Ίσως να το έχεις νιώσει κι εσύ. Είναι αυτό το αίσθημα ότι δεν ανήκεις πουθενά. Πως ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω σου δε σε αφορά, δε σε ρωτά κανείς, δεν ενδιαφέρεται κανείς για το αν υπάρχεις κι εσύ, είσαι μόνος σου, διαφορετικός, περιθωριοποιημένος, ξένος. Οι ειδήσεις που μεταδίδουν τα ΜΜΕ τους είναι κατασκευασμένες ή επιλεγμένες από άλλους και απευθύνονται σε αυτούς τους άλλους ή στους ομοίους τους, αλλά όχι σε σένα. Οι γιορτές και τα πανηγύρια τους είναι γιορτές που δε σε αγγίζουν, που δε σου λένε τίποτα, και όταν εσύ νιώθεις την ανάγκη να γιορτάσεις, κανείς δε γιορτάζει μαζί σου. Τα τραγούδια τους, οι ταινίες τους, οι εκπομπές τους, όλος τους ο πολιτισμός μοιάζει να απευθύνεται σε οποιονδήποτε άλλο εκτός από σένα. Η εκπαίδευσή τους έχει στόχο να αναπαραγάγει τους εαυτούς τους, να δημιουργήσουν κλώνους των εαυτών τους, ανθρωπάκια ίδια και απαράλλαχτα με αυτούς και εντελώς διαφορετικά από εσένα. Οι πολιτικοί τους εκλέγονται από άλλους και κάνουν τα χατίρια άλλων, αλλά δεν ασχολούνται μαζί σου. Δεν είναι όλοι εναντίον σου. Αλλά είναι όλοι απέναντί σου, σε έναν άλλο κόσμο, στον οποίο εσύ δεν έχεις καμία διάθεση να ταξιδέψεις ξανά.
Είναι σαν να έχεις φυτρώσει σε ένα δέντρο, μαζί με όλους τους άλλους, να μεγάλωσες εκεί, να πέρασες ωραίες μέρες μαζί τους, και μια μέρα, ξαφνικά, να ωρίμασες και να έπεσες στο έδαφος. Απροειδοποίητα, χωρίς κανένας να σου πει ότι μια μέρα θα φύγεις από εκεί και θα αλλάξουν τα πάντα. Και μόνος, γιατί οι άλλοι έμειναν στο δέντρο. Δεν ωρίμασαν ποτέ. Και θα σαπίσουν εκεί. Και τώρα;
Καθένας μόνος του πορεύεται στη ζωή. Θα έχεις και γονείς, και αδέλφια, και φίλους, και εχθρούς, και είδωλα, αλλά πάντα θα προχωράς μόνος σου. Εσύ και οι ιδέες σου, σε έναν κόσμο που πάντα θα θέλει να σου επιβάλει τις δικές του ιδέες, για να μπορέσεις να γίνεις μέρος του. Κι αν δε θες να γίνεις μέρος του; Τότε ζεις στο περιθώριο. Μόνος σου, εσύ και οι ιδέες σου.
Κάποια στιγμή δεν μπορείς άλλο να προσαρμόζεσαι. Θέλεις να κάνεις το δικό σου. Να αφήσεις πίσω σου αυτό που ήδη υπάρχει και να αρχίζεις να φτιάχνεις κάτι καινούργιο. Αλλά αυτό που ήδη υπάρχει δεν πρόκειται να σε αφήσει. Θέλει το μονοπώλιο, κι εσύ θέλεις να δημιουργήσεις έναν ανταγωνιστή του. Θα σε πολεμήσει. Θα σε χλευάσει. Θα σε καταστρέψει. Και τότε, στην καλύτερη περίπτωση θα μείνεις εκεί, στα συντρίμμια αυτού που προσπάθησες να χτίσεις, προσπαθώντας ξανά, σε πείσμα των καιρών, να χτίσεις έστω ένα σπιτάκι από lego, και στη χειρότερη περίπτωση θα αποδεχθείς ότι ήταν λάθος σου να πας κόντρα σε αυτό που ήδη υπάρχει και θα προσχωρήσεις σε αυτό, και θα αρχίσεις να πολεμάς με όλη σου τη μανία όποιον τολμήσει να το ανταγωνιστεί.
Πνίγεσαι. Προχωράς μονίμως στο δρόμο με δύο χέρια γύρω από το λαιμό σου, που σου αφήνουν αρκετό χώρο ίσα-ίσα για να ανασάνεις, υπό την απειλή ανά πάσα στιγμή να σφίξουν και να σου κόψουν οριστικά την αναπνοή. Δεν το θέλουν στ’ αλήθεια, αλλά θα το κάνουν αν χρειαστεί. Αυτό που πραγματικά θέλουν είναι να πας με το μέρος τους. Να γίνεις σαν αυτούς, να υποχωρήσεις στην πίεσή τους, να αποδεχθείς ότι αυτοί έχουν δίκιο κι εσύ άδικο, και κανένα δικαστήριο ποτέ δε θα συμφωνήσει περί του αντιθέτου, γι’ αυτό το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να δηλώσεις υποταγή στο παλιό, στο υπάρχον, στο παντοτινό. Αλλά κι αν δε δηλώσεις ποτέ υποταγή, δε θα διστάσουν να σε εξοντώσουν για να μη μολύνεις το παλιό, το υπάρχον, το παντοτινό με νέες, επικίνδυνες ιδέες. Ο σκοπός τους είναι ιερός, όμως η ίδια τους η Εκκλησία είναι ανίερη.
Ξέρεις ότι το μίσος είναι δηλητήριο που σκοτώνει ακαριαία. Αυτόν που το έχει μέσα του, αυτούς στους οποίους το δίνει, αυτούς που θα βρεθούν στο δρόμο τους κατά λάθος, αυτούς που θα το καταπιούν χωρίς να το καταλάβουν. Αλλά το μίσος είναι και ναρκωτικό, που το μοιράζουν αφειδώς τα κανάλια. Όσο περισσότερο έχεις, τόσο περισσότερο χρειάζεσαι για να είσαι καλά. Και προσπαθείς να ξεφύγεις από το μίσος, για να μη γίνεις πρεζάκι. Το αντικαθιστάς με διάφορα υποκατάστατα: Απέχθεια, αδιαφορία, απομόνωση, απόγνωση, ό,τι βρεις πρόχειρο. Μεθαδόνη. Υψώνεις τείχος για να μπορέσεις να μη γίνεις σαν τους άλλους, αλλά η κερκόπορτα είναι χαλασμένη. Σαμποτάζ. Μίσος. Ζούγκλα. Μια κοινωνία στην οποία υπάρχει τόσο μίσος, δεν είναι πια κοινωνία. Είναι ζούγκλα.
Και είναι και το άλλο. Όταν εσύ λες κάτι, πρέπει πάντα να το αποδεικνύεις. Και όσες αποδείξεις κι αν φέρεις, ποτέ δε θα είναι αρκετά πειστικές. Όταν οι άλλοι λένε κάτι, το λένε σαν θέσφατο, και όποιος δεν το αποδεχθεί είναι εμπαθής και κακόβουλος. Κι άμα σ’ αρέσει. Αλλιώς, τα μπογαλάκια σου και σε άλλο πλανήτη, γιατί αυτόν τον κάναμε σαν τα μούτρα μας και δεν υπάρχει ούτε μία γωνιά του που να μην έχει υποφέρει από την ανθρώπινη αλαζονεία, και γουστάρουμε κιόλας. Είμαστε οι κυρίαρχοι, οι καλύτεροι, οι ισχυρότεροι, οι ανίκητοι. Δε θες να είσαι με τους νικητές; Όχι ρε φίλε, δε θέλω. Θέλω να είμαι με οποιονδήποτε έχει ανοιχτούς λογαριασμούς μαζί σου. Θέλω να είμαι με οποιονδήποτε τολμήσει να σου πάει κόντρα. Θέλω να είμαι με την αλήθεια. Θέλω να είμαι απέναντί σου. Θέλω να με βλέπεις και να μου κάνεις κωλοδάχτυλα πριν αρχίσεις την επίθεσή σου. Θέλω να βλέπω το μίσος σου να ξεχειλίζει από τ’ αυτιά σου όταν θα πεθαίνεις από υπερβολική δόση. Θέλω να πατήσω πάνω στο πτώμα σου και εκεί πάνω να βάλω το πρώτο τούβλο του νέου οτιδήποτε που θα προκύψει. Θέλω να ζήσω.
Τουλάχιστον ξέρω τι θέλω. Αλλά αυτό δεν είναι και πολύ παρήγορο, γιατί και ο άλλος απέναντι ξέρει τι θέλει. Η διαφορά μας είναι ότι αυτός έχει όλα τα μέσα για να το αποκτήσει, ενώ εγώ έχω μόνο τον εαυτό μου. Και τις ιδέες μου. Εγώ και οι ιδέες μου. Εναντίον όλων. Κάπως έτσι γράφεται η ανθρώπινη ιστορία.
ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.