...
Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016
Βιρτζίνια Γουλφ «Τα κύματα»(απόσπασμα)
«Τούτο το ζεστό απόγευμα» είπε η Σούζαν, «σε τούτο τον κήπο, σε τούτο το χωράφι, όπου περπατώ με τον γιό μου, έφτασα στο απόγειο της εκπλήρωσης των επιθυμιών μου. Ο μεντεσές της αυλόπορτας είναι σκουριασμένος, ο γιος μου την ανοίγει. Τα βίαια πάθη των παιδικών μου χρόνων, τα δάκρυα στον κήπο όταν η Τζίννυ φίλησε τον Λούις, ο θυμός μου στην τάξη που μύριζε πεύκο, η μοναξιά μου σε ξένα μέρη, όπου τα μουλάρια περνούσαν κι οι μυτερές τους οπλές κροτάλιζαν κι οι Ιταλίδες φλυαρούσαν στη βρύση,...
"Μακριά" Φροσούλα Κολοσιάτου
Μακριά
Ένας γέροντας είδε στο όνειρο
Μια γειτονιά ολόκληρη
Συνεχώς ανοιγόκλεινε
Το σπίτι να γέρνει
Και ένα μάτι να κοιτάζει τα έγκατα
Άφωνη μέρα δίχως διήγηση
Τις φωνές του δρόμου
Δεν τις άκουγε ο ήλιος
Βόγκηξε το κορίτσι
Πριν ξυπνήσει ο κάτω κόσμος
Πριν την κλέψει
Ως άλλη Περσεφόνη ο Πλούτωνας
Τις κρύες νύχτες του χειμώνα
Να μην έχουν θέρμανση τα αστέρια
Θέριζε ο αέρας παγωμένα δάκρυα
Στις εκδορές του τοίχου
Ένα κορίτσι δίπλα στο μαγκάλι
Με κλειστά παράθυρα και μάτια
Να...
"Aχ και να ‘ξερες τι φταίει" από τον Fidelio
Όλα γυρίζουν στο μυαλό τη νύχτα που γυρνάς στο σπίτι.
Το πρωί που ξυπνάς, αναζητώντας τον καφέ μπλεγμένος σε έναν ιστό πληροφοριών, σε μια λαίλαπα σκέψεων . Όσα λαμβάνεις και τρέμουν καθώς περνούν στην αντίληψή σου.
Πολλές οι στιγμές της διαφυγής. Ύπνος ατελείωτος, φαί, άσχετες πράξεις για να ξεχαστείς. Πολλές και οι στιγμές των αποφάσεων . Ή έστω, της προσπάθειας να αποφασίσεις.
Τίποτα δεν αλλάζει και τίποτα δε μένει το ίδιο, ταυτόχρονα. Η ζωή, φτιαγμένη από δρόμους. Μικρούς...
Δεν είναι ο ρατσισμός το πρόβλημα
Ένα από τα επίκαιρα θέματα την περίοδο που πέρασε ήταν η είδηση ότι τα παιδιά των προσφύγων που έχουν παραμείνει στην Ελλάδα, είτε επειδή το θέλουν είτε επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή, ξεκίνησαν να παρακολουθούν μαθήματα στα ελληνικά σχολεία.
Υπήρξαν πολλές ακραίες αντιδράσεις. Ιθαγενείς γονείς έκλεισαν με λουκέτα το σχολείο, αλλού έσπρωχναν με μένος τις πόρτες για να μη μπουν τα παιδιά ενώ όσοι δεν εμπλέκονται άμεσα, δηλαδή δεν έχουν παιδιά σε σχολεία, κράτησαν στην καλύτερη περίπτωση,...
Η χαρά της ύπαρξης
Κάποιες φορές μου ‘ρχεται να δακρύσω, μόνο επειδή νιώθω τη χαρά της ύπαρξης.
Δεν συμβαίνει μετά από συνειδητή προσπάθεια. Ούτε επειδή έχω λύσει όλα τα προβλήματα μου, επειδή κάτι πολύ ευχάριστο μου έχει συμβεί ή επειδή πέτυχα όλους τους στόχους μου.
Είναι κάποιες σπίθες που φωτίζουν για ένα δευτερόλεπτο, για λίγα λεπτά, τη χαρά της ύπαρξης, σαν να αντιλαμβάνομαι πόσο σπουδαίο και μοναδικό είναι να υπάρχεις.
Μου συνέβη σήμερα, όταν είδα ένα αγοράκι κι ένα κοριτσάκι ν’ αφήνουν το τραπέζι...
"Quo Vado? (2016)" Φ.Σ.Ε.Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ-ΔΗ.ΚΕ.ΔΕ – ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ
Φ.Σ.Ε.Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ-ΔΗ.ΚΕ.ΔΕ – ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ
ΔΕΥΤΕΡΑ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΩΡΑ:21.00’, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΔΕΣΣΑΣ
Quo Vado? (2016)
Σκηνοθεσία:Gennaro Nunziante
Ηθοποιοί: Checco Zalone, Eleonora Giovanardi, Sonia Bergamasco
Διάρκεια: 86 λεπτά
Είδος ταινίας: Σάτιρα
Ο Τσέκο απολαμβάνει μια εύπορη ζωή ανάμεσα στους περιοίκους του σε μια μικρή πόλη της νότιας Ιταλίας. Είναι από τους λίγους που έχουν μια εγγυημένη θέση στο δημόσιο. Όταν μια νέα ρεφορμιστική κυβέρνηση ορκίζεται να...
