Θα σε ξαναδώ στα λίγα

Τελικά τι είναι αυτό που δεν κρατάει τους ανθρώπους μαζί; Τι είναι αυτό που λύνει τα χεριά και τους αποσύρει σαν λιγόψυχους μακρυά, σαν να μην υπήρξε ποτέ ο άλλος, σαν να μην γνωρίστηκαν ποτέ; Πώς σωπαίνουν έτσι οι άνθρωποι, πώς χάνονται και γίνονται ξένοι; Νομίζω είναι τα πολλά, έχουν πολλά οι άνθρωποι για να καταφέρουν να μείνουν μαζί. Πολλά τα όνειρα που τους οδηγούν, πολλά τα σχέδια και οι εικόνες που τους κατευθύνουν. Πολλά τα βλέμματα που μαγνητίζουν και οι αναμνήσεις που τους...

Διαβάστε Περισσότερα

Σοπενχάουερ - Η απόλαυση

Είναι κοινός τόπος να θεωρούνται τα νιάτα ευτυχισμένα και τα γηρατειά θλιβερά. Αυτό θα μπορούσε να ισχύει αν τα πάθη έκαναν τον άνθρωπο ευτυχισμένο. Η νεολαία ωστόσο άγεται και φέρεται απ’ αυτά, κι ας της προκαλούν μεγάλο πόνο και ελάχιστη χαρά. Σε μεγάλη ηλικία, τα πάθη καταλαγιάζουν κι αφήνουν τον άνθρωπο ήσυχο, οπότε αμέσως το μυαλό του παίρνει στοχαστική χροιά: η γνώση απελευθερώνεται και παίρνει το πάνω χέρι. Και καθώς η γνώση βρίσκεται πέρα από τα όρια του πόνου, όσο περισσότερο...

Διαβάστε Περισσότερα

Όρια - Aισθάνομαι σημαίνει δημιουργώ

Όρια - Aισθάνομαι σημαίνει δημιουργώ Αισθάνομαι ίσον σκέφτομαι χωρίς ιδέες και επομένως αισθάνομαι ίσον καταλαβαίνω, εφόσον το Σύμπαν δεν έχει ιδέες. -Αλλά τι σημαίνει αισθάνομαι; Έχω απόψεις δεν σημαίνει αισθάνομαι. Οι απόψεις μας είναι άλλων ανθρώπων. Σκέφτομαι σημαίνει θέλω να μεταδώσω στους άλλους αυτό που νομίζω ότι αισθάνομαι. Μπορεί κανείς να μεταδώσει στους άλλους μόνο εκείνο που σκέφτεται. Αυτό που αισθάνεται κανείς δεν μπορεί να το μεταδώσει. Μπορεί μόνο να μεταδώσει...

Διαβάστε Περισσότερα

Εγκεφαλικά ημιθανείς, ψυχικά χλιαροί κι επίκαιροι

Για να γράψω ένα κείμενο πρέπει κάτι να μου συμβεί, κάτι που θα ταράξει για λίγο το ίζημα της καθημερινότητας. Πιο έντονη επιθυμία, ανάγκη αδήριτη, προκαλεί η ψυχική αναταραχή. Η οργή και ο θυμός, η αγανάκτηση, η θλίψη, ο πόθος κι η ευτυχία, φτιάχνουν λέξεις και ιδέες που ζητούν να γραφτούν. Αν ήμουν χορευτής θα τις χόρευα αυτές τις λέξεις, αλλά δυστυχώς με τον χορό ποτέ δεν τα πήγαινα καλά -γι’ αυτό και ζηλεύω τους χορευτές. Το συναίσθημα, όταν το νιώθεις να φουσκώνει μέσα σου, πρέπει...

Διαβάστε Περισσότερα

Τα οφέλη της παιδικής χαράς για τα παιδιά

Η παιδική χαρά είναι ο κατεξοχήν χώρος αναψυχής όπου τα παιδιά παίζουν και συναναστρέφονται με άλλα παιδιά από τη βρεφική τους ακόμη ηλικία μέχρι και τα πρώτα τους σχολικά έτη. Ειδικότερα για τις μεγαλουπόλεις, όπου οι δυνατότητες σωματικής δραστηριότητας είναι σαφώς περιορισμένες, οι παιδικές χαρές θεωρούνται -και είναι- μοναδικές «οάσεις» παιχνιδιού και διαμόρφωσης σημαντικών δεξιοτήτων. Το παιδί μέσα από το παιχνίδι στην παιδική χαρά αποκομίζει πολλαπλά οφέλη. Καταρχάς, ήδη από πρώιμη...

Διαβάστε Περισσότερα

Εκείνες οι φορές που προσπαθήσαμε πολύ μα δε μας βγήκε.

Το καμπανάκι ότι κάτι δεν πάει καλά στις σχέσεις μας, χτυπάει για πρώτη φορά όταν συνειδητοποιούμε ότι αντί να σχετιζόμαστε, να μαθαίνουμε και να χαιρόμαστε τους ανθρώπους, παίζουμε παιχνίδια μαζί τους.  Τα παιχνίδια δύναμης, για κάποιους ανθρώπους, ας πούμε, είναι ο μόνος τρόπος που ξέρουν να υπάρχουν και συνήθως δεν μπορούν ή και δεν θέλουν να δοκιμάσουν άλλον τρόπο. Η ιδέα του να ζουν χωρίς να αισθάνονται ότι ελέγχουν τα πάντα, μπορεί να γίνει πολύ τρομακτική. Το ζητούμενο βέβαια...

Διαβάστε Περισσότερα

Οι δυο λέξεις που δε θα πω ποτέ στα παιδιά μου.

Η Kelly Bandas, blogger και μαμά, σε κείμενό της στο Scary Mommy γράφει για τις δύο λέξεις που εκείνη κι ο καλός της κατήργησαν απ’ το λεξιλόγιό τους, αλλά και με ποιες τις αντικατέστησαν, προκειμένου να ελέγξουν (όσο γίνεται…) τα παιδιά και το οικογενειακό τους χάος. Απόσπασμα του κειμένου μεταφράσαμε και σας το παρουσιάζουμε, γιατί κάθε δοκιμασμένη στρατηγική έχει κάτι να μας μάθει.  «Έχουμε μπει σε μια δύσκολη φάση στο σπίτι μας. Είναι αυτή η φάση όπου τα παιδιά (και κυρίως το μεγαλύτερό...

Διαβάστε Περισσότερα

Το βέλος

Δεν ξέρω αν έχετε ποτέ αναρωτηθεί πού αράζει αυτός ο θρασύς πιτσιρικάς που μας εμπαίζει με τα καπρίτσια του. Πάντως δεν κυκλοφορεί ανάμεσά μας, εκτός κι αν είναι αόρατος. Η πιθανότερη εκδοχή είναι ότι βρίσκεται κάπου μακριά, γιατί τα βέλη του πέφτουν παντού. Είναι στο παρελθόν, στο μέλλον, στο διάστημα; Λίγη σημασία έχει. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ξέρει ακριβώς τι του γίνεται. Δεν στοχεύει κάπου συγκεκριμένα. Όπως όλα τα παιδιά αμολάει με το τόξο τα βέλη του όπου λάχει, στα τυφλά, κι αλίμονο...

Διαβάστε Περισσότερα

"Το αντίο... " Της Αθηνάς Μαραβέγια

Το αντίο... Της Αθηνάς Μαραβέγια Καρδιά του χειμώνα. Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα κι εκείνος καθόταν εκεί, στην ακρούλα του βράχου. Έβλεπε τα μανιασμένα κύματα της θάλασσας. Είχε πολύ αέρα, αλλά δεν τον ένοιαζε. Δεν τον πάγωνε το κρύο, όχι. Κρύωνε η ψυχή του. Καιρό τώρα κρύωνε η ψυχή του. Από κείνη τη μέρα, στα μέσα του καλοκαιριού, εκείνου η καρδιά πάγωσε ξαφνικά… Εκείνη, αχ, εκείνη…. Γελούσε. Πάντα γελούσε. Και τα μεγαλύτερα προβλήματα κι αν αντιμετώπιζαν, εκείνη γελούσε....

Διαβάστε Περισσότερα

Στην τελευταία χάντρα του άβακα της ζωής

‘Καλοκαίρι κι’ αυτό…’ μονολόγησε και άναψε όλα τα κεράκια που είχε πάνω στο τραπέζι… αρωματικά, διακοσμητικά, της σιτρονέλας Κάθε απόγευμα η Μάρσια ετοίμαζε το τραπέζι στην βεράντα λες και περίμενε κόσμο. Στην αρχή θα ξεκινούσε με τα λουλούδια της. Λίγο νεράκι με το ποτιστήρι να δροσίσει σαν βροχούλα το βασιλικό της. Μετά τους πολύχρωμους κατιφέδες της, τα μαραμένα από την ζέστη φύλλα των χειμωνιάτικων κυκλάμινων… σε όλα τα γλαστράκια από λίγες σταγόνες να ξεδιψάσουν όπως έλεγε και τους...

Διαβάστε Περισσότερα