ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Α.Σ.ΠΡΟΜΑΧΟΙ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Α.Σ.ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Η διοίκηση  του Α.Σ.ΠΡΟΜΑΧΟΙ συγχαίρει τους παίκτες και τον προπονητή της ομάδας για την παραμονή  στην κατηγορία της Α1. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους πίστεψαν και βοήθησαν στον φετινό άθλο. Τέλος θα ήθελα να ζητήσω μια συγγνώμη για αυτούς που στενοχωρήσαμε  με την παραμονή μας στην κατηγορία .

                Με τιμή το ΔΣ του Α.Σ. ΠΡΟΜΑΧΟΙ

                   ΑΙΩΝΙΑ ΠΙΣΤΟΣ

Διαβάστε Περισσότερα

Πραγματοποιήθηκε η δράση «Δώρισε μαλλιά – Δώρισε αγάπη» από το τμήμα κομμωτικής τέχνης του ΔΙΕΚ Έδεσσας

Πραγματοποιήθηκε η δράση «Δώρισε μαλλιά – Δώρισε αγάπη» από το τμήμα κομμωτικής τέχνης του ΔΙΕΚ  Έδεσσας, σε συνεργασία με το Σύλλογο Καρκινοπαθών Έδεσσας και Περιχώρων.

 Το απόγευμα της Κυριακής 21 Μαΐου 2017, στο τουριστικό περίπτερο του Δήμου Έδεσσας στο πάρκο των Καταρρακτών, σπουδαστές του τμήματος κομμωτικής τέχνης, υπό την καθοδήγηση του εκπαιδευτή τους κ. Στεργίου Χρήστου, έλαβαν από εθελοντές πολίτες μαλλιά, με σκοπό την κατασκευή περουκών. 

Παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, συγκινητική ήταν η προσέλευση ανθρώπων που προσέφεραν μια τούφα από τα μαλλιά τους για το σκοπό της δράσης.

 Η πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών κ. Δανάη Τριγωνάκη που παραβρέθηκε στη δράση, είχε την ευκαιρία να ενημερώσει τους συμμετέχοντες για τις δραστηριότητες του συλλόγου και τους ευχαρίστησε για την προσπάθειά τους.

 Ο Διευθυντής του ΙΕΚ κ. Χριστόδουλος Χρήστου εξήρε τις προσπάθειες των σπουδαστών και έθεσε το ΙΕΚ στη διάθεση του συλλόγου καρκινοπαθών για κοινές μελλοντικές δράσεις.

Διαβάστε Περισσότερα

Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας: Πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού

Αν. Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας Α. Αηδονά: «Διατηρούμε την ιστορική μας μνήμη και αγωνιζόμαστε για την οικουμενική αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου»

Με δυναμική συμμετοχή πλήθους κόσμου, σύσσωμη παρουσία του συνόλου των Ποντιακών και Προσφυγικών Συλλόγων και εκπροσώπων όλων των τοπικών αρχών και φορέων της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας, πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Οι συμμετέχοντες διατράνωσαν τη φωνή τους για την αναγνώριση της Γενοκτονίας σε διεθνές επίπεδο και τόνισαν το ιερό καθήκον της πολιτείας και των Ελλήνων πολιτών να διατηρήσουν ζωντανές τις ιστορικές μνήμες, τα ήθη και τις παραδόσεις του Ποντιακού Ελληνισμού.

«Στεκόμαστε με σεβασμό απέναντι στα θύματα της Γενοκτονίας. Διεκδικούμε την οικουμενική αναγνώριση του ιστορικού γεγονότος και μία ειλικρινή συγνώμη από το Τουρκικό κράτος που αποτελεί προϋπόθεση για τη διατήρηση της ειρήνης, την ανάπτυξη και τη συναδέλφωση των λαών. Η ζωή στον Πόντο, τα ήθη και τα έθιμα του Ποντιακού Ελληνισμού, αποτελούν μέρος της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας και εμπνέουν τις νέες γενιές ώστε να συνεχίσουν στα χνάρια των προγόνων τους, με σημαντικές αξίες το δίκαιο, την ελευθερία και την ενεργό πολιτική και κοινωνική δράση για το κοινό καλό» ήταν το μήνυμα της Αν. Αντιπεριφερειάρχη κυρίας Αθηνάς Αθανασιάδου – Αηδονά για την Ημέρα.

Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με την πραγματοποίηση θείας λειτουργίας και επιμνημόσυνης δέησης στον Ιερό Ναό του Αγίου Στεφάνου Σκύδρας. Το ιστορικό της ημέρας εκφωνήθηκε από τον Περιφερειακό Σύμβουλο Πέτρο Ζέρζη, ο οποίος αναφέρθηκε στις τραγικές στιγμές που βίωσε ο Ποντιακός Ελληνισμός την περίοδο του βίαιου εκπατρισμού του και τόνισε τη σημασία που έχει «να παραμείνουν οι Έλληνες ενωμένοι και αλληλέγγυοι, προκειμένου να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις σύγχρονες προκλήσεις».

Ακολούθησε μία λιτή αλλά μεστή σε περιεχόμενο τελετή μνημοσύνης στο άγαλμα του αντάρτη Πόντιου Οπλαρχηγού Ανθόπουλου Βασίλειου, στο Πάρκο της Λαϊκής Αγοράς της Σκύδρας. Εκεί πραγματοποιήθηκε τρισάγιο και εκφώνηση ομιλίας από τη Δήμαρχο Σκύδρας κα. Αικατερίνη Ιγνατιάδου για το σύγχρονο νόημα της ιστορικής μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Η κα Δήμαρχος αναφέρθηκε στην ιστορική τεκμηρίωση των δραματικών γεγονότων, αλλά και σε σύγχρονες δράσεις που διασώζουν τις ιστορικές μνήμες που έφεραν μαζί τους οι Πόντιοι πρόσφυγες, ευχαριστώντας τους συμμετέχοντες, τονίζοντας την αξία της απότισης ελάχιστου φόρου τιμής στους νεκρούς και τα θύματα της Γενοκτονίας για την ανάπαυση των ψυχών τους αλλά και τη διεθνή ειρήνη.

Σε συγκινησιακή ατμόσφαιρα, ακολούθησαν ανάγνωση ψηφίσματος από εκπρόσωπο των Ποντιακών Συλλόγων, απαγγελία ποιήματος με μουσική υπόκρουση παραδοσιακών οργάνων από μέλη του Συλλόγου Ποντίων Έδεσσας «Άγιος Θεόδωρος Γαβράς» και χορωδία από τον Μουσικοχορευτικό Όμιλο Νέας Τραπεζούντας Γιαννιτσών «Οι Τραγουδάνοι». Όπως κάθε χρόνο, το πρόγραμμα της εκδήλωσης ολοκληρώθηκε με Πυρρίχιο χορό από μέλη της Ευξείνου Λέσχης Σκύδρας, κατάθεση στεφανιών, τήρηση σιγής ενός λεπτού και εθνικό ύμνο που έψαλλαν οι συμμετέχοντες υπό τους ήχους της δημοτικής μπάντας Σκύδρας. 

Παρόντες στις εκδηλώσεις ήταν η Βουλευτής Πέλλας κα Θ. Τζάκρη, οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι κκ. Π. Ζέρζης και Ι. Ανδρίτσος, η Δήμαρχος Σκύδρας κα Αικατερίνη Ιγνατιάδου, ο Δήμαρχος Έδεσσας κ. Τάκης Γιάννου, οι Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι Σκύδρας και άλλοι εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, ο Στρατηγός Διοικητής της ΙΙας Μ/Κ Μεραρχίας Σ. Κεβεντζίδης, ο Αν. Αστυνομικός Διευθυντής Π. Περδικάτσης, ο εκπρόσωπος των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Πέλλας Π. Φωστηρόπουλος, ο πρώην Δήμαρχος Σκύδρας κ. Ι. Τζαμτζής, κ.ά. Τελετάρχης από τον Δήμο Σκύδρας ήταν ο Ιγνάτης Καραπαναγιώτης ο οποίος συνεργάστηκε με τα στελέχη της Π.Ε. Πέλλας Αναστασία Μπιρόζη, Βασίλη Αδραμιτιανό και Χρήστο Μπιμπίτσο που ήταν και ο συντονιστής των εκδηλώσεων, καθώς και μέλη των Ποντιακών και Προσφυγικών Συλλόγων για την άρτια οργάνωση των εκδηλώσεων. 

Διαβάστε Περισσότερα

Δηλώσεις για ζημίες από την τελευταία κακοκαιρία στα ορεινά κτήματα κερασιών

Ανακοινώνεται ότι γίνονται δηλώσεις για ζημίες από την τελευταία κακοκαιρία στα ορεινά κτήματα κερασιών.

Οι δηλώσεις θα γίνονται στα γραφεία της κοινότητας Προμάχων κάθε μέρα από τις 17.00 μ.μ. μέχρι τις 21,00 μ.μ.

Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να έχουν μαζί τους το έντυπο του ΟΣΔΕ.

Διαβάστε Περισσότερα

Γενική Συνέλευση του Αλμωπού Αριδαίας

ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Το Δ.Σ. του Αλμωπού Αριδαίας καλεί τα μέλη του σε Γενική Συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία του συλλόγου, στο Δημοτικό Στάδιο Αριδαίας, τη Δευτέρα 29 Μαΐου και ώρα 20:00 μμ. Τα θέματα της ημερησίας Διάταξης είναι τα ακόλουθα:

·       Απολογισμός πεπραγμένων

·       Οικονομικός απολογισμός

·       Εκλογή νέου Δ.Σ.

Η παρουσία όλων είναι ιδιαίτερα σημαντική προκειμένου η ομάδα να έχει την καλύτερη δυνατή πορεία στο νέο πρωτάθλημα της Γ' εθνικής κατηγορίας. Παρόντες μπορούν να είναι και όλοι οι απλοί φίλοι του Αλμωπού, οι οποίοι εάν το επιθυμούν μπορούν να γίνουν μέλη του Συλλόγου κατά τη διάρκεια της Γ.Σ.

Το Δ.Σ. του Αλμωπού Αριδαίας

Διαβάστε Περισσότερα

Εκείνοι οι ιδιαίτεροι

Κάποιοι λένε ότι γελούν πολύ. Κάποιοι θα πουν ότι ονειρεύονται πολύ.

Κάποιοι θεωρούν ότι ζουν στον κόσμο τους. 

Κάποιοι τους λατρεύουν γιατί παθιάζονται πολύ. 

Σίγουρο είναι πως τους αρέσει το πολύ, το απόλυτο, το κοκκινο το πορφυρό, το μαύρο του θανάτου, το λευκό της γαλήνης, το μπλε των ονείρων.

Πάντοτε όμως τα χρώματα που αγαπούν είναι καθαρά. Ρέουν χωρίς μέτρο μέσα τους. Ποσότητες κ εκφράσεις που γοητεύουν και φοβίζουν. 

Πολλές φορές τους θεωρούν χαζούς γιατί δεν κρίνουν απ τις πράξεις, δικαιολογούν γιατί μπαίνουν μέσα απ τα μάτια σου στον κόσμο σου.

Είναι απίστευτα ιδιότροποι.Μπορεί να παραβλέπουν το προφανές και να κολλούν σε λεπτομέρειες. 

Μην τους πάρεις σα δεδομένους. Σεβάσου ότι μέσα στην αδυναμία τους, έχουν τη δύναμη να αφήνονται ολοκληρωτικά. Δεν τους αγγίζουν πολλά αλλά σ' αυτά που τους αγγίζουν είναι ευάλωτοι σε παράλογο βαθμό. Κρύβονται μέσα σε λέξεις βιβλίων. Γίνονται ένα με ταινίες. Πάλλονται με μουσικές.

Εκείνοι, ίσως ακόμα ελπίζουν. Μπορεί να τους χαρακτηρίσεις εύκολα εγωιστές. Βλέπουν τα πάντα με τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού. Τα τοπία, τις διαδρομές, τον ήλιο, το φεγγάρι, τους ανθρώπους. Μπορεί να τους θεωρήσεις σνομπ , απρόσιτους, υπερβολικούς, εκρηκτικούς. Ίσως θα πρεπε να μάθουν να ζυγίζουν, το "δίνω" και το "παίρνω". Μα τότε θα ταν δυστυχισμένοι.

Μην τους θεωρείτε δεδομένους, θα κλείσουν τα μάτια της ψυχης τους ξαφνικά, χωρίς να το θέλουν. Είναι μωρα μέσα τους. Μετράς πόσο θα ταίσεις κ πόσο θα αγκαλιάσεις ένα μωρο; Ίσως θα έπρεπε να μεγαλώσουν. Ίσως όμως δεν θέλουν πιά. Χαιδεψτε τους με ένα λουλούδι, όταν πονούν. Χωρις να ζητησετε τιποτα. Είναι βαθιά μόνοι.

Εκείνοι.....ίσως τελικά να παίρνουν πολύ σοβαρά τον εαυτό τους. Όχι δεν είναι τελικά εγωιστές, είναι εγωκεντρικοί. Φοβούνται , γι αυτό.

Δεν ξέρω αν είναι σημαντικοί ή όχι. Ξέρω πώς είναι απλά αληθινοί. Φευγουν εύκολα. Όχι από σένα και από μένα. Από μέσα τους. Αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον με τα μάτια. 

Είναι αερικά!

(όταν κοιτάζω τα μάτια σου, είναι θολά. Ίσως γι αυτό σε συμπονώ, σίγουρα κάποτε ήσουν αλλιώς.)

Κείμενο: Χαρά Μαζίδη

ΠΗΓΗ...http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Διαβάστε Περισσότερα

H κατάρα των όμορφων μυαλών, είναι να αγαπάνε χωρίς όρια

Της Χριστίνας Κουτρομάνου

Κάποτε μου είχες πει αυθόρμητα ότι έχω ένα πολύ όμορφο μυαλό. Λίγες μέρες πριν σε μια στιγμή σιωπής με ρώτησες “Τι σκέφτεσαι τώρα;” και σου απάντησα “Τίποτα απολύτως” αλλά είπα ψέματα. Σκεφτόμουν χρωματιστές πεταλούδες που γεμίζουν τον αέρα και βροχή από ροδοπέταλα και ουράνια τόξα να μπαίνουν στο δωμάτιο.

Και ύστερα θυμήθηκες να μου ξαναπείς ότι αυτό που έχουμε οι δυο μας είναι αντίθετο με τις επιδιώξεις μου. “Ποιο είναι το σχέδιό σου γι’ αυτό το παιχνιδάκι;” συνέχισες επιθετικά και η φωνή σου σκλήρυνε απότομα όπως συμβαίνει κάθε φορά που δεν ελέγχεις το θυμό σου.

Αν υπήρχε οποιοδήποτε πλάνο στο μυαλό μου για εμάς, θα θύμιζε άτακτη παιδική ζωγραφιά με χρώματα που δεν ταιριάζουν μεταξύ τους, γραμμές που δεν διασταυρώνονται πουθενά και πολλές μουντζούρες. Γιατί τα όμορφα μυαλά δεν μεγαλώνουν ποτέ και αγαπάνε σαν παιδιά, για τα οποία το μέλλον είναι πάντα κάτι πολύ μακρινό….

Δεν σκέφτομαι ποτέ κάτι όταν σε συναντώ. Δεν έχω ιδέα πού με πηγαίνει ο δρόμος που έχω διαλέξει αλλά απολαμβάνω αυτή τη διαδρομή μαζί σου. Δεν σε κάνω χαρούμενο περιμένοντας ανταλλάγματα από εσένα, δεν ζητάω, δεν απαιτώ και δεν περιμένω τίποτα. Αυτή είναι η κατάρα των όμορφων μυαλών ίσως να αγαπάνε χωρίς όρια. 

Και το δυστύχημα είναι ότι η δύναμη των όμορφων μυαλών σταθερά μεταφράζεται ως αδυναμία και ανασφάλεια από τα αδύναμα μυαλά…

Μου είναι δύσκολο να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτά τα λίγα, παροδικά, φευγαλέα λεπτά καθαρής ευτυχίας μαζί σου. Μακάρι να την πουλούσαν σε μπουκαλάκια για να μπορέσω να την αγοράσω κάθε φορά που την έχω ανάγκη. Αντ’ αυτής όμως έρχονται θυμοσοφίες και συμβουλές από ανθρώπους με καλές προθέσεις, αλλά διαφορετικά βιώματα και διαφορετικό τρόπο σκέψης από το δικό μου.

“Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές”, “Δώσε ευκαιρίες”, “Ο τάδε ενδιαφέρεται, θα σου τον γνωρίσω” και πάει λέγοντας. Μόνο που δεν μου αρέσουν τα πορτοκάλια. Και δεν πιστεύω στην ικανότητα όλων των ανθρώπων να είναι μαγικοί και να δυναμιτίζουν το μυαλό μου και να με ωθούν να εξερευνήσω τον κόσμο εντός των ορίων μου.

Πάντα θαύμαζα όσες φίλες μου είχαν την ικανότητα να ερωτεύονται εύκολα. Ήταν σαν να διέθεταν έναν αυτόματο διακόπτη στο κεφάλι τους και να τον γύριζαν σε κατάσταση “Θα ερωτευτώ ξανά” κάθε φορά που τέλειωνε μια άλλη ιστορία. Εγώ ποτέ δεν ήμουν έτσι…Μπορώ να είμαι ευγενική και καλή και γλυκιά με όλο τον κόσμο, αλλά δεν μπορώ να βάλω πάθος και χημεία σε έναν συνδυασμό που δεν φαίνεται να διαθέτει αυτά τα συστατικά.

Σε έναν κόσμο που όλοι σκέφτονται το ίδιο και υιοθετούν παρόμοια πρότυπα, όσοι αγαπάμε όμορφα είμαστε καταδικασμένοι να υποφέρουμε. Μοιάζει να ανήκουμε στο 1% του πληθυσμού την ίδια στιγμή που το υπόλοιπο 99% συνεχίζει τη ζωή του και δεν αφήνει το βόλεμά του για να μας κυνηγήσει.

“Θα ερωτευτείς πάλι” λένε όσοι ερωτεύονται με την ίδια συχνότητα που βγαίνουν για ποτά τις νύχτες.

Στο μεταξύ εμείς δίνουμε μάχη με τον εαυτό μας στον οποίο λογοδοτούμε κάθε φορά που σκεφτόμαστε όμορφα και αγαπάμε όμορφα και είμαστε super και δίνουμε τα πάντα και γυρίζουμε τον κόσμο, είμαστε όμορφοι, επιτυχημένοι και φοβερά άτομα αλλά ακόμη δεν βρήκαμε τον τρόπο μεταγγίζουμε την αγάπη μας στους άλλους…





ΠΗΓΗ...http://www.anapnoes.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Επάγγελμα μαμά! – Μια συνέντευξη λίγο διαφορετική…

Λένε πως μόνο μια μαμά ξέρει πραγματικά τι κάνει μια μαμά, και μόνο μια μαμά μπορεί να σου πει πώς έχει η ιστορία. Μια μαμά λοιπόν μας διηγείται…

Η συνέντευξη!

Χτυπάει το τηλέφωνο…

Μαμά: Παρακαλώ;

Δημοσιογράφος: Καλημέρα, είμαι δημοσιογράφος. Στα πλαίσια μιας έρευνας με θέμα την καριέρα, έχουμε επιλέξει τυχαία ένα δείγμα γυναικών για να μας δώσουν συνοπτική περιγραφή της θέσης εργασίας τους. Έχετε ένα λεπτό;

Μαμά: Όχι τώρα, είμαι απασχολημένη!

Δημοσιογράφος: Εντάξει κυρία μου, δεν θα σας απασχολήσω άλλο.

Μαμά: Ω, συγγνώμη, μιλούσα στο 2χρονο γιο μου. Προσπαθεί να πάρει το χέρι μου για να του ρίξω λίγο γάλα στο ποτήρι.

Δημοσιογράφος: Μάλιστα κατάλαβα. Ώστε είστε μητέρα;

Μαμά: Δεν μπορώ τώρα, θα το κάνω σε ένα λεπτό!

Δημοσιογράφος: Με συγχωρείτε, αλλά δεν καταλαβαίνω, σε μένα μιλάτε;

Μαμά: Ζητώ και πάλι συγγνώμη. Μιλούσα με την 4 χρονών κόρη μου, χρειάζεται βοήθεια για να σκουπιστεί.

Δημοσιογράφος: Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος. Πρώτα απ’ όλα, εργάζεστε;

Μαμά: Φυσικά και εργάζομαι!

Δημοσιογράφος: Πολύ ωραία! Ποιο είναι το επάγγελμά σας;

Μαμά: Είμαι μαμά.

Δημοσιογράφος: Ναι, αλλά δεν εργάζεστε με αμοιβή, έτσι δεν είναι;

Μαμά: Έχω την πιο υψηλά αμειβόμενη εργασία που γνωρίζω!

Δημοσιογράφος: Μα νόμιζα πως είστε μητέρα. Έχετε κάποια άλλη εργασία;

Μαμά: Δεν είναι αρκετό;

Δημοσιογράφος: Υποθέτω πως ναι (παύση). Λοιπόν θα σας αφήσω με τα παιδιά σας και θα συνεχίσω και εγώ τη δουλειά μου.

Μαμά: Μισό λεπτό, περιμένετε. Δεν θέλετε να ακούσετε την περιγραφή της εργασίας μου;

Δημοσιογράφος: Εεεε…(σκέφτεται πως ίσως γίνει αναφορά στο περιοδικό αν πει όχι)….Ναι βέβαια, πείτε μου.

Μαμά: Μπορείτε να περιμένετε μισό λεπτό; Πάω τον γιο μου μέχρι το μπάνιο. Ένα λεπτό θα πάρει μόνο.

Δημοσιογράφος: (αναστενάζει) Εντάξει θα περιμένω.

Μετά από 5 λεπτά…

Μαμά: Επέστρεψα. Φαντάζομαι πως αυτό ήταν πάνω και πέρα από τα καθήκοντά σας!

Δημοσιογράφος: Νομίζω πως αυτό θα το παραλείψω από το άρθρο.

Μαμά: Καλή ιδέα.

Δημοσιογράφος: Λοιπόν, ας ακούσουμε την περιγραφή της εργασίας σας (μουρμουρίζει μέσα από τα δόντια του), αυτό δε θα μας πάρει ώρα.

Μαμά: Ελπίζω να έχετε αρκετό χαρτί. Λοιπόν, ακούστε ποια είναι η θέση μου.

Έχω την πιο σημαντική δουλειά του κόσμου. Εκπαιδεύω ανθρώπους για τη ζωή. Τους διδάσκω ηθικές αξίες, το σωστό και το λάθος. Φροντίζω να παίρνουν την κατάλληλη εκπαίδευση που θα τους βοηθήσει μια μέρα να έχουν τη δυνατότητα να κυβερνήσουν τον κόσμο, αν είναι απαραίτητο. Διδάσκω επίσης αυτά τα μικρά πράγματα που πηγαίνουν μαζί με τα καλά του πολιτισμού όπως την υγιεινή και τους καλούς τρόπους.

Η εκπαιδευτική διαδικασία θέλει πολύ υπομονή και απαιτεί από εμένα να έχω μια σειρά από διαφορετικούς επαγγελματικούς ρόλους. Θα σας πω μόνο μερικούς από αυτούς λόγω χρόνου.

Ένας από αυτούς είναι ότι είμαι νοσοκόμα. Υπάρχουν φορές που οι μικροί μου “εκπαιδευόμενοι” χτυπούν και τραυματίζουν τα γόνατά τους και τρέχουν δάκρυα στα μικρά τους προσωπάκια. Η δουλειά μου είναι να βάλω έναν πολύχρωμο επίδεσμο στην πληγή και να του δώσω φιλάκι (αυτό έχει καταπληκτική θεραπευτική επίδραση). Στη συνέχεια συνήθως σκουπίζουν τα μάτια τους, χαμογελούν και τρέχουν πίσω να κάνουν αυτό που τους έκανε να χτυπήσουν και να τραυματιστούν.

Ωστόσο, υπάρχουν και πιο δύσκολες στιγμές, όπως όταν αρρωσταίνουν. Εκεί η θέση μου είναι να είμαι σε ετοιμότητα ανά πάσα στιγμή, να επιβλέπω, να ελέγχω θερμοκρασίες, να δίνω φάρμακα και συχνά αφήνω τον ύπνο μου για να σιγουρευτώ πως τα παιδιά μου είναι ασφαλή.

Επίσης είμαι διαιτητής. Υπάρχουν στιγμές που οι μικροί μου άγγελοι βγάζουν κέρατα. Ξεσπούν μάχες ανάμεσα στα αδέλφια και η θέση μου είναι να διακόψω τον αγώνα και να αποκαταστήσω την ειρήνη.

Μερικές φορές, ως μαμά, πρέπει να είμαι και ψυχολόγος. Σε αυτήν την περίπτωση έχω να σκαλίσω τα προβλήματα των παιδιών μου, να βρω τις βασικές αιτίες της συμπεριφοράς τους και να τους βοηθήσω να τις αλλάξουν.

Είμαι δασκάλα 24 ώρες 7 μέρες την εβδομάδα. Τα παιδιά μου μαθαίνουν συνεχώς από μένα είτε προσπαθώ να τους διδάξω είτε όχι. Αυτό απαιτεί από εμένα να είμαι πολύ προσεκτική σε ό,τι κάνω και πω γιατί από εμένα μαθαίνουν το καλό και το κακό.

Μια άλλη δουλειά που κάνω (και σε αυτήν είμαι πραγματικά καλή) είναι η δικηγορία. Υπάρχουν φορές που ο δικαστής (μπαμπάς) ορίζει τον νόμο. Παρόλο που τις περισσότερες φορές συμφωνώ με τον δικαστή μπαμπά πως η ποινή πρέπει να δίνεται για τις μη σωστές συμπεριφορές, κοιτάζω το τι προκάλεσε το παιδί να συμπεριφερθεί με αυτόν τον τρόπο. Γνωρίζω πως οι ποινές μειώνονται όταν το παιδί μπορεί να παρουσιάσει έναν καλό λόγο για τον οποίο έκανε ό,τι έκανε (ο δικαστής μπαμπάς δεν φαίνεται να πιστεύει ότι πρόκειται για ρόλο δικηγόρου, νομίζει ότι είναι η καρδιά της ελαστικής μαμάς).

Επίσης είμαι σοφέρ, υπηρέτρια, μαγείρισσα και… είπατε κάτι κύριε;

(ακούγεται ροχαλητό)

Μαμά: Μάλλον βαρέθηκε ακούγοντας αυτά που έχω να κάνω (κλείνει το τηλέφωνο). Πάμε γλύκα μου να πάρουμε το γάλα μας τώρα.

Αυτή ήταν λοιπόν η ιστορία μιας γυναίκας μαμάς η οποία δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο για να ανταπεξέλθει στον ρόλο της. Είναι η μαμά που παρά την κούρασή της καταφέρνει και είναι μια καταπληκτική μαμά. Είναι η μαμά που χρειάζεται ενθάρρυνση και αναγνώριση γιατί παρόλο που δουλεύει, δουλεύει, δουλεύει νιώθει πως κανείς δεν το προσέχει. Είναι η μαμά που ποτέ δεν κάνει διάλειμμα. Είναι η μαμά που δυσκολεύεται να την πάρει ο ύπνος όταν έχει ένα νεογέννητο δίπλα της. Είναι η μαμά που μένει μέχρι αργά ξύπνια και λιώνει η καρδιά της μέχρι να γυρίσει ο έφηβος στο σπίτι. Είναι η μαμά που κάνει το πιο γενναίο ταξίδι που υπάρχει, γιατί έτσι απλά, αυτή είναι η μαμά!

ΠΗΓΗ...http://www.parentshelp.gr

Διαβάστε Περισσότερα

"Καινούρια άφιξη" - Μαρία Πετρίτση

Πήγε δώδεκα. Δεν νυστάζω. Μπαίνω στην κουζίνα, ανάβω το φως, ξαναγεμίζω για τρίτη φορά το νεροπότηρο με κρασί, δυναμώνω τους Rolling Stones και γυρνάω στο μπαλκόνι. Ρουφάω μια γερή και ανάβω τσιγάρο. Δεν φέρνω έξω το μπουκάλι επειδή το προτιμώ παγωμένο. Το ζεστό κρασί μού φέρνει αναγούλα και μεταμεσονύκτιες ενοχές. Ξυπνάω τα χαράματα με ταχυκαρδία. Το κρύο περιορίζεται στο να με μεθάει, είναι καλύτερα.

Σταυρώνω τα πόδια στο κάγκελο του μπαλκονιού και κοιτάζω απέναντι. Στο βάθος διακρίνω τα φώτα στην άκρη της πόλης. Μπροστά μου αναμμένα καντήλια. Φυσάει λίγο και τα κυπαρίσσια θροΐζουν και αμολάνε τη γνωστή μυρωδιά κλανιάς που κάποιος ψέκασε γύρω της άρωμα φρεσκάδας για να την κρύψει. Τα μισώ τα κυπαρίσσια και τη βρωμομυρωδιά τους. Ζέχνουν θάνατο και παγωμάρα. Τα σιχαίνομαι.

Δεν έχουν ανάψει όλα τα καντήλια απόψε – μπορεί κάποια να έσβησαν λόγω αέρα. Συνήθως τα Σάββατα περνάνε το πρωί οι συγγενείς και τα ανάβουν να κρατήσουν ως τη Δευτέρα. Τα περισσότερα δεν είναι με λάδι και φυτίλι, είναι με αέριο και διαρκούν μέρες. Μέχρι το μεσημέρι η περιοχή πνίγεται στο λιβάνι και στην μπαγιάτικη λουλουδίλα. Έπειτα καθαρίζει κάπως η ατμόσφαιρα και μυρίζουν καλαμαράκια και πατάτες τηγανητές ή απλωμένα ρούχα.

Από τότε που σταμάτησα να δουλεύω εκτός και κάνω ό, τι μπορώ απ' το σπίτι έχει τύχει να δω κηδείες από το άλφα ως το ωμέγα. Έρχονται πρώτα οι συγγενείς και μετά καταφθάνει η νεκροφόρα. Βάζουν το φέρετρο στο παρεκκλήσι και πάει κόσμος να χαιρετίσει το νεκρό. Μετά τον παίρνουν στα χέρια τα κοράκια και ξωπίσω ψέλνει ο παπάς. Ακολουθούν οι άλλοι. Μόλις φτάσουν στο μνήμα ψέλνει άλλα πέντε λεπτά, ο κόσμος πετάει λουλούδια στον νεκρό, κλαίει και αποχαιρετάει όπως μπορεί κι έπειτα απομακρύνονται ως το παρεκκλήσι για κονιάκ και καφέ. Πίσω μένει ένας που γεμίζει τον τάφο με χώμα. Είναι πάντα ο ίδιος. Τον σκέφτομαι να δουλεύει απαθής, ή και με διαρκή ανατριχίλα. Το φτυάρι κάνει χρατς χρατς και με πιάνει στο λαιμό. Πολύ ξερός ήχος – σαν βήχας. Όταν έχει ήλιο μου έχει τύχει να δω στάλες από τον ιδρώτα του εργάτη να πέφτουν πάνω στον κοστουμαρισμένο τεθνεώτα. Όταν έχει βροχερή μέρα γεμίζει ο τάφος και ο τόπος λάσπες.

Είναι συγκλονιστικό να βλέπεις τους ανθρώπους να θάβουν τους συγγενείς ή τους φίλους τους. Θα έλεγα πως ξεπερνούν τα όρια του εαυτού τους. Πετάνε τα λουλούδια και λένε αυτά που θέλουν να πουν, κι ύστερα απομακρύνονται με χαμηλωμένο κεφάλι. Τα σκυμμένα κεφάλια σπανίως σημαίνουν κάτι τόσο ειλικρινές και απόλυτο όσο αυτές τις στιγμές. Είναι οι στιγμές που οι ζώντες έχουν απομείνει μόνοι με τον εαυτό τους και οι τεθνεώτες είναι πια γι' αυτούς υπόβαθρο σε μελλοντικά παρτέρια, ή σκέτα ονόματα σε επιμνημόσυνες δεήσεις.

Αυτή την κίνηση, με την ίδια σημασία, την έχω συναντήσει αρκετές φορές και στο κέντρο της Αθήνας. Κι εκεί έχει πολλή αθλιότητα και μοναξιά, και οι άνθρωποι μοιάζουν να πενθούν κάτι οριστικά χαμένο. Είναι μια μοναξιά βάθους τριών τουλάχιστον μέτρων. Δεν μιλάμε για κρίση, δηλαδή, μιλάμε για ολική καταστροφή. Για ένα είδος θανάτου.

Οι φίλοι μου κορόιδευαν όταν τους ανακοίνωσα πως νοίκιασα διαμέρισμα με θέα σε νεκροταφείο. Τους είπα πως δεν πιστεύω στα φαντάσματα ή στην μετά θάνατον ζωή και πως οι τάφοι δεν με τρομάζουν επειδή δεν έχουν τίποτα μέσα πέρα από μύκητες και λιωμένες γραβάτες. Μετά τους κάλεσα στο πάρτι μου. Ήρθαν ντυμένοι ζόμπι. Δεν με προσέβαλε αυτό, ούτε εξεπλάγην. Τόσο γελοίους κι αξιολάτρευτους φίλους έχω.

Τα απογεύματα το τοπίο είναι πολύ γαλήνιο. Σχεδόν κατανυκτικό. Κοιτάζω τους σταυρούς και τα μάρμαρα, τα χρώματα των λουλουδιών, τα πλαστικά στεφάνια. Ονόματα δεν διακρίνω από δω, έχω μπει όμως στο νεκροταφείο και ξέρω ποιοι είναι οι κοντινοί γείτονές μου. Ένας ογδονταεννιάχρονος θαμμένος πάνω στη μάνα του, ένας εξηντάρης με φθαρμένη φωτογραφία, μια νεαρή με ωραία μάτια και μακριά μαύρα μαλλιά και κάμποσα ζευγάρια. Δεν έχουν όλοι φωτογραφίες, βέβαια, θυμάμαι όμως τις θέσεις τους. Ξέρω ποιος ακριβώς βρίσκεται πού αλλά αποφεύγω να το πω μπροστά σε τρίτους. Μόνο όταν τους χαιρετάω εξ αποστάσεως, απ' το μπαλκόνι δηλαδή, τους λέω ένα γεια με τα ονόματά τους. Μερικοί έχουν σπασμένα τα τζαμάκια στο προσκεφάλι τους, άλλοι έχουν μέσα σουβενίρ από την παλιά τους ζωή. Όλοι κάτι έχουν.

Η ώρα πήγε δύο. Ο χρόνος περνάει αλλόκοτα όταν είναι νύχτα. Ξεγλιστρά. Η μουσική παίζει δυνατά σε λούπα. Τριγύρω ερημιά και αναμμένα καντήλια. Κανείς δεν ενοχλείται από το θόρυβο, περιέργως. Από δίπλα εννοώ, μιας και από απέναντι ποτέ δεν δέχτηκα παρατηρήσεις για κάτι. Νιώθω μια ωραία εξάντληση να μου παραλύει το κορμί. Το μυαλό μου είναι άδειο. Είμαι μια ανθρώπινη μάζα που δεν θέλει να αλλάξει θέση, που δεν χρειάζεται τίποτα, που ξέρει πως κάποτε θα καταλήξει στο απέναντι μαρμάρινο ξενοδοχείο και κάποιος από απέναντι θα την κοιτάζει πίνοντας κρασί. Και που δεν την νοιάζει.

Αύριο ξημερώνει Κυριακή. 

Σήμερα είχαμε καινούρια άφιξη στο νεκροταφείο.

Εύχομαι να βολεύτηκε στη θέση της, και κυρίως να της αρέσουν οι Rolling Stones. 

Το παραπάνω διήγημα της Μαρίας Πετρίτση συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή διηγημάτων Αγάπη μου, θέλω να γίνω ψάρι, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bibliothèque. 

Η Μαρία Πετρίτση κατάγεται από το Λουτράκι. Σπούδασε Μετάφραση στην Κέρκυρα και στο Βέλγιο, όπου ζει και εργάζεται. Έχει γράψει βιβλιοκριτικές, διηγήματα και μυθιστορήματα. Κείμενά της κυκλοφορούν σε περιοδικά, εφημερίδες και στο διαδίκτυο. 

ΠΗΓΗ...http://logotexnia21.blogspot.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

"Αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις" - Βάσω Ρουμελή

Πίνακας: Βάσω Ρουμελή

Αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις

Να μαι λοιπόν εδώ στην προκυμαία της σιωπής να κοιτώ τα πλοία που φεύγουν, τους κόπους, τις θυσίες, τα όνειρα.  Λαβωμένος, ταπεινωμένος και γυμνός. Κανένα δάκρυ, καμία αντίδραση, καμία αντίσταση. Η οργή και ο κοχλασμός μεταμορφώθηκαν σε μία ηττημένη απάθεια. Οι μελοδραματισμοί δεν θα με σώσουν άλλωστε τώρα…

…Πουπουλομεγαλωμένη γενιά η δικιά μας, με μεταξωτά βρακιά και καλογυμνασμένους  πισινούς που έπεσε απότομα στην σατραπεία – επιτροπεία των επιδέξιων σωτήρων… Διέταξαν  στα «τέσσερα» την λεβεντιά μας και την κυρτώσαμε με ευλάβεια μουσουλμανική…

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Όλα ήταν τέλεια, λεφτά υπήρχαν, παχιές αγελάδες και μπόλικο γάλα για άρμεγμα. Όλα καλά, όλοι ευχαριστημένοι….Μα έπεσαν ακρίδες ξαφνικά στον ουρανό (κάποιοι λένε ότι μας ψέκασαν) και κόχλασε σαν καμίνι η Ελλάδα από πληροφορίες και φωνές. Κάποιοι μιλούσαν για καταστροφή, κάποιοι για φωτιές, κάποιοι για οικονομικά λάθη και κάποιοι φούσκωναν το λογαριασμό.

Δύσκολη η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας. Ποιο δύσκολη όμως η διερεύνηση αυτής. Η ταχύτητα των ειδήσεων, οι ανακρίβειες, ο εκφοβισμός, η υπνηλία, η δειλία μας, με καθήλωσαν στον καναπέ του ακριβού σαλονιού που αγόρασα πριν την κρίση. Ανερμήνευτη η αλήθεια και τα όνειρα σε φορολόγηση. Περικοπή μισθών, μαζικές απολύσεις, ανεργία και λουκέτα... Λουκέτα στην ψυχή και στις αντιδράσεις. 

Πρώτη φορά έγινα όπως όλοι θεατής της ζωής μου με μία μόνιμη μελαγχολία μέσα από τον υπνωτισμό της υποδούλωσης μου. Δεν προλαβαίνω να διαχειριστώ τις πληροφορίες, την θλίψη, την αλληλεγγύη, τις επιθέσεις, την τρομοκρατία που μου σερβίρουν. Η ζωή σε δύο διαστάσεις. Η μία της καταστροφής και του θανάτου και η άλλη του survivor και των celebrities …. Kι αυτό φυσικά όχι τυχαία. Έτσι μας μυούν στην απάθεια, μας υποδουλώνουν χωρίς αντιστάσεις.  Έχω γίνει κυνικός, άβουλος και μανιοκαταθλιπτικός. Δεν με ακούει κανείς, προσπαθούν δήθεν για μένα χωρίς εμένα.  Και ο σούπερμαν με τους ήρωες και τα μαγικά φίλτρα αποδείχθηκε σαχλό καρτούν.

Αφαιρούν ελευθερίες στο όνομα της δημοκρατίας, βαφτίζουν την ξεδιαντροπιά οικουμενισμό και πουλάνε το αίμα του παππού μου στους ελεεινούς εχθρούς… Οργίζομαι τρελά μα τι να κάνω; Μια στο καρφί και μια στο πέταλο….βγάζω μία selfie  και την στέλνω στους διαδικτυακούς φίλους μου… Αχ βρε παππού τι άτυχη γενιά που ήσασταν. Τι κρίμα δεν είχατε κινητό στο μέτωπο. Ξέρεις πόσα like θα είχες έτσι ψηλός και λεβέντης που ήσουν;  

Παραλογισμός; Κατάντια; Ματαιοπονία; 

Δυστυχώς η Ιστορία στην πατρίδα μας έχει αποδείξει ότι η συνειδητοποίηση είναι απότοκο της καταστροφής. 

Ήρθε η στερνή ώρα να συνειδητοποιήσουμε αλήθειες και να μην εθελοτυφλούμε. Ούτε να μοιρολογούμε πρέπει. Απλά να δούμε την ζωή μας στον σωστό χωροχρόνο. Να αποδεχτούμε την ήττα,  τις απώλειες μας και να πάρουμε την αξιοπρέπεια στα χέρια μας.  Νέοι στόχοι, νέα οράματα, νέες πορείες, νέοι πολεμιστές.

«…Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος….

αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις».

Βάσω Ρουμελή

Διαβάστε Περισσότερα

Ευχαριστήριο από το Νηπιαγωγείο Προμάχων

Το Νηπιαγωγείο Προμάχων ευχαριστεί ιδιαίτερα τον κύριο Ασμέτη Χρήστο για την ευγενική του χειρονομία να αντικαταστήσει με δικά του έξοδα και να τοποθετήσει μια χειρολαβή πόρτας στο σχολείο μας, καθώς και την κυρία Μαρία Πουσίνη που με προσωπική  της εργασία, σε καθημερινή βάση, φροντίζει το χόρτο στο προαύλιο του σχολείου! 

Διαβάστε Περισσότερα

Με επιτυχία τα ''Χορευτικά καρποφορήματα" του Εκπολιτιστικού Ομίλου Γιαννιτσών ''Η ΠΕΛΛΑ''

Την Τετάρτη 17 Μαΐου   2017 έλαβε χώρα στο Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών μουσικοχορευτική παράσταση του Εκπολιτιστικού Ομίλου Γιαννιτσών ''Η ΠΕΛΛΑ'' με θέμα ''Χορευτικά καρποφορήματα '', σε συνεργασία με τη ΔΗ.Κ.Ε.Π.Α.Π.

Το χορευτικό κομμάτι της εκδήλωσης επιμελήθηκαν οι χοροδιδάσκαλοι του Ομίλου κ. Χρήστος Κατσαφυλούδης και κ. Αναστασία Κεχαγιά στο παραδοσιακό πρόγραμμα και ο Θανάσης Βαρσαμάς στο μοντέρνο. Παρουσιάστηκε ένα άρτιο χορευτικό, σκηνοθετικό και ενδυματολογικό αποτέλεσμα. Οι χοροί και τα τραγούδια απέσπασαν το πολύ θερμό χειροκρότημα των θεατών.

Παρουσιάστηκαν χοροί από τη  Μακεδονία , τη Θράκη, την Ήπειρο και Θεσσαλία, το Αιγαίο,  το Ιόνιο και την εκδήλωση έκλεισε ένα ευρωπαϊκό τάγκο. 

Το άριστο αποτέλεσμα ολοκληρώθηκε με τις φορεσιές του Ε.Ο.Γ ΄΄Η ΠΕΛΛΑ'' καθώς και φορεσιές που πρόθυμα δάνεισαν φίλοι σύλλογοι.

 Ευχαριστούμε εκ βάθους καρδίας τους συλλόγους:

Λύκειο Ελληνίδων Θεσαλονίκης

Πολιτιστικό Σύλλογο Καρυωτών Γιαννιτσών » Ανατολική Ρωμυλία»

Σύλλογο  Στραντζαλιωτών Ν. Πέλλας

Πολιτιστικό  Σύλλογο  Καμποχωρίου "ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ"

Πολιτιστικό  και Μορφωτικός Σύλλογος Καλλίστη (Καλαμαριάς)

Πολιτιστικό Μορφωτικό Σύλλογο Κουφαλίων ''ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ”.

Ο πρόεδρος του ομίλου κ. Γ. Δόντσιος ανέφερε στον χαιρετισμό του:

Η ελληνικός κόσμος ύμνησε την απλότητα και άντλησε τη σοφία του από την παρατήρηση των μικρών και καθημερινών πραγμάτων, σκύβοντας πάνω από τη γη, κοιτώντας τον ουρανό και τη γη. 

Οργάνωσε τη ζωή του γύρω από τις δραστηριότητες της αγροτιάς και τον κύκλο των εποχών. Καρτερικά υπομένοντας τα γυρίσματα του καιρού και τα τερτίπια της ιστορίας δεν έχασε ποτέ την πίστη του, καρτερικά υπομένοντας την φτώχεια του. 

Στα αλώνια και στις τράτες η διχόνοια δεν κατάφερε να μπει. Η αλληλεγγύη κυριάρχησε και γι αυτό επιβίωσε. Μαζί με έννοιες μοναδικές όπως το φιλότιμο δημιούργησε τη χαρμολύπη ως φιλοσοφία ζωής που τον κράτησε στο μέτρο. Στο μέτρο στη χαρά, στο μέτρο και στην λύπη και τα δυο μαζί παρόντα σε κάθε στιγμή της ζωής και πάντα μαζί με τον χορό και το τραγούδι. Έτσι για να μη χάνει ποτέ την ελπίδα του, να μη σταματά ποτέ να ελπίζει σε καρποφορία ακόμη και όταν όλα είναι σκοτεινά και δυσοίωνα. 

Θελήσαμε να υμνήσουμε την ευλογημένη ελληνική φύση και τούς ανθρώπους της μέσα από την εκδήλωση αυτή. 

Να θυμηθούμε όλοι μας εικόνες της Ελλάδας  που ξεχνάμε, να θυμηθούμε πόσο ευλογημένος είναι ο τόπος μας και εμείς που ζούμε σ αυτόν. Να τον  ξαναγαπήσουμε και να  τον τιμήσουμε στηρίζοντας τους ανθρώπους και τα προϊόντα της ελληνικής γης. Στο τέλος προσθέσαμε την φιλοσοφία άλλων λαών  για να δούμε πως εκείνοι εξέφρασαν το βίωμά τους και να κάνει καθένας τους δικούς του συλλογισμούς. 

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω ολόψυχα τα παιδιά και τους χορευτές  για το χρόνο που αφιέρωσαν και μάλιστα εν μέσω αυξημένων σχολικών υποχρεώσεων για την προετοιμασία της παράστασης, τους γονείς  τα μέλη  και τους χορηγούς μας, που μας στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις σε καιρούς χαλεπούς,  όλους όσους βοήθησαν στην οργάνωση της παράστασης και όλους εσάς που μας τιμάτε σήμερα με την παρουσία σας.

 Σας ευχαριστώ .

Επιπλέον θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους υπεύθυνους για το μουσικό κομμάτι της παράστασης που ήταν εξαιρετικό. 

Συγκεκριμένα ευχαριστούμε τους μουσικούς 

Ματρακούλια Παύλο (Κλαρίνο)

Σταφυλά Γρηγόρη  (Σοπράνο)

Καμηλάκη Αρετή (Βιολί-τραγούδι)

Σιταρά Θεόδωρο (Τρομπέτα)

Ζώρα Δημήτριο (Ματσαρόκ) (Τρομπέτα)

Σαμαρά Σταμάτη (Λαούτο-τραγούδι) 

Παπαδόπουλο Παναγιώτη (Ακορντεόν) 

Παπαδόπουλο Αντώνη (Κρουστά) 

Η παράσταση αυτή δε θα ήταν εφικτή χωρίς την γενναιόδωρη στήριξη  των χορηγών που σε καιρούς δύσκολους στάθηκαν δίπλα στον Όμιλο σε αυτή την προσπάθεια. Τους ευχαριστούμε θερμά γιατί αποδεικνύουν πόσα πολλά μπορεί να κάνει η ιδιωτική πρωτοβουλία . 

Διαβάστε Περισσότερα

Γιάννης Σηφάκης: Συγχαρητήρια στον Έδεσσαϊκό για την άνοδο του - Εξαιρετικές η Δόξα Εξαπλατάνου στο ποδόσφαιρο και ο ΦΟΑ στο μπάσκετ- Συγχαρητήρια και στην Δέσποινα Ζαπουνίδου

Γιάννης Σηφάκης : Συγχαρητήρια στον Εδεσσαϊκό για την άνοδο του στις εθνικές κατηγορίες 

Δύο ομάδες της Πέλλας πλέον στην Γ’ Εθνική ( Αλμωπός και Εδεσσαϊκός)  

Εξαιρετική εμφάνιση και για την Δόξα Εξαπλατάνου που έφθασε πολύ κοντά στην άνοδο 

Συγχαρητήρια αξίζουν και για την ομάδα του ΦΟΑ στο μπάσκετ για την τιτάνια προσπάθεια της καθώς και στην Δέσποινα Ζαπουνίδου για την εξασφάλιση της συμμετοχής της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στο βάδην. 

Ο βουλευτής δεσμεύτηκε να επιδιώξει το καλύτερο δυνατόν στις δεδομένες συνθήκες για ενίσχυση των ομάδων και των αθλητών μέσω της συντήρησης και ουσιαστικής βελτίωσης των αθλητικών εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούν.

Διαβάστε Περισσότερα

Γιάννης Σηφάκης από Σεβαστειανά : Το περιβάλλον και η βιοποικιλότητα της Πέλλας σημαντικός πλούτος της που πρέπει να προστατευτεί

Γιάννης Σηφάκης από Σεβαστειανά :  Το περιβάλλον και η βιοποικιλότητα της Πέλλας σημαντικός πλούτος της που πρέπει να προστατευτεί 

Σημαντική πρωτοβουλία προστασίας του περιβάλλοντος η ανακήρυξη ως Προστατευόμενου Μνημείου της φύσης του πλατάνου των 1600 χρόνων στα Σεβαστειανά μετά από 23 χρόνια (!!) αγώνα του δασολόγου- ερευνητή Νίκου Γρηγοριάδη και φορέων της περιοχής που τώρα δικαιώθηκε

Ο βουλευτής Πέλλας Γιάννης Σηφάκης με την ιδιότητα του ως μέλους της Διαρκούς Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής παρευρέθηκε και μετέφερε τους χαιρετισμούς του Αν. Υπουργού Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλου. Τόνισε ότι η ανακήρυξη του υπεραιωνόβιου πλατάνου σε μνημείο της φύσης συμβάλλει στην προστασία του με μέτρα που θα επιβληθούν εξασφαλίζοντας την παράδοση του σε καλή κατάσταση στα παιδιά και τα εγγόνια μας. 

Η βοτανική ,αισθητική και ιστορική του αξία πολύ μεγάλη. Ο αγώνας του Νίκου Γρηγοριάδη με καταγωγή από την περιοχή που κινητοποίησε 23 χρόνια τώρα τον Δήμο, το Τοπικό Διαμέρισμα, τον πολιτιστικό σύλλογο και τον σύλλογο προστασίας της φύσης στην περιοχή έφερε αποτέλεσμα με βάση την πολιτική της σημερινής κυβέρνησης να αναβιώσει τον θεσμό της ανακήρυξης διατηρητέων μνημείων της φύσης.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν και χαιρέτησαν πέραν του βουλευτή η Δήμαρχος Σκύδρας Κατερίνα Ιγνατιάδου, η υπεύθυνη λειτουργίας του ΚΠΕ Σοφία Θεοδωρίδου, ο δασολόγος-ερευνητής Νίκος Γρηγοριάδης ( επιτυχία  κυρίως του οποίου είναι η ανακήρυξη του πλατάνου σε μνημείο της φύσης), ο Δάνης Τζαμτζής, η Δασάρχης Έδεσσας Σοφία Βαβούρη καθώς και δασολόγος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων που μίλησε για την σχέση του πλατάνου γενικά με τον άνθρωπο πολιτιστικά, βιωματικά κλπ και την εμπειρία της από πλατάνους της Ηπείρου. 

Μετά το τέλος και των πολύ όμορφων δρώμενων που είχαν ετοιμάσει το νηπιαγωγείο και το δημοτικό σχολείο Σεβαστειανών έγινε η τελετή αποκάλυψης της μαρμάρινης πλάκας του μνημείου και τα εγκαίνια του νεοσύστατου λαογραφικού μουσείου του χωριού.

Πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συνδιοργανωτές κυρίως στον δασολόγο- ερευνητή Νίκο Γρηγοριάδη και στον πρόεδρο του Τ.Δ. Σεβαστειανών Σταύρο Μακρίδη. 

Διαβάστε Περισσότερα