Δρομολόγια των ΚΤΕΛ απευθείας από Θεσσαλονίκη για Λουτρά Πόζαρ κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.

ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΛΟΥΤΡΑ ΠΟΖΑΡ ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – ΣΑΒΒΑΤΟ – ΚΥΡΙΑΚΗ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΙΝΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΚΤΕΛ

Μία πολλή θετική εξέλιξη υπάρχει όσον αφορά στον τομέα της συγκοινωνίας σε συνάρτηση με την τουριστική ανάπτυξη του Δήμου Αλμωπίας.

Συγκεκριμένα, μετά από συνεργασία του Δημάρχου Αλμωπίας κ. Δημήτρη Μπίνου και του Προέδρου των ΚΤΕΛ κ. Γρηγόρη Γουστέρη, επετεύχθη η δημιουργία δρομολογίων από Θεσσαλονίκη απευθείας για Λουτρά Πόζαρ κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή. Έτσι, όσοι θέλουν να επισκεφθούν τη Λουτρόπολή μας, θα έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν μέσω των λεωφορείων των ΚΤΕΛ. Αυτή την πρόταση την είχε καταθέσει ο Δήμαρχος στο πρόσφατο συνέδριο των ΚΤΕΛ όλης της Ελλάδας που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στο Λουτράκι.

Όπως δήλωσε ο Δήμαρχος, τα αποτελέσματα των συνεργασιών και των επαφών αποφέρουν σημαντικά αποτέλεσμα στον τομέα του τουρισμού. Επίσης, ο Δήμαρχος ευχαρίστησε την Διοίκηση των ΚΤΕΛ γι’ αυτή την πρωτοβουλία.

Τα δρομολόγια θα έχουν ως εξής:

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Θεσσαλονίκη – Λουτρά 8:30

Λουτρά – Θεσσαλονίκη 18:00

ΣΑΒΒΑΤΟ:

Θεσσαλονίκη – Λουτρά 8:30

Λουτρά – Θεσσαλονίκη 18:00

ΚΥΡΙΑΚΗ:

Θεσσαλονίκη – Λουτρά 8:00

Λουτρά – Θεσσαλονίκη 18:00

Διαβάστε Περισσότερα

Εκδόθηκε η προκήρυξη για το Μέτρο 10, Δράση 10.1.08: Εφαρμογή της σεξουαλικής σύγχυσης των μικρολεπιδοπτέρων (ΚΟΜΦΟΥΖΙΟ)

Εκδόθηκε η προκήρυξη για το Μέτρο 10, Δράση 10.1.08: «ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΣΥΓΧΥΣΗΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΛΕΠΙΔΟΠΤΕΡΩΝ (ΚΟΜΦΟΥΖΙΟ)»

Από τη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Πέλλας ανακοινώνεται ότι έχει δημοσιοποιηθεί η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τη δράση 10.1.08 “Εφαρμογή της σεξουαλικής σύγχυσης των μικρολεπιδοπτέρων (ΚΟΜΦΟΥΖΙΟ) του Μέτρου 10 του ΠΑΑ 2014-2020. Η υποβολή αιτήσεων στήριξης πραγματοποιείται ηλεκτρονικά κατά το διάστημα από 3/7/2017 έως 24/7/2017.

Η πρόσκληση της δράσης έχει δημοσιευτεί στη διεύθυνση: http://www.agrotikianaptixi.gr/Uploads/Files/komfouzio_26_6_2017.pdf. Οι υποψήφιοι δικαιούχοι, προκειμένου να ενταχθούν στη δράση της παρούσας, υποβάλλουν προς τον ΕΦΔ, ηλεκτρονικά την αίτηση στήριξής τους, μέσω του Πληροφοριακού Συστήματος (ΠΣ). Η εγγραφή στο εν λόγω σύστημα και οι σχετικοί οδηγοί βρίσκονται στον ιστότοπο https://p2.dikaiomata.gr/M1018Registration/ και η υποβολή των αιτήσεων στήριξης στον ιστότοπο https://p2.dikaiomata.gr/M1018/.

Η αίτηση στήριξης απευθύνεται στον ΕΦΔ.                                                                                                           

                                                                                                                  Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

                                                                                                                   ΤΡΥΦΩΝ ΤΣΑΝΤΑΚΗΣ

Διαβάστε Περισσότερα

"Τα σονέτα του σκοτεινού έρωτα" του Λόρκα..

"Ανάμεσα στο μ'αγαπάς και σ'αγαπώ,
άνεμος απ'τα αστέρια και σύγκρυο λουλουδιών,
σύννεφο από ανεμώνες σηκώνει
με σκοτεινό ολολυγμό έναν ολάκερο χρόνο"

"Φοβάμαι μη χάσω το θαύμα
των αγαλμάτινων ματιών σου και τη μελωδία
που μου αποθέτει τη νύχτα στο μάγουλο
το μοναχικό ρόδο της ανάσας σου.

Πονώ που είμαι σε τούτη την όχθη
κορμός δίχως κλαδιά, μα πιότερο λυπάμαι
το που δεν έχω τον άνθό, πόλφο ή πηλό,
για το σκουλήκι του μαρτυρίου μου.

Αν είσαι συ ο κρυμμένος μου θησαυρός,
αν είσαι ο σταυρός κι ο πόνος μου ο υγρός,
αν είμαι το σκυλί της αρχοντιάς σου,
μη μ'αφήσεις να χάσω ό,τι έχω κερδίσει
και στόλισε τα νερά του ποταμού σου
με φύλλα απ'το φρενοκρουσμένο μου φθινόπωρο."

"Αγάπη των σπλάχνων μου, ζωντανέ θάνατε,
μάταια περιμένω το γραφτό λόγο σου,
και σκέφτομαι, με το λουλούδι που μαραίνεται,
πως αν είναι να ζήσω δίχως μου προτιμώ να σε χάσω.
 [...]
Γέμισε, λοιπόν, με λόγια την τρέλα μου
ή άσε με να ζήσω μες στη γαλήνια
νύχτα μου της ψυχής, παντοτινά ολοσκότεινη."

"Θέλω να κλάψω τον πόνο μου και στο λέω
για να μ' αγαπήσεις και να με κλάψεις
κάποιο απόβραδο αηδονιών
μ' ένα στιλέτο, με φιλιά και με σένα."

"Εμένα με θυμήθηκες σαν ανηφόριζες
τη σιγαλιά που τυρανάει το φίδι
αιχμάλωτο στους φρύλους και στ'απόσκια;
Δεν είδες μέσα απ'τον αγέρο το διάφανο
μια ντάλια από καημούς κι από χαρές
που σου 'στειλε η φλογερή καρδιά μου;"

"Έτσι κι η καρδιά μου, νύχτα και μέρα,
δέσμια στη φυλακή του σκοτεινού έρωτα,
κλαίει, δίχως να σε βλέπει, τη μελαγχολία της."

"Ποτέ σου δεν θα καταλάβεις πόσο σ' αγαπώ
γιατί κοιμάσαι μέσα μου κι είσαι αποκοιμισμένος,
εγώ σε κρύβω κλαίγοντας, κυνηγημένος
από μια φωνή από διαπεραστικό ατσάλι."

"Νύχτα πάνω από τους δυο με πανσέληνο,
εγώ βάλθηκα να κλαίω κι εσύ γελούσες.
Η καταφρόνια σου ήταν ένας Θεός, τα δικά μου παράπονα
στιγμές και περιστέρια αλυσοδεμένα." 

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

Διαβάστε Περισσότερα

Μενέλαος Λουντέμης: «Καθαρό πρόσωπο»

Υπομονή.

Δεν τελείωσαν όλα.

Σ' αυτή τη ζωή δεν τελειώνουν όλα

Ούτε σε μια μέρα

Ούτε σε μια ζωή.

Στην άκρη της νύχτας

- για σε το λέω, απελπισμένε -

στην άκρη της νύχτας

πάνω σε κάποιο κλαρί

κρέμεται μια ελπίδα...

Το ίδιο και για σένα

- Στραγγαλιστή-

στην άκρη κάποιου κλαδιού

Κρέμεται μια αγχόνη.

Υπομονή μόνο.

Άς πηγαίνουν όλα αργά,

Άς δείχνουν όλα λυπημένα
(μετά τη δύση της μέρας ή μετά τη δύση της ζωής).

Άς λενε..

Πως ο θεός έπλασε τον κόσμο
σ' επτά μόνο μέρες.

Σ' επτά μόνο μέρες δε μπορείς
να χτίσεις ούτ' έναν πύργο στην Ισπανία !

Αλλά - πολλές φορές - καλά είναι και τα ψέματα.

Σβήνουν κι' αυτά κάποιες δίψες.

Νάναι μόνο καθαρά. Καθαρά ψέματα

Όχι βρωμισμένα μ' Αλήθειες !

Επι τέλους θέλουμε ένα βρώμικο ψέμα

Για να γλυτώσουμε απ' τις φκιασιδωμένες αλήθειες.



Μενέλαος Λουντέμης, «Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς»

Διαβάστε Περισσότερα

«Αρκεί να της αρέσει, αρκεί να χαμογελάσει»......

......Σκουπίζοντας με την ανάστροφη της παλάμης του τον ιδρώτα, που τρέχει σαν ασταμάτητος καταρράκτης από το μέτωπό του,  κλείνει διστακτικά την τεράστια διάφανη πόρτα του ανθοπωλείου και με μικρά βηματάκια, θαρρείς σαν μια φοβισμένη γατούλα, μην τον ακούσει κανείς, πλησιάζει τον πάγκο του ανθοπώλη.

Μια παγωμένη ριπή από το κρεμασμένο αιρκοντίσιον τον κάνει να ανασκιρτήσει, νιώθοντας ότι οι αισθήσεις του επανέρχονται, αφήνοντας κλεισμένη την υποσαχάρεια ζέστη που επικρατεί έξω, στην σχεδόν ερημική από κόσμο, τσιμεντούπολη.

Επαναλαμβανόμενο σκηνικό, μιας και είναι τακτικός πελάτης, με τον χαρακτηριστικό κοφτό, σχεδόν ανύπαρκτο διάλογο μεταξύ τους και η συναινετική επιλογή του λουλουδιού.

Αυτή τη φορά, ένα ολόλευκο άνθος, με κιτρινοκόκκινους κάλυκες να ξεπηδούν μέσα από  τα απλωμένα σαν φτερά πέταλά του, και πέντε έξι μπουμπούκια, έτοιμα να εκραγούν, να ξεπεταχτούν κι αυτά, να απλώσουν την ομορφιά τους, να ανθίσουν, να φορέσουν το λευκό πέπλο, νύμφες θαρρείς έτοιμες για το ονειρικό γαμήλιο ταξίδι .

Ενώ ο ανθοπώλης περιποιείται τον συμπεφωνημένο λυτό στολισμό του άνθους, αυτός αρπάζει διακριτικά την μικρή καρτούλα από το διπλανό ραφάκι και με σχεδόν τρεμάμενα χέρια, γράφει κάτι ορνιθοσκαλίσματα  σε αυτήν και με άγαρμπο, άτσαλο τρόπο την τοποθετεί ανάμεσα στο λευκό καλλωπιστικό, μέσα στην κόκκινη πλαστική σακούλα συσκευασίας.

Αφήνει τα λιγοστά κέρματα, ως αντίτιμο της αγοράς, χαμογελά αμήχανα και γνέφοντας «αντίο» κάνει μεταβολή, φεύγει  για τον προορισμό του.

Το εκτυφλωτικό εξωτερικό φως τον κάνει να ανοιγοκλείσει πέντε έξι φορές τα βλέφαρά του, ενώ η αίσθηση της δύσπνοιας επανέρχεται, υπενθυμίζοντάς του να βιαστεί, να κάνει γρήγορα, να προλάβει να απαλλαγεί από το μαρτύριο των 40 βαθμών,  που ταλανίζουν τον τόπο, σωστή κόλαση του Δάντη.

«Αρκεί να της αρέσει» μονολογεί, «αρκεί να χαμογελάσει». Και με επιτακτικές επιδέξιες κινήσεις ξεπαρκάρει το , στα όρια της παράβασης, σταθμευμένο του αυτοκίνητο, κατευθυνόμενος προς το «σημείο Μηδέν».

Πλησιάζοντας, οι χτύποι στον θώρακά του αποκτούν ένταση και ταχύτητα, ενώ τα μινίγγιά του πάλλονται, σαν τα φωτορυθμικά ενός υπογούφερ χιλιάδων βατ.

Μια ενδόμυχη προσευχή μέσα του, «να είναι μόνη, να έχω πρόσβαση, να της μιλήσω μια δυο στιγμές» και ένα τρέμουλο, γνώριμο, πολλούς μήνες τώρα και μικρές συγκοπτόμενες ανάσες, από την αγωνία και την έξαψη.

Ξάφνου, ο κόσμος του κατακρημνίζεται, οι ελπίδες του ναυαγούν, το έδαφος υποχωρεί….

Είναι εκεί, η Βασίλισσά του, η Μία, η Ξεχωριστή, εκπέμποντας την φωτεινότερη αύρα του Σύμπαντος, σωστός Αρχάγγελος, Αγία εικόνα, Λύτρωση βιβλική.

Μη θέλοντας να πιστέψει αυτό που αντικρίζει, στρέφει το κεφάλι του στον αντίθετο πεζόδρομο, όπου μια γκρι γάτα σκάλιζε κάτι ξεχαρβαλωμένες σακούλες απορριμμάτων, σκαρφαλωμένη στον μεταλλικό κάδο, ψάχνοντας για λιχουδιές .

Επαναφέροντας το κεφάλι του προς Εκείνη, δυο δάκρυα απογοήτευσης κυλούν στο μάγουλό του, αναμειγνυόμενα με τον καυτό ιδρώτα,  που ήδη τον έχει περιλούσει.

«Δεν είμαι τυχερός» σκέφτεται  «δεν είναι μόνη της».  Και κάνοντας μια προσπάθεια να μην κραυγάσει, αποφασίζει να περιμένει, εκεί, μέσα στο καυτό λιοπύρι, να μείνει μόνη της, να τη δει από κοντά, να της μιλήσει δυο λεπτά, να της χαρίσει το λευκό άνθος, να τη δει να χαμογελά, να της αρέσει…..

Τα λεπτά κύλησαν βασανιστικά, τα ρούχα του ήδη κόλλησαν από τον ιδρώτα στο σώμα του και μη αντέχοντας άλλο την αποπνικτική, υγρή ατμόσφαιρα, αποφασίζει να κινηθεί, έχοντας το ένστικτό του σε κατάσταση ύψιστου συναγερμού.

Λίγα μέτρα παραπέρα, ένας σωρός από άχρηστα αντικείμενα, στοιβαγμένα σε μια γωνία, του κινούν το ενδιαφέρον.

Με αποφασιστικές γρήγορες κινήσεις, στρέφοντας το βλέμμα του προς όλες τις κατευθύνσεις μη τον δει κανείς, διπλώνει προσεκτικά, σαν να κρατάει τα πιο εύθραυστα αυγά, την κόκκινη σακούλα με το πολύτιμο περιεχόμενο και την καταχωνιάζει με θρησκευτική ευλάβεια ανάμεσα σε κάτι σαπισμένες σανίδες.

Νιώθοντας τους παλμούς του  πιάνουν το απόλυτο Ζενίθ και με μια αίσθηση ότι εκατομμύρια μυρμήγκια έχουν εγκατασταθεί στα πόδια του, ανασηκώνεται και μπαίνοντας άτσαλα στο αυτοκίνητό του, αναχωρεί,  μπερδεύοντας την πρώτη με την τρίτη ταχύτητα, κάνοντας το κακόμοιρο όχημα να πηγαίνει σαν ξεχαρβαλωμένο κάρο.

Αφού έφτασε σε ασφαλές σημείο, όπου η απίστευτη ταραχή του άρχισε να υποχωρεί, και νιώθοντας την λυτρωτική δροσιά της σκιάς από την πελώρια ιτιά, κάτω από την οποία σταμάτησε, βγάζει το τηλέφωνό του, πληκτρολογεί κάποιον αριθμό και σιγοψιθυρίζοντας με τρεμάμενη φωνή, λέει δυο τρεις προτάσεις, στον συνομιλητή της άλλης γραμμής και το κλείνει βγάζοντας έναν βαθύ αναστεναγμό, τρομάζοντας κι ο ίδιος από την διάρκειά του.

«Αρκεί να της αρέσει» μονολογεί, «αρκεί να χαμογελάσει».

Σημείο Μηδέν.

Μια λεπτή, αδιόρατη σιλουέτα, πλησιάζει συνωμοτικά στον σωρό με τα πεταμένα αντικείμενα της γωνίας, σκύβει, ψάχνοντας με έκδηλη αγωνία στις κινήσεις της και με γοργές κινήσεις βγάζει μια καλοδιπλωμένη κόκκινη σακούλα.

Με γοργά βήματα και έχοντας παραμάσχαλα το κόκκινο αντικείμενο, εξαφανίζεται στην ερημιά της πόλης.

Αφού μπαίνει στο δωμάτιό Της, ανοίγει γεμάτη περιέργεια τη σακούλα, αδιαφορώντας για το ανατριχιαστικό σκρατσάρισμα που κάνει, και βγάζει από μέσα το ολόλευκο άνθος, ενώ μια μικρή καρτούλα, παραπέφτει στα πόδια της, κάνοντάς την να σκύψει, να τη μαζέψει και να διαβάσει τις πέντε έξι κακογραμμένες στα Αγγλικά λέξεις:

“I m yours for ever”

Κι αυτός, κουρνιάζοντας στον δροσερό του χώρο, έχοντας παραδοθεί σε σκέψεις και λογισμούς, συνεχώς μονολογεί:

«Αρκεί να της αρέσει, αρκεί να χαμογελάσει»......

Διαβάστε Περισσότερα

Το παζάρι και το ζύγι

Υπάρχει ένα αλάνθαστο κριτήριο βλακείας. Ενώ ο απλά ανόητος δεν καταλαβαίνει ή μάλλον καταλαβαίνει άλλ’ αντ' άλλων και είναι μάλλον διασκεδαστικός, ο βλαξ καταλαβαίνει ενστικτωδώς ποιο είναι το θέμα, με αυτή την ακατέργαστη πονηριά με την οποία οι βλάκες καταφέρνουν, όχι μόνο να επιβιώνουν, αλλά και να προοδεύουν στον πολύπλοκο κόσμο μας.

 Ο βλαξ όμως, ειδικά στη βλαχορωμαίικη εκδοχή του, και έχοντας —σε αντίθεση με τον ανόητο— την τυραννική και ανομολόγητη υποψία ότι μάλλον είναι βλαξ και κινδυνεύει να εξαπατηθεί, είναι σε συνεχή επιφυλακή. Σε ανώτερα μάλιστα στάδια βλακείας, αυτή η άμυνα γίνεται, από ενοχική, τιμή του και καμάρι του.

 Είναι αυτός που με ύφος μεγάλου διαπραγματευτή θα κομπάσει στη γυναίκα του ότι σιγά μην τον έπιανε αυτόν κότσο ο μπατζανάκης του, που ήθελε να πουλήσουν το εξ αδιαιρέτου προικώο στην Κυψέλη. Εκεί, θα το έχουν κλειστό, για να μάθει ο μπατζανάκης να τον υπολογίζει.

Και σε αυτό ακριβώς έγκειται το αλάνθαστο κριτήριο βλακείας με το οποίο μπορεί κανείς να διαπιστώσει αν ο άγνωστος συνομιλητής του ανήκει στη συμπαθή κατηγορία των ανοήτων, ή αντιθέτως στην ενοχλητική συνομοταξία των βλακών.

Ο βλαξ δεν θα ασχοληθεί καθόλου να απαντήσει στα επιχειρήματά σου. «Ξέρει» ότι αυτά είναι κόλπα για να τον τυλίξεις. Και, όσο πιο επεξεργασμένα είναι αυτά, όσο πιο πολύ βασίζονται σε λεπτές διακρίσεις, τόσο πιο σίγουρος είναι ότι οι σκοποί σου είναι άλλοι και όχι η αλήθεια. Καθώς η σκέψη είναι για τους βλάκες μια μάλλον επίπονη διαδικασία, είναι σίγουροι ότι δεν υπάρχει άλλος λόγος να σκεφτεί κανείς παρά για ιδιοτελείς σκοπούς. Και αυτούς τους φαντασιακούς σκοπούς θα βαλθεί να επιβεβαιώσει.

 Μπορεί τα επιχειρήματά σου να είναι sound and valid, αλλά οι προθέσεις σου του είναι γνωστές: λες ό,τι λες, όχι γιατί αυτό πιστεύεις, αλλά γιατί είσαι παπαγαλάκι του κόμματος που υποστηρίζεις, γιατί πήρες γραμμή, γιατί είναι αδύνατον να μη λες αυτά που αυτός —ο βλαξ— θεωρεί αυτονόητα, αφού είναι αυτονόητα ντε, γιατί πληρώνεσαι, γιατί καπαρώνεις διορισμό για όταν εκλεγεί το κόμμα σου, γιατί θέλεις να εκλεγείς βουλευτής.

Ο βλαξ δεν είναι ποτέ καλόπιστος, δεν διαβάζει ποτέ αυτά που γράφεις αναγνωρίζοντάς σου το τεκμήριο της ειλικρίνειας. Το φάσμα του μπατζανάκη που θέλει να τον ρίξει για το προικώο στην Κυψέλη δεν τον αφήνει. Τον έμαθαν ότι καλόπιστοι είναι οι βλάκες και αυτός τρέμει μήπως τελικά είναι βλαξ. Και έτσι ανατροφοδοτείται ο φαύλος κύκλος της βλακείας.

Διότι, σε αντίθεση με αυτά που πιστεύει ο βλαξ, οι έξυπνοι άνθρωποι είναι καλόπιστοι ακόμα και όταν είναι επιθετικοί. Μένουν στα γεγονότα και στα επιχειρήματα και υποθέτουν ότι ο συνομιλητής τους εννοεί αυτά που λέει. Δεν θα ασχολούνταν διαφορετικά, ακριβώς επειδή τους ενδιαφέρει η ουσία. Αλλά είναι ανίσχυροι μπροστά στη βλακεία. Γιατί κουράζονται γρήγορα από τους βλάκες, ειδικά στη μαζική συσπείρωσή τους και στη διαδικτυακή εκδοχή τους.

 Και όταν οι βλάκες, εν είδει αυτοεκπληρούμενης προφητείας, εισπράξουν τα επίχειρα της ενοχλητικής και βαρετής βλακείας τους, συνήθως με την απόρριψη με τον τρόπο που τους αξίζει, έχουν πια πάρει την επιβεβαίωση της μικρής θεωρίας συνωμοσίας που κατασκεύασαν: για να αντιδράς έτσι, είχαν δίκιο.

 Σε τάπωσαν. Σιγά μην τους κοροϊδέψεις με τους περίτεχνους συλλογισμούς σου. Εσύ μπορεί να είσαι έξυπνος. Αλλά αυτοί είναι ξύπνιοι, σαν τον παππού τους στο χωριό που έκλεβε στο παζάρι γιατί ήξερε ότι θα τον κλέψουν στο ζύγι.

Γι’ αυτό προτιμώ τους ανόητους. Αυτοί τουλάχιστον είναι διασκεδαστικοί.

Γρηγόρης Φαρμάκης

ΠΗΓΗ...http://amagi.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Η αξία και η σημασία της συναισθηματικής έκφρασης - Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας – Ψυχολόγος

Η ΑΞΙΑ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας – Ψυχολόγος.

Θα ήθελα προκαταβολικά να αφιερώσω τις παρακάτω σημειώσεις σε όλους τους άνδρες αναγνώστες. Δεν ειρωνεύομαι καθόλου. Ως άνδρας και ο ίδιος ομολογώ ότι μπορώ να καταλάβω μία παραπάνω δυσκολία των ανδρών σε αυτό το θέμα: Την δυσκολία να εκφράσουν τα συναισθήματα τους. Να εκφραστούν συναισθηματικά.

Να βάλουν σε λόγια όλα όσα νιώθουν, ιδιαιτέρως όσα συναισθήματα εκδηλώνουν αγάπη, τρυφερότητα κι ακόμη περισσότερο φόβο, ανησυχία... Τι αδικία! Ένα τεράστιο στερεότυπο, σαν σύννεφο, απλώνεται πάνω απ'τα κεφάλια μας και μας στερεί να δούμε τον ήλιο: Το φως των συναισθημάτων μας, την αξία και τη σημασία τους. Ή μάλλον για την ακρίβεια, συχνά τα βλέπουμε αλλά δεν μπορούμε να τα εκφράσουμε. Δεν τολμάμε. Φοβόμαστε μην χαρακτηριστούμε αδύναμοι, ανίκανοι, “λίγοι”, μην νομίζουν οι άλλοι ότι δεν μπορούμε... << Γιατί πρέπει να τα μπορούμε όλα! Γιατί αλλιώς δεν αξίζει!>>.

Έχει μεγάλη σημασία να είμαστε και να παραμένουμε σε επαφή με τα συναισθήματα μας. Να έχουμε συνείδηση  του τι νιώθουμε κάθε στιγμή, τι αισθανόμαστε για αυτό ή για εκείνο, για τον έναν ή για τον άλλον... Όλα  τα συναισθήματα μας αξίζει να μπορούμε να τα καλοδεχόμαστε. Ακόμα και τα “αρνητικά” συναισθήματα έχουν την αξία τους, τη σημασία τους. Τα νιώθουμε γιατί υπάρχουν, γιατί κάτι, κάποιος, τα δημιούργησε, και εμείς καλό θα ήταν να μπορούμε να επεξεργαστούμε τα δεδομένα μας κάθε στιγμή γιατί αυτές οι στιγμές, το άθροισμα των στιγμών αυτών, είναι η ζωή μας.

Πρέπει να είμαστε ενσυναισθητικοί πρώτα με τον ίδιο μας τον εαυτό: αυτό είναι το διαβατήριο για να έχουμε ενσυναίσθηση και για όλους τους άλλους...

ΥΓ. Αν και το κείμενο αφιερώνεται στους άνδρες, δεν σημαίνει καθόλου ότι δεν αφορά και τις Γυναίκες! Το μήνυμα του κειμένου, η αξία και η σημασία της συναισθηματικής έκφρασης, αφορά τον κάθε έναν από εμάς που τον νοιάζει όχι μόνο να ξέρει τι θα πει αγάπη, καλοσύνη, θυμός, πίκρα, φόβος κλπ. αλλά τον νοιάζει επίσης, να ζήσει την ζωή του εμβαθύνοντας και σε ποιότητες πέραν του νου και της διανόησης, βουτώντας στον ωκεανό των συναισθημάτων, εμβαθύνοντας στην εμπειρία μιας ζωής βιωμένης ως το μεδούλι της...

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι  Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής, πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος.        τ. συνεργ. στο Ευγενίδειο Νοσ. Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”. www.xidaras.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Έρωτας – Ευφυΐα 1-0

Όσο έξυπνος/η και να είναι κάποιος αν τυχόν και ερωτευτεί τελείωσε. Η μόνη διαφορά με τους πιο «χαζούληδες» είναι ότι απολαμβάνουν τον έρωτα καλύτερα. Είτε γιατί δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει γύρω τους είτε γιατί απλά δεν τους κρατάει το μυαλό που λένε. Αλλά μεταξύ μας τώρα, αν είσαι πραγματικά ερωτευμένος και ο Αϊνστάιν να είσαι θα βρεθείς τόσο χαζός για έναν έρωτα.

Τα πιο τρελά πράγματα για το άλλο σου μισό θα τα κάνει ένας πραγματικά έξυπνος άνθρωπος.

Όχι τα πιο ρομαντικά, τα πιο τρελά.

Υπάρχει μεγάλη διαφορά σε αυτά τα δύο.

Ερωτεύονται δύσκολα, γιατί δε τους κεντρίζει η ομορφιά τόσο όσο σε άλλους, αλλά το πόσο θα μπορέσει ο «αντίπαλος» (γιατί ο έρωτας είναι μια μάχη χωρίς νικητή) να παίξει με το μυαλό του. Δε κάνουν εύκολα σχέσεις, βαριούνται τους πάντες και τα πάντα. Περνάνε καλά ένα μήνα άντε το πολύ δύο, και μετά αντίο.

Αυτοί είναι οι γνωστοί κομπλεξικοί για εμάς τις γυναίκες και τους κρίνουμε σε κάθε κουτσομπολίστικο καφέ που πάμε. "Α, τον είδες αυτόν; Πάλι πήγε με κάποια την κορόιδευε έναν μήνα και την παράτησε όπως κάνει με όλες άλλωστε". Δεν αναρωτήθηκε ποτέ καμία γιατί την παράτησε. Αν με κάποιον άνθρωπο δεν έχεις να συζητήσεις κάτι, να πεις δύο κουβέντες, να πιάσεις ένα θέμα και να το αναλύσεις, δε μιλάμε για πυρινική φυσική ή για τα πολιτικά της χώρας, κάτι άλλο πιο απλό. Πως να τον κρατήσεις; Πως να ασχοληθεί μαζί σου αν σε βαριέται στα 10 πρώτα λεπτά;

Μια γυναίκα έξυπνη είναι πιο δύσκολο να κάνει σχέση, και αν έχει κάνει θα είναι μακροχρόνια.

Γιατί πολύ απλά έχει βρει έναν άνθρωπο να συζητάει.

Τις πιο έξυπνες γυναίκες που ξέρω στη ζωή μου είναι μόνες τους. Από επιλογή.

Οι άλλες είναι με σχέση. Οι υπόλοιπες απλά είναι λίγο πιο ρομαντικές και χάνουν την εξυπνάδα τους.

Εκείνες τις ζηλεύω. Παράφορα.

Είναι μεγάλο πράγμα να μην αναλύεις τα πάντα, να είσαι διατεθειμένη να ζήσεις κάτι και όπου βγει. Να μη σε ενδιαφέρει και πολύ πως θα σε χαρακτηρίσουν, θύτη ή θύμα.

Υπάρχουν και άλλες γυναίκες με την ταμπέλα έξυπνες. Αυτές που τον θέλουν τον άλλον αλλά αν δε δουν ανταπόκριση τα παρατάνε. Για μένα αυτές είναι οι πιο χαζές. Ξεκάθαρα.

Εξυπνάδα είναι να μη σε θέλει ο άλλος είτε γιατί δεν έχεις μπλε μάτια, ή δεν είσαι ξανθιά με 1,60 πόδι είτε έχεις παραπάνω κιλά. Έχεις κάτι άλλο όμως, μυαλό. Που αυτό όσο γυμναστήριο, όσο σολάριουμ και να κάνεις δε το αποκτάς. Γι'αυτό και είστε χαζές, γιατί είστε τρομακτικά έξυπνες και αφήνετε αυτό που θέλετε ενώ έχετε το ιδανικό εργαλείο. Εδώ ο George Clooney τόσα μοντέλα δίπλα του, και παντρεύτηκε τη δικηγόρο με τα πεταχτά αυτιά. Δεν νομίζω να είναι τυχαίο..

Ένας άντρας έξυπνος είναι ο πιο εκνευριστικός που θα έρθει στη ζωή σου. Όχι επειδή κάνει πως τα ξέρει όλα, επειδή κάνει πως δε καταλαβαίνει.

Είναι εκνευριστικός γιατί όπως ανέφερα πιο πριν, τους βγάζουμε κομπλεξικούς και φαλοκράτες επειδή δε συμπεριφέρονται ωραία.

Ε ναι, γιατί ποτέ καμία δεν έδειξε τον πραγματικό της εαυτό. Αν κάποια είναι όντως έξυπνη (καλά θα χαζέψει βέβαια στη πορεία με αυτόν που θα μπλέξει) θα το καταλάβει ο άλλος και εκεί θα αρχίσει πραγματικά ο πόλεμος. Ένας πόλεμος που πιο όμορφος δεν έχει ξανά υπάρξει.

Ένας άντρας έξυπνος, με μια έξυπνη γυναίκα. Τίποτα πιο διεγερτικό από αυτό, και τίποτα πιο εύκολο.

Εκεί όμως ένας μεγάλος έρωτας ξεκινάει, που θα νιώθει ο ένας για τον άλλον ουσιαστικά πράγματα, που θα συζητάς ώρες ατελείωτες, που θα τσακώνεσαι και θα χάνεσαι για κανά μήνα και μετά απ όλα αυτά θα φέρεσαι πιο χαζός και από τον χαζό.

Εσύ όμως μπορείς να γίνεις χαζός, οι άλλοι που είναι ήδη;;

Μπέρδεμα...

Βιβή Μπουγιούρα

Πηγή: refeel.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Στεναχώρια και υγεία..

Γράφει η  Μαρία Σκαμπαρδώνη

Η στεναχώρια διαρκεί περισσότερο από κάθε άλλο συναίσθημα. Αυτό μας δείχνει πόσο καταλυτική είναι η δύναμή της και πόσο μεγάλη ζημιά μπορεί να επιφέρει ακόμα και στη σωματική μας υγεία. Η ψυχή μας αλληλεπιδρά συνεχώς με το σώμα μας, με το τελευταίο να είναι ο μόνιμος εκφραστής, αλλά και το ‘’εύκολο θύμα’’ της άσχημης ψυχικής μας κατάστασης.

Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της Ιατρικής, είχε πρώτος αναφέρει τη στεναχώρια ως την ‘’πηγή όλων των ασθενειών’’. Είναι γεγονός ότι ο κάθε ανθρώπινος οργανισμός περιέχει και καρκινικά κύτταρα τα οποία σε στιγμές έντονης θλίψης και μεγάλης στεναχώριας βρίσκουν την ευκαιρία και αναπτύσσονται. Η βλαπτική επίδραση της στεναχώριας είναι τόσο μεγάλη που έχει διαπιστωθεί ότι εμφράγματα και καρδιακά επεισόδια στο μεγαλύτερο τους βαθμό συνδέονται με κάποια εξαιρετικά αγχωτική και επώδυνη κατάσταση.

Τα όργανα του ανθρώπινου σώματος επηρεάζονται το καθένα ξεχωριστά από την έντονη στεναχώρια. Η λειτουργία του μεγαλύτερου αδένα του σώματός μας, του θυρεοειδή, επηρεάζεται έντονα με διαταραχές που αφορούν τις ορμόνες που εκκρίνει, η πεπτική λειτουργία αποκτά σημαντικά προβλήματα όπως δυσκοιλιότητα, γαστρίτιδα, γαστρορραγία και έντονο κοιλόπονο. Η καρδιά μας ‘’λυγίζει’’ μπροστά στη δύναμη της στεναχώριας, αφού αρρυθμία, αύξηση της πίεσης, δυσφορία, και στη χειρότερη περίπτωση και έμφραγμα. Το αναπνευστικό μας σύστημα υπολειτουργεί με δυσκολίες που αφορούν την αναπνοή και ανοίγει το δρόμο για τη δημιουργία παθήσεων, όπως το άσθμα και η δύσπνοια. Το δέρμα μας αποτελεί το πιο συχνό «θύμα» της στεναχώριας, αφού οι περισσότερες δερματικές παθήσεις (δερματίτιδα, εκζέματα, κοκκινίλες), οφείλονται στο μεγαλύτερο βαθμό τους στην άσχημη ψυχολογία και τη στεναχώρια. Τα μαλλιά πολλές φορές εξαιτίας της μεγάλης στεναχώρια εμφανίζουν τριχόπτωση και ελάττωση της ποιότητάς τους. Τα εγκεφαλικά επεισόδια συνδέονται με την άσχημη ψυχολογική κατάσταση που βρισκόταν συνήθως πριν το γεγονός ο πάσχων , και αυτό διότι η έντονη στεναχώρια δυσκολεύει τη σωστή κυκλοφορία του αίματος.

Οι άσχημες διαπροσωπικές σχέσεις, οικονομικά προβλήματα, η δύσκολη καθημερινότητα και επαγγελματικές ή συναισθηματικές απογοητεύσεις, εντείνουν τη στεναχώρια μας τις περισσότερες φορές. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να προστατεύσει τον εαυτό του, τη ζωή του;

• Με το να υιοθετήσει έναν τρόπο ζωής στον οποίο αποφεύγει συνήθειες οι οποίες έχουν αποδειχθεί ότι είναι βλαπτικές για την υγεία μας. Το κάπνισμα, το ποτό και η ανθυγιεινή διατροφή εντείνει πολλές φορές τη διόγκωση του προβλήματος. Η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, η καλή διατροφή, η άθληση και ενασχόληση με αθλήματα και ο επαρκής ύπνος βοηθούν στο να νοιώθουμε ελκυστικοί, όμορφοι και συμβάλλουν στη διατήρηση της υγείας μας.

• Με το να μην φορτωνόμαστε όλες τις επιθυμίες και τα θέλω των άλλων. Πολλές φορές η στεναχώρια απορρέει από τη διαπίστωση ότι δε μπορούμε να ικανοποιήσουμε – και είναι λογικό – τις επιθυμίες όλων και ίσως νοιώθουμε, λανθασμένα, να φοβόμαστε μήπως οι άλλοι αποσύρουν την αγάπη τους. Τα παιδιά πολλές φορές νοιώθουν στεναχώρια επειδή νοιώθουν ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των γονιών, ένας άνεργος μπορεί να νοιώθει στεναχώρια επειδή δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του. Με το να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας τις ανάγκες και τα δικά μας θέλω και το γεγονός ότι δεν μπορούμε να ευχαριστούμε τους πάντες, αποβάλλουμε από μέσα μας τη στεναχώρια και τις ενοχές που προκύπτουν από το βάρος της μη εκπλήρωσης των προσδοκιών των άλλων.

• Με το να μη μεγεθύνουμε με το μυαλό μας διάφορες καταστάσεις, χωρίς να έχουμε – όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές- επίγνωση της πραγματικότητας και όλων των γεγονότων. Με το να γνωρίζουμε την αλήθεια μίας κατάστασης, χωρίς να υπερβάλλουμε και να φτιάχνουμε σενάρια καταστροφής, μειώνουμε τη στεναχώρια.

• Με το να αποδεχτούμε ότι κάποιες καταστάσεις δεν αλλάζουν. Ένας κακός χωρισμός , μία απώλεια, μία αποτυχία στις εξετάσεις αργά ή γρήγορα θα κάνει την εμφάνιση στη ζωή του κάθε ανθρώπου. Η στεναχώρια για κάτι που μπορεί να μην αλλάξει, είναι και καταστροφική και περιττή. Ας αναλογιστεί ο κάθε άνθρωπος τι μπορεί να τον διδάξει μία επώδυνη κατάσταση. Η αποδοχή, πολλές φορές, είναι φάρμακο.

• Με το να απομακρυνόμαστε από τους τοξικούς ανθρώπους. Οι άνθρωποι που δε μας εκτιμούν, μας φθονούν ή μας βλάπτουν δεν έχουν θέση στη ζωής μας, μόνο στεναχώρια μας προσφέρουν.

• Με το να προσέχουμε την υγεία μας. Η παρακολούθηση της υγείας μας , μας προφυλάσσει και μας προστατεύει από ανυπόστατα -μερικές φορές- σενάρια.

• Με το να αρχίσουμε να εκτιμάμε τα καλά πράγματα που μας προσφέρει η ζωή. Πολλές φορές θεωρούμε δεδομένα πράγματα όπως ο ήλιος, μία βόλτα με φίλους, το να δούμε μία ταινία ή το γεγονός ότι ξυπνήσαμε και γεμίζουμε στεναχώρια για όλα αυτά που δεν έχουμε. Με το να αρχίσουμε να εκτιμάμε κάθε τι στη ζωή, τότε θα διώξουμε τον αρνητισμό.

Η στεναχώρια εξασθενεί τις άμυνες του οργανισμού μας και οφείλουμε να το γνωρίζουμε, ώστε να προστατεύουμε τον εαυτό μας όσο περισσότερο μπορούμε από αυτό το καταστροφικό συναίσθημα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι τίποτα δεν είναι ανώτερο ή σπουδαιότερο από τη ζωή και την υγεία μας, όλα τα άλλα μπροστά σε αυτά είναι ασήμαντα.

ΠΗΓΗ...http://www.o-klooun.com

Διαβάστε Περισσότερα

Πως μπορούμε να τιθασεύσουμε τον «εσωτερικό κριτή»;

Όλοι γνωρίζουμε τη γκρινιάρικη φωνή μέσα μας που μας λέει ότι είμαστε ανεπαρκείς και μας θυμίζει τις αποτυχίες μας. Μερικές φορές ακούμε μια φωνή που μας προειδοποιεί να μην κάνουμε μεγαλεπήβολα σχέδια, να μη στοχεύουμε πολύ ψηλά ή να μην είμαστε τόσο σίγουροι για τον εαυτό μας. Ο «εσωτερικός κριτής» είναι αποτέλεσμα των εμπειριών μας και εξαρτημένης μάθησης.

Κρατά τα απομεινάρια των ελπίδων και των φόβων των γονέων μας, για μας και για τους εαυτούς τους, της σχολικής μας ιστορίας, της θρησκευτικής μας ανατροφής και της ανταγωνιστικής κουλτούρας στην οποία ζούμε.

Όταν καταφέρουμε να γνωρίσουμε τον «εσωτερικό μας κριτή» με ανοιχτή διάθεση και ενδιαφέρον, θα ανακαλύψουμε με έκπληξη ότι το βαθύτερο κίνητρό του είναι στην πραγματικότητα να μας προστατεύσει. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, αν λάβουμε υπόψη πόσο απαίσιο είναι να ακούμε αυτές τις αρνητικές κουβέντες και τις περιοριστικές προειδοποιήσεις. Ωστόσο, σε τελική ανάλυση, προσπαθεί να προστατεύσει εύθραυστα μέρη της προσωπικότητάς μας που έχουν τραυματιστεί στο παρελθόν. Στον πυρήνα αυτής της γκρινιάρικης φωνής είναι η επιθυμία του «εσωτερικού κριτή» να είμαστε ασφαλείς και απαλλαγμένοι από την απογοήτευση και την ταπείνωση.

Ο «εσωτερικός κριτής» έχει παλιές, ξεπερασμένες ιδέες για μας και μεταφέρει απαρχαιωμένες εικόνες του ποιοι είμαστε και τι ικανότητες έχουμε. Όπως ένας ενήλικας που πάει στη δουλειά με τα ρούχα ενός μικρού παιδιού, η εικόνα του για μας είναι παρωχημένη και δεν ταιριάζει με την τρέχουσα κατάσταση της ζωής μας, τις δεξιότητες ή την εμπειρία μας. Έτσι, οι προσπάθειές του να μας προστατεύσει, μας κάνουν να αμφισβητούμε τον εαυτό μας και να νιώθουμε αποθαρρυμένοι και ανεπαρκείς.

Πως μπορείτε να διαχειριστείτε τον εσωτερικό σας κριτή:

1. Χρειάζεται να διαχωριστείτε απ’ αυτόν. Είναι απλά ένα μέρος του εαυτού σας.

Ένα μεγάλο βήμα είναι να συνειδητοποιήσετε ότι αυτή η φωνή είναι μόνο ένα μέρος του εαυτού σας που έχει τα δικά του κίνητρα και κοσμοθεωρία. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να διαχωριστείτε από το μέρος αυτό και να πάρετε κάποια απόσταση. Μπορείτε να επιλέξετε να τον ακούσετε ή να μην τον ακούσετε. Αντί να εκφοβίζεστε από την αρνητική φλυαρία του, μπορείτε να πάρετε τον έλεγχο είτε λέγοντάς του να «κάνει πίσω», να απομακρυνθεί, γιατί είστε απασχολημένοι με κάτι άλλο σημαντικό ή να αποφασίσετε να ενδιαφερθείτε για την βαθύτερη πρόθεσή του.

Διαχωρισμός σημαίνει γείωση στον Αυθεντικό Εαυτό σας. Η διαδικασία αυτή υποστηρίζεται από διαλογιστικές και πνευματικές πρακτικές και την καλή φροντίδα του εαυτού.

2. Ενημερώστε, εκσυγχρονίστε αυτό το μέρος του εαυτού σας.

Μόλις έρθετε σε επαφή με αυτό το επικριτικό μέρος και αρχίσετε διάλογο μαζί του, μπορείτε να το ρωτήσετε πόσο χρονών πιστεύει ότι είστε. Τις περισσότερες φορές θα ανακαλύψετε ότι αυτό το μέρος εξακολουθεί να πιστεύει ότι είστε ένα μικρό παιδί σε μια δύσκολη κατάσταση. Οι σφοδρές προσπάθειες του να σας προστατεύσει από εκ νέου τραυματισμό και ταπείνωση, κατευθύνονται από τις πεποιθήσεις που αναπτύχθηκαν εκείνη την εποχή. Δείχνοντας σε αυτό το μέρος, ποιος είστε πραγματικά σήμερα, τις ικανότητες που έχετε αναπτύξει, την εμπειρία που έχετε αποκτήσει και την ελευθερία που απολαμβάνετε, θα είναι περισσότερο σε θέση να αφήσει τους παλιούς του φόβους και ανησυχίες.

3. Καθοδηγήστε τη διαδικασία. Αναπτύξτε έναν εσωτερικό «Υποστηρικτή».

Μπορείτε να δημιουργήσετε μια θετική, υποστηρικτική πλευρά του εαυτού σας, έναν εσωτερικό «Υποστηρικτή», ο οποίος θα σας καθοδηγήσει στη δουλειά σας με τον εσωτερικό «κριτή» και να αναπτύξετε τις θετικές σας ποιότητες.

Ο εσωτερικός «Υποστηρικτής»:

· Μοιάζει με τη φωνή μιας καλής μητέρας που σας υπενθυμίζει την αξία και τις ικανότητές σας. Σας ενθαρρύνει να πάρετε τα εύλογα ρίσκα για να αποκτήσετε αυτό που επιθυμείτε και αξίζετε.

· Έχει το θάρρος να πάρει θέση ως προς τον εσωτερικό «κριτή» όταν είναι απαραίτητο και να του πει να σας αφήσει ήσυχο. Όταν ο εσωτερικός «κριτής» σας ενοχλεί, ο εσωτερικός «Υποστηρικτής» μπορεί να τον κοιτάξει στα μάτια και να του πει «Αυτό δεν βοηθάει!» ή «Αυτή δεν είναι μια καλή στιγμή!».

· Σας βοηθάει να αναπτύξετε ένα σχέδιο, βήμα-προς-βήμα, για να πετύχετε αυτό που θέλετε.

· Παρέχει φροντίδα στα ευάλωτα μέρη σας που προσπαθεί να «προστατεύσει» ο εσωτερικός «κριτής».

Για να δημιουργήσετε έναν εσωτερικό «Υποστηρικτή», μπορείτε να αντλήσετε στοιχεία από θετικές εμπειρίες και σκέψεις που είχατε στο παρελθόν ή να εμπνευστείτε από τη μυθολογία, τη λογοτεχνία ή το σύγχρονο πολιτισμό. Μπορείτε να ενσωματώσετε τις κατάλληλες ποιότητες ενός σημαντικού προσώπου, ανθρωπολόγου, φιλόσοφου, οραματιστή κοκ., ενός πνευματικού ανθρώπου, ακόμη ενός χαρακτήρα του κινηματογράφου.

Αυτός ο «εσωτερικός υποστηρικτής» θα είναι εκεί για να σας αγαπά και να σας στηρίζει καθώς κινείστε προς τους προσωπικούς σας στόχους.

Καλή επιτυχία!

Παναγιώτα Δ. Κυπραίου, Σωματική & Gestalt Ψυχοθεραπεύτρια (ECP), Συντονίστρια Σχολών Γονέων, Επόπτρια Σωματικής Ψυχοθεραπείας

ΠΗΓΗ...http://www.psychotherapeia.net.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
μπόρεσα να καταλάβω ότι,
ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη απλώς με
προειδοποιούσαν να μη ζω ενάντια
στην αλήθεια της ζωής μου.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε
ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
κατάλαβα σε τι δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος,
όταν του επέβαλα τις επιθυμίες μου.
Και όταν μάλιστα δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή
και ούτε ήταν έτοιμος ο άνθρωπος,
ακόμα και αν αυτός ήμουν εγώ.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε
ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
έπαψα να λαχταρώ για μια άλλη ζωή
και έβλεπα γύρω μου ότι τα πάντα μου έλεγαν
να μεγαλώσω.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε
ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
κατάλαβα ότι σε κάθε περίσταση ήμουν στο κατάλληλο μέρος
και πάντα στην κατάλληλη στιγμή.
Αυτό με έκανε να γαληνέψω.
Σήμερα, ξέρω ότι αυτό το λέμε
ΑΛΗΘΕΙΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
έπαψα να στερούμαι τον ελεύθερο χρόνο μου και
να κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον.
Σήμερα, κάνω μόνο ότι μου αρέσει και με γεμίζει χαρά,
o,τι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά.
Με το δικό μου τρόπο και με τους δικούς μου ρυθμούς.
Σήμερα, ξέρω ότι αυτό το λέμε
ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
απελευθερώθηκα από ότι δεν ήταν υγιεινό για μένα.
Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και
οτιδήποτε με απομάκρυνε από τον εαυτό μου.
Παλιά, αυτό το έλεγα "υγιή εγωισμό".
Σήμερα, ξέρω ότι αυτό το λέμε
ΑΥΤΑΓΑΠΗ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
έπαψα να έχω πάντα δίκιο. Έτσι έσφαλα πολύ λιγότερο.
Σήμερα, ξέρω ότι αυτό το λέμε
ΑΠΛΟΤΗΤΑ

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
αρνήθηκα να συνεχίσω να ζω στο παρελθόν μου
και να ανησυχώ για το μέλλον μου.
Τώρα ζω κάθε μέρα την κάθε στιγμή
που ξέρω ότι ΟΛΑ συμβαίνουν.
Σήμερα, ξέρω ότι αυτό το λέμε
ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
συνειδητοποίησα ότι, οι σκέψεις μου με έκαναν
ένα άτομο μίζερο και άρρωστο.
Όταν επικαλέστηκα την δύναμη της καρδιάς μου,
η λογική μου βρήκε ένα πολύτιμο σύμμαχο.
Σήμερα, αυτό το λέω
ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
κατάλαβα ότι, δεν πρέπει να φοβόμαστε
τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις και οποιαδήποτε
προβλήματα αντιμετωπίζουμε
με τον εαυτό μας ή με τους άλλους.
Αυτό το λέμε
ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ.

Ξέρω ότι από τις εκρήξεις στο Σύμπαν
γεννιούνται νέα αστέρια.
Σήμερα ξέρω ότι,
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Είναι από το βιβλίο «When I loved myself enough» των Kim & Alison McMillen.

Λέγεται ότι το περιέλαβε ο Τσάρλι Τσάπλιν σε ομιλία του στα 70στά γενέθλιά του.





ΠΗΓΗ...http://www.psychotherapeia.net.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που βλέπεις…

Της Δόμνας Παπαγεωργίου.

Θυμάμαι ακόμα τον τοίχο του μαγαζιού που το διάβασα.
Θυμάμαι ακόμα τη στιγμή που το πρωτοαντίκρισα.
Το διάβαζα, το ξαναδιάβαζα…
Και ενώ καταλάβαινα τι λέει,
ένιωθα ότι κάτι χάνω…
Και υπήρξαν και άλλες φορές που πήγα σε εκείνο το μαγαζί.
Και υπήρξαν κι άλλες προσπάθειες να ανακαλύψω τι χάνω .
Τζάμπα κόπος.
Μέχρι που κάποια στιγμή χωρίς να το συνειδητοποιήσω απλά σταμάτησα.
Μέχρι που κάποια στιγμή …τη χρονιά αυτή … «με χτύπησε!»
Ανακάλυψη!
Αν δεν κοιτάω εκεί που θέλω να πάω,
θα πάω εκεί που βλέπω!
Το είπα με καθαρή φωνή και ένιωθα τη φράση!
Δεν την κατανοούσα απλά, την αισθανόμουνα συγχρόνως!
Μαγεία!
Άνοιξε ένας ολόκληρος κόσμος μπροστά στα μάτια μου!
Αν δεν κοιτάω εκεί που θέλω να πάω ,
θα πάω εκεί που βλέπω!
Αν δεν κοιτάω εκεί που θέλω να πάω ,
θα πάω εκεί που βλέπω.
Δηλαδή :
Τι επιλέγω;
Να ρισκάρω;
Να κατευθυνθώ και να ακολουθήσω το ή τα θέλω μου;
Ή επιλέγω την ασφάλεια;
Και υπάρχει μία  σωστή απάντηση;
Είναι υποχρεωτικό κανείς να ρισκάρει συνέχεια ;
Είναι για το καλό του το να ακολουθεί όλες του τις παρορμήσεις;
Και από την άλλη , είναι για το καλό του να μην ακολουθεί όλα τα δεν θέλω του;
Προσωπικά δεν νομίζω ότι υπάρχει μια χρυσή συνταγή επιτυχίας.
Για κάθε άνθρωπο είναι μοναδική .
Πάρα ταύτα υπάρχουν πράγματα που κανείς έχει να αφήσει πίσω του καθώς προχωρά στη ζωή του.
Απαιτήσεις , προσδοκίες, θέλω και δεν θέλω άλλων, φόβους και φοβίες, στερεότυπα, αντιλήψεις και πιστεύω που μέχρι κάποια στιγμή στη ζωή του μπορεί και να το έσωσαν .
Έχει να αναθεωρήσει απόψεις  που κάπου κάπως κάποτε του πρόσφεραν, ασφάλεια  και ίσως να του έδιναν εισιτήριο εισόδου στο ανήκειν. Και ίσως όλα αυτά να ήταν μια ψευδαίσθηση και να μην τη χρειάζεται πια.
Και ίσως έτσι να είναι ένας τρόπος να είναι  κάθε φορά  ένα βήμα πιο κοντά στα θέλω του. Μα και στα δεν θέλω του.
Έτσι ίσως να είναι ο καθένας ένα βήμα πιο κοντά στον εαυτό του.
Και ίσως έτσι να νιώσει πιο ασφαλής κανείς μέσα του.
Και ίσως έτσι να βρει τη δύναμη  να ακολουθήσει τα θέλω του.
Εκείνα τα θέλω του που είναι κάτι παραπάνω από μια παρόρμηση της στιγμής.
Δεν τα υποτιμώ.
Έχουν και αυτά τη σημασία τους.
Αλλά, υπάρχουν και εκείνα τα θέλω…
Εκείνα τα θέλω που δεν είναι εκεί που κοιτάω.
Εκείνα τα θέλω που τα θέλω και βρίσκει κανείς τον τρόπο να τα φτάσει.
Εκείνα τα θέλω που όταν τα ζήσει κανείς νιώθει το μέσα του να χοροπηδάει , να πάλλεται!
Που σε ξυπνάνε!
Που σε κάνουν να χαμογελάς από την καρδιά σου!
Που σε κάνουν να θες να φωνάξεις από χαρά όταν τα ανακαλύπτεις!
Που  νιώθεις ότι είναι κομμάτι σου!
Που θες να τα πραγματοποιήσεις!
Που θες να τα ζήσεις!
Για εκείνα τα θέλω μιλάω.
Και αν αγαπάς και σέβεσαι τον εαυτό σου, αξίζει να τα ακούσεις και να βρεις τον δικό σου τρόπο να τα πραγματοποιήσεις.
Αξίζει να πάρει κανείς ένα ρίσκο για να ακολουθήσει τα θέλω του.

Υ.Γ.: Ποτέ δεν είναι αργά να αρχίσεις.




ΠΗΓΗ...http://www.anapnoes.gr

Διαβάστε Περισσότερα