Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

Ανοιχτή Πρόσκληση Υποβολής Αιτήσεων για το Σχολείο Μελισσοκομίας στο Δήμο Αλμωπίας



Ανοιχτή Πρόσκληση Υποβολής Αιτήσεων
για το Σχολείο Μελισσοκομίας στο Δήμο Αλμωπίας
Ο Δήμος Αλμωπίας απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση προς τους ενδιαφερόμενους συμμετέχοντες στο μελισσοκομικό σχολείο που θα υλοποιηθεί στα πλαίσια της πράξης «Bee-conomy» του συγχρηματοδοτούμενου προγράμματος διασυνοριακής συνεργασίας «Greece-the Former Yugoslav Republic of Macedonia».
Σε συνεργασία με το Εργαστήριο Μελισσοκομίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, θα υλοποιηθεί:
Κύκλος μαθημάτων (70 ώρες): απευθύνεται σε 25 προχωρημένους εκπαιδευόμενους.   Προτεραιότητα θα δοθεί σε επαγγελματίες μελισσοκόμους του Δήμου Αλμωπίας. Όσοι μελισσοκόμοι που δεν είναι κάτοικοι Αλμωπίας, θα μπουν σε λίστα προτεραιότητας.

Συνημμένα της αίτησης, οι υποψήφιοι πρέπει να υποβάλλουν:
Βεβαίωση μονίμου κατοικίας, Φωτ/φο Μελισσοκομικού βιβλιαρίου, Συμπληρωμένο ερωτηματολόγιο καταγραφής μελισσοκομικής χλωρίδας (διατίθεται στο Γραφείο Πρωτοκόλλου το Δήμου).

·           Δεν υπάρχει οικονομική συμμετοχή των συμμετεχόντων.
·           Κάθε εκπαιδευόμενος θα πάρει δωρεάν εκπαιδευτικό υλικό και επικυρωμένο αποδεικτικό παρακολούθησης.
·           Για δέκα επαγγελματίες μελισσοκόμους που θα επιλεγούν μετά το πέρας των μαθημάτων θα δημιουργηθούν ηλεκτρονικές σελίδες πώλησης των προϊόντων τους. 
·           Οι άνεργοι συμμετέχοντες δε χρειάζεται να κάνουν διακοπή της ανεργίας τους.
·           Τα μαθήματα θα γίνουν στην αίθουσα του Μελισσοκομικού Σχολείου στο Δημοτικό Κατάστημα Εξαπλατάνου και θα χρησιμοποιηθεί ειδικός εξοπλισμός. 
·           Σε περίπτωση που οι αιτήσεις είναι πλέον των 25 ανά περίπτωση, θα υλοποιηθεί ανοιχτή κλήρωση.
·           Οι αιτήσεις κατατίθενται στο Πρωτόκολλο του Δήμου Αλμωπίας έως τις 30/09/2016.

Πληροφορίες:
Αρουτζίδου Μαρτίνα
Τηλέφωνο: 2384350327

Το βαρίδι και το ρολόι


Μια αλληγορική ιστορία για την κοινωνία των γραναζιών

Κάποτε υπήρχε ένα σουρεαλιστικό σύμπαν όπου όλα κυλούσαν ρολόι. Ένας άνθρωπος κάθε μέρα αφιέρωνε λίγο χρόνο για να το κουρδίσει προκειμένου αυτό να εξυπηρετεί την ανάγκη του να παρακολουθεί την ώρα και να οργανώνει έτσι το χρονοδιάγραμμα της ημέρας του.
Με την βοήθεια του ρολογιού στάθμιζε τις προτεραιότητές του και προσπαθούσε να χωρέσει όσο περισσότερα πράγματα μπορούσε στο πρόγραμμά του. Επίσης αυτός ο άνθρωπος γνώριζε ότι για το κάθε τι, υπήρχε και η καλύτερη στιγμή για να το κάνεις. Κάτι σαν τους αγρότες και τους έφηβους δηλαδή... Η σπορά και οι επαναστάσεις γίνονται μια συγκεκριμένη στιγμή στον κύκλο του χρόνου ή της ζωής μας. Ίσως τη στιγμή που δεν γίνεται κι αλλιώς...
Μέσα σε αυτό το ρολόι που το τροφοδοτούσε με ενέργεια ο αντίχειρας και ο δείκτης του κατόχου του που το κούρδιζε, ζούσαν κάποια πλάσματα που τα έλεγαν γρανάζια. Τα γρανάζια ξεκινούσαν τη ζωή τους μαθαίνοντας να έχουν έναν συγκεκριμένο ρόλο στο μηχανισμό του ρολογιού και να λειτουργούν παράλληλα με τους άλλους.
Αν κάποιο γρανάζι έκανε του κεφαλιού του το επέπλητταν τα άλλα γρανάζια. Μάλιστα υπήρχαν γρανάζια που είχαν επιφορτιστεί με αυτό το ρόλο. Γρανάζια γονείς, γρανάζια δάσκαλοι, και ούτω κάθε εξής. Αν κάποιο γρανάζι αδυνατούσε να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της κοινωνίας των γραναζιών, το έκαναν να αισθάνεται συνεχώς άσχημα με τον εαυτό του, καθώς του έλεγαν ότι είναι και θα είναι πάντα βάρος για την κοινωνία, και το εκφόβιζαν ότι ο ρόλος του θα το οδηγήσει εκτός του ρολογιού, στον θάνατο.
Εκεί που καταλήγουν τα αναλώσιμα και τα ανταλλακτικά ενός ρολογιού. Όλα τα γρανάζια που είχαν λίγη προνοητικότητα και ωριμότητα, μάθαιναν το ρόλο τους και κυλούσαν προς μια κατεύθυνση που διάλεγαν και θεωρούσαν σωστή. Σε κάθε περίπτωση τα γρανάζια έπρεπε να περιστρέφονται είτε προς τα δεξιά είτε προς τα αριστερά, και όχι να αμφιταλαντεύονται μπρος-πίσω.
Τα πιο υπάκουα γρανάζια επιβραβεύονταν ως γρανάζια πρότυπα, ώστε όλοι να τα θαυμάζουν και να ακολουθούν το παράδειγμά τους. Έτσι η κοινωνία ένιωθε ασφάλεια και καμάρωνε ότι όλα κυλάνε ρολόι. Αν υπήρχε και κάτι που δεν πήγαινε πάντα προς την προβλεπόμενη κατεύθυνση, ήταν η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Κάποια στιγμή όμως, ο κάτοχος του ρολογιού πέρασε μπροστά από μια βιτρίνα και είδε κάποια άλλα ρολόγια, που δεν χρειαζόταν να τα κουρδίσει κανείς, για να δουλεύουν. Τα ρολόγια αυτά είχαν μια μπαταρία που η ενέργειά της κρατούσε για χρόνια κι ένα ορυκτό που λεγόταν χαλαζίας, το οποίο παλλόταν και έδινε το ρυθμό με μεγάλη ακρίβεια.
Έτσι πολυάσχολος που ήταν λοιπόν αυτός ο άνθρωπος, σκέφτηκε: Γιατί να μην εξοικονομήσω λίγο παραπάνω χρόνο στη ζωή μου ώστε να χωρέσουν περισσότερα πράγματα μέσα στη μέρα μου; Κι έτσι αποφάσισε να μην αφιερώσει άλλο χρόνο κουρδίζοντας το παλιό ρολόι και όταν αυτό θα σταματούσε, να το αντικαταστήσει με ένα καινούριο ρολόι χαλαζία, που δεν χρειάζεται κούρδισμα.
Όταν ο κάτοχος δεν κούρδισε το ρολόι την προγραμματισμένη ώρα, η κοινωνία των γραναζιών που είχε συνηθίσει όλα να κυλάνε σύμφωνα με κάποιο πρόγραμμα, άρχισε να αγωνιά. Όταν δε, η αποθηκευμένη στα ελάσματα ενέργεια άρχισε να τελειώνει, πανικοβλήθηκαν! Δεν ήξεραν τι να κάνουν! Όλα όσα είχαν μάθει να κάνουν, τους ήταν άχρηστα πια.
Οι έριδες και οι αψιμαχίες στην κοινωνία των γραναζιών κορυφώθηκαν και δημιουργήθηκε ένα φθονερό χάσμα ανάμεσα στα δεξιόστροφα και τα αριστερόστροφα γρανάζια, καθώς τα μεν έριχναν την ευθύνη στα δε. Απευθύνθηκαν στα γρανάζια πρότυπα για μια λύση, όμως κι αυτά είχαν μάθει να λειτουργούν παράλληλα με την υπόλοιπη κοινωνία των γραναζιών. Όσο αυτή επιβραδυνόταν ακολουθούσαν κι αυτά σε μια οδυνηρή πορεία προς το τέλμα, μη γνωρίζοντας με ποιον τρόπο να αντιδράσουν.
Όταν όλοι πια είχαν χάσει την ελπίδα τους και ένιωθαν την τραγική μοίρα της χωματερής και της οξείδωσης να πλησιάζει, παρατήρησαν ένα μικρό μεταλλικό βαρίδι που το είχαν αποσυνδέσει από τον υπόλοιπο μηχανισμό για να μην τους μπερδεύει. Αυτό εξακολουθούσε να κινείται με τον ίδιο τρόπο όπως και πριν, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα!
Αυτό το βαρίδι ήταν ο τρελός του χωριού, που είχε μάθει να κινείται μόνος του χωρίς να έχει ανάγκη από συμπαράσταση και εξωτερική βοήθεια. Η κίνησή του είχε μια πρωτοτυπία, καθώς άλλοτε συμφωνούσε με τα δεξιόστροφα γρανάζια και άλλοτε με τα αριστερόστροφα. Είχε δηλαδή την ικανότητα να συντονίζει την κίνησή του με εξωτερικούς παράγοντες όπως η κίνηση του καρπού του κατόχου και να αξιοποιεί το περίσσευμα της ενέργειας που ερχόταν από εκεί.
Τα υπόλοιπα γρανάζια δεν κατάλαβαν πολύ καλά πως τα κατάφερνε να διατηρεί την κίνησή του όταν όλα πια ήταν στάσιμα, αλλά κατάλαβαν ότι αυτό το μικρό μεταλλικό βαρίδι, είχε μια δική του αυτόνομη νόηση που το είχε βοηθήσει να συνεχίσει και ότι ήταν πια η μοναδική ελπίδα που τους είχε απομείνει. Τότε του απένειμαν τον τίτλο του ρότορα και συμφώνησαν ότι ήταν προς όφελός τους να προσδεθούν μαζί του.
Έτσι ο τρελός του χωριού έγινε ξαφνικά ο ήρωας του χωριού και το ρολόι που τελικά ήταν αυτόματο έμαθε να λειτουργεί ξανά με τη βοήθεια του ρότορα, αυτή τη φορά χωρίς την ανάγκη κουρδίσματος. Ο κάτοχος είδε ότι είχε ένα ρολόι αξιόπιστο και ακριβές κι έτσι αποφάσισε να το κρατήσει και ξέχασε τα φτηνά ρολόγια του χαλαζία που είχε δει στη βιτρίνα...


Ο Σπύρος Σιμεγιάτος μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα. Αν και δεν υπήρξε ποτέ μέλος σε τίποτα, προσπάθησε για πολλά χρόνια να γίνει γρανάζι. Έψαχνε συνεχώς νέους τρόπους γι αυτό μέσα από εφημερίδες αγγελιών, αλλά παρότι στην αρχή φαινόταν ότι τα πήγαινε μια χαρά, πάντα στο τέλος το γρανάζι σκάλωνε.

Τώρα απολαμβάνει την αγάπη του για το γράψιμο και τη μουσική. Του αρέσει να αντλεί ετερόκλητα ερεθίσματα και να συνθέτει πρωτότυπους νέους κόσμους. Βγάζει τα προς το ζην ως μουσικός του δρόμου, παίζοντας τα καλοκαίρια ρεμπέτικο πιάνο, κάτω από την Ακρόπολη στο Θησείο.

Το χειμώνα γίνεται junkie με το facebook και μπορείτε να τον βρείτε στον σύνδεσμο facebook.com/rebetiko.piano






Δέκα χρήσιμοι κανόνες για τους γονείς των εφήβων


Δέκα χρήσιμοι κανόνες για τους γονείς των εφήβων

1. Ακούστε το παιδί σας. Να είστε πάντοτε διαθέσιμοι για διάλογο.
2. Να είστε ευγενικοί. Μην εμποδίζετε τον εαυτό σας να δείχνει στοργή, αρκεί να μην φέρνετε το παιδί σας σε δύσκολη θέση μπροστά σε φίλους.
3. Εμπλακείτε στη ζωή του παιδιού σας και παρακολουθείστε τις ακαδημαϊκές του επιδόσεις. Η συμμετοχή σας είναι το ίδιο σημαντική ή ακόμα περισσότερο απ' ότι ήταν κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας.
4. Προσπαθήστε να γνωρίσετε τους φίλους του παιδιού σας. Είναι ο μόνος τρόπος να καταλάβετε καλύτερα τη συμπεριφορά του.
5. Να είστε σταθεροί. Θέστε όρια και δημιουργείστε ξεκάθαρους κανόνες.
6. Αποφύγετε τον υπερβολικό έλεγχο και μην είστε πολύ αυταρχικοί. Η αυτονομία είναι απαραίτητη για να ωριμάσει ο/η έφηβος.
Δώστε στο παιδί σας το περιθώριο ώστε να αποκτήσει αυτοεκτίμηση και να παίρνει αποφάσεις χωρίς να ζητάει συνεχώς τη συμβουλή σας.
7. Καθοδηγείστε το παιδί σας στις πιο δύσκολες αποφάσεις. Δεν είναι αρκετά έτοιμο: να προγραμματίσει, να θέσει προτεραιότητες, να οργανώσει τις σκέψεις του, να ελέγξει τις παρορμήσεις του, και να σκεφτεί τις συνέπειες των πράξεων του.
8. Να είστε ρεαλιστές: οι προσδοκίες σας δεν πρέπει να είναι ούτε υπερβολικά μεγάλες αλλά ούτε και ελάχιστες.
9. Βοηθήστε το παιδί σας να γίνει ένας ευαίσθητος και υπεύθυνος πολίτης. Βοηθήστε το να βελτιώσει το σεβασμό του για τον καθένα, ανεξαρτήτως φυλής, κοινωνικής τάξης ή θρησκεύματος.
10. Αγαπήστε το παιδί σας χωρίς όρους, ειδικά όταν κάνει λάθη.


Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος, paidi-efivos.gr
Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι πτυχιούχος Ψυχολογίας από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή». Μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος & του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων.





Το πένθος έχει τη δική του ζωή

Η απώλεια υπάρχει στη ζωή μας με πολλές μορφές καθημερινά. Ένας χωρισμός, μια απόλυση μπορεί να σημάνει ένα μικρό θάνατο, μια αναγκαστική προσαρμογή σε νέα δεδομένα, μια εκ νέου μάθηση πραγμάτων, συνηθειών, δραστηριοτήτων και συναισθημάτων πρωτόγνωρων ως τότε.
Ως πένθος ορίζουμε την οδύνη που βιώνουμε ύστερα από μια σημαντική απώλεια, συνήθως το θάνατο κάποιου αγαπημένου μας προσώπου, συνοδευόμενη από συχνά αφόρητο ψυχικό και σωματικό πόνο.
Το πένθος είναι μια φυσιολογική διαδικασία προσαρμογής, μας δίνει το χώρο και το χρόνο να μάθουμε να ζούμε χωρίς το άτομο που έχει χαθεί, δεν μπορεί να επισπευσθεί, είναι πιο περίπλοκο απ΄όσο πιστεύουν οι άνθρωποι και μοιάζει σαν να έχει τελικά τη δική του ζωή.
Σε αντίθεση με ό,τι ενδεχομένως πιστεύουμε, το πένθος είναι μια ενεργητική διαδικασία, κατά την οποία το άτομο έχει να επιτελέσει συγκεκριμένα έργα.
Καταρχάς, χρειάζεται το άτομο να αναγνωρίσει την πραγματικότητα της απώλειας, να συνειδητοποιήσει δηλαδή αυτό που του έχει συμβεί και να το αποδεχτεί ως τετελεσμένο γεγονός.
Έπειτα κρίνεται αναγκαίο να έρθει σε επαφή με την οδύνη αφήνοντας πίσω στρατηγικές αποστασιοποίησης και συναισθηματικής αποφυγής.
Επιπλέον, ουσιαστικής σημασίας είναι η αναδόμηση της σχέσης με αυτόν που πέθανε, μιας σχέσης που δε χάθηκε, όμως πρέπει να τροποποιηθεί σύμφωνα με τα νέα δεδομένα.
Σε αυτό το στάδιο το άτομο χρησιμοποιεί τα βιώματά του, τις πεποιθήσεις του, τα ατομικά του χαρακτηριστικά καθώς και τα χαρακτηριστικά της σχέσης με το θανόντα για να μπορέσει να ανταπεξέλθει.
Τέλος είναι απαραίτητη η αναδημιουργία του εαυτού, το άτομο δηλαδή πρέπει να αλλάξει κάποιες πλευρές του και κάποιες συνήθειές του και να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα αφομοιώνοντας τα νέα δεδομένα.
Πόσο θα διαρκέσει;
  • Ο πόνος έρχεται σαν σε κύματα και η ένταση και η συχνότητα των κυμάτων αυτών μειώνεται με την πάροδο του χρόνου
  • Τα στάδια του πένθους (άρνηση-θυμός-διαπραγμάτευση-κατάθλιψη-αποδοχή), διαφέρουν τόσο ως προς τη σειρά όσο και ως προς τη διάρκεια και την ένταση σε κάθε άτομο.
  • Τις πρώτες μέρες είμαστε στον «αυτόματο πιλότο», «φεύγουμε» ή «παλεύουμε» με τα συναισθήματά μας, τις επόμενες μέρες ωστόσο, οι νευροδιαβιβαστές επανέρχονται στα φυσιολογικά επίπεδα και έτσι ίσως ο πόνος ενταθεί.
  • Μεγάλη σημασία έχει να περάσει ο χρόνος μεν, να κάνουμε και πράγματα που θα μας ωφελήσουν σε αυτό το χρόνο δε.
  • Είναι πιθανόν πολλές φορές το άτομο να συμπεριφέρεται λες και δεν έχει συμβεί η απώλεια ή να εκδηλώσει έντονες μορφές θυμού και διαμαρτυρίας προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.
  • Για περίπου 12 μήνες, είναι φυσιολογικό στους ενήλικες «το πένθος να ζει».
  • Είναι σημαντικό πάντως να ξέρουμε ότι τελικά ο πόνος θα μαλακώσει.
Είμαι φυσιολογικός;
Απαραίτητο είναι να γνωρίζουμε ότι είναι φυσιολογικό να μην αισθανόμαστε φυσιολογικοί.
Έτσι κι αλλιώς το πένθος έχει ένα παράδοξο: αυτό που μας βοηθά είναι αυτό που μας πονά.
Για παράδειγμα, οι καλές σχέσεις με το θανόντα γεννούν αφόρητη θλίψη, οι κακές σχέσεις με το θανόντα γεννούν τύψεις.
Είναι φυσιολογικό ακόμα και να μη θέλουμε να νιώσουμε καλά, γιατί μπορεί να νιώθουμε ότι με αυτό τον τρόπο ξεχνάμε ή αδικούμε το θανόντα, είναι φυσιολογικό να θέτουμε δύσκολα ερωτήματα και να ανησυχούμε για το μέλλον, είναι φυσιολογικό να βιώνουμε αυτό το μεταβατικό στάδιο όπως εμείς θέλουμε.
Συχνές δυσλειτουργικές πεποιθήσεις όπως «ο Θεός με τιμώρησε», «Η ζωή μου τελείωσε», «Πρέπει να είμαι δυνατός και να μην κλαίω για τα παιδιά μου», «Θα τρελαθώ», δε βοηθούν στην ένταξη της απώλειας στην αυτοβιογραφική μας μνήμη.
Κάντε ένα πείραμα: προσπαθήστε να γράψετε με το αντίθετο χέρι από αυτό που γράφετε συνήθως.
Κάπως έτσι θα είναι και η νέα σας ζωή στην αρχή.
Όπως άλλωστε είπε και ο S.Freud: «Το να θυμάσαι είναι ο καλύτερος τρόπος για να ξεχάσεις»...

Της Όλγας-Παναγιώτας Καραθανάση, Ψυχολόγου, MScΟργανωτική & Οικονομική Ψυχολογία, εκπαίδευση στη Γνωσιακή-Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία.





Πηγή: psychopedia.gr

Η παγίδα του "θρόνου" στις σχέσεις

Οι σχέσεις των ανθρώπων εμφανίζονται να είναι σύνθετες, ενίοτε περίεργες και ευαίσθητες όμως δεν έπαψαν στιγμή να είναι απλές στην ουσία τους.
Όταν δύο άνθρωποι, ανεξαρτήτου φύλου, αναπτύσσουν αισθήματα ο ένας για τον άλλον τότε αυτομάτως δημιουργείται ανάμεσα τους μία σχέση η οποία μπορεί να έχει χροιά ερωτική, φιλική, εργασιακή κ.α.
Στις ερωτικές - συντροφικές σχέσεις, οι άνθρωποι αισθάνονται πιο ευάλωτοι γιατί «ανοίγουν τη ψυχή τους» και επενδύουν συναισθηματικά περισσότερο από κάθε άλλη σχέση.
Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουμε στις σχέσεις με τους «δικούς μας ανθρώπους» είναι η εξιδανίκευση.
Όντας παρασυρμένοι από έντονα συναισθήματα, πολλές φορές τοποθετούμε τους/τις συντρόφους μας σε θρόνο και έκτοτε ξεκινά μία ανισορροπία στην σχέση η οποία είναι ψυχοφθόρα και κουραστική.
Το συγκεκριμένο φαινόμενο συναντάται περισσότερο στις γυναίκες γιατί φαίνεται να έχουν μία έμφυτη εσωτερική ανάγκη να θαυμάζουν το ταίρι τους και να υποτιμούν τις δυνατότητες τους.
Οι άντρες, από την άλλη μεριά, λόγω εγωισμού και ανταγωνιστικότητας, δείχνουν να απολαμβάνουν τη «θεοποίηση» οπότε α-συνειδητά υποκινούν αυτή την ανισορροπία στην σχέση.
Η εξιδανίκευση του/της συντρόφου σε μία σχέση προκαλεί αισθήματα άγχους, ανασφάλειας, ζήλιας, φόβου απώλειας και έλλειψη αυτοπεποίθησης στον/ην μη θεοποιημένο σύντροφο.
Η συνέπεια αυτών είναι ένας διαρκής αγώνας ικανοποίησης των επιθυμιών και αναγκών του/της θεοποιημένου συντρόφου εις βάρος της ψυχικής υγείας και ηρεμίας του άλλου.
Οι θρόνοι κρύβουν όνειρα τα οποία πολλές φορές δεν έχουν αντίκρισμα και προκαλούν αισθήματα απογοήτευσης και θλίψης. Ενώ ταυτόχρονα οι θρόνοι δημιουργούν απαιτήσεις οι οποίες προκαλούν μονόπλευρες, συνήθως, υποχωρήσεις και φθορές τόσο στην ίδια την σχέση όσο και στα εμπλεκόμενα άτομα.
Οι θρόνοι και οι θεότητες είναι μόνο για τα παραμύθια και τις ιστορίες, στην πραγματικότητα οι άνθρωποι είμαστε όλοι ίσοι και έχουμε κοινό δικαίωμα στην αγάπη.
Ο θρόνος προκαλεί εμπόδια στις σχέσεις των ανθρώπων οπότε ας προσπαθήσουμε να δούμε αληθινά τη ψυχή του/ της συντρόφου μας και να μη δημιουργούμε μύθους...
Η πραγματική ευτυχία σε μία σχέση έρχεται όταν υπάρχει αλήθεια!

Γιώργος Πανταζόπουλος, Ψυχολόγος





Πηγή: psychologynow.gr

Η ομιλία του Γιάννη Σηφάκη στην ολομέλεια της Βουλής στο νομοσχέδιο για τους δασικούς συνεταιρισμούς


Δείτε την  ομιλία του Γιάννη Σηφάκη στην ολομέλεια της Βουλής στο νομοσχέδιο για τους δασικούς συνεταιρισμούς.

Συνάντηση του Γιάννη Σηφάκη με τον Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας Κωνσταντίνο Τσουβαλά



Πρόσκληση Γιάννη Σηφάκη σε Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας  Κωνσταντίνο Τσουβαλά να επισκεφτεί την Πέλλα

Συζήτησε μαζί του την υποστελέχωση της αστυνομικής δύναμης της Πέλλας, την έλλειψη μέσων και την ανάγκη να ληφθούν όλα αυτά υπ’ όψιν στην διαδικασία αναδιοργάνωσης των αστυνομικών Υπηρεσιών. Τον κάλεσε να επισκεφτεί την Πέλλα για να αποκτήσει ιδίαν άποψη για τα παραπάνω. 
Ο αρχηγός έδειξε ενδιαφέρον για την πρόταση και άμεσα θα υπάρξει νέα συνάντηση του με τον βουλευτή.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ δείχνει έμπρακτα το ενδιαφέρον της για την ασφάλεια των πολιτών της Πέλλας  εξαιρώντας ουσιαστικά την Πέλλα από το κλείσιμο Αστυνομικών Τμημάτων με δεδομένη την υποστελέχωση της Αστυνομικής Διεύθυνσης ως συνέπεια των πολιτικών των προηγούμενων κυβερνήσεων.  

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...