Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.
Μετά από τις διαμαρτυρίες των κατοίκων προς τη δημοτική αρχή, ήρθε σήμερα συνεργείο του δήμου, για να αποκαταστήσει τον αμελή στολισμό της πλατείας και της ετοιμόρροπης φάτνης , που είχαν παραμελήσει. Τ ο μεσημέρι το συνεργείο του δήμου, συνοδευόμενο από τον δήμαρχο προσωπικά, έπιασε δουλειά και σε μια ώρα όλα ήταν έτοιμα.Ας ελπίσουμε, ότι θα διορθώσουν και τον όλο φωτισμό της πλατείας, γιατί είναι ντροπή από τους 90 λαμπτήρες που είναι διάσπαρτοι, μόνο οι 15 είναι σε λειτουργία. Λεπτομέρειες, που όμως δίνουν την συνολική εικόνα ενός νοικοκυρεμένου χωριού και κατ επέκτασιν ενός δήμου.
Ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης υποδέχθηκε και φέτος στο γραφείο του μεγάλο αριθμό συλλόγων, σωματείων και άλλων ομάδων που έψαλαν τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα και άλλα εορταστικά τραγούδια και ύμνους στο γραφείο του και του ευχήθηκαν Χρόνια Πολλά. Μεταξύ των συλλόγων που επισκέφτηκαν τον κ. Αντιπεριφερειάρχη ήταν ο Σύλλογος Ποντίων Έδεσσας Θεόδωρος Γαβράς, η Χορωδία του ΚΑΠΗ του Δήμου Έδεσσας, κ.ά. ενώ ιδιαίτερο τόνο έδωσε η εμφάνιση της μπάντας της ΙΙας Μ/Κ Μεραρχίας Πεζικού. Ο κ. Θεοδωρίδης αντήλλαξε ευχές με τα μέλη των συλλόγων και τους συνεχάρη για το σημαντικό πολιτιστικό έργο και δράσεις που υλοποιούν, «διατηρώντας ζωντανά τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας μας και εμπνέοντας αισιοδοξία για το μέλλον». Σε δήλωσή του αναφέρει: «Εύχομαι Καλά Χριστούγεννα με υγεία, αγάπη και ειρήνη για όλο τον κόσμο. Χρόνια Πολλά στην ελληνική ομογένεια που γιορτάζει μαζί μας το γεγονός της γέννησης Του Χριστού. Η γέννηση Του Θεανθρώπου φωτίζει το νου και τις καρδιές μας, φέροντας ελπίδα σε όλο τον κόσμο».
Σε συνέχεια της καλής συνεργασίας του Γραφείο Αγροτικής Ανάπτυξης του Δήμου Αλμωπίας με το Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης, πραγματοποιήθηκε επίσκεψη και επιτόπια αυτοψία σε καστανεώνες της περιοχής, από τον κ. Δρ. Δ. Αβτζή, εντομολόγου του Ινστιτούτου και του κ. Π. Λαμπρίδη, Γεωπόνου του Δήμου Αλμωπίας, παρουσία του Αντιδημάρχου κ. Σ. Καραμαριά, του προέδρου της Τ.Κ. Όρμας κ. Δ. Μέντση και παραγωγών.
Τα αποτελέσματα της αυτοψίας θα αποτελέσουν την βάση για την διοργάνωση ομιλίας με θεματολογία σχετική με την αντιμετώπιση εντομολογικών προβλημάτων στην καστανιά στο άμεσο μέλλον.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ο Μορφωτικός Σύλλογος Μεγαπλατάνου σας προσκαλεί στο παραδοσιακό γλέντι "τα Μεγαπλατανιώτικα" την Κυριακή 6 Ιανουαρίου, ημέρα των Θεοφανίων και ώρα 12 μ.μ. στην πλατεία του χωριού. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ο Μορφωτικός Σύλλογος Προμάχων σας προσκαλεί στο παραδοσιακό έθιμο "Σούρβα" την Κυριακή 30 Δεκεμβρίου, στην κεντρική πλατεία του χωριού.
Το ταξίδι ξεκίνησε! Ακολουθήστε μέσα από τον υπολογιστή σας το ταξίδι του Άη Βασίλη για να χαρίσει δώρα σε όλο τον κόσμο!
Εδώ και μήνες ο Άη Βασίλης προετοίμαζε το ταξίδι του και σήμερα το πρωί όλα ήταν έτοιμα για να ξεκινήσει.
Το Norad Father Christmas Tracker που μας δείχνει το ταξίδι υπάρχει εδώ και χρόνια. Αναπτύχθηκε από τη Βόρειο Αμερικανική Αεροδιαστημική Στρατιωτική Βάση (NORAD) και από τότε έχει συγκεντρώσει σχεδόν δύο δισεκατομμύρια «χτυπήματα». Η εφαρμογή είναι διαθέσιμη και μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, όπως το Facebook και το Twitter. Με τη βοήθεια της Google επίσης το ταξίδι θα έχει «κάλυψη» τριών διαστάσεων χάρη στις ειδικές κάμερες που παρακολουθούν τον Άγιο Βασίλη σε συνδυασμό με την υπηρεσία “Google maps”.
Στην σελίδα θα βρείτε και πολλές πληροφορίες σχετικά με τον Άγιο Βασίλη, όπως για παράδειγμα την ηλικία του (πάνω κάτω 16 αιώνων), ή ακόμη και τεχνικά χαρακτηριστικά για το ιπτάμενο έλκηθρό του (ανώτατη ταχύτητα μεγαλύτερη της ταχύτητας του φωτός, ή βάρος δώρων κατά την απογείωση: 60.000 τόνοι).
Εκείνο όμως που η NORAD παραδέχεται πως δεν μπορεί να εξηγήσει επιστημονικά είναι πως ο Αϊ-Βασίλης κατορθώνει να κατέβει από τις καμινάδες.
Κάθε Χριστούγεννα η σκέψη μας πηγαίνει αυθόρμητα στον Σκιαθίτη Γέροντα των γραμμάτων μας, τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, που έχει γράψει υπέροχα χριστουγεννιάτικα διηγήματα.
Ο Ανδρέας Καραντώνης τον χαρακτήρισε τον πρώτο αληθινά μεγάλο Έλληνα πεζογράφο και εξήγησε το γιατί:: "Μεγάλος πεζογράφος είναι εκείνος που κατορθώνει και διορθώνει το έργο του πάνω σ' έναν από κεντρικούς άξονες του Λαού του. Κι ένας από τους κεντρικούς αυτούς άξονες του Ελληνικού Λαού είναι η χριστιανική διαμόρφωση της ψυχής του, έτσι ακριβώς, όπως την αποκρυστάλλωσε από τα ένδοξα χρόνια του Βυζαντίου, ως τις ημέρες που είδε το φως ο χριστιανολάτρης διηγηματογράφος Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Ήταν ο συγγραφεύς, ο προορισμένος να αποκαταστήση τη χαμένη επαφή του νεοελληνικού λόγου με την πηγή της λαϊκής θρησκευτικής ψυχολογίας".
Ο Παπαδιαμάντης μέσα από την Πίστη του στην Ορθοδοξία και την αγάπη του προς την Πατρίδα του, την Ελλάδα, μίλησε απλά και κατ' ευθείαν στην καρδιά του λαού μας. Και ορισμένες σκέψεις του μένουν ως αποφθέγματα στην ιστορία των Ελλήνων. Ήταν βέβαιος ότι οι πολέμιοι του Χριστού θα υπάρχουν πάντοτε, αλλά και θα απέρχονται, ενώ ο γεννημένος στη Φάτνη της Βηθλεέμ Χριστός θα βασιλεύει πάντα. ΄Εγραψε:"Προ των σήμερον υλιστών, δαρβινιστών και θετικιστών υπήρξαν οι απαισιόδοξοι, οι ορθολογισταί και οι κριτικισταί' αλλά παρήλθον' προ αυτών ήσαν οι πανθεϊσταί, αλλ' εξέλιπον. Παρέρχονται, κρύπτονται εν τη σκιά, αφανίζονται, αφού επί βραχύ τέρψωσι τους φιλοκαίνους και τους φιλαναγνώστας δια περιέργου συναυλίας λέξεων και γνωμών. Ο δε Χριστός έμεινε και θα μένη…Ο πόθος της μωράς επιδείξεως, η μανία του καινά εκάστοτε λέγειν, η δοκησισοφία, ο τύφος και η οίησις άγουσιν εις τας συγχρόνους αθεϊστικάς θεωρίας, από των οποίων τουναντίον απάγει η ειλικρινής και ακραιφνής φιλοσοφική συζήτησις της προ των οφθαλμών ημών κειμένης αληθείας".
Ο Παπαδιαμάντης δεν αναγνωρίστηκε από όλους τους συγχρόνους του, κυρίως από ηθικιστές χριστιανούς και από συγγραφείς των σαλονιών. Γράφει σχετικά ο Φώτης Δημητρακόπουλος: " Ο Παπαδιαμάντης αντιμετωπίστηκε κατά βάσιν ιδεολογικά και λιγότερο αξιολογικά από την επίσημη κριτική, λογοτεχνική και φιλολογική, ένεκα της θρησκευτικής του πίστης στην ορθοδοξία, του αντιδυτικού του αισθήματος και της γλώσσας του έργου του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Κ.Θ. Δημαράς, που υποστηρίζει πως ο Παπαδιαμάντης "διαβάζεται εύκολα από ανθρώπους που δεν έχουν συνηθίσει στην καλή ποιότητα" και πως "η γενιά που τιμούσε τον Σουρή για μεγάλο ποιητή, επόμενο ήταν να τιμήσει για μεγάλο πεζογράφο τον Παπαδιαμάντη…". Παλαιότερα κριτικοί προς τον κυρ Αλέξανδρο ήσαν οι Γρ. Ξενόπουλος και Κ. Χατζόπουλος. Ο Φώτος Πολίτης τον χαρακτηρίζει "πιστό των εξωτερικών συμβόλων της χριστιανικής λατρείας". Αρκετά κριτικός έναντί του είναι και ο Λίνος Πολίτης στην Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας που έγραψε.
Οι ιδεολογικά αντίθετοί του δεν μπορούν γενικά να αντέξουν την σε βάρος τους καταγγελία του, όπως την γράφει στον "Λαμπριάτικο ψάλτη": "Όλα τα χριστουγεννιάτικα και τα πασχαλινά διηγήματα δεν πρέπει πλέον να βλέπωσι το φως. Μη θρησκευτικά προς Θεού! Το Ελληνικόν Έθνος δεν είναι Βυζαντινοί, εννοήσατε; Οι σημερινοί Έλληνες είναι κατ' ευθείαν διάδοχοι των αρχαίων…" Οι υλιστές και ηδονιστές κριτικοί του δεν μπορούν επίσης να ανεχθούν τον λόγο του "επ' εμοί ενόσω ζω και αναπνέω και σωφρονώ δεν θα πάψω να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστόν μου". (Σημ. Υπογράμμιση του υπογράφοντος). Γράφει σχετικά ο Ζήσιμος Λορεντζάτος στα Collectanea: "… Σωφρονώ! Α το δύσκολο, το δυσκολότατο εκείνο ρήμα της παπαδιαμαντικής φράσης …πόσοι ακόμα το κάνουν ενεργό στη ζωή τους, αλήθεια, και πόσοι (λιγότεροι ακόμα) δίνουν επίσημα την υπόσχεση και ξεστομίζουν καταπάνω τους την τρομερή φοβέρα που εκείνος ξεστόμισε καταπάνω στον εαυτό του: "Εάν επιλάθωμαί σου, Ιερουσαλήμ, επιλησθείη η δεξιά μου, κολληθείη η γλώσσα μου τω λάρυγγί μου, εάν ου μη σου μνησθώ; Αλήθεια πόσοι;"
Εκτός από τους ιδεολογικά αντιθέτους του Παπαδιαμάντη υπήρξαν αυτοί που τον εκτίμησαν χωρίς να αντιληφθούν πλήρως ή παραθεωρώντας την ορθόδοξη πνευματικότητά του. Αυτοί με επιμέλεια και με αγάπη στον άνθρωπο και στον λογοτέχνη Παπαδιαμάντη πρόβαλαν το έργο του. Ένας από αυτούς ήταν ο Οκτάβιος Μερλιέ, Γάλλος φιλέλληνας και λόγιος, που αγάπησε ξεχωριστά τον Παπαδιαμάντη, τον μετάφρασε στα γαλλικά, και με ευθύνη του, πρόλογο και σημειώσεις του τον εξέδωσαν οι περίφημες γαλλικές εκδόσεις "Les Belles Lettres". Έγραψε σχετικά ο Γιώργος Θεοτοκάς στο περιοδικό "Ελληνική Βιβλιογραφική και Βιβλιοκριτική Επιθεώρησις" ( τεύχος Φεβρουάριος 1935):
"Η παράδοση μας είχε μεταδώσει για τον Παπαδιαμάντη την εικόνα ενός απλοϊκού χωριανού ασκητή, περιπλανημένου μες στην πρωτεύουσα, χωρίς σχεδόν κανένα άλλο συναίσθημα εξόν από την θρησκευτική του πίστη και τη νοσταλγία του νησιού του. Αλλά στα βιβλία του Οκταβίου Μερλιέ ανακαλύπτουμε έναν γνήσιο καλλιτέχνη με απέραντη ευρωπαϊκή μόρφωση, πρωτοπόρο της εποχής του (μετέφρασε το "Εγκλημα και τιμωρία" του Ντοστογιέφσκι στα 1889, τον καιρό που ο ρώσος λογοτέχνης ήταν σχεδόν άγνωστος στη Δύση), εξαιρετικά ανήσυχο, τυραννισμένο ακατάπαυστα από τις αντιφατικές αξιώσεις της ψυχής του, προικισμένο με την πιο λεπτή ευαισθησία και εξαίσια εγωκεντρικό. Νομίζαμε άλλοτε πως η αιτία της απομόνωσης του στην Αθήνα ήταν η συστολή του εμπρός στον ανώτερό του "πολιτισμό" της πρωτεύουσας. Τώρα υποπτευόμαστε μάλλον ότι η αιτία ήταν ακριβώς αντίθετη, ότι δηλαδή ο Παπαδιαμάντης τραβήχτηκε μακριά από τους τότε Αθηναίους, λογίους και μη, επειδή τους είχε ξεπεράσει και δεν μπορούσε πια να συνεννοηθεί μαζί τους".
Μεταξύ αυτών που ένιωσαν την ποιότητα του έργου του Παπαδιαμάντη ήταν ο ποιητής και στοχαστής Γιώργος Σαραντάρης, που και αυτός υπέστη τον ιδεολογικό ρατσισμό των υλιστών και ηδονιστών και τον κομπλεξισμό των μετριοτήτων. Σε δημοσίευμά του στο περιοδικό της Θεσσαλονίκης "Μακεδονικές Ημέρες", τον Ιανουάριο του 1938, γράφει ότι ο Παπαδιαμάντης αγκαλιάζει τον ελληνισμό ως σύνολο και ότι μετά από αυτόν " δεν φανερώθηκε στην Ελλάδα μήτε ένας σοβαρός θρησκευτικός πεζογράφος". Ο Οδυσσέας Ελύτης σημειώνει για τον Σκιαθίτη συγγραφέα: "Στον μισό και πλέον αιώνα που μας χωρίζει από τον θάνατο του Παπαδιαμάντη …θάπρεπε η μορφή του να είχε γίνει αγέρας. Δεν έγινε. Μια μέρα το παρελθόν θα μας αιφνιδιάσει με τη δύναμη της επικαιρότητας του. Δεν θάχει αλλάξει εκείνο, αλλά το μυαλό μας". Και ο Παπατσώνης τονίζει: "Χωρίς τον Παπαδιαμάντη χάνουμε τις ρίζες μας, παύουμε να είμαστε Έλληνες. Όταν έχει κανείς κάτι πολύτιμο δεν το απορρίχνει. Και το αγνό δίδαγμα του Σκιαθίτη είναι πολύ τίμιο και ανεπανάληπτο". Ο λόγιος Αγιορείτης μοναχός Μωϋσής από την πλευρά του υπογραμμίζει ότι το "κήρυγμα" του Παπαδιαμάντη, παραμένει επίκαιρο όπως και του Ντοστογιέφσκι, "αλλά πού αυτιά…" να τ' ακούσουν, και πρσθέτει: "Ντοστογιέφσκι και Παπαδιαμάντης ζούσαν ό,τι έγραφαν, γι' αυτό και είναι μεγάλοι λογοτέχνες".
Σε μια συνάντησή μου με τον σημαντικό Μικρασιάτη συγγραφέα Τάσο Αθανασιάδη τον είχα ερωτήσει τι κάνει να ξεχωρίζει τον μεγάλο συγγραφέα από αυτόν που απλώς γράφει κάποιο βιβλίο και μου απάντησε ο χρόνος. Από τη συζήτηση που ακολούθησε κατάλαβα ότι όσο κι αν ενεργήσει προς καιρόν η διαφήμιση και τα κυκλώματα το μέτριο θα χαθεί στη λήθη, ενώ το σημαντικό θα επιζήσει, όπως το χρυσάφι στο καμίνι. Κατάλαβα επίσης την αμηχανία των υλιστών που ο Παπαδιαμάντης παραμένει επίκαιρος, 102 χρόνια μετά τον θάνατό του. Κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, σε πείσμα τους, διαβάζονται "Το Χριστόψωμο", "Η Σταχομαζώχτρα", "Ο Αμερικάνος", "Στο Χριστό, στο Κάστρο", "Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη" και τ' άλλα χριστουγεννιάτικα διηγήματα του μεγάλου Σκιαθίτη συγγραφέα.- ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr
Απίστευτο και όμως αληθινό! Ένας 42χρονος Σουηδός απέδειξε ότι είναι εθισμένος στη χέβι μέταλ μουσική... και για το λόγο αυτό δικαιούται οικονομική βοήθεια από το κράτος.
Ο λόγος για τον Roger Tullgren, ο οποίος δηλώνει ανίκανος να παραμείνει σε οποιαδήποτε εργασία λόγω του εθισμού του στο χέβι μέταλ και τις συναυλίες.
Ο 42χρονος Σουηδός τονίζει ότι προσπαθεί εδώ και δέκα χρόνια να απαλλαχθεί από τον εθισμό του που τον «αναγκάζει» να παρακολουθεί περισσότερες από 300 συναυλίες το χρόνο καθιστώντας τον ανίκανο να εργαστεί κανονικά σε μία δουλειά.
Ο 42χρονος Σουηδός ανέφερε ότι έχει επισκεφθεί ήδη 3 ψυχολόγους για να βεβαιώσουν τον εθισμό του στη χέβι μέταλ μουσική.
Σύμφωνα με την εφημερίδα “The Local”, ο Tullgren εργάζεται part-time αυτή την περίοδο, πλένοντας πιάτα σε εστιατόριο του Hässleholm, όπου λαμβάνει πλέον και αναπηρικές παροχές.
Εχει έρθει μάλιστα σε συμφωνία με το αφεντικό του, ο οποίος του επιτρέπει να ακούει Slayer στο «τέρμα» την ώρα που πλένει πιάτα.
“Υπέγραψα μια βεβαίωση που λέει: “Ο Ρότζερ αισθάνεται αναγκασμένος να επιδεικνύει το χέβι μέταλ στυλ του. Αυτό τον φέρνει σε δύσκολη θέση στην αγορά εργασίας. Ως εκ τούτου έχει ανάγκη από επιπλέον οικονομική βοήθεια”. Έτσι, τώρα μπορώ να εμφανιστώ σε μια συνέντευξη για δουλειά φορώντας τα κανονικά ρούχα μου και απλά να δώσω στους εργοδότες αυτό το χαρτί”,είπε ο Tullgren.
Ο ίδιος δήλωσε ότι εθίστηκε στη μουσική μέταλ όταν ήταν μικρό παιδί και ο αδερφός του τού έβαλε να ακούσει για πρώτη φορά Black Sabbath.
Άγια Νύχτα Το τραγούδι Άγια Νύχτα (γερμ. Stille Nacht, heilige Nacht) είναι το διεθνώς γνωστότερο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι. Γράφηκε στις αρχές του 18ου αι. και συνθέτες του είναι οι Αυστριακοί Φραντς Ξάβερ Γκρούμπερ (Franz Gruber) και Γιόζεφ Μορ, (Joseph Mohr). Για χρόνια οι δημιουργοί του ήταν άγνωστοι και πολλοί απέδιδαν την πατρότητα του τραγουδιού σε διάσημους κλασσικούς συνθέτες όπως τον Μότσαρτ, τον Μπετόβεν τον Χάυντν ή θεωρούσαν ότι επρόκειτο για κάποιο παραδοσιακό γερμανικό νανούρισμα. Σήμερα έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες σε όλον τον χριστιανικό κόσμο. Ιστορία Η «Άγια Νύχτα» πρωτοτραγουδήθηκε τα Χριστούγεννα του 1818 στην εκκλησία του μικρού χωριού Όμπερντορφ (Oberndorf) στην περιοχή του Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας. Οι στίχοι είχαν γραφεί δύο χρόνια νωρίτερα, το 1816, από τον νεαρό εφημέριο του χωριού Γιόζεφ Μορ, όπως έγινε γνωστό από ένα χειρόγραφο που ανακαλύφθηκε το 1995 και φέρει την υπογραφή του εφημέριου. Το χειρόγραφο χρονολογείται από τους μελετητές το 1820. Στην αριστερή πλευρά αναγράφεται η ημερομηνία συγγραφής των στίχων και στην άνω δεξιά γωνία η ένδειξη «Melodie von Fr. Xav. Gruber». Σήμερα φυλάσσεται στο Carolino Augusteum Museum του Σάλτσμπουργκ. Μετά την πρώτη εκτέλεση το τραγούδι ξεχάστηκε, καθώς μάλιστα οι δρόμοι των δύο συνθετών χώρισαν, αφού καθένας τους μετακινήθηκε σε διαφορετικό τόπο. Το 1825 ο τότε εφημέριος της εκκλησίας του Όμπερντορφ κάλεσε έναν τεχνίτη ονόματι Καρλ Μαουράχερ (Karl Mauracher) για να επισκευάσει το εκκλησιαστικό όργανο του ναού. Αυτός ανακάλυψε στο πίσω μέρος του οργάνου πεταμένο ένα αντίγραφο του τραγουδιού. Έδωσε το τραγούδι στην οικογένεια Στράσερ (Strasser) που ζούσε στο Τυρόλο και συνήθιζε να ταξιδεύει σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας και να τραγουδάει σε γιορτές. Έτσι η «Άγια Νύχτα» άρχισε να διαδίδεται στις γερμανικές χώρες και σύντομα έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής. Το 1839 μια άλλη οικογένεια τραγουδιστών από το Τυρόλο παρουσίασε το τραγούδι στην Νέα Υόρκη, ξεκινώντας τη διάδοση της «Άγιας Νύχτας» στον αγγλόφωνο κόσμο. Στην αγγλική μεταφράστηκε το 1863 από τον Τζον Φρίμαν τον Νεότερο με μελωδία ελαφρώς διαφορετικής του αυστριακού πρωτοτύπου. Το 1840 εκδόθηκε πρώτη φορά με την ένδειξη «αγνώστου συνθέτη». Υπήρξε το αγαπημένο τραγούδι του βασιλιά Φρειδερίκου-Γουλιέλμου Δ΄ της Πρωσσίας, ο οποίος διέταξε την διεξαγωγή έρευνας για τον εντοπισμό των δημιουργών του. Οι έρευνες ξεκίνησαν το 1854 και τελικά κατέληξαν τόσο στη γνωστοποίηση των Μορ και Γκρούμπερ, όσο και του θρύλου γύρω από τις συνθήκες που γράφηκε το τραγούδι και που μέχρι πρόσφατα θεωρείτο αληθινή ιστορία. Η «Άγια Νύχτα» έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 300 γλώσσες και διαλέκτους σε όλον τον κόσμο. Είναι εξαιρετικά δημοφιλής τόσο μεταξύ των Καθολικών, όσο και των Προτεσταντών. Μάλιστα κατά τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο τραγουδήθηκε ταυτόχρονα στην αγγλική και γερμανική γλώσσα από τα αντιμαχόμενα στρατεύματα στο μέτωπο κατά τη χριστουγεννιάτικη ανακωχή του 1914, καθώς ήταν από τα λίγα κοινώς γνωστά χριστουγεννιάτικα τραγούδια και των δύο πλευρών. Η «Άγια Νύχτα» έχει γνωρίσει πολλές διασκευές και επανεκτελέσεις από διαφόρους καλλιτέχνες μέχρι σήμερα, κάποιες μάλιστα με σκωπτικό ή ειρωνικό στόχο (Simon and Garfunkel, Manowar). Επίσης έχει εμπνεύσει παραγωγές του κινηματογράφου και της μικρής οθόνης. Ο Θρύλος Όπως συμβαίνει συνήθως για πολλά δημοφιλή πρόσωπα ή αντικείμενα (τραγούδια, κτήρια, τοποθεσίες, προσωπικά αντικείμενα φημισμένων προσωπικοτήτων), έτσι και γύρω από τη σύνθεση του χριστουγεννιάτικου αυτού τραγουδιού έχουν πλεχθεί διάφορες ιστορίες και θρύλοι, που πλαισιώνουν την πραγματική ιστορία. Σύμφωνα με την πιο γνωστή, την προπαραμονή των Χριστουγέννων του 1818, στο μικρό χωριό του Όμπερντορφ στην περιοχή του Σάλτσμπουργκ, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ξαφνικά χάλασε το μοναδικό εκκλησιαστικό όργανο της εκκλησίας. Ένοχοι ήταν τα ποντίκια που είχαν ροκανίσει τα διάφορα μέρη του παλιού οργάνου. Μετά τη Λειτουργία ο εφημέριος Γιόζεφ Μορ κάλεσε το δάσκαλο του χωριού και οργανίστα της εκκλησίας Φράντς Γκρούμπερ για να βρουν κάποια λύση, αφού δεν μπορούσαν να αποδώσουν τον χριστουγεννιάτικο ύμνο χωρίς εκκλησιαστικό όργανο. Αποφάσισαν τελικά να γράψουν ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι για κιθάρα και ο δάσκαλος αποσύρθηκε στο δωμάτιό του πάνω από το σχολείο, περιμένοντας τους στοίχους του τραγουδιού που θα έγραφε ο εφημέριος. Το γαλήνιο χιονισμένο τοπίο ενέπνευσε τον πατέρα Μορ, που φαντάστηκε ότι σε μια τόσο γαλήνια και ήρεμη νύχτα θα ήρθε στον κόσμο το Θείον Βρέφος. Οι σκέψεις αυτές έγιναν οι πρώτοι στίχοι του καινούριου τραγουδιού. Αργά τη νύχτα, όταν νεαρός εφημέριος τελείωσε τη συγγραφή, έτρεξε στο δωμάτιο του δασκάλου. Τα όμορφα λόγια του τραγουδιού συγκίνησαν τον Γκρούμπερ που έβαλε τα δυνατά του για να συνθέσει μία εξίσου ωραία μελωδία. Μέχρι τα ξημερώματα το τραγούδι ήταν έτοιμο και τη νύχτα της παραμονής, στη Λειτουργία των Χριστουγέννων στη θέση του χριστουγεννιάτικου ύμνου οι δύο συνθέτες άρχισαν να ψάλλουν την «Άγια Νύχτα». Όταν τελείωσαν, μια απέραντη σιωπή επικρατούσε στην εκκλησία, φέρνοντας τον πατέρα Μορ και τον Γκρούμπερ σε αμηχανία. Τότε όμως μια γλυκιά γυναικεία φωνή άρχισε να τραγουδάει κατανυκτικά τους στίχους του νέου ύμνου. Σιγά-σιγά όλο το εκκλησίασμα άρχισε να συμμετέχει, ψάλλοντας ξανά και ξανά το όμορφο αυτό τραγούδι με τους τόσο γλυκείς στίχους. Κατά καιρούς και με τη διάδοση της «Άγιας Νύχτας» σε όλο τον κόσμο, ο δημοφιλής αυτός θρύλος παραλλάχθηκε σε πολλές διαφορετικές εκδοχές, με τον εμπλουτισμό της αρχικής ιστορίας με στοιχεία των κατά τόπους παραδόσεων. Η ιστορία της «Άγιας Νύχτας» Η Άγια Νύχτα είναι ίσως το πιο γνωστό χριστουγεννιάτικο τραγούδι σ' όλο τον κόσμο. Μεγάλοι συνθέτες όπως ο Βέρντι, ο Βάγκνερ, ο Πουτσίνι και άλλοι, το αναγνώρισαν ως ένα βαθιά θρησκευτικό τραγούδι, με μια παράξενη δύναμη που φτάνει κατευθείαν στις καρδιές των ανθρώπων. Κατά καιρούς, η πατρότητά του αποδόθηκε στον Μότσαρτ, στον Χάιντν ή στον Μπετόβεν. Η αλήθεια είναι πως η Άγια Νύχτα δημιουργήθηκε από τους Γιόζεφ Μορ και Φραντς Γκρούμπερ, κι εψάλη για πρώτη φορά τα Χριστούγεννα του 1818 στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο μικρό χωριό Όμπερντορφ της Αυστρίας. Ο Μορ είχε γράψει τους στίχους δύο χρόνια νωρίτερα. Στις 24 Δεκεμβρίου του 1818 ζήτησε από τον Γκρούμπερ να συνθέσει μία μελωδία για να συνοδεύσει το τραγούδι με την κιθάρα του. Σύμφωνα με την παράδοση, το εκκλησιαστικό όργανο του ναού δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη χριστουγεννιάτικη λειτουργία, καθώς τα ποντίκια είχαν καταστρέψει κάποια εξαρτήματά του. Η ιστορία αυτή ήταν γνωστή, ωστόσο επιβεβαιώθηκε πολύ αργότερα, το 1995, όταν ανακαλύφθηκε μία παρτιτούρα που ανήκε στον Μορ, με τον Γκρούμπερ να υπογράφει τη σύνθεση. Στίχοι και μουσικοί όμως φαίνεται να γράφτηκαν μαζί, το 1816. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, η Άγια Νύχτα τραγουδήθηκε τα μεσάνυχτα εκείνων των Χριστουγέννων και μετά ξεχάστηκε. Το 1825 ένα επισκευαστής εκκλησιαστικών οργάνων ανακάλυψε την παρτιτούρα και «ξαναζωντάνεψε» το τραγούδι. Σήμερα, υπολογίζεται πως έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 300 γλώσσες.
…είναι διαφορετικοί μετά την κρίση. Τα γέλια, οι χειρονομίες, τα βλέμματα, οι αγκαλιές, όλα αλλάξανε, λιγοστέψανε, κρυφτήκανε σε ένα θλιβερό καβούκι ανασφάλειας. Εκείνο το χαρακτηριστικό χτύπημα στην πλάτη που έδειχνε μια εξ αρχής ανάγκη να αισθανθείς τον άλλο, χάθηκε κι αυτό. Στη θέση του μπήκε η ελεγχόμενη απόσταση, σαν την ελεγχόμενη χρεοκοπία. Λες και κουβαλάμε όλοι ένα νέο είδος αρρώστιας που μας αποτρέπει από το να πλησιάζουμε τους υπόλοιπους ανθρώπους, μήπως και κολλήσουμε κανένα μικρόβιο. Είναι σα να φοράμε εκείνες τις μάσκες με τις οποίες κυκλοφορούνε οι κάτοικοι περιοχής που έχει υποστεί πυρηνική καταστροφή. Μάσκες. Πολλές μάσκες. Η μάσκα του φόβου, η μάσκα της υποκρισίας, η μάσκα του πόνου, όλοι φορέσαμε κι από μια διαφορετική και βγήκαμε να ξεφαντώσουμε σε τούτο το καρναβάλι της τρέλας, ενώ κανείς δεν μπορεί να δει τα χαρακτηριστικά του άλλου καθαρά. Εμένα οι φίλοι μου…
…φύγανε για τα ξένα. Αφήσανε τη χώρα τούτη καθώς βουλιάζει σαν καράβι πολυτελείας που στην πορεία αποδείχθηκε σάπιο και σαθρό. Φύγανε, όχι γιατί το θελήσανε, αλλά γιατί σπρωχτήκανε με το στανιό στα βαγόνια της ξενιτιάς, αφήνοντας πίσω μανάδες να στέλνουν πάλι γράμματα. Αφήσανε όμως και τους φίλους τους πίσω. Και η ξενιτιά είναι διπλή όταν ξεριζώνεσαι από τη γη των φίλων. Τι να σου κάνουν τα ρομποτικά ταχυδρομεία, τα άψυχα προσωπάκια σε οθόνες από σκονισμένους υπολογιστές, σε σχέσεις “εξ αποστάσεως”, που ποτέ δεν καλύπτουν τις άμεσες στιγμές σου, εκείνες που θέλεις να ξεσπάσεις, εκείνες που επειγόντως έχεις ανάγκη να βρεις κάποιον και να μιλήσεις. Και χτυπιέσαι και καταριέσαι τη χώρα σου γιατί σου πήρε το μισθό, τη δουλειά, την αξιοπρέπεια, αλλά περισσότερο σε πονά που σου πήρε και τα πρόσωπα εκείνα που μπορούσες να εμπιστευτείς και να ανοιχτείς και να φανερώσεις τα εσώψυχά σου. Εμένα οι φίλοι μου…
…δεν ανοίγονται πια. Καθώς μιλάς μαζί τους, βλέπεις ότι ο νους τους ταξιδεύει μακρυά, και κουνάνε συγκαταβατικά το κεφάλι, αλλά στην πραγματικότητα δεν λένε τίποτα και δεν ακούνε τίποτα από όσα τους λες. Προσποιούνται ότι συζητάνε, ενώ στην ουσία δε συνομιλούνε με κανέναν άλλο παρά μόνο με τον εαυτό τους. Και τους ρωτάς τις επόμενες ημέρες για εκείνο το γεγονός που σε είχε σακατέψει, που σε προβλημάτιζε, και εκείνοι δεν θυμούνται σχεδόν τίποτα. Και προσπαθείς να προσεγγίσεις την αγωνία τους, να βρεις τα κουμπιά εκείνα που θα ξεκλειδώσουν τις ταμπουρωμένες γωνιές τους, αλλά τότε κλείνονται ακόμα περισσότερο στις μύχιες σκέψεις τους. Είναι λες και δειλιάζουν να δείξουν τις πληγές τους, να τις βγάλουν στο φως, μήπως και θεωρηθούν κι εκείνοι ευάλωτοι, εύθραυστοι και πληγωμένοι. Όχι, δεν γουστάρουν καμία θεραπεία, γιατί, στην τελική, ποιος νομίζεις ότι είσαι εσύ που θα τους θεραπεύσεις; Εμένα οι φίλοι μου…
…δεν έχουν χρόνο για φιλίες. Στο λαχανητό της επιβίωσης, η φιλία κατήντησε περιττό περίσσευμα. Θυμίζει πια εκείνα τα παραπανίσια ψώνια που έριχνες στο καλάθι του σούπερ μάρκετ, εκείνες τις εποχές που τα συναισθήματα και τα πορτοφόλια ήταν παχυλά. Ναι εκείνα τα χαζά και άχρηστα που εσύ τα ψώνιζες σχεδόν ψυχαναγκαστικά για να έχεις την αίσθηση ότι ψωνίζεσαι πλήρως. Οι επαφές των ανθρώπων πλέον μικρύνανε, από καρότσι γίνανε καλάθι, χωράνε πολύ λιγότερους και για σύντομα χρονικά διαστήματα. Μετά τον ελεύθερο χρόνο, το χρόνο για πολιτισμό, για έρωτα, λιγόστεψε και ο χρόνος για τους φίλους. Εδώ δεν έχουμε πια χρόνο για να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας, θα σπαταλήσουμε λεπτά και ώρες και δευτερόλεπτα σε ανούσιες φιλικές ενασχολήσεις; Εμένα οι φίλοι μου…
…συμπιέζονται ανάμεσα σε όνειρα και εφιάλτες. Από το πρώτο πρωινό τους ξύπνημα, κουβαλάνε ένας βάρος στην καρδιά, στα βλέφαρα, στην ψυχή τους. Βαραίνουν τα πόδια τους τα ίδια, πάνω στο στίβο του “υγιούς” ανταγωνισμού, των συγκρίσεων και των συγκρούσεων. Τι κατάφερες εσύ, τι δεν πρόλαβα εγώ, σε πόσα τετραγωνικά θέλεις να μετρηθούμε, εντάξει, πως κάνεις έτσι, ήταν ένα απλό πισωγύρισμα αυτό, άλλοι πεθαίνουνε για ένα κομμάτι ψωμί, δεν είναι δα και σπουδαίο που γύρισα πίσω στους γονείς μου, τι στο διάολο θέλεις πια και δήθεν ενδιαφέρεσαι για ΄μένα και με ψάχνεις συνεχώς για να πιούμε έναν γαμημένο αγχωτικό καφέ και να τα πούμε και να μου πεις ότι χάθηκα, ότι χάνεσαι, ότι έχουμε χαθεί. Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά. Και πετάνε.
Το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ν. Πέλλας αποτελεί σύμπραξη τοπικών φορέων του νομού για την ενίσχυση της συνεργασίας και αλληλεγγύης εν όψει της τρέχουσας οικονομικής κρίσης. Από τη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου και ώρες 09:00 - 13:00 έχει ξεκινήσει η λειτουργία τηλεφωνικής γραμμής υποστήριξης από την Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας (23813 51310), στην οποία οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν για δυνατότητες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, σίτισης, ένδυσης, εκπαίδευσης, ψυχολογικής, νομικής υποστήριξης, ψυχαγωγίας κτλ. Παράλληλα, η γραμμή δέχεται τηλεφωνήματα από άτομα/φορείς που επιθυμούν να προσφέρουν υπηρεσίες ή αγαθά και τους παραπέμπει στους αντίστοιχους φορείς. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις υπηρεσίες κάποιων από τους φορείς που συμμετέχουν στο Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ν. Πέλλας: 1.Ιερά Μητρόπολη Εδέσσης Πέλλης και Αλμωπίας: Γεύματα αγάπης, φροντιστήρια παιδιών, καθώς και κοινωνικό παντοπωλείο. 2.Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας: Διαθέτει τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης για τη δικτύωση ατόμων και φορέων. 3.Δήμος Έδεσσας: Τρόφιμα, φάρμακα και ξύλα για θέρμανση. 4.Δήμος Αλμωπίας: Κοινωνικό φαρμακείο, κοινωνικά φροντιστήρια, υπηρεσίες νοσηλεύτριας, ψυχολόγου, κοινωνικού λειτουργού, φυσικοθεραπευτή και κατ’ οίκον. 5.Νοσοκομείο Έδεσσας Γιαννιτσών: Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ψυχολογική βοήθεια και κοινωνικό καφενείο (ΚΕΦΙΑΠ). 6.Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Ν. Πέλλας «ΟΡΑΜΑ»: Ψυχολογική υποστήριξη. 7.Δικηγορικός Σύλλογος Έδεσσας και Γιαννιτσών: Παροχή νομικής βοήθειας σε νέους και πολίτες χαμηλού εισοδήματος. 8.Οδοντιατρικός Σύλλογος Πέλλας: Οδοντιατρική Περίθαλψη. 9. Εθελοντική Ομάδα Έδεσσας "Ασπίδα": Προσφέρει είδη ένδυσης και ιματισμού. 10.Εθελοντική Ομάδα Αμπελιών "Το Όραμα των Αμπελιών": Προσφέρει είδη ένδυσης και ιματισμού. 11.Εθελοντικές Ομάδες Καλής: Τράπεζα αίματος και διοργάνωση φιλανθρωπικών δράσεων. 12.Σύλλογος Προστασίας Καταναλωτών Έδεσσας (ΣΥΠΚΑ): Νομική βοήθεια στην επίλυση καταναλωτικών προβλημάτων. 13.Σώμα Ελλήνων Προσκόπων: Συμμετέχει σε δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα, συγκεντρώνει και διανέμει τρόφιμα κατά τις εορταστικές περιόδους. 14.Γυμναστικός Αθλητικός Σύλλογος (ΓΑΣ) Έδεσσας: Δωρεάν εκμάθηση μπάσκετ σε παιδιά οικογενειών που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. 15.Κέντρο Ημέρας ΠΟΡΕΙΑ: Προσφέρει ψυχολογική υποστήριξη. 16.Παιδαγωγική Εταιρεία Ν. Πέλλας: Φροντιστηριακά τμήματα και εθελοντικά εκπαιδευτικά προγράμματα για τη στήριξη των μαθητών. 17.Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Έδεσσας Αλμωπίας: Προωθεί και επιλύει εργασιακά και ασφαλιστικά θέματα των εργαζομένων. 18.Σύλλογος Γονέων Τριών Τέκνων Επαρχίας Έδεσσας: Προσφέρει στήριξη των οικογενειών με τρία τέκνα (σε θέματα σίτισης, ένδυσης κ.α.). Για περισσότερες πληροφορίες, υποβολή αιτημάτων και προσφορά υπηρεσιών/αγαθών το κοινό μπορεί να απευθύνεται στην τηλεφωνική γραμμή 23813 51310 καθημερινά και ώρες 09:00-13:00.
Η διανομή ειδών πρώτης ανάγκης ολοκληρώθηκε. ο Συλλογος Ποντίων Χρύσας-Τσακων-Κ.Ροδωνιάς ευχαριστεί θερμά όλους όσοι συνέβαλαν στην κίνηση αυτή. ΥΕΙΑΝ, ΕΥΛΟΓΙΑΝ ΚΑΙ ΚΑΛΟΧΡΟΝΙΑΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
Μια ξεχωριστή εκδήλωση για τα παιδιά με την ευκαιρία των γιορτών, πραγματοποιήθηκε τη Κυριακή 23 Δεκέμβρη στον Πεζόδρομο των Γιαννιτσών με πρωτοβουλία των Οργανώσεων της ΚΝΕ & του ΚΚΕ. Είχε σαν θέμα της το σύνθημα : «Αλλάζουμε τον κόσμο, ζωγραφίζουμε το μέλλον μας» ! και έδωσε έναν ξεχωριστό τόνο στο γιορτινό κλίμα των ημερών στα Γιαννιτσά συγκεντρώνοντας πολλούς γονείς με τα μικρά τους πιτσιρίκια, αλλά και μεγαλύτερα παιδιά. Έδωσε την ευκαιρία σε παιδιά από 2,5 χρόνων μέχρι και 17 χρόνων να εκφράσουν το καθένα με τον τρόπο του τα δικά του όνειρά του για έναν καλύτερο κόσμο. Τα μικρότερα ζωγραφίζοντας και γράφοντας μηνύματα σε κάρτες, που εκτέθηκαν στον Πεζόδρομο. Ακόμη διασκέδασαν με τον Ταχυδακτυλουργό, που συμμετείχε στην εκδήλωση. Με τα μεγαλύτερα παιδιά έγιναν συζητήσεις για τα προβλήματά τους & τις λύσεις που αυτά προτείνουν. Δόθηκε η ευκαιρία σε όλα τα παιδιά να αποτυπώσουν τον προβληματισμό τους με συνθήματα-αιτήματα σε ταμπλό, που υπήρχε στο χώρο. Για όλους υπήρχε βιβλιοπωλείο με παιδι-κά βιβλία και βιβλία για μεγαλύτερα παιδιά.
Ενόψει των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, εύχομαι σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στους συμπολίτες μας, Χρόνια Πολλά και Καλά, με υγεία - αγάπη και ελπίδα. Το μήνυμα των Χριστουγέννων, το μήνυμα της ειρήνης, της αλληλεγγύης και της ομόνοιας προβάλει πιο επίκαιρο από ποτέ, κάτω από τη δυσμενή οικονομική συγκυρία που διανύει η πατρίδα μας και ολόκληρη η υφήλιος. Ο Δήμος Αλμωπίας καταβάλει και θα καταβάλει κάθε προσπάθεια να κάνει πράξη το μήνυμα αυτό στηρίζοντας τους συμπολίτες μας που έχουν περισσότερη ανάγκη, όχι μόνο αυτές τις Άγιες Μέρες, αλλά όλες τις μέρες του χρόνου, καθώς είναι βαθιά πεποίθησή μας ότι μόνο μέσα από την προσφορά αγάπης και αλληλεγγύης θα κάνουμε καλύτερη την Αλμωπία μας, και θα βγούμε αλώβητοι από την κρίση. Για το 2013, εύχομαι να πραγματοποιήσουμε όλοι μας τους προσωπικούς αλλά και τους συλλογικούς μας στόχους, για το καλό του τόπου μας. Να παραμείνoυμε άνθρωποι με αισθήματα και συναισθήματα. Να κρατηθούμε όλοι δυνατά, να πάρουμε μια βαθιά ανάσα και είμαι σίγουρος ότι θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα προβλήματα που μας ταλανίζουν, όπως αποδείξαμε ότι μπορούμε να κάνουμε και σε χειρότερες καταστάσεις και συνθήκες. Χρόνια Πολλά Σε Όλους με Υγεία.
Το διδακτικό προσωπικό και ο διευθυντής του δημοτικού σχολείου Προμάχων εύχονται στους μαθητές του σχολείου, τις οικογένειες τους και σε όλους του χωριανούς καλά Χριστούγεννα, με υγεία και αγάπη. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΣΟΗΣ.
Σε γιορτινό κλίμα και θρησκευτική κατάνυξη, με την καθοδήγηση της δασκάλας Άννας Άτζου, το κατηχητικό σχολείο Προμάχων παρουσίασε την χριστουγεννιάτικη γιορτή του, στον ιερό ναό Αγίου Δημητρίου. Τα παιδιά μέσα από ποιήματα, αλλά κι από ένα όμορφο θεατρικό έργο, έστειλαν και φέτος το χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης του Θεανθρώπου.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! Ένας λαμπρός ήλιος ξεπρόβαλε σήμερα παραμονή Χριστουγέννων στον ουρανό του αγαπημένου μας χωριού. Υπάρχει αρκετό κρύο και οι παρέες μικρών παιδιών άρχισαν να κατακλύζουν τα σοκάκια του χωριού ψάλλοντας τα κάλαντα. Το βράδυ που μας πέρασε, σε όλη την περίμετρο του χωριού ακούγονταν γιορτινές φωνές από παρέες νέων , αλλά και μεγαλυτέρων, καθώς αναβίωσε για άλλη μια χρονιά το έθιμο ΚΟΛΝΤΑ ΜΠΑΜΠΟ. Μεγάλες φωτιές, πολύ κρασί και κρέας, συνόδεψαν το γλέντι και όλοι οι κάτοικοι με ευλάβεια αναμένουν το μήνυμα της γέννησης του Σωτήρα. Από νωρίς σήμερα γαργαλιστικές μυρωδιές έχουν απλωθεί στην ατμόσφαιρα, σημάδι ότι οι νοικοκυρές έχουν πιάσει δουλειά, φτιάχνοντας τα μελομακάρονα και τους σπιτικούς μπακλαβάδες. Μυρωδιές από χωριό, που μόνο όποιος έχει ζήσει σε τέτοιους τόπους, μπορεί να το καταλάβει. Σε πολλά σπίτια οι νοικοκυραίοι έχουν προγραμματίσει το σφάξιμο του γουρουνιού, ενώ το κρεοπωλεία , 'εχουν την τιμητική τους για όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να ταΐζουν δικό τους γουρούνι. Τα εμπορικά καταστήματα επίσης κατακλύζονται από γονείς και παιδιά, αλλά και από νονούς που ψάχνουν το καλύτερο δώρο για τα βαφτισιμιά τους. Νωρίς το πρωί η καμπάνα της εκκλησίας χτύπησε χαρμόσυνα, καλώντας τους πιστούς για τη θεία λειτουργία. Χριστούγεννα λοιπόν και οι Πρόμαχοι τιμούν τη θρησκευτική μας παράδοση και την λαογραφία, παρά την δύσκολη συγκυρία που περνά η χώρα μας, αναβιώνοντας τα πατροπαράδοτα έθιμα, αντικρίζοντας με αισιοδοξία και πίστη το μέλλον, που παρά τις δυσχερείς οικονομικές συνθήκες , αγωνίζονται με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια σε αυτό το έσχατο άκρο της Ελλάδας μας. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
Οι Πρόμαχοι είναι ο τελευταίος προς Βορρά οικισμός και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Αλμωπίας, χτισμένος στις υπώρειες της οροσειράς του Βόρα. Κύριες ασχολίες είναι η γεωργία, η υλοτομία και γενικότερα η επεξεργασία του ξύλου. Παλαιότερα ονομαζόταν Μπάχοβο. Οι κάτοικοί της έλαβαν μέρος σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες. Μετά τη λήξη του Μακεδονικού Αγώνα το χωριό ονομάστηκε Ακρόπολις.
Το χωριό Πρόμαχοι απέχει 8 χιλιόμετρα από την Αριδαίαμ βρίσκεται σε υψόμετρο 290 μέτρων και το 2011 είχε πληθυσμό 1.740 άτομα. Πρωτοκτίστηκε όπως διηγούνται οι παλιότεροι κοντά στα σύνορα. Ήταν γνωστό στους γειτονικούς λαούς με την ονομασία Sel(ts)co Gre(ts)co,δηλαδή Ελληνικό χωριό. Η τοποθεσία του άλλαξε 7 φορές εξαιτίας εχθρικών απειλών και επιδρομών. Αυτό μαρτυρεί η προηγούμενη ονομασία «Μπάχοβο» :’’Αχ και Μπαχ που θα μείνουμε ‘’.Άλλη ονομασία του χωριού είναι «Μπάοβο» επειδή είχε όμορφα κορίτσια. Η κοινότητα Μπαχόβου (Πρόμαχοι) αναγνωρίστηκε στις 10/4/1919.
Σήμερα το χωριό είναι από τα μεγαλύτερα της περιοχής, έχει το μεγαλύτερο κοινοτικό δάσος έκτασης 16.000 στρεμμάτων, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για την οικονομία του χωριού καθώς οι περισσότερες οικογένειες ασχολούνται με την υλοτομία και γενικώς με το εμπόριο και επεξεργασία ξύλου.
Έχει δημοτικό και γυμνάσιο στο οποίο φοιτούν μαθητές και από τη Σωσσάνδρα.
