Οι όμορφοι άνθρωποι

Οι όμορφοι άνθρωποι Έχουν το βλέμμα τους λίγο χαμένο. (Θα το έχετε προσέξει...) Πηγαίνουν να σκλαβωθούν Φορώντας πάντα τα καλά τους. Βγαίνουν το βράδυ με παρέες Και σιωπούν ή φλυαρούν πολύ. (Δεν μπορεί να μη το ξέρετε...) Αγοράζουν παχιές εφημερίδες Και τις τελειώνουν τόσο γρήγορα. Έχουν την τσαντίλα στην τσέπη Τους έρωτες στα όνειρα Τη «συγνώμη» στο μπροστά της γλώσσας. Στο στήθος τους χοροπηδούνε άλογα Τα πόδια τους τα χαϊδεύουν μαιμούδες Τ' αυτιά τους γίναν φωλιές για κουκουβάγιες. Κάνουν...

Διαβάστε Περισσότερα

Η στάχτη, Τάσος Λειβαδίτης

Μιαρές ασήμαντες λεπτομέρειες που καθορίζουν σιγά – σιγά τη ζωή σου. Ποια ζωή σου;Φιλοδοξίες, έρωτες, ενοχές,πανάρχαια χρέη σπατάλησαν τη ζωή σου.Τι έμεινε;Η στάχτη των περασμένων κάθεται στα έπιπλα,θολώνει τα τζάμια, τους καθρέπτεςκαι πάνω τους γράφω καμιά φορά τα ονόματα εκείνων που έφυγαν.Και άλλοτε στέκομαι στο παράθυρο και κοιτάζω τους περαστικούς, να πηγαίνουν στην λήθη.Οι γυναίκες κλαίνε θυμούμενες τα ψιθυρισμένα λόγια από παλιά ειδύλλια.Όλο ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε έναν...

Διαβάστε Περισσότερα

Η λάντζα της ζωής

Ο θείος καπνίζει Sante άφιλτρο. Ο θείος πάσχει από καρκίνο του πνεύμονα. Και καρκίνο του λάρυγγα. Και καρκίνο της γλώσσας. Ο θείος έχει πλούσιο μούσι με λίγες γκρίζες τρίχες. Ο θείος μπορεί να έχει σακατεμένο οργανισμό μα το πουλί του σπαρταράει. Αν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι θα κανόνιζε σίγουρα κάμποσες κοπελίτσες του αθηναϊκού κέντρου. Ο θείος είναι ανήμπορος. Πασαλείβει τη πιτζάμα του με γιαούρτι. Χέζεται πάνω του. Ο Δημήτρης έχει το βαθμό του αρχικελευστή στο Πολεμικό Ναυτικό....

Διαβάστε Περισσότερα

"Τα χέρια" Γιώργος Σεφέρης

Τὰ μάτια ἂν κλείσω βρίσκομαι σ᾿ ἕνα μεγάλον ἴσκιο... Τὰ μάτια ἂν κλείσω βρίσκομαι σ᾿ ἕνα μεγάλον ἴσκιοτὸ χρῶμα τῆς αὐγῆς τὸ αἰσθάνομαι στὰ δάχτυλά σου. Ξέχασε τὸ ψέμα ποὺ σὲ βοήθησε νὰ ζήσειςγύμνωσε τὰ πόδια σου, γύμνωσε τὰ μάτια σου, μᾶς μένουν λίγα πράγματα ὅταν γυμνωθοῦμεἀλλὰ τὰ βλέπουμε στὸ τέλος πιστά. Τὰ μάτια ἂν κλείσω βρίσκομαι πάντα σ᾿ ἕνα μονοπάτι,τ᾿ αὐλάκια χαλασμένα δεξιὰ κι ἀριστερά, στὴν ἄκρητὸ σπίτι μὲ γυαλιὰ ποὺ τὸ χτυπάει ὁ ἥλιος, ἄδειο. Σκέφτηκα τὰ δάχτυλά...

Διαβάστε Περισσότερα

Περικοπές από ένα απόκρυφο ευαγγέλιο - Χ Λ Μπόρχες

. . 3. Δυστυχισμένοι οι πτωχοί τω πνεύματι, γιατί έτσι όπως ήταν πάνω στη γη θα είναι και κάτω απ' τη γη. 4. Δυστυχισμένοι όσοι θρηνούν, γιατί πια απέκτησαν τη θλιβερή συνήθεια του θρήνου. 5. Μακάριοι όσοι ξέρουν πως ο πόνος δεν είναι στεφάνι δόξας. 6. Δεν αρκεί να ‘σαι ο έσχατος για να γίνεις κάποια μέρα ο πρώτος. 7. Ευτυχισμένος όποιος δεν επιμένει πως έχει δίκιο, γιατί κανείς δεν έχει ή έχουν όλοι. 8. Ευτυχισμένος όποιος συγχωρεί τους άλλους καθώς κι εκείνος που συγχωρεί τον ίδιο τον εαυτό...

Διαβάστε Περισσότερα

"Το τελευταίο όνειρο της γριάς βελανιδιάς" Χανς Κρίστιαν Άντερσεν

Στο δάσος, ψηλά στην απότομη ακτή, αντίκρυ στο ανοιχτό πέλαγος, έστεκε μια πολύ γριά βελανιδιά. Ήταν ακριβώς τριακοσίων εξή­ντα πέντε ετών, μα για το δένδρο, όλος αυ­τός ο καιρός δεν ήταν παρά μόνο μερικές δικές μας μέρες. Εμείς είμαστε ξύπνιοι τη μέρα και κοιμόμα­στε τη νύχτα και τότε βλέπουμε τα όνειρά μας. Το δένδρο είναι ξύπνιο τρεις ολόκληρες εποχές και κοιμάται μόνο σαν έρχεται o χειμώνας. Ο χειμώ­νας είναι η νύχτα της – ύστερα από μια ατέλειωτη μέρα που τη λένε άνοιξη, καλοκαίρι και...

Διαβάστε Περισσότερα

Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα, Μενέλαος Λουντέμης

Όποιος αγαπά δεν μπορεί να το πει. Κι όποιος δεν αγαπά, δεν το ξέρει... «... Άμα πεινάς το ξέρεις. Φωνάζουνε τα σπλάχνα σου. Άμα κρυώνεις, το ίδιο. Άμα αγαπάς, πώς να το καταλάβεις; Γιατί: τι είναι η αγάπη; Κάποιος πήγε να πει κάτι και δεν είπε τίποτα. Είπε πως είναι κάτι σαν φωτιά. Μα είναι;Άλλος είπε πάλι, πως είναι δροσούλα, άλλος σαν δοξαριά. Τι είναι τέλος πάντων...» «Βάλε μια δύση κι ένα βαρκάκι να λιώνει μέσα. Ομορφιά! Μα αν δεν υπάρχει μάτι να το δει, είναι ομορφιά; Ένα πουλάκι...

Διαβάστε Περισσότερα

Τα νέα της Πέλλας (Τεύχος 5ο).

...

Διαβάστε Περισσότερα