Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.
Ο ΠΑΣ Ξιφιανής πήρε τελικά το παιχνίδι των play off αντιμετωπίζοντας στους Προμάχους τις τοπικές ΕΛΠΙΔΕΣ με σκορ 1-2 στις καθυστερήσεις του αγώνα.
Έγινε ένα σπουδαίο παιχνίδι με συνεχές πρέσσινγκ εκατέρωθεν και αρκετές καλές φάσεις στις δυο εστίες.
Το σκορ άνοιξε στο 35΄ ο Λεμονάκης για τους φιλοξενούμενους με σουτ πλασέ, για να ισοφαρίσει στο 73΄ ο Δ. Σέλκος για τους γηπεδούχους εκμεταλλευόμμενος λάθος της άμυνας του ΠΑΣ.
Το νικητήριο γκολ σημείωσε στο 91΄ ο Αθανασιάδης με γυριστό σουτ ψαλιδάκι.
Από τις ΕΛΠΙΔΕΣ ξεχώρισαν οι Νάνος, Γιουρούκης, Ταραλίδης και Σέλκος.
Από τον ΠΑΣ διακρίθηκαν οι Τσιμτσιρίδης, Θεοδωρίδης, Λεμονάκης και Αθανασιάδης.
Η διαιτησία του κυρίου Αργυρού (Σουλιώτης-Σιώνη) ήταν πολύ καλή χωρίς προβλήματα.
Στην αρχή του αγώνα τιμήθηκε από τις ΕΛΠΙΔΕΣ ο εμβληματικός ηγέτης και ιδρυτής του συλλόγου, Δημήτρης Γούδης (Μελέτης) για την εν γένει διαχρονική του συνεισφορά στα τοπικά ποδοσφαιρικά δρώμενα.
"Ακούτε τον ραδιοφωνικό σταθμό "Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ" από τους 1500 χιλιόκυκλους των μεσαίων κυμάτων".
Γνωστή φράση και γνώριμη στους παλαιότερους του χωριού.
Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1980, εμφανίστηκε ένα τεχνολογικό φαινόμενο, που εξελίχτηκε σε καθημερινή συνήθεια. Ήταν οι γνωστοί ραδιοπειρατές.
Νεαροί ως επί το πλείστον , οι οποίοι με τις τεχνολογικές γνώσεις που αποκτούσαν από τις τότε τεχνικές σχολές που φοιτούσαν, κατασκεύαζαν ραδιοφωνικούς πομπούς. Τα χρόνια εκείνα δεν υπήρχε ο πλουραλισμός των ραδιοφώνων που υπάρχει σήμερα και μόνο τα δυο κρατικά δίκτυα εξέπεμπαν στο ραδιόφωνο. Το κενό αυτό ήρθαν να καλύψουν αυτοί οι νεαροί "επαναστάτες" των μεσαίων.
Η υποδομή των σταθμών αυτών ήταν σε πρωτόγονη μορφή , οι πομποί φτιαγμένοι να λειτουργούν με λυχνίες και οι κεραίες τους, συνήθως καλώδια των 5μμ και τεντώνονταν καλύπτοντας όλο το μήκος μιας γειτονιάς, από ταράτσα σε ταράτσα. Οι παρεμβολές και τα παράσιτα που προκαλούσαν στις τηλεοράσεις ήταν τρομερές και πολύ συχνά οι γείτονες παραπονιόντουσαν στους νέους .
Την εποχή εκείνη οι κάτοικοι είχαν σαν βασική τους ασχολία τον καπνό, με τον οποίο απασχολιόταν όλη η οικογένεια. Η καλύτερη λοιπόν παρέα όλης της οικογένειας ήταν το ραδιόφωνο και φυσικά οι τοπικοί σταθμοί. Οι αφιερώσεις έδιναν κι έπαιρναν και ο ακροατής μπορούσε να απολαύσει εκτός από τα τραγούδια και τα πιπεράτα λόγια των εκφωνητών οι οποίοι πολλές φορές εκμυστηρεύονταν τον έρωτά τους δημόσια.
Η θεματολογία των περισσότερων ραδιοπειρατών ήταν συνήθως λαϊκά παλιά τραγούδια, με κάποιες εξαιρέσεις σταθμών που έπαιζαν ροκ μουσική κυρίως ξένη.
Ο κάθε ραδιοπειρατής είχε το φανατικό κοινό του-συνήθως τους φίλους του και τους συγγενείς- και το υποτυπώδες στούντιο ήταν κατα χωνιασμένο σε κάποια αποθήκη ή σε κάποιο υπόγειο του σπιτιού. Παρέες πολλές πάντα μαζεύονταν κατά τη διάρκεια της εκπομπής και όλοι μαζί λάμβαναν μέρος στη "μυσταγωγία" , πίνοντας καφέδες και αναψυκτικά , ακούγοντας την μουσική των μεσαίων.
Στο χωριό μας υπήρχαν αρκετοί ραδιοσταθμοί και φυσικά όλοι είχαν τα ψευδώνυμα τους.
"Τα παιδιά της αγάπης"
"Οι ασυμβίβαστοι"
"Τα παιδιά της πιάτσας"
"Ο Αλ Καπόνε"
"Ο Σούπερ Σόνικ"
"crazy boy"
"santana"
"o κόκκινος πειρατής"
"ο υπεράνθρωπος"
"ο σκληρός του καβο-μπλάνκο"
"ο γερόλυκος"
"ο τσάρλυ"
"ο φάμπιο"
"τζάγκο"
"ο Σταύρος ο rico"
Επίσης υπήρχαν ονόματα με χαρακτηριστικά επίθετα:
"ο καλόκαρδος"
"ο αχτύπητος"
"ο άγνωστος"
"ο ραλίστας"
"ο ξενύχτης"
Χαρακτηριστική και αξέχαστη θα μείνει και μια ομάδα κοριτσιών της εποχής "ΟΙ ΑΜΑΖΟΝΕΣ", οι οποίες τάραξαν τα νερά της τότε ανδροκρατούμενης μπάντας των μεσαίων.
Να τονίσουμε ότι όλες αυτές οι ομάδες-παρέες παιδιών ήταν πάντα δεμένοι και αγαπημένοι μεταξύ τους, χωρίς ίντριγκες και έχθρες, βοηθιούνταν μεταξύ τους και πολλές φορές διοργάνωναν κοινά πάρτι και εκδηλώσεις .
Ανέμελες εποχές που στιγμάτισαν την δεκαετία χαρίζοντας διασκέδαση και κέφι σε όλο το χωριό , κάνοντας την κούραση και τον μόχθο της δύσκολης αγροτικής εργασίας , πιο υποφερτό.
Σ.Σ.
Τα ονόματα είναι ενδεικτικά.Υπάρχουν πολλά περισσότερα και αν κάποιος αναγνώστης τα θυμάται, μπορεί να τα προσθέσει στα σχόλια.
Οι Πρόμαχοι είναι ο τελευταίος προς Βορρά οικισμός και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Αλμωπίας, χτισμένος στις υπώρειες της οροσειράς του Βόρα. Κύριες ασχολίες είναι η γεωργία, η υλοτομία και γενικότερα η επεξεργασία του ξύλου. Παλαιότερα ονομαζόταν Μπάχοβο. Οι κάτοικοί της έλαβαν μέρος σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες. Μετά τη λήξη του Μακεδονικού Αγώνα το χωριό ονομάστηκε Ακρόπολις.
Το χωριό Πρόμαχοι απέχει 8 χιλιόμετρα από την Αριδαίαμ βρίσκεται σε υψόμετρο 290 μέτρων και το 2011 είχε πληθυσμό 1.740 άτομα. Πρωτοκτίστηκε όπως διηγούνται οι παλιότεροι κοντά στα σύνορα. Ήταν γνωστό στους γειτονικούς λαούς με την ονομασία Sel(ts)co Gre(ts)co,δηλαδή Ελληνικό χωριό. Η τοποθεσία του άλλαξε 7 φορές εξαιτίας εχθρικών απειλών και επιδρομών. Αυτό μαρτυρεί η προηγούμενη ονομασία «Μπάχοβο» :’’Αχ και Μπαχ που θα μείνουμε ‘’.Άλλη ονομασία του χωριού είναι «Μπάοβο» επειδή είχε όμορφα κορίτσια. Η κοινότητα Μπαχόβου (Πρόμαχοι) αναγνωρίστηκε στις 10/4/1919.
Σήμερα το χωριό είναι από τα μεγαλύτερα της περιοχής, έχει το μεγαλύτερο κοινοτικό δάσος έκτασης 16.000 στρεμμάτων, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για την οικονομία του χωριού καθώς οι περισσότερες οικογένειες ασχολούνται με την υλοτομία και γενικώς με το εμπόριο και επεξεργασία ξύλου.
Έχει δημοτικό και γυμνάσιο στο οποίο φοιτούν μαθητές και από τη Σωσσάνδρα.
