του Μιχάλη Μαντάλα
Τα μεγάλα αντιχριστιανικά ρεύματα του Μαρξισμού, του άθεου υπαρξισμού, του υλισμού και του πανσεξουαλισμού οδήγησαν τον σύγχρονο άνθρωπο στο άγχος,την κατάθλιψη και την υπαρξιακή αγωνία. Πολλοί Πατέρες περιγράφουν το άγχος ως την απουσία του Θεού από τις καρδιές των ανθρώπων που έχει σαν αποτέλεσμα μια ζωή χωρίς ατμόσφαιρα αγάπης,χωρίς γαλήνη.
Τα μεγάλα αντιχριστιανικά ρεύματα του Μαρξισμού, του άθεου υπαρξισμού, του υλισμού και του πανσεξουαλισμού οδήγησαν τον σύγχρονο άνθρωπο στο άγχος,την κατάθλιψη και την υπαρξιακή αγωνία. Πολλοί Πατέρες περιγράφουν το άγχος ως την απουσία του Θεού από τις καρδιές των ανθρώπων που έχει σαν αποτέλεσμα μια ζωή χωρίς ατμόσφαιρα αγάπης,χωρίς γαλήνη.
Η ταραγμένη συνείδηση προκαλεί βαρύ ψυχικό φορτίο που πολλές φορές προξενεί και σωματικές βλάβες. Στην Ορθόδοξη Πίστη υπάρχει αληθώς η προσωνυμία του Χριστού ως Ιατρού.
Ωστόσο δεν πρέπει να λησμονούμε ότι στην Ορθοδοξία χρειάζεται μετάνοια. Xρειάζεται να αλλάξει ο νους του ανθρώπου και να καθαριστεί η καρδιά του από τον εγωισμό και την κενοδοξία προκειμένου να «γεμίσει» με Χριστό. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι η σχέση μας με τον Θεό δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι χρησιμοθηρική αλλά αγαπητική.
Δυστυχώς, η αντίληψη μας για τον Θεό γίνεται πολλές φορές με τρόπο παγανιστικό ή ειδωλολατρικό με αποτέλεσμα να αλλοιώνουμε τραγικά το πραγματικό Του πρόσωπο . Η ατομική αυτή πλάνη έχει ως συνέπεια να μην είμαστε ειλικρινείς, να ζούμε ασύδοτα και να μην θεραπευόμαστε. Ο σύγχρονος άνθρωπος κατατρώγεται από ένα μόνιμο άγχος, από μια έντονη ανασφάλεια που έχει αντίκτυπο στην υγεία του, στις σχέσεις του και στην εργασία του.
Πολλοί λέμε στον Ιερέα της Ενορίας μας ή στον Πνευματικό μας: « Πάτερ μου ελάτε να κάνετε έναν αγιασμό ή ένα Ευχέλαιο γιατί υπάρχει φαγωμάρα στο σπίτι ή αρρώστια ή ….» Σαφώς η Δύναμη που εκχέεται μέσω του Αγίου Πνεύματος με αγωγό τον Ιερέα μπορεί να αγιάσει ένα προβληματικό σπιτικό και να ελεήσει ταλαιπωρημένους ανθρώπους, ωστόσο φαίνεται να μην αντιλαμβανόμαστε την ουσία της πράξης αυτής. Αυτό γίνεται κατανοητό όταν η διάθεση μας καταφεύγει στα Θεία Μυστήρια με την «ψευδαίσθηση» που εκφράζεται "καλοβολεμένα" στην φράση «για το καλό». Αυτή η αντίληψη δυστυχώς είναι αρκετά επιφανειακή και θα πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά.
Πως απαιτούμε από τον Θεό να μας «κάνει καλά» όταν εμείς δεν θέλουμε να έχουμε ουσιαστική σχέση μαζί Του και συγκεκριμένα όταν αμαυρώνουμε την Ορθή Πίστη με τρόπο χρησιμοθηρικό που να ταιριάζει απόλυτα στα μέτρα μας και τις αλόγιστες επιθυμίες μας; Με τι θάρρος απαιτούμε από τον Θεό να μας γιατρέψει όταν δεν θέλουμε να συνεργαστούμε μαζί Του μέσω της μετάνοιας και της ταπείνωσης ; Γιατί υποβιβάζουμε κατ’επανάληψη το φοβερό Μυστήριο της Εξομολογήσεως όταν λέμε ότι δεν χρειαζόμαστε πνευματική καθοδήγηση; Ο Θεός δεν είναι αστυνομικός για να Τον εξευμενίσουμε και να Τον έχουμε με το μέρος μας , δηλαδή του «χεριού» μας. Τα Θεία Μυστήρια και οι προσευχές για την βασκανία έχουν απεριόριστη δύναμη όταν δεν γίνονται αλόγιστα και με τρόπο δεισιδαιμονικό.
Δεν θα σωθούμε αν περιμένουμε να λυθούν όλα τα προβλήματα μας ως δια μαγείας, με σταυρωμένα τα χέρια, με την εντύπωση ότι ο Ιερέας είναι εκείνος που θα μας γιατρέψει , που θα μας βρει δουλειά, που θα μας αγοράσει σπίτι ή αυτοκίνητο, που θα μας «αγιοποιήσει» στην παρεξήγηση μας με έναν συνάνθρωπό μας, που θα μας βρει καλό σύντροφο για παντρειά , που θα μας βγάλει από τα χρέη κλπ..Πολλοί από εμάς έχουμε δυστυχώς παρανοήσει . Ο Ιερέας δεν είναι ούτε ταχυδακτυλουργός ούτε ο αγιοβασίλης με τους ταράνδους, τα ξωτικά και τα δώρα. Η απάντηση στα προβλήματα μας θα έρθει μέσω της καρδιακής μας μετάνοιας και όταν εμείς κάνουμε έστω ένα βήμα για να προσκαλέσουμε τον Χριστό να μας βοηθήσει να κάνουμε τα υπόλοιπα με αποφασιστικότητα και κουράγιο.
Προσερχόμαστε στον Πνευματικό μας αναγνωρίζοντας την κατάσταση μας και εξομολογώντας ξεκάθαρα το οποιοδήποτε πρόβλημα μας ταλανίζει, με σκοπό να καμφθεί ο εγωισμός μας ,που προκαλεί αυτήν την οδυνηρή αίσθηση του κενού που κατακλύζει τον εσωτερικό μας κόσμο. Ο Θεός δεν είναι τιμωρός . Aγαπά όλους τους ανθρώπους και τους δίκαιους και τους αμαρτωλούς. Ο Θεός είναι Πατέρας και παιδαγωγός . Μας ευλογεί με χαρές και λύπες για να λαμπικάρει την ψυχή μας με σκοπό να την υποδεχτεί στον Παράδεισο. Πρέπει όμως να συνειδητοποιήσουμε τον εγωισμό μας . Είναι βλασφημία να λέμε ότι ο Θεός μας αδίκησε. Αυτός που μας αδίκησε είναι ο εγωισμός μας, ο οποίος πολλές φορές καμουφλάρεται εντέχνως σε υπερευαισθησία που με την σειρά της μετατρέπεται σε δαιμονική κατάσταση απελπισίας . Η κατάθλιψη θερίζει την κοινωνια γιατί ο σύγχρονος άνθρωπος δυσκολεύεται να αγαπήσει τον Χριστό .
Η λύση δεν θα έρθει μέσα από μέντιουμ, χαρτορίχτρες, καφετζούδες και ξεματιάστρες αλλά από την καρδιά. Καλούμαστε λοιπόν να γκρεμίσουμε το αρρωστημένο και επιπόλαιο εγώ μας και να ακολουθήσουμε με αγάπη τις εντολές του Χριστού. Με τις αμαρτίες χτίζουμε τείχη και εμποδίζουμε την Θεία Χάρη να διαπεράσει την ψυχή μας και να μας κάνει καλά . Όταν βάζουμε το εγώ μας πάνω από το θέλημα του Θεού τότε διαγράφουμε τον Θεό και τον περιφρονούμε. Χρειάζεται λοιπόν απόφαση και οχι δικαιολογίες.
Στην Ορθόδοξη Πίστη ο Θεός αγαπάει το δημιούργημα Του, τον άνθρωπο, έμπρακτα παραχωρώντας του την ελευθερία της επιλογής και το αυτεξούσιο. Ας αντιληφθούμε λοιπόν ότι καλούμαστε να προσπαθούμε να μην γινόμαστε δούλοι ανθρώπων, ύλης και επιθυμιών, γιατί ο Χριστός δεν «βρίσκεται» σε τέτοιες καρδιές. Στην δύσκολη αυτή περίοδο που διανύουμε θα πρέπει να διαβάσουμε ξανά την παραβολή του ασώτου και να γυρίσουμε θριαμβευτικά στον Πατέρα μας . Ο Θεός μας περιμένει αρκεί να έχουμε την διάθεση να Τον αγαπήσουμε ειλικρινά και όχι χρησιμοθηρικά .
«...ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν. 6 ἐὰν μή τις μείνῃ ἐν ἐμοί, ἐβλήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆμα καὶ ἐξηράνθη, καὶ συνάγουσιν αὐτὰ καὶ εἰς τὸ πῦρ βάλλουσι, καὶ καίεται. 7 ἐὰν μείνητε ἐν ἐμοὶ καὶ τὰ ρήματά μου ἐν ὑμῖν μείνῃ, ὃ ἐὰν θέλητε αἰτήσασθε, καὶ γενήσεται ὑμῖν. 8 ἐν τούτῳ ἐδοξάσθη ὁ πατήρ μου, ἵνα καρπὸν πολὺν φέρητε, καὶ γενήσεσθε ἐμοὶ μαθηταί. 9 καθὼς ἠγάπησέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ ἠγάπησα ὑμᾶς· μείνατε ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ ἐμῇ. 10 ἐὰν τὰς ἐντολάς μου τηρήσητε, μενεῖτε ἐν τῇ ἀγάπῃ μου, καθὼς ἐγὼ τὰς ἐντολὰς τοῦ πατρός μου τετήρηκα καὶ μένω αὐτοῦ ἐν τῇ ἀγάπῃ. 11 Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν μείνῃ καὶ ἡ χαρὰ ὑμῶν πληρωθῇ...» ( Ιωάν. Ιε’).
ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.