Δελτίο Τύπου της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Πέλλας, με θέμα το νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων και συγκεντρώσεων

Με την πρόσφατη κατάθεση του νομοσχεδίου για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, η κυβέρνηση έρχεται να συμπληρώσει τους υπάρχοντες νόμους προηγούμενων κυβερνήσεων για το χτύπημα της απεργίας, την απαγόρευση των κινητοποιήσεων ενάντια στους πλειστηριασμούς και την επιστράτευση απεργών.  Στοχεύει στο περεταίρω χτύπημα κάθε αγωνιστικής αντίδρασης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ικανοποιεί μια χρόνια απαίτηση των μεγαλοεργοδοτών που ζητούν να επιβληθεί σιγή νεκροταφείου στους...

Διαβάστε Περισσότερα

Φιλανθρωπική συναυλία από τον Σύλλογο Καρκινοπαθών Έδεσσας και περιχώρων.

«Η απόσταση που μας έφερε κοντά» - Κράτα αποστάσεις... - Φόρα τη μάσκα σου... - Μη μ’αγγίζεις... - Ας μείνουμε για λίγο στο σπίτι μας... Κι όμως όλα αυτά μπορεί να διατήρησαν τις αποστάσεις στα σώματά μας, αλλά με τίποτα δεν απομάκρυναν τις σκέψεις, τα συναισθήματα και την καρδιά μας. Όταν ένας συνάνθρωπός μας βρίσκεται σε ανάγκη, εμείς όλοι έχουμε αποδείξει πως είμαστε παρόντες με κάθε τρόπο.  Όλοι εσείς έχετε στηρίξει τις προσπάθειες του συλλόγου Καρκινοπαθών Έδεσσας και Περιχώρων κάθε...

Διαβάστε Περισσότερα

Το σκοτάδι και ο ήλιος, Osho

Μια ιστορία ανάμεσα στον ήλιο και το σκοτάδι, μια παρουσία που διώχνει την απουσία. Ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο και, από εκείνη την ημέρα, ο ήλιος τρέχει πίσω από το σκοτάδι. Και το σκοτάδι δεν μπορεί να καταλάβει. Δεν έχει κάνει τίποτε κακό στον ήλιο ούτε που του έχει μιλήσει. Για την ακρίβεια, δεν τον έχει καν συναντήσει ποτέ και όμως, ο ήλιος συνεχώς το παρενοχλεί. Ύστερα από παρενόχληση εκατομμυρίων ετών, το σκοτάδι κουράστηκε και πήγε στο Θεό και του είπε: “Είναι έλλειψη ευγνωμοσύνης...

Διαβάστε Περισσότερα

Νικόλας Άσιμος: θέλεις να πατάς σταθερά

Σ’ άρεσουν οι ρηχές θάλασσες.Σ’ αρέσει να γυρνάς τον κόσμοΑλλά πάντα στα ρηχά. Εμένα μ’ αρέσουν οι βαθιές θάλασσεςΚι ας μη γυρνώ τον κόσμο Κι ας με νομίζεις κολλημένοΣτο ίδιο σημείο. Δεν υπάρχει σύμπανΥπάρχουν μόνο στιγμέςΣυμπαντικές στιγμές... Αν φτάσεις στην ακινησίαΜπορείς παντού να ταξιδέψεις Γι’ αυτό το ξέχασες που σου λέγαΜωρό μου, κείνο το πρωινό Δίπλα στην σκάλα πως η ζωήΚαι ο θάνατος δεν είναι θέμα περιβάλλοντος. Είναι θέμα αντοχής στην ίδια γραμμή πλεύσης.Εγώ δεν χρειάζομαι...

Διαβάστε Περισσότερα

Η Μοναξιά της Απόρριψης

Η αγάπη δε χρειάζεται να πληγώνει, δυστυχώς όμως φαίνεται ότι σε μερικές περιπτώσεις αυτό ακριβώς κάνει. Όταν ακούμε τραγούδια αγάπης, το κεντρικό θέμα τους είναι συνήθως η ανεκπλήρωτη αγάπη. Κάποιος που έφυγε, που απάτησε, που υποσχέθηκε και δεν τήρησε τις υποσχέσεις του, που ζήλεψε ή έκανε τον άλλον να ζηλέψει, θυελλώδη συναισθήματα, προδοσίες, λύπη, μοναξιά. Η αγάπη είναι τόσο έντονα θετικό συναίσθημα από μόνη της, που ίσως τελικά είναι αναπόφευκτο να φέρνει και κάποιον πόνο σε ορισμένες...

Διαβάστε Περισσότερα

Εγκλωβισμένοι στον λαβύρινθο με τα αυτοσχέδια κουτιά δυστυχίας

Το κουτί υπ’αριθμόν 0012 είχε μόλις φτάσει. Οι πόρτες άνοιξαν και άψυχοι αριθμοί στοιβάχτηκαν βιαστικά ο ένας πάνω στον άλλο. Δεν είχε σημασία αν θα τσαλακώνονταν, αν θα άλλαζαν μορφή ή αν θα εξαφανίζονταν. Το μόνο που είχε σημασία ήταν να χωρέσουν. Οι πόρτες έκλεισαν βιαστικά και το κουτί με τον αριθμό 0012 ξεκίνησε. Μετά από λίγο οι πόρτες άνοιξαν πάλι και ένας ένας οι παράξενοι επιβάτες ξεχύθηκαν και πάλι στους δρόμους. Διαφορετικά πρόσωπα δεν υπάρχουν. Οι εκφράσεις έχουν παγώσει, τα χαμόγελα...

Διαβάστε Περισσότερα

Ένα «ναι» όλη της η ζωή..

Σήμερα έχει τα γενέθλιά της. Κλείνει τα 82. Το νούμερο από μόνο του ακούγεται μάλλον τρομαχτικό ακόμα και στα δικά της αυτιά, και ας είναι ακόμα όλα ξεκάθαρα μέσα στο μυαλό της. Ευλογία να θυμάσαι ακόμα, σκέφτηκε την ώρα που την βοήθησαν λίγο για να κάτσει στην καρέκλα. Κανονικά μπορούσε και μόνη της να κάτσει αλλά δεν της αρέσει στον καθρέφτη της η εικόνα με το μπαστούνι. To βαστάει στο χέρι της για να μη τους στενοχωρήσει, αλλά για αυτήν είναι σαν να έχει στο χέρι της κάτι διακοσμητικό,...

Διαβάστε Περισσότερα

«Σ΄αγαπώ»

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα «Σ΄αγαπώ». Φαινομενικά, ήταν ίδιο με όλα τα «Σ΄αγαπώ» του κόσμου. Αυτά που έχουν γραφτεί με τα ίδια ακριβώς γράμματα. Αυτά που έχουν ειπωθεί με ανθρώπινη φωνή. Στολισμένα με βαρύγδουπες εκφράσεις που τα συνοδεύουν στην πορεία τους. Υπάρχουν όμως κάποια «Σ΄αγαπώ» που δεν μοιάζουν με τα υπόλοιπα. Στέκονται μόνα τους και δεν στηρίζονται πουθενά. Δεν υπήρξαν ποτέ σκοινιά για να τα πιάσουν, βάσεις για να τα κρατήσουν, χέρια προς βοήθεια ή πόδια για να τα προτρέψουν...

Διαβάστε Περισσότερα

Το «μαζί» και το «για πάντα»

Το «για πάντα», δεν παντρεύτηκε ποτέ με το «μαζί». Είμαστε σήμερα εδώ και ζούμε το τώρα, βιώνουμε τις στιγμές και τις μοιραζόμαστε. Σε αυτό το σημείο όμως, μας έφερε το παρελθόν μας. Μας έφεραν οι επιλογές μας. Καλές και κακές. Έξυπνες και χαζές. Όλες. Μας έφεραν αμέτρητες υποσχέσεις για «μαζί» και «για πάντα». Λέξεις ειπωμένες με τόση αληθοφάνεια, που κι η ψυχή ακόμα τις δέχτηκε, όσο κι αν το μυαλό τις αναγνώριζε και τις απέρριπτε. Κάθε απόφαση ήταν κι ένα βήμα προς το σημείο που...

Διαβάστε Περισσότερα

"Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι" Μπρεχτ

Ένα εξαιρετικό, μικρό, συμβολικό κείμενο για τη σημερινή εποχή. «Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι» ρώτησε το κοριτσάκι τον κύριο Κ, «θα φέρονταν καλύτερα στα μικρά ψαράκια;»«Φυσικά» είπε αυτός. «Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι θα έφτιαχναν στη θάλασσα τεράστια κουτιά για τα μικρά ψαράκια, με κάθε λογής τρόφιμα μέσα, και θα φρόντιζαν να έχουν πάντα φρέσκο νερό τα κουτιά, και θα έπαιρναν όλα τα μέτρα υγιεινής.»Εάν, για παράδειγμα, ένα ψαράκι χτυπούσε το πτερύγιό του, θα του έβαζαν αμέσως...

Διαβάστε Περισσότερα