Λεξοτανίλ – Να πάψεις να σκέφτεσαι.

Της Χαράς Μαζίδη. Ένα ροζ,  μικρό, στρόγγυλο, τόσο δα πραγματάκι, ήρθε και κούρνιασε χθες μέσα μου, χωρίς να με πονάει. Σκόρπισε ένα σύννεφο λήθης , με ροζ-άσπρες αποχρώσεις. Μετά με αγκάλιασε ο Μορφέας και κοιμηθήκαμε μαζί μέχρι το πρωί. Ξεκίνησα χαρούμενη απ΄την αφετηρία!  Στον κρότο του όπλου που σήμανε «εκκίνηση» , έτρεξα φτερωτά σαν να΄ταν «κατοστάρι». Στα μισά της διαδρομής όμως, οι άλλοι σταμάτησαν….άκυρος ο αγώνας. Ξανά ! Ξεκίνησα χαρούμενη απ’την αφετηρία. Στον κρότο...

Διαβάστε Περισσότερα

Η Σατραπεία ~ Κ.Π Καβάφης

Η Σατραπεία Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος για τα ωραία και μεγάλα έργα η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται· να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες, και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες. Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις, (η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις), και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα, και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του, και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια. Και συ τα δέχεσαι με απελπισία αυτά τα...

Διαβάστε Περισσότερα

Εκείνες τις φορές που κλείνεις τα μάτια και χαμογελάς.

Τα μάτια μας δεν τα κλείνουμε μόνο όταν κοιμόμαστε, τα κλείνουμε όταν νιώθουμε μερικά από τα πιο έντονα συναισθήματα. Φόβο, χαρά, προσμονή, νοσταλγία. Δυο βλέφαρα χαμηλώνουν και με ένα απλό *γουίνκ μεταφέρεσαι πάλι αλλού. Όταν κλείνεις τα μάτια ταξιδεύεις, σε μακρινές αγκαλιές, σε μέρη που κοντεύουν να φύγουν από το μυαλό σου, σε πρόσωπα που δεν είσαι σίγουρος αν τα παραμορφώνει η μνήμη σου ή ο χρόνος. Έμαθες να συμβαίνουν όλα αυτά και άλλα τόσα με ένα απλό πετάρισμα.  Παράξενο που...

Διαβάστε Περισσότερα

"Αγέλαστη Άνοιξη" (Αποσπάσματα) - ΤΟΥ ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΛΟΥΝΤΕΜΗ

Όλοι είμαστε άνθρωποι. Άνθρωποι που ήρθαμε για να φάμε όχι μόνο το μέλι αλλά και το κεντρί.  Ένας άνθρωπος που δίνει στο διψασμένο νερό ποτές δεν είναι κακός.  Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που αποφασίζουν γλήγορα. Σπάζουν εύκολα το κεφάλι τους κι ησυχάζουν.  Τι τσινιάρικη φοράδα είν’ αυτή η Ελλάδα και δεν μποράνε να την κάνουν ζάφτι;  Η ευτυχία περπατάει πάντα πάνω στο σκοινί. Και μπορεί να σπάσει και να σε γκρεμίσει.  Άιντε, ένα χεράκι ακόμη και τη βγάλαμε τη ζωή… Να...

Διαβάστε Περισσότερα

Απ’ το «Θέλω» στο «Μπορώ» ένα «Φοβάμαι» δρόμος

Της Χριστίνας Ζαμπούνη. Δύσκολη μέρα. Πάλι βρέθηκες να παλεύεις με κείνον τον εαυτό σου που τόσο θες ν’ αποφύγεις! Αυτόν τον άθλιο «άτολμο» που παραδίνεται αμαχητί στον δισταγμό,  από φόβο μη χάσει. Που κατακρεουργεί τα «Θέλω» σου και ψαλιδίζει τα όνειρά σου, αδιαφορώντας  για τις κραυγές τους καθώς κομματιάζονται, μα  ύστερα μοιρολογεί το θάνατό τους και μοιρολατρεί. Κόντρα στο «μαχητή» εαυτό σου, που σε κάθε αναμέτρηση, όλο και πιο αδύναμος  ηττημένος και λαβωμένος,...

Διαβάστε Περισσότερα

Μια γυναίκα, του Τάσου Λειβαδίτη

Ένα πλατύ, δροσερό χαμόγελο έτρεχε πάνω στο γυμνό κορμί σου Σαν ένα κλωνάρι πασχαλιάς, πρωί, την άνοιξη Έσταζες όλη από ηδονή, οι ερωτικές κραυγές μας Τινάζονταν μέσα στον ουρανό σα μεγάλα γιοφύρια Απ’ όπου θα περνούσαν οι αιώνες- ά, για να γεννηθείς εσύ Κι εγώ για να σε συναντήσω Γι αυτό έγινε ο κόσμος. Κι η αγάπη μας ήταν η απέραντη σκάλα που ανέβαινα Πάνω απ΄το χρόνο και το Θεό και την αιωνιότητα Ως τ’ ασύγκριτα, θνητά σου χείλη. «Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ» έλεγα. Εσύ έβαζες...

Διαβάστε Περισσότερα

Τί χρώμα έχει ο έρωτας; - Αλκυόνη Παπαδάκη

– Τι χρώμα έχει η λύπη; Ρώτησε το αστέρι την κερασιά και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου σύννεφου που περνούσε βιαστικά. Δεν άκουσες; Σε ρώτησα, τί χρώμα έχει η λύπη; – Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στη αγκαλιά της. Ένα βαθύ άγριο μπλε. – Τί χρώμα έχουν τα όνειρα; – Τα όνειρα; Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού. – Τί χρώμα έχει η χαρά; – Το χρώμα του μεσημεριού αστεράκι μου. – Και η μοναξιά; – Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί. – Τι όμορφα που...

Διαβάστε Περισσότερα

Το παραμύθι είναι η αληθινή ζωή

Το παραμύθι είναι ανάγκη. Όχι μονάχα παιδική. Είναι ο τόπος όπου διευρύνεται η πραγματικότητα. Δεν είναι ρεαλισμός αλλά ούτε και ψέμα. Είναι η προέκταση των γεγονότων. Είναι τα γεγονότα που δεν γίνονται αντιληπτά, στη ροή τους. Ίσως είναι η ουσιαστική εκδοχή της πραγματικότητας. Οι παραμυθάδες δεν είναι οι μακρινοί μας άνθρωποι αλλά οι πιο κοντινοί. Φυσικά, όπως σε όλα τα πράγματα που αφορούν την επικοινωνία, υπάρχουν δύο σ’ αυτή τη σχέση, αυτός που μεταδίδει κι αυτός που εισπράττει....

Διαβάστε Περισσότερα

Μια θέση ''ανάμεσα''

Mια αλληγορία για αυτιά που έπαψαν να ακούν Σαν κτύπησα την πόρτα δεν ακούστηκε μήτε μινύρισμα μήτε θρόισμα μόνο ο ήχος της σιωπής. Μιας σιωπής που δεν με άφησε ασυγκίνητη γιατί τα λόγια της σιωπής είναι πολλές φορές πιο ηχηρά από κάθε λόγο που αφήνεται να ηχεί στα αυτιά μας. Αυτή την αποκωδικοποιημένη σιωπή προσπάθησα να διυθήσω προσπαθώντας να πάρω την ευθύνη που μου αναλογεί. Ποια είναι η ευθύνη που μου αναλογεί; Ποια είναι η ευθύνη μου απέναντι στον εαυτό μου, απέναντι στη ζωή; Η...

Διαβάστε Περισσότερα

Βολικέ μου φόβε

«Βολικέ φόβε, φοβάμαι μη σε χάσω». Στον συστήνουν οι γονείς σου κατά το πρώτο διάστημα της ζωής σου, τη ρυθμιστική περίοδο της γνωριμίας σου με τον πλανήτη, ενώ καθώς μεγαλώνεις, μαθαίνεις να ζεις μαζί του. Φοβάσαι το σκοτάδι, το πολύ φως, το ύψος, το κενό, το αεροπλάνο, τα κενά στο αεροπλάνο. Την ταχύτητα, φοβάσαι το άγνωστο, φοβάσαι αυτό που γνωρίζεις πολύ καλά, φοβάσαι. Γοητευτικέ μου φόβε, περπατάς δίπλα μου. Πολλές φορές προπορεύεσαι και προηγείσαι. Αν θα μπω στο μετρό, αν θα κατέβω...

Διαβάστε Περισσότερα

Έκτακτο Δελτίο Επιδείνωσης Καιρού που ισχύει από Παρασκευή 6 Μαρτίου 2020 έως και τη Δευτέρα 9 Μαρτίου 2020.

Ανακοίνωση από την Αυτοτελή Διεύθυνση Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας για έκτακτο δελτίο επιδείνωσης καιρού           Από την Αυτοτελή Διεύθυνση Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας ανακοινώνεται ότι έχει εκδοθεί Έκτακτο Δελτίο Επιδείνωσης Καιρού της ΕΜΥ/ΕΜΚ (α.α. 05/06-03-2020), που ισχύει από σήμερα Παρασκευή 6 Μαρτίου 2020 έως και τη Δευτέρα 9 Μαρτίου 2020. Η Αυτοτελής Διεύθυνση Πολιτικής...

Διαβάστε Περισσότερα