H σιωπή των μεταβατικών χρόνων και της σιγουριάς του νεοφιλελευθερισμού αφήνει τη θέση της σε μια εκτεταμένη ρευστότητα. H μάζα, ακόμα και χωρίς «άγρυπνα μάτια», κινείται.
H ζωή μας συγκροτείται μέσα από την είδηση! Mέσα από την εικόνα που προβάλλουν τα MME, φουσκώνοντας και ξεφουσκώνοντας τα γεγονότα, έτσι που να μην τα γνωρίζουν η «μάνα και ο πατέρας» που τα γέννησαν. Με τη «μαγειρική» του λόγου και της εικόνας θολώνουν τα νερά, ώστε να φαίνονται βαθύτερα και θωρακίζουν τον σκληρό δίσκο της «κοινής γνώμης» με την επιλογή ενός συγκεκριμένου τρόπου ανάγνωσης της πραγματικότητας και εν συνεχεία με την ταύτισή του με την ίδια την πραγματικότητα.
Kαι όμως! Aν οι ειδήσεις μικραίνουν τον κόσμο, κάνοντάς τον αγνώριστο, αυτό δεν σημαίνει πως ο κόσμος είναι μόνο αυτές. Mέσα στον σκουπιδότοπο των άναρχα ριγμένων «ειδήσεων», επίτηδες για να γίνεται αλοιφή το μυαλό του κόσμου, υπάρχει το βαθύ, το πιο μεγάλο, αρκεί να αναζητά κανείς, πίσω από το πώς, το «ποιοι» και το «γιατί», την επιμελώς κρυμμένη αιτία των πραγμάτων.
Aξίζει λοιπόν να δει κανείς πίσω από τις ειδήσεις και τις επικοινωνιακές μεθοδεύσεις. Nα δει με τα μάτια του νου του, πίσω από τα λιγνά μονόστηλα των ΜΜΕ, τις αποσιωπήσεις, τη «σαβούρα» των δεδομένων και τα «οχυρά» των εικόνων, να προχωρήσει σε ρήξη με την πλαστή αναπαράσταση του κοινωνικού κόσμου.
Παρελθόν αποτελεί πλέον το πάρτι της χρονιάς για τα γενέθλια της Εκατερίνα Ριμπολόβλεβα, κόρης του Ρώσου μεγιστάνα Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ, στον Σκορπιό, στο οποίο έδωσαν το «παρών» ισχυρές προσωπικότητες διεθνούς κύρους. Οι υψηλοί προσκεκλημένοι από τον επιχειρηματικό -και όχι μόνο- κόσμο σίγουρα θα θυμούνται για πολλά χρόνια τις τριήμερες εκδηλώσεις που έγιναν για χάρη της κόρης του Ριμπολόβλεφ, η οποία έγινε 25 ετών. Το πάρτι διοργανώθηκε υπό την εποπτεία της ίδιας της Εκατερίνα, που ούτε λίγο-ούτε πολύ επιβάρυνε κατά περίπου 4 εκατ. ευρώ το… μπάτζετ του πατέρα της, ο οποίος της έχει αδυναμία και για τον λόγο αυτό δεν της χάλασε κανένα χατίρι.
Την ίδια ακριβώς εβδομάδα που η Εκατερίνα έσβηνε τα 25 κεράκια της γενέθλιας τούρτας της και οι ευχές άρχισαν να πέφτουν… βροχή, μια 12χρονη μαθήτρια της ΣΤ΄ τάξης στο 128ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών στα Σεπόλια, η Αναστασία, πέθαινε την ώρα των σχολικών εκδηλώσεων, γιατί η μητέρα της δεν είχε αρκετά χρήματα, για να αγοράσει τα φάρμακα για την αντιεπιληπτική αγωγή που έπρεπε να ακολουθεί το κορίτσι.
Και την ίδια ώρα που έρρεαν οι σαμπάνιες στον Σκορπιό και οι διεθνούς φήμης ντιτζέι έπιαναν δουλειά στα ντεκ, οι μικροί συμμαθητές και οι δάσκαλοι της Αναστασίας έκαναν έρανο, για να μαζέψουν τα λεφτά για την κηδεία, καθώς η μητέρα δεν μπορούσε να καλύψει ούτε τα έξοδα της κηδείας της 12χρονης κόρης της και το δυστυχισμένο παιδί έμενε άταφο. Αταφη η Αναστασία στη ζωή, άταφη και στον θάνατο.
Στις αρχές του νέου χρόνου, στην Καρδίτσα, ένα 13χρονο κορίτσι συνελήφθη από αστυνομικούς της ομάδας «ΔΙΑΣ», διότι εισέβαλε σε αρτοποιείο της περιοχής και έκλεψε από την ταμειακή μηχανή, μαζί με 14χρονο… συνεργό της, το ποσό των 280 ευρώ. Την ίδια περίοδο, μια γυναίκα 54 χρόνων, μητέρα δύο γιων και αρχηγός μονογονεϊκής οικογένειας, μία από τους εκατοντάδες απολυμένους της ΕΡΤ, βρέθηκε σε ένα κελί 3χ5 για μια παλιά οφειλή που είχε προς το ΤΕΒΕ. Λίγο αργότερα, στις εργατικές κατοικίες της Καλαμαριάς επιδόθηκε κατασχετήριο σε χαμηλόμισθο οικογενειάρχη με γυναίκα και παιδί άνεργο. Το χρέος του στην εφορία αφορούσε φόρο εισοδήματος και μια κλήση της Τροχαίας συνολικού ποσού 1.500 ευρώ, τα οποία με τις προσαυξήσεις έφτασαν τα 2.026 ευρώ. Γι’ αυτό το ποσό η εφορία θέλει να κατάσχει το σπίτι.
Πρόκειται, πιθανόν, για μια σειρά «επεισοδίων» που συνθέτουν, όμως, κατά κάποιον τρόπο το παζλ της εποχής της χολέρας. Aκριβώς σαν μυθιστόρημα μιας άλλης εποχής, παιδιά άγουρα, από αυτά της διπλανής πόρτας που τα σκληραίνουν καθημερινά η ορφάνια και η εγκατάλειψη, τα βυζαίνουν η βία και η κοινωνική αδικία και τα μεγαλώνει… ποιός αλήθεια; Και μαζί, χέρι χέρι, «νεοάστεγοι», αυτοκτονίες, φτώχεια, κουτσούρεμα και των ελάχιστων συντάξεων, πλειστηριασμοί, σπίτια που τυλίγονται στις φλόγες και όποιος αντέξει το 2014.
«Γεννιούνται οι άνθρωποι, δεν γίνονται», θα απαντήσουν οι μόνιμοι προσηλυτιστές της κοινής γνώμης, γιατί είναι εύκολη απάντηση να ρίχνεις τον ψόγο στον θεό, στο σύμπαν, στο DNA, στους προγόνους και στη μεταφυσική. Γιατί έτσι και μ’ αυτόν τον τρόπο, είναι εύκολο να δικαιολογείς τις φυλακές, τα συστήματα καταστολής και παρακολούθησης, το αστυνομικό κράτος, τα στρατόπεδα και τα γκέτο.
Oι Αθλιοι των Παρισίων δεν είναι μακριά, όπως νομίζουν ορισμένοι. Ολο και περισσότερο πολλαπλασιάζονται οι εκτός των τειχών και οι Aγιάννηδες που γεννιούνται πλέον μαζικά απέναντι στους Iαβέρηδες του συστήματος. Aκόμα και όταν τα βήματα που ακούγονται δεν έχουν παρά μόνο το ουρλιαχτό των ανθρώπων που συντρίβονται, είναι βέβαιο, είναι φανερό πως στα σπλάχνα αυτής της εποχής κυοφορούνται αλλαγές, κοινωνικές στροφές και εκτυφλωτικές φλόγες.
Ενας ολόκληρος κόσμος σαπίζει και δεν μπορούν οι ευαγγελιστές του κέρδους να δώσουν διέξοδο. Γιατί οργανώνουν την οικονομία, την κοινωνία και τον πολιτισμό πάνω στους βωμούς του υπέρτατου κέρδους, καταστρέφοντας μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, όλο το ανθρώπινο δυναμικό, σαπίζοντας την ίδια την ιστορική και κοινωνική πλευρά των ανθρώπων.
Αυτό τον αποκρουστικό Φρανκενστάιν ή θα τον βλέπουμε καθημερινά και θα του μοιάζουμε ή θα υψώσουμε πύργο αγέρωχο απέναντί του. O θάνατος, φυσικός, οικονομικός, πολιτιστικός, με τη μορφή της ανεργίας, της φτώχειας, του αποκλεισμού, γυρίζει χθες πάνω από το Παρίσι, προχθές πάνω από το Λος Αντζελες, σήμερα πάνω από το Ρίο της Βραζιλίας, αύριο ποιος ξέρει πού και οι όμηροι του συστήματος-Κρόνου, απεγνωσμένοι, απελπισμένοι, θα βγαίνουν και θα ξαναβγαίνουν στο προσκήνιο περιγελώντας αυτούς που τους έβαλαν κάτω από το χαλί.
Kαι όμως! Aν οι ειδήσεις μικραίνουν τον κόσμο, κάνοντάς τον αγνώριστο, αυτό δεν σημαίνει πως ο κόσμος είναι μόνο αυτές. Mέσα στον σκουπιδότοπο των άναρχα ριγμένων «ειδήσεων», επίτηδες για να γίνεται αλοιφή το μυαλό του κόσμου, υπάρχει το βαθύ, το πιο μεγάλο, αρκεί να αναζητά κανείς, πίσω από το πώς, το «ποιοι» και το «γιατί», την επιμελώς κρυμμένη αιτία των πραγμάτων.
Δύο κόσμοι
Aξίζει λοιπόν να δει κανείς πίσω από τις ειδήσεις και τις επικοινωνιακές μεθοδεύσεις. Nα δει με τα μάτια του νου του, πίσω από τα λιγνά μονόστηλα των ΜΜΕ, τις αποσιωπήσεις, τη «σαβούρα» των δεδομένων και τα «οχυρά» των εικόνων, να προχωρήσει σε ρήξη με την πλαστή αναπαράσταση του κοινωνικού κόσμου.
Παρελθόν αποτελεί πλέον το πάρτι της χρονιάς για τα γενέθλια της Εκατερίνα Ριμπολόβλεβα, κόρης του Ρώσου μεγιστάνα Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ, στον Σκορπιό, στο οποίο έδωσαν το «παρών» ισχυρές προσωπικότητες διεθνούς κύρους. Οι υψηλοί προσκεκλημένοι από τον επιχειρηματικό -και όχι μόνο- κόσμο σίγουρα θα θυμούνται για πολλά χρόνια τις τριήμερες εκδηλώσεις που έγιναν για χάρη της κόρης του Ριμπολόβλεφ, η οποία έγινε 25 ετών. Το πάρτι διοργανώθηκε υπό την εποπτεία της ίδιας της Εκατερίνα, που ούτε λίγο-ούτε πολύ επιβάρυνε κατά περίπου 4 εκατ. ευρώ το… μπάτζετ του πατέρα της, ο οποίος της έχει αδυναμία και για τον λόγο αυτό δεν της χάλασε κανένα χατίρι.
Την ίδια ακριβώς εβδομάδα που η Εκατερίνα έσβηνε τα 25 κεράκια της γενέθλιας τούρτας της και οι ευχές άρχισαν να πέφτουν… βροχή, μια 12χρονη μαθήτρια της ΣΤ΄ τάξης στο 128ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών στα Σεπόλια, η Αναστασία, πέθαινε την ώρα των σχολικών εκδηλώσεων, γιατί η μητέρα της δεν είχε αρκετά χρήματα, για να αγοράσει τα φάρμακα για την αντιεπιληπτική αγωγή που έπρεπε να ακολουθεί το κορίτσι.
Και την ίδια ώρα που έρρεαν οι σαμπάνιες στον Σκορπιό και οι διεθνούς φήμης ντιτζέι έπιαναν δουλειά στα ντεκ, οι μικροί συμμαθητές και οι δάσκαλοι της Αναστασίας έκαναν έρανο, για να μαζέψουν τα λεφτά για την κηδεία, καθώς η μητέρα δεν μπορούσε να καλύψει ούτε τα έξοδα της κηδείας της 12χρονης κόρης της και το δυστυχισμένο παιδί έμενε άταφο. Αταφη η Αναστασία στη ζωή, άταφη και στον θάνατο.
Στις αρχές του νέου χρόνου, στην Καρδίτσα, ένα 13χρονο κορίτσι συνελήφθη από αστυνομικούς της ομάδας «ΔΙΑΣ», διότι εισέβαλε σε αρτοποιείο της περιοχής και έκλεψε από την ταμειακή μηχανή, μαζί με 14χρονο… συνεργό της, το ποσό των 280 ευρώ. Την ίδια περίοδο, μια γυναίκα 54 χρόνων, μητέρα δύο γιων και αρχηγός μονογονεϊκής οικογένειας, μία από τους εκατοντάδες απολυμένους της ΕΡΤ, βρέθηκε σε ένα κελί 3χ5 για μια παλιά οφειλή που είχε προς το ΤΕΒΕ. Λίγο αργότερα, στις εργατικές κατοικίες της Καλαμαριάς επιδόθηκε κατασχετήριο σε χαμηλόμισθο οικογενειάρχη με γυναίκα και παιδί άνεργο. Το χρέος του στην εφορία αφορούσε φόρο εισοδήματος και μια κλήση της Τροχαίας συνολικού ποσού 1.500 ευρώ, τα οποία με τις προσαυξήσεις έφτασαν τα 2.026 ευρώ. Γι’ αυτό το ποσό η εφορία θέλει να κατάσχει το σπίτι.
Πρόκειται, πιθανόν, για μια σειρά «επεισοδίων» που συνθέτουν, όμως, κατά κάποιον τρόπο το παζλ της εποχής της χολέρας. Aκριβώς σαν μυθιστόρημα μιας άλλης εποχής, παιδιά άγουρα, από αυτά της διπλανής πόρτας που τα σκληραίνουν καθημερινά η ορφάνια και η εγκατάλειψη, τα βυζαίνουν η βία και η κοινωνική αδικία και τα μεγαλώνει… ποιός αλήθεια; Και μαζί, χέρι χέρι, «νεοάστεγοι», αυτοκτονίες, φτώχεια, κουτσούρεμα και των ελάχιστων συντάξεων, πλειστηριασμοί, σπίτια που τυλίγονται στις φλόγες και όποιος αντέξει το 2014.
Η εύκολη λύση
«Γεννιούνται οι άνθρωποι, δεν γίνονται», θα απαντήσουν οι μόνιμοι προσηλυτιστές της κοινής γνώμης, γιατί είναι εύκολη απάντηση να ρίχνεις τον ψόγο στον θεό, στο σύμπαν, στο DNA, στους προγόνους και στη μεταφυσική. Γιατί έτσι και μ’ αυτόν τον τρόπο, είναι εύκολο να δικαιολογείς τις φυλακές, τα συστήματα καταστολής και παρακολούθησης, το αστυνομικό κράτος, τα στρατόπεδα και τα γκέτο.
Oι Αθλιοι των Παρισίων δεν είναι μακριά, όπως νομίζουν ορισμένοι. Ολο και περισσότερο πολλαπλασιάζονται οι εκτός των τειχών και οι Aγιάννηδες που γεννιούνται πλέον μαζικά απέναντι στους Iαβέρηδες του συστήματος. Aκόμα και όταν τα βήματα που ακούγονται δεν έχουν παρά μόνο το ουρλιαχτό των ανθρώπων που συντρίβονται, είναι βέβαιο, είναι φανερό πως στα σπλάχνα αυτής της εποχής κυοφορούνται αλλαγές, κοινωνικές στροφές και εκτυφλωτικές φλόγες.
Στον βωμό του κέρδους
Ενας ολόκληρος κόσμος σαπίζει και δεν μπορούν οι ευαγγελιστές του κέρδους να δώσουν διέξοδο. Γιατί οργανώνουν την οικονομία, την κοινωνία και τον πολιτισμό πάνω στους βωμούς του υπέρτατου κέρδους, καταστρέφοντας μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, όλο το ανθρώπινο δυναμικό, σαπίζοντας την ίδια την ιστορική και κοινωνική πλευρά των ανθρώπων.
Αυτό τον αποκρουστικό Φρανκενστάιν ή θα τον βλέπουμε καθημερινά και θα του μοιάζουμε ή θα υψώσουμε πύργο αγέρωχο απέναντί του. O θάνατος, φυσικός, οικονομικός, πολιτιστικός, με τη μορφή της ανεργίας, της φτώχειας, του αποκλεισμού, γυρίζει χθες πάνω από το Παρίσι, προχθές πάνω από το Λος Αντζελες, σήμερα πάνω από το Ρίο της Βραζιλίας, αύριο ποιος ξέρει πού και οι όμηροι του συστήματος-Κρόνου, απεγνωσμένοι, απελπισμένοι, θα βγαίνουν και θα ξαναβγαίνουν στο προσκήνιο περιγελώντας αυτούς που τους έβαλαν κάτω από το χαλί.
H σιωπή των μεταβατικών χρόνων και της σιγουριάς του νεοφιλελευθερισμού αφήνει τη θέση της σε μια εκτεταμένη ρευστότητα. H μάζα, ακόμα και χωρίς «άγρυπνα μάτια», κινείται.
Πηγή:
Του Χρήστου Κάτσικα για την Εφημερίδα των Συντακτών
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.