Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2024

Σχέδιο Δράσης του Δήμου Αλμωπίας για την προστασία των αστέγων την περίοδο του χειμώνα.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                                                    ΔΗΜΟΣ ΑΛΜΩΠΙΑΣ                                           ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥΟ Δήμος Αλμωπίας έχει εκπονήσει Σχέδιο Δράσης για την προστασία των αστέγων την περίοδο του χειμώνα, σύμφωνα...

Τα παραμύθια του Άντερσεν: Το μολυβένιο στρατιωτάκι

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχαν εικοσιπέντε μολυβένια στρατιωτάκια. Ήταν αδέρφια, γιατί προέρχονταν όλα από μια παλιά κουτάλα. Είχαν όλα τους τις λόγχες τους στον ώμο, σε στάση προσοχής και κοίταζαν εμπρός. Οι στολές τους ήταν πολύ κομψές - κόκκινο και μπλε - και ήταν υπέροχες.  Το πρώτο πράγμα που άκουσαν στον κόσμο, όταν το καπάκι από το κουτί που βρίσκονταν απομακρύνθηκε, ήταν οι λέξεις «Μολυβένια στρατιωτάκια!»  Αυτές οι λέξεις είχαν ειπωθεί από ένα μικρό αγόρι, που χτύπησε...

Ο Εσπερινός

Πρόμαχοι 3 Μαρτίου 2016. Ώρα 16.50μ.μ. Αφήνοντας πίσω μου τον μουντό, έτοιμο να βρέξει, ουρανό του πολύβουου οικισμού, αναχωρώ βιαστικά για τον προορισμό μου, την Μονή του Αγίου, όπου σε 5 λεπτά θα ξεκινήσει ο Εσπερινός της Πέμπτης. Με τους χτύπους της καρδιάς μου να χτυπούν δυνατά και τους αδένες του λαιμού να πάλλονται, οδηγώ γρήγορα, ως επικίνδυνα, και παραβλέποντας τους κώδικες του κοκ, παίρνω τον στενό ασφαλτόστρωτο δρόμο για τα ανατολικά τμήματα του χωριού, όπου βρίσκεται το επιβλητικό...

Μια μικρή Χριστουγεννιάτικη ιστορία

Είναι τέλη Δεκέμβρη. Στον χτύπο της αλλαγής, σαν δώρο θεού —ή διαβόλου— όλα επιτρέπονται… Τα φώτα της πόλης ήταν μαύρα και κάτι μικρά σπιθουράκια, σαν άστρα σε καθαρό ουρανό, έδιναν την αίσθηση μια σκιάς πασπαλισμένης με άσπρες νιφάδες.  Τα χιόνι δεν ήταν λευκό. Ένα κόκκινο χρώμα, που όλο σκούραινε καθώς πλησίαζε στο δρόμο, γέμιζε τις λακκούβες με πληγές. Έπαιρνε εκείνο το βαθύ μπορντό, δείγμα πως όσο πιο πολύ μένει κάτι στο χρόνο, τόσο πιο έντονο γίνεται. Οι άνθρωποι, ντυμένοι...

«Τα πτερόεντα δώρα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

ΤΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ ΔΩΡΑ Ξένος τοῦ κόσμου καὶ τῆς σαρκός, κατῆλθε τὴν παραμονὴν ἀπὸ τὰ ὕψη, συστείλας τὰς πτέρυγας ὅπως τὰς κρύπτῃ, θεῖος ἄγγελος. Ἔφερε δῶρα ἀπὸ τὰ ἄνω βασίλεια διὰ νὰ φιλεύσῃ τοὺς κατοίκους τῆς πρωτευούσης. Ἦτον ὁ καλὸς ἄγγελος τῆς πόλεως. Ἐκράτει εἰς τὴν χεῖρα ἓν ἄστρον καὶ ἐπὶ τοῦ στέρνου του ἔπαλλε ζωὴ καὶ δύναμις, καὶ ἀπὸ τὸ στόμα του ἐξήρχετο πνοὴ θείας γαλήνης. Τὰ τρία ταῦτα δῶρα ἤθελε νὰ μεταδώσῃ εἰς ὅλους ὅσοι προθύμως τὰ δέχονται. Εἰσῆλθεν ἐν πρώτοις εἰς ἓν ἀρχοντικὸν...

" Πρέπει να γίνεις εσύ ήλιος ..." Νίκος Καζαντζάκης

Πρέπει να γίνεις εσύ ήλιος για να φωτίσεις τους σβησμένους ήλιους των άλλων. Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει. Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ; Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύουμαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι ... Να μην αρνιέσαι τη νιότη σου ως τα βαθιά γεράματα, να μάχεσαι σε όλη σου τη ζωή να μετουσιώσεις σε κατάκαρπο δέντρο...

Ίχνη στο χιόνι...

Αριδαία. Χειμώνας, κάποια περασμένη δεκαετία. Ο 67χρονος χωρικός, αποβιβάζεται από το λεωφορείο του ΚΤΕΛ και από το σταθμό, ξεκινάει για την άλλη άκρη της, παγωμένης από την χθεσινή χιονόπτωση, πόλης. Ένα χοντρό πανωφόρι τον τυλίγει, ενώ τα τρύπια του παπούτσια, χαμογελούν σε κάθε στραβοπάτημα στον ανώμαλο δρόμο. Το κλασικό γέρικο, πέτσινο καπέλο, με τα αυτιά και την γούνινη επένδυση, συμπληρώνει την όλη ενδυματολογική του εμφάνιση. Στον γυρτό του ώμο, έχει περασμένο έναν μακρύ τορβά,...

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...