ΑΡΧΑΙΟ ΠΗΓΑΔΙ ΥΔΡΟΜΑΝΤΕΙΑΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟ

Μία σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη ήρθε στο φως κατά τη διάρκεια πρόσφατων ανασκαφικών ερευνών του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού.

Οπως αναφέρει σχετικό άρθρο της Καθημερινής, στο στόμιο του πηγαδιού αναγράφεται η επίκληση «ΕΛΘΕ ΜΟΙ Ω ΠΑΙΑΝ ΦΕΡΩΝ ΤΟ ΜΑΝΤΕΙΟΝ ΑΛΗΘΕC», που απευθύνεται στον θεό Απόλλωνα, ο οποίος καλείται να αποκαλύψει στους πιστούς αληθινές προβλέψεις για το μέλλον, ενώ το πηγάδι πιθανότατα χρησιμοποιούνταν σε κάποιου είδους τελετουργικό υδρομαντείας κατά τους πρώιμους ρωμαϊκούς χρόνους.

Η ανακάλυψη έγινε μετά την απομάκρυνση μιας ανεστραμμένης μαρμάρινης ληκύθου από το στόμιο του φρέατος, στην αυλή του ιερού που βρίσκεται νότια της περίφημης «ταφικής οδού» και αποδίδεται είτε στην Αρτεμη, είτε στην Εκάτη.

Οπως ανακοίνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού, ο εντοπισμός περισσότερων από 20 επιγραφών με το ίδιο περιεχόμενο επιτρέπει την ταύτιση της συγκεκριμένης θέσης με το μοναδικό μαντείο του Απόλλωνος στην Αθήνα, επιβεβαιώνοντας τη λατρεία του θεού μαζί με την αδελφή του, την Αρτεμη. Η ανασκαφή πραγματοποιήθηκε υπό τη διεύθυνση της δρος Jutta Stroszeck και την εποπτεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών.

Τον δύο αρχαιολογικό χώροεπισκέφθηκε την Πέμπτη, ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης και η γενική γραμματέας Μαρία Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΕΤΥΧΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ - ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΗΕ

Μόλις το ένα τρίτο του ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού που απορρίπτεται στην Ευρώπη ανακυκλώνεται σωστά, ενώ ένας τεράστιος αριθμός κινητών τηλεφώνων, υπολογιστών, τηλεοράσεων, ψυγείων και άλλων συσκευών είτε πωλείται παράνομα ή καταλήγει σε χωματερές, αποκαλύπτει έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και της INTERPOL η οποία δημοσιοποιήθηκε σήμερα.

Η Σουηδία και η Νορβηγία προσεγγίζουν τους ευρωπαϊκούς στόχους όσον αφορά την αποκομιδή και την ανακύκλωση των αποβλήτων ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ), έχοντας φθάσει στο 85%, ενώ η Ρουμανία, η Ισπανία και η Κύπρος βρίσκονται στις χαμηλότερες θέσεις της σχετικής κατάταξης, περιοριζόμενες στο 20%, κατά την έκθεση.

Οι κανόνες που έχουν θεσπιστεί στην Ευρώπη απαιτούν την ανακύκλωση των ΑΗΗΕ, ή e-waste, δηλαδή πρακτικά όλων των προϊόντων που μπαίνουν στην πρίζα ή λειτουργούν με μπαταρία, ώστε να ανακτώνται μέταλλα όπως ο χρυσός και ο άργυρος και να αποφεύγεται η έκλυση τοξικών στοιχείων, όπως ο μόλυβδος και ο υδράργυρος, στο περιβάλλον.

Όμως συνολικά μόλις το 35% του συνόλου των ΑΗΗΕ ανακυκλώθηκε σωστά το 2012, σύμφωνα με την έκθεση.

Ωστόσο, ο ΟΗΕ και η INTERPOL υποβαθμίζουν τα δημοσιεύματα που υποστηρίζουν ότι τα απόβλητα αυτού του είδους μεταφέρονται παράνομα κυρίως σε αφρικανικές χώρες, όπως η Νιγηρία και η Γκάνα, όπου επισκευάζονται και επαναχρησιμοποιούνται.

«Το μεγαλύτερο μέρος του παράνομου εμπορίου ΑΗΗΕ γίνεται μάλλον πίσω από τη διπλανή πόρτα, παρά κάπου μακριά στην Αφρική», ανέφερε ο Γιάκο Χάουσμαν του Πανεπιστημίου των Ηνωμένων Εθνών, επιστημονικός συντονιστής της έκθεσης, στην εκπόνηση της οποίας συμμετείχαν επίσης η INTERPOL και άλλοι.

«Κακοδιαχείριση υπάρχει παντού», εξήγησε ο Χάουσμαν μιλώντας στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς. Στην Ευρώπη «γίνονται πολλές κλοπές, ανάκτηση μετάλλων από απόβλητα... ενώ ένα σημαντικό μέρος (των ΑΗΗΕ) καταλήγει στους σκουπιδοτενεκέδες».

Ένα χαλασμένο ψυγείο, για παράδειγμα, θεωρείται πολύτιμο κυρίως λόγω του χαλκού στον συμπιεστή του. Συχνά αφαιρείται ο συμπιεστής και η υπόλοιπη συσκευή καταλήγει στα σκουπίδια.

Αυτού του είδους οι κλοπές σημαίνουν ότι οι χώρες που τηρούν τους κανόνες στην Ευρώπη χάνουν έως και 1,7 δισεκ. ευρώ τον χρόνο, σύμφωνα με την έκθεση.

Συνολικά οι 3,3 εκατ. τόνοι από τα 9,5 εκατ. τόνους των ΑΗΗΕ που καταγράφηκαν στην Ευρώπη το 2012 απορρίφθηκαν και ανακυκλώθηκαν σωστά. Περίπου 1,3 εκατ. τόνος εξήχθη, ενώ η υπόλοιπη ποσότητα ανακυκλώθηκε εντός Ευρώπης, αλλά εκτός των προβλεπόμενων διαδικασιών, ή κατέληξε στα σκουπίδια.

Η Γιοάνα Μποτετσάτου, ειδική σε θέματα περιβάλλοντος στον Διεθνή Οργανισμό Εγκληματολογικής Αστυνομίας (INTERPOL), τονίζει ότι σπανίως ασκούνται ποινικές διώξεις για τέτοιες υποθέσεις, παρά το γεγονός ότι ορισμένες χώρες έχουν θεσπίσει αυστηρές ποινές για εγκλήματα που βλάπτουν το περιβάλλον.

Στην έκθεση υποβάλλονται προτάσεις για τον καλύτερο συντονισμό των αστυνομικών αρχών, την πληρέστερη ενημέρωση των καταναλωτών για την ανακύκλωση, αλλά και την απαγόρευση των συναλλαγών με μετρητά στο εμπόριο παλαιοσιδηρικών.

Ένα πρόβλημα είναι η ενημέρωση των πολιτών για τα κέντρα ανακύκλωσης. «Οι καταναλωτές δεν ξέρουν πού να τα βρουν», δήλωσε ο Πασκάλ Λερουά, γενικός γραμματέας του Φόρουμ ΑΗΗΕ, το οποίο συμμετείχε επίσης στην εκπόνηση της έκθεσης αυτής.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε Περισσότερα

ΓΙΑΤΙ ΟΙ "ΓΚΟΘ" ΕΦΗΒΟΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ

Οι νέοι και οι νέες που ακολουθούν πιστά την υποκουλτούρα «γκοθ», αντιμετωπίζουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης και αυτοτραυματισμού, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Λούσι Μπόους του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ψυχιατρικής "Lancet Psychiatry", ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 4.000 εφήβους 15 έως 18 ετών.

Η μελέτη δείχνει ότι οι νέοι που στην ηλικία των 15 ετών ταυτίζονται έντονα με το «γκόθικ» στιλ (μαύρα ρούχα, έντονο μαύρο μέικ-απ, «μαύρη» μουσική κ.α.), έχουν κατά μέσο όρο τριπλάσια πιθανότητα να διαγνωστούν κλινικά με κατάθλιψη στην ηλικία των 18 ετών.

Έχουν επίσης πενταπλάσια πιθανότητα για αυτοτραυματισμό σε σχέση με τους υπόλοιπους συνομηλίκους τους.

«Η μελέτη μας δεν δείχνει ότι το να είναι κανείς "γκοθ" προκαλεί κατάθλιψη ή αυτοτραυματισμό, αλλά μάλλον ότι αυτοί οι νέοι είναι πιο ευάλωτοι σε αυτές τις καταστάσεις», δήλωσε η Μπόους.

Όσο περισσότερο «γκόθικ» νιώθει ο έφηβος και συμπεριφέρεται ανάλογα, τόσο αυξάνεται ο σχετικός κίνδυνος. Παρόλο που και άλλες νεανικές υποκουλτούρες, όπως οι σκέιτερ, φαίνεται να ρέπουν επίσης στην κατάθλιψη και στον αυτοτραυματισμό, στην περίπτωση των "γκοθ" ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος.

Οι λιγότερο επιρρεπείς από όλους τους νέους για κατάθλιψη και αυτοτραυματισμό, είναι όσοι δηλώνουν «σπορτίφ», γεγονός που επιβεβαιώνει ότι ο αθλητισμός λειτουργεί προστατευτικά για την ψυχική και σωματική υγεία των εφήβων.

Από την άλλη, σύμφωνα με την ερευνήτρια δρα Ρεβέκα Πίρσον του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, η υποκουλτούρα "γκοθ" συστηματικά προσελκύει περιθωριακούς νέους (που νιώθουν κοινωνικά απομονωμένοι ή στιγματισμένοι), καθώς και άτομα με ψυχικά προβλήματα.

Πηγή:  http://www.iefimerida.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

47ΧΡΟΝΟΣ ΠΕΘΑΝΕ ΑΠΟ ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΣΦΗΚΑΣ

Την τελευταία του πνοή άφησε το μεσημέρι του Σαββάτου ένας 47χρονος μετά από τσίμπημα σφήκας.

Ο άτυχος άνδρας όταν αντιλήφθηκε το τσίμπημα έσπευσε στο φαρμακείο για πρώτες βοήθειες, όπου υπέστη ανακοπή μπροστά στα έκπληκτα μάτια των φαρμακοποιών οι οποίοι κάλεσαν αμέσως το 166 σύμφωνα με πληροφορίες του cretrapost.

Στο σημείο έσπευσε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ με τους διασώστες να κάνουν ότι μπορούν για να τον επαναφέρουν στη ζωή. Υπεράνθρωπες προσπάθειες έκαναν και οι οι γιατροί στο ΠΑΓΝΗ αλλά ήταν ήδη αργά για τον άτυχο άνδρα.

Τα ακριβή αίτια του θανάτου του 47χρονου αναμένεται να δείξει η νεκροψία-νεκροτομή.

Πηγή:  http://www.iefimerida.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΑΤΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΣΦΥΓΑ ΠΟΥ ΠΟΥΛΟΥΣΕ ΣΤΙΛΟ ΕΧΟΝΤΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ

Χρειάστηκαν μόλις τρεις ώρες για να συγκεντρωθούν τα πρώτα 5.000 δολάρια της καμπάνιας στο Indiegogo που σκοπό είχε να βοηθήσει τον άντρα της φωτογραφίας. Οι εικόνες του πρόσφυγα από τη Συρία, που κάθε μέρα βρισκόταν στους δρόμους της Βυρητού και πουλούσε στιλό σε περαστικούς έγιναν viral χάρη στον Gissur Simonarson, έναν ακτιβιστή που ανέλαβε δράση και βρήκε τον τρόπο να τον βοηθήσει.

    Όταν ανέβασε την πρώτη φωτογραφία στο Τwitter, ζήτησε από όποιον γνώριζε λεπτομέρειες να βοηθήσει προκειμένου να εντοπιστεί ο άντρας που κρατούσε στην αγκαλιά του ένα μικρό κορίτσι, και να υπάρξει κάποια βοήθεια. 
Λίγη ώρα αργότερα, ένας άλλος χρήστης του έστειλε λεπτομέρειες και εξηγούσε πως αυτός ο άντρας είναι εδώ και αρκετό καιρό στο ίδιο σημείο και προσπαθούσε να πουλήσει στιλό σε περαστικούς. Αρκετοί προθυμοποιήθηκαν να βοηθήσουν και ζήτησαν να βρεθεί κάποιος τρόπος ώστε να δώσουν χρήματα στον πατέρα της μικρής. 



Κάπως έτσι ξεκίνησε μια διαδικτυακή καμπάνια συγκέντρωσης δωρεών η οποία είναι σε εξέλιξη και έχει συγκεντρώσει πάνω από 40.000 δολάρια έως την ώρα που γράφεται αυτό το ποστ. Ήδη οι διοργανωτές της καμπάνιας έχουν επικοινωνήσει με τον αρμόδιο φορέα για τους Σύρους πρόσφυγες στο Λίβανο προκειμένου να εξακριβωθεί η ταυτότητα του άντρα και να εξασφαλιστεί πως τα χρήματα θα φτάσουν με ασφάλεια σε αυτόν. 
Από τις λεπτομέρειες που έγιναν στη συνέχεια γνωστές, φαίνεται πως ο άντρας ονομάζεται Abdul και μεγαλώνει μόνος του δύο παιδιά, την 4 ετών κόρη του που απεικονίζεται στη φωτογραφία και ένα αγόρι 9 ετών.
 Η οικογένεια έχει βρει καταφύγιο στο Λίβανο έχοντας ξεφύγει από το Yarmouk, τον καταυλισμό προσφύγων στη Συρία  ο οποίος δέχεται επιθέσεις από τον IKIΛ. 

 Όσοι θέλουν να βοηθήσουν στην καμπάνια μπορούν να το κάνουν ΕΔΩ






Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΡΑΙΝΟ-ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ

Σύμφωνα με σημερινή δήλωση του υφυπουργού πολιτισμού της χώρας, Piotr Zuchowski, εκφράζεται η πεποίθηση ότι μετά την υπόδειξη ενός Γερμανού κι ενός Πολωνού πολίτη και την έρευνα με ειδικά ραντάρ, οι πολωνικές αρχές βρίσκονται "κατά 99%" μπροστά σε μια "εξαιρετικής σημασίας" ανακάλυψη.

   Πρόκειται για ένα στρατιωτικό τραίνο των Ναζί που αγνοείται από την εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και το οποίο, σύμφωνα με το θρύλο, μετέφερε χρυσό, κοσμήματα, έργα τέχνης, οπλισμό και σημαντικά πολεμικά αρχεία της εποχής που είχαν κλαπεί από τη χώρα. 



Το τραίνο φέρεται να είναι θαμμένο σε ένα σύστημα υπόγειων τούνελ μήκους τουλάχιστον 9 χιλιομέτρων που είχαν σκάψει οι Ναζί, με τη βοήθεια χιλιάδων αιχμαλώτων πολέμου για να δρουν κρυφά από τον Κόκκινο Στρατό και το οποίο εντοπίζεται στα νοτιο-δυτικά της πόλης Walbrzych, παρόλο που οι αρχές αναφέρουν ότι δεν υπάρχει κανένα ιστορικό ντοκουμέντο που να επιβεβαιώνει το δρομολόγιο ή την ύπαρξή του. 



Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του BBC, η αποκάλυψη της τοποθεσίας του τραίνου-φαντάσματος, έγινε από κάποιον που εμπλέκετο στην απόκρυψή του, λίγο πριν πεθάνει. Την πληροφορία αυτή την μετέφεραν στις πολωνικές αρχές ένας Γερμανός κι ένας Πολωνός πολίτης, οι οποίοι ζήτησαν, μέσω των δικηγόρων τους, εύρετρα ύψους 10% της αξίας του φορτίου του τραίνου. Γεγονός που κάνει τις αρχές να υποψιάζονται ότι οι δύο άνδρες γνωρίζουν τα περιεχόμενα του. 

   Τα δημοσεύματα αναφέρουν ότι, τόσο ο Υφυπουργός Πολιτισμού, όσο και ο Δήμαρχος της πόλης Walbrzych, προειδοποίησαν τους πολίτες να μην αποπειραθούν να εξερυνήσουν την περιοχή όπου φέρεται να βρίσκεται το τραίνο, γιατί υπάρχει κίνδυνος να είναι παγιδευμένο με εκρηκτικά κι άλλες επικίνδυνες ουσίες. 



Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

"ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ

Τα πέντε τούτα «μνημονιακά» χρόνια ήτανε βαριά κι ασήκωτα για όσους ζούμε στην πρωτεύουσα και τα μεγάλα αστικά κέντρα και δεν ανήκουμε στα λίγο ή πολύ προνομιούχα εκείνα κοινωνικά στρώματα που, ακόμα κι αν δυσκολεύτηκαν κάπως, δεν είδανε δα τη ζωή τους να αλλάζει δραματικά. Δεν ήταν απλά η ανεργία, η ακρίβεια, τα χρέη, η ανέχεια, οι απανωτές εκπτώσεις στο εισόδημα, τα όνειρα, τις προσδοκίες, τις συνθήκες διαβίωσης, ακόμα και στη στοιχειώδη προσωπική μας ευχαρίστηση. Είναι και η ψυχολογία που διαμορφώσαμε παρακολουθώντας φίλους, γνωστούς και συμπολίτες να στριμώχνονται, να απελπίζονται, να καταρρέουν, βιώνοντας βία, καταστολή, μαυρίλα, απογοήτευση, αρνητικότητα - η «αριστερή παρένθεση» έδωσε, αρχικά, κάποιες ανάσες αλλά να που η στρόφιγγα γρήγορα στέρεψε. 

Τα μοιράζεσαι όλα αυτά με ανθρώπους που ζουν στην επαρχία, ειδικά σε τόπους εύφορους ή τουριστικούς και συχνά διαπιστώνεις ότι ζείτε σε διαφορετικούς κόσμους. Τα πληροφορούνται φυσικά κι εκείνοι όλα αυτά στην τηλεόραση, το ράδιο, τις εφημερίδες και το Διαδίκτυο - όταν παίζει σήμα -, όμως η καθημερινότητα της πλειοψηφίας ελάχιστα έδειχνε να έχει επηρεαστεί. Περισσότερη ήταν μια αταβιστική, σχεδόν, «γκρίνια» (συνήθης σε αγρότες κι εμπόρους, είτε οι αγελάδες είναι παχιές, είτε αδύναμες), παρά η πραγματική χρεία. Οι εισοδηματικές μειώσεις κι η φοροκαταιγίδα διαρκείας αγγίξανε βέβαια κι εκείνους, όμως η «άλλη Ελλάδα» τον έχει ακόμα τον τρόπο της. Δύσκολα θα πεινάσεις, καθώς η μεγάλη πλειονότητα διαθέτει καλλιέργειες, ζώα ή έστω κάποιο περιβόλι (κάπως έτσι τη σκαπούλαρε η επαρχία και στη μεγάλη πείνα του '41-'42), δύσκολα θα αφεθείς στην τύχη σου, δύσκολα θα αναγκαστείς να κλείσεις το μαγαζάκι ή να ξεπουλήσεις το χωράφι του παππού. Οι στενές προσωπικές σχέσεις - ευχή μα και... κατάρα αν διαφέρεις κομμάτι από τη μάζα -, οι χαλαροί ρυθμοί κι η ζωή κοντά στη φύση, όσο σκληρή, συμβάλλουν, κατά τεκμήριο, σε μια ψυχική ηρεμία που για τα παιδιά της πόλης είναι ένα συνεχές, αγχωμένο ζητούμενο. Επιπλέον, το κόστος ζωής είναι αισθητά μικρότερο. Για να κυκλοφορήσεις μια ολόκληρη μέρα στην Αθήνα π.χ., να πιεις έναν καφέ, να φας κάτι, να κινηθείς, να πιεις καμια μπίρα έξω το βράδυ, χρειάζεσαι τουλάχιστον ένα εικοσάρι στην τσέπη, ποσό που στο χωριό σε βγάζει μέχρι και βδομάδα (το κόστος της εκπαίδευσης ενός παιδιού ή της φροντίδας ενός αρρώστου είτε ηλικιωμένου είναι συχνά, ωστόσο, πιο δυσβάστακτο εξαιτίας και των αποστάσεων). 

Ήτανε φέτος τον Αύγουστο με αφορμή τη νέα συμφωνία-μνημόνιο και το πρόβλημα ρευστότητας που, ευρισκόμενος κάπου στο ύπαιθρο, άκουσα τις συνηθισμένες «γκρίνιες» να μετατρέπονται σε σοβαρές ανησυχίες. Τα προβλεπόμενα μέτρα φορολογούν τον αγρότη-παραγωγό σαν κανονικό επιχειρηματία (ήδη άλλωστε ήδη υποχρεούνται, οι επαγγελματίες, να διατηρούν βιβλία εσόδων-εξόδων). Ο συντελεστής φορολόγησης αυξάνεται στο 26%, η προκαταβολή φόρου στο 100%, μειώνεται η επιδότηση στο πετρέλαιο θέρμανσης ενώ καταργείται η έκπτωση στο αγροτικό, ανατιμάται το αγροτικό ρεύμα, τριπλασιάζονται οι ασφαλιστικές εισφορές, ανηφορίζει ο ΦΠΑ σε εξοπλισμό και συσκευασμένα προϊόντα... Αν όλα αυτά τα ωραία εφαρμοστούν κατά γράμμα, η ελληνική επαρχία θα στενάξει. Οι υπερ-φόροι, το αυξημένο κόστος και η περιορισμένη κατανάλωση απειλούν να εξανεμίσουν τα ήδη ισχνά κέρδη του μέσου παραγωγού. Ήδη η "μαύρη" οικονομία οργιάζει, ειδικά σε ευπαθή προϊόντα όπως φρούτα εποχής και κτηνοτροφικά. Αλλά και οι κοινοτικές ενισχύσεις έχουν πια περιοριστεί, δίνονται με αυστηρότερα κριτήρια.

Σε εποχές παλιότερες, η ζωή μακριά από τις πόλεις ήτανε στ' αλήθεια δύσκολη, όσο ρομαντική κι αν φάνταζε. Η επιβίωση μπορεί να ήταν στοιχειωδώς εξασφαλισμένη, όμως εξαρτιόσουν άμεσα από τη ζήτηση, τα τερτίπια του καιρού και τις πιθανές αρρώστιες ζώων και φυτών – αν πάλι πάθαινες ο ίδιος κάτι σοβαρό, «μαύρο φίδι σ' έτρωγε», καθώς έλεγε η γιαγιά μου. Η πρόνοια ανύπαρκτη, οι γιατροί σπάνιζαν, τα μεταφορικά μέσα επίσης. Ήταν βασικά από τη δεκαετία του '80 και μετά που, χάρη στις εκτεταμένες παροχές, τις αποζημιώσεις, τις κοινοτικές επιδοτήσεις και βέβαια τη φτηνή εργασία των μεταναστών που ανέβηκαν θεαματικά επίπεδο ζωής και εισοδήματα, να γεμίζουν οι αγροτικοί δρόμοι πολυτελείς και... ατελείς τζιπούρες, να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια νεοπλουτίστικα, ανοικονόμητα και συχνά αυθαίρετα σπίτια-«τούρτες». 

Για να φτάσουμε, μέσα στην ανέμελη ευδαιμονία εκείνων των καιρών, στο άλλο άκρο – σε αγροτικούς συνεταιρισμούς-φυτώρια οικονομικών σκανδάλων, στα χιλιάδες στρέμματα-μαϊμού που δηλώνονταν για να τρέχουν οι επιδοτήσεις, στον αλόγιστο χημικό «πόλεμο» για να αυξηθεί η παραγωγή και στις απανταχού Μανωλάδες. Είχε τόσο «καλομάθει» η επαρχία ώστε ακόμα και στα δύσβατα τούτα χρόνια, οι περισσότεροι άνεργοι νέοι ή και μεγαλύτεροι προτιμούν να σαπίζουν στις καφετέριες παρά να πάνε να δουλέψουν στο χωράφι πλάι στον Βούλγαρο και τον Πακιστανό μετανάστη, αδιάφορο αν τους τάζουν «ελληνικό» μεροκάματο (θα μεμφθούν, ωστόσο, «τους ξένους που μας παίρνουν τις δουλειές»). Έχουν αλλάξει φυσικά κι οι εποχές, πόσοι νέοι ονειρεύονται να καλλιεργούν πατάτες, να μαζεύουν ελιές, να αρμέγουν γίδια; Μήπως τους έπεισε κανείς ότι ακόμα κι αυτές τις «παρακατιανές» ασχολίες θα μπορούσαν να τις κάνουν, ελλείψει συναρπαστικότερων διεξόδων, πολύ πιο δημιουργικά και αποδοτικά; 

Δίκαια φωνάζουν και διαμαρτύρονται, οπότε, ιδιαίτερα οι μικροπαραγωγοί. Ακόμα και σήμερα, εξάλλου, καμια σοδειά δεν είναι εγγυημένη. Όπως χαρακτηριστικά έλεγε φίλος χωρικός, «το κτήμα είναι σαν ένα εργοστάσιο δίχως στέγη – μπορεί να έχεις φουλ παραγωγή και ξαφνικά ένα χαλάζι να στα καταστρέψει όλα». Όπου όμως υπάρχει παραπανίσιο, αδήλωτο, «μαύρο» χρήμα – και κρίνοντας από την εμπειρία μου, δεν σπανίζει, συν ότι τα περισσότερα επαγγελματικά νταραβέρια γίνονται χωρίς αποδείξεις -, δε βλέπω γιατί να συνεχίσει να είναι στο απυρόβλητο, όταν ένας μεροκαματιάρης της πόλης δεν μπορεί να γλιτώσει ούτε σεντ. Δεν "κανιβαλίζω" κανέναν, αλίμονο, και τα τρακτέρ θα υποστηρίξω αν ξαναβγούν στους δρόμους, αρκεί μόνο να μην αποκτήθηκαν στη δική μου πλάτη. 

Υπάρχουν φυσικά κι εκείνοι (νέοι κυρίως άνθρωποι) που σαν έσκασε η κρίση αποφάσισαν να επιστρέψουν στους τόπους καταγωγής τους και να το παλέψουν εκεί, στήνοντας πρότυπα αγροκτήματα, μικροεπιχειρήσεις τυποποίησης και πετυχαίνοντας πράγματα κόντρα στην περιρρέουσα αφασία, σε νοοτροπίες και θεσμούς που λίγο έχουν αλλάξει από την τουρκοκρατία. Δεν είναι ακόμα αναλογικά πολλοί, είναι όμως εχέγγυο ελπίδας. Είναι να χαίρεσαι όσους «ψάχνονται», δίχως να επαναπαύονται στην πεπατημένη, όσους προσανατολίζονται σε νέες, αποδοτικότερες, οικολογικότερες καλλιέργειες, συνταιριάζοντας πατροπαράδοτες γνώσεις με σύγχρονες αντιλήψεις και τεχνικές, εκείνους που λειτουργούν πιο εναλλακτικά, στήνουν συνεταιρισμούς νέου τύπου, παρακάμπτουν τους μεσάζοντες... Όλοι αυτοί θα δοκιμαστούν επίσης και θα είναι κρίμα μετά από τόσους κόπους να βρεθούν ξαφνικά μπροστά σε «τοίχο», όντας η μόνη ελπίδα να υπάρξει ένα καινούργιο αναπτυξιακό μοντέλο αγροτικής πολιτικής που θα εξασφαλίζει τη δική τους αξιοπρεπή διαβίωση, την επάρκεια της χώρας σε βασικά τρόφιμα (σημαντικό αβαντάζ σε καιρούς χαλεπούς) και νέες προοπτικές για την «εκτός των τειχών» Ελλάδα. 




Από τον ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ 
http://www.lifo.gr/

Διαβάστε Περισσότερα