Της Ανθής Κατερίνη.
“Δένεται εκείνος που δίνει, όχι αυτός που παίρνει” είδα κάπου.
Που δίνεται, που δίνει από τον εαυτό του, θα συμπληρώσω.
Που θέλει να σε αγκαλιάσει όσο θα ήθελε κατά βάθος και τον εαυτό του.
Που για λίγο παρόλα αυτά τον ξεχνάει και σου δίνει την ζακέτα του μία χειμωνιάτικη νύχτα και ας κρυώνει. Και εκείνο το κρυολόγημα που τράβηξε ακόμα το θυμάται. Κάπως το ξεχνά αλλά κάτι ώρες ήρεμες μετά το φαγητό ή αργά την νύχτα, το θυμάται. Εάν δεν τον άφησες να αρρωστήσει γιατί τον είχες αγκαλιά και αυτό το θυμάται. Η ειρωνεία είναι πως το κρυολόγημα το θυμάται περισσότερο, όποιος βέβαια έχει την τάση να χαράζεται μέσα του η κακή ανάμνηση περισσότερο από την καλή. Όπου εμφανίζεσαι άχρωμος και αόριστος δεν έχεις τίποτα σημαντικό να χάσεις.
Δε ριψοκινδυνεύεις την κριτική του χρώματός σου, αλλά ούτε και την κλοπή του. Κρύβεσαι ενθυμούμενος στιγμές που έδειξες τα πράσινά σου φύλλα και σου έκλεψαν το χρώμα. Σαν χειμώνα σε ξεγύμνωσαν και έμεινες μουντός σε ένα λευκό τοπίο. Η παραμονή σου στην ασφαλή σου ζώνη και η έλλειψη ρίσκου μπορεί να σε προφυλάξει από την απότομη πτώση, σου στερεί όμως και τις έντονες συγκινήσεις. Πολλές αξέχαστες στιγμές της ζωής προκύπτουν από ένα μικρό ή μεγάλο ρίσκο που πάρθηκε μέσα σε μία στιγμή. Την ώρα που είπες όχι σε έναν φόβο σου και ένα αποφασιστικό ναι στο άγνωστο.
Δε σημαίνει πως σου βγήκε απαραίτητα σε καλό. Αλλά και μόνο η θετική εντύπωση που απέκτησες για τον εαυτό σου με το θάρρος που έδειξες αρκεί. Τουλάχιστον προσπάθησες. Βγήκες από την ασφαλή σου ζώνη, έπιασες την ζωή από τα κέρατα και την άφησες να κυλίσει μέσα σου σαν αδρεναλίνη.
Κάποιοι άνθρωποι σε αναγκάζουν να δώσεις και να τους δοθείς, δίχως καμιά τους απαίτηση. Η ύπαρξη τους, όντας τέτοια, σε αναγκάζει υπόγεια να της αφεθείς θέλοντας να της προσφέρεις ότι ομορφότερο έχεις μέσα σου. Ό, τι θα απολάμβανες να προσφέρουν και σε εσένα. Όντας με κάποιους τόσο εύκολο να δεθείς και με άλλους τόσο μακρινό είναι λες και κάποιος το έχει ήδη προκαθορισμένο από τα σχήματά μας αν θα κουμπώνουν ή όχι.
Εάν η μία αύρα θα ενδυναμώνει την άλλη όταν αυτή θα είναι κάπου εκεί κοντά.
Μη φοβάσαι πως δε θα σε βρουν έτσι χαμένος που ‘σαι.
Ακολουθώντας τον δρόμο που τους εξελίσσει, ακολουθώντας και συ τον δικό σου, θα συναντηθείτε τυχαία αλλά και τόσο δικαιολογημένα κάπου στην πορεία.
ΠΗΓΗ...http://www.anapnoes.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.