Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Κυριακή 28 Αυγούστου 2016

Think for yourself, βιντεάκι για το πώς κρίνουμε τους άλλους



Τα φαινόμενα πολύ συχνά απατούν. Σε μια εποχή μάλιστα που οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα καλά κρατούν, το μυαλό παίζει πολλές φορές "επικίνδυνα" παιχνίδια.


Τα κριτήρια με τα οποία αξιολογούνται ή κρίνονται οι όποιοι άλλοι συχνά είναι παραπλανητικά ή ακόμη και αδίκως ενοχοποιητικά.


Δείτε το παρακάτω βιντεάκι. 

Αγάπη άνευ όρων, αλλά με όρια



Η μεγάλη παιδαγωγός του 20ου αιώνα Μαρία Μοντεσσόρι, έλεγε ότι το παιδί έχει ένα σημαντικότατο σκοπό να επιτύχει: με τη βοήθεια του περιβάλλοντος πρέπει να φτιάξει έναν Άνθρωπο.

Και αυτή η δήλωση είναι σημαντική επειδή μας δείχνει ότι το παιδί θα φτιάξει τον Άνθρωπο και όχι εμείς. Οι γονείς μπορούν μονάχα να βοηθήσουν, σαν συνοδοί και σαν υπηρέτες, και όχι να αποφασίσουν αυτοί τι είδους άνθρωπος θα φτιαχτεί!
Το παιδί στην πορεία του προς την ωριμότητα και την οικοδόμηση της προσωπικότητας του χρειάζεται πολλά από το περιβάλλον του. Κυρίως όμως χρειάζεται «αγάπη άνευ όρων» και «όρια».
Αγάπη άνευ όρων σημαίνει ότι το παιδί χρειάζεται να αγαπιέται από το περιβάλλον όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι. Για παράδειγμα, αν ένα παιδί γεννηθεί με κλίση στη μουσική, θα πρέπει να αγαπηθεί ως παιδί με τη συγκεκριμένη κλίση για να αναπτυχθεί και να ευτυχήσει. Αν δεν γίνει αποδεκτό ως τέτοιο παιδί, και επιχειρηθεί να γίνει κάτι άλλο, θα καταλήξει να γίνει ένα δυστυχισμένο παιδί που δεν έγινε τίποτα.
Φυσικά για τους γονείς αυτό δεν είναι εύκολο. Το πιο χτυπητό παράδειγμα μη – αποδοχής είναι όταν τα παιδιά εμφανίσουν κάποια μόνιμη αναπηρία, όπως σύνδρομο Down ή αυτισμό. Συνήθως οι γονείς καταρρακώνονται επειδή το γεγονός αυτό καταρρίπτει για πάντα τα όνειρα τους για την κοινωνική τους αναγνώριση μέσω του παιδιού τους.
Ακόμη και μορφωμένοι ή καλλιεργημένοι κατά τα άλλα γονείς μπορεί να αρνούνται για χρόνια το πρόβλημα του παιδιού τους, με αποτέλεσμα να μη ζητούν νωρίς βοήθεια και να επιτείνονται χωρίς λόγο οι δυσκολίες του παιδιού.
Όρια σημαίνει ότι το παιδί επιτρέπεται να κάνει κάποια πράγματα ενώ κάποια άλλα όχι. Για παράδειγμα, δεν θα πρέπει να εισβάλλει χωρίς να ζητήσει άδεια στην κρεβατοκάμαρα των γονιών, ή δεν θα πρέπει να κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι με έναν γονιό. Επίσης χρειάζεται να εμπεδώσει ότι και οι γονείς έχουν προσωπικό χρόνο και δικαίωμα στην ξεκούραση, και επομένως κάποιες ώρες δεν θα είναι διαθέσιμοι.
Με τον ίδιο τρόπο, η ψυχαγωγία της οικογένειας θα περιλαμβάνει ευχάριστες ασχολίες και για τα παιδιά αλλά και για τους γονείς. Η υπερβολική ενασχόληση με τα παιδιά, η μετατροπή τους σε μικρούς τύραννους και η διαρκής «θυσία» των γονιών κάνει κακό και στους δύο.
Οι μεν γονείς δεν ζουν μία ζωή αυτόνομη με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσονται νοητικά και ψυχολογικά, να κουράζονται και να βαριούνται, τα δε παιδιά παίρνουν το λάθος μήνυμα ότι τα πάντα είναι δικά τους και έχουν μόνο δικαιώματα και όχι υποχρεώσεις.
Η κάθε συναισθηματική σχέση βρίσκεται στο καλύτερο επίπεδο της όταν μοιάζει με ένα χορό τάγκο. Τα δύο μέρη (δύο εραστές, κάποιοι φίλοι, δύο σύζυγοι, γονείς και παιδιά κ.α.) δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ μακριά (αγάπη) ούτε πολύ κοντά (όρια).
Ο συνδυασμός αγάπης και ορίων επιτρέπει σε όλους να συμβιώνουν, να καλύπτουν τις συναισθηματικές τους ανάγκες και ταυτόχρονα να «παίρνουν αέρα» και να αναπτύσσονται. Έτσι, ανανεώνουν την προσωπικότητα και τη ζωή τους και μπορούν να εμπλουτίζουν τις κοινωνικές τους σχέσεις με νέα στοιχεία, κρατώντας τες πάντα ζωντανές και λειτουργικές.

Του Γιάννη Βελίκη




Πηγή: sites.google.com

8 φράσεις που φανερώνουν ανθρώπους με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη


Κουβέντες που αλλάζουν τον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν στη δουλειά, στις σχέσεις, σε κάθε είδους κοινωνική ομάδα.
Η ζωή – επαγγελματική και προσωπική – είναι ένα παιχνίδι ελιγμών και αμοιβαίων υποχωρήσεων και συμβιβασμών. Ωστόσο, αν η ευφυΐα κάνει τη μισή δουλειά σε ό,τι αφορά το παραπάνω, η συναισθηματική νοημοσύνη σφραγίζει όλες τις συμπεριφορές που μας κάνουν μέλη μιας ομάδας.
Aκόμη, όμως, κι αν δεν υπάρχει λύση στο πρόβλημα, ξέρουν ότι πρέπει να το διαχειριστούν, χωρίς παράπονο και περιττή γκρίνια.
Η ενσυναίσθηση, η εμψύχωση, η κατανόηση στα προβλήματα των άλλων μας βοηθά τόσο στο να διεκπεραιώνουμε προβλήματα και κρίσεις με επιτυχία, όσο και στο να δημιουργούμε το κλίμα και τις συνθήκες μέσα στα οποία θέλουμε και εμείς να ζούμε.
1. «Εγώ στη θέση σου δεν θα ανησυχούσα γι’ αυτό». Οι άνθρωποι με πραγματική αυτοπεποίθηση δεν χρειάζεται να παρηγορήσουν ή να καθησυχάσουν έναν φίλο που ανησυχεί. Ξέρουν ότι εκείνο που πρέπει να κάνουν είναι τον τονώσουν, να δώσουν κουράγιο και όχι να χαρούν με τις πληγές ή τις αγωνίες του.
2. «Κυνήγα το». Το όνειρο σου, το κορίτσι ή το αγόρι που αγαπάς, τη δουλειά που θες, την προαγωγή. Εκεί που οι άλλοι βλέπουν αδιέξοδο, κάποιος με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη μπορεί να διακρίνει την επιθυμία ενός φίλου για κάτι. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να τον προτρέψει σ’ αυτό.
3. «Ο τρόπος σου να το κάνεις, εμένα με καλύπτει». Κάποιος σας αναλύει τη στρατηγική του για να πετύχει κάτι. Αν όντως συμφωνείτε με αυτήν, μην μπείτε στη διαδικασία να του πείτε τι θα κάνατε εσείς. Αν έτσι το βλέπει, έτσι είναι. Ενθαρρύνετε τον με ειλικρίνεια και φυσικά μόνο στην περίπτωση που συμφωνείτε.
4. «Καταλαβαίνω την αφετηρία της σκέψης σου». Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να μπαίνουμε στη θέση τους. Να μην τους κρίνουμε για τον τρόπο που σκέφτονται ή αντιδρούν σε μια δύσκολη στιγμή. Καμιά φορά το μόνο που χρειάζεται για να πάρουν μια απόφαση είναι κάποιος που καταλαβαίνει τι περνούν.
5. «Πες μου κι άλλα». Εκτός από το να συναισθανόμαστε τους άλλους, είναι σημαντικό να τους ενθαρρύνουμε να ανοιχτούν, να μιλήσουν, να πιστέψουν ότι αυτό που τους απασχολεί είναι ενδιαφέρον και μπορούν να μιλήσουν γι’ αυτό σε κάποιον που θα καταλάβει. Ακόμη κι αν κάποτε αποδεικνύεται βαρετό, το να ρωτάμε πληροφορίες για κάτι που προβληματίζει κάποιον είναι ο καλύτερος τρόπος για να δείξουμε το ενδιαφέρον μας.
6. «Μπορείς να με βοηθήσεις;». Δεν χρειάζεται πάντα να ζητήσουμε ή να απαιτήσουμε κάτι. Μπορούμε απλώς να ζητήσουμε λίγη βοήθεια. Όλοι μας θέλουμε να νιώθουμε χρήσιμοι, ότι συμβάλλαμε ώστε κάποιος φίλος ή συνεργάτης να πετύχει κάτι. Με την ευγένεια επιτυγχάνουμε περισσότερα, απ’ ό,τι με μία προσταγή.
7. «Θα σκεφτώ να σου βρω μια λύση». Είναι μια απάντηση που καθησυχάζει, αλλά και κινητοποιεί. Ακόμη κι αν δεν επιστρέψετε με μία σούπερ εναλλακτική, τουλάχιστον έχετε δώσει το μήνυμα σ’ αυτόν που ζήτησε τη βοήθεια σας ότι δεν είναι μόνος. Κι αυτό καμιά φορά είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για να βρει κανείς απάντηση σ’ αυτό που τον προβληματίζει.
8. «Έκανα λάθος, είχες δίκιο». Μια χρυσή κουβέντα που λύνει επί τόπου όλες τις διαφωνίες και τις παρεξηγήσεις, υπό την προϋπόθεση ότι και ο άλλος διακρίνεται από πνεύμα συνεργασίας και συμφιλίωσης. Από τη μία δείχνει άτομο που παραδέχεται και επανορθώνει τα λάθη του, από την άλλη μεγαλείο χαρακτήρα που αναγνωρίζει την αξία των άλλων. Μην τις φοβάστε αυτές τις λέξεις, γιατί αν συνοδεύονται και από μία ειλικρινή συγνώμη χτίζουν την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του χαρακτήρας σας μέσα σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα.




Εμείς το διαβάσαμε: anthologion.gr
Πηγή πρωτότυπου κειμένου: lifo.gr

Η διαδικασία της αλλαγής



Αν είστε ένας από τους πολλούς που σκέφτεται: «Δεν είναι δίκαιο όλα μου πάνε στραβά» κατ’ αρχήν πρέπει να έχετε το θάρρος να καταλάβετε την αποτυχία αλλά και το κουράγιο να προσπαθήσετε πάλι.

Η Ρώμη δεν φτιάχτηκε σε μια μέρα!
Η αλλαγή είναι μια διαδικασία που έχει κι’ αυτή τη δική της σειρά. Είτε θέλω να αλλάξω τη δουλειά μου, τον σύντροφό μου, τη μορφή της σχέσης που έχω μαζί του ή τον ίδιο μου τον εαυτό η διαδικασία είναι η ίδια.
Τα 4 βήματα για την αλλαγή είναι:
1. Επιθυμία:
Η αλλαγή δεν αρχίζει αν δεν έχεις πραγματικά την επιθυμία για κάτι τέτοιο.
2. Επίγνωση:
Για να αλλάξει κανείς κάτι, χρειάζεται να ξέρει τι ακριβώς θέλει να αλλάξει. Αν δεν ξέρεις λοιπόν τις σκέψεις σου, τα συναισθήματά σου, ή τις συμπεριφορές σου δεν μπορείς να αρχίσεις την αλλαγή τους. Χρειάζεται με άλλα λόγια να ξεκαθαριστεί η πρόθεση. Το ξεκαθάρισμα της πρόθεσης πολλές φορές περιέχει πολλές εκπλήξεις, απλουστεύσεις και συνειδητοποιήσεις.
3. Αποδοχή:
(Το δυσκολότερο μέρος της διαδικασίας). Αν δεν σταματήσεις την αυστηρή κριτική για τον εαυτό σου και για τον άλλον, η αλλαγή μπορεί να είναι μόνο προσωρινή ή αδύνατη.
4. Επιλογές:
Αν καταφέρεις να αποδεχτείς τον εαυτό σου ή την κατάσταση όπως είναι θα ανακαλύψεις πως ο κόσμος είναι γεμάτος εναλλακτικές επιλογές. Η οποιαδήποτε αλλαγή είναι σαν να μαθαίνεις μια καινούρια γλώσσα. Στην αρχή νιώθεις άβολα και δεν σου είναι εύκολο να δεις την πρόοδο, σιγά σιγά όμως παρατηρείς τις βελτιώσεις και ενθαρρύνεσαι.
Εμπόδια για την αλλαγή
Τα εμπόδια στην αλλαγή είναι πεποιθήσεις που έχουμε καταγράψει συνήθως σε πολύ πρώιμα στάδια. Οι εγγραφές αυτές είναι ιδιαίτερα ισχυρές και τις περισσότερες φορές εντοπίζονται ή μέσα από θεραπευτική διαδικασία ή απλούστερα με την παρατήρηση.
Παρατήρηση σημαίνει πως καθώς ενεργώ αποστασιοποιούμαι από τη δράση και παρατηρώ τον εαυτό μου. Πολύ συχνά η παρατήρηση με οδηγεί στο να εντοπίσω αυτά που επιθυμώ να αλλάξω για να κάνω τη ζωή μου καλύτερη. Συχνά στη διαδικασία αυτή εμφανίζονται εμπόδια. Μερικά από αυτά είναι:
1. Αν νομίζεις πως το πρόβλημα το έχει ο άλλος.
(Θέλω τόσο πολύ μια ισότιμη σχέση με τον άνδρα μου όμως εκείνος δεν μου δίνει αυτό που ζητώ!) Ο άλλος μπορεί όντως να έχει πρόβλημα αλλά εσύ τι κάνεις γι’ αυτό; Αν περιμένεις να αλλάξει ο άλλος ίσως να κουραστείς να περιμένεις… Δεν είναι καλύτερα να αλλάξεις εσύ την αντιμετώπισή σου και να μη νιώθεις το θύμα του άλλου;
2. Αν νομίζεις πως σου λείπει η δυνατότητα.
(Θέλω τόσο πολύ να μάθω να τολμώ αλλά φαίνεται πως εγώ γεννήθηκα άτολμος!) Τη δυνατότητα της αλλαγής την έχει ο καθένας. Άλλωστε τίποτα δεν είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που ήταν λίγο πριν. Αν βρίσκεσαι σ’ αυτή τη θέση καλύτερα να ξανασκεφτείς πόσα πράγματα έχεις ήδη καταφέρει ως τώρα.
3. Αν νομίζεις πως δεν θα είσαι «εντάξει» εκτός αν αλλάξεις.
(Αν κατάφερνα να χάσω 10 κιλά θα ήμουν η πιο ευτυχισμένη γυναίκα του κόσμου!) Είναι μια συχνή παγίδα για την αλλαγή. Αν δεν πίσεις τον εαυτό σου πως είσαι ένας αξιόλογος άνθρωπος παρά τα λάθη σου, η αλλαγή είναι αδύνατη.
4. Αν σταματάς τις καινούριες συμπεριφορές με την πρώτη δυσκολία.
(Δοκίμασα αυτό που μου προτείνεις αλλά στην περίπτωση μου δεν έπιασε!) Αυτό μπορεί πολύ απλά να σημαίνει πως παραιτείσαι μόνο λίγο πριν από το αποτέλεσμα που πραγματικά επιθυμείς. Από εδώ έχει βγει το «Ο Επιμένων νικά»!
5. Αν μένεις σταθερός στις ίδιες συμπεριφορές.
(Δεν μπορεί αυτή τη φορά θα τα καταφέρω!) Πολύ συχνά οι άνθρωποι επιμένουν στις ίδιες συμπεριφορές ελπίζοντας πως κάθε φορά θα είναι εκείνη που θα φέρει το καλύτερο αποτέλεσμα, μόνο που αυτό δεν έρχεται ποτέ. Κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρο και αποκαρδιωτικό και δεν σου δίνει κίνητρο για να συνεχίσεις.
6. Αν έχεις μια «ταμπέλα» που δεν θες να την αποχωριστείς.
(Εγώ από μικρό παιδί ήμουν επιλεκτική στο φαγητό, όλοι με φωνάζανε «πριγκίπισσα»!) Από πολύ νωρίς στη ζωή μας οι άλλοι μας «κολλάνε ταμπέλες» και συχνά μεγαλώνουμε μ’ αυτές σαν βεβαιότητα. Όταν έρθει η ώρα να τις αποχωριστούμε χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια.
7. Αν έχεις εμπλακεί σε μια μάχη υπεροχής. 
(Για να δούμε ποιανού θα του περάσει εσένα ή εμένα!) Πώς να αφήσεις τότε τη μάχη; Αν αλλάξεις θα νιώθεις πως νικήθηκες από τον αντίπαλο ή πως υποχώρησες και παραδόθηκες. Πρώτα χρειάζεται να βγεις από το πεδίο της μάχης και μετά θα έρθει η αλλαγή
8. Αν θέλεις γρήγορες λύσεις:
(Τι να παιδεύομαι τώρα με ψυχοθεραπείες και συμβουλευτικές παίρνω ένα χαπάκι, πίνω καναποτηράκι και ξεχνάω όλα μου τα προβλήματα!) Πολλά εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη θέλουν εύκολες λύσεις και στρέφονται στα φάρμακα και σε άλλα είδη εξαρτήσεων όπως το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά.
9. Αν σε φοβίζει η αυτονόμιση:
(Θέλω τόσο πολύ να πάω ένα σινεμά με τις φίλες μου αλλά δεν το τολμώ γιατί φοβάμαι πως και ο άνδρας μου θα θελήσει να κάνει το ίδιο. Άστο καλύτερα!) Αν φοβάσαι να αυτονομηθείς εσύ ή να επιτρέψεις την αυτονόμηση του άλλου είναι βέβαιο πως η αλλαγή θα είναι από δύσκολη έως αδύνατη
10. Αν οι στόχοι σου είναι πολύ άπιαστοι.
(Ή όλα ή τίποτα δεν υπάρχουν ενδιάμεσα λύσεις για μένα) Συχνά βάζουμε τόσο ψηλούς στόχους που η αλλαγή για να τους φτάσουμε φαντάζει αδύνατη. Το κατέβασμα του πήχη σ’ αυτή την περίπτωση είναι λύση.
Τελειώνοντας θα ήταν σημαντικό να τονιστεί πως μόνο ΕΣΥ μπορείς να κάνεις τις αλλαγές που σε αφορούν, ταυτόχρονα όμως χρειάζεται να γνωρίζεις πως είσαι μέρος ενός συνόλου και ποτέ δεν είσαι μόνος σ’ αυτή τη διαδικασία.


Γράφει η Ερατώ Χατζιμιχελάκη, Οικογενειακή σύμβουλος
Artist: Ilya Kisaradov




Πηγή: anthologion.gr

Ολοκληρώθηκε το Aridea Cup 2016



Με απόλυτη επιτυχία ολοκληρώθηκε χθες το μεσημέρι, στα γήπεδα της Πιπεριάς, το Aridea Cup 2016.
 Η τελευταία μέρα περιλάμβανε μονάχα τους μεγάλους τελικούς των αγοριών, στο μονό και διπλό. Νικητής του τουρνουά στο μονό, αναδείχθηκε ο Δημοσθένης Ταραμονλής που επιβλήθηκε με 2-0 σετ (7-6, 6-3) του σέρβου Nemanja Subanovic, no1 του ταμπλό. Πρόκειται για μεγάλη επιτυχία του νεαρού Έλληνα αθλητή καθώς  ο Subanovic βρίσκεται στο Νο. 190 της συνολικής κατάταξης των αγοριών στην Tennis Europe και θεώρουταν μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. 
Στο διπλό, που ολοκλήρωσε και τη διοργάνωση, νικητές αναδείχθηκαν οι Χρήστος Παναγιώτης Δαγκλής και Αλέξανδρος Ρουμπής επικρατώντας των Ντάνιελ Τριανταφύλλου και Nemanja Subanovic, με 7-5, 6-3. 
Να αναφέρουμε επίσης πως στα κορίτσια, τον τίτλο κατέκτησε η  Μαρία Κάλλιστρου χωρίς αγώνα, καθώς η συναθλήτριά της εγακτέλειψε λόγω τραυματισμού, ενώ, στο διπλό νικήτριες αναδείχτηκαν οι Selina Atay από την Τουρκία και Anastasia Khudyakova από τη Ρωσία.


Κάπως έτσι έφτασε στο πέρας της ακόμα μια άψογη διογάνωση με χορταστικό θέαμα για τους φίλους του αθλήματος και όχι μόνο. Ραντεβού το επόμενο καλοκαίρι! 






ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...