Δήλωση του Δημάρχου Αλμωπίας για την εκλογή του νέου προεδρείου του Δημοτικού συμβουλίου

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΙΝΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΝΕΟΥ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Η εκλογή Προεδρείου σηματοδοτεί την έναρξη της δεύτερης φάσης της Δημοτικής Περιόδου. Με αφορμή την ολοκλήρωση της διαδικασίας, θα ήθελα να συγχαρώ για την εκλογή τους τον Πρόεδρο κ. Σίμο Σωτηριάδη, την Αντιπρόεδρο κ. Κατερίνα Μπαγκή και τον Γραμματέα κ. Χρήστο Δόντσο.

Από τη νομοθεσία του «Καλλικράτη» διασφαλίζεται η διαπαραταξιακότητα της συγκεκριμένης διαδικασίας και προς αυτή την κατεύθυνση έκανα μια ειλικρινή προσπάθεια να της δώσω χαρακτηριστικά σύγκλισης και ομοφωνίας πραγματοποιώντας συνομιλίες και συναντήσεις με το σύνολο των παρατάξεων που συμμετέχουν στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Το αποτέλεσμα θα το κρίνουν οι πολίτες.

Δημήτρης Μπίνος

Δήμαρχος Αλμωπίας

Διαβάστε Περισσότερα

ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΚΟΥΝΤΑΡΟΥΛΗΣ: "Φωτιά βάζω στην πόλη μου..." είπε και εξαφανίστηκε στο Άγιο Όρος!

To 2005, όταν ο Βασίλης Γκουνταρούλης έβγαλε τον δίσκο «Φωτιά βάζω στην πόλη μου», τον ρωτούσαν επίμονα τι εννοεί, και αν ήθελε, πραγματικά, να κάψει την Θεσσαλονίκη.

Στις τελευταίες συνεντεύξεις που έδωσε, πριν εξαφανιστεί, εξηγούσε, πως η πόλη που έπρεπε να πυρποληθεί, δεν ήταν η Θεσσαλονίκη, ήταν μια πόλη εσωτερική, ένα σύστημα ιδεών και ένας τρόπος ζωής...

-Το πρώτο κομμάτι του δίσκου σου, που είναι και το ομώνυμο, έχει τίτλο “Φωτιά βάζω στην πόλη μου”. Αναφέρεσαι στη Θεσσαλονίκη όπου ζεις και γιατί θες να βάλεις φωτιά;

-Αναφέρομαι σε μια πόλη εσωτερική. Σε αυτήν που πάντα μας ακολουθεί. Ακόμα και όταν καίγεται, ζητά να αναστηθεί. Είναι το δικό μας κατεστημένο, το μόνο που πραγματικά μας εμποδίζει ακίνητοι να προχωράμε.

(Συν του Γκουνταρούλη στο ΠΟΠ+ΡΟΚ τ.311, Ιούνιος 2005)

αλλά και ...

-Γιατί όμως βάζεις «φωτιά» στην πόλη σου;

-Η «πόλη» είναι ο εσωτερικός μου εαυτός, οι συνήθειες, ο τρόπος ζωής. Ποτίζεται από το περιβάλλον και τις συναναστροφές. Θέλει να καλύψει με τσιμέντο και μπετόν το χώμα που αναπνέει. Να παγιώσει το είναι στη στειρότητα της καθημερινότητας και του συμβιβασμού με το τετριμμένο και εφήμερο. Ο τρόπος ζωής κοινωνικά, πολιτικά, αισθητικά, πολιτιστικά και ηθικά, δεν με εκφράζει. Θέλω να πολιτεύομαι τα υψηλά.

(Συν στο περιοδικό City 213, τ.225, Ιαν.2006)

Μετά από όλα αυτά, ο Γκουνταρούλης, έβαλε πραγματικά φωτιά στην πόλη του και εξαφανίστηκε. 

Απασχόλησε άραγε την λεγόμενη «ροκ κοινότητα», μια τέτοια «εξαφάνιση»; 

Γιατί ο Γκουνταρούλης, αυτός ο ροκάς και βασικό μέλος του ιστορικού συγκροτήματος «Ξύλινα Σπαθιά», έβαλε τέλος, σε όσα τον συνέδεαν, με την «ροκ» ζωή του;

Η περίπτωση του Βασίλη Γκουνταρούλη, μοιάζει πολύ με εκείνη του Γιάννη Μπελτέκα. Και ο Μπελτέκας, το 1987, πέρασε συνειδητά στην «αφάνεια». Και αυτός, έβαλε φωτιά, και αυτός, χάθηκε από τα στέκια και τις παρέες, έτσι που μερικοί τον είχαν για πεθαμένο. Βίοι παράλληλοι.

Τι ήταν αυτό άραγε, που ώθησε τους δύο αυτούς (δεν είναι οι μοναδικοί), να ρίξουν μαύρη πέτρα και να γίνουν καλόγεροι (κυριολεκτικά ή μεταφορικά) ;

Μας απασχόλησε αυτό; Όχι.

Το έχουν πει πολλοί, ανάμεσά τους και ο Παύλος Σιδηρόπουλος: Ο Ροκ χώρος, δεν έχει μόνο εύοσμα άνθη, έχει και τσουκνίδες.

Συμφωνώ απόλυτα. Αν το ροκ στην Ελλάδα, ήταν ένας κήπος πανέμορφων ιδεών, ένα περιβόλι με ωραία λουλούδια, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος, πρόσωπα του ροκ, να αποχαιρετούν τον κήπο, ξαφνικά, δηλώνοντας αηδία.

Όλοι αυτοί, που απομακρύνθηκαν συνειδητά, κάτι θα είδαν, κάτι θα έπαθαν, δεν μπορεί να «τρελάθηκαν». Μας απασχόλησε αυτό; Όχι.

Ανεβάζω, τα τραγούδια, από τον τελευταίο δίσκο του Βασίλη Γκουνταρούλη (2005).

Ψεύτικοι δρόμοι, υπάρχουν παντού. Και ψεύτικες πόρτες. Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Το θέμα, αυτό, έχει αποδοθεί με εξαιρετικό τρόπο, και από τους Led Zeppelin, στο τραγούδι Stairway to Heaven.  

Εκεί υπάρχουν δύο πόρτες με δύο επιγραφές. Ποια όμως από τις δύο, λέει την αλήθεια; Αυτό, είναι το ζήτημα: Να κατορθώσεις να διακρίνεις, το αληθινό από το ψευδεπίγραφο.

Πολλοί, παρουσιάζονται σαν κήρυκες του ροκ. Πολλοί, από αυτούς, φοράνε μια μάσκα.

Το Ροκ είναι η Ελευθερία και η Ευγένεια, η Διαφορετική Σκέψη. Αν, κάποιος, την «διαφορετικότητα» ή την «διαφωνία», την αντιλαμβάνεται σαν εχθρό που πρέπει να χτυπηθεί, αυτός είναι και η τσουκνίδα του χώρου. Η τσουκνίδα που λάμπει, αλλά με ξένο φως, η τσουκνίδα που τα λόγια της είναι κούφια. 

ΠΗΓΗ...http://freedomgreece.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Γιάννης Σηφάκης : Ένα όραμα δεκαετιών έγινε πράξη - Ίδρυση ενιαίου φορέα για τον ορεινό όγκο από Έδεσσα και Αλμωπία

Γιάννης Σηφάκης :  Ένα όραμα δεκαετιών έγινε πράξη

 Έδεσσα και Αλμωπία συνεργάζονται για την ανάπτυξη του ορεινού όγκου Λουτρά Πόζαρ – Χιονοδρομικό Καϊμακτσαλάν – λίμνη Βεγορίτιδα

Ιδρύθηκε ο ενιαίος φορέας ανάπτυξης με συμμετοχή δεκάδων φορέων και επαγγελματιών

Εκλέχθηκε προσωρινή διοικούσα επιτροπή

Κάλεσμα στους Δήμους Έδεσσας και Αλμωπίας να συμμετάσχουν καθώς και στο Επιμελητήριο Πέλλας

Καθορίστηκαν οι προτεραιότητες της δράσης

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 11.03.2017 στην Έδεσσα συνάντηση των δύο φορέων για την αξιοποίηση και ανάπτυξη του ορεινού όγκου Πόζαρ- Καϊμακτσαλάν – Βεγορίτιδα που είχαν εκλεγεί σε μαζική συνάντηση όλων των ενδιαφερομένων στον Άγιο Αθανάσιο Έδεσσας και στο Λουτράκι Αλμωπίας μετά από πρόσκληση του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Πέλλας Γιάννη Σηφάκη.

Στην συνάντηση συμμετείχε ο εκπρόσωπος της ΕΤΑΔ ( υπεύθυνος για την λειτουργία του Χιονοδρομικού) Θάνος Παναγιωτόπουλος

Αποφασίστηκε η ενοποίηση τους με την δημιουργία ενιαίου φορέα και εξελέγη προσωρινή διοικούσα επιτροπή αποτελούμενη από εκπροσώπους των παρακάτω φορέων:

Συλλόγου  ξενοδόχων Αγ. Αθανασίου

Συλλόγου  Προστασίας λίμνης Βεγορίτιδας

Αεραθλητικού συλλόγου Πέλλας  «παρά πέντε»

Επαγγελματιών που ασχολούνται με τις δραστηριότητες στο χιονοδρομικό ( ενοικιάσεις και σχολές σκι κλπ)

Χιονοδρομικού συλλόγου Έδεσσας

Συλλόγου ξενοδόχων Αλμωπίας

Συλλόγου ενοικιαζομένων δωματίων Αλμωπίας

Χιονοδρομικού συλλόγου Αλμωπίας

Πολιτιστικών συλλόγων Λουτρακίου

Συλλόγου Μηχανικών Αλμωπίας ή Εμπορικού συλλόγου Αλμωπίας ( θα υπάρξει μεταξύ τους συνεννόηση για κοινό εκπρόσωπο)

Αποφασίστηκε να ζητηθεί η συμμετοχή στον φορέα των Δήμων Έδεσσας και Αλμωπίας ( μέσω των υπευθύνων τουριστικής ανάπτυξης τους) και του Επιμελητηρίου Πέλλας.

Οι παραπάνω φορείς ( εφόσον αποδεχτούν την έκκληση) θα αποτελέσουν μέλη του προσωρινού ΔΣ.

Έτσι το προσωρινό ΔΣ θα αποτελείται από 13 μέλη ( από τους δύο Δήμους, το Επιμελητήριο Πέλλας καθώς και πέντε φορείς από Έδεσσα και πέντε από Αλμωπία). Ακόμη αποφασίστηκε να υπάρχουν δύο συντονιστές του φορέα που θα εκπροσωπούν από κοινού ένας από την Έδεσσα και ένας από την Αλμωπία. Οι εκπρόσωποι θα οριστούν από τους φορείς που εκπροσωπούν στο ΔΣ του φορέα την Έδεσσα και τους φορείς που εκπροσωπούν την Αλμωπία σε συνάντηση τους σε Έδεσσα και Αλμωπία αντίστοιχα μέχρι το τέλος της τρέχουσας εβδομάδας.

Προτεραιότητες

·        Εξασφάλιση της πρόσβασης με ανοικτούς δρόμους από Άγιο Αθανάσιο και Κερασιά. Αίτημα προς την ΕΤΑΔ για αγορά εκχιονιστικού μηχανήματος από το χιονοδρομικό Καϊμακτσαλάν

·        Επέκταση της τεχνητής χιόνωσης και στην πίστα 7 ( τουριστική) και στην πίστα racing ( αγωνιστική)

·        Δημιουργία master plan για επέκταση του χιονοδρομικού με διαφορετικές λύσεις ανάλογα με τα διαθέσιμα κονδύλια. Το ζητούμενο και το όραμα είναι η τελική σύνδεση Λουτρών- Όρμας με το χιονοδρομικό και τον Άγιο Αθανάσιο μέχρι την λίμνη Βεγορίτιδα καθώς και με τους ορεινούς οικισμούς σε αυτό το τόξο

·        Δημιουργία τοπικής συγκοινωνίας που να συνδέει Έδεσσα- Άρνισσα- Άγιο Αθανάσιο-Χιονοδρομικό και Αριδαία-Λουτρά- Ορμα- Κερασιά -Χιονοδρομικό με άμεση αξιοποίηση των 4 mini-bus μεταφοράς προσωπικού της εργολήπτριας εταιρίας του χιονοδρομικού. Δύο δρομολόγια τη μέρα σε κάθε πλευρά.

·         Να εκπονηθεί σχέδιο για την λειτουργία του κέντρου διημέρευσης του χιονοδρομικού όλο τον χρόνο για να βοηθήσει εναλλακτικές δραστηριότητες

·        Εκπόνηση σχεδίου αξιοποίησης της λίμνης Βεγορίτιδας με ποικίλους τρόπους

·        Βελτίωση των εγκαταστάσεων των Λουτρών Πόζαρ

·        Ασφαλτόστρωση του αεροδιαδρόμου στο ανεμοδρόμιο Παναγίτσας

·        Δίκτυο ορειβατικών μονοπατιών σε όλο τον ορεινό όγκο

·        Καλύτερη αξιοποίηση και βελτίωση  του χώρου κατασκήνωσης των φίλων του Καϊμακτσαλάν στα καλύβια Γιαννακούλα

·        Ενίσχυση των πολιτιστικών δράσεων σε όλο τον ορεινό όγκο Πόζαρ- Χιονοδρομικό- Βεγορίτιδα

Στην συνάντηση επικράτησε κλίμα αισιοδοξίας και συσπείρωσης για επίμονη και μαχητική προσπάθεια που να φέρει αποτελέσματα.

Ο βουλευτής δεσμεύτηκε να παρακολουθεί το εγχείρημα από κοντά για να διευκολύνεται η αποτελεσματικότητα της δράσης και η υλοποίηση των αποφάσεων του.

Διαβάστε Περισσότερα

Αίτηση τροποποίησης προδιαγραφών του προϊόντος με την καταχωρημένη ονομασία '' ΓΡΑΒΙΕΡΑ ΝΑΞΟΥ '' στο μητρώο ΠΟΠ-ΠΓΕ

Από το Τμήμα ΠΟΠ-ΠΓΕ-ΕΙΠΠ & άλλων Συστημάτων Ποιότητας  της Δ/νσης Συστημάτων Ποιότητας, Βιολογικής Παραγωγής & Γεωγραφικών Ενδείξεων  του ΥπΑΑΤ έγινε γνωστό ότι η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Νάξου – Αγροτική Εταιρική Σύμπραξη – Ανώνυμη Εταιρεία,   με έδρα  το 3ο χλμ. Ε.Ο. Χώρας Χαλκείου Νάξου, ΤΚ 84300  ,   υπέβαλε   αίτηση  τροποποίησης προδιαγραφών , που αφορά την περιγραφή και την μέθοδο παραγωγής του προϊόντος με την καταχωρημένη ονομασία '' ΓΡΑΒΙΕΡΑ ΝΑΞΟΥ '' ΠΟΠ. Η εν λόγω αίτηση αφού αξιολογήθηκε, δημοσιοποιείται σύμφωνα με το άρθρο 3 της αρ. 261611/2007 ΚΥΑ (ΦΕΚ 406Β) όπως έχει τροποποιηθεί  και ισχύει.

Κατά της ως άνω αίτησης καταχώρισης  έχουν δικαίωμα να υποβάλλουν ένσταση μέχρι και την 03/04/2017 φυσικά ή νομικά πρόσωπα που έχουν έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένα στην Ελληνική επικράτεια. Οι ενστάσεις συμπληρώνονται σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος VΙΙ της αρ. 261611/2007 ΚΥΑ (ΦΕΚ 406Β), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει και υποβάλλονται στη Δ/νση Συστημάτων Ποιότητας, Βιολογικής Παραγωγής & Γεωγραφικών Ενδείξεων , Τμήμα ΠΟΠ-ΠΓΕ -ΕΠΙΠ & άλλων Συστημάτων Ποιότητας  του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων,  Λ. Αθηνών 58 , Αθήνα , εντός της παραπάνω προθεσμίας.

Περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με το αίτημα τροποποίησης της ονομασίας δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων : http://www.minagric.gr/index.php/el/for-farmer-2/2012-02-02-07-52-07/enstaseis.html.

Σημειώνεται ότι οι ενδιαφερόμενοι δύνανται να έχουν πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία που αφορούν το σχετικό φάκελο, μετά από σχετική αίτησή τους.

Ο Δ/ΝΤΗΣ

ΤΡΥΦΩΝ ΤΣΑΝΤΑΚΗΣ

Διαβάστε Περισσότερα

Φουσκώσαμε άλλοθι… Λύκε – λύκε είσαι εδώ;

Πότε παίζαμε αυτό το παιχνίδι; Θυμάστε; Όταν ήμασταν παιδιά, θα μου πείτε.

Γνωρίζαμε τι σημαίνει και ποιες απώλειες θα μετρούσαμε, αλλά παίζαμε.

Γελούσαμε και κοροϊδεύαμε τους φόβους μας, αλλά συνεχίζαμε το παιχνίδι.

Παιδική αφέλεια θα μου πείτε. Και τα χρόνια περνούσαν, φουσκώνοντας άλλοθι…

Νιώθω πραγματικά τυχερή στη ζωή μου.

Όταν κάτι με περικύκλωνε, είχα πάντα διεξόδους. Για την ακρίβεια, δεν είχα, έβρισκα όμως τον τρόπο να τις δημιουργήσω. Δεν γεννήθηκα με το χάρισμα, τουναντίον, παιδεύτηκα πολύ για να το φέρω στα ίσια του.

Η αλήθεια είναι ότι δεν συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις να υπάρχει η λεγόμενη σανίδα σωτηρίας, το δίχτυ κάτω από τα ακροβατικά του τσίρκου χωρίς όνομα που ζούμε. Λάθος βήμα κι αδυναμία συγκέντρωσης είναι μέσα στο πρόγραμμα, είναι όμως και αρκετά για να συμβεί κάθε τι μοιραίο. Κι αν σε κάθε στραβοπάτημα ενεργοποιούνται οι μηχανισμοί άμυνας και μας επαναφέρουν, υπάρχουν εντούτοις κάποια παιχνίδια στη ζωή, που γεννούν διλήμματα τόσο αθόρυβα που σε ξεκουφαίνουν… και η εμπειρία πάντα εκεί, ως παράγουσα ηχολαλία να στοιχηματίζει… σε παίρνει… δεν σε παίρνει… κάντο αν τολμάς… για να σε δω…

Εκεί λοιπόν, είναι που ακούω ανθρώπους να ουρλιάζουν στη σιωπή τους…

Φοβάμαι τα θέλω μου... γιατί με ξεπερνούν... πού να τρέχω τώρα.

Φοβάμαι τα όνειρα... συνηθίζουν να με προδίδουν... δεν είναι για μένα.

Φοβάμαι τον έρωτα... έρχεται κατά πάνω μου όταν δεν τον περιμένω.

Φοβάμαι τα κύματα... δεν ξέρω να κολυμπώ... άσε που στην πρόσκρουσή τους διαλύομαι.

Φοβάμαι να μεγαλώσω... να με φροντίζουν θέλω γιατί το έχω ανάγκη.

Φοβάμαι τη ζωή... δεν έχει ηθική... έχω φάει πισώπλατα μαχαιρώματα, καλύτερα να πηγαίνω τοίχο-τοίχο.

Φοβάμαι την αγάπη... νιώθω πως μου γλιστρά μέσα από τα χέρια...

Φοβάμαι την ευτυχία... έρχεται μετά από κόπο και πόνο... να ιδρώνεις στην προσπάθεια και να κρατάει τόσο λίγο.

Φοβάμαι το νερό... έχω υδροφοβία μου είπαν οι ειδικοί.

Είναι λοιπόν, που οι άνθρωποι πεθαίνουν πολλές φορές πριν το θάνατό τους και δεν το αντιλαμβάνονται, τουλάχιστον δεν το παραδέχονται.

Γελώντας την ανασφάλειά τους, εφευρίσκουν πίστες για να παίξουν. Λες και όλα είναι προβλεπόμενα και με οδηγίες χρήσης, έτσι για να νιώθουν ότι έχουν τον έλεγχο.

Τι συμβαίνει όμως όταν οι φόβοι και τα όνειρά σου συνυπάρχουν στην ίδια πίστα; Θα την επέλεγες; Θα έμπαινες στη διαδικασία να διεκδικήσεις ό,τι ενδεχομένως γνωρίζεις εκ των προτέρων;

Θα επέλεγες να μπεις στο παιχνίδι, γνωρίζοντας ότι θα φτύσεις αίμα στην προσπάθεια, αλλά πως αξίζει τον κόπο γιατί σου ταιριάζει;

Κι αν τα καταφέρεις, έχει καλώς. Κι αν αυτό κρατήσει για λίγο… θα το ‘κανες για να νιώσεις ότι επιλέγεις να μείνεις στο παιχνίδι;

…νιώθω πραγματικά τυχερή στη ζωή μου…

… γνωρίζω πλέον ότι όσο ελκυστική κι αν είναι η αφέλεια, είναι επικίνδυνο να παραμένει κανείς αφελής σε όλη του τη ζωή… μα όταν στη σπηλιά που φοβάσαι να μπεις, κρύβεται ο θησαυρός που τόσο αναζητάς… όχι άλλα άλλοθι.

Μένη Κουτσοσίμου

Ψυχολόγος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

ΜΔΕ στην Κοινωνική Ψυχιατρική-Παιδοψυχιατρική

Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων

Μεταδιδάκτωρ Ιατρικής Παν/μίου Ιωαννίνων στην Ποιότητα Υπηρεσιών

Πηγή: animartists.com

CoverPhoto: Alex Howit

Διαβάστε Περισσότερα

«Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις» - Δημήτρης Λιαντίνης

Δέκα μυριάδες ορισμούς μπορείς να δώσεις στον έρωτα. Και οι ποιητές όλοι, από τον Όμηρο ως τον Καβάφη, δουλεύοντας ετούτο το μεταλλείο της άνοιξης, μας δείχνουν κάθε φορά κι απο μια του όψη. Ο καθένας με τον τρόπο του.

Όμως ο έρωτας επιμένει να είναι αόριστος. Και αλλίμονό μας, εάν γεννιόταν ο υπερποιητής που θα πετύχαινε να τον ορίσει. Τι θα γινότανε!

Την άλλη μέρα όλοι οι άνθρωποι, ουρές και κοπάδια και φάλαγγες κατά μιλλεουνια, θα σπούδαζαν να επισκεφθούν τον τόπο, όπου χτίστηκε το πιο σπουδαίο μνημείο επι γής: ο Έρωτος Τάφος. Να προσκυνήσουν το περίπτεχνο επιτύμβιο και να αποθέσουν μπροστά του ένα λευκό τριαντάφυλλο.

Όχι. Να μας λείπει ένας τέτοιος ποιητής. Ενας δευτερος αττίλας Φειδίας.

Γιατί ο Φειδίας που έχτισε τον Παρθενώνα, την ίδια στιγμή, και χωρίς να το υποψιάζεται, είχε χτίσει και τον τάφο της σοφίας του ανθρώπου˙ της Αθηνάς σοφίας. Ο Παρθενώνας είναι το ταφικό μνημείο της κλασσικής Ελλάδας. Την άλλη μέρα άρχισε ο πελοποννησιακός πόλεμος. Άρχισε το τέλος της κλασσικής Ελλάδας. Και την παράλλη έρχουνταν οι ελληνιστικοί χρόνοι της κάμψης. Και η κλασσική Ελλάδα είναι όλων των εποχών του ανθρώπου η πιο αληθινή εποχή.

Ωστόσο, εδόθηκε απο τους ποιητές ο ορισμός του έρωτα. Ο πλήρης και ο ακριβής. Εκείνη την έννοια του ορισμού, δηλαδή, που τόσο βασανίστηκε ο Σωκράτης να την ανακαλύψει. Και που σαν την ανακάλυψε, είχε ταυτόχρονα ανακαλυψει και την επιστήμη. Την επιστήμη. Που σαν άλλος Φαέθοντας ανέβασε τον άνθρωπο στον ουρανό. Κι από κει κρατώντας στα δυο χέρια του τα γκέμια του φωτός και της φωτιάς μέλλει να τον καταγκρεμίσει στα Τάρταρα.

Ο ορισμός, λοιπόν, που εδόθηκε στον έρωτα, και που όλοι οι ποιητές τον διατύπωσαν με τα δικά του λόγια ο καθένας, είναι ο ακόλουθος: έρωτας είναι η τέχνη του να φευγεις.

Να φεύγεις, αλλά πώς να φεύγεις! Το πράγμα θέλει μεγάλη προσοχή. Γιατί ο ορισμός αυτός είναι τορπίλλι που το παιζει στα χέρια του μικρό παιδί.

Το παίζει στα χέρια του και δεν ξέρει τι είναι...

Ο Γιωργής τ' Αποδέλοιπο, που λέει κι ο Μυριβήλης.

Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις έτσι, που η σφαγή που θα νιώθεις να είναι πολύ πιο σφαγερή από τη σφαγή που νιώθει ο συντροφος που αφήνεις.

Αν εκείνος πονάει τρείς, εσύ να πονέσεις εννιά.

Εδώ σε θέλω κάβουρα, που λένε, να περπατείς στα κάρβουνα.

Χόρεψες ποτέ σου το χορό του αναστενάρη, χωρίς να είσαι αναστενάρης;

Γκέμμα - Δ. Λιαντινης

ΠΗΓΗ...http://www.o-klooun.com

Διαβάστε Περισσότερα

Δώσε ένα τέλος!

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας περνάμε φάσεις κατά τις οποίες βιώνουμε έντονες καταστάσεις που οδηγούν σε συναισθηματικό κομφούζιο, κάνοντας έτσι δυσκολότερη την λήψη αποφάσεων. Οι φάσεις αυτές μπορούν να είναι φιλικές, ερωτικές, επαγγελματικές, οικογενειακές, υπαρξιακές κτλ. Αυτό που οφείλουμε να κάνουμε για να μην καταλήξουμε σε αδιέξοδο είναι να παραμένουμε ψύχραιμοι και λογικοί, χωρίς να αλλοιώνουμε τα στάνταρ μας, δηλαδή τα πιστεύω και τις αρχές μας. Μόνο έτσι θα διατηρήσουμε την ισορροπία στο μυαλό και την καρδιά αποφεύγοντας ακραίες λύσεις.

Αρχικά, υπάρχουν κάποια πράγματα που θεωρούνται δεδομένα και πρέπει να έχουμε ως βάση για να μπορούμε ευκολότερα να κλείνουμε κάποιες πόρτες, να φεύγουμε όταν περισσεύουμε και γενικότερα να παίρνουμε αποστάσεις από ό,τι ερεθίζει τον «κακό» εαυτό και να δίνουμε ένα τέλος σε ό,τι δεν μας ταιριάζει και μας παρασύρει στην καταστροφή.

1) Τίποτα δεν κρατάει για πάντα, διότι όλα αλλοιώνονται με το πέρας του χρόνου(π.χ ο πόνος, η αγάπη… μπορεί να μην σταματήσουν να υπάρχουν, αλλά αλλοιώνονται)

2) Το ποτέ και το πάντα είναι δυο έννοιες αόριστες και ανυπόστατες. (π.χ δε θα χωρίσουμε ποτέ, θα είμαστε μαζί για πάντα)

3) Ο χρόνος κυλάει μπροστά. Γι’ αυτό υπάρχουν και οι χρονικές βαθμίδες παρελθόν, παρόν και μέλλον.

Αυτά τα 3 στοιχεία λοιπόν είναι η αρχή του δρόμου που οδηγεί στην απελευθέρωση και στην αποδέσμευση από ό,τι μας κρατάει πίσω και δε μας αφήνει να εξελιχθούμε.

Από κει και πέρα είναι στο χέρι μας να καθορίσουμε πόσο μακρύς ή πόσο σύντομος θα είναι αυτός ο δρόμος. Πιστεύω πως όλοι έχετε ζήσει κάποιου είδους απώλεια, απογοήτευση ή αποχωρισμό, γεγονός που μας «στοιχιώνει» και πολλές φορές μας αλλάζει. Το πρώτο στάδιο κάθε τέτοιου είδους οδυνηρής εμπειρίας είναι η άρνηση. Δηλαδή αρνούμαστε να δεχτούμε ότι συνέβει και δυσκολευόμαστε να το αποδεχτούμε. Μετά από αυτό το στάδιο φαίνεται ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα του ανθρώπου. 

Αναλυτικότερα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάποιοι κλείνονται στον εαυτό τους, υποπίπτουν στα ναρκωτικά, ξεστρατίζουν και διαλύουν την ζωή τους- αυτή είναι η ανεπιθύμητη εκδοχή. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου μετά το πρώτο στάδιο, στέκονται στα πόδια τους, μαζεύουν τις δυνάμεις τους και προχωράνε μπροστά, διοχετεύοντας τον πόνο, την θλίψη  σε κάτι δημιουργικό. Η διαφορά λοιπόν αυτών των ανθρώπων είναι ότι οι μεν παραιτούνται από την ζωή, ενώ οι δε κάνουν το πάθημα μάθημα, ανασυγκροτούνται και συνεχίζουν. Σε ποια ομάδα ανθρώπων θα ενταχθείτε είναι καθαρά δική σας επιλογή, καθώς οφείλετε να πάρετε την ζωή στα χέρια σας χωρίς να κατηγορείτε τον οποιοδήποτε για το οτιδήποτε. Με απλά λόγια κάνεις δε μπορεί να σας κάνει κουμάντο και άνω-κάτω αν δεν του το επιτρέψετε. Και αν τυχόν συμβεί αυτό πάλι είναι στο χέρι σας να δώσετε ένα τέλος! Σε αυτό το σημείο να επισημάνω ότι σημαντικό ρόλο παίζουν οι καλοί φίλοι και η οικογένεια που θα είναι αρωγοί στις προσπάθειές σας να υπερβείτε τους φόβους και τις ανασφάλειες σας.

Παρακάτω θα διατυπώσω μερικές «συμβουλές» οι οποίες παρ’ όλο που θεωρούνται δεδομένες και αυτονόητες, αν τις επεξεργαστείτε εις βάθος θα δείτε πως αποκτούν άλλο νόημα.

1) Να είστε αισιόδοξοι και ανοιχτόμυαλοι γιατί μόνο έτσι θα μπορέσετε να κάνετε τα στραβά μάτια(όταν πρέπει) και να αποδεχτείτε κάτι που δεν ταιριάζει στην ψυχοσύνθεσή σας(πάλι όταν πρέπει)

2) Να σέβεστε και να εκτιμάτε τον εαυτό σας και τις ικανότητες του. Αν δεν το κάνετε πρώτα εσείς, πως θα το κάνουν οι άλλοι;

3) Έννοιες όπως η εκδίκηση, ο θυμός ή τα απωθημένα φθείρουν τον εσωτερικό σας κόσμο και διαστρεβλώνουν την ομαλή λειτουργία του συνόλου(μυαλό,ψυχή,συμπεριφορά,διάθεση). Κάθε άνθρωπος, κατάσταση ή γεγονός έχει να σας διδάξει και από κάτι. Διαχειριστείτε το προς όφελός σας και όχι εναντίον σας!

4) Ψαχτείτε λίγο… συζητήστε με τον εαυτό σας… σίγουρα υπάρχουν πράγματα που δεν τα ξέρετε!

5) Ρισκάρετε! Αντιμετωπίστε τους φόβους σας, ξεπεράστε τυχόν εμπόδια. Αν δεν το κάνετε πως θα δείτε πόση δύναμη και θάρρος κρύβετε μέσα σας;

Δώστε ένα τέλος σε ό,τι στέκεται εμπόδιο στην εξέλιξή σας. Δώστε ένα τέλος σε ό,τι σας διαφθείρει. Δώστε ένα τέλος στη μιζέρια και τη δυστυχίας σας. Δώστε νόημα και ένα λόγο για να ζείτε στη ζωή σας. 

ΠΗΓΗ...http://psychologicalnotions.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Γοητεύοντας μια γυναίκα

Η αποπλάνηση μιας γυναίκας είναι μια τέχνη με πολλά μυστικά που ο άντρας πρέπει να ξετυλίξει για να πετύχει. Θα σας πω μερικά από αυτά τα μυστικά για να κερδίσετε την καρδιά μιας γυναίκας. Η τέχνη της αποπλάνησης δεν είναι εύκολη και έχει μυστικά, τα οποία δεν είναι γνωστά σε όλους τους ανθρώπους, και ως εκ τούτου είναι συχνές οι αποτυχίες.

Μικρά μυστικά γοητείας:

Είναι πολύ σημαντική η πρώτη εντύπωση. Να είστε ντυμένος καλά αλλά όχι στημένα ή εξεζητημένα. Απλά κομψός, καθαρός, χαλαρός για να δώσετε μια όμορφη πρώτη εικόνα.

Μην έχετε άγχος και προσεγγίστε την μόνο μία φορά. Αν δεν καταφέρετε κάτι αποχωρήστε ευγενικά και συνεχίστε την διασκέδαση σας.

Δείξτε υπομονή. Οικοδομήστε μια καλή επικοινωνία και σιγά σιγά η σχέση θα προχωράει σε άλλο επίπεδο. Η βιασύνη μπορεί να οδηγήσει σε σφάλματα.

Οι λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά. Μικρές εκπλήξεις, προσκλήσεις για καφέ, ποτό ή φαγητό, ένα λουλούδι, …κάθε λεπτομέρεια μετράει υπέρ σας.

Ευαισθησία. Δείξτε τις ευαισθησίες σας. Μην προσποιηθείτε τον ευαίσθητο γιατί συνήθως γελοιοποιείστε. Μιλήστε ειλικρινά για τις ευαισθησίες σας.

Χιούμορ. Μεγάλο κεφάλαιο το γέλιο και η διασκέδαση αφού είναι δύο πολύ βοηθητικοί παράγοντες. Η διασκέδαση είναι χαλάρωση, μακριά από τις έγνοιες και κάνει τους ανθρώπους πιο δεκτικούς. Πείτε αστεία, γελάστε, δέστε αν έχετε παρόμοιο χιούμορ και γελάτε με τα ίδια πράγματα. Προς θεού μην κάνετε τον κλόουν.

Μικρές τολμηρές κινήσεις που θα ανοίξουν το δρόμο για φυσική προσέγγιση. Πιάστε το χέρι της ή απλά αγγίξτε την. Χαϊδέψτε τα μαλλιά της ή αγγίξτε την στην πλάτη. Επίσης αν έχει κατοικίδιο να είστε τρυφερός μαζί του. Αυτές είναι μικρές πράξεις που επιτρέπουν σταδιακά την στενότερη επαφή.

Κοιτάξτε την στα μάτια, κατευθείαν τρυφερά και με σιγουριά. Είναι ένας κάλος τρόπος για να δείτε αν υπάρχει μη λεκτική επικοινωνία ανάμεσα σας και φυσικά να δείτε αν υπάρχει αυτή η συναισθηματική σπίθα στο βλέμμα της.

Το σπίτι σας. Αν την καλέσετε σπίτι σας φροντίστε να είναι καθαρό και όσο γίνεται καλαίσθητο. Προσοχή είπαμε καλαίσθητο και όχι ότι θεωρήσετε ωραίο να το βάλετε παντού. Λίγα πράγματα και με γούστο.

Δείξτε ενδιαφέρον για την ζωή της και τις δραστηριότητές της. Ακούστε την και αυτό θα της επιτρέψει να ανοιχτεί και να σας δείξει εμπιστοσύνη.

Αν όλα τα παραπάνω αποτύχουν σημαίνει απλά πως δεν υπάρχει χημεία μεταξύ σας και θα ήταν καλύτερο να το αφήσετε και να μην γίνετε πιεστικός. Αν θέλετε μπορείτε να συνεχίσετε την φιλική σχέση και μπορεί στο μέλλον κάτι να προκύψει. Αλλά πάντα, μα πάντα να είστε ευγενικός και να φέρεστε με λεπτότητα και εξυπνάδα.

Δεν υπάρχει προσωπική γοητεία τόσο μεγάλη όσο η γοητεία του εύθυμου χαρακτήρα.

Henry Van Dyke

Βιβλιογραφία: Τι θέλουν οι γυναίκες…τι θέλουν οι άντρες, John Townsend, Εκδ. Θυμάρι

Όσα δεν ξέρουν οι άντρες για τις γυναίκες…τις σχέσεις…τον έρωτα, Herb Goldberq, Εκδ. Κριτική

ΠΗΓΗ...http://www.tokleidi.com

Διαβάστε Περισσότερα

Ο φόβος της αγάπης

Οι κακές εμπειρίες στην αγάπη μπορεί να προκαλέσουν μια αποστροφή για την αγάπη. Τα άτομα που έχουν υποστεί απογοήτευση και υπόφεραν από κάποια σχέση μπορεί να εμφανίσουν φόβο της αγάπης και της δέσμευσης.

Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα γενναιόδωρο, ζωτικής σημασίας, ανιδιοτελές, ειλικρινές, που μας γεμίζει με ελπίδα. Αλλά συχνά επισκιάζεται από διάφορες περιστάσεις που το καταστρέφουν τελικά. Οι κακές εμπειρίες μας γεμίζουν με απελπισία και απαισιοδοξία. Έτσι δημιουργείται μια φυσική τάση στο άτομο να τρέξει μακριά από οδυνηρές εμπειρίες.

Ο φόβος εξουσιάζει συχνά εκείνους που έχουν υποστεί απογοήτευση στην αγάπη τόσο πολύ ώστε να παθαίνουν πανικό στην προοπτική να αγαπήσουν και πάλι και να εμπιστευτούν κάποιον. Τα άτομα αυτά έχουν την τάση να συνδέουν την αγάπη με τον πόνο, γιατί οι τις εμπειρίες τους έτσι δείχνουν. Ως εκ τούτου έχουν την τάση να βλέπουν τα πάντα που σχετίζονται με την αγάπη αρνητικά. Δεν εμπιστεύονται, δεν διαπραγματεύονται και δεν αποδέχονται πως μπορεί να γίνουν λάθη μέσα σε μια σχέση. Αν τελικά δημιουργήσουν μια σχέση τότε τα όρια που βάζουν αυτά τα άτομα στην σχέση τους πνίγει την εξέλιξη της σχέσης.

Ο φόβος περιορίζει την ελευθερία που είναι αναγκαία για μια όμορφη ζωή και για να φθάσουμε στην ευτυχία και στην αγάπη. Η ευτυχία είναι απαλλαγμένη από δεσμεύσεις και είναι σχεδόν συνώνυμη με την ελευθερία. Οι άνθρωποι που ζουν χτίζοντας τοίχους, κλείνουν έξω από την ζωή τους εκτός από τον πόνο, την ευτυχία και την χαρά. Ο πόνος είναι μέρος της ζωής και είναι αναπόφευκτος.

Ο φόβος εμποδίζει την εξέλιξη της σχέσης. Αλλά λίγοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να ξεπεράσουν τους φόβους τους και να ενεργήσουν φυσικά διεκδικώντας αυτά που θέλουν και αυτά που δε θέλουν από μία σχέση. Μια σχέση για να δημιουργηθεί και να αναπτυχθεί χρειάζεται ειλικρίνεια, εντιμότητα και αληθινά αγάπη. Ο φόβος, η αρνητική σκέψη, η ζήλια και η έλλειψη ελευθερίας μόνο κακό κάνουν σε εσάς αλλά και στη σχέση σας.

Το έχουμε ξαναπεί παλιότερα… Πολλοί λένε ότι η αγάπη πονάει, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Η μοναξιά πονάει. Η απόρριψη πονάει. Το να χάνεις κάποιον πονάει. Η ζήλια πονάει. Ο καθένας συγχέει αυτά τα πράγματα με την αγάπη, αλλά στην πραγματικότητα η αγάπη είναι το μόνο πράγμα σε αυτό τον κόσμο που μπορεί να καλύψει όλο τον πόνο και να κάνει κάποιον να αισθανθεί υπέροχα και πάλι. Η αγάπη είναι το μόνο πράγμα στον κόσμο που δεν πονάει.

Βιβλιογραφία: Αγάπη και φόβος, Στέφαν Λέρμερ, Εκδ. Γλάρος

ΠΗΓΗ...http://www.tokleidi.com

Διαβάστε Περισσότερα

Εσύ τι τύπος γονέα είσαι;

Της Κατερίνας Καρρά.

Όταν γίνεσαι γονιός βρίσκεσαι ξαφνικά μπροστά σε κάτι τόσο μεγαλειώδες αλλά και τόσο απαιτητικό, το οποίο απέχει απίστευτα από οτιδήποτε είχες φανταστεί ή ακούσει. Έχεις πλέον την απόλυτη ευθύνη για έναν άλλον άνθρωπο, ο οποίος είναι απόλυτα εξαρτημένος από σένα. Στην αρχή ακόμα και το να καλυφθούν οι βασικές του ανάγκες μοιάζει τρομακτικό και ακατόρθωτο.

Όμως, λίγο καιρό αργότερα  συνειδητοποιείς ότι τίποτα δεν είναι τόσο δύσκολο όσο το να αποφασίζεις πώς πρέπει να του συμπεριφέρεσαι σε κάθε στιγμή και κάθε κατάσταση. Και έτσι αναρωτιέσαι συνεχώς πώς θα ξέρεις με βεβαιότητα ποια είναι η καλύτερη και πιο παιδαγωγική αντιμετώπιση σε κάθε απορία, συμπεριφορά, σκανταλιά ή «κακή» πράξη του μικρού σου θησαυρού.

Ωστόσο, όπως θα έχεις ήδη καταλάβει δεν υπάρχουν συνταγές διαπαιδαγώγησης που να λειτουργούν πάντα, σε όλα τα παιδιά, σε κάθε περίσταση και να έχουν άριστα αποτελέσματα. Άλλωστε, το να είσαι γονιός είναι κάτι τόσο πολυδιάστατο και περίπλοκο και το κάθε παιδί είναι τόσο μοναδικό, που πολλές φορές ούτε και οι ειδικοί δεν μπορούν με βεβαιότητα να σου απαντήσουν ποιες μέθοδοι ανατροφής και ποιες πρακτικές διαπαιδαγώγησης θα είναι οι καταλληλότερες.

Παρ’ όλα αυτά, για να γίνει λίγο πιο ξεκάθαρο το πλαίσιο λειτουργίας των γονέων, στην επιστημονική βιβλιογραφία έχουν παρουσιαστεί κάποιοι τύποι γονεϊκής συμπεριφοράς (parenting styles). Κάθε γονεϊκός τύπος δηλώνει τι είδους μεθόδους, στάσεις και συμπεριφορές υιοθετεί ένας γονέας στη διαδικασία ανατροφής και διαπαιδαγώγησης των παιδιών του και γενικά πώς αλληλεπιδρά μαζί τους στην καθημερινότητα. Κατά συνέπεια, ο τύπος που υιοθετούν οι γονείς (ο οποίος μπορεί να είναι κοινός ή ο καθένας από τους δύο  να έχει τον δικό του)  διαμορφώνει σε πολύ μεγάλο βαθμό το συναισθηματικό κλίμα στο οποίο μεγαλώνει το παιδί και επηρεάζει σημαντικά την ψυχική του κατάσταση, τη συμπεριφορά του, αλλά και τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του.

Ο κάθε γονιός διαμορφώνει έναν γονεϊκό τύπο με βάση τη δική του προσωπικότητα, τις απόψεις του για διάφορα ζητήματα διαπαιδαγώγησης, τα βιώματα που έχει από τους δικούς του γονείς, τις προσλαμβάνουσες που έχει για τον τρόπο λειτουργίας άλλων οικογενειών, αλλά και με βάση τα εκάστοτε κοινωνικά πρότυπα για τον ρόλο του γονιού.

Ωστόσο, οι περισσότεροι γονείς δεν ανήκουν ξεκάθαρα σε έναν τύπο, αλλά συνδυάζουν χαρακτηριστικά από δύο ή και περισσότερους, διαμορφώνοντας έτσι έναν δικό τους γονεϊκό τύπο. Επίσης, είναι σύνηθες κάποιοι γονείς να τροποποιούν ή και να αλλάζουν τον γονεϊκό τους τύπο καθώς αλλάζει η ηλικία, η εμπειρία και οι απόψεις τους, αλλά και καθώς έρχονται αντιμέτωποι με την ωρίμανση των παιδιών τους ή με κάποια ιδιαίτερα γεγονότα.

Οι 4 βασικοί γονεϊκοί τύποι που παρουσιάζονται στη βιβλιογραφία είναι:

Οι αυταρχικοί/απολυταρχικοί γονείς

Βασικά χαρακτηριστικά αυτού του τύπου γονέων είναι:

Πολύ αυστηρή και ελεγκτική συμπεριφορά.

Απαιτούν την υπακοή και τη συμμόρφωση του παιδιού με τους κανόνες που έχουν θέσει, αλλά και με τις προσωπικές τους απόψεις.

Δεν αφήνουν πολλά περιθώρια στο παιδί να συζητήσει μαζί τους και δεν δίνουν σημασία στις απόψεις του.

Δεν εκδηλώνουν τρυφερότητα ή στοργή και δεν επιδιώκουν συναισθηματικές αλληλεπιδράσεις με το παιδί.

Έχουν πολύ υψηλές προσδοκίες και απαιτήσεις από το παιδί που μπορεί και να μην ανταποκρίνονται στην ηλικία ή στις ικανότητές του.

Έχουν την τάση να συγκρίνουν το παιδί τους με άλλα παιδιά και να απαιτούν από αυτό να υπερτερεί.

Συνήθη χαρακτηριστικά των παιδιών αυταρχικών γονέων:

Δεν ικανοποιούνται εύκολα από τον εαυτό τους και είναι πολύ αυστηρά μαζί του.

Απογοητεύονται εύκολα όταν δεν καταφέρνουν κάτι και βιώνουν αισθήματα ανεπάρκειας και παραίτησης.

Έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Είναι εσωστρεφή, φοβισμένα και όχι ιδιαίτερα αυθόρμητα.

Νιώθουν ότι οι γονείς τους δεν τα αγαπούν.

Οι επιεικείς/παραχωρητικοί γονείς

Τα βασικά τους χαρακτηριστικά είναι:

Δεν θέτουν συγκεκριμένα όρια και κανόνες στο παιδί και δεν ελέγχουν τη συμπεριφορά του.

Δυσκολεύονται να πουν «όχι» και να είναι αυστηροί όταν χρειάζεται. Είναι επιεικείς και στοργικοί, ακόμα και στις περιπτώσεις που θα έπρεπε να είναι αυστηροί.

Είναι υπερβολικά τρυφεροί, υποκύπτουν στις επιθυμίες του παιδιού και του παραχωρούν περισσότερα δικαιώματα απ’ ότι αρμόζει στην ηλικία του.

Δεν παρέχουν επαρκή καθοδήγηση και δεν βοηθούν το παιδί να κατανοήσει τι είναι επιτρεπτό και τι όχι.

Έχουν πολύ χαμηλές προσδοκίες και δεν ενθαρρύνουν το παιδί να προσπαθεί περισσότερο για να πετύχει κάποιους στόχους.

Συνήθη χαρακτηριστικά των παιδιών επιεικών γονέων:

Δεν έχουν αυτοέλεγχο και δεν ξέρουν τι όρια πρέπει να τηρούν σε κάθε περίσταση.

Είναι αρκετά εγωκεντρικά (ίσως και επιθετικά) και αναζητούν συνεχώς να ικανοποιούνται οι επιθυμίες τους.

Δυσκολεύονται να σεβαστούν τους άλλους και να διαμορφώσουν ισορροπημένες σχέσεις.

Δυσκολεύονται να προσηλωθούν σε έναν στόχο και να δουλέψουν για την επίτευξή του.

Οι αδιάφοροι γονείς

Οι αδιάφοροι γονείς διακρίνονται από τα ακόλουθα γνωρίσματα:

Δεν είναι στοργικοί και δεν ανταποκρίνονται στις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού.

Δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με την διαπαιδαγώγησή του παιδιού, απλά του παρέχουν τα βασικά υλικά αγαθά (ή υπερβολικά πολλά αγαθά, αν τους το επιτρέπει η οικονομική τους κατάσταση).

Δεν θέτουν όρια και κανόνες στη συμπεριφορά του παιδιού.

Είναι απορροφημένοι με τη δική τους ζωή και ουσιαστικά δεν παρέχουν ούτε καθοδήγηση και διαπαιδαγώγηση, ούτε κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών το παιδιού.

Τα παιδιά των αδιάφορων γονέων συνήθως χαρακτηρίζονται από:

Έλλειψη πειθαρχίας και αδυναμία τήρησης των κανόνων.

Ανώριμη και παραβατική συμπεριφορά.

Αδυναμία διαμόρφωσης φιλικών σχέσεων.

Χαμηλή αυτοεκτίμηση και αδυναμία να θέσουν και να επιτύχουν στόχους.

Πιστεύουν πως δεν αξίζουν αρκετά.

Βιώνουν αισθήματα απόρριψης και έλλειψης αγάπης.

Οι δημοκρατικοί/διαλεκτικοί γονείς

Οι δημοκρατικοί γονείς εκδηλώνουν τα εξής χαρακτηριστικά:

Είναι στοργικοί, τρυφεροί και ανταποκρίνονται στις συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών.

Επιδιώκουν τον διάλογο με το παιδί και σέβονται τις απόψεις του.

Σέβονται τα δικαιώματα του παιδιού αλλά δεν του επιτρέπουν να καταπάτα τα δικαιώματα των άλλων.

Θέτουν σαφή όρια και κανόνες που βοηθούν το παιδί να διαμορφώσει τα πλαίσια της συμπεριφοράς του.

Είναι αυστηροί στις περιπτώσεις που αυτό κρίνεται απαραίτητο και είναι συνεπείς στην τήρηση των ορίων που έχουν θέσει, ώστε να αποφεύγεται η σύγχυση του παιδιού.

Το καθοδηγούν σε μια πορεία προς την αυτονομία και την επίτευξη στόχων ανάλογων με την ηλικία του.

Συνήθη χαρακτηριστικά των παιδιών δημοκρατικών γονέων:

Έχουν ανεπτυγμένες κοινωνικές δεξιότητες και κάνουν εύκολα φίλους.

Έχουν υψηλή αυτοεκτίμηση και προσπαθούν να τα καταφέρουν σε ό,τι κάνουν.

Διακρίνονται από δυναμισμό, προσαρμοστικότητα, εξωστρέφεια, ευχάριστη προσωπικότητα και διάθεση να προσφέρουν.

Τηρούν τους κανόνες συμπεριφοράς και τις αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκαν ακόμα και όταν δεν ελέγχονται από κάποιον.

Είναι συναισθηματικά ισορροπημένα και μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες με αυτοπεποίθηση.

Με βάση όλα τα παραπάνω, είναι πλέον φανερό ότι ο Δημοκρατικός γονεϊκός τύπος είναι εκείνος που συντελεί σημαντικά στη διαμόρφωση ενός ισορροπημένου και χαρούμενου περιβάλλοντος, στο οποίο τα παιδιά θα μπορούν να «ανθίσουν».

Ωστόσο, δεν είναι εφικτό για κανέναν άνθρωπο να είναι πάντα ο ιδανικός δημοκρατικός γονιός. Και ούτε χρειάζεται να είναι.

Αυτό που χρειάζεται ένας γονιός  είναι να αρχίσει σιγά-σιγά να παρατηρεί τον εαυτό του και να βλέπει πώς αλληλεπιδρά με το παιδί. Έτσι, θα καταλάβει ποια γονεϊκά χαρακτηριστικά εκδηλώνει περισσότερο και θα μπορέσει σταδιακά να τα τροποποιήσει προς την επιθυμητή κατεύθυνση.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που αξίζει να θυμόμαστε πάντα είναι ότι τα λόγια, οι στάσεις και οι συμπεριφορές των γονέων επηρεάζουν σημαντικά, όχι μόνο το πώς μεγαλώνει ένα παιδί, αλλά και το τι θα κουβαλά μέσα του και το τι άνθρωπος θα γίνει.

Λοιπόν, τι άνθρωποι θέλουμε να γίνουν τα παιδιά μας;

ΠΗΓΗ....http://www.anapnoes.gr

Διαβάστε Περισσότερα

"Ούτε καν" του Γιάννη Αραμπατζή

Φτάνοντας ο οδηγός λίγο έξω από την Άψαλο στο δρόμο του για τα τουριστικότατα Λουτρά Πόζαρ, βλέπει στα αριστερά του έναν ελεύθερο και εξαιρετικά επικίνδυνο κόμβο, που στο παρελθόν έχουμε θρηνήσει νεκρούς, που οδηγεί στην πρωτεύουσα του Νομού Πέλλας στην Έδεσσα.

 Μόλις μερικές δεκάδες μέτρα πιο κάτω, έρχεται αντιμέτωπος με ένα φανάρι που ρυθμίζει τη διασταύρωση με το χωριό Άψαλος. Αντί δηλαδή, να υπάρχει ένας όμορφος κυκλικός κόμβος, που να καλωσορίζει τον επισκέπτη στην είσοδο της Αλμωπίας αναδεικνύοντας με τη θεματική του τις ομορφιές και τα πλεονεκτήματα του τόπου, όπως γίνεται σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο στο εξωτερικό, ρυθμίζοντας ταυτόχρονα με τον πλέον επιστημονικό τρόπο την κυκλοφορία των αυτοκινήτων από και προς την Έδεσσα την πρωτεύουσα του Νομού, την Αριδαία την πρωτεύουσα της επαρχίας Αλμωπίας, τον τουριστικό προορισμό των Λουτρών Πόζαρ αλλά και την Άψαλο που είναι και ο κεντρικός κόμβος όλων αυτών, υπάρχει ένα κακάσχημο φανάρι, που δουλεύει όποτε θυμάται, ενώ προξενεί το ίδιο του παρακώλυση της ομαλής πορείας των αυτοκινήτων σωρεύοντας αδικαιολόγητα τα λιγοστά αυτοκίνητα του επαρχιακού δικτύου, αλλά και αποτελώντας θανάσιμο κίνδυνο, αφού είναι τόσο απροκάλυπτα αχρείαστο, που οι οδηγοί της περιοχής προτιμάμε τις περισσότερες φορές να το αγνοούμε παρά να καθόμαστε σταματημένοι ολομόναχοι στη μέση μιας παντέρημης διασταύρωσης.

Συνεχίζοντας προς Αριδαία, ο έκπληκτος οδηγός συναντάει και δεύτερο φανάρι σε μια ακόμα είσοδο της Αψάλου, το οποίο είναι χρόνια τώρα σε αχρησία, αφού φαντάζομαι πως οι υπεύθυνοι της συντήρησής του θα ντρέπονται να το επαναθέσουν σε λειτουργία, ενώ ο επισκέπτης δικαίως θα αναρωτιέται αν θα πρέπει να επισκεφθεί την πολύ σημαντική όπως όλα δείχνουν Άψαλο αντί των Λουτρών του Πόζαρ που του λένε οι ταξιδιωτικοί του οδηγοί.

Αφού λοιπόν ο επισκέπτης καταφέρνει να ξεμπερδέψει με τα φανάρια της Αψάλου, έρχεται αντιμέτωπος με τις ατελείωτες διπλές διαγραμμίσεις της απέραντης ευθείας ενός δρόμου που βρίσκεται ανάμεσα μόνο σε χωράφια.

Και εκεί που θα νόμιζε πως οι εκπλήξεις κάπου εκεί θα πρέπει να τελειώνουν, φτάνει μπροστά σε μια νησίδα και μία ταμπέλα που του ανακοινώνει ότι διέρχεται από έναν ακόμα κόμβο που τον οδηγεί στο παλιό επαρχιακό δίκτυο.

Φαντάζομαι την έκπληξή του όταν κοιτάζει αριστερά του και δεξιά του και το μόνο που αντικρίζει είναι δύο μεγαλόπρεπους χωματόδρομους που οδηγούν, πού αλλού, σε χωράφια.

Αλλά ο κόμβος… κόμβος, και τα χιλιάδες ευρώ που ξοδεύτηκαν εκεί μέσα αν είχαν στόμα θα έβγαιναν και θα φώναζαν, όπως αν τους άκουγε κανείς, θα έβγαιναν και θα φώναζαν όλοι εκείνοι οι ανυποψίαστοι οδηγοί που κινδύνευσαν να καρφωθούν επάνω στην ασήμαντη κατά καιρούς νησίδα κάποιο βράδυ που οδηγούσαν με την ταυτότητά τους στο στόμα στο κατασκότεινο επαρχιακό δίκτυο της Πέλλας.

Αλλά τα καλούδια του δρόμου δεν τελείωσαν ακόμα. 

Μόλις δύο χιλιόμετρα πιο κάτω, και με τη διπλή διαγράμμιση να συνεχίζει απτόητη να ασχημονεί επάνω στην άσφαλτο, στέκονται αγέρωχα τα τρίτα κατά σειρά φανάρια σε απόσταση μόλις έξι χιλιομέτρων μεταξύ τους στη διασταύρωση που χωρίζει την αρτηρία από τα δύο εκατέρωθεν χωριά, την Ξιφιανή και τον Άλωρο.

Άπλετος χώρος για άλλον έναν κραυγαλέο κυκλικό κόμβο, αλλά η SIEMENS δεν έριχνε τσιμέντα αλλά έφτιαχνε φανάρια βλέπεις.

Τώρα, το ότι από τον Άλωρο ας πούμε, προς την Αριδαία, υπάρχει στο οδόστρωμα ήδη λωρίδα προοδευτικής επιτάχυνσης και κάθε Αλωριότης που διαθέτει την κοινή λογική που λείπει από τους αρμόδιους του επαρχιακού δικτύου, δεν κάθεται σα μαλάκας να περιμένει ένα σκασμό ώρες σταματημένος, παρατηρώντας ταυτόχρονα και όλα τα άλλα αυτοκίνητα επίσης σταματημένα, δεν φαίνεται να απασχόλησε τους φωστήρες του δρόμου.

Τε σπα, από εκεί και πέρα, τα έχουμε ξαναπεί, να μη τα ξαναλέμε, για τα επόμενα τέσσερα χιλιόμετρα απέραντης ευθείας μέχρι την Αριδαία δεν υπάρχει σημείο για προσπέραση ούτε καν, που λέει και μια φίλη μου.

Ούτε καν, σαν το απέραντο κενό που ενεδρεύει μέσα στα κρανία των υπευθύνων του οδικού δικτύου του Νομού μας.

Ούτε καν.

Γιάννης Αραμπατζής

Διαβάστε Περισσότερα