Μια εικόνα σοκάρισε τη Νέα Υόρκη πιο πολύ τις τελευταίες μέρες που πλήθη καταλαμβάνουν και ανακαταλαμβάνουν τη Γουόλ Στριτ. Ηταν εκείνη ακριβώς η εικόνα που οι Αρχές φρόντισαν να μη δημοσιευθεί, απαγορεύοντας στους δημοσιογράφους που βρίσκονταν εκεί να τραβήξουν φωτογραφίες.
Επειδή θα έδειχνε αστυνομικούς και δημοτικούς υπαλλήλους να κάνουν έφοδο στη μεγάλη υπαίθρια βιβλιοθήκη των διαδηλωτών, να αρπάζουν τα βιβλία τους και να τα φορτώνουν σε σκουπιδιάρικα του δήμου. Τα βιβλία τους.
Επειδή θα έδειχνε αστυνομικούς και δημοτικούς υπαλλήλους να κάνουν έφοδο στη μεγάλη υπαίθρια βιβλιοθήκη των διαδηλωτών, να αρπάζουν τα βιβλία τους και να τα φορτώνουν σε σκουπιδιάρικα του δήμου. Τα βιβλία τους.
Ποιος καταστρέφει σήμερα βιβλία;
Ζούμε άραγε στο «Φαρενάιτ 451» του Ρέι Μπράντμπερι;
Μιλάμε για τουλάχιστον 5.000 βιβλία. Βιβλία πολιτικά, βιβλία ποιητικά, βιβλία σπάνια, βιβλία αγαπημένα των ανθρώπων που εδώ και δύο μήνες πολιορκούσαν τη Γουόλ Στριτ και τα μοιράζονταν μεταξύ τους.
Ακόμη και σε αυτή την ψηφιακή εποχή που ζούμε, όπου οι κινήσεις των ανθρώπων ενορχηστρώνονται διαδικτυακά, η σχέση του ανθρώπου με τα βιβλία δεν παύει να είναι ξεχωριστή. Οταν έγινε γνωστός αυτός ο βανδαλισμός, το Τουίτερ άναψε από οργή. Και ο δήμαρχος της πόλης αναγκάστηκε να εκδώσει ανακοίνωση στην οποία έλεγε πως τα βιβλία των διαδηλωτών φυλάσσονται σε μια αποθήκη και πως θα επιστραφούν σε αυτούς αν καθίσουν φρόνιμοι.
Μια κατάσταση ομηρείας, δηλαδή, τόσο για τους διαδηλωτές όσο και για τα βιβλία τους.
Ζούμε άραγε στο «Φαρενάιτ 451» του Ρέι Μπράντμπερι;
Μιλάμε για τουλάχιστον 5.000 βιβλία. Βιβλία πολιτικά, βιβλία ποιητικά, βιβλία σπάνια, βιβλία αγαπημένα των ανθρώπων που εδώ και δύο μήνες πολιορκούσαν τη Γουόλ Στριτ και τα μοιράζονταν μεταξύ τους.
Ακόμη και σε αυτή την ψηφιακή εποχή που ζούμε, όπου οι κινήσεις των ανθρώπων ενορχηστρώνονται διαδικτυακά, η σχέση του ανθρώπου με τα βιβλία δεν παύει να είναι ξεχωριστή. Οταν έγινε γνωστός αυτός ο βανδαλισμός, το Τουίτερ άναψε από οργή. Και ο δήμαρχος της πόλης αναγκάστηκε να εκδώσει ανακοίνωση στην οποία έλεγε πως τα βιβλία των διαδηλωτών φυλάσσονται σε μια αποθήκη και πως θα επιστραφούν σε αυτούς αν καθίσουν φρόνιμοι.
Μια κατάσταση ομηρείας, δηλαδή, τόσο για τους διαδηλωτές όσο και για τα βιβλία τους.
«Εδώ τα έχουμε και θα σας τα παραδώσουμε, αν μας παραδώσετε και εσείς το μέλλον σας. Μπορείτε να το πετάξετε στον κοντινότερο κάδο σκουπιδιών, σε μια γωνιά της Γουόλ Στριτ».
Η ομηρεία των βιβλίων αποκαλύπτει πώς αστυνομεύεται σήμερα ο πολιτισμός μας: πολύ πιο ύπουλα και δόλια από την εποχή που τα έκαιγαν στις πλατείες. Παντού στις χώρες όπου η λιτότητα χρησιμεύει για να χρηματοδοτούνται οι πλούσιοι, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τα βιβλία τοποθετούνται στο ακριβότερο «ράφι», εκεί που δεν μπορούν να τα φτάσουν οι απλοί άνθρωποι. Στη Βρετανία, η λιτότητα βάζει λουκέτο ακόμη και στις βιβλιοθήκες. Οχι, δεν καίνε τα βιβλία. Απλώς τα βάζουν σε ένα ράφι τόσο ψηλό, όπου λίγοι μονάχα μπορούν να τα φτάσουν. Τα κρατούν ως ομήρους. Εξι ώρες προτού διαλυθεί από τους αστυνομικούς ο καταυλισμός των διαδηλωτών στη Γουόλ Στριτ, η δημοσιογράφος Λόρι Πένι του περιοδικού «Νιου Στέιτσμαν» είχε πάει εκεί και είχε δανειστεί ένα βιβλίο. Ετσι, άθελά της έσωσε από τα σκουπιδιάρικα το «Πού πηγαίνουμε από εδώ και πέρα;».
Γράφει σε αυτό ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ:
Στα 1953 ο Ρέι Μπράντμπερί δημοσίευσε το ευφυέστερο ίσως μυθιστόρημα της καριέρας του, το «Φαρενάιτ 451». Είναι τοποθετημένο σε ένα εφιαλτικό μέλλον όπου η γνώση, όπως τη διαμόρφωσαν τα ουμανιστικά ιδεώδη και αποτυπώθηκε στα βιβλία, έπρεπε να αφανιστεί ως επικίνδυνη στο πλαίσιο μια υπερτεχνολογικής κοινωνίας. Βαθιά πολιτικό, πεσιμιστικό, σκοτεινό αλλά και την ίδια στιγμή μοναδικά ανθρώπινο το μυθιστόρημα συγκρίθηκε σε αξία με το «1984» του Όργουελ και το «Θαυμαστό νέο κόσμο» του Άλντους Χάξλει. Η επιτυχία του ξεπέρασε κατά πολύ τους κύκλους της Επιστημονικής Φαντασίας, έγινε ταινία από τον Φρανσουά Τρυφό και σταθερό σημείο αναφοράς για να σχολιαστεί κάθε λογοκρισία, κυρίως αν άγγιζε το πολιτισμό του βιβλίου. Για τους παλιούς αναγνώστες του Μπράντμπερι εκείνους που αγάπησαν τον ποιητικό του λόγο, το στοχαστικό του ύφος και την υπνωτιστική του αφήγηση σε βιβλία όπως τα «Χρονικά του Άρη» ή το «Κάτι κολασμένο έρχεται προς τα δω», το «Φαρενάιτ 451» και χαρακτήρες όπως ο Γκάι Μόνταγκ, ο φιλόσοφος Φάμπερ και η Κλαρις Μακκλέναν, έμειναν αξέχαστοι διαμορφώνοντας το λογοτεχνικό τους γούστο, αποδεικνύοντας παράλληλα τις μεγάλες δυνατότητες της ΕΦ. Η συνεργασία του σπουδαίου αμερικανού συγγραφέα με τον εικονογράφο Τίμ Χάμιλτον για τη μεταφορά του «Φαρενάιτ 451» σε graphic novel δίνει τώρα μια ευκαιρία κυρίως σε νέους αναγνώστες να ανακύψουν τη κλασική πια ιστορία. Εξάλλου ο συγγραφέας, 90 ετών σήμερα, δήλωσε ότι ελπίζει από εκείνους που απόλαυσαν την οπτικοποιημένη μορφή στη συνεχεία να αναζητήσουν και να διαβάσουν το πρωτότυπο μυθιστόρημα. Μια κοινωνία που τρέμει τη γνώση Σε μια μελλοντική κοινωνία, όπου δουλειά των πυροσβεστών δεν είναι να σβήνουν φωτιές αλλά να καίνε βιβλία, ο πυροσβέστης Γκάι Μόνταγκ σχεδόν απολαμβάνει τη δουλειά του αλλά όχι και τη ζωή πλάι στην καταθλιπτική σύζυγο του Μιλντρεντ που σκοτώνει το χρόνο της στη τηλεόραση. Τα πράγματα θα αλλάξουν γι αυτόν όταν θα συναντήσει ένα παράξενο 17χρονο κορίτσι τη Κλαρίς. Η ιστορία της θα τον βάλει σε σκέψεις για την αγριότητα του επαγγέλματός του και θα τον κάνει να αναρωτηθεί για το περιεχόμενο των βιβλίων εξαιτίας του οποίου θεωρούνται βλαβερά και επικίνδυνα. Όταν θα συναντήσει τον Φάμπερ, πρώην καθηγητή της Αγγλικής, ο οποίος θα του δώσει ίσως το μοναδικό αντίτυπο της Βίβλου που γλίτωσε από τις φλόγες, θα ξεκινήσει η σταδιακή αφύπνιση του Γκάι. Σε μια κοινωνία όμως, η οποία τρέμει τη γνώση, δεν έχει καμιά θέση κάποιος που ενδιαφέρεται για αυτά που έγραψαν ο Πλάτωνας ή ο Σαίξπηρ. 
ΤΟ ΦΑΡΕΝΑΪΤ 451 μαζί με το "1984" του Όργουελ και το "Θαυμαστό Νέο Κόσμο" του Χάξλεϋ, αποτελούν μιαν άτυπη τριλογία που αναφέρεται στον ολοκληρωτισμό ενός μέλλοντος ελεγχόμενου από τα τηλε-οπτικά μέσα και μια κατασταλτική πολιτική στο όνομα του "κοινού καλού". Το πλαίσιο του ΦΑΡΕΝΑΪΤ 451 είναι μια κοινωνία όπου τα βιβλία είναι απαγορευμένα, η μνήμη και η γνώση αποτελούν έγκλημα και η αποχαύνωση του μέσου πολίτη στην τηλεθέαση το υπέρτατο αγαθό που θα πρέπει η κοινωνία να προφυλάξει. Ένα βιβλίο που έχει κατακτήσει τον τίτλο του κλασικού, που θεωρήθηκε ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά βιβλία του αιώνα μας, γραμμένο με λυρισμό και πάθος, ανησυχητικά επίκαιρο στον προβληματισμό του.
«Θα έρθει μια μέρα που οι άνθρωποι δεν θα χτυπιούνται και δεν θα ληστεύονται καθώς θα κάνουν το ταξίδι της ζωής τους. Η αληθινή κατανόηση είναι κάτι περισσότερο από το να πετάει κανείς ένα κέρμα σε έναν ζητιάνο. Είναι αυτή που αντιλαμβάνεται πως ένα οικοδόμημα που γεννάει ζητιάνους πρέπει να αλλάξει. Μια αληθινή επανάσταση στις αξίες μας δεν θα αντέχει πια να βλέπει τη χτυπητή αντίθεση ανάμεσα στη φτώχεια και τον πλούτο».
Στα 1953 ο Ρέι Μπράντμπερί δημοσίευσε το ευφυέστερο ίσως μυθιστόρημα της καριέρας του, το «Φαρενάιτ 451». Είναι τοποθετημένο σε ένα εφιαλτικό μέλλον όπου η γνώση, όπως τη διαμόρφωσαν τα ουμανιστικά ιδεώδη και αποτυπώθηκε στα βιβλία, έπρεπε να αφανιστεί ως επικίνδυνη στο πλαίσιο μια υπερτεχνολογικής κοινωνίας. Βαθιά πολιτικό, πεσιμιστικό, σκοτεινό αλλά και την ίδια στιγμή μοναδικά ανθρώπινο το μυθιστόρημα συγκρίθηκε σε αξία με το «1984» του Όργουελ και το «Θαυμαστό νέο κόσμο» του Άλντους Χάξλει. Η επιτυχία του ξεπέρασε κατά πολύ τους κύκλους της Επιστημονικής Φαντασίας, έγινε ταινία από τον Φρανσουά Τρυφό και σταθερό σημείο αναφοράς για να σχολιαστεί κάθε λογοκρισία, κυρίως αν άγγιζε το πολιτισμό του βιβλίου. Για τους παλιούς αναγνώστες του Μπράντμπερι εκείνους που αγάπησαν τον ποιητικό του λόγο, το στοχαστικό του ύφος και την υπνωτιστική του αφήγηση σε βιβλία όπως τα «Χρονικά του Άρη» ή το «Κάτι κολασμένο έρχεται προς τα δω», το «Φαρενάιτ 451» και χαρακτήρες όπως ο Γκάι Μόνταγκ, ο φιλόσοφος Φάμπερ και η Κλαρις Μακκλέναν, έμειναν αξέχαστοι διαμορφώνοντας το λογοτεχνικό τους γούστο, αποδεικνύοντας παράλληλα τις μεγάλες δυνατότητες της ΕΦ. Η συνεργασία του σπουδαίου αμερικανού συγγραφέα με τον εικονογράφο Τίμ Χάμιλτον για τη μεταφορά του «Φαρενάιτ 451» σε graphic novel δίνει τώρα μια ευκαιρία κυρίως σε νέους αναγνώστες να ανακύψουν τη κλασική πια ιστορία. Εξάλλου ο συγγραφέας, 90 ετών σήμερα, δήλωσε ότι ελπίζει από εκείνους που απόλαυσαν την οπτικοποιημένη μορφή στη συνεχεία να αναζητήσουν και να διαβάσουν το πρωτότυπο μυθιστόρημα. Μια κοινωνία που τρέμει τη γνώση Σε μια μελλοντική κοινωνία, όπου δουλειά των πυροσβεστών δεν είναι να σβήνουν φωτιές αλλά να καίνε βιβλία, ο πυροσβέστης Γκάι Μόνταγκ σχεδόν απολαμβάνει τη δουλειά του αλλά όχι και τη ζωή πλάι στην καταθλιπτική σύζυγο του Μιλντρεντ που σκοτώνει το χρόνο της στη τηλεόραση. Τα πράγματα θα αλλάξουν γι αυτόν όταν θα συναντήσει ένα παράξενο 17χρονο κορίτσι τη Κλαρίς. Η ιστορία της θα τον βάλει σε σκέψεις για την αγριότητα του επαγγέλματός του και θα τον κάνει να αναρωτηθεί για το περιεχόμενο των βιβλίων εξαιτίας του οποίου θεωρούνται βλαβερά και επικίνδυνα. Όταν θα συναντήσει τον Φάμπερ, πρώην καθηγητή της Αγγλικής, ο οποίος θα του δώσει ίσως το μοναδικό αντίτυπο της Βίβλου που γλίτωσε από τις φλόγες, θα ξεκινήσει η σταδιακή αφύπνιση του Γκάι. Σε μια κοινωνία όμως, η οποία τρέμει τη γνώση, δεν έχει καμιά θέση κάποιος που ενδιαφέρεται για αυτά που έγραψαν ο Πλάτωνας ή ο Σαίξπηρ. ΤΟ ΦΑΡΕΝΑΪΤ 451 μαζί με το "1984" του Όργουελ και το "Θαυμαστό Νέο Κόσμο" του Χάξλεϋ, αποτελούν μιαν άτυπη τριλογία που αναφέρεται στον ολοκληρωτισμό ενός μέλλοντος ελεγχόμενου από τα τηλε-οπτικά μέσα και μια κατασταλτική πολιτική στο όνομα του "κοινού καλού". Το πλαίσιο του ΦΑΡΕΝΑΪΤ 451 είναι μια κοινωνία όπου τα βιβλία είναι απαγορευμένα, η μνήμη και η γνώση αποτελούν έγκλημα και η αποχαύνωση του μέσου πολίτη στην τηλεθέαση το υπέρτατο αγαθό που θα πρέπει η κοινωνία να προφυλάξει. Ένα βιβλίο που έχει κατακτήσει τον τίτλο του κλασικού, που θεωρήθηκε ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά βιβλία του αιώνα μας, γραμμένο με λυρισμό και πάθος, ανησυχητικά επίκαιρο στον προβληματισμό του.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.