Ένα από τα θέματα που μ' ενοχλούσε και μ' ενοχλεί αφάνταστα είναι η Ελληνική μουσική σκηνή τα τελευταία 20 χρόνια.
Φυσικά δεν αναφέρομαι στην ανεξάρτητη μουσική σκηνή και στους πολύ λίγους μουσικούς που αρνηθήκανε το κατεστημένο των δισκοαπαταιων εταιριών αλλά για όλη αυτή την σκηνή που γαλούχησε την νεολαία μας. Ένα πάρα πολύ σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την κατάντια της κοινωνίας μας έχουν όλοι οι εμπλεκόμενοι με την τέχνη της μουσικής.
Για να τα πάρω τα πράγματα με τη σειρά θα μιλήσω από την θέση του μουσικού και στιχουργού.
Όταν βρίσκομαι σε κατάσταση έκφρασης μέσω της μουσικής και δημιουργώ ένα στίχο με λίγες νότες τα οποία βγαίνουν από μέσα μου μετά από ένα ερέθισμα εικονικό ,ηχητικό η οτιδήποτε άλλο μου έχει προκαλέσει ταραχή στον συναισθηματικό μου κόσμο ,είναι μια κατάσταση που με βγάζει σε άλλο κόσμο. Με πηγαίνει σε μονοπάτια αόρατα αλλά τόσο ισχυρά που αδυνατώ να τα χαρακτηρίσω με λέξεις.
Κυριολεκτικά είμαι χαμένος και επανέρχομαι όχι όταν τελειώσω το τραγούδι αλλά όταν στραγγίσω από την εσωτερική δύναμη που με κρατάει μέσα σε αυτόν τον άλλο κόσμο της τέχνης.
Αυτή είναι η διαδικασία για μένα και για πολλούς άλλους μουσικούς που γνωρίζω.
Έρχομαι τώρα σε αυτό που λέμε ελληνική μουσική και δεν θέλω να αναφέρω ούτε ονόματα ούτε είδη μουσικής αλλά στην έκταση που έχουν μέσα στην ζωή μας και πως κατά την γνώμη μου έχουν διαστρεβλώσει την τέχνη με το εμπόριο και μακάρι να ήταν μόνο χρηματικό.
Καταρχήν κανένας τραγουδιστής δεν γράφει τα τραγούδια που τα κάνει δίσκο οπότε μάλλον αγνοεί την γλύκα της δημιουργίας.
Υπάρχουν και αυτοί που στο ξεκίνημα τους γράφανε αλλά για χάρη της σταροσυνης πουλήσανε την τέχνη τους και μαζί και την ψυχή τους.
Υπάρχουν από την άλλη αυτοί που γράφουν στίχους και τους γράφουν με τέτοια ταχύτητα που αν πάρεις ένα τραγούδι τους αποτυπωμένο σε χαρτί δεν έχει καμία ουσία και κανένα νόημα ,απλά μερικές λέξεις που κάνουν ρήμα.
Έχουν δυο λέξεις που κάνουν ρεφρέν και αν απαγορευτεί όπως έλεγε και ο τζιμάκος να το λένε πάνω από 3 φορές δεν είναι κανένα απολύτως τραγούδι και ούτε είναι αναφορά τέχνης.
Όσο για τα όργανα αυτά τα αντικαταστήσανε με τα midi οπότε αυτοί που παίζουν κάποιο όργανο και νιώθουν την μουσική, έχουν εξοριστεί. Απλά τους νοικιάζουν για τα τρελομαγαζα τους.
Αυτή η ζημιά είναι τεράστια σε βάρος της τέχνης και οι αποδέκτες γνωρίζουν σε πολύ νεαρή ηλικία τα λάθος ακούσματα και πιστεύουν σε κενά πρότυπα.
Και όταν μιλάμε για μουσική στην ηλικία των 13 και 14 μιλάμε για παιδιά που θέλουν να κάνουν την προσωπική τους επανάσταση στο σπίτι και ψάχνουν μια ιδέα να πιστέψουν ,ένα τραγούδι να τους αγγίξει , έναν καλλιτέχνη να τους έμπνευση κάτι που θα τους οδήγηση στον έρωτα ,ψάχνουν μια βάση να κουρνιάζουν όταν νιώθουν μοναξιά και την μοναδικότητα του δικού τους κόσμου. Αυτά στα δίνει η τέχνη της μουσικής που είναι βγαλμένη από κάποια παράξενη ψυχή όπου κάποτε ένιωσε αυτό που νιώθεις εσύ τώρα και το έκανε ένα τραγουδάκι γιατί πολύ απλά είχε το χάρισμα. Γιατί πολύ απλά το μοιράστηκε και το άφησε να πετάξει μέσα στο σύμπαν .Και εσύ έψαξες να βρεις πως το έγραψε και τι ένιωθε και πως συμπεριφέρεται στην ζωή του αυτός ο καλλιτέχνης.
Υπάρχει πουθενά αυτό στην ελληνική μουσική σκηνή που πουλούσε μέχρι πριν από λίγα χρόνια και που για να τους δεις έπρεπε να ξοδέψεις ένα μηνιάτικο
Δυστυχώς όχι κατά την γνώμη μου γιατί πουλούσε η εικόνα της τραγουδίστριας και όχι η φωνή της (και όμως αμέτρητα κοριτσάκια και αγοράκια κρέμασαν τις φωτογραφίες τους στα δωμάτια τους και ντυθήκανε ανάλογα).
Και όμως έχουν κάνει τόση μεγάλη ζημιά σε μυαλά και ζωές αγνών ψυχών , τους οδηγήσανε σε τόσο σκοτεινά μονοπάτια και δημιουργήσανε ένα στυλ κοινωνίας τσόντας χωρίς σεξ.
Και όμως έχουν πάρει από την κοινωνία τόσα πολλά οφέλη αυτοί οι δημιουργοί όπως αποδοχή , χρήματα , αναγνώριση , έχουν λατρευτεί από το κοινό τους παρά τα τόσα στραβά που έχουν δημιουργήσει.
Και σήμερα που τους χρειάζεται η κοινωνία που είναι;
Σήμερα έχουν κάνει καμιά συναυλία για να μαζέψουν λεφτά για τους άστεγους;
Σήμερα έχουν κάνει καμία συναυλία για να μαζέψουν φάρμακα
Σήμερα έχουν δώσει πίσω κάτι από αυτό που απλόχερα τους έδωσε η κοινωνία ;
Σήμερα βλέπεται κανένα από αυτούς τους τραγουδιστάδες να παίρνει θέση υπέρ της κοινωνίας;
Και το χειρότερο από όλα για μένα σαν μουσικός είναι ότι δεν γράφουν ούτε ένα τραγούδι για όλα όσα ζει η κοινωνία σήμερα.
Δεν χαλαλίζουν ούτε μια νότα για τον κόσμο τους.
Δυστυχώς για αυτούς και ευτυχώς για εμάς η κρίση τους ξεγύμνωσε.
Είναι καιρός να τραγουδήσουμε ξανά , και να θυμηθούμε ότι η μουσική γεννήθηκε εδώ στην Ελλάδα και ο έλληνας χρειάζεται τα τραγούδια του , αυτά τα τραγούδια που θα του θυμίζουν την κόλαση του και τον παράδεισο του. Αυτά τα τραγούδια που γράφτηκαν μέσα από την ιστορία και θα μείνουν στην ιστορία. Αυτά που είναι γραμμένα από τους καλλιτέχνες όπου μοιράζονται το χάρισμα τους .
Γιατί απλά το χρέος του καλλιτέχνη είναι να μοιράζεται την τέχνη του ..............
Υ.Γ. Δεν ήθελα καθόλου μα καθόλου να αναφερθώ στα εικονικά μηνύματα και τα μηνύματα προπαγάνδας που χρησιμοποιούν για την χειραγώγηση των μυαλών μας. Θα έχανα την ουσία.
Υ.Γ.2 Σας αφιερώνω ένα δικό μου τραγούδι
Η χώρα των θεών
Εκεί στις πύλες της ψυχής
Στέκει μια αγάπη αιώνια
Κανένας δεν παίρνει το κλειδί
Η ανοίξει την "πόρτα" να την δει
Φοβούνται και μένουνε θνητοί
Του πόνου το αίμα μη τρέξει
Ο χάρος που πάντα μένει εκεί
Αμέτρητες ζωές έχει κλέψει
Εκεί στις πύλες της ψυχής
Μένει η αγάπη περιμένει
Αυτούς που φτάσανε εκεί
Κι’ ας είναι απο μάχη πληγωμένοι
Αυτούς που άντεξαν τα μαρτύρια
Kι’ αρνήθηκαν του Ιούδα τα αργύρια
Αυτούς που πήρανε το θάρρος
Για την αγάπη τα βαλαν με το χάρο
Εκεί στις πύλες της ψυχής
Με την αγάπη τώρα θα σαλπάρουν
Αυτοί οι λίγοι οι τυχεροί
το αθάνατο φιλί της θα πάρουν
Έτσι είναι πάντα η αγάπη
Σε παίρνει από τη χώρα των θνητών
Σε πάει σε άλλη γη σε άλλη πλάση
Σε πάει στην χώρα των θεών
Άκης (akiser) Κουστουλίδης
ΠΗΓΗ... http://www.ramnousia.com
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.