Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2020

"Αύριο θα σε ονειρευτώ ξανά…"

Ήτανε λίγο πριν χαθεί ο ήλιος πίσω από τις μαβιές βουνοκορφές και όλα τα φύλλα της μανταρινιάς βουτήξουν στον γλυκό ίσκιο. Τη στιγμή που τα κομμάτια ουρανού ανάμεσα στα παλιά και καινούργια σπίτια της γειτονιάς, βάφονταν με τα ροζ και τα πορτοκαλιά ένδοξα χρώματα της δύσης. Τις χρονικές στιγμές που η στοργή σκέπαζε τη φύση και χόρευε έξω στον δρόμο. Έστριβε στις γωνιές, σκαρφάλωνε και καθόταν στις πορτοκαλιές. Ήταν το χρονικό διάστημα της αισιοδοξίας και της ευγνωμοσύνης που γυάλιζαν σαν διαμαντένιες...

Του Πόθου η Παιδική Χαρά

»Σου έχει τύχει ποτέ αγαπητέ μου φίλε, να κοιμάσαι και να ξυπνάς με έναν ακατανίκητο -ζαβολιάρη ήθελα να πω- πόθο; Έναν πόθο που δεν μπορείς να τον κάνεις να κάτσει ακίνητος κάπου λες και είναι ένα υπερκινητικό αγοράκι που δεν ησυχάζει, που δεν ξεχνάει, δεν κουράζεται και όλο τρέχει γύρω-γύρω από το μυαλό σου. Και ο μικρός αυτός πόθος -τόσο απαιτητικός από τον πρώτο καιρό της ζωής του ακόμα- έχει κάνει τον νου σου ολοήμερη παιδική χαρά! Έχει όνομα αυτό το μικρό παιδί; Από που προέρχεται και...

Όσα παίρνει ο μέρμηγκας

Χτες έκοψα αχλαδάκια από μια απιδιά ελεύθερη, καταμεσίς στο δρόμο, που την είχε μπολιάσει κάποτε ο Θωμάς.  του Γιάννη Μακριδάκη Για σκέψου. Πέρασε κάποτε ένας άνθρωπος, κέντρισε ένα μάτι στο αγριόδεντρο, έφτιαξε μια αχλαδιά που δίνει τους καρπούς της έκτοτε σε τόσους άλλους ανθρώπους και άλλα πλάσματα που περνούν από δίπλα της. Αρκεί να την προσέξουν βέβαια οι άνθρωποι. Διότι συνήθως οι καταναλωτές δεν προσέχουν τίποτε στη διαδρομή προς τον στόχο τους, δεν ζουν καν τον δρόμο αλλά συμπεριφέρονται...

Να κάθεσαι κάτω απ΄ένα δένδρο.

Να κάθεσαι κάτω απ΄ένα δένδρο. «Βλέπετε, δεν έχετε εκπαιδευτεί να είστε μόνοι.  Πάτε ποτέ σας μια βόλτα έξω μόνοι σας; Είναι πολύ σημαντικό να βγείτε έξω μόνοι, να καθίσετε κάτω απ΄ένα δένδρο- όχι μ’ ένα βιβλίο, ούτε με κάποια συντροφιά, αλλά μόνοι σας- να παρατηρήσετε το πέσιμο ενός φύλλου, ν’ ακούσετε τους παφλασμούς του νερού, το τραγούδι του ψαρά, να παρατηρήσετε το πέταγμα ενός πουλιού και τις σκέψεις σας καθώς κυνηγάει η μια την άλλη στον χώρο του μυαλού σας.  Αν είσαστε...

"Μαύρο" - Χριστίνα Γεωργιάδου

Το μαύρο δεν είναι                γαλάζιο - ελπίδα τ' ουρανού Δεν είναι                μωβ - πύλη του Άδη Ούτε καν               κόκκινο - το αίμα              ή ροζ - η ανάμνησή του Μήτε και              πράσινο της λήθης και σίγουρα όχι            ...

"Η φλογερή καρδιά του Ντανκό…" Μαξίμ Γκόρκι

Τον πιο παλιό καιρό ζούσε εδώ μία κοινότητα Ανθρώπων. Γύρω απ’ τις τρεις μεριές του οικισμού, ήταν το Μαύρο Δάσος. Και από την τέταρτη, η απέραντη στέπα. Για πολύ καιρό ο ήλιος έλαμπε και ο ουρανός ήταν γαλάζιος, και έτσι οι Άνθρωποι ήταν γενναίοι και ευτυχισμένοι. Μα κάποια μέρα, ήρθανε απ’ την στέπα άλλοι Άνθρωποι, πιο νέοι, πιο βάρβαροι, πιο δυνατοί και έδιωξαν τους πρώτους, βαθιά μέσα στο Μαύρο Δάσος. Έλη τους περικύκλωσαν και βάλτοι και το σκοτάδι ήτανε πυκνό. Άρχισαν να πεθαίνουν, ο...

Εκείνοι οι ταπεινοί άνθρωποι που τους άλλαξε ο πόνος.

Ο πόνος, έχει τον τρόπο του να σε αλλάζει. Σε κάνει να βλέπεις αλλιώς την ζωή και να κοιτάς κατάματα τους γύρω σου. Κάπως έτσι λοιπόν, εκείνοι που συνάντησαν στη ζωή τους πολλές απώλειες, πολύ θάνατο, συνεπώς και μοναξιά, χωρίς να το θέλουν, έγιναν πιο ανθεκτικοί από εμάς. Διαφορετικοί. Ξέρουν, πως η στιγμή μετράει, αυτή γεννάει την αμέτρητη ευτυχία, αυτή και τις ανηφοριές. Κάθε ώρα είναι τώρα, κάθε συναίσθημα απόλυτο και οφείλεις να το καταθέτεις πριν χαθεί μαζί σου. Σκέφτονται καθημερινά...

«Ο Φάρος»

Μία υπέροχη ιστορία για τον κύκλο της ζωής ενός ανθρώπου που από παιδί γίνεται γονιός δημιούργησε ο σκηνοθέτης Po Chou Tsi, την οποία αφιέρωσε στους γονείς του και κατ’επέκταση σε όλους τους γονείς του κόσμου, με τίτλο «Ο Φάρος». Στην ιστορία, με τις σκιτσαρισμένες εικόνες, βλέπουμε πώς ο γονιός είναι πάντα δίπλα στο παιδί του, σαν φάρος που μένει πάντα αναμμένος, ένα ασφαλές λιμάνι για να επιστρέφει το παιδί κάθε φορά που το έχει ανάγκη. Όλη η αλήθεια του να είσαι γονιός μετουσιώνεται σε...

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...