Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016

Πρόσκληση Συμμετοχής στην Πανελλήνια Λαμπαδηδρομία Αιμοδοσίας και στην Εθελοντική Αιμοδοσία

ΔΗΜΟΣ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ (ΔΗ.Κ.Ε.Α.)

Πρόσκληση Συμμετοχής στην Πανελλήνια Λαμπαδηδρομία Αιμοδοσίας και στην Εθελοντική Αιμοδοσία


Ο Δήμος Αλμωπίας σε συνεργασία με την Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Αλμωπίας (ΔΗ.Κ.Ε.Α.) συμμετέχουν στην 14η Πανελλήνια Λαμπαδηδρομία Συλλόγων και Φορέων Εθελοντών Αιμοδοτών της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών (ΠΟΣΕΑ).
Η Πανελλήνια Λαμπαδηδρομία Συλλόγων & Φορέων Εθελοντών Αιμοδοτών είναι μια εκδήλωση της ΠΟΣΕΑ,  η οποία πραγματοποιείται από το 2002 και θεσμοθετήθηκε από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας. Σκοπός της Ομοσπονδίας είναι μέσα από συνεχείς προσπάθειες και δραστηριότητες  να αναπτύξει  πανανθρώπινες ιδέες, με κυρίαρχη αυτή της Εθελοντικής Αιμοδοσίας, με στόχο να ευαισθητοποιήσει φορείς και πολίτες.
Μέσω αυτής της προσπάθειας, ο θεσμός της Πανελλήνιας Λαμπαδηδρομίας Εθελοντών Αιμοδοτών, δίνει την δική της φλόγα αγάπης και ξεκινάει το ταξίδι της σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, κάνοντας στάση και στην Αριδαία.
Εκτός από την τελετή αφής της φλόγας, θα πραγματοποιηθεί το πρωί της 6ης Σεπτεμβρίου Εθελοντική Αιμοδοσία  στο Κέντρο Υγείας Αριδαίας  από τις 09.00 έως τις 13.00.
Όσον αφορά στην τελετή Αφής της «Φλόγας Αγάπης», ξεκίνησε το ταξίδι της την 26η Αυγούστου 2016 στην Πάτρα και συνεχίζει την διαδρομή της σε πόλεις και χωριά φτάνοντας στο Δήμο Αλμωπίας, την Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016.
Το πρόγραμμα θα είναι το ακόλουθο:
-Υποδοχή της Φλόγας σε τέσσερις εισόδους της πόλης: Διέλευση της φλόγας από λαμπαδηδρόμους μέσα στην πόλη, και  τερματισμός στην  Κεντρική Πλατεία της Αριδαίας
-Τελετή λήξης: «Άναμμα της Φλόγας» στην Κεντρική Πλατεία Αριδαίας
Στα πλαίσια της πρωτοβουλίας αυτής, καλούμε όλους εσάς να κατανοήσετε την ιδιαιτερότητά της και να συμμετέχετε στην Εθελοντική Αιμοδοσία που θα πραγματοποιηθεί!
 Διαδρομές της Φλόγας:
·        Ξιφιανή – Άλωρο – Αριδαία
·        Γαρέφι – Πρόμαχοι –  Σωσάνδρα – Αριδαία
·        Πολυκάρπη –Τσάκωνες – Αριδαία
·        Ριζοχώρι – Εξαπλάτανος – Αριδαία
·        Λουτράκι – Πιπεριά – Αριδαία
Η έναρξη της λαμπαδηδρομίας θα γίνει στις 17:00μ.μ
Στη λαμπαδηδρομία λαμβάνουν μέρος:
-Σύλλογοι Εθελοντών Αιμοδοτών
-Πολιτιστικοί – Αθλητικοί Σύλλογοι
-Εθελοντικοί Σύλλογοι
-Σύλλογοι και Ομάδες που ενεργοποιούνται μέσω των αιμοδοσιών
-Πολίτες
-Κοινωνικοί φορείς
Την εκδήλωση στηρίζουν το ΕΚΑΒ και η Ελληνική Αστυνομία.


Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής: 2384024772.



ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ : ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ



ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ : ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΦΡΑΓΙΣΗΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΩΝ


Ο Γιώργος Καρασμάνης κατέθεσε αναφορά στη Βουλή προς τον Υπουργό Εξωτερικών, το  Υπόμνημα διαμαρτυρίας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων για την αλλαγή στον τρόπο σφράγισης από τις ελληνικές αρχές των ήδη σφραγισμένων από το κρατίδιο των Σκοπίων διαβατηρίων τρίτων χωρών. 
Όπως επισημαίνεται στο κατατεθέν Υπόμνημα, η εξέλιξη αυτή αποτελεί ουσιαστικά άμεση αναγνώριση από τη χώρα μας του γειτονικού κρατιδίου μέσω των διαβατηρίων με το όνομα της Μακεδονίας.
Για το λόγο αυτό ζητείται από τον αρμόδιο Υπουργό Εξωτερικών, στον οποίο κατατίθεται η αναφορά, να προχωρήσει στην άμεση ανάκληση της πράξης αυτής. 






05/09/2016          ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ

ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΟΙ ΛΑΚΚΟΥΒΕΣ ΣΤΗΝ Τ.Κ. ΦΟΥΣΤΑΝΗΣ



Αριδαία, 5/9/2016

ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΟΙ ΛΑΚΚΟΥΒΕΣ ΣΤΗΝ Τ.Κ. ΦΟΥΣΤΑΝΗΣ

Συνεχίζεται το έργο αποκατάστασης του οδικού δικτύου που περιλαμβάνει χωριά της Ανατολικής Αλμωπίας.
Μετά τη Μηλιά όπου άλλαξε η άσχημη εικόνα, σειρά έχει η Φούστανη. Μια Τοπική Κοινότητα με μεγάλα προβλήματα στο οδικό δίκτυο. Είναι ενδεικτικό ότι έκλεισαν 36 μεγάλες λακκούβες εντός του χωριού.
Ο Δήμαρχος Αλμωπίας κ. Δημήτρης Μπίνος έκανε την εξής δήλωση:
«Η δική μας Δημοτική Αρχή μένει πιστή στις δεσμεύσεις της όσον αφορά στη βελτίωση της καθημερινότητας και την αναβάθμιση ποιότητας ζωής των συμπολιτών μας. Η Φούστανη είναι ένα χωριό που τα προηγούμενα χρόνια γνώρισε την υποβάθμιση. Έτσι, συσσωρεύτηκαν πολλά προβλήματα τα οποία καλούμαστε εμείς να αντιμετωπίσουμε. Και το κάνουμε με επιτυχία. Οι λακκούβες έκλεισαν. Η άσχημη εικόνα αποκαταστήθηκε. Σε αυτό συνέβαλε σημαντικά ο Πρόεδρος του χωριού κ. Λάζαρος Γαραντίδης, τον οποίο ευχαριστώ για την υπομονή και την αμέριστη συμπαράσταση. Τα χωριά μας αξίζουν την προσοχή μας. Ο κόσμος δεν είναι παράλογος, ζητά τα αυτονόητα τα οποία εμείς τα κάνουμε πράξη με σκληρή δουλειά και συνεχή αγώνα».



ΚΑΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΑΤΟΡΕΣ, ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΟΞΥΝΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΖΩΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ



ΚΑΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΑΤΟΡΕΣ, ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΟΞΥΝΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΖΩΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ


Η ανακοίνωση σύγκλησης εκλογοαπολογιστικής γενικής συνέλευση του συλλόγου φιλόζωων Έδεσσας είχε ως αποτέλεσμα να δημοσιευτούν σε τοπική ηλεκτρονική εφημερίδα ανώνυμα (ως συνήθως) κακόβουλα σχόλια για τον σύλλογο, την δράση  και τις ευθύνες του, για την κατάσταση που επικρατεί στην πόλη μας.

Θα ήθελα λοιπόν να αναφέρω σε κάθε καλόβουλο πολίτη του Δήμου μας ότι ο σύλλογος  μας  έκανε πάμπολλες προσπάθειες να συνεργαστεί με την Δημοτική  Αρχή. Δυστυχώς, αντιμετωπίσαμε αρνητικότητα και αδιαφορία γεγονός που μας οδήγησε να απευθυνθούμε  στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Έδεσσας    (εισερχόμενο έγγραφο 330/20-3-2015) όπου καταγγέλλουμε την κακοδιαχείριση, την άγνοια και  την αδιαφορία του Δήμου στην προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος.

Τέλος, θα ήθελα να κλείσω αναφέροντας ότι , οι φιλόζωοι επιθυμούν όλα τα ζώα συντροφιάς να έχουν τον κηδεμόνα τους και να μην υπάρχουν αδέσποτα, ενώ ζώα συντροφιάς που είναι επιθετικά-επικίνδυνα, εκ των πραγμάτων δυσχεραίνουν τις επιδιώξεις και τους στόχους του συλλόγου.       

ΤΑΣΟΣ ΣΙΩΝΗΣ



Βαμβουνάκη: Τα ψυχολογικά προβλήματα προκαλούν εγωισμό ή το αντίστροφο;



Απόσπασμα από το βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη “Σιωπάς Για να Ακούγεσαι” Εκδόσεις Ψυχογιός

Ήταν μια γυναίκα που ήθελε να δίνει πολλές εξηγήσεις. Αφού διατύπωνε στον συνομιλητή της εκείνο που είχε να του πει, την κυρίευε κατόπιν το άγχος μήπως δεν του το εξήγησε όσο πρέπει σωστά. Μήπως δεν την καταλάβει, μήπως τον μπερδέψει, μήπως φταίει η ίδια για μια τυχόν κακή συνεννόηση. Έτρεμε τις παρεξηγήσεις, την άρνηση, κατά βάθος την απόρριψη.

Ασφαλώς αναστατωνόταν πολύ περισσότερο όταν ο απέναντι την ενδιέφερε ιδιαίτερα. Στις περιπτώσεις μάλιστα που υπήρχε ερωτικό στοιχείο ανάμεσα σ’ εκείνη και στον άλλο, αυτού του είδους το άγχος εξελισσόταν σε ξέφρενο.
Γενικώς υπήρχαν περιπτώσεις που η στάση της γινόταν εξαιρετικά προβληματική. Τηλεφωνούσε συνέχεια, έστελνε σημειώματα, μηνύματα στο κινητό, παρακαλούσε για μια συνάντηση με σκοπό να διευκρινίσει σαφέστερα όσα είχε πει και ξαναπεί, να συμπληρώσει κάτι βασικό, να κάνει ακόμη μια υποσημείωση.

Υπέφερε όταν επανεξέταζε στο μυαλό της εκ των υστέρων μια φράση της, μια λέξη της, για να μην πω και το ύφος που φανταζόταν πως είχε· τα έβρισκε τώρα λαθεμένα, ανεπαρκή, συχνά γελοία, προσπαθούσε να υποθέσει πώς τα έχει εκλάβει ο άλλος, αγωνιζόταν να μπει στη σκέψη του. Ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητας της περνούσε με αυτό το κουραστικό βάσανο.
Νομίζω ότι οι χαρακτήρες οι οποίοι φοβούνται υπερβολικά την απόρριψη είναι απ’ αυτούς που καταλήγουν να μιλούν και να επεξηγούν υπερβολικά. Εξηγούν ξανά και ξανά τη θέση τους, τον εαυτό τους, τη γνώμη τους, την πρόταση τους και, πιο αγχωμένα από όλα, τις προθέσεις τους.
Το ότι τείνουν έτσι πυρετωδώς να εξηγούν, να απολογούνται και να αναλύουν την άποψη τους δε σημαίνει πως είναι πάντοτε και ειλικρινείς. Θα έλεγα μάλιστα πως στη δική τους κατηγορία ανήκουν εκείνοι που, ανήσυχοι μήπως διαφανεί ένα ψέμα τους, μια ανακρίβεια, συχνότατα η υπερβολή και η μεγαλοποίηση που τείνουν να προσθέτουν, κάποια παραλλαγή έστω στο θέμα τους, μια πτυχή τους που κρύβουν, αγωνίζονται να πείσουν με λόγια πάρα πολλά, με εντονότερες εκφράσεις, με δραματικότητα που τους αρέσει να χρησιμοποιούν. Εφαρμόζουν συνειδητά ή ασυνείδητα την παλιά συνταγή: Α ν σερβίρεις ένα ψέμα μαζί με πολλές, εντυπωσιακές αλήθειες, τότε θα το περάσεις πιο εύκολα.
Οι ανασφαλείς, οι εξαρτημένοι χαρακτήρες, έχουν μεγαλύτερη ανάγκη την πειθώ τους, την ένταση, το δράμα, τις επανειλημμένες διευκρινίσεις σε όσα ήδη έχουν εκφράσει. Δεν εμπιστεύονται τις εντυπώσεις που άφησαν, και οι εντυπώσεις που άφησαν έχουν τρομακτική σημασία για την ηρεμία τους. Η ανάγκη τους να τα καταφέρουν σε αυτό που υποστηρίζουν είναι βαριά ανάγκη, θεωρούν πως θα καταστραφεί ο κόσμος αν δε συμφωνήσει μαζί τους ο άλλος. Είναι σαν να βιώνουν κάθε λίγο τη διαδικασία μιας δίκης σε δικαστήριο, όπου τα πολυτιμότερα της ψυχής τους κρέμονται από την απόφαση.

Το θλιβερό είναι πως βιώνουν ως σοβαρή δίκη ακόμη και το πιο μηδαμινό ή φαιδρό ζήτημα που τίθεται. Δεν πρόκειται ακριβώς για διαπραγμάτευση σημαντικών ζητημάτων, αλλά για μια διαδικασία ψυχολογικής επιβίωσης. Δε ζουν δίχως απανωτές δικαιώσεις, επειδή είναι πρόσωπα εξόχως ενοχικά, βαθιά ανασφαλή, αλλά και βαριά εγωιστικά.
Το ζήτημα του εγωισμού, του εγωκεντρισμού, πάντα τίθεται όταν αναφερόμαστε σε ψυχολογικά προβλήματα και αναζητούμε κάποια ανακούφιση. Όπως καλός μου φίλος και γιατρός επαναλαμβάνει και το επαναλαμβάνω μετά κι εγώ: «Ας αφαιρέσουν οι νευρωσικοί κάτι από τον εγωισμό τους και θα γίνουν πολύ πιο εύκολα τα πράγματα».
Το ερώτημα αν μια ψυχολογική ασθένεια προκαλεί εγωισμό ή είναι ο εγωισμός που μας οδηγεί σε ψυχολογικά προβλήματα θα παραμένει ερώτημα στη σκέψη των πιο πολλών. Προσωπικά τολμώ να πω, από όση πείρα μάζεψα μελετώντας τον εαυτό μου και κοντινούς άλλους, πως προηγείται ο εγωισμός. Η εγωιστική ματιά μας στη ζωή και στις σχέσεις δυσκολεύει εξαιρετικά σχέσεις και ζωή, είναι φυσικό να οδηγεί σε εμπόδια και ήττες.

Και οι επαναλαμβανόμενες δυσκολίες, οι συνεχείς αποτυχίες, κάποια στιγμή κουράζουν και κλονίζουν το νευρικό σύστημα. Από εκεί και πέρα είναι φυσικό η δυσθυμία, η δυσφορία, η δυστυχία, ο θυμός και όσα ακολουθούν τις ματαιώσεις μας να επιβαρύνουν κι άλλο τη ροπή στον εγωκεντρισμό. Δύσκολα είμαστε επιεικείς και φιλάνθρωποι όταν είμαστε δυστυχισμένοι.






ΠΗΓΗ...http://enallaktikidrasi.com

«Σκόπευσα με μια πέτρα, μα μονάχα εγώ ήμουν που κυλίστηκα στο χώμα.»~Έμιλυ Ντίκινσον



Πήρα στα χέρια μου τη δύναμή μου
και βγήκα με τον κόσμο να παλαίψω.
Σαν του Δαβίδ δεν ήταν η πυγμή μου,
μα το ‘νιώθα δίπλα πως θα θεριέψω.

Σκόπευσα με μια πέτρα, μα μονάχα
εγώ ήμουν που κυλίστηκα στο χώμα.
Να ‘ ταν σαν Γολιάθ μεγάλος τάχα,
να ‘μουν εγώ τόσο μικρή ακόμα;




Αποσπάσματα από το βιβλίο «Ζωή» 
της Έμιλυ Ντίκινσον 
σε μετάφραση της Άννας Δασκαλοπούλου

Όταν έκλαψε ο Νίτσε ~ Irvin D. Yalom (Αποσπάσματα)



***Εγχειρίδιο απεγκλωβισμού από τις παρενέργειες του έρωτα. Ο συγγραφέας ψυχαναλυτής Irvin Yalom επισημαίνει ότι πολλοί πελάτες του βοηθήθηκαν περισσότερο από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου παρά απ΄τις τετ α τετ συνεδρίες.

Όταν έκλαψε ο Νίτσε ~ Irvin D. Yalom
-Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη; (Τάδε έφη Ζαρατούστρα)

-Αν μια γυναίκα χαίρεται  τη συντροφιά ενός άντρα, γιατί να μην τον πάρει από το μπράτσο και να μην του ζητήσει να τον συνοδέψει;…Αυτή  η γυναίκα ανήκει σε άλλο είδος.  Αυτή η γυναίκα ήταν ελεύθερη!

-…»για μένα η λέξη «καθήκον» είναι  βαριά και καταπιεστική. Έχω συνοψίσει τα καθήκοντά μου σε ένα μόνο – να διαιωνίσω την ελευθερία μου. Ο γάμος και η  κατοχή και η ζήλια που τον περιβάλλουν, υποδουλώνουν το πνεύμα. Δεν  θα με  εξουσιάσουν ποτέ. Ελπίζω γιατρέ, να  έρθει μια  εποχή όπου άντρες και γυναίκες  δεν θα τυραννιούνται ο καθένας απ΄τις αδυναμίες του άλλου.»

–Όλα ήταν θέμα προοπτικής, αλλαγής νοητικού πλαισίου.

-Ο άνθρωπος αναπτύσσει τα φυσικά  του χαρίσματα μόνο μέσα από το  συναγωνισμό.

–Κανείς δεν επιθυμεί, πιστεύει, να βοηθήσει τον άλλον: αντίθετα, οι άνθρωποι θελαν μόνο να κυριαρχούν και να αυξάνουν την εξουσία τους.

-» Ναι, το ξέρω πως ο κόσμος δεν χαμογελάει σε μια γυναίκα και δυο άντρες που ζουν αγνά μαζί«…»Αλλά είμαστε ιδεαλιστές με ελεύθερη σκέψη, που απορρίπτουν τους κοινωνικά επιβεβλημένους περιορισμούς. Πιστεύουμε στην ικανότητα να δημιουργούμε οι ίδιοι τις ηθικές δομές μας.

-Να ανακαλύψεις χαραυγές και χρυσές ευκαιρίες, ν΄αγαπήσεις μια πλούσια γενναία ψυχή: όλοι τα  έχουμε ανάγκη αυτά σκέφτηκε, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας.

-» Λοιπόν, ανακαλύψαμε ότι όταν επιστρέφει στην ίδια την πηγή ενός συμπτώματος και μου περιέγραφε τα πάντα, τότε το σύμπτωμα εξαφανιζόταν    από μόνο του  – χωρίς να χρειάζεται καμία υπνωτική υποβολή-»

-Η χαρά να σε  παρατηρούν ήταν  τόσο βαθιά  που ο Μπρόϊερ  πίστευε ότι ο αληθινός πόνος των γηρατιών, του πένθους, του να  ζεις  αφού οι φίλοι σου έχουν πεθάνει, ήταν η απουσία εξονυχιστικής παρατήρησης – η φρίκη του να ζεις μια ζωή που δεν  την παρατηρεί κανείς.

-…» Ίσως η εμπιστοσύνη στον Θεό να είναι  η δική του επιλογή!» «Αυτό δεν  αποτελεί  επιλογή ενός άντρα. Δεν είναι  η ανθρώπινη επιλογή, αλλά μια  προσπάθεια  ν΄αδράξουμε μια  ψευδαίσθηση έξω  απ΄τον  εαυτό σου. Μια τέτοια επιλογή, η επιλογή του άλλου, του υπερφυσικού, πάντοτε σε αποδυναμώνει. Πάντα κάνει τον άνθρωπο μικρότερο  απ΄αυτό που είμαστε!»

-Δεν  είναι η  αλήθεια  ιερή, ιερή είναι  η αναζήτηση της αλήθειας του καθενός μας! Μπορεί να υπάρχει πιο ιερή πράξη από  την αυτοαναζήτηση;

-Πάντα ένιωθα ότι η τελική ανταμοιβή των νεκρών είναι  ότι δεν θα ξαναπεθάνουν!- Νίτσε

-Ο θάνατός μας μας ανήκει. Κι  ο καθένας μας θα ‘πρεπε να τον  εκπληρώνει με τον δικό του τρόπο.- Νίτσε

-Τί χρειάζεται ένα βιβλίο  που δεν μας πηγαίνει πέρα απ΄όλα τα βιβλία- Νίτσε

–Προσκολλάται  πεισματικά σε κάτι  που έχει  συνηθίσει μέσω αυτού  να βλέπει τον κόσμο. Κι αυτό  το ονομάζει πίστη. Νίτσε

–Αυτός που αναζητάει  την αλήθεια πρέπει να  υποστεί μια  προσωπική ψυχολογική ανάλυση- την ονομάζει «ηθική ανατομία»… Και για  να το  κάνει αυτό, πρέπει πρώτα  ν΄απομακρυνθεί από την εποχή του και τη χώρα του– και τότε να εξετάσει τον εαυτό του από μακριά!-Νίτσε

-Η  αποκάλυψη του εαυτού σου σε κάποιον άλλο  είναι  προανάκρουσμα της προδοσίας σε κάνει  ν΄ αρρωσταίνεις, έτσι δεν είναι;

-Η γεύση του θανάτου στο στόμα  μου μου έδινε προοπτική και θάρρος. Το θάρρος να είμαι  ο εαυτός μου, αυτό είναι σημαντικό.

-…η υπερεγρήγορση, όπως την ονομάζετε, δεν είναι  ανεπιθύμητη: είναι απαραίτητη για τη  δουλειά μου . Θέλω να είμαι σε εγρήγορση. Δεν  θέλω να αποκλειστώ από κανένα μέρος της εσωτερικής μου εμπειρίας! Κι αν  η ένταση  είναι το  κόστος της επίγνωσης, έστω! Είμαι  αρκετά πλούσιος για να το πληρώσω!

-Ίσως  εγώ και το  σώμα μου να έχουν  οργανώσει  μια συνωμοσία πίσω απ΄την  πλάτη του ίδιου μου του νου.

-Οι μεγάλοι διανοητές πάντα επιλέγουν  τη συντροφιά  του εαυτού τους και σκέφτονται τις δικές τους σκέψεις, ανενόχλητοι από τον  όχλο.

-Θ’ ανακαλύψετε ότι  κανείς ποτέ δεν  έχει ως αποδέκτη τον  εαυτό μας κάθε προσφορά είναι αντιπροσφορά, κάθε αγάπη είναι αγάπη του εαυτού μας.

-…»η ανθρωπότητα δεν μπορεί πια να  αποφύγει το ωμό θέαμα του  ηθικού ανατομείου»…τα σφάλματα των  μεγαλύτερων  φιλοσόφων πηγάζουν συνήθως από την εσφαλμένη ερμηνεία των ανθρωπίνων πράξεων και αισθημάτων, που έχει  ως τελικό αποτέλεσμα την οικοδόμηση μιας εσφαλμένης ηθικής, και τη δημιουργία θρησκευτικών και μυθολογικών τεράτων».

-Όλοι βαριούνται το ίδιο φαΐ συνέχεια. Νομίζω, Γιόζεφ, ότι για κάθε όμορφη γυναίκα που υπάρχει, υπάρχει και κάποιος ταλαίπωρος που έχει κουραστεί να την κουτουπώνει!

-Πως να  ομολογήσει ότι στοιχημάτισε ολόκληρη τη ζωή του, μόνο για να  ανακαλύψει ότι το τελικό κέρδος δεν  ήταν εντέλει του γούστου του;

-«Ίσως» είπε ο Νίτσε, «ο άντρας  μόνο όντας άντρας ελευθερώνει τη γυναίκα  μέσα  σε μια γυναίκα»

–Ευτελείς σκέψεις διηθούν το μυαλό του σαν μύκητες. Στο τέλος θα  σαπίσουν το σώμα του. Καθώς έφευγε σήμερα, τον  ρώτησα τί θα  έβλεπε, αν  δεν τον  τύφλωναν τα ασήμαντα.

-…φόβοι δεν γεννιούνται  στο σκοτάδι. Αντίθετα,  είναι μάλλον σαν τ΄αστέρια – βρίσκονται πάντα εκεί, αλλά τους κρύβει η λάμψη της ημέρας.

-Έχω γνωρίσει  πολλούς ανθρώπους  που αντιπαθούν  τον εαυτό τους και προσπαθούν  να το διορθώσουν πείθοντας  πρώτα  άλλους  να έχουν καλή γνώμη για αυτούς. Μόλις γίνει αυτό,  τότε αρχίζουν να έχουν κι οι ίδιοι  καλή γνώμη για τον εαυτό τους. Αλλά αυτή είναι ψεύτικη λύση, είναι υποταγή στην αυθεντία των άλλων. Το καθήκον σας είναι να αποδεχτείτε τον εαυτό σας– όχι να  βρείτε τρόπους να κερδίσετε τη δική μου αποδοχή.

-Ο σεξουαλικός πόθος είναι,  κατά βάθος, πόθος για ολοκληρωτική κυριαρχία πάνω στο πνεύμα και το  σώμα του άλλου.

-Δεν οφείλουμε να  δημιουργήσουμε– δεν οφείλουμε να  γίνουμε- πριν  αναπαραχθούμε ; Η ευθύνη μας  στη ζωή είναι  να δημιουργήσουμε το ανώτερο. Τίποτα δεν πρέπει να εμποδίσει την ανάπτυξη του ήρωα μέσα μας. Κι αν  παρεμβάλλεται ο πόθος, τότε κι αυτός πρέπει να υπερπηδηθεί.

-Ο πόθος , ο ερεθισμός, η λαγνεία – αυτά  μας υποδουλώνουν. Οι μάζες περνούν τη ζωή τους σαν γουρούνια που τρώνε μέσα στην ταϊστρα της ηδονής.

-Πρέπει να επιλέξετε ανάμεσα στην άνεση και στην  αληθινή αναζήτηση!

-Συχνά  νιώθω σαν  η ζωή μου να άγγιζε πια το ψηλότερο σημείο της… έχω  φτάσει στην κορυφή κι όταν κοιτάζω πέρα να δω τι υπάρχει μπροστά μου, βλέπω μόνο φθορά- μια κατάβαση…Όχι, όμως  αυτό δεν είναι  απόλυτα  σωστό. Δεν με ανησυχεί η  κατάβαση- αλλά  η μη ανάβαση.

–Κανένας μας δεν άρχισε να επιλέγει εσκεμμένα στόχους , οι στόχοι απλώς υπήρχαν, ήταν φυσικά  επακόλουθα της  εποχής μου του κόσμου, της οικογένειάς μου…Δεν ήταν αρκετά  στέρεα για να στηρίξουν μια ολόκληρη ζωή… Εσύ κι εγώ , όμως,  έχουμε πολύ καλή όραση. Εσύ  κοίταξες πολύ πέρα μέσα στη ζωή. Είδες πως ήταν το ίδιο μάταιο  να εκπληρώνεις λανθασμένα στόχους , όσο και το  να θέτεις νέους  λανθασμένους στόχους. Το πολλαπλάσιο του μηδενός είναι πάντα μηδέν!

–Αν δεν γίνεις  ο κύριος της πορείας της ζωής σου, σημαίνει ότι επιτρέπεις στην ύπαρξή σου να αποτελεί ατύχημα.

-… ο χρόνος δεν διακόπτεται, ότι  η βούληση δεν μπορεί να πάει  προς τα πίσω. Μόνο οι προνομιούχοι κατορθώνουν να έχουν τέτοια ενόραση!

-Το γεγονός ότι η βούληση  δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, δεν  σημαίνει ότι  είναι αδύναμη! Επειδή, δόξα το Θεό, ο Θεός είναι  νεκρός– αυτό δεν σημαίνει  ότι η ύπαρξη δεν έχει  σκοπό. Επειδή έρχεται ο θάνατος– αυτό δεν σημαίνει  πως  η ζωή δεν έχει αξία.

-…εντολή  του Ιησού ν΄αποσχιστούμε από τους γονείς και την  κουλτούρα μας προς αναζήτηση της τελειότητας…

-Έχω  άραγε την  ικανότητα να τον  διδάξω να μετατρέψει το «έτσι συνέβη» σε «έτσι το θέλησα»;

-Ποτέ δεν κατάλαβε ότι το καθήκον του ήταν  να τελειοποιήσει τη φύση, να ξεπεράσει τον εαυτό του, την κουλτούρα του, την οικογένεια, τον σαρκικο πόθο του, την  ωμή κτηνώδη του φύση, να γίνει αυτός που είναι, να γίνει ό,τι είναι.

-Φυσικά υποφέρεις, αυτό  είναι το κόστος της καθαρής όρασης.  Φυσικά φοβάσαι  να ζεις σημαίνει να βρίσκεσαι σε κίνδυνο. Πρέπει να σκληραγωγηθείς!

-Πρέπει ν΄αντιμετωπίσεις τα σημαντικά υπαρξιακά θέματα επέμενε ο Νίτσε, και τότε η εμμονή σου με τη Βέρθα θα ξεθωριάσει.

-Ήταν  πάρα πολύ ευχάριστο να ξεφυτρώνει όσα είχε μέσα του, να μοιράζεται τα χειρότερα μυστικά του, να  έχει την αμέριστη προσοχή κάποιου που, κατά κανόνα, τον καταλαβαίνει, τον αποδεχόταν  κι έμοιαζε ακόμα και να τον συγχωρεί.

-Όλη μου τη ζωή με προειδοποιούν γι΄αυτά τα ρίσκα. Κι όμως ως τώρα δεν έχω απογοητευτεί ποτέ – ούτε μια φορά.

-«Όλοι οι σοβαρά σκεπτόμενοι άνθρωποι σκέφτονται την αυτοκτονία, παρατήρησε ο Νίτσε». «Είναι  μια ανακουφιστική σκέψη που μας βοηθάει να  περάσουμε τη νύχτα».

-«ένα ύψος απ΄όπου η τραγωδία παύει να φαίνεται τραγική»

-Αυτές οι  καημένες φαντασιώσεις δεν είναι  μέρος μιας υπέρτατης πραγματικότητας. Όλα όσα βλέπουμε είναι σχετικά, όπως και όλα όσα γνωρίζουμε. Εμείς επινοούμε αυτά που βιώνουμε. Κι ότι  επινοήσαμε, μπορούμε και να το καταστρέψουμε.

-Παρόλο που εμείς επινοούμε την πραγματικότητα, το μυαλό μας είναι φτιαγμένο έτσι που να μας το κρύβει.

-Παρουσιάζει τον εαυτό του ως καλό – δεν βλάπτει  κανένα- εκτός απ΄τον  εαυτό του και την φύση! Φοβάται τόσο πολύ ότι κάποιος θα τον  πληγώσει; Μήπως γι΄αυτό δεν τολμάει να το λέει αρετή. Το  αληθινό του όνομα είναι δειλία! Είναι πολιτισμένος, ευγενής, άνθρωπος με τρόπους. Έχει εξημερώσει την άγρια φύση του, έκανε το λύκο του σκυλάκι. Κι αυτό το λέει μέτρο. Το αληθινό του όνομα είναι δειλία!

-…έχω ανάγκη την μαγεία, δεν μπορώ να  ζω ασπρόμαυρα.

-…με δελεάζει η απόδραση όχι απ΄τον κίνδυνο αλλά  απ΄την ασφάλεια. Ίσως έχω ζήσει με υπερβολική ασφάλεια!

-Άλλοι το ξέρω, ζηλεύουν αυτή τη ζωή – εμένα όμως με τρομάζει. Με τρομάζει η ομοιομορφία και η πρόβλεψιμότητά της. Με τρομάζει τόσο  που μερικές φορές σκέφτομαι τη ζωή μου σαν καταδίκη σε θάνατο!

-Η μαγεία απαιτεί σκοτάδι και μυστήριο.

-Η ωραία γυναίκα έχει περισσότερη δύναμη αν την ποθούν  κι άλλοι άντρες.

-Κι  αφού  οι εικόνες των ονείρων δεν πεθαίνουν, ήταν  ένα μέρος όπου  θα ήμουν αιώνιος!

-Η πολυπλοκότητα της  διπλής ζωής, της μυστικής ζωής, δεν είναι  του γούστου μου. Κι όμως τη λαχταράω. Η επιφανειακή αστική ζωή είναι  θανάσιμα ανιαρή- παραείναι  ορατή, βλέπεις πάρα πολύ καθαρά το τέλος και όλες τις πράξεις που οδηγούν στο τέλος. Ξέρω πως  ακούγεται τρελό, αλλά η διπλή ζωή είναι  μια επιπλέον ζωή. Υπόσχεται την προέκταση της ζωής μας. Ο Νίτσε συμφώνησε. «Νιώθεις ότι  ο χρόνος καταβροχθίζει τις δυνατότητες της επιφανειακής ζωής, ενώ η κρυφή ζωή είναι αστείρευτη;»

-…αντιπαθώ τους άλλους που μου κλέβουν  την μοναχικότητά μου χωρίς να μου προσφέρουν αληθινή συντροφιά.

-Είναι επικίνδυνο να ζεις με  ασφάλεια.

–Ερωτευόμαστε περισσότερο τον ίδιο τον πόθο από το αντικείμενό του.

-Θα ΄ρθει μια εποχή που οι άνθρωποι θα πάψουν να φοβούνται την γνώση, που δεν θα μεταμφιέζουν την αδυναμία σε «ηθικό νόμο», που θα βρουν το θάρρος να σπάσουν τα δεσμά του «πρέπει».

-…η φλόγα  της πίστης τροφοδοτείται αδιάκοπα από το  φόβο του θανάτου, της λήθης και της έλλειψης νοήματος.

–Ο εραστής πρέπει να ακυρώσει τα μάτια του, να θυσιάσει την αλήθεια. Και, για μένα  μια ζωή χωρίς αλήθεια είναι  ένας ζωντανός θάνατος!

-Περισσότερο  απ΄όλα, νομίζω ότι μου λείπει η  προσοχή του…Όσο περισσότερο  ξεθωριάζει η εικόνα του τόσο  παλεύω με το αίσθημα ότι  οι δραστηριότητές μου και οι επιτυχίες μου είναι όλες εφήμερες ότι δεν έχουν πραγματική σημασία.

-…πιο εύκολα αντιμετωπίζεις μια  κακή φήμη παρά μια κακή συνείδηση.

-…όλα τα κίνητρα και τα δικά μου και του Νίτσε γεννιούνται  από μια  και μόνη πηγή- το ένστικτο της απόδρασης από τη λήθη του θανάτου.

-…υπάρχει διαφορά ανάμεσα  στο να αναζητάς  την έγκριση  ενός γονιού και στο να  πασχίζεις να ανυψώσεις εκείνους που θα έρθουν στο μέλλον.

-«Να πεθαίνεις τη σωστή  στιγμή!»…»Ζήσε όταν ζεις! Ο θάνατος χάνει τη φρίκη του αν κάποιος πεθαίνει έχοντας εξαντλήσει την ζωή του!…Έζησες τη ζωή σου; Ή σε έζησε εκείνη; Την επέλεξες; Ή σε επέλεξε εκείνη; Την αγάπησες; Ή μετάνιωσες γι΄αυτήν…Την κατανάλωσες; …Όχι, δεν  επέλεξα! Όχι, δεν επέλεξα! Όχι, δεν έζησα την ζωή που ήθελα! Έζησα την ζωή που μου ανατέθηκε. Ο πραγματικός  μου εαυτός εγκλωβίστηκε μέσα στη ζωή μου«.

-Ναι η αιώνια επανάληψη σημαίνει ότι κάθε φορά που επιλέγεις μια πράξη θα την  επιλέγεις αιώνια. Και ισχύει ίδιο για κάθε πράξη που δεν κάνεις, κάθε εμποδισμένη σκέψη, κάθε επιλογή που αποφεύγεις. Και όλη η αβίωτη ζωή θα  μένει να φουσκώνει  μέσα σου, αβίωτη για όλη  την αιωνιότητα. Κι η αδιόρατη  φωνή της συνείδησής σου θα σου διαμαρτύρεται αιώνια.

-Αυτή η στιγμή  υπάρχει για πάντα  κι εσύ, μονάχος σου, είσαι  το μόνο  σου ακροατήριο.

-Αυτό – απελευθέρωση  σημαίνει ένα ιερό όχι,  ακόμη και στο καθήκον…Η καλοσύνη σου,  το καθήκον σου, η αφοσίωσή σου- αυτά είναι  τα κάγκελα της φυλακής σου. Θα  αφανιστείς από τέτοιες μικρές αρετές…Το καθήκον σου σαν γονιός δεν είναι να αναπαράγεις άλλον έναν εαυτό, άλλον έναν Γιόζεφ, αλλά κάτι  υψηλότερο. Είναι  να παραγάγεις ένα δημιουργό… Ο γάμος δεν θα ‘πρεπε να ΄ναι φυλακή αλλά περιβόλι όπου μπορεί να καλλιεργηθεί κάτι υψηλότερο. Ίσως ο μόνος τρόπος να σώσεις το γάμο σου είναι να τον εγκαταλείψεις…καλύτερα να σπάσεις το δεσμό του γάμου παρά να σε σπάσει εκείνος!

-Σήμερα κατάλαβα ότι ο καλύτερος δάσκαλος είναι  αυτός  που μαθαίνει από το μαθητή του.

-Ο αληθινός εχθρός ήταν πάντα, η μοίρα κι όχι η Ματίλντε. Ο αληθινός εχθρός ήταν  το γέρασμα, ο θάνατος και ο φόβος μου για την ελευθερία.

-...η σχέση του γάμου είναι ιδανική μόνο όταν  δεν είναι  απαραίτητη  για την επιβίωση του κάθε συντρόφου.

-…το κλειδί για να ζεις καλά, είναι πρώτα να βουληθείς αυτό που είναι απαραίτητο και μετά ν΄αγαπήσεις αυτό που βουλήθηκες «αγάπα την μοίρα σου»

-…να μετατρέπεις το «ήταν να γίνει έτσι» σε «έτσι το θέλησα»

-…ίσως η πιο σπουδαία ανακάλυψη ήταν ότι δεν είχα σχετιστεί με τη Βέρθα, αλλά αντίθετα, με όλες τις ιδιωτικές σημασίες που της είχα προσάψει– σημασίες που δεν είχαν  καμία απολύτως σχέση μαζί της…Ίσως όλοι να είμαστε σύντροφοι στον πόνο, ανίκανοι να δούμε την αλήθεια του άλλου.

-…οι επιστήμονες πρέπει να καταλάβουν πως και  η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι  ψευδαίσθηση– αλλά μια ψευδαίσθηση που χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να ζήσουμε.

-Είναι δύσκολο ν΄αφήνεις να μιλάνε οι σκέψεις σου- έρχεσαι σε δύσκολη  θέση!

-Η απομόνωση υπάρχει μόνο στην  απομόνωση. Μόλις τη μοιραστείς εξατμίζεται.

-Θα μείνω πάντα μόνος, αλλά τί διαφορά, τί υπέροχη διαφορά, να επιλέγω τι κάνω. Amon fati-διάλεξε τη μοίρα σου, αγάπα τη μοίρα σου




ΠΗΓΗ...https://searchingthemeaningoflife.wordpress.com

Να βλέπεις στον έρωτα ~ Χόρχε Μπουκάι



-…είναι  πολύ δύσκολο να μιλήσει ένας άνθρωπος γι΄αυτό που του συμβαίνει γι΄αυτό  που έχει ανάγκη ή αισθάνεται. Όλοι θέλουν  πάντα να μιλήσουν για τον άλλον.

-Η πραγματικότητα βελτιώνεται  σημαντικά όταν αποφασίζω  να απολαύσω αυτά που μπορώ, αντί να  υποφέρω επειδή δεν πραγματοποιείται μια  φαντασίωση ή μια αυταπάτη…στη ζωή μας ας κάνουμε το εφικτό …όσο γίνεται καλύτερο.

– …οι συμπτώσεις ήταν που έκαναν πιστούς τους προληπτικούς και  φανατικούς τους μυστικιστές.

-Internet: το άπειρο  χωρίς ιδιωτικούς χώρους.

–Η σχέση  βοηθάει την προσωπική μας εξέλιξη να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας.

–Το νόημα της σχέσης : όχι η σωτηρία αλλά

–να μάθουν να συμφωνούν αντί να  μετατρέπονται  σε δικαστές ή να  πασχίζουν  να μεταμορφώσουν τον άλλον.

-το να βρούμε σύντροφο για το δρόμο δεν αρκεί: χρειάζεται επίσης να είναι ικανός να μας τροφοδοτήσει. Να αποτελεί, μάλιστα, αποτελεσματική βοήθεια για την  προσωπική μας ανάπτυξη.

-…ο έρωτας είναι μια σχέση με τον ίδιο μου τον εαυτό...

–Αν δεν δείξω τον πραγματικό μου εαυτό, κανείς δεν μπορεί να μ΄αγαπήσει…θα αγαπήσουν τη μεταμφίεσή μου…κι αυτό  δε μου χρησιμεύει σε τίποτα.

–Θύμωνε όλο  και περισσότερο. Έσφιγγε τις γροθιές και τα δόντια του με δύναμη, μέχρι να πονέσεις. Ποιον τιμωρούσε;

–Έρωτας είναι να αγαπάς τις ομοιότητες και αγάπη να ερωτεύεσαι τις διαφορές

-…τα προβλήματα ενός ζευγαριού είναι  προβλήματα προσωπικά, τα οποία εκδηλώνονται στη σχέση.

–Προβάλλω στον άλλον τις πλευρές του εαυτού μου που περισσότερο απορρίπτω…

-Ένιωθε διαυγής και γαλήνιος, καθώς πετύχαινε να εκφράσει με λόγια την κατάστασή του… ήταν σε θέση να εκφράσει με λόγια την κατάστασή του…ήταν  σε θέση να ορίσει  την μοίρα του και,  από κει και πέρα ίσως  να  μπορούσε  και να την αλλάξει.

-βρίσκομαι  αντιμέτωπη με πολύ άσχημες πλευρές μου, που  αν ήμουν  μόνη δεν θα  είχαν την ευκαιρία  να βγουν στην επιφάνεια.

-…οι προβλέψιμες απαντήσεις σκιάζουν  το μέλλον της σχέσης

-Αμβρόσιος Μπιρς: «Αν θέλεις τα όνειρά σου να γίνουν  πραγματικότητα, ξύπνα»

-…συμπεριφορά του σέρφερ:  τα κύματα  είναι  που δείχνουν  το δρόμο, κι όχι  η ιδέα μου για το που πρέπει να φτάσω

-…αν  από παιδιά  καταλάβαμε πως δεν αρέσει στους γονείς μας να ζητάμε  περισσότερη  στοργή  μεγαλύτερη προσπάθεια  ή εντονότερη παρουσία, πιθανότατα  θα μάθουμε  να κρύβουμε  τις ανάγκες μας.

-Μου άρεσε πολύ η περιγραφή  της αμυντικής νευρωτικής συμπεριφοράς του μερικές φορές  χρησιμοποιούμε  για να κρύψουμε  ανάγκες  και συναισθήματα.

-…οι λέξεις μεταμορφώνουν…

-…είμαστε  ευάλωτοι, αλλά  όχι απαραίτητα εύθραυστοι

-…μια ταυτότητα  στα μέτρα  εκείνων  από τους οποίους νιώθουμε απόρριψη: τους γονείς μας

–Η δομή  βασίζεται  στο παρελθόν, ενώ  η ουσία  είναι  πάντα παρούσα. Η δομή έχει σχέση  με το «προσπαθώ να κάνω» με την προσπάθεια. Αντιθέτως, η ουσία  δεν χρειάζεται προσπάθεια είναι  η μη πράξη. Η δομή πάντα αποσκοπεί σε κάτι, επιθυμεί κάτι, χρειάζεται κάτι πάντα πεινασμένη και ελλιπής. Η ουσία είναι γεμάτη, δεν χρειάζεται τίποτα. Η δομή κοιτάζει προς τα έξω.  Η ουσία εγκαθίσταται μέσα στον εαυτό της.

-«Σ’ αγαπώ όσο είσαι πλάϊ μου, αλλά αν φύγεις σίγουρα θα σε μισήσω» . Αυτό  δεν μπορεί  να είναι αγάπη. Αγάπη σημαίνει να μπορείς  να σκεφτείς τι χρειάζεται  ο άλλος και να  χαίρεσαι όταν είναι  καλά, όλα  αυτά εντελώς ανεξάρτητα από το αν  τον έχεις δίπλα σου.

-…στο μέλλον θα γίνει περισσότερο αποδεκτή η πιθανότητα ερωτικών σχέσεων με διαφορετικούς ανθρώπους… ασφαλώς και μπορούμε να αγαπάμε διαφορετικούς ανθρώπους ταυτόχρονα, ακόμα κι αν σχετιζόμαστε μαζί τους με διαφορετικούς τρόπους…

–Η προσωπικότητα που δημιουργούμε και χρησιμεύει για να  πετύχουμε την αγάπη των άλλων. Δημιουργούμε ένα προσωπείο και ταυτιζόμαστε μ΄αυτό. Σιγά σιγά ξεχνάμε  ποιοι είμαστε και τι πραγματικά θέλουμε.

-Στην προσπάθειά μας να πούμε όχι  στον πόνο, λέμε όχι  στον έρωτα και το χειρότερο: λέμε όχι  στον ίδιο μας τον εαυτό.

-Να σ΄αγαπώ με τα μάτια κλειστά

Σημαίνει να σ΄αγαπώ τυφλά

Να σ΄αγαπώ και να σε  βλέπω κατά πρόσωπο

Θα ήταν τρέλα…

Εγώ θα ήθελα να μ΄αγαπούν με τρέλα

-…αγάπη δεν σημαίνει  να σκεφτόμαστε  με τον ίδιο τρόπο ούτε να σ΄αγαπώ περισσότερο από τον εαυτό μου. Το  θέμα  είναι  να με σέβεσαι  όπως είμαι. Το θέμα  είναι να βλέπεις στον έρωτα, να αγαπάς με τα μάτια ανοιχτά.

-…η κίνηση  αποδοχής και ειρήνης – και τίποτ΄άλλο- που μπορεί να εκφέρει την πραγματική αλλαγή.

-Αν συνδυάσουμε αυτά τα δύο θέματα (αυτό της έλλειψης αποδοχής και αυτό  της αγκίστρωσης στις πεποιθήσεις μας), θα έχουμε το χάρτη των προβλημάτων του 90% των ζυγαριών.

-…από τη σύγχυση καταλήγουμε πάντα στη βεβαιότητα.

-Χρειάζεται να έχει κάνει κανείς πολλή δουλειά  για να  ξέρει τι  αισθάνεται  πραγματικά, και μόνο  μετά να αποφασίσει αν είναι  ή όχι  η κατάλληλη στιγμή να το πεί, να το δείξει, να το εκφράσει.

-…όταν  νιώθουμε χαρά δίπλα στον άλλον, έχουμε  την τάση να μοιραζόμαστε  τα περισσότερα πράγματα μαζί του, κι αυτή είναι μια εσωτερική απόφαση. Ούτε  έχει να κάνει με ποιον άνθρωπο  μένω, ούτε και γίνεται εκούσια. Είναι μάλλον κάτι που απλά ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, όταν αισθανόμαστε συνδεδεμένοι  με κάποιον κατά έναν διαφορετικό τρόπο.

-…δεν ξέρουμε να είμαστε παρόντες ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό.

–Τίποτα δεν  τελειώνει  με τη σχέση. Αντίθετα, όλα αρχίζουν, εκτός από ένα πράγμα: η φαντασίωση της ιδανικής και απροβλημάτιστης ζωής…

-…ένας σύντροφος στο δρόμο μου, στη ζωή, κάποιος που να με τρέφει  και με τη σειρά του να τρέφεται από την παρουσία μου. Αλλά πάνω απ΄όλα κάποιος που δεν θα  παρεμβαίνει στο δρόμο  της ζωής μου. Αυτό αρκεί.

–Όταν χρειάζομαι τον άλλον για να ζήσω, η σχέση μετατρέπεται  σε εξάρτηση. Και  υπό εξάρτηση, επιλογές δεν μπορούν  να  γίνουν. Και  χωρίς επιλογή δεν υπάρχει  ελευθερία. Και χωρίς ελευθερία δεν υπάρχει αληθινός έρωτας. Και χωρίς αληθινό  έρωτα μπορεί να υπάρχουν  γάμοι, αλλά  δεν υπάρχει σχέση.

-Κι εσύ μου ζητάς συγνώμη; Τί σημασία έχουν μερικά νομίσματα λιγότερα, αν χάρη σ΄εσένα και τη ρωγμή σου τα λουλούδια του δρόμου κάνουν πιο χαρούμενη τη διαδρομή μου;

-Εγώ είμαι αυτός που πρέπει  να ευγνωμονεί το ελάττωμά σου.

-…αν σου μίλαγα κάτω από το φως της μέρας, η τρομάρα δεν θα σ΄άφηνε να μ΄ακούσεις. Κι έχω ανάγκη να μ΄ακούσεις.

-Ή μήπως θα έπρεπε η Λάουρα, μαθαίνοντας για το ψέμα από το  στόμα του Φρέντυ, να  απαξιώσει τον Ρομπέρτο, αφήνοντας ένα ηθικό δίδαγμα για πόσο λίγο ταιριάζει η απάτη στον έρωτα;

by SearchingTheMeaningOfLife








ΠΗΓΗ...https://searchingthemeaningoflife.wordpress.com

Σε ψάχνει το Νόημα της Ζωής…


...και δεν σε βρίσκει. Κρύβεσαι ή μήπως άλλαξες διεύθυνση και παρέλειψες να το δηλώσεις;
Με βεβαιότητα σου το αναφέρω, ότι ποτέ δεν γνωρίζεις εξαρχής για ποιο λόγο βρίσκεσαι στη ζωή και τι σου επιφυλάσσει ο χρόνος.
Τι θα άφηνες αλήθεια πίσω σου αν γνώριζες ότι σήμερα διανύεις την τελευταία σου ημέρα; Ποια θα ήθελες να είναι η κληρονομιά σου;
Στόχος μου είναι να σ’ ενθαρρύνω να βρεις τη σημασία της ζωής σου, το γιατί βρίσκεσαι εδώ τώρα και πως θα ήθελες να είσαι στη συνέχεια.
Είχες την τύχη να γνωρίσεις τον Randy Pausch, βραβευμένο καθηγητή της Επιστήμης των Υπολογιστών στο Carnegie Mellon; Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό από τις διαλέξεις που έχει δώσει σε Πανεπιστήμια κι εκπομπές, καθώς και για το βιβλίο του «Τελευταία Διάλεξη», το οποίο βρίσκεται στη λίστα των μπεστ σέλερ των Νew Υork Τimes, μεταφρασμένο σε 35 γλώσσες. Πρόκειται για την πνευματική κληρονομιά προς τη σύζυγό του Τζέι και στα τρία τους παιδιά Κλόε, Ντίλαν, Λόγκαν που ήταν αντιστοίχως δεκαοκτώ μηνών, έξι και τριών ετών, όταν απεβίωσε.
Αν δεν είχες την ευκαιρία να τον ακούσεις ή να διαβάσεις το έργο του μέχρι πρότινος, μην το αναβάλλεις. Στις εκπαιδεύσεις όλων των βαθμίδων που υλοποιώ, προτείνω την ομιλία του ανεπιφύλακτα, καθώς αποτελεί μάθημα ζωής, έναν τρόπο να ζεις και να ολοκληρώνεις την ανθρώπινη αποστολή σου με συνέπεια, πρωτίστως στον εαυτό σου.
Γνωρίζοντας αυτόν τον άνθρωπο μέσω του έργου του, δύο ερωτήματα γεννώνται ευθύς αμέσως:
Έχεις back up στη ζωή σου; ...μην ξαφνιάζεσαι, όπως αυτό που έχουν οι υπολογιστές!
Και Έχεις ζήσει μία γεμάτη ζωή;
Θα σου το κάνω ακόμη πιο παραστατικό. Ξυπνάς μία ωραία πρωία και σε περιμένει η πιο δύσκολη δοκιμασία που σου επιφύλασσε ποτέ η πορεία σου και σε καλεί σε αναμέτρηση. Αμφίρροπο το αποτέλεσμα, εννοείται πως δεν γνωρίζεις την εξέλιξη. Η απόλυτη σύγκρουση και πέφτεις στο κενό... χάνεσαι στην πτώση και το αλεξίπτωτο δεν ανοίγει... πού σταματάς και πώς προσγειώνεσαι; Στο μηδέν. Πιο κάτω, δεν πάει.
Και κει διαπιστώνεις ότι τα χάνεις όλα, μα όλα όμως. Ό,τι θεωρούσες περιουσία σου, δεν μετρά, τα δεδομένα σου είναι ανύπαρκτα... πώς παίρνεις ξανά φόρα να σηκωθείς; Πώς παίρνουν ξανά μπροστά οι μηχανές; Προς ποια κατεύθυνση; Με τι “καύσιμα”;
Αν γνωρίζεις το νόημα της δικής σου διαδρομής, πώς θα ήταν αν ακολουθούσες άλλες επιλογές;
Οι έννοιες “επιτυχία” και “αποτυχία” είναι σχετικές στη ζωή. Στο ζωικό βασίλειο, όταν οι πιγκουίνοι ετοιμάζονται να πέσουν σε νερά όπου μπορεί να παραμονεύουν αρπακτικά, κάποιος θα θυσιαστεί, ο πρώτος, ο τελευταίος ή όποιος βρίσκεται πιο κοντά στον δράστη – τιμωρό(;), θα πληρώσει το τίμημα για τους υπόλοιπους.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ζεις όλη σου τη ζωή, μόνο για να ανακαλύψεις (ή να σου αποκαλυφθεί) ότι έκανες λάθος επιλογές, λάθος πράγματα, σου αρκεί αυτό;
Αλλά κάπως έτσι δεν χτίζεται η εμπειρία; Εμπειρία είναι αυτό που αποκτάς όταν δεν έχεις αποκτήσει αυτό που ήθελες, αγνοείς όμως το ενδεχόμενο ότι όταν δεν ρισκάρεις τίποτα, ρισκάρεις ακόμη περισσότερα.
Πού μας οδηγεί όλο αυτό; Αντλώντας ουσία από την απλότητα που μόνο μια παιδική ψυχή μπορεί να προσφέρει, θα έλεγες ότι αν ήρθε η ώρα σου να φύγεις, έχεις “χορτάσει” τη ζωή σου;
Οι περισσότεροι άνθρωποι φτάνουν στο τέλος, αφήνοντας πίσω τους ανοιχτά κεφάλαια, χωρίς να έχουν αξιοποιήσει στο μέγιστο τις δυνατότητές τους, χωρίς καν να απολαύσουν τους κόπους των επιλογών τους.
Πιστεύω πως τώρα, περισσότερο από ποτέ, οφείλουμε να κοιτάξουμε μέσα μας παρά γύρω μας, το τι είναι πραγματικά αυτό που μπορούμε να κάνουμε, που θα δώσει αξία και νόημα στη ζωή μας, που θα μας επιτρέψει να κάνουμε επιλογές ενεργοποιώντας όλες μας τις δυνάμεις... κάτι που στην πλειοψηφία των ανθρώπων δεν αποκαλύπτεται σχεδόν ποτέ.
Κι εν μέρει πιστεύω ακράδαντα στο ότι είναι βασικό να γνωρίζεις το πώς κυλά η ζωή σου, τι σου χαρίστηκε και τι όχι, αλλά και τι είναι αυτό που της δίνει πραγματικά νόημα και σκοπό.
Αν δεν το γνωρίζεις ήδη, σε προτρέπω να αρχίσεις να δουλεύεις πάνω σε αυτό. Αν δεν μπορείς να το κάνεις μονομιάς, κατέβαλε τη λιγότερη δυνατή προσπάθεια, απλά μη σταματήσεις με την πρώτη δυσκολία.
Αναρωτήσου. Ποιό είναι το έργο ζωής που οφείλεις να επιτελέσεις για σένα και την κοινωνία;
Κι αν δεν γνωρίζεις τι είναι αυτό που έχεις επιλέξει να κάνεις, αν δεν γνωρίζεις το λόγο για τον οποίο βρίσκεσαι σ’ αυτή τη ζωή, σε προτρέπω να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που πραγματικά δίνει νόημα σ’ εσένα. Κάθε ανακάλυψη σε τοποθετεί σε θέση ισχύος. Αν πηγαίνεις στη δουλειά σου που σιχαίνεσαι, στερείσαι έμπνευσης στο μέρος που ζεις κι εργάζεσαι, αρρωσταίνεις και μόνο στην ιδέα να συναναστρέφεσαι με συγκεκριμένους ανθρώπους, ήρθε η ώρα να αναρωτηθείς γιατί σου συμβαίνει αυτό.
Μία υπόθεση κάνω... Όταν πηγαίνεις σε μία εργασία απλά για βιοποριστικούς λόγους και γνωρίζεις από πριν το πόσο μακριά θα μπορούσες να φτάσεις, μπορείς να αντιληφθείς το πόσο εύθραυστο είναι το τοπίο σου. Το να είσαι κάπου που δε θεωρείς ότι σου ταιριάζει, σου τσακίζει την αυτοπεποίθηση, όσο με το να είσαι κάπου που δεν εκτιμούν την αξία σου.
Έτσι λοιπόν πιστεύω ότι σου αξίζει να βρεις το νόημα της δικής σου ζωής, τι είσαι προορισμένος να κάνεις. Να επιλέξεις με συνέπεια και θάρρος, παρά το τίμημα που σου αναλογεί.
Το ζήτημα της υλοποίησης των ονείρων σου είναι συνυφασμένο με την έννοια του περιορισμένου χρόνου και άρα και της υπερπήδησης των εμποδίων της σκληρής καθημερινότητας. Μην ξεχνάς ότι τα μεγαλύτερα εμπόδια τα βάζουμε εμείς στους εαυτούς μας, τα εσωτερικά εμπόδια επομένως.
Ποιο είναι το επιμύθιο; Οι τοίχοι υπάρχουν για να σταματούν όσους δεν θέλουν κάτι αρκετά.
Και κάπου εκεί ο θάνατος, να ενεδρεύει πίσω από τις ανθρώπινες ματαιότητες.
Εκείνο που σου επιτρέπει ίσως να ζήσεις ελεύθερος είναι ότι δεν γνωρίζεις ακριβώς το πότε θα φύγεις από αυτή τη ζωή. Ο χρόνος είναι ακόμη δικός σου. Κι όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, φτάνοντας στο τέλος της διαδρομής σου, είναι τότε που θα σε επισκεφθούν τα τελώνια... τα απομεινάρια των ονείρων σου, των σκέψεων που έκανες, των ικανοτήτων που απέκτησες καθ’ οδόν, των ταλέντων που σου δόθηκαν απλόχερα από την ίδια σου τη ζωή.
Κι αν εσύ για κάποιους λόγους, δεν κυνήγησες ποτέ αυτά τα όνειρα, δεν ήσουν συνεπής στις σκέψεις και τις ιδέες που είχες, δεν αξιοποίησες τα δώρα που σου δόθηκαν... όλα αυτά που άφησες να σου γλιστρήσουν... θα σε κοιτάξουν, λίγο πριν το τέλος, διαπεραστικά και έντονα, απευθύνοντάς σου το λόγο για τελευταία φορά:«Ήρθαμε σε σένα... μόνο εσύ μπορούσες να μας χαρίσεις ζωή και τώρα πεθαίνουμε μαζί σου, για πάντα».

Και το ερώτημα – κλειστό στη διατύπωσή του -, περιμένει τη δική σου απάντηση:
Αν υποθέσουμε ότι σήμερα είναι η τελευταία σου μέρα:
Ζεις μια Ζωή Γεμάτη;
Ναι ( )
Όχι ( )
Ίσως ( )
ΥΓ. Όπως και να σημειώνεις την απάντησή σου, με x ή v, μην περιμένεις να βρεις ζωή χωρίς να “ματώσεις” στη μετωπική...
Δρ. Κουτσοσίμου Μένη
Ψυχολόγος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
ΜΔΕ στην Κοινωνική Ψυχιατρική-Παιδοψυχιατρική
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων
Μεταδιδάκτωρ Ιατρικής Παν/μίου Ιωαννίνων στην Ποιότητα Υπηρεσιών





Πηγή: animartists.com

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...