Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017

Φλερτάροντας με τη γεροντοκόρη


Προχθές εμφανίστηκε πάλι. Ναι, ναι! Η κατάθλιψη δεν έχασε ευκαιρία.
 Μόλις έφυγες ή μάλλον μόλις σε έδιωξα… τσουπ να την πάλι μπροστά μου. Δεν μου άφησε ούτε μια μέρα να χαρώ. Λίγο ν’ ανασάνω. Μπαμπέσα όπως πάντα. Χαιρέκακη και νοσηρή. Τη ρουφιάνα, σκέφτηκα και χαμογέλασα. Ναι χαμογέλασα γιατί; Περίεργο σου φαίνεται; Έχω αναπτύξει άλλη σχέση μαζί της. Μου κάνει πλάκα και της βγάζω την γλώσσα.
 Μου κουνάει κοροϊδευτικά τον κώλο της κι εγώ της δείχνω το υψωμένο μεσαίο μου δάχτυλο. Συνήθως γελάει αυτή τελευταία κι εγώ κλαίω ή ουρλιάζω σαν σκυλί δαρμένο, αλλά δεν κρατάει πολύ. Μόλις τελειώσει η μια παρτίδα πρέπει να προετοιμαστούμε για την επόμενη. Και περνάει ο καιρός… παίζοντας. 

Όμως αυτή τη φορά ήμουν προετοιμασμένος. Έχω καταλάβει πως μόνος σου δύσκολα μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτή την μονόχνωτη γεροντοκόρη. Θέλει παρέα και κάποιον να σου δίνει θάρρος. Κάποιον να σε προτρέψει να  της την πέσεις στα σοβαρά, να την τρελάνεις πριν το κάνει αυτή. Κάποιον σαν τον φίλο που βαρέθηκε να σ’ ακούει να γκρινιάζεις για την μπακουροσύνη σου και σε βάζει να πιείς για να βρεις θάρρος να την πέσεις στο μπάζο, να πηδήξεις κι εσύ να γλιτώσει κι αυτός απ’ την μανούρα.
 Αυτή τη φορά δεν θα την πάταγα σαν πρωτάρης. Θα έφερνα ενισχύσεις. Το έργο όμως δεν μπορεί να φέρει την κορύφωση στην πρώτη του σκηνή. Θα νυστάξει ο θεατής. Χτύπησα πόρτες. Δεν άνοιξε καμιά. Μόνο κάτι παντζούρια, αυτά τα παλιά τα ξύλινα με τις γρίλιες τις γαλλικές μισοάνοιξαν μέσα απ’ το γνωστό ενοχλητικό τους τρίξιμο. Κάτι ασπράδια ματιών φάνηκαν μέσα στο σκοτάδι και κάτι ακαταλαβίστικα μουγκρητά ακούστηκαν πριν ο γδούπος του πολυκαιρισμένου ξύλου που κάνουν τα παντζούρια όταν κλείνουν πέσει σαν καλαπόδι πάνω στο κεφάλι μου. Κι αυτός ο ήχος της αλάδωτης πετούγιας που τρίζει -ω Θεέ μου- ναι αυτός να μου τρυπάει τα μυαλά για δύο δευτερόλεπτα που μοιάζαν με αιώνα.
 Και μετά ησυχία. Άχνα. Τίποτα. Μόνο εγώ και στο βάθος το γέλιο της γεροντοκόρης. Και ξέρεις κάτι; Δεν θα ερχόταν αν ήσουν εδώ. Αν δεν σε έδιωχνα. Αν δεν είχες φύγει…

γράφει ο Σωτήρης Μαγιόπουλος





ΠΗΓΗ...https://tovivlio.net

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:

- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .

- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.

- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.

- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.

- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .

H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...