ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΠΕΛΛΑΣ ΜΕ ΤΟ ΕΔΕΣΣΑΪΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας Θεόδωρος Θεοδωρίδης: Η προβολή και προώθηση του πολιτισμού αποτελεί αναπτυξιακή προτεραιότητα

Συνάντηση του Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας με το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Εδεσσαϊκού Θεάτρου στο Διοικητήριο

Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Εδεσσαϊκού Θεάτρου υποδέχθηκε στο γραφείο του στο Διοικητήριο ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης. Παραβρέθηκαν στη συνάντηση η Πρόεδρος του Εδεσσαϊκού Θεάτρου κ. Οτουντζίδου Δέσποινα, ο Αντιπρόεδρος κ. Τσαβέας Χρήστος και ο Ταμίας κ. Δραγούμης Σωτήρης.

Στη συνάντηση συζητήθηκαν θέματα που απασχολούν το Εδεσσαϊκό Θέατρο όπως ο χώρος στέγασης καθώς και η συνεργασία μεταξύ του Θεάτρου και της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας σε δράσεις και εκδηλώσεις. Τα μέλη του Θεάτρου ανέφεραν μια σειρά από πρωτοβουλίες που λαμβάνουν χώρα στην Έδεσσα και στις γύρω περιοχές όλο το χρόνο.

Ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Θεοδωρίδης εξέφρασε τη στήριξη και συμπαράσταση του στις δράσεις του Θεάτρου με τα μέλη του οποίου έχει οικοδομηθεί μια εποικοδομητική σχέση τα τελευταία χρόνια. Επίσης ευχήθηκε καλή επιτυχία στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο και πάντα επιτυχίες.

Από την πλευρά τους οι εκπρόσωποι του Θεάτρου ευχήθηκαν στον κ. Θεοδωρίδη καλή χρονιά και καλή επιτυχία στο έργο του.

«Ο πολιτισμός και ο τουρισμός της Πέλλας αποτελούν αλληλένδετα στοιχεία και αντανακλούν την ιστορία και την ανθρωπογεωγραφία της περιοχής μας. Οι δράσεις του Εδεσσαϊκού Θεάτρου και όλων των Πολιτιστικών Συλλόγων καθώς και φορέων του τουρισμού  αποτελούν το πιο ισχυρό αντίδοτο στην δύσκολη συγκυρία που βιώνουμε. Είμαστε συμπαραστάτες στις εκδηλώσεις και δράσεις που προάγουν το πνεύμα και διευρύνουν τους ορίζοντες των πολιτών» δήλωσε ο κ. Θεοδωρίδης.

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΠΕΛΛΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΔΕΣΣΑ

Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας Θεόδωρος Θεοδωρίδης: Το Άγιο Πνεύμα να χαρίσει φώτιση και δύναμη σε όλους μας – Χρόνια Πολλά!

Αγιασμός των υδάτων στην Έδεσσα, έδρα της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας

Χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ.κ. Ιωήλ και παρουσία του Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας κ. Θεόδωρου Θεοδωρίδη πραγματοποιήθηκε η τελετή αγιασμού των υδάτων στην Έδεσσα, έδρα της Π.Ε. Πέλλας. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν επίσης ο Δήμαρχος Έδεσσας κ. Δημήτριος Γιάννου και το σύνολο των τοπικών αρχών και φορέων της πόλης. 

Ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Θεοδωρίδης με σύντομη δήλωσή του απέστειλε μήνυμα αισιοδοξίας για τη νέα χρονιά και ευχήθηκε χρόνια πολλά αναφέροντας: «Ο αγιασμός των υδάτων εύχομαι να φέρει σε όλους ευλογία, υγεία και δύναμη. Η Βάπτιση του Χριστού στέλνει ένα οικουμενικό μήνυμα ταπεινότητας, αλληλεγγύης και ειρήνης για όλους τους ανθρώπους».

Διαβάστε Περισσότερα

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ: ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΝΟ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ

Ροδάκινα : Όλες οι απαντήσεις στα ψέματα Αποστόλου.

            Ο βουλευτής Πέλλας της Ν.Δ. και πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γιώργος Καρασμάνης, προέβη σήμερα στην ακόλουθη δήλωση :

            Στα όρια της πολιτικής αθλιότητας έφθασε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Βαγγέλης Αποστόλου, κατά τη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους ροδακινοπαραγωγών από τη Θεσσαλία.

            Αντί να ενδιαφερθεί για το αίτημα των ροδακινοπαραγωγών για χορήγηση και φέτος αντισταθμιστικών αποζημιώσεων για τις ζημιές που έχουν υποστεί λόγω του συνεχιζόμενου ρωσικού εμπάργκο στις εξαγωγές κοινοτικών φρουτολαχανικών, έφθασε στο σημείο να τους απειλεί ότι, υπάρχει το ενδεχόμενο να επιστρέψουν και τις αποζημιώσεις, συνολικού ύψους 33 εκατ. ευρώ, που τους χορηγήθηκαν με έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον Ιανουάριο του 2015 για την αναπλήρωση της απώλειας εισοδήματος από την εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία.

            Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που ποτέ «δεν βουτά την γλώσσα του στο μυαλό» πριν ανοίξει το στόμα του να μιλήσει, δυστυχώς παρέχει τις χειρότερες υπηρεσίες στους Έλληνες αγρότες, ενώ ταυτόχρονα βλάπτει αντικειμενικά τα εθνικά μας συμφέροντα. Επειδή συνεχώς εμφανίζεται με διαλείψεις μνήμης, είμαστε αναγκασμένοι να του υπενθυμίσουμε τα ακόλουθα, ώστε να πάψει να παραπληροφορεί τους ροδακινοπαραγωγούς με ψέματα και ανακρίβειες :

- Με την ανάληψη των καθηκόντων μου, τον Ιούνιο του 2014, ως υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων το θέμα της αποζημίωσης των Ελλήνων ροδακινοπαραγωγών για τις απώλειες εισοδήματος που είχαν υποστεί από την εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία και το μετέπειτα ρωσικό εμπάργκο στις εξαγωγές ευρωπαϊκών αγροτικών προϊόντων, τέθηκε σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο σε πρώτη προτεραιότητα.

- Στις 16 Ιουλίου 2014 ενημέρωσα αναλυτικά για το ελληνικό αίτημα τόσο το Συμβούλιο υπουργών Γεωργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και τους Ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων και παρατάξεων. Στη συνέχεια, σε όλα τα επόμενα Συμβούλια υπουργών Γεωργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης έθετα συνεχώς το θέμα, ενώ είχα διαδοχικές κατ’ ιδίαν συναντήσεις με τον κοινοτικό Επίτροπο αρμόδιο για αγροτικά θέματα Ντάτσιαν Τσιόλος, αλλά και με τον αντικαταστάτη του Φιλ Χόγκαν, ο οποίος έδωσε και το «πράσινο φως» για την υποβολή φακέλου, προκειμένου να εγκριθεί από την Κομισιόν το ελληνικό αίτημα. Για όλες αυτές τις ενέργειες έχουν εκδοθεί δέκα Δελτία Τύπου αναρτημένα στην ιστοσελίδα του υπουργείου.

- Στη διάρκεια του καλοκαιριού συντάξαμε και υποβάλαμε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ολοκληρωμένο και κοστολογημένο φάκελο, ύψους 60 εκατ. ευρώ, με τις αποζημιώσεις που πρέπει να χορηγηθούν, ανά περιοχή και ανά παραγωγό, με βάση τις απώλειες εισοδήματος.

- Στις 28 Οκτωβρίου 2014 ημέρα εθνικής γιορτής, με εντολή μου μετέβησαν οι συνεργάτες μου στις Βρυξέλες προκειμένου να παρουσιάσουν και να υποστηρίξουν τον ελληνικό φάκελο στις αρμόδιες υπηρεσίες της Κομισιόν.

- Στις 18 Δεκεμβρίου 2014 σε συνάντηση που είχαν στελέχη της Μόνιμης Ελληνικής Αντιπροσωπείας στις Βρυξέλλες (MEA) με τον αναπληρωτή διευθυντή του γραφείου του Επιτρόπου Χόγκαν – τον Ντέρμοντ Ράιν – ο κ. Ράιαν  ανέφερε ότι, ο Επίτροπος έχει εκτιμήσει ιδιαίτερα την προσπάθεια του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και πως αναγνωρίζει ότι πρέπει να βρεθεί λύση στο πρόβλημα των Ελλήνων ροδακινοπαραγωγών. Έχει ζητήσει προτάσεις από τους συνεργάτες του και από τις υπηρεσίες της Κομισιόν, για να αναζητηθεί πρόσφορος τρόπος στήριξης των παραγωγών. Πέρα από το ότι θεωρεί πως ο υπουργός προβάλει ένα δίκαιο αίτημα, πιστεύει ότι η Ελλάδα, στην σημερινή ιδιαίτερα συγκυρία, δικαιούται να υποστηριχθεί και η επιθυμία του είναι να βρεθεί γρήγορα λύση. Ο κ. Ράιν είναι αισιόδοξος ότι θα υπάρξει θετικό αποτέλεσμα για την Ελλάδα (σ.σ. από το αυτοτελές κείμενο της ΜΕΑ).

- Στις 13 Ιανουαρίου 2015 δόθηκε επισήμως και εγγράφως στην ελληνική κυβέρνηση η έγκριση της Κομισιόν για τη χορήγηση, με τη μορφή ενισχύσεων ήσσονος σημασίας αποζημιώσεων ύψους 33 εκατ. ευρώ, οι οποίες καταβλήθηκαν τις αμέσως προσεχείς ημέρες στους δικαιούχους ροδακινοπαραγωγούς, με τρόπο απόλυτα νόμιμο, δίκαιο, κρυστάλλινο, και διαφανή.

- Παράλληλα, ο κοινοτικός Επίτροπος Γεωργίας Χόγκαν αναγνώρισε το δίκαιο αίτημά μας. Ήταν θέμα χρόνου και άσκησης κατάλληλων πιέσεων, ώστε να λάβουμε ως χώρα τα κοινοτικά χρήματα και να ισοσκελίσουμε εκείνα που δόθηκαν με μορφή ενισχύσεων ήσσονος σημασίας. 

- Δυστυχώς, η ευκαιρία αυτή χάθηκε, γιατί μετά τις 25 Ιανουαρίου 2015 η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων παράτησε τον φάκελο να αραχνιάζει στα συρτάρια του υπουργείου και δεν ασχολήθηκε καθόλου με αυτόν, παρά τις συνεχείς οχλήσεις μας.

- Και έτσι φθάσαμε σήμερα, όταν ροδακινοπαραγωγοί επισκέπτονται τον κ. Αποστόλου και του θέτουν το θέμα της επέκτασης των αποζημιώσεων, αυτός επειδή δεν έχει πράξει απολύτως τίποτα, να καταφεύγει σε φοβέρες και ψέματα, απειλώντας τους ότι, μπορεί να επιστρέψουν και τα χρήματα που έχουν ήδη πάρει, επειδή δήθεν ο ελληνικός φάκελος ήταν ελλιπής και ότι δήθεν δεν υπήρξε έγκριση της Κομισιόν.

            Κατόπιν τούτων προειδοποιώ προσωπικά τον κ. Αποστόλου ότι από εδώ και στο εξής κανένα ψέμα, καμία ανακρίβεια και καμία αναλήθεια, που συστηματικά εκτοξεύει ως πυροτεχνήματα για να καλύψει την ανεπάρκειά του, δεν θα μένει αναπάντητη.

            Τέλος, για του λόγου το αληθές παραθέτω απόσπασμα από την ομιλία μου κατά την τελετή παράδοσης και παραλαβής του υπουργείου, στις 28 Ιανουαρίου 2015, που την άκουσε ο ίδιος ο κ. Αποστόλου και εξακολουθεί να είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα του υπουργείου :

«…Όμως πρέπει να συνεχιστεί η προσπάθεια που έχει ξεκινήσει για την επίλυση χρόνιων προβλημάτων, όπως για παράδειγμα αυτό με τους βοσκοτόπους, που ταλάνιζε για πολύ καιρό τη χώρα μας. Κι εδώ θα ήθελα για άλλη μια φορά να διαβεβαιώσω ότι τα χρήματα των κτηνοτρόφων μας για την ολοκλήρωση της πληρωμής της εξωτικής αποζημίωσης του 2014, υπάρχουν και θα γίνονται οι πληρωμές σταδιακά, και στο επόμενο χρονικό διάστημα.

θα πρέπει επίσης να συνεχιστεί και η διεκδίκηση των αποζημιώσεων από πλευράς Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κάλυψη και αντιστάθμιση των απωλειών των Ελλήνων παραγωγών φρουτολαχανικών από την εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία και κατ’ επέκταση το ρωσικό εμπάργκο.          Εμείς το αναγάγαμε σε μείζον θέμα και γι’ αυτό το λόγο ενημερώσαμε κατ’ επανάληψη την Κομισιόν, το Συμβούλιο υπουργών Γεωργίας και φυσικά τους Έλληνες Ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων και τους ζητήσαμε να συστρατευτούν σε αυτή την προσπάθεια. Το κλίμα που έχει δημιουργηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι αυτή τη στιγμή πολύ καλό και το έδαφος γόνιμο ώστε να καλυφθούν με ευρωπαϊκά κονδύλια οι αποζημιώσεις που δόθηκαν πρόσφατα μετά την έγκριση της Κομισιόν, με τη μορφή της ήσσονος σημασίας ενισχύσεων, αλλά και για να υπάρξουν περαιτέρω καλύψεις σε περίπτωση συνέχισης του ρωσικού εμπάργκο. Όπως θα δείτε στο φάκελο που θα σας παραδώσουμε, έχουμε καταθέσει στην Κομισιόν ολοκληρωμένο φάκελο για αποζημιώσεις των ροδακινοπαραγωγών, για τις ζημιές που υπέστησαν από την εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία, πριν από την επιβολή του ρωσικού εμπάργκο και διεκδικούμε μάλιστα 60 εκατ. ευρώ.            Πρέπει ταυτόχρονα να σας πω ότι το αίτημά μας αυτό έχει γίνει ενθέρμως αποδεκτό από τον αρμόδιο Επίτροπο και είναι πλέον θέμα χρόνου και θέμα άσκησης πίεσης προκειμένου να πάρουμε αυτά τα χρήματα και να ισοσκελίσουμε αυτά που δώσαμε με τρόπο απόλυτα νόμιμο, κρυστάλλινο και διαφανή.      Χρήματα, τα οποία κατανείμαμε όχι αυθαίρετα, αλλά σύμφωνα με τον πίνακα που έχουμε καταθέσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις ζημιές κάθε Νομού….».

ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ                    07/01/2016

Διαβάστε Περισσότερα

ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΚΥΒΟΥΝ

Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς που σκύβουν

Πάνω από ένα καθαρό κομμάτι χαρτί

Μέσα σε βρόμικες διαλυμένες κάμαρες

Γεμάτοι οργή κι απόγνωση

Αποφασισμένοι ωστόσο

Να το λεκιάσουν με λέξεις

                     βρόμικες λέξεις

                          άγιες λέξεις

                               λέξεις κλειδιά

                                    ιδέες φαντάσματα

                                         λυτρωτικές φράσεις

Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς τους μανιακούς του λόγου

Να γλείψω το μελάνι από τα δάχτυλα τους

Να φιλήσω τα παραμορφωμένα τους μέτωπα

Να συμμαζέψω τις τσαλακωμένες τους ονειρώξεις

Να διορθώσω τα ορθογραφικά λάθη του έρωτα τους

Να τους καθησυχάσω

Να τους πείσω πως δε χρειαζόμαστε άλλο αίμα γι' απόψε

Πως χορτάσαμε

Κι ύστερα να τους βάλω στο κρεβάτι

Και να τους νανουρίσω

Γιάννης Αγγελάκας, Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς που σκύβουν

[Ενότητα Ανταποκρίσεις από την ατέλειωτη γιορτή]

Από τη συλλογή Πώς τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε; (1999)

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΑΚΡΥ ΣΤΟ ΦΙΔΙ

ΔΑΚΡΥ ΣΤΟ ΦΙΔΙ
Πατώντας μες στ' αγκάθια, στ' άγρια χόρτα, προχωρούσανε σιωπηλοί, σκεφτικοί με κουρασμένο βήμα. Γύρω τους η φύση είχε στολιστεί, φορούσε τη φορεσιά τής εορτής και οι μυρουδιές των λουλουδιών, των άγριων λουλουδιών, γεμίζανε τον αέρα. Κάποτε κοράκι περνούσε με κρωγμό δυνατό από πάνω τους, και τότε σήκωναν το κεφάλι και το κοίταζαν που έφευγε με φτερουγιές μεγάλες, το κοίταζαν ώσπου χανότανε στου γαλάζιου ουρανού το βάθος.
Μέλισσες, σφήγκες, μύγες χρυσές, μαύρες μεγάλες, τρέχανε, γυρίζανε μέσα στα χαντάκια, μ΄ ένα αρμονικό βουητό, τρέχανε πάνω στα λουλούδια τα κίτρινα, τα τριανταφυλλιά, στις παπαρούνες, που πολλές, πλήθος, φύτρωναν εκεί, και κουνιόντουσαν στο σιγαλό αεράκι που φυσούσε.
Και κανένα σύννεφο στον ουρανό. Ο ήλιος λαμπερός εφώτιζε και ησυχία απλωνόταν, που μέσα σ΄ αυτή ανάδευε το βουητό τής μέλισσας, των εντόμων.
-Να το νταμάρι! το βλέπετε; είπε ο ένας και στάθηκε δείχνοντας ένα λόφο κοκκινωπό μακριά. Εκεί τον φύλαξα. Α, ρε, μανία που τον είχα!... Εκεί πίσω, εκεί τον βάρεσα!... Έγινε καλά όμως!... Το σκυλί!... Α, αν τον πετύχω τώρα, καμιά φορά, δεν πιστεύω να ξαναγίνει!...
-Διπλός ο κόπος γίνεται, Λούκαρή μου, όταν η δουλειά δε γίνει σωστή! του είπε ο δεύτερος με κούνημα του κεφαλιού και σταματώντας, για να δέσει το άσπρο μακρύ ζουνάρι του, που είχε λυθεί και κρεμόταν.
-Έχεις δίκαιο, έτσι είναι!... Μα δε μου λέτε, δεν καθόμαστε να ξαποστάσουμε λίγο σ΄ αυτή την ελιά;
-Ακούς λέει!...
Ο τρίτος άρχισε να βλαστημά κι έσκυψε πιάνοντας το πόδι του.
-Τι έπαθες, μωρέ Κούρη;
-Ένα αγκάθι, Σακίδα μου, εν΄ αγκάθι, τ΄ άτιμο, σα μαχαίρι!...
Και κάθισε κάτω, έβγαλε το παπούτσι του, ένα παλιό λαστιχένιο, κατατρύπιο.
Αυτοί προχωρήσανε για την ελιά, όπου σε λίγο έφτασε και ο Κούρης.
Κρότος σιδηρόδρομου ήρθε ίσαμε κει, έπειτα έφυγε, όπως, όταν φυσά άνεμος, φεύγει κουλουριαστά, στριφογυρίζοντας καπνός, που βγαίνει από καπνοδόχο εργοστασίου.
Πάλι είχανε μείνει σιωπηλοί.
Χελιδόνια περνούσανε γρήγορα, οι σφήγκες, οι μέλισσες βούιζαν... Ένας χτύπος ερχόταν από το λόφο, ένας χτύπος σίδερου, που κτυπά πέτρα.
-Είναι το νταμάρι! τους είχε πει ο Λούκαρης.
Ο Σακίδας έψαχνε την τσέπη του
-Τι γυρεύεις;
-Καπνό!... αν έχει τίποτα τρίμματα!... Μπα!... έκανε κοιτάζοντας την τσέπη του, που αναποδογύρισε.
-Ψίχουλα είναι τα περισσότερα!...
Έγινε σιωπή! Ο κρότος του λοστού, που χτυπούσε την πέτρα, ακουγόταν κανονικός.
Σε λίγο μίλησε ο Κούρης:
-Μωρέ, για βάλτε το και κείνο με το νου σας, που μας είπε κείνη η γυναικούλα στην παραγκούλα! Βάλτε με το νου σας!...
-Α, έκανε ο Σακίδας, για σπουδαίο το 'χεις; Αυτά γίνονται κάθε μέρα! Στο φτωχό δε δίνουνε καμιά αξία, καμιά!... Αν και ο φτωχός, να σας το πω, έχει πιο πιο πολύ αξία απ΄ τους πλούσιους! Αυτό μπορώ να σας τ΄ αποδείξω, τώρα δα, αν θέλετε!... Για σκεφτείτε λίγο το παιδί πώς γεννιέται! Για βάλτε το, ντε, με το νου σας! Πώς γεννιέται;... Γεννιέται άφκιαχτο ακόμα, δε μοιάζει με το κατσίκι, με το αρνί!... Αλλά το παιδί είναι ένα πράγμα άφκιαχτο και το πλάθει ύστερα η μάνα! Σα να ΄χω δίκαιο λίγο ε; Βάλτε λοιπόν με το νου σας τη φτωχειά!... Τι τυραννία τραβά!...Να ξενυχτά να το κουνά, να το σκουπίζει και να το πλένει και να πλένει και ολόκληρο το σπίτι!... Α, το μωρό δεν έχει ύπνο, α, το μωρό ξερνά, α, το σπουρίζει, και άλλα, άλλα!... Βάσανα και βάσανα! Αμ΄ ώσπου να πάρει τα πόδια του; Ασ΄τα!... Απ΄ την άλλη μεριά παρ΄ την πλούσια. Γεννά, ε; το παιδί θα το πάρει η παραμάνα! Θα της κοιτάξουνε και το γάλα!... Η πλούσια κοιμάται σα να την είχε πιάσει μόνο η κοιλιά της και της πέρασε! Το παιδί το σέρνει η παραμάνα. Αλλά μην κι αυτή τυραννιέται; Άμα μαγαριστεί το παιδί, πετά τα μαγαρισμένα!... Άλλη δούλα τα παίρνει και τα πλένει!... Βλέπετε λοιπόν, πως ο φτωχός είναι πιο ιερός από τον πλούσιο;
-Μα πού τα έμαθες αυτά, στο Θεό σου, μωρέ Σακίδα; ρώτησε ο Κούρης, άμα ο Σακίδας σταμάτησε να λέει.
Αυτός τον κοίταξε με χαμόγελο:
-Πού τα ΄μαθα, ρε Κούρη; Στο πανεπιστήμιο, που μας είχανε κλεισμένους!...
Ο Κούρης έσπρωξε το σκούφο του κι έξυσε το κεφάλι του.
-Εγώ δεν ξέρω ποιος είναι ιερός και ποιος δεν είναι, μουρμούρισε ο Λούκαρης, εγώ ξέρω πώς όλοι είναι κακοί!.. Για μένα είναι το ίδιο όλοι!... Αν δεν ήταν ο κόσμος κακός, δε θα ΄μπαινα στη φυλακή και δε θα ήμουνα ό,τι είμαι τώρα! που δε θα γλιτώσω και πάλι να χωθώ μέσα. Αυτό ξέρω γω! Όλοι είναι κακοί, κακοί!...
-Άλλο λέω γω! Έκανε να πει ο Σακίδας.
-Ξέρω τι λες εσύ, αλλά ξέρω και τι λέω γω!... Αν δεν ήταν ο κόσμος κακός, αν δε με πείραζε, δε θα ΄μπαινα στη φυλακή!... Θα ΄χα κι εγώ μια καλύβα, τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου...
Έγινε σιωπή. Ο κρότος του λοστού είχε είχε πάψει. Το βουητό των εντόμων, που γυρίζανε στ΄ άγρια λουλούδια κει κοντά τους, ακουγόταν και φωνές σπουργιτιών.
-Μωρέ, διψώ! έκανε σε λίγο ο Σακίδας.
-Κι εγώ! είπε ο Κούρης.
-Μα πού στο διάολο να βρούμε νερό;
-Να, εκεί, τους είπε ο Λούκαρης, δείχνοντας το λόφο, εκεί στο νταμάρι κάτω έχει πηγάδι!
Αυτοί σηκωθήκανε:
-Δε θά ΄ρθεις;
-Δε διψώ!... Αντίστε!... Γρήγορα λιγάκι!... Ο Λούκαρης τους κοίταξε, που φεύγανε, έπειτα για λίγο έγειρε και ξαπλώθηκε.
- -Κοίταξε το γαλανό χρώμα τ΄ ουρανού, τα πουλιά, τα χελιδόνια, που περνούσαν όλο κελάδημα, και αργά και πού κανένα κοράκι. Και δε σκεφτόταν τίποτα, ή κάποτε κάποια σκέψη ελαφριά φαινότανε στο νου του κι έσβηνε αμέσως, όπως σε κατακάθαρο ουρανό λίγος καπνός.
Ξαφνικά πετάχτηκε και κάθισε.
Πέρα λίγο απ΄ αυτόν, σε μια μεριά μισοκυκλωμένη από χόρτα, ένα φίδι είχε κουλουριαστεί και λιαζότανε με το κεφάλι σα γάτα, ή σκυλί, βαλμένο κάτω...
Τινάχτηκε. Αλλά και το φίδι ορθώθηκε, σήκωσε το κεφάλι του ψηλά και ανοιγόκλεινε το στόμα του με τα μυτερά στριφτά δόντια...
Χωρίς να το σκεφτεί το χτύπημα με με το καυσόξυλο, που είχε για ραβδί, το χτύπησε με δύναμη... Το φίδι έμεινε ακίνητο.
Το τράβηξε έξω. Ήταν αστρίτης αρκετά μεγάλος.
-Γιατί να το σκοτώσω; είπε, αφού στάθηκε, για λίγο, και το κοίταξε. Τι μου έκανε;... Είχε καθίσει να λιαστεί, να ευχαριστηθεί τον ήλιο!... Όλος ο κόσμος το κυνηγά!...
Είδε το φίδι να κουνιέται και να φέρνει κοντά την ουρά του και να μένει πάλι ακίνητο.
Λύπη μεγάλη του ήρθε:
-Δεν έκανα καλά να το σκοτώσω, όχι!... είπε πάλι. Όλος ο κόσμος το κυνηγά!... Δεν έκανα
καλά!... Και είχε καθίσει να λιαστεί, να ευχαριστηθεί τον ήλιο!...
Και δυο δάκρυα κύλησαν από τα μάτια του και πέσανε πάνω στο σκοτωμένο φίδι.


(Διήγημα του Δημοσθένη Βουτυρά από τη συλλογή Όνειρο που δεν τελειώνει και άλλα διηγήματα)

Διαβάστε Περισσότερα

ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ IQ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΝ ΧΡΟΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥΣ

Το ισχυρό δέσιμο με τον πατέρα στα πρώτα χρόνια ενός παιδιού φαίνεται πως μπορεί να βελτιώσει τις μελλοντικές προοπτικές σταδιοδρομίας του, σύμφωνα με έρευνα.

Μελέτη στο Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ, διαπίστωσαν πως οι άνδρες τείνουν να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στους γιους τους απ' ότι στις κόρες τους, προειδοποιώντας πως οι μπαμπάδες θα πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στη ζωή του παιδιού τους, καθώς επωφελείται η ανάπτυξή του.

Στην έρευνα συμμετείχαν άνδρες και γυναίκες με τους μελετητές να ρωτούν τις γυναίκες πόσο συχνά ο πατέρας του παιδιού τους συμμετέχει σε δραστηριότητες, όπως η ανάγνωση.

Τα ευρήματα, που δημοσιεύονται στο περιοδικό Evolution and Human Behaviour, αποκαλύπτουν πως τα παιδιά που περνούν περισσότερο χρόνο με τον πατέρα τους έχουν υψηλότερο IQ. Η διαφορά αυτή εντοπίζεται από την ηλικία των 42 χρόνων.

«Ηταν έκπληξη για την έρευνα αυτή η σημαντική διαφορά στην πρόοδο των παιδιών, που ωφελήθηκαν από το πατρικό ενδιαφέρον και πως 30 χρόνια αργότερα, οι άνθρωποι, που είχαν βιώσει τον ενεργό ρόλο του πατέρα τους, είχαν πιο υψηλές επιδόσεις», αναφέρει ο επικεφαλής της έρευνας Δρ. Ντάνιελ Νετλ.

«Τα στοιχεία δείχνουν πως η ύπαρξη ενός δεύτερου ενήλικα κατά την παιδική ηλικία έχει οφέλη στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων, που διατηρούνται και στην ενήλικη ζωή», προσθέτει.

Πηγή: www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΙ 5 ΠΙΟ ΘΑΝΑΣΙΜΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΚΟΠΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Οι ελεύθεροι σκοπευτές είναι μια «ομάδα» των ειδικών δυνάμεων του στρατού στην οποία υπηρετούν άνθρωποι με ξεχωριστές δεξιότητες, όπως η υπομονή και η άριστη όραση.

Η ιστορία των μαχών έχει δείξει πως αν ένας ελεύθερος σκοπευτής βρεθεί στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή, μπορεί να αλλάξει την εξέλιξη της μάχης. Το Βusiness Ιnsider έγραψε για πέντε εκ των κορυφαίων ελεύθερων σκοπευτών.

Άντελμπερτ Γουόλντρον, λοχίας του αμερικανικού στρατού
Ο Άντελμπερτ Γουόλντρον θεωρείται ένας εκ των φονικότερων (αν όχι ο φονικότερος) ελεύθερος σκοπευτής της αμερικανικής ιστορίας, με δράση στο Βιετνάμ. Μέλος της 9ης Μεραρχίας Πεζικού, υπηρετούσε στο Δέλτα του Μεκόνγκ. Στα ρεκόρ του είναι και βολή σε κινούμενο σκάφος από απόσταση 900 ποδών. Μέσα σε 8 μήνες είχε χτυπήσει 109 στόχους.

Bασίλι Ζάιτσεφ του Κόκκινου Στρατού
Κατά τη διάρκεια της μάχης του Στάλινγκραντ, μεταξύ 10 Νοεμβρίου και 17 Δεκέμβρη του 1942, ο Bασίλι Ζάιτσεφ διέπρεψε κι έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Γερμανών. Καλυπτόμενος στα χαλάσματα της μαρτυρικής πόλης, εξολόθρευσε επισήμως 243 Γερμανούς και ανεπίσημα πάνω από 400. Πριν από αυτό το κατόρθωμα, είχε σκοτώσει 32 στρατιώτες του Άξονα με ένα απλό τουφέκι. Παράλληλα, σε ένα αυτοσχέδιο στρατόπεδο έξω από το Στάλινγκραντ μάθαινε τα μυστικά του ελεύθερου σκοπευτή σε άνδρες και γυναίκες. Τα «Λαγουδάκια» του (zaichata), όπως ονομάσθηκαν οι μαθητές του, ευθύνονται για 3.000 θανάτους στρατιωτών του Άξονα.

Κρις Κάιλ, αρχικελευστής στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ
Ο Κρις Κάιλ έγινε ο μύθος των ΗΠΑ στο Ιράκ και ο πιο δεινός ελεύθερος σκοπευτής στην ιστορία του αμερικανικού στρατού. Στον πόλεμο του Ιράκ, ως ελεύθερος σκοπευτής, ο Κρις Κάιλ σκότωσε 160 άτομα και αυτός είναι μόνο ο αριθμός των επιβεβαιωμένων θανάτων. Συνολικά, οι στόχοι που μπορεί να τραυματίστηκαν αλλά έζησαν φτάνουν τους 255. Μετά το Ιράκ ο Κρις Κάιλ βοηθούσε βετεράνους του πολέμου που, όπως κι ο ίδιος, αντιμετώπιζαν προβλήματα με την επιστροφή στην καθημερινότητα μακριά απ’ τον πόλεμο. Ένας από αυτούς τους βετεράνους ήταν και ο Έντι Ρέι Ρουθ. Στις 2 Φεβρουαρίου του 2013, ο Κάιλ με τον φίλο του Τσαντ Λίτλφιλντ και τον Ρουθ πήγαν για σκοποβολή, μία ασχολία που ο Κάιλ πίστευε ότι βοηθούσε και χαλάρωνε τους βετεράνους. Όμως ο Ρουθ, που έπασχε από μετατραυματικό σοκ και έπαιρνε πολύ ισχυρά ψυχοφάρμακα, έδειχνε ανήσυχος και τρομοκρατημένος. Σαράντα λεπτά μετά την άφιξή τους, ο Ρουθ έστρεψε το πιστόλι εναντίον τους και τους δολοφόνησε.

Kάρλος Νόρμαν Χάθκοκ, αμερικανός πεζοναύτης
O Kάρλος Νόρμαν Χάθκοκ (20 Μαΐου 1942-23 Φεβρουαρίου 1999) ήταν Αμερικανός πεζοναύτης, θρύλος των ελεύθερων σκοπευτών στην διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ. Το προσωνύμιό του ήταν «Λευκό Φτερό», από το φτερό που είχε τοποθετήσει στο καπέλο του. Το Β. Βιετνάμ τον είχε επικηρύξει με 30.000 δολάρια. Ο ίδιος υποστήριζε ότι είχε 300 επιτυχίες, οι επιβεβαιωμένες όμως ήταν 93. Η καλύτερη επίδοσή του ήταν ο στόχος σε απόσταση 2.250 μ., ρεκόρ που καταρρίφθηκε από τον Καναδό δεκανέα Ρομπ Φέρλογκ, ο οποίος εξουδετέρωσε τον στόχο του, έναν μαχητή της Αλ Κάιντα, κατά την επιχείρηση «Ανακόντα» στο Αφγανιστάν το 2002, από απόσταση 2.430 μέτρων. Το 1969, ενώ διοικούσε μία διμοιρία ελεύθερων σκοπευτών, το αυτοκίνητο που επέβαινε έπεσε σε νάρκη. Από την έκρηξη υπέστη σοβαρά εγκαύματα. Μετά τον πόλεμο εργάστηκε στο κέντρο εκπαίδευσης ελεύθερων σκοπευτών του Κουόντικο. Απεβίωσε στις 23 Φεβρουαρίου 1999 από σκλήρυνση κατά πλάκας.

Σίμο Χέιχε,  Φινλανδός ελεύθερος σκοπευτής
Ο Σίμο Χέιχε είχε αποκτήσει από τους Σοβιετικούς το παρατσούκλι «Λευκός Θάνατος». Ήταν Φινλανδός ελεύθερος σκοπευτής, ήρωας του ρωσοφινλανδικού πολέμου του '39. Χρησιμοποιούσε απλό τυφέκιο χωρίς ειδική σκοπευτική διόπτρα και είχε το μεγαλύτερο βεβαιωμένο αριθμό επιτυχημένων βολών ως ελεύθερος σκοπευτής από όλους τους σκοπευτές όλων των κύριων πολέμων. Κατά τον Χειμερινό Πόλεμο (1939-1940) μεταξύ Φινλανδίας και Σοβιετικής Ένωσης ξεκίνησε ουσιαστικά τη σταδιοδρομία του ως ελεύθερος σκοπευτής μαχόμενος τον Κόκκινο Στρατό. Έδρασε σε πολικές θερμοκρασίες -20 και -40 βαθμών Κελσίου φορώντας την ολόλευκη στολή παραλλαγής του, σκοτώνοντας επιβεβαιωμένα 505 Σοβιετικούς στρατιώτες, καθώς και άλλους 542, αν προστεθούν και οι μη επιβεβαιωμένοι θάνατοι. Σύμφωνα με την ανεπίσημη καθημερινή καταγραφή της δράσης των σκοπευτών στο πεδίο της μάχης στης Κόλαα, τα θύματά του ήταν 800.

Πηγή: www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΧΑΡΤΙ ΥΓΕΙΑΣ ΛΕΕΙ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ

Εσείς το τυλίγετε προς τα πάνω ή προς τα κάτω;

Υπάρχουν αυτοί που τοποθετούν το χαρτί υγείας με την άκρη προς τα έξω. Κι υπάρχουν κι εκείνοι που προτιμούν να το ξετυλίγουν αφού το έχουν βάλει πρώτα με την άκρη προς τα μέσα.

 Σίγουρα δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος στη διαδικασία ξετυλίγματος, ωστόσο σύμφωνα με τον Guardian, το πώς τελικά το κάνει ο καθένας δείχνει πολλά για την προσωπικότητά του.

   Αν, λοιπόν, το ξετυλίγετε με την άκρη προς τα έξω, σας αρέσει να έχετε τον έλεγχο των καταστάσεων, είστε πολύ οργανωτικοί και πιθανότατα με πολλές προοπτικές μεγάλων επιτευγμάτων. 

  Αν πάλι η άκρη του χαρτιού υγείας είναι από τη μέσα πλευρά, είστε τύπος γενικά χαλαρός, αξιόπιστος και συνήθως αναζητάτε σχέσεις με γερά θεμέλια.

   Σε περίπτωση δε που το χαρτί υγείας και η εμφάνισή του δεν σας κάνουν ούτε κρύο ούτε ζέστη, αρκεί να είναι στη θέση του, τότε μάλλον στοχεύετε στην ελαχιστοποίηση των συγκρούσεων, εκτιμάτε την ευελιξία και σας αρέσει να υποβάλλετε τον εαυτό σας σε περιπέτειες.

   Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει η Dr Gilda Carle, ειδική σε θέματα σχέσων όλων των ηλικιών.

    Σύμφωνα με παλιότερη έρευνα στις ΗΠΑ, ο τρόπος που τοποθετούμε το χαρτί υγείας λέει επίσης πολλά και για το εισόδημά μας.

 Όπως προκύπτει από την έρευνα, το 73% των ανθρώπων με εισόδημα κάτω των 20.000 δολαρίων το τυλίγουν συνήθως με την άκρη προς τα μέσα, ενώ το 60% όσων βγάζουν πάνω από 50.000 δολάρια το αντίθετο.  

Διαβάστε Περισσότερα

"ΕΧΩ ΛΑΧΤΑΡΑ. ΜΠΟΡΩ ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ;"

Ο στιχουργός/ποιητής Δημήτρης Αναγνωστόπουλος έκανε και φέτος μια online ημερολογιακή καταγραφή της ζωής του, και μάζεψε τα tweets του της περασμένης χρονιάς.
 Μεταφέροντάς τα σε άλλο -πάλι όμως ιντερνετικό- πλαίσιο και βάζοντάς τα με τη σωστή χρονολογική σειρά (κι όχι απ' το πιο πρόσφατο όπως εμφανίζονται στο Twitter του) τους άλλαξε χρήση, και χαρακτήρα... 
"Γράφω. Κι αφού γράφω, είπα να συγκεντρώσω τα 'καλύτερα' απ' αυτά στο μπλογκ μου, να είναι πιο σταθερά εκεί.' Όταν τα ξαναδιαβάζω, μετά από καιρό, επιστρέφω στα συναισθήματα που μου τα γέννησαν". 

Μια επιλογή. 

    Ιανουάριος 
  25
 - Σας έχει λείψει η αγάπη; - Όχι, γιατί δίνω. 

  30
 Κάποιος άνοιξε την έξοδο κινδύνου, και μπήκα. 

    Φεβρουάριος 
  27
 Αν μ' αγαπάς, να πέφτεις πάνω μου.

Μάρτιος 
  7
 Είμαστε φίλτρα του καιρού μας. Στομωμένα.

   8
 Όλη η ζωή είναι ένα διαρκές ταξίδι. Ένα ταξίδι που μας κρατάει μακριά.   Κι όταν γυρίσω, να δεις πόση αγάπη θα σου φέρω. 

  12
 Τον έρωτα, τον φτιάχνουμε· δεν προκύπτει από μόνος του. Μη λέμε μαλακίες μεταξύ μας.

   14
 "Μην αφήσεις κανέναν να μην καταλάβει την αγάπη σου" είπε. Και πέσαμε για ύπνο, σε διαφορετικές ηπείρους πια.

   23
 «Το μόνο που μας μαθαίνει ο θάνατος είναι πως επείγει να αγαπήσουμε.» Éric-Emmanuel Schmitt, "L'Évangile selon Pilate" 

  29
 - Και πώς νιώθεις τώρα; - Ερωτευμένη. - Ερωτευμένη χαρούμενη ή ερωτευμένη θλιμμένη;

   30
 Στα βιβλία που διαβάζετε, είναι κάποια πράγματα που τα ξέρει μόνο ο μεταφραστής. Ούτε καν ο συγγραφέας.

Απρίλιος
   23
 Όταν κοιτάζονται γυμνοί, παιδί μου, οι μεγάλοι νιώθουν παιδιά που έχουν μεγαλώσει. Όχι μεγάλοι. Όχι μεγάλοι. 

  25
 Σα να κοπανάει κάποιος κάπου μία πόρτα αιωνίως. 

  26
 Έχω λαχτάρα. Μπορώ αυτό να το κάνω επάγγελμα; 

    Μάιος 
  2 
Α, ρε Παγκόσμια Ιστορία... Δυο βήματα μπροστά και πέντε πίσω πάντα. 

Σεπτέμβριος
   8
 Οι κάλυκες της γλώσσας· μ' αυτή την τρομερή ιδιότητα να χαϊδεύονται την ώρα που χαϊδεύουν.

   16
 Δε μας απάντησε ποτέ ο Θεός. Γι' αυτό τρέχουμε στους ψυχολόγους. * Θα μ' αγαπάς άραγε ακόμα όταν θα 'χω βρει τον εαυτό μου;

   17
 Στο μεταξύ. Εκεί θα φαγωθεί η ζωή μας.

    22
 Μη μιλάτε άλλο για πατρίδες. Μιλήστε καλύτερα για ανθρώπους, που υπάρχουν κιόλας.

   28
 Η Αλήθεια είναι μια τυφλή γυναίκα που σε κοιτάζει στα μάτια. 

Οκτώβριος 
  24
 Κι αν συνεχίζουμε να τραγουδάμε είναι επειδή δε μας χειροκρότησαν αρκετά. 

    Νοέμβριος 
  20
 Αυτή τη στιγμή, κάποιος δουλεύει, κάποιος κάνει έρωτα με τον άντρα του, κάποιος κολυμπάει στο Αιγαίο για να σωθεί και κάποιος προσεύχεται. 

   27
 Μπροστά στα πιο απόκρημνα διλήμματα, θες κάποιος να σε κρατήσει ή να σε σπρώξει.

Δεκέμβριος 
  10
 Κάποιοι άνθρωποι δε μαθαίνουν τι είναι η ζεστασιά της Αγάπης, όσο Χριστιανοί και να γίνουν. 






Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

"ΑΦΕΡΙΜ": ΤΟ 1835 ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΤΣΙΓΓΑΝΟΙ

Αφερίμ, μια ταινία για την σκλαβιά των τσιγγάνων στα Βαλκάνια των αρχών του 19ου αιώνα. 
Από τον Μ.ΗULOT 

Παρόλο που ο 38χρονος Ρουμάνος Radu Jude πήρε την Αργυρή Άρκτο στο τελευταίο φεστιβάλ του Βερολίνου ως «καλύτερος σκηνοθέτης», το «Αφερίμ» είναι μια ταινία που δεν συζητήθηκε σχεδόν καθόλου και είχε ελάχιστη δημοσιότητα.
 Κι ας είναι η μοναδική ταινία που έχει ασχοληθεί με το θέμα της σκλαβιάς των τσιγγάνων στα Βαλκάνια των αρχών του 19ου αιώνα –κάτι που έχει αμφισβητηθεί έντονα και είναι πονεμένη ιστορία, γιατί έχει ελάχιστα καταγραφεί- κι ας έχει προκαλέσει τόσες αντιδράσεις εθνικιστών στη Ρουμανία.
   Το «Αφερίμ» ανήκει στο «νέο κύμα» του ρουμάνικου σινεμά που ξεκίνησαν ταινίες όπως το 4 Months, 3 Weeks and 2 Days του Cristian Mungiu και το Child’sPose του Peter Netzer, αλλά δεν έχει καμία σχέση αισθητικά ούτε και θεματικά, περισσότερο θυμίζει τα γουέστερν του John Ford και το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο. Κι έχει τόσα ελληνικά στοιχεία που σε εκπλήσσει.
 Ακόμα και οι παροιμίες που χρησιμοποιούν στους διαλόγους και οι φράσεις από κείμενα της εποχής είναι παρόμοιες. Αυτό όμως που είναι πιο εντυπωσιακό είναι η αμηχανία που σου προκαλούν τα ρατσιστικά ξεσπάσματα μέσα από σκηνές που είναι κωμικές (όπως το 5λεπτο παραλήρημα ενός παπά που στολίζει με επίθετα όλες τις φυλές της Ευρώπης με αποκορύφωμα τα δηλητηριώδη σχόλια για τους Εβραίους) και όλες οι προλήψεις που βγαίνουν από τα λόγια του πρωταγωνιστή και σου είναι απίστευτα οικείες. Είναι πράγματα που λίγο-πολύ τα έχεις ακούσει από ηλικιωμένους αν έχεις μεγαλώσει στην ελληνική επαρχία.

Το «Αφερίμ» είναι μια σκληρή ταινία. Παρόλο που είναι έντονο το κωμικό στοιχείο, μέσα από τα αστεία ακούγονται τα πιο φρικτά πράγματα. Αν προσέξεις τους διαλόγους -που βασίζονται σε κείμενα των αρχών του 19ου αιώνα για να είναι όσο το δυνατόν πιο αληθινοί και πιστοί στο πνεύμα της εποχής- ακόμα και όσα σου φαίνονται ανώδυνα έχουν κάτι ωμό και άγριο.
 Επίσης, προσπαθούν να περάσουν κάποιο μήνυμα για την υπερ-θυματοποίηση των Ρουμάνων που θωρούν ότι είναι οι πιο καταπιεσμένοι –ακριβώς όπως και οι Έλληνες εκείνης της εποχής -ακόμα κι όταν γύρω τους πωλούνται και αγοράζονται άνθρωποι σε ένα σκλαβοπάζαρο που όλοι θεωρούν φυσιολογικό.
 Ο σκηνοθέτης έχει χωρέσει όλα αυτά τα στοιχεία που χαρακτήριζαν τους Ρουμάνους ραγιάδες, οι οποίοι θεωρούσαν πάντα τους εαυτούς τους «αθώους μάρτυρες», και τα περνάει μέσα από ένα πικρό χιούμορ που κάνει την ταινία λίγο πιο "ελαφριά".

Η υποκρισία που άφησε την σκλαβιά να ανθίσει και η «κληρονομιά» που άφησε πίσω της και συνεχίζεται με ίδιο ή διαφορετικό τρόπο μέχρι σήμερα είναι το θέμα του Αφερίμ. Και είναι μια πολιτική ταινία, κι ας μην φαίνεται απ’ την αρχή.
 Οι «ήρωες» είναι ένας «σερίφης»-αρματολός στην υπηρεσία ενός βογίαρου, άρχοντα-φεουδάρχη της Βλαχίας και ο γιος του, οι οποίοι είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία: να βρουν και να φέρουν πίσω έναν τσιγγάνο σκλάβο που το έσκασε από το αφεντικό του. Ο πατέρας είναι αδίστακτος, ο γιος είναι ακόμα αγνός και άβγαλτος και όλη η διαδρομή είναι ένα μάθημα για το πώς θα γίνει κι αυτός ίδιος, μολυσμένος από το συμφέρον και τη βαρβαρότητα.   Περιπλανιούνται σε τοπία που είναι αναγνωρίσιμα γιατί θυμίζουν ελληνική επαρχία, εκπληκτικής ομορφιάς και φωτογραφημένα συγκλονιστικά (κάποιες σκηνές είναι πραγματικά μεγαλειώδεις, που φέρνουν στο μυαλό τα γουέστερν του Φορντ και του Howard Hawkes ή το ταξίδι του Νεκρού του Τζάρμους) και συναντούν διεφθαρμένους μοναχούς και δουλοπάροικους, σκλάβους και χρυσοθήρες τσιγγάνους, καταυλισμούς γύφτων, βοσκούς, πόρνες, πανηγύρια και Οθωμανούς πασάδες, περνώντας μέσα από δάση και λαγκάδια, γυμνά βουνά, βαλτότοπους και χωριά μέχρι να βρουν τον δραπέτη τσιγγάνο.
 Κι όταν τον βρίσκουν τον δένουν χειροπόδαρα, τον φορτώνουν στο άλογο και τον επιστρέφουν στον φεουδάρχη. Στο δρόμο της επιστροφής μαθαίνουν ότι ο λόγος που τον ψάχνει δεν είναι επειδή έκλεψε, αλλά επειδή είχε σχέση με τη γυναίκα του – η οποία τον αποπλάνησε. Κι αν τον επιστρέψουν δεν θα τον μαστιγώσει, αλλά θα τον σκοτώσει. Παρόλα τα παρακάλια και τις ικεσίες ο σκληρός σερίφης δεν αλλάζει γνώμη και τον επιστρέφει στον φεουδάρχη.

Μαζί με τον μεγάλο δραπέτη πιάνουν και επιστρέφουν ένα παιδί που το έσκασε μαζί του, το οποίο κλαίει και ζητάει απ’ τον σερίφη να τον πάρει στο δικό του σπίτι και να μην τον ξαναγυρίσουν στον βάρβαρο αφέντη, αλλά εκείνος τον πουλάει στο δρόμο σε ένα σκλαβοπάζαρο σε μία από τις πιο δυνατές σκηνές της ταινίας. Όταν φτάνουν στο χωριό και παραδίνει τον σκλάβο-δραπέτη, βρίσκει την Σουλτάνα, την ελληνίδα γυναίκα του φεουδάρχη κλειδωμένη στο δώμα του σπιτιού για τιμωρία, και όταν την επισκέπτεται για να τη ρωτήσει, παραδέχεται ότι αυτή τον αποπλάνησε.

   Η συνέχεια της ταινίας είναι πολύ δυνατή. Οι συμβουλές του σερίφη λίγο πριν το τέλος της ταινίας προς τον γιο του που προσπάθησε ανεπιτυχώς να σώσει τον τσιγγάνο, σε στοιχειώνουν: του λέει «έτσι βάναυσα έπρεπε να φερθούν στον τσιγγάνο γιατί έτσι τους φέρονταν πάντα» και ότι «αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάζει ποτέ».

«Το Αφερίμ είναι μια τραγωδία» λέει ο σκηνοθέτης του. «Οι άνθρωποι δικαιολογούν την βαρβαρότητά τους κάνοντας αναφορές στα δικά τους βάσανα. Πάντα αυτό γινόταν. Σε 100 χρόνια, άραγε, θα λένε οι άνθρωποι καλά πράγματα για μας;». 

  «Ποιος έχει αντικαταστήσει τους Οθωμανούς και τους Ρώσους στη φαντασία των σημερινών Ρουμάνων;». «Οι Ρώσοι είναι ακόμα εκεί», λέει και γελάει. «Νομίζω ότι είναι δύσκολο για πολλούς Ρουμάνους να χωνέψουν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σοκαρίστηκα πραγματικά κατά τη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης όταν είδα την αντίδρασή μας. Οι πιο πολλοί Ρουμάνοι είναι κατά της βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι πολύ περίεργη αντίδραση από μια χώρα που οι άνθρωποι έχουν ευεργετηθεί ακριβώς από αυτή την ανεκτική συμπεριφορά. Δεν την καταλαβαίνω». 

  Μέχρι το 1860 οι Ρομά χρησιμοποιούνταν ως σκλάβοι. Αφερίμ σημαίνει «μπράβο, εύγε» στα τούρκικα και στην ταινία ακούγονται και κάποιες ελληνικές λέξεις. Η Σουλτάνα αποκαλεί τον άντρα-δυνάστη της «ψυχή μου» και αυτός την αποκαλεί «αγάπη μου» λίγο πριν την διαπομπεύσει δημόσια. 







Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα