Φιλοσκοπιανή μικρόνοια… Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Η επιτροπή που κατασκεύασε την σκοπιανή γλώσσα και το αλφάβητο, τον Νοέμβριο του 1944:

Vasil Ilioski, Hristo Zografov, Krum Toshev, Dare Djambas, Venko Markovski, Mirko Pavlovski, Mihail Petrushevski, Hristo Prodanov, Georgi Kiselinov, Georgi Shoptraianov, Iovan Kostov.

 Φιλοσκοπιανή μικρόνοια…

Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Υπάρχει στο Διαδίκτυο μια ιστοσελίδα η οποία αποτελεί μια αστείρευτη πηγή γέλιου με τα όσα γράφει και υποστηρίζει η διαχειρίστριά του με το κακόηχο ψευδώνυμο «μπελομόρσκα» (=αιγαιάτισσα), γνωστή και ως «μπελομότσκα».

Σχετικά πρόσφατα, αναζητώντας κάτι σε μια μηχανή αναζήτησης, έπεσα σε ένα παλαιότερο, αλλά εξαιρετικά διασκεδαστικό διαχρονικά, κείμενό της με τον πομπώδη τίτλο  «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ». Συμβαίνει να ασχολούμαι συστηματικά εδώ και πολλά χρόνια με τα γλωσσικά θέματα και ισχυρίζομαι ότι έχω αρκετές γνώσεις, μια και έχω γράψει ένα βιβλίο, πολλά σχετικά κείμενα και αρθρογραφώ κατά καιρούς σε έντυπα πανελλήνιας κυκλοφορίας, αλλά και τοπικές εφημερίδες ανά την Ελλάδα.

Παραδέχομαι ότι γέλασα με την ψυχή μου με τα όσα διάβασα στο εν λόγω κείμενο, ταυτόχρονα όμως προβληματίστηκα με τα γραφόμενα και τους ανυπόστατους, αλλά και ανόητους, ισχυρισμούς που περιείχαν. Και τούτο διότι μόνον εντελώς αμόρφωτοι και αγράμματοι ξυλοσχίστες θα συμφωνούσαν και θα πείθονταν με τις λανθασμένες πληροφορίες, τις ασυναρτησίες, τις απλοϊκές ταυτολογίες και τα ξεκαρδιστικά αυθαίρετα συμπεράσματα του άρθρου.

Πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο να παρουσιάσουμε όσο συνοπτικά γίνεται το περισπούδαστο αυτό πόνημα, ώστε να μη παραμείνουμε στην κριτική.

Το άρθρο ξεκινάει με έναν εξωφρενικό, καθαρά προπαγανδιστικό, ισχυρισμό: «Πολλές φορές έχουμε ακούσει η διαβάσει ότι η σύγχρονη ελληνική γλώσσα και το ελληνικό αλφάβητο που χρησιμοποιούμε, είναι η απόδειξη ότι οι σημερινοί κάτοικοι της Ελλάδας είναι οι βιολογικοί απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων».

Ακόμα και σε μετρίως σοβαρά άρθρα, όταν διατυπώνονται τέτοιοι ισχυρισμοί (και μάλιστα «πολλές φορές») υπάρχουν παραπομπές για το πού ακούστηκε ή γράφτηκε αυτό, πότε, σε ποιο μέσο (έντυπο, Ρ/Φ, Τ/Ο, Διαδίκτυο κλπ) ποια ή ποιος το υποστηρίζει. Εάν δεν υπάρχει το παραμικρό, τότε θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα να αποκαλέσω αυτήν που έγραψε ή αυτόν που της υπαγόρευσε τα παραπάνω, ψεύτη, τσαρλατάνο ή φαιδρό προπαγανδιστή. Βεβαίως, υπάρχει και η εκδοχή ένα αμόρφωτο ή ημιμαθές άτομο άλλα να διαβάζει και άλλα να καταλαβαίνει, λόγω του χαμηλού μορφωτικού ή πνευματικού του επιπέδου.

Πάμε παρακάτω:

«Για να καταρρεύσει αυτός ο απαράδεκτος και ρατσιστικός μύθος αρκεί μια απλή διαπίστωση: η σημερινή ελληνική ΔΕΝ είναι η γλώσσα που μιλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες (Αττική, Ιωνική, κτλ) αλλά η ΚΟΙΝΗ, δηλαδή η γλώσσα που είχε σαν βάση την Αττική διάλεκτο, αλλά με δάνεια και προσθήκες από πολλές άλλες αρχαίες γλώσσες (Περσική, Φρυγική, κτλ) και ήταν κοινή σε πολλούς λαούς γιατί την χρησιμοποιούσαν ως γλώσσα του εμπορίου και της διοίκησης στην ελληνιστική εποχή και στην συνέχεια στο Βυζάντιο».

Εδώ η σύγχυση και η ημιμάθεια είναι προφανής. Μα και βέβαια «η σημερινή ελληνική ΔΕΝ είναι η γλώσσα που μιλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες». Οι σημερινοί Γερμανοί μιλούν αρχαία γερμανικά; Τι ανοησία είναι αυτή! Η συνέχεια αποκαλύπτει την ασχετοσύνη του ατόμου, που με αυτό που γράφει αναιρεί την αμέσως προηγούμενη πρόταση: Οι αρχαίοι Έλληνες μιλούσαν την ΚΟΙΝΗ! Και για να χειροτερεύσει αυτό που γράφει συνεχίζει ακάθεκτα με τα εξής φαιδρά: Η Κοινή «είχε σαν βάση την Αττική διάλεκτο, αλλά με δάνεια και προσθήκες από πολλές άλλες αρχαίες γλώσσες (Περσική, Φρυγική, κτλ) και ήταν κοινή σε πολλούς λαούς γιατί την χρησιμοποιούσαν ως γλώσσα του εμπορίου και της διοίκησης στην ελληνιστική εποχή και στην συνέχεια στο Βυζάντιο»!
Χάος! Ας τα πιάσουμε με την σειρά: Όπως γνωρίζουμε σήμερα η λεγόμενη "πρωτο-ελληνική" διασπάσθηκε σε διαλέκτους, οι οποίες διαμορφώθηκαν οριστικά μετά το 1900 π.Χ. στις γνωστές μας αρχαιοελληνικές διαλέκτους Αιολική, Ιωνική, Αρκαδοκυπριακή και στην ομάδα των Δυτικών διαλέκτων (Δωρική, αρχαία Μακεδονική κλπ). Οι αρχαίοι Έλληνες λοιπόν ΔΕΝ μιλούσαν την ΚΟΙΝΗ, η οποία προέκυψε αιώνες ΑΡΓΌΤΕΡΑ. 

Ποια όμως είναι αυτά τα δάνεια και προσθήκες από την …Περσική και την …Φρυγική; Ανύπαρκτα, για όποιον έχει ελάχιστες γνώσεις Ιστορικής Γλωσσολογίας. Και βεβαίως η ελληνιστική κοινήΔΕΝ ήταν σε χρήση στο …Βυζάντιο, διότι απλούστατα είχε εξελιχθεί στην μεσαιωνική ελληνική. 

Η αρλουμπολογία συνεχίζεται με τα εξής εκπληκτικά: «Αυτή η «κοινή» γλώσσα μπόρεσε να επιβιώσει ως τις μέρες μας, με όλες της φυσικές αλλαγές και προσθήκες μέχρι την σημερινή «δημοτική», λόγο (εννοεί: λόγω) της ελληνορθόδοξης Εκκλησιάς και βασικά λόγο (Σημ. ΔΕΕ: μονίμως ανορθόγραφη) του Ελληνορθόδοξου πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης το οποίο μαζί με την θρησκευτική κατήχηση, φρόντιζε και για την διδασκαλία της «ελληνικής» γλώσσας στους χριστιανούς κάθε φυλής και προέλευσης. Τώρα, πως βγαίνει συμπέρασμα ότι όσοι μιλούν τα «ελληνικά» σήμερα είναι απόγονοι αρχαίων Ελλήνων, είναι άξιο απορίας!». Προσωπικά δεν έχω καμιά απορία! Τέτοιες σαχλαμάρες μόνον φιλοσκοπιανοί αρρωστημένοι εγκέφαλοι μπορούν να τις υποστηρίζουν. Ώστε το ΠατριαρχείοΚωνσταντινούπολης είχε ανοίξει φροντιστήρια ελληνικών! Μάλιστα!

Στην συνέχεια επιχειρεί να παρουσιάσει στους κεχηνότες ατυχείς αναγνώστες της κάποια …γλωσσολογικά στοιχεία περί λατινικής και σύγχρονων ευρωπαϊκών γλωσσών, περί λατινικού αλφαβήτου και καταλήγοντας στο κορυφαίο (έτσι νομίζει) επιχείρημα: Το ότι πολλοί διαφορετικοί λαοί χρησιμοποιούν σήμερα το λατινικό αλφάβητο και πολλές λατινικές λέξεις, (δεν σημαίνει ότι) έχουν κάποια εθνική η φυλετική συγγένεια με τους αρχαίους Ρωμαίους η άλλους αρχαίους λαούς της Ιταλίας. Μα προφανώς! Υποστηρίζει κάποιος κάτι διαφορετικό; Αυτά της λένε οι σκοπιανοί καθοδηγητές της; Την προκαλώ ανοιχτά και δημοσίως να προσκομίσει κείμενα σοβαρών συγγραφέων και αρθρογράφων που να ισχυρίζονται ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων επειδή χρησιμοποιούμε το ελληνικό αλφάβητο! Σε τι παράνοια ζει αυτό το άτομο; Τι ηλιθιότητες είναι αυτές που φαντασιώνει; Φτιάχνει παραμύθια με το μυαλό της και τα παρουσιάζει για πραγματικότητες; Την δουλεύουν κάποιοι με τέτοιες παλαβομάρες και τις παίρνει στα σοβαρά; Μα είναι δυνατόν; Και όμως! Αυτό είναι το επίπεδο των φιλοσκοπιανών. Επίπεδο σανοφάγων που μόνο τέτοια βλακώδη επιχειρήματα μπορούν να καταλάβουν.

Ο λόγος της εμφάνισης και της σκοπιμότητας αυτού του άρθρου επί τέλους αποκαλύπτεται στην παράγραφο που ακολουθεί: «Η Αγγλική γλώσσα που σήμερα ομιλείτε (ήθελε να γράψει: ομιλείται)από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο ως δεύτερη γλώσσα, θα μπορούσε ποτέ να θεωρηθεί ότι αποδεικνύει κάποια κοινή εθνοτική η φυλετική καταγωγή όλων αυτών των ανθρώπων με τους αρχαίους κατοίκους του σημερινού κράτους του Η. Βασιλείου το οποίο θα μπορούσε να αξίωση (εννοεί: να αξιώσει) εδαφικές και πολιτιστικές διεκδικήσεις πχ στις ΗΠΑ, λόγο (άντε πάλι!) κοινής γλώσσας; Είναι τελείως γελοία μια τέτοια σκέψη! Και όμως, η πλειοψηφία των σύγχρονων Ελλήνων θεωρεί αυτήν την γελοιότητα ως την σοβαρότερη απόδειξη της αρχαίας εθνολογικής καταγωγής τουςκαι αυτό το αυθαίρετο συμπέρασμα χρησιμοποιούν διάφοροι κύκλοι στην Ελλάδαγια να πατάξουν κάθε προσπάθεια Ελλήνων πολιτών να διατηρήσουν τις μητρικές τους γλώσσες».

Εμ, γράψτο από την αρχή κοπέλα μου! Μη μας γεμίζεις αλογόμυγες! Δεν χρειαζόταν να ιδρώσεις για να γράψεις αυτές τις χαζομάρες! Πες μας αυτό που επιδιώκεις, με απλά λόγια: Θέλω να διδάσκεται σε κάποιους βαρεμένους στην Ελλάδα (παλιούς βουλγαρόφρονες Εξαρχικούς που μεταλλάχθηκαν σχετικά πρόσφατα σε «μακεντόντσι»), η σκοπιανή τεχνητή γλώσσα και μετά να ζητήσουμε να αναγνωριστούν ως μειονότητα. Αυτός δεν είναι ο στόχος σας; Γελάμε μεν, αλλά εκνευριζόμαστε δε. Ειδικότερα εμείς οι ντόπιοι που ομιλούμε τα γνήσια ιδιώματα στις περιοχές μας, δεν πρόκειται ποτέ να δεχθούμε να τα αντικαταστήσουμε με τα σκοπιανά γλωσσικά κατασκευάσματα, όπως επιδιώκουν κάποια κέντρα.

Και όπως σου έχω ξαναγράψει:

«Είμαι ντόπιος Μακεδόνας Έλληνας, με αυτήν ακριβώς την σειρά. Το πρώτο αποτελεί την τοπική πολιτιστική μου ταυτότητα, το δεύτερο την γεωγραφική μου ταυτότητα και το τρίτο την εθνοτική μου ταυτότητα. Και αν θέλεις να συνεχίσω, είμαι Ευρωπαίος και όχι Αφρικανός, Αμερικανός ή Ασιάτης. Ορισμένοι αδυνατούν αυτά να τα ξεκαθαρίσουν με αποτέλεσμα να διακατέχονται από πλήρη σύγχυση και αποπροσανατολισμό».

Αυτά και θα επανέλθω αν χρειαστεί.

ΔΕΕ

Υ.Γ. Για όσες/όσους επιθυμούν να πληροφορηθούν περισσότερες λεπτομέρεις, υπάρχει το εξαιρετικό κείμενο «Αρχαίες ελληνικές διάλεκτοι» του Αν. Καθηγητή Ιστορικο-συγκριτικής Γλωσσολογίας στο Παν/μιο Αθηνών κ. Νίκου Παντελίδη (2007) και ειδικότερα το τελευταίο μέρος του «Παρακμή και υποχώρηση των αρχαίων ελληνικών διαλέκτων», που υπάρχει εδώ:  http://ethnologic.blogspot.gr/2010/12/blog-post_19.html

ΠΗΓΗ...http://ethnologic.blogspot.gr/2016/07/blog-post_22.html

Διαβάστε Περισσότερα

Γιάννης Σηφάκης : Μέχρι τις 5 Αυγούστου πληρωμή όλων των αποζημιώσεων από το ΕΛΓΑ

Γιάννης Σηφάκης :  Μέχρι τις 5 Αυγούστου πληρωμή όλων των αποζημιώσεων από το ΕΛΓΑ

Ξεκίνησαν οι εκτιμήσεις των ζημιών - Ρυθμίστηκαν  θέματα που αφορούν οδοιπορικά και αποζημιώσεις γεωπόνων για να γίνουν οι εκτιμήσεις  

Ζητήθηκε μια ακόμη παράταση για την πληρωμή των εισφορών του ΕΛΓΑ

Ενημερώνουμε τον αγροτικό κόσμο ότι υπεγράφη η Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ)  των συναρμόδιων υπουργείων ΥΠΑΑΤ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, που αφορά στην τροποποίηση του προϋπολογισμού του ΕΛΓΑ, ώστε να καταστεί δυνατή η καταβολή του συνόλου των αποζημιώσεων προς τους παραγωγούς, εκτός εκείνων που εκκρεμούν ενστάσεις.
Η καταβολή των αποζημιώσεων προβλέπεται να πραγματοποιηθεί το αργότερο στο επόμενο δεκαήμερο.

Ακόμη ρυθμίστηκαν ζητήματα, που αφορούν   στα οδοιπορικά και στην  αποζημίωση των γεωπόνων του ΕΛΓΑ προκειμένου να διενεργούν τους απαιτούμενους ελέγχους/εκτιμήσεις με αύξηση του χρόνου των ελέγχων και των διανυκτερεύσεων.

Ο βουλευτής συναντήθηκε με τον πρόεδρο του ΕΛΓΑ και ζήτησε ακόμη μια  παράταση για την πληρωμή εισφορών με δεδομένη την οικονομική κατάσταση των αγροτών. 

Διαβάστε Περισσότερα

Αντίφαση, Δημήτρης Λιαντίνης

Αυτός λοιπόν είναι ο παράλογος νόμος της φύσης που ορίζει να ‘σαι νεκρός και όταν ζεις, να ζεις και όταν έχεις πεθάνει.

Και αυτός οργανώνει την βαθύτερη δομή της πραγματικότητας,
Ο αληθινός ποιητής δεν ημπορεί παρά να βιώνει την αντίφαση αυτής της σύστασης......
των πραγμάτων με όλη την τραγική της ακολουθία.

Κι άλλη φορά μου πέρασε από το χέρι, η πηγή της ζωής που ζούμε είναι ο θάνατος που φέρνουμε μέσα μας, Αλίμονο σε κείνον που ο θάνατος θα φύγει από μέσα του. Ένα πτώμα όσο και να αγωνίζεσαι να το κάμεις να πεθάνει, δεν θα τα καταφέρεις. Γιατί ο θάνατος έχει φύγει από μέσα του. Έχει πεθάνει.

Ύστερα, να μην λησμονούμε πως η λέξη τέλος στην ελληνική γλώσσα σημαίνει με δύο σημασίες. Με την πρώτη θα πει το τέλος, την τελευτή, το τέρμα, την παύλα, τη λήξη, το finis, το θάνατο. Με τη δεύτερη σημαίνει το σκοπό. Όπως οι τελικές προτάσεις, που λένε οι γραμματικοί, δηλώνουν το σκοπό.

Ο θάνατος λοιπόν είναι η λήξη, αλλά είναι και ο τελικός στόχος, ο έσχατος και ο συγκεντρωτικός σκοπός της ζωής μου. Όλα όσα κάνω εκεί αποβλέπουν και εκεί κατατείνουν. Η φορά της ζωής μου με φέρνει να πραγματώσω, να φτάσω, να κατορθώσω, να συντελέσω, να δικαιώσω, να αποκαταστήσω την εκκρεμή στιγμή του θανάτου μου.

Γιατί εκείνη η στιγμή θα νοηματοδοτήσει όλες τις πράξεις της ζωής μου. Και με τέτοιο νόημα ο Σόλων ελεεινολόγησε κάποτε τον Κροίσο της Λυδίας. Στάσου πρώτα να ιδώ πως θα πεθάνεις, του είπε, και ύστερα θα σου ειπώ αν υπήρξες άνθρωπος αληθινός και ωραίος, ή αν έζησες σαν αστεία κρεατούρα.

Ο θάνατος, όταν τον ατενίσει κανείς μέσα στο βασίλειο της φυσικής του νομιμότητας, δεν τρομάζει. Και μη φοβάσαι να μιλάς στα παιδιά για θάνατο.

Γιατί τολμάς, και πιο πέρα αναγνωρίζεις και παραδέχεσαι να κοιτάζεις στα μάτια ένα φαινόμενο έγκυρο, λειτουργικό, και δικαιωμένο. Και αν θέλεις ακόμη, έναν όρο αναγκαίο, απόλυτα βέβαιο, και γόνιμο για το κοσμικό παιχνίδι και τη φυσική τάξη.

Είναι και ο θάνατος πράγμα φυσικό. Όπως το μήλο στη μηλιά, το κυανού της θάλασσας, η αυγή που προβαίνει, ο ίσκιος του όρους.

Το να κουβεντιάζεις το θάνατο δεν οδηγεί στον πεσσιμισμό και στην άρνηση. Ούτε στην παραίτηση από τη ζωή, και στο μοιρολόι της φώκιας.

Αντίθετα ετούτος ο τρόπος στόχασης είναι ο μόνος τίτλος που πιστοποιεί πως ο άνθρωπος κατάκτησε την πνευματική του αρτίωση. Σε μαθαίνει να βλέπεις τα πράγματα και τη ζωή με την πιο εκλεκτή ένταση, και με ένα βλέμμα διαρκώς παρθενικό. Γιατί κάθε φορά τα βλέπεις και τα ζεις για τελευταία φορά.

Δημήτρης Λιαντίνης - "Τα Ελληνικά".

Εμείς το διαβάσαμε εδώ mykonosticker.com
Πηγή liantinis.org

Διαβάστε Περισσότερα

Συνηθισμένα ευτυχισμένοι - συνηθισμένα δυστυχισμένοι

Το παραμύθι αλλιώς ξέρεις πως είναι;

Έζησαν αυτοί καλά, κάποιοι καλύτερα και κάποιοι άλλοι συνηθίσανε να ζούνε μέτρια.

Γυναίκες: Από τριών χρονών παίζουνε με κούκλες που τις ντύνουν νύφες, σπρώχνουνε καροτσάκια με μωράκια, πώς λοιπόν μεγαλώνοντας να μην θέλουν να παντρευτούν όταν αυτό το έχουν σαν εικόνα από μικρές; Έτσι ντύνονται και μιλάνε περίπου με τον ίδιο τρόπο, κάνουν τις χαζές (μερικές από αυτές είναι κιόλας) και ψάχνουνε όλες τον τέλειο, τον ιδανικό, τον άντρα των ονείρων τους (τον John-John).

Επειδή όμως βλέπουν ότι είναι λίγο δύσκολο να τον βρούνε και τα χρόνια περνάνε, κάποιες τελικά συμβιβάζονται σε κάτι μέτριο, μόνο και μόνο για να μην μείνουνε στο ράφι. Το κόστος δεν είναι ότι απλά συμβιβάζονται αλλά οτι κάνουν το οτιδήποτε για να καταλήξει η σχέση τους σε γάμο. Κλείνουνε τα μάτια τους σε απαράδεκτες συμπεριφορές, σε κέρατο, σε ψέματα.

Μερικές από αυτές, έχουνε πιο συγκεκριμένο στόχο, ψάχνουνε με κριτήριο χρήμα, οικογενειακή κατάσταση, το φουλ πακέτο και κάποιοι τις παραδέχονται γι' αυτό, όπως κάτι μαμάδες που τις ακούς να λένε την ίδια ατάκα "Είδες;;;; Γιατρό πήρε, πολύ καλό παιδί και από καλή οικογένεια".

Άντρες:  Από μικρά παιδιά έως και όσο μπορούν παίζουνε με μία μπάλα, μεγαλώνοντας έχουν στόχους όπως καριέρα, αυτοκίνητο και να γνωρίσουν όσες περισσότερες γυναίκες μπορούν.

Δεν καίγονται να παντρευτούν, όταν το αποφασίσουν όμως οι περισσότεροι δεν ξέρουν καν τι γυναίκα έχουν πάρει, το μαθαίνουν στην πορεία και κάποια βράδια σκέφτονται την άλλη, αυτή που δεν ήταν για γάμο. (εξαιρείται ο γιατρός που τον τύλιξε η γυναίκα αράχνη και που δεν έχει πάρει χαμπάρι τι γίνεται και η μόνη που στεναχωριέται για την τύχη του είναι η μανούλα του).

Και μετά ο καθένας κάνει τις επιλογές του, κάποιοι είναι τυχεροί γιατί βρήκανε την πραγματική ευτυχία και κάποιοι άλλοι ¨συνηθίζουνε¨  να  μας λένε πως είναι ευτυχισμένοι.

Τι συνηθίζεις ακριβώς; Συνηθίζεις να αγαπάς κάποιον που δεν ερωτεύτηκες ποτέ; Συνηθίζεις να ζεις μέτρια; Συνηθίζεις να μην περνάς καλά; Συνηθίζεις να παρακαλάς τους φίλους σου να έρθουν για παρέα στις διακοπές γιατί μαζί βαριέστε αφόρητα; Συνηθίζεις να μην θαυμάζεις τον άνθρωπο που παντρεύτηκες ;

Λίγα χρόνια μετά κάποιοι από αυτούς επειδή δεν την αντέχουν την ¨τόση ευτυχία¨, χαλάνε τα σπίτια τους ή  συνηθίζουνε μια διπλή κρυφή ζωή. Όλοι εμείς αυτούς τους χαρακτηρίζουμε ανήθικους δεν ψάξαμε όμως ποτέ το γιατί.

Άτιμο πράγμα η συνήθεια. Το κάπνισμα ας πούμε είναι συνήθεια δεν είναι; Άμα αλλάξεις μάρκα δεν σε πιάνει βήχας; Ότι δεν είναι κομμένο και ραμμένο πάνω σου αντανακλάται στον οργανισμό σου και έχει επιπτώσεις.

Είναι και ωραίο πράγμα η συνήθεια, για εκείνους που ερωτευτήκανε και συνηθίσανε να αγαπάνε. Συνηθίσανε να μην μπορούνε να ζούνε χωρίς αυτό. Συνηθίσανε να γελάνε με τα ίδια πράγματα, συνηθίσανε να είναι τόσο ευτυχισμένοι  που στα μάτια όλων φαίνονται βαρετοί.

Κάποιος κάποτε μου είχε πει ότι οι καλές σχέσεις αρχίζουν και τελειώνουν ενώ οι κακές μπορούνε να σέρνονται αιώνια. Τότε δεν το κατάλαβα αλλά τώρα το βλέπω.

Τις περισσότερες φορές στις καλές σχέσεις τα θέλεις όλα, είσαι ερωτευμένος, ζηλεύεις, έχεις εγωισμό και δεν ρισκάρεις να το ζήσεις μέχρι να το συνηθίσεις, με φόβο μην πληγωθείς οπότε κάπου στο τέλος το χάνεις. Ενώ οι κακές σχέσεις σέρνονται αιώνια, δεν ερωτεύτηκες, δεν έζησες έντονα, δεν έχεις να χάσεις τίποτα γιατί δεν έχεις δώσει τίποτα και έτσι χλιαρά μπορείς να ζήσεις μια ολόκληρη ζωή.

Θα σου πω εγώ πως είναι το παραμύθι αλλιώς. Όλη η ζωή μας είναι μια μεγάλη συνήθεια. Κάποιοι είναι συνηθισμένα ευτυχισμένοι και κάποιοι συνηθισμένα δυστυχισμένοι απλά όλοι νομίζουν πως αυτό που ζούνε είναι πάντα το "και εμείς καλύτερα... απ' τα παραμύθια".

Πριν συνηθίσεις σε κάτι, κράτα μόνο αυτό που έλεγε ο  Πυθαγόρας :

''Διάλεγε πάντοτε τον δρόμο που σου φαίνεται καλύτερος, όσο κι αν είναι δύσκολος. Η συνήθεια θα τον κάνει εύκολο και ευχάριστο ''.

Γράφει η Γεωργία Τζουμάκα
''Τελείωσα βιομηχανικό σχέδιο... κι επειδή στην ελλάδα δεν υπάρχει τίποτα να σχεδιάσω, σχεδιάζω με λέξεις τις σκέψεις μου!''

ΠΗΓΗ... http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Διαβάστε Περισσότερα