Γράφει η Ντέμυ Κληρονόμου.
Όταν το παιδί μου δεν είναι ούτε αρκετά μικρό ούτε αρκετά μεγάλο…
Μπορεί να μην υπάρχει συχνότερο και πιο καυτό θέμα μέσα σε μια οικογένεια με παιδιά που πλησιάζουν την εφηβεία ή βρίσκονται στην εφηβεία από το θέμα της ώρας που το παιδί θα επιστρέψει στο σπίτι.
Αρκετά συχνά αυτό το θέμα πηγαίνει πακέτο με το άλλο μεγάλο θέμα που έχει να κάνει με το πού θα πάει το παιδί στην έξοδο του από το σπίτι. Άρα λοιπόν ο συνδυασμός είναι:
«Πού θα πας και τί ώρα θα γυρίσεις;».
Η ώρα της επιστροφής του παιδιού στο σπίτι αποτελεί μια οικογενειακή σύμβαση που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Φανταστείτε ένα οικοδομικό τετράγωνο όπου ζουν , ανάμεσα στις άλλες και δέκα οικογένειες με δεκαεξάχρονα παιδιά.
Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα παιδί που ετοιμάζεται να βγει Σάββατο βράδυ, κάποια στιγμή θα προκύψει το ζήτημα της ώρας της επιστροφής και θα αρχίσει το τελετουργικό ενός παζαρέματος.
Μπορεί στο ένα σπίτι οι γονείς να απαιτούν από το παιδί τους να επιστρέψει το αργότερο στις 12 τα μεσάνυχτα και στο διπλανό σπίτι οι γονείς να ζητούν από το παιδί τους να γυρίσει το αργότερο στις 1 τα μεσάνυχτα. Πώς επιλέγεται η ώρα εκκίνησης; Από την πλευρά του παιδιού τα πράγματα είναι πιο συχνά ξεκάθαρα, π.χ., θα γυρίσω στις 2:30 π.μ. γιατί η συναυλία τελειώνει στις 2. Όσο για τον γονιό ,τα κριτήρια της επιλογής της ώρας εκκίνησης συνιστούν ένα ανεξιχνίαστο μυστήριο, ή έστω μια μπερδεμένη ιστορία.
Πάντα είχα την απορία για το πώς φθάνει ένας γονιός στο σημείο να αποφανθεί: «Αυτή την ώρα πρέπει να γυρίσεις«!
Αυτό όμως που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι όλα αυτά , οι διάλογοι και οι διαπραγματεύσεις που διαδραματίζονται σε ένα κλίμα αδιέξοδης αντιπαράθεσης και την ευθύνη για τη δημιουργία αυτού του κλίματος τη φέρουν αποκλειστικά οι γονείς. Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί γιατί να υπάρχουν γονείς που να ενδιαφέρονται περισσότερο για την αντιπαράθεση και λιγότερο για την συμφωνία και την συνεργασία με τα παιδιά τους.
Το εύλογο ερώτημα είναι: Πότε είναι αρκετά κανείς έτοιμος για να κάνει το επόμενο βήμα στην ζωή του; Νομίζω τελικά ό,τι το ίδιο ισχύει και για τα βήματα της ζωής μας με το παιδί. Ποτέ δεν είμαστε εντελώς έτοιμοι για το επόμενο βήμα , αλλά αν περιμένουμε να νιώσουμε εντελώς έτοιμοι για να προχωρήσουμε, τότε θα δούμε την ζωή μας να περνάει από μπροστά μας, χωρίς να προλάβουμε να κάνουμε τίποτα από αυτά που θα θέλαμε να κάνουμε ή επιθυμούμε!
Το κείμενο έγραψε η Ντέμυ Κληρονόμου, μητέρα δύο μικρών παιδιών και απόφοιτη Παιδαγωγικών και Συμβουλευτικής Ψυχολογίας γονέων και παιδιών!
ΠΗΓΗ...http://mikroimegaloi.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.