"Αμοργός" Νίκος Γκάτσος

ΑΜΟΡΓΟΣ Πόσο πολύ σε αγάπησα εγώ μονάχα ξέρω Εγώ που κάποτε σ ‘άγγιξα με τα μάτια της πούλιας Και με τη χαίτη του φεγγαριού σ ‘αγκάλιασα και χορέψαμε μες στους καλοκαιριάτικους κάμπους Πάνω στη θερισμένη καλαμιά και φάγαμε μαζί το κομμένο τριφύλλι Μαύρη μεγάλη θάλασσα με τόσα βότσαλα τριγύρω στο λαιμό τόσα χρωματιστά πετράδια στα μαλλιά σου. Χρόνια και χρόνια πάλεψα με το μελάνι και το σφυρί βασανισμένη καρδιά μου Με το χρυσάφι και τη φωτιά για να σου κάμω ένα κέντημα Ένα ζουμπούλι πορτοκαλιάς Μιάν...

Διαβάστε Περισσότερα

"Ωδή στον Έρωτα" Γιάννης Ρίτσος

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ (απόσπασμα) Και εσύ  έρωτα εκατόφυλλο   πορφυρό  μου   ρόδο που  γεννήθηκες  μέσα από   τις  φλόγες , σαν   έκαιγαν  οι άπιστοι μια νύχτα δίχως  σελήνη την Άγια Τράπεζα όπου  φύλαγαν οι  θνητοί τα μυστικά της καρδιάς τους , γίνε το κάλεσμα της μούσας και η ηχώ που ταξιδεύει στα άηχα μονοπάτια της σιωπής μου , όταν  ο  σκοτεινός καβαλάρης θα  καλπάζει  στην πολιτεία των άστρων και  το αίμα...

Διαβάστε Περισσότερα

"Ερωτικό κάλεσμα" Μενέλαος Λουντέμης

ΕΡΩΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ Έλα κοντά μου. Δεν είμαι η φωτιά. Τις φωτιές τις σβήνουν τα ποτάμια. Τις πνίγουν οι νεροποντές. Τις κυνηγούν οι βοριάδες. Δεν είμαι η φωτιά. Έλα κοντά μου. Δεν είμαι ούτε ο άνεμος. Τους ανέμους τους κόβουν τα βουνά. Τους βουβαίνουν τα λιοπύρια. Τους σαρώνουν οι κατακλυσμοί. Δεν είμαι ο άνεμος. Έλα κοντά μου. Δεν είμαι ούτε ο ωκεανός. Τους ωκεανούς τους δαμάζουν οι Τρίτωνες. Τους ημερεύουν οι ζέφυροι. Τους μαγεύουν οι σειρήνες. Όχι. Δεν ειμ’ ωκεανός. Έλα κοντά μου. Δεν είμαι...

Διαβάστε Περισσότερα

"Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας" Τάσος Λειβαδίτης

ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ (απόσπασμα) Ναι, αγαπημένη μου. Πολύ πριν να σε συναντήσω εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα. Αλήθεια εκείνη η άνοιξη, εκείνο το πρωινό,εκείνη η απλή κάμαρα της ευτυχίας, αυτό το σώμα σου που κράταγα πρώτη φορά γυμνό, αυτά τα δάκρυα που δεν μπόρεσα στο τέλος να κρατήσω πόσο σου πήγαιναν. Α, θάθελα να φιλήσω τα χέρια του πατέρα σου, της μητέρας σου τα γόνατα που σε γέννησαν για μένα να φιλήσω όλες τις καρέκλες που ακούμπησες περνώντας με το φόρεμά σου, να...

Διαβάστε Περισσότερα

Όταν ο έρωτας κρατά ... χαρτί και μολύβι

«Είσαι Δική μου, είμαι Δικός Σου! Αυτό μονάχα με γεμίζει, αυτό μονάχα με στυλώνει, αυτό μονάχα με κρατάει στη γη! Οι ρίζες του είναι μας είναι μπλεγμένες κάτου από το χώμα κι ολοένα μπλέχονται και σμίγουνε κι αναζητιώνται και τυλίγονται και πιάνονται κι ένας χυμός μονάχα ανηφορίζει βουίζοντας στις φλέβες μας κι ένας καημός ανοίγει αδιάκοπα σ' αυτό το χωρισμό την αγκαλιά μας! Α, πώς δουλεύει μέρα - νύχτα μέσα μου, στο σώμα μου όλο, από τα νύχια στην κορφή, αυτή η αδιάκοπη αναζήτηση του νου...

Διαβάστε Περισσότερα

Μίλα μου σαν τη βροχή, Tennessee Williams

(Αρχίζει η βροχή, σ’ όλη τη διάρκεια του έργου η βροχή φεύγει κι έρχεται, ακανόνιστα…) ΑΝΤΡΑΣ: Αναρωτιέμαι αν πήρα το επίδομα ανεργίας. (Η γυναίκα κάθεται σε μια καρέκλα.  Κινείται προς τα εμπρός, ενώ το βάρος του ποτηριού μοιάζει να την βαραίνει αφάνταστα και το αφήνει στο πεζούλι του παραθύρου με μια μικρή κίνηση απαλλαγής.  Γελάει για μια στιγμή χωρίς να πάρει ανάσα. Ο άντρας συνεχίζει χωρίς μεγάλη ελπίδα:) …κοίτα μέσα στις τσέπες μου και πες μου αν έχω το τσεκ επάνω μου. ΓΥΝΑΙΚΑ:...

Διαβάστε Περισσότερα

"Το Σονέτο του γλυκού παραπόνου" του Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα

Φοβάμαι μη χάσω το θαύμα των αγαλμάτινων ματιών σου και τη μελωδία που μου αποθέτει τη νύχτα στο μάγουλο το μοναχικό ρόδο της ανάσας σου Πονώ που είμαι σε τούτη την όχθη κορμός δίχως κλαδιά μα πιότερο λυπάμαι που δεν έχω τον ανθό, πόλφο ή πηλό για το σκουλήκι του μαρτυρίου μου. Αν είσαι εσύ ο κρυμμένος μου θησαυρός αν είσαι εσύ ο σταυρός και ο υγρός μου πόνος, αν ειμαι το σκυλί της αρχοντιάς σου μη με αφήσεις να χάσω ό,τι έχω κερδίσει και στόλισε τα νερά του ποταμού σου με φύλλα από το φρενοκρουσμένο...

Διαβάστε Περισσότερα