Είναι ένας παππούς και πάει στη Μύκονο.
Τρίτη 24 Μαΐου 2016
Καπνός
Ένωνα με συρραπτικό τα άδεια πακέτα των τσιγάρων. Ήθελα να φτιάξω ένα φιδάκι τόσο μακρύ που όταν θα το άπλωνα στο δρόμο, ξεκινώντας από το σπίτι, να φτάνει μέχρι το περίπτερο του Γιώργου και της Ντίνας. Το σενάριο έλεγε ότι όταν θα τα κατάφερνα, θα έκοβα το κάπνισμα. Μακροπρόθεσμο σχέδιο αν σκεφτεί κανείς ότι για να το πετύχω θα έπρεπε να καπνίσω γύρω στα 3.000 πακέτα. Πέντε πόντους το πακέτο. Με το σταθερό μου ρυθμό, ενάμισι με δυο πακέτα την ημέρα, σε μερικά χρόνια θα εγκατέλειπα οριστικά τη βλαβερή συνήθεια.
Πριν λίγο καιρό βρήκα το περίπτερο κλειστό. Κλειστό ήταν και την επόμενη και τη μεθεπόμενη. Κατάλαβα. Τα παιδιά τελικά δεν άντεξαν· έγιναν καπνός. Το “δε βγαίνουμε, δε βγαίνουμε με τίποτα” το έλεγαν άλλωστε από το καλοκαίρι. Ακριβό το ενοίκιο, πεσμένη εδώ και πολύ καιρό η κατανάλωση, οι εταιρείες δεν έδιναν πια καθόλου πίστωση και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είχαν και συχνές μικροκλοπές.
Πέρυσι είχε πιάσει στα πράσα ο Γιώργος δυο πιτσιρικάδες, αδέλφια. Δε φώναξε αστυνομία. Κράτησε τα ποδήλατά τους και τους είπε να έρθουν να τα πάρουν με τους γονείς τους. Ήρθαν με τον πατέρα τους, που όταν άκουσε τί έγινε έβαλε τις φωνές. “Ξέρεις ρε ποιος είμαι εγώ; Που θα πεις τους γιους μου κλέφτες!” Άλλη φορά πάλι, πέρασε χρυσοχέρα τσιγγάνα και με ταχυδακτυλουργικά βούτηξε από την Ντίνα ένα κατοστάρι. Έτυχε να περάσω λίγο μετά και τη βρήκα κλαμένη.
Ήταν πάντα γελαστοί κι οι δυο τους. Όταν έπαιρνα κούτα συνήθως με κερνούσαν καφέ, εσπρεσάκι παγωμένο σε κουτί. Μάπα ήταν, ετοιματζήδικο μα το χαιρόμουν. Το έπινα εκεί, ανοίγαμε κουβέντες, άνοιγα και την κούτα και με το πες πες με τα παιδιά μα και με άλλους πελάτες, έφτανα στη μέση το πρώτο πακέτο. Στέκι κανονικό το περίπτερό τους για τη γειτονιά, ειδικά άνοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο. Μικροί μεγάλοι περνούσαν και έμεναν πολύ περισσότερο από όσο χρόνο απαιτούσε μια τυπική συναλλαγή.
Δεν ξέρω τί απέγιναν τα παιδιά. Ίσως να έφυγαν. Το λέω γιατί στην αρχή της κρίσης η Ντίνα, ανέφερε ότι “αν ζόριζαν τα πράγματα” θα πήγαιναν στη Γερμανία, σε μια θεία της που βρισκόταν χρόνια εκεί. Από τον τρόπο πάντως που το έλεγε, καταλάβαινα ότι η πιθανότητα μιας τέτοιας εκδοχής της φαινόταν μηδαμινή. Όπως και στους περισσότερους άλλωστε. Θέλω να ελπίζω ότι έφυγαν τελικά, γιατί δεν μπορώ να τους σκέφτομαι εδώ και τους δυο άνεργους. Βλέπεις πριν δυο χρόνια όταν κάναμε το αφιέρωμα στο ΦΟΒΟ, ο Γιώργος ήταν που είχε γράψει χωρίς δεύτερη σκέψη, με κεφαλαία γράμματα: “ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ & ΤΗΝ ΑΝΕΧΕΙΑ”
Από τότε που έκλεισαν τα παιδιά, σταμάτησα να θρέφω το φιδάκι. Πήγα αναγκαστικά σε ένα άλλο περίπτερο, δεν είχαν τη μάρκα μου, είπα να δοκιμάσω καπνό και σιγά σιγά τον συνήθισα. Διαπίστωσα μάλιστα ότι κάπνιζα λιγότερο -τουλάχιστο μέχρι να εξοικειωθούν τα δάχτυλα με το στρίψιμο- ήταν και οικονομικότερος σε σχέση με τα τσιγάρα, έμεινα στον καπνό. Και όχι, δε σκέφτομαι να κόψω το κάπνισμα. Μάλιστα τώρα δα, έπιασα να στρίβω ένα ακόμα...
ΠΗΓΗ...http://tsalapetinos.blogspot.gr
Το γάριασμα
Αποφάσισε να μείνει γυμνός· άλλη λύση δεν υπήρχε.
Τις έβλεπε καιρό τώρα λεκιασμένες, βρωμερές και τρισάθλιες. Ήταν αγνώριστες. Σκέφτηκε ότι δεν έπαιρνε άλλη αναβολή· είχε φτάσει ο καιρός να βάλει μπουγάδα. Στο χέρι όμως, όχι στο πλυντήριο.
Πήρε πρώτα να τις ξεχωρίζει. Τις πιο ευαίσθητες από τις πιο ανθεκτικές. Τις πιο λερές από τις άλλες με τη λιγότερη βρωμιά. Αυτές με τους λεκέδες πάνω τους που έμοιαζαν οριστικοί, τις έβαλε χωριστά, σε άλλη ντάνα. Χωριστά έβαλε και τις ελάχιστες που ήταν ελαφρώς λερωμένες.
Κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες. Μεταχειρίστηκε ζεστό νερό, απορρυπαντικά, λευκαντικά. Μέχρι και αλισίβα. Ακολούθησε τοπικό τρίψιμο. Επίμονα. Μια, δυο, τρεις φορές. Φαινόταν ότι καθάρισαν. Τις άπλωσε κι όπως ήταν εκτεθειμένες στο φως, καθώς στέγνωναν είδε ότι ήταν γαριασμένες κι οι λεκέδες, όχι τόσο εμφανείς όσο πριν, μα παρόντες.
Το πήρε απόφαση. Δε φοριόταν πια. Κουρέλια όλες τους. Ήθελαν αντικατάσταση μα ήξερε ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Άρχισε να τις μαζεύει, νωπές ακόμα. Μάζευε, μάζευε ώσπου γέμισαν τα χέρια του άχρηστες λέξεις. Χωρίς δεύτερη σκέψη τις πέταξε στα σκουπίδια.
Μετά άνοιξε τη ντουλάπα. Ήταν άδεια. Μόνο ο “φόβος” κρεμόταν καθαρός και άθικτος. Αυτόν όμως δεν θα τον φορούσε σε καμία περίπτωση.
Τότε ήταν που αποφάσισε να μείνει γυμνός· και φυσικά βουβός.
ΠΗΓΗ...http://tsalapetinos.blogspot.gr
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΘΟΕΚΘΕΣΗ 2016 ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ
ΔΗΜΟΣ ΑΛΜΩΠΙΑΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΛΜΩΠΙΑΣ
Ώρες λειτουργίας 10:00- 14:00 και 17:00-22:00
Ο Δήμος Αλμωπίας και η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Αλμωπίας, σας προσκαλούν στην Ανθοέκθεση που θα πραγματοποιηθεί στην Κεντρική Πλατεία Αριδαίας από την Παρασκευή 27 έως και την Κυριακή 29 Μαΐου 2016.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΜΑΪΟΥ
10:00 Έναρξη λειτουργίας Ανθοέκθεσης
19:30 Εγκαίνια Ανθοέκθεσης - Αγιασμός
- Χαιρετισμός Δημάρχου.
- Χαιρετισμός Προέδρου Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Αλμωπίας
20:30 Το παιδικό τμήμα του Μουσικού Χορευτικού Συλλόγου Προμάχων “ΟΙ ΠΡΟΜΑΧΟΙ” θα παρουσιάσει χορούς από τον Ελληνικό Κινηματογράφο.
Θα υπάρχει μπουφές από τους σπουδαστές ΣΕΦ του Ι.Ε.Κ. Αριδαίας.
ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΜΑΪΟΥ
20:00 με 22:00 Σύντομος αγώνας γνωριμίας με τον προσανατολισμό, στην κεντρική πλατεία Αριδαίας.
20:00 Ο Πολιτιστικός Σύλλογος – Κέντρο Τεχνών “Εν Χορώ” προσφέρει ένα ζωντανό παιδικό εργαστήρι χορού με την δασκάλα μπαλέτου και σύγχρονου χορού Κατερίνα Κωστοπούλου.
21:00 Μουσική Βραδιά με DJ
ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΜΑΪΟΥ
11:00 Παιδικό Ανοιξιάτικο πάρτυ με Ανιματέρ Face Painting, μουσική, χορό, παιχνίδια και πολλές εκπλήξεις!!!!!!
-Δημιουργίες διάφορων γλυκισμάτων-κερασμάτων από το ζαχαροπλαστείο “ΜΕΛΙΡΡΥΤΟΝ”
12:00 Απονομή μεταλλίων στους πρωταθλητές του 5ου Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Προσανατολισμού Εφήβων-Νεανίδων.
22:00 Λήξη Ανθοέκθεσης.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗ.Κ.Ε.Α
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Αγάπη είναι να θες να βλέπεις τον άλλον χαρούμενο
Γράφει η Αλεξάνδρα Α.
Είναι ξημερώματα, έχεις γυρίσει από την έξοδό σου κι αντί να πέσεις για ύπνο κάθεσαι και βγάζεις την ψυχή σου σε ένα κομμάτι χαρτί. Ίσως να φταίει το ποτό. Ίσως είναι εκείνο που σε προτρέπει να σχηματίζεις λέξεις και προτάσεις με ζαλισμένα γράμματα που ούτε θα καταλαβαίνεις τι σημαίνουν αύριο το πρωί. Σίγουρα πάντως είναι εκείνο που σε φέρνει κάθε φορά αντιμέτωπο –ή και σύμμαχο– με τα συναισθήματά σου.
Αλήθεια, τι νιώθεις τώρα; Εκτός από τη ζαλάδα και την αναγούλα, νιώθεις τίποτα άλλο; Έχεις συναίσθηση των αισθημάτων σου; Εννοείται ότι έχεις. Είσαι χαρούμενη. Είσαι χαρούμενη γιατί είναι κι εκείνος.
Παρατηρούσες τα μάτια του όσο ήσασταν έξω και τα έβλεπες διάφανα. Μπορούσες να διακρίνεις τη χαρά του από ‘κει που πήγαζε. Έστω κι αν δεν ήσουν εσύ αυτή που κοιτούσε. Έστω κι αν η αιτία της δικής του χαράς δεν είχε καμία σχέση με σένα. Έστω κι αν η αιτία της δικής σου έχει πιαστεί πάνω του και δε λέει να ξεκουνήσει.
Δε θα πω ότι τη ζηλεύω που είναι μαζί του γιατί δεν το κάνω. Δε θα γκρινιάξω για την αδικία της όλης κατάστασης ούτε θα κλάψω μόνη μου στο μπάνιο για να μη με ακούσει κανείς. Δε θα πονάει η ψυχή μου κάθε φορά που θα αναφέρει μ’ εκείνον τον τρόπο το όνομά της, ούτε θα πίνω για να τον ξεχάσω.
Δε θα κάνω το ένα τσιγάρο μετά το άλλο με τη θύμηση της εικόνας τους μαζί. Δε θα τον βρίζω, δε θα τον καταριέμαι. Ούτε εκείνη θα μισώ. Δε θα σκέφτομαι εκείνο το φιλί κάθε φορά που τον βλέπω. Δε θα φαντάζομαι πώς θα ήταν αν ήμασταν μαζί. Δε θα γράφω κείμενα γι’ αυτόν. Δε θα τον αγαπάω σαν γκόμενο. Ούτε σαν φίλο. Θα τον αγαπάω σαν άνθρωπο.
Θα επιλέξω να είναι εκείνος η έμπνευσή μου. Θα επιλέξω η χαρά του να γίνει και δικιά μου, η ευτυχία του κομμάτι μου. Θα επιλέξω να μείνω μακριά, ίσα-ίσα για να βλέπω εκείνη τη διαφάνεια. Να τη σιγοντάρω, να μην την αφήσω να χαθεί. Να είμαι αυτό το παράσιτο που θα τρέφεται από τα συναισθήματά του.
Κι όταν πλέον η χαρά του δε θα φτάνει για να μας καλύψει και τους δυο, θα πάω ακόμη πιο μακριά, να μη με ακουμπάει. Πρώτα όμως θα του αφήσω το απόθεμά μου. Αυτό που είχα φυλάξει μαζί μ’ εκείνη την ανατολή. Εκείνο το απόθεμα που έθαψα και που υποσχέθηκα ότι θα το μοιραζόμουν μαζί του για να μας κάνει ευτυχισμένους και τους δυο.
Πριν λοιπόν πάω και καθίσω εκεί που το βλέμμα του δε θα με φτάνει κι ούτε η χαρά του θα με επηρεάζει, θα του δώσω όλο μου το απόθεμα για να είναι ευτυχισμένος. Κι από ‘κει και πέρα ας το κάνει ό,τι θέλει. Ας το μοιραστεί και μ’ εκείνη, λίγο με ενδιαφέρει.
Δεν ξέρω αν όντως είμαι τόσο υπεράνω ή αν το παίζω. Αυτό που ξέρω είναι ότι λίγοι άνθρωποι σου βγάζουν την αίσθηση της ασφάλειας. Είναι λίγοι εκείνοι που όταν είναι στο δωμάτιο, γεμίζει η ψυχή σου οικειότητα. Αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν, ούτε κακία μπορείς να τους κρατήσεις ούτε από τη ζωή σου μπορείς να τους βγάλεις.
Αυτούς τους ανθρώπους τους αγαπάς με κάθε μικρή υπόνοια ανιδιοτέλειας που έχεις μέσα σου. Αυτούς τους ανθρώπους τους αγαπάς όταν είναι στεναχωρημένοι, χαρούμενοι, απογοητευμένοι, ερωτευμένοι. Αυτούς τους ανθρώπους τους αγαπάς πάντα. Δε ζητάς ανταλλάγματα, μόνο χαρούμενους θες να τους βλέπεις. Ζητάς χαρά για να νιώσεις χαρά. Κι αυτό δεν το λένε μεγαλείο ψυχής, όχι. Αγάπη το λένε.
πηγη...http://www.pillowfights.gr
Χωριστά συνεχίζουν οι άνθρωποι
Γράφει η Μ.
Απόγευμα στην παραλιακή. Κάθομαι και παρακολουθώ τον κόσμο που περνάει. Πολύς κόσμος. Πολλά ζευγάρια, πολλοί μόνοι. Το βλέμμα μου πέφτει σ’ ένα ζευγάρι που στέκεται αγκαλιασμένο ώρα. Παρατηρώ τα χέρια τους και το πόσο αγαπημένα τα ‘χουν μπλέξει. Παρατηρώ τα μάτια τους και το πόσο σφιχτά τα ‘χουν κλείσει. Λες κι άμα τ’ ανοίξουν, ο άνθρωπός τους θα ‘χει φύγει.
Κάνουν μισό βήμα πίσω, να ξεφύγουν απ’ την αγκαλιά. Κοιτιούνται για λίγο, σκάνε δυο άχαρα χαμόγελα και στο τέλος μένει ο ένας, να κοιτάζει την πλάτη του άλλου έτσι όπως φεύγει. Θα γυρίσει, σκέφτομαι. Θα γυρίσει, δεν μπορεί.
Κι όση ώρα κι αν έκατσα να περιμένω, δεν είδα γυρισμό. Δε γυρίζουν οι άνθρωποι, σκέφτομαι. Δείχνουν τις πλάτες τους και δεν κοιτάνε πίσω. Χωριστά συνεχίζουν. Έστω κι αν το χώρια πονάει πιο πολύ απ’ το μαζί. Είναι εγωιστές οι άνθρωποι, δεν τους αρέσει να θίγονται. Τα «θέλω» τους δεν μπαίνουν σε καλούπια. Κι αν τύχει και μπουν, τους πιάνει φόβος κι απομακρύνονται.
Δε θα μείνουν πίσω για δυο ωραία μάτια, έστω κι αν κρύβουν υποσχέσεις. Δε θα μείνουν εκεί που το αβέβαιο είναι καθημερινότητα, έστω κι αν επένδυαν σ’ αυτό τόσο καιρό. Στην ασφάλεια θα τρέξουν. Στην ασφάλεια και στη βολή τους. Κι εκεί θα πειστούν ότι είναι ευτυχισμένοι. Εκεί θα πειστούν ότι αγαπάνε. Εκεί θα πειστούν ότι δεν τους λείπει τίποτα. Θα μάθουν οι άνθρωποι. Θα μάθουν στη σιγουριά, θα μάθουν στη συνήθεια. Κι είναι δύσκολο να ξεφύγουν, αλήθεια. Πώς να ξεφύγουν; Δεν μπορούν.
Κι εγώ που δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω απ’ το να χαζεύω αγνώστους, σκέφτομαι αυτό το «χωριστά» και σφίγγεται το μέσα μου. Είναι άδικο, λέω. Να υπάρχουν άνθρωποι που χώρια δεν μπορούσαν και που τώρα μόνο οι πλάτες τους κοιτιούνται. Που το «λείπω» του ενός έχει γίνει καθημερινότητα του άλλου. Που η απουσία και των δυο είναι το μόνο τους κοινό. Και που περνάνε οι ζωές τους σαν τεμνόμενες ευθείες. Συναντήθηκαν για μια φορά, σταμάτησαν για λίγο και όταν οι πορείες τους ξαναξεκίνησαν, σχημάτισαν ένα «χ» τεράστιο.
Και πλέον συνεχίζουν σε διαφορετικές μεριές. Ποτέ να μην ξαναβρεθούν, ποτέ να μην ταυτίσουν πάλι τις ζωές τους. Να ‘ναι δύο άγνωστοι με ιστορία. Ν' ακούνε εκείνο τ’ όνομα το παρελθοντικό σε μια κοινή παρέα και να κάνουν ότι δεν ένιωσαν τίποτα. Να κρυφτούν πίσω από μια καμουφλαρισμένη τυπικότητα και να βολευτούν ακόμη περισσότερο στη σιγουριά τους.
Να κάνουν πως δε νοιάζονται. Να πειστούν πως δε νοιάζονται. Να φτάσουν σε σημείο να αναρωτιούνται αν όντως νοιάστηκαν ποτέ τους. Αλήθεια, θέλω να ξέρω αν όντως νοιάστηκαν. Θέλω να ξέρω αν όλα εκείνα τα βλέμματα πήγαν στράφι.
Αν άξιζε ο χρόνος που σπαταλήθηκε, αν άξιζε ο άνθρωπος που αναλώθηκε. Αν μου ‘πρεπε να αναλωθώ, στην τελική. Αν εκτιμήθηκα. Αν η ευθεία μου είναι ίση με την τεμνόμενή της. Αν οι αποστάσεις απ’ την τομή μας είναι ίδιες. Αν κι οι δυο κάναμε την ίδια προσπάθεια να φτάσουμε στην αρχή και στο τέλος μας, συγχρόνως. Κι αν άξιζε να επικεντρωθούμε σ’ αυτά που μας χωρίζουν παρά σ’ αυτά που μας ενώνουν. Ή μάλλον σ’ αυτά που μας ένωναν τόσο καιρό.
Που δεν ήταν λίγα. Που ήταν πολλά. Κι αυτά τα πολλά θα ‘ναι εδώ, δε θα φύγουν. Όχι σαν εκείνον τον άνθρωπο στην παραλιακή, όχι σαν όλους τους περαστικούς. Σαν εμένα είναι αυτά τα πολλά. Σαν εμένα, που είμαι εδώ και περιμένω, αυτήν την πλάτη που βλέπω, να γυρίσει.
πηγη...http://www.pillowfights.gr
Οι παππούδες μας δεν έφυγαν ποτέ
Όσα χρόνια και να περάσουν πάντα θα σε θυμάμαι. Κοτσανάτος ήσουν για την ηλικία σου και πιο παιδί από παιδί, όπως έλεγε η γιαγιά. Ένας παππούς, παιδί. Ο καλύτερος φίλος και ο καλύτερος σύμμαχος σε ό,τι βάζει ο νους σου. «Έλα να πειράξουμε τη γιαγιά» μου ψιθύριζες σκανταλιάρικα και με σκουντούσες για να γίνουμε συνένοχοι στο έγκλημα.
Όλοι οι παππούδες θυμίζουν κάτι δικό σου. Είναι εκείνοι που τα χειμωνιάτικα βράδια που μένεις σπίτι τους, θα σου φέρουν μια έξτρα κουβέρτα και δυο λιχουδιές και θα σε κάνουν να κρέμεσαι απ’ τα χείλη τους με τις ιστορίες που έχουν να πουν. Πόσα να έχουν δει αυτά τα μάτια!
Θα σου πουν από ιστορίες πολέμου, μέχρι ζαβολιές και το πώς γνώρισαν τη γιαγιά σου. Και ξαφνικά μεταφέρεσαι σε μιαν άλλη εποχή και παρελαύνουν μπροστά στα μάτια σου άνθρωποι που δε γνώρισες ποτέ, χαζεύεις αλάνες που τρέχουν σχολιαρόπαιδα και βλέπεις τον παππού σου νέο, χωρίς ίχνος ρυτίδας ή κούρασης, αλλά το ίδιο παιδί.
Είναι αυτός που θα σε μάθει χαρτιά και μετά θα χαίρεται πιο πολύ από σένα, όταν τον κερδίζεις. Θα κάνει τάχα τον πειραγμένο, αλλά τα μάτια του θα γυαλίζουν κρυφά από περηφάνια. Θα σε μάθει να ποντάρεις με στραγάλια, φουντούκια, αμύγδαλα κι όποιο άλλο ξηροκάρπι θες και πάντα όταν τελειώνουν οι δικοί σου «πόντοι», θα σε εφοδιάζει κρυφά ή φανερά με τους δικούς τους. Πού και πού θα κάνετε κι ένα διάλειμμα να χλαπακιάζετε τους πόντους μαζί κι ας φωνάζει η γιαγιά πού πήγε όλο το σακουλάκι με τ’ αμύγδαλα.
Θα σου βάζει πάντα στην τσέπη έξτρα χαρτζιλίκι τόσο κρυφά, που θα αναρωτιέσαι αν έκανε κάποτε μυστικές συναλλαγές για τη μαφία. Κι όταν δήθεν παραπονιέσαι, σου κλείνει το μάτι και σου λέει «για να πιεις έναν καφέ ρε παιδί μου», κι ας φτάνουν τα λεφτά για λουκούλλειο γεύμα κι όχι μόνο. Θα φωνάζουν οι γονείς πως «το κακομαθαίνεις το παιδί», αλλά δεν τον νοιάζει ιδιαίτερα, είναι το δικό σας μυστικό και οι άλλοι ας λένε ό,τι θέλουν.
Είναι αυτός που θα σου μάθει να τρως φέτα μαζί με το καρπούζι το καλοκαίρι και μετά θα σε κοροϊδεύει που δεν ήξερες πριν από κείνον. «Έλα να σου δείξω πώς τρώνε», σου λέει κι εσύ αναρωτιέσαι τι κάνεις λάθος τόσο καιρό. Κι από την ώρα που στο μαθαίνει, τα απογεύματά σου είναι πια προκαθορισμένα και μετά τη μεσημεριανή θάλασσα έχετε ραντεβού στο μπαλκόνι του για καρπούζι με φέτα ή χωρίς.
Σου βάζει πάντα τη μεγαλύτερη μερίδα παγωτό και είναι πολύ πιθανό η αγαπημένη σου γεύση να είναι και δική του. Σου μαθαίνει πώς να κάνεις «βατραχάκια» στη θάλασσα πετώντας βοτσαλάκια και είναι αυτός που σου έμαθε να κάνεις ποδήλατο, χωρίς βοηθητικές. Πάντα σε υποστήριζε όταν ήθελες λίγη παραπάνω ώρα για παιχνίδι στη θάλασσα, κι ας φώναζε η μάνα σου ότι το φαγητό θα κρυώσει, ότι βράδιασε πια, ότι αύριο δε θα ξυπνάς. «Ασ’ το το παιδί να παίξει!» λέει με στόμφο και την ίδια ώρα ελπίζει να μπορούσε να κατέβει κι αυτός στην αλάνα, όπως παλιά.
Είναι εκείνος που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα μείνει χαραγμένος ανεξίτηλα στη μνήμη σου και θα ζει μέσα από τις γνώσεις που σου έδωσε. Δεν είναι μόνο τα υλικά που σου χάρισε. Είναι που σου έμαθε να είσαι σύμμαχος, φίλος και προστάτης. Στη σκέψη του θα σου έρχεται πάντα μια μυρωδιά από καρπούζι κι ένα μικρό βούρκωμα, κι αυτά είναι που σου δείχνουν πως ουσιαστικά δε θα φύγει ποτέ.
Σοφία Καλπαζίδου
πηγη...http://www.pillowfights.gr
Κοινοβουλευτική παρέμβαση του ΚΚΕ για τις ζημιές από έντονες βροχοπτώσεις στην κερασοπαραγωγή των Π.Ε. Ημαθίας και Πέλλας
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Αγροτικής
Ανάπτυξης και Τροφίμων
Θέμα: Ζημιές από έντονες βροχοπτώσεις στην κερασοπαραγωγή
των Π.Ε. Ημαθίας και Πέλλας.
Ανάστατοι είναι οι κερασοπαραγωγοί των
Π.Ε. Πέλλας και Ημαθίας, όπου βρίσκονται οι μεγαλύτερες εκτάσεις κερασιών
πανελλαδικά, με τις ζημιές στην έτοιμη για συγκομιδή παραγωγή κερασιών από τις
έντονες βροχοπτώσεις του διήμερου 20 & 21 Μάη.
Οι βροχοπτώσεις, που ήταν σφοδρότατες και με χρονική
διάρκεια πάνω από 48 ώρες, έπληξαν κύρια ποικιλίες πρώιμες και μεσοπρώιμες και
ιδιαίτερα στα πεδινά του Δήμου Έδεσσας και τα χωριά του Δήμου Βέροιας με
ανυπολόγιστες ζημιές στο αναμενόμενο εισόδημα των κερασοπαραγωγών των παραπάνω
περιοχών.
Η ζημιά των βροχοπτώσεων έρχεται να ολοκληρώσει την
καταστροφή και την μεγάλη μείωση στην αναμενόμενη φετινή παραγωγή κερασιών λόγω
των παγετών, που προηγήθηκαν και δεν καλύπτονται ασφαλιστικά από τον ΕΛΓΑ.
Οι κερασοπαραγωγοί των Π.Ε. Ημαθίας και
Πέλλας βρίσκονται αντιμέτωποι για μια ακόμη φορά με τα στοιχεία της
φύσης, με πολλές ζημιές να καταγράφονται κάθε χρόνο στις σοδειές τους, χωρίς
την πλήρη κάλυψη τους από τον Κανονισμό του ΕΛΓΑ και την έγκαιρη και δίκαιη
αποζημίωσή τους.
Τη στιγμή μάλιστα, που το εισόδημα τους
συνέχεια μειώνεται εξαιτίας των αντιλαϊκών, αντιαγροτικών πολιτικών της ΕΕ και
διαχρονικά όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και τα μέτρα “φοροληστείας”, τα
χαράτσια κ.ά. που εφαρμόζουν.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός, σε ποιες άμεσες ενέργειες θα προβεί η
κυβέρνηση, ώστε:
·
Να
ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να γίνουν από τον ΕΛΓΑ άμεσα οι
εκτιμήσεις για τις ζημιές στα κεράσια των Π.Ε. Πέλλας και Ημαθίας με δεδομένη την συνέχιση της αποχής
των γεωπόνων του ΕΛΓΑ λόγω μη κάλυψης της πληρωμής του εκτιμητικού τους έργου;
·
Να
αποζημιωθούν επιτέλους δίκαια και έγκαιρα οι αγρότες για το 100% των ζημιών που
υπέστησαν αφού το εισόδημα τους συνεχώς μειώνεται και δυσκολεύονται να
συνεχίσουν την αγροτική τους δραστηριότητα;
Οι
βουλευτές
|
Σάκης Βαρδαλής
Γιάννης Δελής
|
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Ε. ΠΕΛΛΑΣ
Με
πολύπλευρη ατζέντα η επίσκεψη του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολου
Τζιτζικώστα στην Π.Ε. Πέλλας
Οδικό δίκτυο, Αγροτική Οικονομία -
Κτηνοτροφία, αποτελεσματικότητα και εξυπηρέτηση των πολιτών στο επίκεντρο των
διαδοχικών συναντήσεων
Την Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας επισκέφτηκε σήμερα (23/5)
ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας κ. Απόστολος Τζιτζικώστας, στο πλαίσιο
προγραμματισμένων επαφών που επιδιώκει να έχει με τους εκπροσώπους των τοπικών
αρχών, τις υπηρεσίες, τους παραγωγικούς και αναπτυξιακούς φορείς και την τοπική
κοινωνία των Περιφερειακών Ενοτήτων.
Νωρίς το πρωί ο Περιφερειάρχης συναντήθηκε με τους
εργαζόμενους της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας, προκειμένου να συζητήσει μαζί
τους προβλήματα που δημιουργούν δυσχέρεια στη λειτουργία των υπηρεσιών, αλλά
και προτάσεις για τη συνεχή βελτίωση της αποτελεσματικότητας και ποιότητας των
παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες. Μεταξύ των θεμάτων που τέθηκαν προς
συζήτηση από τους εργαζόμενους ήταν και αυτό του υπό κατάρτιση ΟΕΥ.
Με τη συμμετοχή του Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας κ. Θεόδωρου
Θεοδωρίδη, των Περιφερειακών Συμβούλων κκ. Μαρίας Ζωγράφου - Τσαντάκη, Μαρίας
Καράμπελα και Πέτρου Ζέρζη, του Εκτελεστικού Γραμματέα κ. Νικόλαου Ιωάννου,
των Γενικών Διευθυντών της ΠΚΜ, των
εκπροσώπων των συλλογικών οργάνων των εργαζομένων και των υπαλλήλων υπήρξε μία
εξαιρετικά εποικοδομητική συζήτηση, καταλυτική για τον συντονισμό της
προσπάθειας των στελεχών στους προγραμματισμένους στόχους και στην αποστολή της
Περιφέρειας.
Η συζήτηση μεταφέρθηκε στην αίθουσα συσκέψεων του
Διοικητηρίου όπου συζητήθηκε το θέμα των οδικών υποδομών. Στην σύσκεψη εκτός
από τον κ. Περιφερειάρχη, τον Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας και τους Περιφερειακούς
Συμβούλους Πέλλας, παραβρέθηκαν επίσης ο Αντιπεριφερειάρχης Ημαθίας κ. Κώστας
Καλαϊτζίδης, ο Αντιπεριφερειάρχης Φλώρινας κ. Στέφανος Μπίρος, ο Δήμαρχος
Χαλκηδόνας κ. Ιωάννης Τσουκνιδάς, οι Δήμαρχοι της Π.Ε. Πέλλας κκ. Τάκης
Γιάννου, Γρηγόριος Στάμκος, Αικατερίνη Ιγνατιάδου και Δημήτριος Μπίνος, ο
Πρόεδρος του Επιμελητηρίου κ. Ιορδάνης Τσώτσος, ο Αστυνομικός Διευθυντής Πέλλας
κ. Ιωάννης Βακουφτσής κι άλλοι υπηρεσιακοί παράγοντες.
Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης ο Περιφερειάρχης κ.
Απόστολος Τζιτζικώστας τόνισε ότι η ολοκλήρωση του ενιαίου έργου των δύο
παρακάμψεων «Γιαννιτσών» και «Χαλκηδόνας» αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα
αναφορικά με τις οδικές υποδομές της Κεντρικής Μακεδονίας και, μέσω
συντονισμένων ενεργειών που ανέλαβε η Περιφέρεια, διαθέτει πλήρη μελετητική
ωριμότητα για την άμεση ένταξή του στο Τομεακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του
Υπουργείου Υποδομών. Για την ένταξη του έργου ζήτησε να υπάρξει «ένωση
δυνάμεων», στενή συνεργασία και από κοινού διεκδίκηση με εκπροσώπους της
Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, τους βουλευτές και άλλους τοπικούς
φορείς, μέσω προγραμματισμένων επαφών με τον αρμόδιο Υπουργό και τον
Πρωθυπουργό. “Ως διοίκηση της Περιφέρειας, εκτελέσαμε στο ακέραιο αυτό
που είχαμε δεσμευτεί από την πρώτη στιγμή. Ολοκληρώσαμε τις μελέτες του έργου
και πλέον είναι απολύτως ώριμο να ενταχθεί για χρηματοδότηση και να ξεκινήσει η
υλοποίησή του. Η μοναδική πηγή χρηματοδότησης είναι το Τομεακό Επιχειρησιακό
Πρόγραμμα του Υπουργείου Υποδομών και γι' αυτό ζήτησα από όλους τους τοπικούς
φορείς ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να
διεκδικήσουμε συντονισμένα από την Κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει αυτό το
σημαντικό έργο για τον τόπο μας”, επεσήμανε χαρακτηριστικά ο κ.
Τζιτζικώστας.
Ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης τόνισε
ότι η ολοκλήρωση του έργου των παρακάμψεων «είναι πλήρως ανταποδοτική μέσω της
ασφαλούς και γρήγορης μεταφοράς προσώπων και αγαθών, της προσέλκυσης επενδύσεων
και της τουριστικής ανάπτυξης». Σε ερωτήματα αναφορικά με την συντήρηση του
οδικού δικτύου ευθύνης της Περιφέρειας, ο κ. Περιφερειάρχης ανέφερε ότι υπάρχει
μία σημαντική μείωση των διαθέσιμων κονδυλίων (υπερβαίνει το 75%), αλλά παρόλα
αυτά καταβάλλονται προσπάθειες ώστε οι ανάγκες να καλύπτονται με τον καλύτερο
δυνατό τρόπο.
Ακολούθησαν δύο σημαντικές συσκέψεις για την Αγροτική
Οικονομία και Κτηνοτροφία με τη συμμετοχή εκπροσώπων αγροτικών ενώσεων,
αγροτικών συνεταιρισμών και ομάδων παραγωγών καθώς και κτηνοτρόφων. Στις
συσκέψεις παραβρέθηκαν επίσης ο αρμόδιος Αντιπεριφερειάρχης για την Αγροτική
Οικονομία κ. Ιωάννης Ταχματζίδης, ο Πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής
Κρέατος κ. Λευτέρης Γίτσας, ο Διευθυντής Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής
Π.Ε. Πέλλας κ. Τρύφων Τσαντάκης.
Συζητήθηκαν ειδικότερα το θέμα της ορθολογικής και
δίκαιης κατανομής βοσκοτόπων και των αποζημιώσεων καταστροφών στις αγροτικές
παραγωγές λόγω ακραίων καιρικών και άλλων φαινομένων. Όπως ανέφερε ο κ.
Ταχματζίδης, η αγροτική οικονομία και η επίλυση των αντίστοιχων προβλημάτων
είναι στις άμεσες προτεραιότητες της Περιφέρειας, καθώς αποτελεί τη βάση της
τοπικής οικονομίας. Η Περιφέρεια έχει αναλάβει πολλές πρωτοβουλίες και δράσεις
στους συγκεκριμένους τομείς ενώ συνεργάζεται στενά και με τις κεντρικές
υπηρεσίες των συναρμόδιων Υπουργείων που έχουν την ευθύνη του κεντρικού
σχεδιασμού.
Ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης
ευχαρίστησε τον Περιφερειάρχη κ. Απόστολο Τζιτζικώστα και όλους τους
συμμετέχοντες για τη συμβολή τους στην συζήτηση και ανάδειξη σημαντικών θεμάτων
που άπτονται της τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης, με συγκεκριμένους
στόχους, ρεαλισμό και διάθεση συνεργασίας. Από τη μεριά του ο κ. Τζιτζικώστας
ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους και τόνισε τη διαθεσιμότητά του για ειλικρινή
διάλογο και συνεργασία καθώς, επίσης και την πλήρη δέσμευσή του για την
προάσπιση και προώθηση των συμφερόντων και στόχων της Περιφέρειας.
Τέτοιο νιώσιμο σε πόσες πανσέληνους θα ζήσεις;
Είχανε δώσει ραντεβού σε μία πλατεία.
Αυτή φάνηκε απ'την γωνία.
Αυτός την είδε και χαμογέλασε.
Ο χρόνος πλέον κυλούσε γοργά κάτω από κάθε σόλας το βήμα.
Πριν το φιλί είχαν αφήσει ένα "σε αγαπάω" πάνω στην ανάσα τους.
Τα χέρια τους ενώθηκαν και κάθε φάλαγγα φιλούσε την απέναντι.
Αργά και σταθερά πάνω στην ευτυχία βημάτιζαν.
Μπήκαν στο χώρο τους και αγκαλιάστηκαν.
Έντονη η επιθυμία, σαν σε παραζάλη τα χάδια.
Τέσσερις φθηνοί τοίχοι σε μνημεία μεταμορφώθηκαν.
Έχουν γευτεί τις καλύτερες μυρωδιές έρωτα.
Τους έχουν μυρίσει.
Οι πέτρες ερωτεύτηκαν....ένιωσαν.
Ο πόθος χτυπιόταν από γωνία σε γωνία βασανιστικά.
Δεν άντεχε την αίσθηση του "κι άλλο" τους.
Κάποια στιγμή δραπέτευσε από μία χαραμάδα.
Ξεφύσηξε.
Στην νύχτα βγήκε και ούρλιαξε του ουρανού.
-Τέτοιο νιώσιμο σε πόσες πανσέληνους θα ζήσεις;.....
....χρόνια πολλά....θα περάσουν ακόμα.
~Νίκος Θ. Ευαγγέλου~
ΠΗΓΗ...https://www.facebook.com/ANESTIS.999999999/photos/a.1412138662375829.1073741828.1412134502376245/1732046490385043/?type=3&theater
ΜΑΖΙΚΕΣ ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΕ ΕΔΕΣΣΑ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΤΟΠΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΕΛΛΑΣ
Με
κεντρικό σύνθημα “Ψηλά το κεφάλι” το ΠΑΜΕ
πραγματοποίησε μαζικές εξορμήσεις στις πόλεις Έδεσσα και Γιαννιτσά, ενάντια στο
πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης.
Με
μοίρασμα ανακοινώσεων αντιπροσωπείες του ΠΑΜΕ βρέθηκαν στα κέντρα των δύο
πόλεων και ήρθαν σε επαφή με πολύ κόσμο. Εκδήλωσαν έτσι, την αντίθεση των
εργαζομένων στο πολυνομο-σχέδιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ, που αποτελεί
ένα νέο γύρο επίθεσης στο λαϊκό εισόδημα, στο ασφαλιστικό, στους μισθούς.
Αφορά επιβολή νέων έμμεσων φόρων στη συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου
λαού που στενάζει, ιδιωτικοποιήσεις, «απελευθέρωση» των «κόκκινων» δανείων,
νέες φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο.
Στο νέο νόμο, που μέσα στο σαββατοκύριακο
ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή, περιλαμβάνεται ο «αυτόματος κόφτης»,
δηλαδή ένας αυτόματος μπαλτάς που θα κόβει και θα μειώνει μισθούς και
συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα, θα προκαλεί αυτόματες περικοπές σε κονδύλια
προς τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τους
δήμους και άλλους φορείς της Τοπικής Διοίκησης, όταν θα διαπιστώνεται πως δεν
πιάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι των κρατικών προϋπολογισμών και του
μνημονίου. Η κυβέρνηση λέει ψέματα, φέρνει νέο, 4ο μνημόνιο.
Την
ίδια στιγμή γενικεύουν τη φοροεπέλαση παντού:
·
Αυξάνουν τον ΦΠΑ από το 23% στο 24%,
εξέλιξη που θα επιφέρει νέες μαζικές αυξήσεις σε προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης.
· Αυξάνουν
τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης που επιβάλλονται στη βενζίνη, στο
πετρέλαιο κίνησης, στο πετρέλαιο θέρμανσης, στο υγραέριο, στο φυσικό αέριο και
στην κηροζίνη με εφαρμογή από 1η Ιούνη.
·
Σχεδιάζουν να επιβάλουν νέους ειδικούς φόρους στη
σταθερή τηλεφωνία, στη συνδρομητική τηλεόραση, στα τσιγάρα, στα τέλη των
αυτοκίνητων, στον καφέ, στα ποτά!
Το
τσάκισμα των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων συμπληρώνεται με νέα προκλητικά
προνόμια και ενισχύσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους, για τη θωράκιση και
στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ο νέος «αναπτυξιακός νόμος» αποτελεί
τον παράδεισο του μεγάλου κεφαλαίου. Νέες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο σε βάθος
15ετίας, νέα κίνητρα σε μεγαλοξενοδόχους, φορολογική ασυλία στους εφοπλιστές,
δωρεάν κρατικές χρηματοδοτήσεις έως και το 45% της επένδυσης, επιδότηση με
χιλιάδες ευρώ για κάθε θέση εργασίας, επιδότηση του «επιχειρηματικού κινδύνου»
- κάλυψη των ζημιών, νέο ζεστό χρήμα για τη μεγαλοεργοδοσία από το «πακέτο
Γιούνκερ».
Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους κάθε
κλάδου, κάθε τίμιο συνδικαλιστή, τους νέους και τις νέες, τους άνεργους και
τους συνταξιούχους, τις γυναίκες, να μη δεχτούν τη νέα εξαθλίωση! Να μην
εγκλωβιστούν ξανά στις ψεύτικες ελπίδες και στις κάλπικες υποσχέσεις της
κυβέρνησης ότι περάσαμε τα δύσκολα. Να οργανωθούμε καλύτερα, να δυναμώσουμε την
ενότητά μας, να προετοιμαστούμε καλύτερα για πιο μαζικούς κι ανεβασμένους
αγώνες! Η λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, το χτύπημα στο ασφαλιστικό, η
φορολογία, το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων δεν τους αρκεί! Δοκιμάζουν τις
αντοχές μας, μας εξαθλιώνουν και προκαλούν.
Δε
νομιμοποιούμε τα αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισαν. Δε συμβιβαζόμαστε με αυτή την
πολιτική που έχει ως μόνο και αποκλειστικό στόχο να σωθούν τα κέρδη των λίγων,
για να γίνουν αυτοί ακόμα πιο ισχυροί. Η λαιμαργία των μεγάλων επιχειρηματικών
ομίλων δε θα κοπάσει ποτέ!
Δεν
υπάρχει άλλη επιλογή εκτός του καθημερινού και δύσκολου αγώνα. Αγώνας που έχει
ως στόχο και προοπτική την αποφασιστική αναμέτρηση και την ανατροπή της
αντιλαϊκής πολιτικής για να επιβάλλουμε το δίκιο μας, να χαράξουμε το δικό μας
δρόμο ανάπτυξης και ευημερίας, χωρίς μνημόνια κι αφεντικά.
Γραμματεία ΠΕΛΛΑΣ του ΠΑΜΕ
