσο οι Έλληνες με τα απαραίτητα τυπικά προσόντα, επιλέγουν να μείνουν στη χώρα τους μόνο με το ταμείο ανεργίας τον χειμώνα, αντί να δοκιμάσουν την τύχη τους στο εξωτερικό», τονίζει η κα Φλάκα.

Μεγάλες δεξαμενές απορρόφησης επιστημόνων αλλά και ανειδίκευτων εργατών παραμένουν οι αγορές εργασίας της Αγγλίας, της Γερμανίας, της Σουηδίας και της Δανίας, ενώ Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και άλλες πόλεις της Δυτικής Ελλάδας αποτελούν τις πόλεις με τη μεγαλύτερη εκροή εργατικού δυναμικού.

Αυστραλία: Κυνηγώντας το όνειρο

Όταν ξέσπασε η κρίση στη χώρα μας, οι Έλληνες άρχισαν και πάλι να σκέφτονται την Αυστραλία, περίπου 40 χρόνια μετά το 1975, όταν σταμάτησε το μεταναστευτικό ρεύμα που είχε ξεκινήσει και αφού πλέον κατοικούν –μόνο στη Μελβούρνη- περί του 220.000 Έλληνες ομογενείς.

Παρά τη γεωγραφική της απόσταση, αναρίθμητες είναι οι επαγγελματικές ευκαιρίες που παρουσιάζει η Αυστραλία για τους Έλληνες που πρόκειται να μεταναστεύσουν εκεί,αναζητώντας το εργασιακό τους μέλλον.

Το επαγγελματικό μεταναστευτικό πρόγραμμα της Αυστραλίας βασίζεται στις ανάγκες της οικονομίας της χώρας και είναι ανοιχτό για όλα τα άτομα που έχουν τις ειδικότητες και τα προσόντα που βρίσκονται σε υψηλή ζήτηση στην Αυστραλία, συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων.

Η τελική επιλογή των μεταναστών γίνεται με το σύστημα της μοριοδότησης, ενώ βασικά κριτήρια επιλογής είναι η ηλικία και η γλώσσα. Οι υποψήφιοι θα πρέπει να είναι κάτω των 50 ετών και να μιλούν την αγγλική γλώσσα σε ικανοποιητικό επίπεδο. Οι πλέον περιζήτητες ειδικότητες είναι μηχανικοί (όλων των κατηγοριών), χημικοί μηχανικοί για τους τομείς της εξορυκτικής βιομηχανίας, ανώτερα διοικητικά στελέχη για επιχειρήσεις, γεωλόγοι, μαθηματικοί, ηλεκτρολόγοι, γιατροί (όλων των κλάδων), νοσηλευτικό προσωπικό, δάσκαλοι, λογιστές, ελεγκτές, μηχανικοί πλοίων, επιστήμονες αγροτικού τομέα, δικηγόροι, πτυχιούχοι πληροφορικής κλπ.

Προτεραιότητα δίνεται στους αιτούντες που έχουν εξασφαλίσει από Αυστραλό εργοδότη προσφορά θέσης εργασίας. Προκειμένου κάποιος να πάρει βίζα μόνιμης παραμονής, θα πρέπει να έχει συγγενείς στην Αυστραλία, οι οποίοι θα δεχθούν να λειτουργήσουν ως εγγυητές και να γνωρίζει καλά την Αγγλική γλώσσα. 

Οι επιλογές για βίζα είναι πολλές, με την πιο συνηθισμένη εκείνη της κατηγορίας General Skilled Migration που εξαρτάται από τους πόντους που θα συγκεντρώσει ο υποψήφιος σε συγκεκριμένα κριτήρια. Η βάση για τη βίζα είναι το 65 και η αίτηση κοστίζει 2.200 ευρώ. Η γραφειοκρατία δεν είναι αμελητέα – μεταφράσεις, επικυρώσεις πτυχίων κ.α.- και η συνολική διάρκεια αναμονής εξαρτάται από το είδος της βίζας (μπορεί να διαρκέσει έως και 12 μήνες).

Σύμφωνα με στοιχεία της Αυστραλιανής Πρεσβείας στην Αθήνα, το ενδιαφέρον για χορήγηση βίζας το 2011 τριπλασιάστηκε σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, ενώ το 2012 υποχώρησε και πάλι κοντά στο επίπεδα του 2010.

Η Κυβέρνηση της Αυστραλίας έχει πολύ οργανωμένη ιστοσελίδα προκειμένου να βοηθήσει τους μελλοντικούς κατοίκους της να αναζητήσουν το μελλοντικό εργοδότη τους (www.immi.gov.au/allforms/foreign/994igre.pdf).

Οι υποψήφιοι που ψάχνουν για δουλειά στην Αυστραλία, μπορούν να επισκεφτούν τις δύο μεγαλύτερες ιστοσελίδες για αγγελίες εργασίας (www.seek.com.au και www.mycareer.com.au) και να ενημερωθούν για τα προσφερόμενα επαγγέλματα αλλά και για τις αμοιβές τους.

Τέλος θα πρέπει να σημειωθεί πως η χώρα μας εξετάζει από κοινού με την Αυστραλία τη χορήγηση της WorkingandHolidayVisa σε 500 νέους Έλληνες πτυχιούχους έως 30 ετών, προκειμένου να ταξιδέψουν στη μακρινή χώρα και να αποκτήσουν πολύτιμη εργασιακή εμπειρία για ένα έτος, ενώ ίσος αριθμός Αυστραλών να εργαστεί στην ελληνική επικράτεια για το ίδιο χρονικό διάστημα.

ΗΠΑ- Καναδάς: Δουλεύοντας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού

Το αμερικάνικο όνειρο υπήρξε ανέκαθεν "μαγνήτης" για τους Έλληνες που ήθελαν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό. Οι πολυάριθμες ευκαιρίες εργασίας σε διάφορους τομείς, οι υψηλές αμοιβές και οι ευνοϊκές συνθήκες διαβίωσης τροφοδοτούν πλέον και το σύγχρονο κύμα της ελληνικής μετανάστευσης.

Καταλυτικό ρόλο στην διαδικασία επιλογής των υποψηφίων από κάποια εταιρεία των ΗΠΑ παίζουν τα εξειδικευμένα προσόντα, η εργασιακή εμπειρία και το υψηλό επίπεδο σπουδών. Στην Αμερική, οι κλάδοι της πληροφορικής και των θετικών επιστημών είναι συνήθως οι κλάδοι που δέχονται πιο εύκολα μετανάστες από το εξωτερικό.

Το πρώτο και αναγκαίο βήμα για να εργαστεί κάποιος στις ΗΠΑ, είναι να έχει προσφορά εργασίας από Αμερικανό εργοδότη σε κλάδο που απαιτεί πανεπιστημιακές σπουδές – όχι δηλαδή το εστιατόριο κάποιου συγγενή. Με λίγες εξαιρέσεις για άτομα με εξαιρετικές και σπάνιες ικανότητες (επιστήμονες διεθνούς αναγνώρισης κ.α.), η προσφορά εργασίας είναι απόλυτα αναγκαία, αφού όλη η νομική διαδικασία για την εργασία στις ΗΠΑ ξεκινά με πρωτοβουλία του Αμερικανού εργοδότη και όχι του αλλοδαπού.

Ο πιο προσφιλής τρόπος για να βρει κανείς δουλειά στις ΗΠΑ είναι να έχει σπουδάσει σε αμερικανικό πανεπιστήμιο, όπου μπορεί με σχετική ευκολία να προσεγγίσει μεγάλες εταιρίες. Επίσης, η φοιτητική βίζα που παρέχεται σε φοιτητές (F-1) επιτρέπει την εργασία στις ΗΠΑ για δώδεκα μήνες, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών.

Ένας ακόμα αρκετά συνηθισμένος τρόπος αναζήτησης εργασίας είναι με μετάθεση, εφόσον ο αλλοδαπός εργάζεται ήδη σε κάποια εταιρία που διαθέτει γραφεία στις ΗΠΑ. Η βίζα τύπου L-1 απευθύνεται ειδικά σε εκείνους που έχουν εργαστεί για τουλάχιστον έναν χρόνο εκτός ΗΠΑ και θέλουν να μετατεθούν στα γραφεία της ίδιας εταιρίας στις ΗΠΑ. Η μετάθεση με βίζα L-1 παρέχει αρκετά πλεονεκτήματα, το σημαντικότερο από τα οποία είναι ότι μπορεί κανείς σχετικά εύκολα να προχωρήσει σε αίτηση για πράσινη κάρτα, που παρέχει το δικαίωμα μόνιμης διαμονής.

Με λίγη τύχη και πολύ δυνατά προσόντα, μπορεί κανείς να κάνει αιτήσεις για δουλειά απευθείας σε αμερικανικές εταιρίες. Σε αυτή την περίπτωση, η εταιρία μπορεί να ξεκινήσει την διαδικασία για βίζα τύπου Η1-Β. 

Οι βίζες αυτές είναι περιορισμένες ανά έτος και αρχίζουν να ισχύουν την 1η Οκτωβρίου του κάθε έτους. Αν δηλαδή οι βίζες δηλαδή του τρέχοντος έτους έχουν εξαντληθεί, θα πρέπει ο υποψήφιος να περιμένει έως την 1η Οκτωβρίου του επομένου έτους για να ξεκινήσει εργασία. Ας σημειωθεί ότι η βίζα Η1-Β είναι για προσωρινή εργασία για συγκεκριμένο εργοδότη, δεν παρέχει δηλαδή τα δικαιώματα της πράσινης κάρτας, που έχει αρκετά υψηλότερες απαιτήσεις. Συνήθως οι εργοδότες δοκιμάζουν τον εργαζόμενο πρώτα με προσωρινή βίζα πριν ξεκινήσουν την διαδικασία για την πράσινη κάρτα.

Τέλος, ορισμένες ειδικές κατηγορίες ατόμων, όπως άτομα με εξαιρετικές ικανότητες στις επιστήμες, στις τέχνες, στην εκπαίδευση, στις επιχειρήσεις ή στον αθλητισμό ή ερευνητές με διεθνή αναγνώριση και άλλοι έχουν το δικαίωμα να κάνουν αίτηση για πράσινη κάρτα απευθείας, χωρίς έτοιμη προσφορά εργασίας. Περισσότερες πληροφορίες παρέχονται στην Πρεσβεία των ΗΠΑ (http://athens.usembassy.gov)

Πέμπτη χώρα σε προσλήψεις στον κόσμο είναι ο Καναδάς, με τον μεταλλευτικό τομέα, τις κατασκευές, τις μεταφορές και το λιανικό εμπόριο να πρωταγωνιστούν στο νέο εργασιακό τοπίο. Μάλιστα πρόσφατα η καναδική κυβέρνηση εκδήλωσε το ενδιαφέρον της να αναβαθμίσει το σύστημα υποδοχής μεταναστών έως το 2014, προκειμένου να συνδέει απευθείας τους υποψήφιους μετανάστες με τους εργοδότες που θέλουν να τους προσλάβουν.

Βασική προϋπόθεση για να εργαστεί κανείς στον Καναδά είναι η επαγγελματική ειδικότητά του να βρίσκεται μέσα στη λίστα που εκδίδει κάθε χρόνο η καναδική κυβέρνηση. Ο ενδιαφερόμενος που διαπιστώνει πως το επάγγελμά του είναι στη λίστα, πρέπει να κάνει αίτηση για την έκδοση κάρτας βίζα και να αναμένει τα αποτελέσματα, ή εναλλακτικά να έχει δεχτεί πρόταση εργασίας από Καναδό εργοδότη. Η διαδικασία για την υποβολή αίτησης βίζας είναι εξαιρετικά απλή και γίνεται μέσω διαδικτύου (www.canadainternational.gr.ca/greece-grece ). Σημαντικό κριτήριο για να βρει κάποιος δουλειά στον Καναδά είναι και η καλή γνώση αγγλικών και γαλλικών, των δύο επίσημων γλωσσών της χώρας. Με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας του Καναδά υπάρχει μια μικρή αύξηση του αριθμού των Ελλήνων που βρήκαν μόνιμη ή προσωρινή εργασία στη χώρα την τελευταία διετία, ίσως όμως πρόκειται για ομογενείς που είχαν φύγει από τον Καναδά και επέστρεψαν.

Αξίζει να σημειωθεί πως από πέρυσι έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία με σύνθημα «Hire a Greek» (προσέλαβε και εσύ έναν Έλληνα) από επιχειρηματίες του εξωτερικού με ελληνική καταγωγή. Σκοπός της είναι η απορρόφηση ανέργων από τη χώρα μας σε εταιρίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε αρχικά από την Αμερική μέσω του ειδησεογραφικού portal www.greekreporter.com όμως σύντομα βρήκε ανταπόκριση από τους επιχειρηματικούς κύκλους του Καναδά, της Αυστραλίας και της Ευρώπης. Οι υποψήφιοι δεν έχουν παρά να υποβάλλουν online το βιογραφικό τους στην ιστοσελίδα www.hireagreek.com και να αναζητήσουν το επαγγελματικό τους μέλλον, εκτός συνόρων.

Οι εργασιακές προκλήσεις στις χώρες του Περσικού Κόλπου

Το υψηλό βιοτικό επίπεδο και η ανυπαρξία φορολογίας συνιστούν δέλεαρ για οποιονδήποτε Ευρωπαίο -πόσο μάλλον Έλληνα- προκειμένου να μεταναστεύσει στις αραβικές χώρες.

Παρά τις πολιτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις στην ευρύτερη περιοχή, τα αυταρχικά καθεστώτα και τις αυστηρές ποινές που επιβάλλονται σε περίπτωση παράβασης των νόμων, οι έξι αραβικές χώρες που απαρτίζουν το Συμβούλιο Συνεργασίας του Περσικού Κόλπου (GCC) (Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κουβέιτ, Κατάρ, Ομάν και Μπαχρέιν), αποτελούν έναν από τους πιο δημοφιλείς εργασιακούς προορισμούς για Δυτικοευρωπαίους που αναζητούν διαφυγή από την Ευρώπη της κρίσης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία πρόσφατης έρευνας της ιστοσελίδας GulfTalent.com για την εργασία και τους μισθούς στην περιοχή του Κόλπου, οι χώρες που συγκεντρώνουν τους περισσότερους μετανάστες είναι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία.

Οι περισσότεροι υπήκοοι δυτικών χωρών επιλέγουν ως τόπο μετανάστευσής τους το Ντουμπάι και το Άμπου Ντάμπι, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, καταλαμβάνοντας το 46% και το 26% του συνολικού ποσοστού των μεταναστών τους. Στην τρίτη θέση προτίμησης έρχεται η πρωτεύουσα του Κατάρ, η Ντόχα, όπου το 21% των ξένων υπηκόων της προέρχεται από τη Δύση.

Σχεδόν όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι στις χώρες του Κόλπου δημιουργούν ευκαιρίες εργασίας, ωστόσο οι περισσότερες νέες θέσεις προέρχονται από τον κλάδο του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, την υγεία, τις λιανικές πωλήσεις, την τεχνολογία πληροφοριών και τη μηχανική.

Οι ξένοι υπήκοοι καταλαμβάνουν στην πλειονότητά τους θέσεις μηχανικών (όλων των ειδικοτήτων), λογιστών, μάνατζερ, αναλυτών και πωλητών.

Ειδικά για τους μηχανικούς (ηλεκτρολόγους μηχανικούς, μηχανολόγους, μηχανικούς υπολογιστών και μηχανικούς άλλων ειδικοτήτων) οι αραβικές χώρες συνιστούν «εργασιακό παράδεισο», αρκεί οι ενδιαφερόμενοι να διαθέτουν τους βασικούς τίτλους σπουδών, εργασιακή πείρα και άριστη γνώση της αγγλικής γλώσσας.

Οι εργοδότες επιχειρήσεων, εθνικών και πολυεθνικών, στις χώρες του Κόλπου επικεντρώνονται ιδιαίτερα στα βιογραφικά υποψηφίων από τις χώρες της Δύσης, καθώς η οικονομική κρίση στην Ευρώπη έχει δημιουργήσει μία τεράστια δεξαμενή από υψηλά εξειδικευμένο προσωπικό που δύσκολα μπορεί να εντοπιστεί στον υπόλοιπο κόσμο.

Μάλιστα, οι περισσότερες εταιρείες προσφέρουν υψηλότερους μισθούς στους ξένους υπηκόους σε σχέση με τους Ασιάτες, ώστε να τους δελεάσουν να εργαστούν γι' αυτές.

Όπως φανερώνουν και τα στατιστικά, πάνω από το 80% των ξένων εργαζόμενων στις έξι αραβικές χώρες μεσοσταθμικά (στην περίπτωση της Σαουδικής Αραβίας φτάνει το 98%) βεβαιώνουν ότι οι απολαβές τους είναι υψηλότερες σε σχέση με αυτές που είχαν στην πατρίδα τους.

Για τους Έλληνες πολίτες δεν απαιτείται θεώρηση (visa) για την είσοδό τους στα ΗΑΕ. Ωστόσο, αν η παραμονή τους πρόκειται να ξεπεράσει τις 60 ημέρες, τότε χρειάζεται προηγούμενη επικοινωνία με τις αρμόδιες εμιρατινές αρχές. Στα ΗΑΕ ζουν και εργάζονται περί τους 1.000 Έλληνες, εκ των οποίων οι περισσότεροι βρίσκονται στο Ντουμπάι (στελέχη επιχειρήσεων, επιχειρηματίες κ.α.).

Πηγή: news.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΙ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΩΝ.

Πονάς και μόνο που τις διαβάζεις!

Η εποχή που είναι γνωστή ως «Σκοτεινά Χρόνια», ο φοβερός και τρομερός ευρωπαϊκός Μεσαίωνας, λογίζεται ως μια από τις πλέον βίαιες ιστορικές εποχές.

Οι ανισότητες και η βαρβαρότητα ταλάνισαν το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης από τον 5ο έως τον 15ο αιώνα, κάπου 1.000 σκοτεινά και αιμοδιψή χρόνια.

Ένα από τα πλέον αποτρόπαια χαρακτηριστικά της μεσαιωνικής πρακτικής ήταν η μακάβρια εφευρετικότητα των ανθρώπων, που γέννησε μια πληθώρα μεθόδων βασανισμού. 

Οι λόγοι για να βασανιστεί κάποιος περίσσευαν: από θρησκευτικές διαφορές και αιρετικές αντιλήψεις μέχρι τιμωρίες του ποινικού κώδικα και κοινωνικά παραστρατήματα, όλα καλούσαν σε έναν πατροπαράδοτο και ακραίο βασανισμό του φταίχτη. 

Αυτό που μας εκπλήσσει ωστόσο περισσότερο στα μεσαιωνικά βασανιστήρια δεν είναι η διαβολική βαρβαρότητά τους όσο η εκτεταμένη ποικιλία των τεχνικών και το μέλημα για ολοένα και πιο εντυπωσιακές συσκευές βασανισμού.

Δεν είναι δυνατόν να περιληφθούν όλες οι ευφάνταστες μέθοδοι μεσαιωνικού βασανισμού στη λίστα μας, θα διερευνήσουμε ωστόσο μια πλούσια συλλογή με τις πλέον στυγερές συσκευές που ανακαλύφθηκαν ποτέ...

Ο μπρούτζινος ταύρος



Επρόκειτο για ένα κούφιο ορειχάλκινο άγαλμα που έμοιαζε στην όψη σε πραγματικό ταύρο. Τα θύματα τοποθετούνταν εντός του, με τις γλώσσες τους να κόβονται συνήθως πριν. Η πόρτα έκλεινε και μετά ξεκινούσε η ιεροτελεστία της φωτιάς: πύρινες γλώσσες τύλιγαν τον ταύρο, αφήνοντας το θύμα να «βράσει» στο εσωτερικό του, μέσα σε κραυγές αγωνίας και πόνου. Οι κινήσεις απόγνωσης και οι φωνές του θύματος έκαναν τον ταύρο να μοιάζει ζωντανός, γεγονός που έκανε το φιλοθεάμον κοινό να παραληρεί από το θέαμα. Ο θρύλος το θέλει να είναι Έλληνας ο εφευρέτης της αποτρόπαιης αυτής συσκευής, ο Πέριλλος (Perilaus σε κάποιες πηγές), που τον κατασκεύασε για τύραννο της εποχής. Κι ενώ περίμενε μια γενναιόδωρη αμοιβή για την επινοήτικότητά του, ο Πέριλλος έμελλε να γινόταν ο πρώτος που θα τον δοκίμαζε...

Ο σφιγκτήρας αντιχείρων



Μια από τις πλέον ύπουλες συσκευές βασανιστηρίων του Μεσαίωνα, αφού το θύμα δεν πέθαινε από την εφαρμογή της, υπέφερε απλώς από αβάσταχτους πόνους. Τρεις μεταλλικές μπάρες ασφάλιζαν τους αντίχειρες του θύματος, με το μεταλλικό έλασμα να συνθλίβει τα δάχτυλα ανεπανόρθωτα. Οι βίδες αντίχειρα αποτελούσαν μάλιστα «ανθρωπιστική» εξέλιξη παλιότερης συσκευής, που «έλιωνε» και τα 10 δάχτυλα του θύματος. Οι πρώτες αναφορές για τη χρήση τους κάνουν λόγο για τον ρωσικό στρατό, ως τρόπο τιμωρίας για την απείθεια των στρατιωτών... 

Η σκάφη 



Μια από τις πλέον περίφημες και διαδεδομένες συσκευές βασανισμού, κυριάρχησε στην Ευρώπη για αιώνες. Έβγαινε σε πολλά «μοντέλα», η βασική ιδέα παρέμενε ωστόσο αναλλοίωτη: το θύμα δενόταν σε μια επιφάνεια και με τη βοήθεια ενός μηχανισμού, συνήθως μιας τροχαλίας, τα σχοινιά σφίγγονταν και τραβούσαν το σώμα του θύματος μέχρι να εξαρθρωθούν τα μέλη του. Αν μάλιστα η ποινή ήταν βαρύτερη, το βασανιστήριο συνεχιζόταν μέχρι τα άκρα να διαχωριστούν εντελώς από το σώμα, ενώ τίποτα δεν απέκλειε την ταυτόχρονη χρήση της σκάφης με άλλες μεθόδους βασανισμού. Η συχνότερη ήταν το άναμμα φωτιάς κάτω από τη σκάφη, για το κάτι παραπάνω στον πόνο και τη φρίκη. Η ισπανική Ιερά Εξέταση, πέρα από τις δικές της μεθόδους, χρησιμοποιούσε τη σκάφη συχνότατα...

Ο τροχός


Τροχοί χρησιμοποιούνταν σε πολλές τεχνικές βασανισμού, οι μεσαιωνικοί δήμιοι παραήταν ωστόσο εφευρετικοί για να αφήσουν τον τροχό στον υποδεέστερο βοηθητικό του ρόλο. Το θύμα δενόταν λοιπόν σε έναν μεγάλο ξύλινο τροχό και κατόπιν αφηνόταν να κυλήσει από την πλαγιά ενός λόφου. Η πρώιμη αυτή μέθοδος δεν ικανοποιούσε ωστόσο το κοινό και μια πιο σοφιστικέ χρήση εφευρέθηκε: ο τροχός προσαρμόστηκε σε μια βάση, για να μπορεί να περιστρέφεται ελεύθερα, και μια σειρά από ανεπιθύμητα πράγματα μπορούσαν να συμβούν στο δεμένο πάνω του σώμα: η φωτιά ήταν πάντα ένας αλάνθαστος τρόπος, και τα καρφιά ωστόσο που έσκιζαν τη σάρκα δεν μπορούσαν να αγνοηθούν. Αργότερα τα καρφιά θα κάνουν την εμφάνισή τους πάνω στον τροχό, ενώ η χρήση του αφέθηκε πραγματικά ελεύθερη στη ζοφερή ανθρώπινη φαντασία. Χρησιμοποιήθηκε ακόμα και για να παραμένει το σώμα του θύματος δεμένο πάνω του για μέρες κάτω από τον καυτό ήλιο...

Το παλούκι



Το να καείς πάνω στο παλούκι ήταν συνήθως η τελευταία στάση στο μακάβριο ταξίδι του βασανισμού, μιας και η τεχνική αυτή ήταν μοιραία για τη ζωή του θύματος. Σε επίπεδο ιδεών, η λειτουργία του παλουκιού παραήταν απλή: ένας σωρός από ξερά ξύλα με ένα παλούκι στο κέντρο, γύρω από το οποίο δενόταν το θύμα, ήταν το λαχταριστό σκηνικό για μια φωτιά που θα τον κατέκαιγε. Έπαιρνε συνήθως μισή ώρα μέχρι να χάσει το θύμα τις αισθήσεις του, όταν ωστόσο ο άνεμος απομάκρυνε τη φλόγα από το ανθρώπινο κορμί, το βασανιστήριο μπορούσε να κρατήσει μέχρι και 2 ώρες. Το παλούκι ήταν ο τελευταίος σταθμός στο βασανιστήριο, το σώμα ήταν λοιπόν ήδη κακοποιημένο μέχρι να φτάσει η ώρα του για την πυρά. Οι Ιεροεξεταστές έδωσαν μάλιστα στον τροχό μια άλλη νότα φρίκης: πριν να δεθεί το σώμα στο παλούκι, η γλώσσα του θύματος γινόταν «σάντουιτς» ανάμεσα σε δύο καυτές πλάκες σιδήρου. Κι αυτό γιατί η πρησμένη γλώσσα του θύματος το εμπόδιζε να μιλήσει καθαρά, κάνοντας κατόπιν τις κραυγές του πάνω στη φωτιά ακόμα πιο τρομακτικές, ακόμα πιο συναρπαστικές για το αδηφάγο πλήθος!

Ο κλοιός


Ο εγκεφαλικός κλοιός παρέμεινε σε χρήση ακόμα περισσότερο και από το παλούκι. Δύο παράλληλες ξύλινες επιφάνειες ασφάλιζαν τον λαιμό και τους καρπούς του θύματος, αφήνοντάς το έρμαιο στις κολασμένες βουλές του δήμιου. Ο κλοιός δεν αποτελούσε συσκευή βασανισμού από μόνος του, αν και σίγουρα δεν θα ένιωθε άνετα ο άνθρωπος μέσα του. Η συσκευή τοποθετούνταν σε δημόσια θέα με σκοπό να ταπεινωθεί και να εξευτελιστεί το θύμα για τα κρίματά του. Το κοινό εκσφενδόνιζε αντικείμενα κατά του εγκληματία, από περιττώματα, μουχλιασμένα λαχανικά και νεκρά ζώα μέχρι πέτρες και άλλα αντικείμενα. Η «θητεία» στον κλοιό διαρκούσε ανάλογα με το αδίκημα και τις ορέξεις του κόσμου, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που τα θύματα δέρνονταν μέχρι θανάτου από το πλήθος. Και βέβαια ο κλοιός χρησιμοποιούνταν συχνά με συνδυασμό με άλλες φρικιαστικές τεχνικές, όπως μαστίγωση ή ακόμα και ακρωτηριασμός. Οι βρετανικές Αρχές σημάδευαν μάλιστα το πρόσωπο του κακοποιού με ένα «σημάδι ντροπής», που ποίκιλλε από ακρωτηριασμό ενός ή και των δύο αυτιών ή κατακόρυφη χάραξη της μύτης... 

Η σιδηρά κόρη


Πρόκειται για τόσο διαβολική συσκευή που για χρόνια πιστευόταν ότι ανήκε στη μυθιστορηματική φαντασία ή σε λαϊκούς θρύλους. Κι όμως, υπήρξε! Οι διπλές πόρτες της κατακόρυφης σαρκοφάγου, που διέθεταν καρφιά στις εσωτερικές τους επιφάνειες, άνοιγαν από μπροστά για να μπει το θύμα μέσα στη συσκευή. Κι όταν έκλειναν οι πόρτες της κολάσεως, τα στρατηγικά τοποθετημένα καρφιά έβλαπταν ανεπανόρθωτα τα ζωτικά όργανα του ανθρώπου. Υπήρχε ωστόσο ένα «τυράκι» στην όλη ιστορία: τα καρφιά ήταν σχετικώς κοντά, για να μην αποβούν τα τραύματα μοιραία αμέσως. Αντιθέτως, το θύμα σφάδαζε από τον πόνο και πέθαινε τελικά από αιμορραγία μερικές ώρες αργότερα. Και το κερασάκι στην τούρτα ήταν φυσικά τα καρφιά που είχαν τοποθετηθεί επίτηδες για να βγάζουν τα μάτια του θύματος. Η πρώτη σιδηρά κυρία βρέθηκε το 1800 σε κάστρο της Νυρεμβέργης, γεγονός που απέδειξε ότι δεν ήταν ζοφερή φαντασία αλλά ακόμα ζοφερότερη πραγματικότητα. Μια παραλλαγή που ανακαλύφθηκε στην Ισπανία είχε τη μορφή της Παρθένου Μαρίας, ενώ διέθετε εσωτερικό μηχανισμό που έκαναν τα καρφιά της σαρκοφάγου να «αγκαλιάζουν» το θύμα...

Η κόρη του οδοκαθαριστή



Η αποτρόπαιη συσκευή ανακαλύφθηκε και ονομάστηκε έτσι από τον Βρετανό Skevington, γι' αυτό και πολλές φορές αναφέρεται ως «δεσμά του Skeffington». Αποτελείται από έναν σιδερένιο κρίκο με έναν σφιγκτήρα στο κέντρο του. Το θύμα έπρεπε να συρθεί σκυφτό στη συσκευή, την ώρα που αυτή ασφαλιζόταν περιστρεφόμενη γύρω από την πλάτη του. Ο δήμιος χρησιμοποιούσε τη βίδα για να σφίξει κατά βούληση τον κλοιό, συνθλίβοντας το θύμα ολοένα και περισσότερο στην αθέλητη συσπείρωσή του. Εντέλει, στέρνο και πλευρά έσπαζαν, την ώρα που η σπονδυλική στήλη γινόταν κομμάτια. Κι όταν το πράγμα έπρεπε να γίνει θανατηφόρο, ο κλοιός έκλεινε τόσο πολύ που το αίμα εκτοξευόταν από τις κοιλότητες του σώματος. Η βασίλισσα Ελισάβετ Ι της Βρετανίας χρησιμοποιούσε ευρέως την τεχνική κατά των Προτεσταντών που κατηγορούσε για εθνική προδοσία...

Ο αποκολλητής στήθους



Οι μεσαιωνικοί βασανιστές επιφύλασσαν ειδική μεταχείριση στις γυναίκες, με τεχνικές σχεδιασμένες να καταστρέφουν τα ιδιαίτερα στοιχεία της θηλυκότητας. Μοιχαλίδες, αιρετικές ή απλώς βλάσφημες βασανίζονταν σεξουαλικά με ομαδικούς βιασμούς και καταναγκαστική θητεία σε οίκους ανοχής. Όταν ωστόσο το πράγμα απαιτούσε δημόσιο ευτελισμό, τα όργανα του βασανισμού γίνονταν πιο ευφάνταστα. Οι δήμιοι είχαν μια περίεργη εμμονή με το γυναικείο στήθος, το οποίο καιγόταν, σημαδευόταν ή απλά ακρωτηριαζόταν. Η χειρότερη συσκευή απ' όλες ήταν ο αποκολλητής στήθους, μια μεταλλική λαβίδα που τρυπούσε τη σάρκα του μαστού. Το θύμα δενόταν στον τοίχο και το βίαιο τράβηγμα της λαβίδας, που ήταν αγκιστρωμένη στο στήθος, το έσκιζε σε κομμάτια. Η τεχνική χρησιμοποιούνταν ευρέως ως τιμωρία ή ανακριτική μέθοδος...

Το αχλάδι της οδύνης



Αν υπήρχε κάτι χειρότερο από τον αποκολλητή στήθους -αν και απίθανο-, είναι αναμφίβολα το αχλάδι της οδύνης. Η συσκευή που ομοίαζε σε αχλάδι, με το σώμα του αχλαδιού να αποτελείται από 4 μεταλλικά «φύλλα», εισχωρούσε στο αιδοίο, τον πρωκτό ή το στόμα της γυναίκας, ανάλογα με το αδίκημα που είχε διαπράξει: στο στόμα για τις αιρετικές, στις άλλες κοιλότητες για τις ομοφυλόφιλες, μοιχαλίδες ή απλώς μάγισσες. Όταν το αχλάδι εισχωρούσε αρκετά, τα μεταλλικά του φύλλα άνοιγαν προκαλώντας εκτεταμένη εσωτερική ζημιά. Η συσκευή σπάνια αποδεικνυόταν θανατηφόρα, ενώ επίσης σπανίως χρησιμοποιούταν μόνη της: ακολουθούσαν μια σειρά από εξίσου φρικιαστικά βασανιστήρια ειδικά για γυναίκες...

ΠΗΓΗ...http://www.newsbeast.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΙ ΠΙΟ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΗΜΕΣ ΚΑΤΑΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Το Νοέμβριο του 1922 ο Άγγλος αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ ανακάλυψε στον τάφο του φαραώ του 14ου αιώνα π.Χ. Τουταγχαμών.


Ωστόσο μέσα σε διάστημα λίγων μηνών, πολλοί από τους άντρες που συνδέθηκαν με την ανασκαφή πέθαναν σε περίεργες καταστάσεις, όπως πυρετός, μόλυνση στο αίμα, έγκλημα και αυτοκτονία. Γρήγορα κυκλοφόρησε η φήμη πως οι άντρες είχαν χτυπηθεί από την Κατάρα του Τουταγχαμών.

Υπάρχει μάλιστα μία θεωρία πως ένας αριθμός από τους πιο βίαιους θάνατους ήταν σχέδιο του Βρετανού αποκρυφιστή Άλιστερ Κρόουλι, σε αντίποινα επειδή ενόχλησαν τον τάφο του βασιλιά.

Η κατάρα του Τιμούρ

Ο Τιμούρ ήταν ένας Τούρκος ηγέτης του 14ου αιώνα υπεύθυνος για περίπου 17 εκατομμύρια θανάτους, περίπου το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού. Είχε επίσης μία αποκρουστική τάση να φτιάχνει τεράστιες πυραμίδες από ανθρώπινα κρανία ενώ στον τάφο του είχαν γραφτεί τα λόγια “όταν θα σηκωθώ από τους νεκρούς, ο κόσμος θα σειστεί”.

Τον Ιούνιο του 1941, ο Σοβιετικός ανθρωπολόγος Μιχαήλ Γερασίμοφ έκανε ανασκαφή στον τάφο του τύραννου και μάλιστα πήρε το κρανίο του Τιμούρ. Δύο ημέρες αργότερα η Γερμανία εισέβαλε στην Σοβιετική Ένωση, κάτι που οδήγησε στον θάνατο εκατομμυρίων Σοβιετικών. Ο Τιμούρ θάφτηκε ξανά σε μία πλήρως Ισλαμική τελετή τον Νοέμβριο του 1942, ελάχιστα πριν την Σοβιετική νίκη στην Μάχη του Στάλινγκραντ.

Η κατάρα του Τεκουμσέχ

Ήταν το 1931 όταν το Ripley’s Believe It or Not τόνισε για πρώτη φορά πως οι πρόεδροι που ήταν εκλεγμένοι ή είχαν επανεκλεγεί κάθε 20 χρόνια (ή η χρονιά εκλογή τους τελείωνε σε μηδέν) είχαν μία ατυχής συνήθεια να πεθαίνουν ενώ ήταν ακόμα Πρόεδροι. Ο Αβραάμ Λίνκολν, ο Τζέιμς Γκάρφινλντ και ο Γουίλιαμ ΜακΚίνλεϊ δολοφονήθηκαν, ο Γουίλιαμ Χάρισον πέθανε από πνευμονία και ο Γουόρεν Χάρντινγκ από έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Και τα πράγματα δεν καλυτέρευσαν μετά το 1931. Ο Φράνκλιν Ρούζβελτ και η πιο διάσημη περίπτωση, ο Τζον Κένεντι.

Ποια είναι η ρίζα της κατάρας; O Τεκουμσέχ ήταν ο αρχηγός της φυλής Shawnee που πολέμησε εναντίον του Προέδρου Χάρισον στη μάχη του Tippecanoe το 1811, και ο αδελφός του, γνωστός ως ο Προφήτης λέγεται πως καταράστηκε τον Χάρισον και όλους τους μελλοντικούς ένοικους του Λευκού Οίκου.

Η κατάρα των Κένεντι

Ο Τζον Κένεντι και ο αδελφός του Μπόμπι δολοφονήθηκαν και οι δύο, η Ρόζμαρι Κένεντι υπέφερε από μία αποτυχημένη λοβοτομή, ο Τεντ Κένεντι ήταν υπεύθυνος για ένα ατύχημα που σκότωσε τη γυναίκα συνεπιβάτη του, ενώ τέσσερα μέλη της οικογένειας βρέθηκαν σε αεροπορικά ατυχήματα.

Η κατάρα του My Way

Κατά την διάρκεια των ‘00s τουλάχιστον έξι άτομα σκοτώθηκαν ενώ τραγουδούσαν το ‘My Way’ σε karaoke μπαρ στις Φιλιππίνες, στο σημείο που πολλά μπαρ αφαίρεσαν το τραγούδι. Τα karaoke μπαρ στις Φιλιππίνες μπορούν συχνά να είναι πολύ βίαια, με πολλούς να καυγαδίζουν λόγω των κακών… ερμηνειών. Γιατί όμως το My Way προκαλεί τους ανθρώπους με αρνητικό τρόπο; «Είναι τόσο αλαζονικό» θα πει ο δάσκαλος τραγουδιού Μπουτς Αλμπαράτσιν στους New York Times το 2010. «Οι στίχοι προκαλούν συναισθήματα υπερηφάνειας και αλαζονείας στον τραγουδιστή, σαν να είσαι κάποιος, ενώ στην πραγματικότητα είσαι ένας ασήμαντος».

Η κατάρα των Ρομανώφ

Ο Οίκος των Ρομανώφ, η αυτοκρατορική δυναστεία που ήταν στην εξουσία της Ρωσίας από το 1613 μέχρι την Επανάσταση του Φεβρουαρίου του 1917, υπέφερε μίας ασυνήθιστης ποσότητας από ατυχίες και τραγωδίες μέσα στους τρεις αιώνες της κυριαρχίας της.

Πάνω από 280 πρώιμους θανάτους, ατυχήματα και αρρώστιες που έπεσαν επάνω στην οικογένεια, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση την φριχτή σφαγή του Τσάρου Νικολάου Β’ και της οικογένειάς του (φωτο) από τους Μπολσεβίκους το 1818.

Ο Αλεξέι Νικολάεβιτς, ο μοναδικός γιος του Νικολάου Β’, γεννήθηκε με αιμοφιλία –μία πάθηση πολύ διαδεδομένη ανάμεσα στα Ευρωπαϊκά βασιλικά μέλη εκείνη την εποχή- και πολλοί υποστηρίζουν πως ήταν η κοντινή σχέση της οικογένειας του Τσάρου με τον “θεραπευτή” Γκριγκόρι Ρασπούτιν που βοήθησε στην δυσφήμηση των Ρομανώφ και οδήγησε στην πτώση της.

Η κατάρα του Ότζι, η Παγωμένη Μούμια

Ο άντρας της λίθινης εποχής, ο Ότζι, ανακαλύφθηκε στα σύνορα Αυστρίας-Ιταλίας το 1991, όπου είχε μείνει παγωμένος στο χιόνι για πάνω από 5.000 χρόνια, καθιστώντας την πιο παλιά φυσική ανθρώπινη μούμια της Ευρώπης. Έκτοτε, θεωρίες συνομωσίας μιλάνε για επτά άτομα που σχετίζονταν με την ανακάλυψή του και που βρήκαν τον θάνατο, συμπεριλαμβανομένων του συν-εξερευνητή Χέλμουτ Σάιμον και του Κόνραντ Σπίντλερ, τον πρώτο που εξέτασε το σώμα στο νεκροτομείο.

Ωστόσο οι πιο λογικές φωνές έχουν επίσης τονίσει πως, όταν στην πραγματικότητα εκατοντάδες ανθρώπων έχουν συσχετιστεί με την Παγωμένη Μούμια από την ανακάλυψή της και επτά απ’ αυτούς έχουν πεθάνει μέσα σε διάστημα 20 χρόνων, αυτό δεν είναι κάτι για να χάνει κανείς την ψυχραιμία του.

Η κατάρα του Poltergeist

Η λυπηρή και αναμφισβήτητη αλήθεια είναι πως τέσσερα μέλη από το καστ της κινηματογραφικής τριλογίας του Poltergeist βρήκαν πρόωρο θάνατο στα έξι χρόνια ανάμεσα στις κυκλοφορίες του πρώτου και του τρίτου φιλμ, συμπεριλαμβανομένων της 22χρονης Ντομινίκ Ντουν (έπαιζε την Ντάνα στο πρώτο φιλμ), που στραγγαλίστηκε από το αγόρι της το 1982 και την Χέδερ Ο’ Ρουρκ (η Κάρολ-Αν σε όλα τα τρία φιλμ) που πέθανε στην ηλικία των 12 μετά από χρόνια ασθένειας.

Η φήμη της υποτιθέμενης κατάρας φουντώνει από το γεγονός πως σε διάφορες σκηνές του Poltergeist και Poltergeist II χρησιμοποιήθηκαν πραγματικά πτώματα για σκηνικά.

The 27 Club

Το 27 Club αναφέρεται στο γεγονός πως μία σειρά από μουσικούς που έζησαν έντονα, χτυπήθηκαν στο απόγειό τους, και στην ηλικία, το μαντέψατε, των 27 ετών.

Η Έιμι Γουάινχαους είναι ένα διάσημο πρόσφατο μέλος, όμως αυτή η ουράνια χορωδία του rock’n’roll περιλαμβάνει επίσης τους Κερτ Κομπέιν, Τζίμι Χέντριξ, Τζάνις Τζόπλιν, Ρόμπερτ Τζόνσον και Τζιμ Μόρισον, για να ονομάσουμε ορισμένους.

H κατάρα του Superman

Η φερόμενη ως κατάρα του Superman αναφέρεται σε τραγωδίες που έχουν τύχει σε δημιουργούς που σχετίστηκαν με προσαρμογές του Superman –με πιο διάσημες περιπτώσεις να είναι ο μακαρίτης Κρίστοφερ Ριβ που έμεινε παράλυτος όταν έπεσε από το άλογό του το 1995 και αργότερα πέθανε από επιπλοκές, και ο Τζορτζ Ριβς που έπαιξε τον σούπερ ήρωα στην τηλεοπτική σειρά του 1950, Adventures of Superman, και βρέθηκε νεκρός το 1951 από, όπως λέγεται, πιθανή αυτοκτονία.

ΠΗΓΗ...a-pistefto.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 40 ΠΑΙΔΙΑ ΕΜΕΙΝΑΝ ΠΑΡΑΛΥΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑΣ!

«Στις 20 Δεκεμβρίου 2012, μια τραγωδία εμβολιασμού χτύπησε το μικρό χωριό Γκουρό, που βρίσκεται στο βόρειο Τσαντ, στην Αφρική. Σύμφωνα με...
την εφημερίδα La Voix, από πεντακόσια παιδιά που έλαβαν το νέο εμβόλιο MenAfriVac για μηνιγγίτιδα, τουλάχιστον 40 από αυτά μεταξύ των ηλικιών 7 και 18 έχουν μείνει παράλυτα. Τα παιδιά υπέφεραν επίσης απο παραισθήσεις και σπασμούς.
Από την έκθεση αυτή, η αληθινή έκταση αυτής της τραγωδίας έρχεται στο φως, οι γονείς αυτών των εμβολιασμένων παιδιών έχουν αναφερθεί σε ακόμα περισσότερους τραυματισμούς. Οι αρχές στην περιοχή έχουν αναστατωθεί, και οι πολίτες έβαλαν φωτιά σε ένα υγειονομικό όχημα σε μια επίδειξη της απογοήτευσης και του θυμού τους απο την κυβερνητική αμέλεια.

ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ MENAFRIVAC
Το MenAfriVac είναι ένα νέο εμβόλιο που κατασκευάζεται από την Serum στην Ινδία. Σύμφωνα με το σχέδιο εμβολίων μηνιγγίτιδας (MVP), είναι το πρώτο εμβόλιο που κερδίζει την έγκριση να ταξιδέψει εκτός ψυκτικής αλυσίδας, πράγμα που σημαίνει ότι το εμβόλιο θα μεταφέρεται χωρίς ψύξη ή παγοκύστες για έως και τέσσερις ημέρες.

ΠΗΓΗ...atheatignosi.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΙΕΘΝΕΣ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ OZZY OSBOURNE ;

Μετά το αεροδρόμιο Τζον Λένον στο Λίβερπουλ, δεν είναι απίθανο να δούμε το αεροδρόμιο Όζι Όσπουρν στο Μπέρμιγχαμ…

Ο επικεφαλής της δισκογραφικής εταιρίας που ανακάλυψε το δημοφιλές συγκρότημα Black Sabbath πρότεινε στο δημοτικό συμβούλιο του Μπέρμιγχαμ να μετονομάσει το διεθνές αεροδρόμιο της πόλης προς τιμήν του Ozzy Osbourne.

Αν όλα αυτά σας ακούγονται “παρανοϊκά”, βάλτε το παρακάτω βίντεο να παίζει και δυναμώστε την ένταση του ήχου:

ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΒΛΑΚΕΙΑΣ.

Γράφουμε πολλές λέξεις για να εξηγήσουμε κάτι πολύ απλό. Το είδα μια μέρα στο twitter, γραμμένο από τον χρήστη @George_Karak «Μη δούμε μαλάκα σε αυτήν την χώρα αμέσως να τον κάνουμε πολιτικό». Τα είπε όλα ο άνθρωπος, δε χρειάζονται αναλύσεις.

Στην Ελλάδα, ο βλάκας κερδίζει στην πολιτική. Είναι προϋπόθεση να είσαι βλάκας. Πολύ βλάκας όμως, όχι απλά βλάκας. Αποδεικνύεται καθημερινά, δεν είναι κάτι που πρέπει να κάνεις έρευνα για να το καταλάβεις.

Αυτό, ας πούμε, το «χωρίς απόδειξη δεν πληρώνω, παίρνω ό,τι γουστάρω και φεύγω», έξυπνοοοοοοο! Δηλαδή αυτός που το σκέφτηκε, λογικά δεν έχει ψωνίσει ποτέ στη ζωή του. Ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης και η ΕΣΕΕ είχαν αντιδράσει άμεσα λέγοντας ότι «Εάν ο καταστηματάρχης αρνηθεί να εκδώσει απόδειξη, ο καταναλωτής μπορεί να καταγγείλει το γεγονός και να αρνηθεί την αγορά, να αφήσει τα προϊόντα και να αποχωρήσει, όχι όμως να τα πάρει και να φύγει χωρίς να πληρώσει, καθώς η κίνηση αυτή δηλώνει κλοπή. Αναρωτήθηκαν άραγε οι αρμόδιοι που αποφάσισαν την εφαρμογή αυτού του μέτρου το οποίο προτρέπει σε αυτοδικία, πώς διασφαλίζεται η επιχείρηση ότι δεν θα εκμεταλλευθούν επιτήδειοι τη ρύθμιση αυτή και ότι δεν θα υπάρξουν αντιδικίες και εμπλοκές σε παρεξηγήσεις και πιθανά έκτροπα;».

Ε, φυσικά και δεν το σκέφτηκαν. Κάποιος μπούλης εκ Χάρβαρντ φωτίστηκε από μια μαλακία, την είπε στον Στουρνάρα, εκείνου του άρεσε όπως του αρέσουν όλες οι μαλακίες και δήλωσε χαρούμενος ότι βρήκε πώς θα καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή. Το ότι μπορεί να αυξήσει τις κλοπές, δεν το σκέφτηκε. Το ότι κανείς έμπορος δεν κόβει απόδειξη αν δεν πάρει πρώτα τα χρήματα από τον πελάτη, δεν το σκέφτηκε.

Είναι χαζοχαρούμενοι. Κάνουν τα πάντα για να μειωθούν τα έσοδα. Σύμφωνα με τα έως τώρα στοιχεία, περισσότερες από 150.000 πινακίδες κυκλοφορίας έχουν κατατεθεί στις εφορίες και οι εκτιμήσεις είναι πως έως τις 15 Ιανουαρίου, ο αριθμός αυτός θα έχει ξεπεράσει τις 200.000. Ο άλλος δεν ξύπνησε ένα πρωί και αποφάσισε να πάει να παραδώσει πινακίδες. Υποχρεώθηκε να το κάνει από την οικονομική πολιτική που ασκείται.

Και παρέδωσαν τις πινακίδες, εντάξει. Δεν αποφάσισαν όμως οι ιδιοκτήτες να μη χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητα. Τα κυκλοφορούν έστω και σε συγκεκριμένη «ακτίνα». Ειδικά στην επαρχία γίνεται το έλα να δεις με τα αυτοκίνητα χωρίς ασφάλεια και πινακίδες. Κι αν συγκρουστούν δυο τέτοια μεταξύ τους έχει καλώς. Κάνουν μια χειραψία κι ο κάθε οδηγός πληρώνει τις λαμαρίνες του. Εμ έλα που δε διαλέγεις με ποιον θα τρακάρεις. Σε λίγους μήνες θα το θεωρήσουν κι αυτό «μια νέα μάστιγα», αλλά ο μπούλης εκ Χάρβαρντ δε θα έχει κάποια έτοιμη λύση στο πρόβλημα.

Και βγαίνουν τώρα και λένε ότι θα γίνεται κατάσχεση αυτοκινήτου για όσους χρωστούν τα τέλη προηγούμενων ετών. Πλάκα κάνουν, δε μπορεί. Ας έρθουν να πάρουν το δικό μου αυτοκίνητο που όποτε πάω να ανανεώσω την ασφάλεια το αγαπημένο αστείο του ασφαλιστή είναι «θα το ασφαλίσουμε και για κλοπή χαχαχαχα;». Κι έχει δίκιο ο άνθρωπος. Σου λέει τι το ασφαλίζεις το σαπάκι; Ποιος θα στο κλέψει;

Άντε, ας έρθουν να το πάρουν να δω που θα τα βάλουν αυτά τα 45.000 αυτοκίνητα των οποίων τους ιδιοκτήτες απειλούν με κατάσχεση. Είναι προφανές ότι δεν έχουν βγει ποτέ στην αγορά. Δε γνωρίζουν πόσο κοστίζει σήμερα ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο ήταν περιουσιακό στοιχείο παλιά. Προ Μνημονίου. Τώρα είναι βάρος. Και την αφαίρεση ενός βάρους δε μπορείς να τη χρησιμοποιείς ως απειλή. Εκτός βέβαια κι αν είσαι τελείως βλάκας.

Τι άλλο να θυμηθούμε; Τη γκάφα με την απαλλαγή από την έκδοση αποδείξεων και από την τήρηση των βιβλίων για επαγγελματίες με έσοδα κάτω των 10.000 ευρώ; Την απώλεια εσόδων από το φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης; Την απώλεια δασμών από τη λαθρεμπορία πετρελαίου ναυτιλίας; Την απώλεια της ευκαιρίας να μαζέψουν εκατομμύρια, εξαιτίας των λανθασμένων χειρισμών στο θέμα με όλες τις λίστες φοροφυγάδων;

Ύστερα από αυτά και άλλα τόσα, μόνο ένας βλάκας θα συνέχιζε να λέει ότι «είμαστε εντός των στόχων, διότι μειώθηκαν μεν τα έσοδα, αλλά είχαμε υπολογίσει αυτή τη μείωση». Δηλαδή, τι σκατά υπολόγισες τελικά; Τα αυξημένα ή τα μειωμένα έσοδα; Πώς έκανες προϋπολογισμό ρε καλέ μου βλάκα; Αν το οικονομικό επιτελείο αυτής της κυβέρνησης εργαζόταν σε μία επιχείρηση, σήμερα δε θα τους είχαν απολύσει απλώς, αλλά θα τους είχαν κρεμασμένους στην είσοδο για παραδειγματισμό. Να τους βλέπουν οι νέοι λογιστές και να ξέρουν ότι δεν τους παίρνει να κάνουν μαλακίες.

Επειδή όμως δε δουλεύουν απλώς στο Κράτος, αλλά είναι το Κράτος και δε δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, μπορούν άνετα να ξεδιπλώνουν τη βλακεία τους σε όλο της το μέγεθος και να τη μετατρέπουν σε πλεονέκτημα από μειονέκτημα. Είμαι βλάκας, άρα μπορώ να γίνω υπουργός και πρωθυπουργός. Ζήτω η βλακεία, λοιπόν. Ποιος νοιάζεται;

Υγ: Φυσικά και θα ήμουν βλάκας αν τους παραχωρούσα τόσο εύκολα το άλλοθι της βλακείας. Απλώς είναι τόσο βλάκες που πιστεύουν ότι αν παραστεί κάποτε σχετική ανάγκη, θα αθωωθούν λόγω βλακείας. Αυτό ακριβώς που επιδιώκει τώρα ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Η βλακεία τους, όμως, δε μειώνει ούτε κατ’ ελάχιστο το μέγεθος των εγκλημάτων τους.

ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ

ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΛΟΥΣΙΟΙ: Η ΗΘΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ Η ΑΝΟΗΣΙΑ.

Μια άρχουσα τάξη, η οποία δεν μπορεί ούτε λίγο «συμπονετική» να εμφανίζεται, έστω υποκριτικά και για τα μάτια του κόσμου, δεν έχει τύχη. Με άλλα λόγια, μια άρχουσα τάξη, που η μόνη της συλλογική αρετή είναι να αποτελεί έναν εσμό από χαμένα κορμιά, δεν μπορεί παρά να χαθεί…

Του Χρήστου Λάσκου

Αναρωτιέμαι συχνά, όπως όλοι μας φαντάζομαι, γιατί είμαι όπως είμαι, γιατί σκέφτομαι αυτά και όχι άλλα, γιατί εντάσσομαι στα συγκεκριμένα που εντάσσομαι και όχι στα αντίθετά τους, γιατί συγκινούμαι από κάποια πράγματα, όχι όμως από άλλα, γιατί είμαι αριστερός και όχι δεξιός κι άλλα παρόμοια. Και η απάντηση είναι πως δεν ξέρω ακριβώς. Προφανώς στο ότι είμαι αριστερός έχει παίξει ρόλο πως γεννήθηκα από βιομηχανικούς εργάτες, επιπέδου εκπαίδευσης τρίτης δημοτικού, μετανάστες στη Γερμανία σ’ όλα τους τα νιάτα και, συνεπώς, επαρκώς ταλαιπωρημένους. Δεν είναι αρκετό, ωστόσο, ως εξήγηση.

Αντίθετα, είμαι πεπεισμένος πως, για μερικά από τα σημαντικότερα της ζωής μας, του χαρακτήρα και των μεγάλων μας επιλογών, παίζουν καίριο ρόλο οι συμπτώσεις. Μια σύμπτωση, λοιπόν, που για μένα υπήρξε καθοριστική ήταν ένα τηλεοπτικό διάγγελμα του Καραμανλή στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70, όταν, επιχειρώντας να κάνει χειροπιαστή τη λιτότητα, που ήταν αναγκαία εν όψει του 2ου «πετρελαϊκού σοκ», είχε το θράσος να ξεστομίσει πως οι φτωχοί θα έπρεπε να διαμορφώσουν τις διατροφικές τους συνήθειες στα δεδομένα της εποχής. Αυτό, που για την ακρίβεια, είπε, με τη  πανδήμως αναγνωρισμένη σοφία που τον χαρακτήριζε, είναι πως το κατάλληλο κρέας για τους φτωχούς είναι η… λάπα. Αν και αρκετά μικρός, ώστε να μην ξέρω τι είναι η λάπα, κατάλαβα πολύ καλά το πνεύμα (!) του. Και θεώρησα υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μου και την ανθρωπότητα να βρεθώ στην αντίθετη, από αυτόν, πλευρά.

Νομίζω πως τα χρόνια που ζούμε πολλοί νέοι αριστεροί θα παραχθούν με παρόμοιους τρόπους. Σε μια χώρα, που χειμάζεται με τρόπο χειρότερο από το να βρίσκονταν σε πόλεμο, με μαζικές αυτοκτονίες, ιλιγγιώδη αύξηση της ανεργίας, καρατόμηση του εισοδήματος της εργασίας, εκτέλεση μιας ολόκληρης γενιάς νέων ανθρώπων, εκτόξευση του αριθμού των αστέγων και των πεινασμένων, «δικών» μας και προσφύγων, ακούμε από μεγαλοεφοπλιστή να λέει –λέγοντάς τη, ταυτοχρόνως στον Τσίπρα- «αν μας βρουν ας μας φορολογήσουν».
Ή βλέπουμε να γράφει μεγαλοκατασκευαστής και καναλάρχης πως το κεφάλαιο δεν μπορεί να ελεγχθεί –μην ματαιοπονείτε!- στην παγκοσμιοποιημένη εποχή μας. Ή, ακόμη καλύτερα, το σαμαρικό Antinews, να συμβουλεύει τον πρωθυπουργό να καλέσει όλους τους μεγαλοκαταθέτες, ακόμη και τους λαθρέμπορους όπλων, ναρκωτικών και σωμάτων, να επαναπατρίσουν τα χρήματά τους χωρίς κανένα έλεγχο –στο όνομα της εθνικής ανάγκης, βεβαίως. Αντί, δηλαδή, να βρεθεί τρόπος –να ένα «εθνικό» καθήκον, για όσους παραείναι πατριώτες- να κυνηγηθεί αλύπητα το τζετ σετ της συμφοράς, η πρόταση είναι να στρωθεί κόκκινο χαλί αδιακρίτως. 

Κι ας μην μπερδευόμαστε που πολλοί θα επιχειρήσουν να κάνουν τη διάκριση ανάμεσα στη νόμιμη και παράνομη μεταφορά μεγάλων ποσών χρημάτων στο εξωτερικό. Ηθικά, δηλαδή ουσιαστικά, δεν υπάρχει καμιά διαφορά. Την ίδια ψοφοδεή ιδιοτέλεια και σκληρότητα εκφράζουν.

Όπως σημείωνε πρόσφατα η Ροσάνα Ροσάντα. αναφερόμενη στις διαφορές ανάμεσα στην εποχή του μεσοπολέμου και την σημερινή: «Η αστική τάξη μπορεί να ήταν και φασιστική. Μπορεί να ήταν και μετριοπαθής. Μπορεί να νόμιζε ότι η ανισότητα θα υπήρχε πάντα. Δεν υπήρχε όμως αυτή η ιδέα που συναντάμε σήμερα: η φτώχεια σαν ενοχή. Η ανισότητα σαν αξία».

Νομίζω πως η διαπίστωση ταιριάζει ακριβώς στη δική μας αστική τάξη. Όντας γέννημα της πιο εκμεταλλευτικής μηχανής στην Ευρώπη –τόσο, που να προκαλεί ακόμη και τους Γερμανούς ταξικούς αδελφούς της, που όλο και συχνότερα γκρινιάζουν για τους «ασυνείδητους» Έλληνες πλούσιους- όντας, επιπλέον, λαμπρό ανάτυπο των προγόνων της μαυραγοριτών της κατοχής, δεν θα μπορούσε παρά να σπάει το παγκόσμιο ρεκόρ ταξικής μισανθρωπίας.

Αυτό, ωστόσο, συνιστά τελικά και την πραγματική της αδυναμία. Μια άρχουσα τάξη, η οποία δεν μπορεί ούτε λίγο «συμπονετική» να εμφανίζεται, έστω υποκριτικά και για τα μάτια του κόσμου, δεν έχει τύχη. Με άλλα λόγια, μια άρχουσα τάξη, που η μόνη της συλλογική αρετή είναι να αποτελεί έναν εσμό από χαμένα κορμιά, δεν μπορεί παρά να χαθεί…

Στους υπόλοιπους και τις υπόλοιπες εύχομα, μέσα από την καρδιά μου, καλή χρονιά. 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα 6 μέρες της 7ης Ιανουαρίου




ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΥΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ Ο ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ

Τις πρώτες εικόνες υψηλής ανάλυσης από το διάστημα έστειλε ο εγχώριας κατασκευής τουρκικός δορυφόρος Gkturk-2, ο οποίος έγινε γνωστό μόλις χθες ότι τέθηκε σε επιχειρησιακή λειτουργία προ 10 ημερών.

Όπως ανακοινώθηκε από τον υπουργό Βιομηχανίας και Τεχνολογίας της Τουρκίας Nihat Ergun, ο δορυφόρος Gokturk ενεργοποιήθηκε με επιτυχία και λειτουργεί απολύτως ομαλά ενώ ξεκίνησε να αποστέλλει τις πρώτες εικόνες υψηλής ανάλυσης, οι οποίες ελήφθησαν πάνω από την Αττάλεια της Τουρκίας, το Ωκλαντ της Νέας Ζηλανδίας και το Ντουμπάι των ΗΑΕ. 

Συγκεκριμένα αναφέρθηκε ότι ο Gokturk περνάει πάνω από τη Τουρκία 4 φορές την ημέρα και κατά τη διάρκεια των διελεύσεων αυτών μπορούν να ληφθούν φωτογραφίες από οποιοδήποτε σημείο της Τουρκίας (και φυσικά της Ελλάδας), αλλά οι πληροφορίες από το τουρκικό Επιτελείο Αεροπορίας (πρόσφατες δηλώσεις κατά την εκτόξευση) μιλάνε για 15 περάσματα ημερησίως.

Ο τούρκος υπουργός Βιομηχανίας υπογράμμισε ότι οι δυνατότητες του Gokturk θα αξιοποιούνται σε μεγαλύτερο ποσοστό από την Διοίκηση της τουρκικής Αεροπορίας (THK) επιβεβαιώνοντας επίσημα ότι διαθέτει πλέον ικανότητα δορυφορικής αναγνώρισης και στοχοποίησης.

Οι ικανότητες αυτές θα είναι φυσικά άμεσα εκμεταλλεύσιμες για την επιτήρηση στρατηγικών περιοχών και τη στοχοποίηση εγκαταστάσεων υψηλής αξίας εντός της ελληνικής επικράτειας 24ώρες το 24ωρο.

Ο Gokturk που κατασκευάστηκε από της TUSAS σε συνεργασία με το ίδρυμα επιστημονικών ερευνών της Τουρκίας TUBITAK εκτοξεύτηκε το περασμένο Δεκέμβριο από τη Κίνα με πυραυλικό φορέα που τον έθεσε με επιτυχία σε τροχιά σε ύψος 686km πάνω από την επιφάνεια τη γης.

Πρόκειται αναμφισβήτητα για σημαντικό τεχνικό επίτευγμα της Άγκυρας η οποία απέκτησε στρατηγικό πλεονέκτημα δορυφορικής επιτήρησης εις βάρος της Ελλάδας αναιρώντας σημαντικούς περιορισμούς σε ότι αφορά τη στοχοποίηση στρατηγικών στόχων που υπήρχαν στο παρελθόν.

¨Έτσι είναι πλέον εφικτό για την τουρκική Αεροπορία να έχει άμεση άποψη για οποιοδήποτε στόχο ενδιαφέροντος σε ελληνικό έδαφος και μάλιστα με συστηματική παρακολούθηση του μέρα και νύχτα με προφανείς συνέπειες για τον ελληνικό αμυντικό σχεδιασμό. 




ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΤΟΥΣ ΑΣΤΕΓΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ

Ρεπορτάζ: Στέλλα Μεϊμάρη

Η διευθύντρια της «ΚΛΙΜΑΚΑ» για τους αστέγους, κα. Άντα Αλαμάνου, στο «Αγιορείτικο Βήμα».

Εκρηκτικές διαστάσεις τείνει να λάβει ο ολοένα αυξανόμενος αριθμός των άστεγων, γεγονός που καθιστά ακόμα μεγαλύτερο το πρόβλημα λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών που επικρατούν στη χώρα μας τις τελευταίες μέρες. 

Στην τηλεφωνική γραμμή βοήθειας 10520, μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος να δώσει πληροφορίες σε άτομα με πρόβλημα στέγης ή για την περίπτωση που εντοπιστεί κάποιος άστεγος σε όλη την Ελλάδα, όπως κάνει γνωστό η μη κυβερνητική οργάνωση για τους άστεγους «ΚΛΙΜΑΚΑ», υπό την ευθύνη της οποίας λειτουργεί η συγκεκριμένη γραμμή.

Όπως δηλώνει η κα. Αλαμάνου στο «Αγιορείτικο Βήμα», "αυτή τη στιγμή οι άστεγοι υπολογίζονται περί τους 20.000 σε ολόκληρη την Ελλάδα". "Αυτός ο αριθμός όμως", όπως μας εξηγεί, "δεν αποδίδει την πλήρη πραγματικότητα, καθώς σε αυτόν δεν συνυπολογίζονται οι εν δυνάμει άστεγοι, -οι λεγόμενοι νεο-άστεγοι-, οι οποίοι μετέχουν μόνο των συσσιτίων, κοιμούνται σε πρώτο στάδιο στα αυτοκίνητα τους ή σε κάποια φιλικά σπίτια και δεν έχουν βγει ακόμα στο δρόμο. 

Να υπενθυμίσουμε ότι όσο καιρό οι καιρικές συνθήκες δημιουργούν αυξημένες ανάγκες στήριξης των αστέγων, ο δήμος Αθηναίων έχει θέσει σε λειτουργία ως χώρους φιλοξενίας, σε πρώτη φάση, τα εξής τρία δημοτικά κτίρια:

1)    Πολιτιστικό Κέντρο 4ου Διαμερίσματος
οδός Λένορμαν και Αλεξανδρείας

2)    Λέσχη Φιλίας Αγίου Παύλου
οδός Μαμούρη και Δύμης (τηλ. 210 8223946, 210 8223184)

3)    Λέσχη Φιλίας Κυψέλης
οδός Αγίου Μελετίου και Ξεναγόρα (τηλ. 210 8674900)

Επίσης, καθ΄όλη τη διάρκεια του 24ώρου λειτουργεί η τηλεφωνική γραμμή 1960 για πληροφορίες και ανάγκη βοήθειας μόνο για την περιοχή του δήμου Αθηναίων.
Η λήψη εκτάκτων μέτρων για την προστασία των αστέγων γίνεται σε στενή συνεργασία του δήμου Αθηναίων με το υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας και το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, καθώς και με τη σύμπραξη φορέων και εθελοντικών και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που εξειδικεύονται στο ζήτημα των αστέγων (Γιατροί του Κόσμου, ΚΕΘΕΑ Exelixis, ΟΚΑΝΑ, Κλίμακα, PRAKSIS, Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, Γιατροί χωρίς Σύνορα).

Όποιος θέλει να βοηθήσει τους άστεγους συνανθρώπους μας, η «ΚΛΙΜΑΚΑ» έχει μεγάλη ανάγκη από κουβέρτες, σλίπινγκ-μπακς και χοντρά χειμωνιάτικα ρούχα, κυρίως αντρικά, όπως μπουφάν, ζακέτες, μπλούζες και παντελόνια. Υπάρχει, επίσης, μεγάλη έλλειψη σε παπούτσια, κάλτσες και εσώρουχα, καθώς και σε κάθε είδους τρόφιμα, ακόμα και είδη πρώτης ανάγκης.


Το πρόβλημα των αστέγων είναι μεγάλο και πολυδιάστατο, καθώς πρόκειται για μια πολυσχιδή κοινωνική ομάδα. Και σίγουρα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ριζικά και στην πραγματική του διάσταση  με πρόσκαιρες λύσεις λόγω έκτακτων καιρικών φαινομένων, αλλά με μια γενικότερη κοινωνική πολιτική.Το να βρίσκονται οι άστεγοι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μόνο όταν χιονίζει σίγουρα δεν μας κάνει να αισθανόμαστε υπερήφανοι για το κοινωνικό πρόσωπο του κράτους που ζούμε και πολύ δε περισσότερο για την ανθρωπιά μας...





ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ 350.000 ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ.- ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ.

Στις 10 το πρωί, οι υπουργοί Εργασίας, Ι. Βρούτσης, Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Κ. Χατζηδάκης και Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού Κ. Αρβανιτόπουλος θα παρουσιάσουν το Σχέδιο για την απασχόληση των νέων οι οποίοι πλήττονται από ανεργία ύψους…57%. Δείτε τα προγράμματα που θα ανακοινώσουν συνολικού προϋπολογισμού 350 εκατομμυρίων ευρώ.

Στο σχέδιο αναμένεται να συμπεριληφθούν καινούργιες δράσεις –με κυριότερη αυτή που αφορά στο άνοιγμα 45.000 θέσεων πρακτικής άσκησης με επιδότηση των εισφορών για τις επιχειρήσεις- αλλά και παλαιές οι οποίες όμως παραμένουν «ανοικτές» για τις επιχειρήσεις προκειμένου να τις εκμεταλλευτούν. Το αν θα ανταποκριθούν οι εταιρείες για μια ακόμη φορά θα αποτελέσει το μεγάλο ερώτημα καθώς συνήθως αποφεύγουν να δεσμευτούν με τα όσα προβλέπει το πρόγραμμα (να μην απολύσουν προσωπικό κλπ)

Μεταξύ των προγραμμάτων που αναμένεται να ανακοινωθούν και επίσημα σήμερα είναι:

1. Η χορήγηση επιταγής εισόδου στην αγορά εργασίας για 45.000 άνεργους νέους ηλικίας έως 29 ετών. Οι νέοι θα καταρτίζονται και θα μπορούν, στη συνέχεια, να απασχολούνται με πεντάμηνες συμβάσεις σε επιχειρήσεις με μερική ασφαλιστική «κάλυψη». Η αμοιβή τους θα διαμορφώνεται περίπου στα 400 ευρώ ενώ δεν θα υπάρχει ασφάλιση για σύνταξη κάτι που έχει ήδη προκαλέσει αντιδράσεις από την πλευρά της ΓΣΕΕ.

2. Συνέχιση της επιχορήγησης επιχειρήσεων για πρόσληψη άνεργων πτυχιούχων ΑΕΙ έως 35 ετών.

3. Επιδοτήσεις για άνοιγμα επιχειρήσεων σε τοπικό επίπεδο

4. Επιχορηγήσεις για την ανάπτυξη επιχειρηματικότητας στην ύπαιθρο και στον αγροδιατροφικό τομέα.

5. Επιδοτήσεις για την απασχόληση σε καινοτόμες επιχειρηματικές δράσεις, άνεργων γυναικών.

6. Προγράμματα κοινωφελούς εργασίας στον πολιτισμό.

7. Επιδότηση επιχειρήσεων για την απασχόληση προσωπικού υψηλής εξειδίκευσης.

8. Πρακτική άσκηση για αποφοίτους ΑΕΙ και ΤΕΙ, ΙΕΚ

9. Ενίσχυση γραφείων διασύνδεσης των πανεπιστημίων και άλλων σχολών με την αγορά εργασίας.

10. Επιχορηγήσεις για τη δημιουργία κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων.

ΠΗΓΗ...http://www.fpress.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: ΔΙΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΕΥΡΩ.

Στο φως της δημοσιότητας τραγικές ιστορίες φτώχειας στην Ελλάδα του μνημονίου

Λίγα ξύλα για να ζεσταθούν, φαγητό, μια δουλειά που να τους εξασφαλίζει τα προς το ζην, φιάλες γκαζιού, ακόμα και παραχώρηση των οικογενειακών τάφων για λίγα ευρώ, είναι μερικά από τα αιτήματα των πολιτών που προστρέχουν στους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Μπορεί παλιότερα οι πολίτες να περνούσαν το κατώφλι των δημάρχων για να διαμαρτυρηθούν για λακκούβες στους δρόμους, καμένες λάμπες και πρόστιμα, σήμερα, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει, όπως αναφέρει δημοσίευμα του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων.

«Λειτουργούμε ως ψυχοθεραπευτές και βάζουμε συνέχεια το χέρι στην τσέπη» δηλώνουν αρκετοί δήμαρχοι της Βόρειας Ελλάδας. Οι ιστορίες που ακούν, τους αναγκάζουν να ρίξουν όλο το βάρος και τη νέα χρονιά στα προγράμματα κοινωνικής πολιτικής, που περιλαμβάνουν- μεταξύ άλλων -συσσίτια, κοινωνικά παντοπωλεία, ανταλλαγές προϊόντων.

Κι ενώ ο αριθμός των οικογενειών που ζουν στα όρια της φτώχειας ολοένα κι αυξάνει, όλοι γνωρίζουν πως είναι αρκετές ακόμη αυτές που λόγω αξιοπρέπειας ή ντροπής δεν έχουν αποταθεί στις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων.

«Έως τώρα πουλούσαν ό,τι χρυσά είχαν για να ζήσουν. Τώρα έρχονται στον δήμο και ζητούν βοήθεια με κάθε τρόπο. Όταν φτάνουν άνθρωποι στα γραφεία μας και μας λένε ότι πουλάνε έως και τους οικογενειακούς τους τάφους για λίγα ευρώ, εμείς τι να κάνουμε;» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η δήμαρχος Βέροιας Χαρούλα Ουσουλτζόγλου - Γεωργιάδη, δίνοντας ένα παράδειγμα της τραγικής κατάστασης στην οποία φτάνουν ορισμένοι δημότες.

Στο δήμο Δίου -Ολύμπου του νομού Πιερίας μία γυναίκα που της έκοψαν το ηλεκτρικό ρεύμα λόγω οφειλών και ζει το τελευταίο διάστημα στο σκοτάδι, βρέθηκε έξω από τα γραφεία αντιδημάρχων ζητώντας να της αγοράσουν έστω μία φιάλη γκαζιού προκειμένου να μπορεί να μαγειρεύει και να ζεσταίνει νερό.

«Ο μισός μισθός των δημάρχων πηγαίνει σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Όταν έρχονται και σου ζητάνε 5 ή 10 ευρώ για να περάσουν ή να συμπληρώσουν τους λογαριασμούς δεν θα δώσεις; Η κατάσταση είναι τραγική. Το θετικό είναι ότι οι πολίτες έχουν ανεπτυγμένο το αίσθημα αλληλεγγύης και όταν ζητάμε να βοηθήσουν το κάνουν» συμπληρώνει ο δήμαρχος Δίου -Ολύμπου Γιώργος Παπαθανασίου.

Παρόμοια είναι η κατάσταση και στη Νάουσα. «Ψυχοθεραπεία κάνουμε οι δήμαρχοι της περιφέρειας. Έρχονται και μας ζητούν λίγα χρήματα να περάσουν και εμείς δίνουμε από την τσέπη μας γιατί ξέρουμε ότι οι άνθρωποι αυτοί αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Μας ζητάνε να μην τους κόψουμε τους λογαριασμούς του νερού. Μας δίνουν έναντι 10 ευρώ και κάνουμε τα στραβά μάτια. Ο κόσμος έχει ζητήματα επιβίωσης. Προσπαθούν να πορευτούν, να πάρουν λίγο γάλα, ενώ είναι αρκετοί ακόμη αυτοί που δεν θέλουν να μιλήσουν για να μην μαθευτούν τα ζόρια τους σε μία κλειστή κοινωνία. Θα πρέπει σε όλους αυτούς να τους δώσουμε ελπίδα» αναφέρει ο δήμαρχος Τάσος Καραμπατζός.

Όσον αφορά τη θέρμανση στη Νάουσα το δημοτικό συμβούλιο προχώρησε στην λήψη απόφασης για φθηνά καυσόξυλα από το δημοτικό δάσος. Περισσότερες από 500 οικογένειες της πόλης, με βάση οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια, έλαβαν περίπου 6.000 τόνους ξύλα, καταβάλλοντας 50 ευρώ τον τόνο.

Στη Φλώρινα, όμως, που το κρύο είναι ιδιαίτερα τσουχτερό και ο χειμώνας μακρύς εκατοντάδες είναι οι κάτοικοι που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στα έξοδα της θέρμανσης, με αποτέλεσμα  να γυρεύουν και εκεί από τον δήμαρχο λίγα ευρώ για να ζεσταθούν.

«Έρχονται στο δήμο και μας ζητούν 20-30 ευρώ για να αγοράσουν τα ξύλα της ημέρας. Να τα αγοράσουν όχι όπως παλαιότερα με τον τόνο αλλά με το κιλό. Ίσα ίσα για να καλύψουν τις ανάγκες μιας κρύας ημέρας» δηλώνει ο δήμαρχος της πόλης Ιωάννης Βοσκόπουλος.

Κι αν στην περιφέρεια τα προβλήματα είναι λίγο -πολύ γνωστά, διότι οι δήμαρχοι με τους πολίτες έχουν πιο στενή επαφή, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολλές δυσκολίες και στις πόλεις, εκεί όπου ο αριθμός των πολιτών είναι μεγαλύτερος. Στο πλαίσιο αυτό, οι δήμοι επιχειρούν να καταγράψουν τον αριθμό των οικογενειών που αντιμετωπίζουν προβλήματα διαβίωσης και να τους βοηθήσουν.

Ο δήμος Θεσσαλονίκης ξεκίνησε τη λειτουργία του Κοινωνικού Παντοπωλείου για το πρώτο εξάμηνο του 2013. Το πρόγραμμα λειτουργεί τα τελευταία τρία χρόνια και κάθε εξάμηνο, με την επίδειξη ειδικής κάρτας, παρέχονται σε 200 άπορες οικογένειες και μεμονωμένα άτομα που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, είδη παντοπωλείου, απορρυπαντικά, κατεψυγμένα προϊόντα, ενδύματα, είδη οικιακού εξοπλισμού, παιχνίδια κ.ά.

Σύμφωνα με την αντιδήμαρχο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Προστασίας του Πολίτη Καλυψώ Γούλα, για την αντιμετώπιση του αυξημένου αριθμού αιτήσεων που δεν μπορούν να καλυφθούν από το Κοινωνικό Παντοπωλείο ο δήμος Θεσσαλονίκης αναπτύσσει ενισχυτικές δράσεις.

ΠΗΓΗ...http://www.newsbeast.gr

Διαβάστε Περισσότερα