Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Γιώργος Λαμπράκος, Η φάρμα της Εδέμ

-Θες το αρνί; -Πόσο το δίνεις; -Είκοσι. -Πιο κάτω. -Δεκαπέντε. -Πιο κάτω. -Δεν γίνεται πιο κάτω. -Πιο κάτω, αλλιώς δεν το παίρνω. -Δέκα. Τελευταία προσφορά. -Πέντε. Μαζί με την τροφή του. -Αδερφέ μου, με διαλύεις. -Τι να κάνω; Έτσι είναι αυτά. -Εντάξει. Αλλά τελευταία φορά! -Ξέρεις καλά πως δεν θα ‘ναι η τελευταία φορά. -Μιχάλη, είσαι αδίστακτος! -Βαγγέλη, είμαι ιδιοκτήτης. Ο Cain αφαίρεσε από τον προβατώνα του Abel το τελευταίο αρνί που του είχε απομείνει και το τοποθέτησε...

Κώστας Παντιώρας, Το σορτς

Έχεις φιλήσει ποτέ σου τα τσακισμένα πόδια μιας πωλήτριας; Κάτω από το δέρμα της ταξιδεύει με οτοστόπ η κούραση δώδεκα ωρών κι είκοσι χρόνων. Γόνατα, μηροί και πέλματα. Γάμπες… μια στάση εδώ! Φύσηξες μήπως τη δροσερή πνοή σου πάνω απ’ τον σκυμμένο σβέρκο μιας «νυχούς»; Πλέξε τα μαλλιά της να φανούν οι σπόνδυλοι, χτένισέ τη στο ρεπό, κάποια Τετάρτη βράδυ του Ιούλη. Μόνο να κάτσετε έξω με μπύρες και καρπούζι και τασάκια … έξω να σκάει ο τζίτζικας και μέσα να παίζει η τηλεόραση ανοιχτή κι αδιάφορη,...

Αφήνετε τα παιδιά σας να πλήττουν;

Ένα ανατρεπτικό κείμενο σε σχέση με όσα διαβάζουμε, με πάρα πολλές αλήθειες. Οι γενιές του ’60 και του ‘70 έχουμε βιώσει την πλήξη στο πετσί μας, όταν ήμαστε παιδιά. Ιδίως τα καλοκαίρια, όταν το απομεσήμερο οι γονείς επέβαλαν σιωπητήριο σε όλα τα σπίτια και οι δρόμοι καμίνια, ήμασταν φυλακισμένοι στα δωμάτια μας και ο χρόνος κυλούσε βασανιστικά αργά. «Βρείτε κάτι να κάνετε ήσυχα» μας έλεγαν και ήταν διαταγή. Η ανία είναι ένα λεπτό θέμα. Σε προκαλεί να κάνεις κάτι αλλά δεν γνωρίζεις ούτε...

Γονείς προσοχή, εσείς ενοχλείτε, όχι τα παιδιά σας

Όχι κυρία μου, όχι. Δεν μου φαίνονται χαριτωμένα τα παιδιά σου. Σε σένα το λέω, μη κοιτάζεις αλλού. Σε σένα, που τα αφήνεις ελεύθερα να αλωνίζουν ανάμεσα στα τραπέζια της ταβέρνας και να σκούζουν μέσα στα αυτιά τα δικά μου και των άλλων θαμώνων. Σε σένα, κύριέ μου, που τα ακολουθείς κιόλας βήμα βήμα όσο χαλάνε τον κόσμο από τις φωνές, καμαρωτός σαν γύφτικο σκεπάρνι, διότι «παιδιά είναι, δεν μπορείς να τα περιορίσεις». Σας έχω νέα, λοιπόν. Μια χαρά μπορείς να τα περιορίσεις. Η ταβέρνα...

Paul Watzlawick, «Φτιάξε τη δυστυχία σου μόνος σου»

Στην εφημερίδα, το ωροσκόπιό σας σάς προειδοποιεί (μαζί με άλλα τριακόσια εκατομμύρια πρόσωπα που γεννήθηκαν κάτω από τον ίδιο αστερισμό), για την πιθανότητα ενός ατυχήματος. Και πράγματι, γλιστράτε και χτυπάτε. Ήταν να το περιμένετε! Σε τελευταία ανάλυση, η αστρολογία δεν λέει μπούρδες... Αλλά είναι όντως έτσι; Παίρνετε όρκο ότι θα πέφτατε ακόμα κι αν δεν είχατε διαβάσει αυτή την πρόβλεψη; Ή αν δεν πιστεύατε καθόλου στην αστρολογία; Δυστυχώς, δεν είναι δυνατόν να απαντήσουμε σ’...

Εξυπερύ: Αυτά που έχουν αξία

- Καλημέρα, είπε ο μικρός πρίγκιπας. - Καλημέρα, είπε ο κλειδούχος του σιδηροδρομικού σταθμού. - Τι κάνεις εδώ; Είπε ο μικρός πρίγκιπας. - Ξεχωρίζω τους επιβάτες σε δέματα των χιλίων, είπε ο κλειδούχος. Στέλνω τα τρένα που τους μεταφέρουν, άλλοτε προς τα δεξιά και άλλοτε προς τα αριστερά. Και μια φωτισμένη ταχεία αμαξοστοιχία, βροντώντας όπως το μπουμπουνητό, τράνταξε την καμπίνα του κλειδούχου. - Είναι πολύ βιαστικοί, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι ψάχνουν; - Αυτό δεν το ξέρει ούτε...

Ένα μικρό παιδάκι κάηκε

Στις 23 Νοεμβρίου, ένα τετράχρονο Ελληνόπουλο στη Λάρισα υπέστη σοβαρά εγκαύματα όταν η φωτιά που είχε ανάψει η γιαγιά του για να ζεσταθούν έφυγε από τον έλεγχό της και το σπίτι πήρε φωτιά. Το παιδάκι νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές. Η οικογένεια που αποτελούνταν από τη μητέρα, τρια ανήλικα και τους παπούδες, ζούσε στα όρια της φτώχιας, με τη στήριξη των τοπικών κοινωνικών υπηρεσιών. Ακριβώς εικοσιτέσσερις ώρες μετά, στον προσφυγικό καταυλισμό της Λέσβου...

Εις το όνομα του πατρός, της μητρός -και της γάτας

Δυο ταινίες και μια γάτα ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Ο άνθρωπος, αν είναι τυχερός, ζει τρεις περιόδους -σχεδόν ισόχρονες. Στην πρώτη είναι το παιδί κάποιων. Στη δεύτερη συνεχίζει να είναι το παιδί κάποιων, αλλά είναι και γονιός κάποιων. Στη τρίτη είναι μόνο ο γονιός κάποιων. Ως παιδί, ειδικά από την εφηβεία και μετά, συγκρούεται με όλα αυτά που αντιπροσωπεύουν οι γονείς του. «Οι γονείς μου δεν μπορούν να με καταλάβουν», λέει. Κι όλοι οι συνομήλικοι συμφωνούν. Αυτή είναι η πρώτη ταινία. ~ Όταν...

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...