Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Τετάρτη 5 Αυγούστου 2020

Το ποτάμι της Ελευθερίας - Freedom River


Στοχεύοντας στην αδιαφορία που τυφλώνει τους ανθρώπους για τις αδικίες που τελούνται γύρω τους, αυτή η παραβολή κινουμένων σχεδίων δείχνει πως η διάβρωση της ελευθερίας, όπως η μόλυνση των φυσικών πόρων, μπορεί να συμβεί τόσο σταδιακά που ξεφεύγει της προσοχής ενός απασχολημένου και απορροφημένου έθνους.
(Αφήγηση από τον Orson Welles)

Στους Μεταγενέστερους - Bertolt Brecht (1898 - 1956)

Bertolt Brecht

Στους Μεταγενέστερους

I.

Ζω πράγματι στον μεσαίωνα! 
Ο άδολος λόγος είναι παραλογισμός. Ένα λείο μέτωπο είναι εχέγγυο
μιας σκληρής καρδιάς. Εκείνος που γελά
δεν έχει ακόμα ακούσει
τη φοβερή είδηση.

Αχ, σε τι καιρούς ζούμε
όταν το να μιλάς για δέντρα είναι σχεδόν έγκλημα
Γιατί είναι ένα είδος σιωπής η αδικία!
Και αυτός που διασχίζει ήρεμα το δρόμο,
δεν είναι μακριά από τους φίλους του
σε μπελάδες;

Είναι αλήθεια: Κερδίζω τα προς το ζειν
Αλλά, πιστέψτε με, είναι μόνο από τύχη.
Τίποτα απ'όσα κάνω μου δίνει το δικαίωμα να φάω τη μερίδα μου.
Από τύχη την γλύτωσα.  (Αν μ'αφήσει η τύχη μου 
είμαι χαμένος)

Μου λένε: φάε και πιες.
Να χαίρεσαι που τα έχεις!
Αλλά πως μπορώ να φάω και να πιώ
όταν το φαγητό μου έχει αρπαχθεί από τους πεινασμένους
Και το ποτήρι με το νερό μου ανήκει στους διψασμένους;
Και όμως τρώω και πίνω.

Θα ήθελα ευχαρίστως να είμαι σοφός.
Τα αρχαία βιβλία μας λένε τι είναι σοφία:
Αποφύγετε τις συγκρούσεις του κόσμου
Ζήστε το λίγο χρόνο σας
φοβούμενοι κανένα
χωρίς να χρησιμοποιείτε βία 

Ανταποδίδοντας καλό για το κακό.
Όχι η εκπλήρωση της επιθυμίας αλλά η λησμοσύνη
περνιέται για σοφία.
Δεν μπορώ να κάνω κανένα από τα παραπάνω:
Ζω πράγματι στο μεσαίωνα!


ΙΙ.

Στις πόλεις ήρθα σε μια εποχή αναταραχής
που τις κυβερνούσε η πείνα.
Κατοίκησα με τους ανθρώπους την εποχή της ταραχής
και μετά έλαβα μέρος στην εξέργεση τους.
Έτσι πέρασα τον καιρό που μου δόθηκε σ'αυτή τη Γη.

Έφαγα τα δείπνα μου ανάμεσα σε μάχες,
ξάπλωσα να κοιμηθώ ανάμεσα σε δολοφόνους,
δεν μ'ενδιέφερε και πολύ η αγάπη
και για τις ομορφιές της φύσης είχα λίγη υπομονή.
Έτσι πέρασα τον καιρό που μου δόθηκε σ'αυτή τη Γη.

Όλοι οι δρόμοι της πόλης οδηγούσαν σε βάλτους τον καιρό μου,
η ομιλία μου με πρόδωσε στους χασάπηδες.
Λίγα μόνο μπορούσα να κάνω
αλλά χωρίς εμένα αυτοί που κυβερνούσαν θα μπορούσαν να κοιμηθούν τόσο εύκολα:
αυτό ήταν που ήλπιζα.
Έτσι πέρασα τον καιρό που μου δόθηκε σ'αυτή τη Γη.

Οι δυνάμεις μας ήταν μικρές και ασήμαντες,
ο στόχος μας ήταν κάπου μακριά
καθαρός στα βλέμματα μας,
αν και για μένα προσωπικά, ανέφικτος.
Έτσι πέρασα τον καιρό που μου δόθηκε σ'αυτή τη Γη.


ΙΙΙ.

Εσείς που θα αναδυθείτε στην επιφάνεια
από τις πλημμύρες που μας σαρώσαν και μας πνίξανε όλους
πρέπει να σκεφτείτε, όταν μιλάτε για τις αδυναμίες μας τους καιρούς του σκοταδιού,
ότι δεν είχατε να αντιμετωπίσετε:

Μέρες όπου είχαμε συνηθίσει να αλλάζουμε χώρες
πιο συχνά από παπούτσια,
μέσα από την πάλη των τάξεων απελπισμένοι
για το ότι υπήρχε μόνο αδικία και όχι οργή.

Ακόμα και έτσι συνειδητοποιήσαμε
ότι το μίσος της καταπίεσης παρ'όλα αυτά παραμορφώνει τα χαρακτηριστικά,
ότι ο θυμός στην αδικία παρ'όλα αυτά τις φωνές ανυψώνει και ασχημίζει.
Ω εμείς, οι οποίοι επιθυμούσαμε να θέσουμε τα θεμέλια για ειρήνη και φιλικότητα,
δεν μπορούσαμε ποτέ να είμαστε φιλικοί.

Και στο μέλλον όταν πλέον 
οι άνθρωποι δεν θα εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλο σαν ζώα,
να μας αναπολείς με επιείκεια.

Όσα δεν ειπώθηκαν ποτέ από έναν άντρα




Θέλω να μιλήσουμε. Έχεις λίγο χρόνο να με ακούσεις;

Εδώ και καιρό ήθελα να σου πω κάποια πράγματα, αλλά πάντα δείλιαζα. Δεν ήθελα να βρεθούμε αντιμέτωποι γιατί είναι αλήθεια πως δεν την μπορώ τη διαμάχη. Έχω πολλές φορές χάσει δικαιώματά μου κι έχω υποχωρήσει μπροστά σε σοβαρότατες αδικίες εις βάρος μου, μόνο και μόνο για να μην μπω σε διαμάχη.

Γιατί πίστευα πως η ίδια η διαμάχη με φθείρει πολύ περισσότερο σε σύγκριση με το οποιοδήποτε όφελος προκύψει αν αγωνιστώ για τα δικαιώματά μου. Που τα δικαιούμαι. Για να είμαστε δίκαιοι.

Κι έτσι πέρασε πολύς καιρός που δε σου έλεγα τίποτα. Από τη μια πλευρά  καταλαβαίνω πως ίσως προσπαθείς να θέσεις τις προτεραιότητές σου κι εμένα με έχεις βάλει λίγο στο περιθώριο. Ίσως άλλα πράγματα είναι πιο σημαντικά για σένα πια.

Και αν αυτό σε κάνει να χαίρεσαι, τότε θα ήθελα να χαίρομαι κι εγώ μαζί σου. Κι αυτό ισχύει. Αλλά δυστυχώς ισχύει σε κάποιο βαθμό. Υπάρχει όμως κι ο υπόλοιπος βαθμός. Που δεν ισχύει. Και τελικά δεν χαίρομαι με τον τρόπο που έχεις προς το παρόν ορίσει τις προτεραιότητές σου. Κι αισθάνομαι περιθωριοποιημένος.

Πνίγω εδώ και καιρό τα αισθήματά μου. Πνίγω τις λέξεις μου. Και μαζεύονται όλες μέσα μου. Είναι σαν έφηβες κοπελίτσες. Κι ενώ κάποιες φορές κάθονται ήσυχα για να διαβάσουν και να περάσουν στο Πανεπιστήμιο της ζωής και να πετύχουν τους καλούς & αγαθούς στόχους τους, κάποιες άλλες φορές είναι αντιδραστικές λόγω ηλικίας, τους έρχεται να τα παρατήσουν όλα.

Να βγουν γυμνές στο δρόμο, να πάνε κόντρα στο σύστημα και να γεμίσουν με γκράφιτι τους τοίχους στους δρόμους για να αποδείξουν ότι υπάρχουν. Αλλά μετά πάλι επανέρχονται στο σπίτι τους. Μέσα μου. Και έχουν τύψεις που συμπεριφέρθηκαν «απρεπώς» στους τοίχους του δρόμου, αλλά δεν περνάνε και καλά κλεισμένες μόνες μέσα μου.

Ε, αυτές οι λέξεις λοιπόν, οι λέξεις μου, μεγάλωσαν, και πέτυχαν στις εξετάσεις τους και πέρασαν στο Πανεπιστήμιο και προσπαθούν να βγουν από μέσα μου για να πάρουν το λεωφορείο τους συντεταγμένα και να ακολουθήσουν το όνειρό τους. Κι ανεβαίνουν από το λαιμό μου για να βγουν και με πνίγουν. Μου κόβουν την ανάσα. Σε σένα μιλάω ακόμα, με ακούς;

Ποτέ σου δεν θέλησες να καθίσεις να με ακούσεις. Με απέφευγες πάντα. Πίστευες πως αν δεν μιλάμε για κάτι τότε αυτό το κάτι μπορεί και να μην υπάρχει. Κι όμως υπάρχει. Και είναι εδώ. Και μας έφερε αντιμέτωπους. Κουράστηκα. Κουράστηκα να προσπαθώ. Κουράστηκα να προσπαθώ να σε πείσω. Κουράστηκα να προσπαθώ να σε πείσω πως υπάρχω κι εγώ.

Και κυρίως κουράστηκα, επειδή προσπαθώ να σε πείσω, χωρίς ποτέ να στο εκφράσω. Χωρίς ποτέ να στο πω με λόγια, ώστε να συνειδητοποιήσεις πως δεν υπάρχουν μόνο τα πράγματα για τα οποία μιλάμε. Υπάρχουν και τα πράγματα για τα οποία δεν μιλάμε. Μάλλον υπάρχουν κυρίως αυτά.

Είσαι κτητικός. Είσαι πολύ κτητικός. Αλλά δεν είσαι κτητικός με τα πράγματα τόσο, όσο είσαι με τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου. Σου ανήκουν και δεν τα μοιράζεσαι. Δεν τα διαπραγματεύεσαι. Όμως, έχω κι εγώ σκέψεις και συναισθήματα. Κι εγώ δεν θα ήθελα να τα διαπραγματεύομαι, αλλά αν τολμήσω να εκφράσω το παραμικρό, με πνίγεις στις τύψεις.

Κι έτσι αναγκαστικά τα διαπραγματεύομαι. Αλλά όχι μαζί σου, απευθείας. Μέσα μου. Αυτολογοκρίνομαι. Για τις σκέψεις μου. Για το πώς νοιώθω. Αλλά δεν είναι δυνατόν να απολογείσαι για το πώς νοιώθεις. Δεν είναι μία «άποψη», μία «επιλογή», έτσι νοιώθεις. Πάει και τελείωσε Έτσι είναι. Και πρέπει να δούμε πώς θα το αντιμετωπίσουμε. Αλλά χρειάζομαι τη βοήθειά σου. Γιατί μόνο μαζί μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε.

Χωρίς εσένα δεν θα ήμουν ο ίδιος. Χωρίς εσένα δεν θα μπορούσα να φανταστώ τι τροπή θα είχε πάρει η ζωή μου. Ο σκοπός μου, η αρχή και το τέλος μου είσαι εσύ. Σε θέλω εδώ δίπλα μου, αλλά με λίγο τροποποιημένους όρους. Μεγάλωσα κι εγώ. Όπως κι εσύ.

Δεν ήθελα να σε ταλαιπωρήσω ακόμα μια φορά με ανούσιες συζητήσεις. Αλλά υπήρξε ένας οιωνός. Είχα ανήσυχη νύχτα. Κι είδα χτες το βράδυ στον ύπνο μου τη Συνείδηση. Όμορφη κοπέλα, γλυκιά αλλά λίγο απεριποίητη. Αφημένη στην τύχη της. Πέρασε πολλά κι αυτή. Μεγαλοδείχνει. Όμως μέσα της κρύβει μία όρεξη για ζωή.

Ήρθε στον ύπνο μου ντυμένη ανοιξιάτικα, μου χαμογελούσε, αλλά δεν ήθελα πολλά πάρε δώσε μαζί της. Φοβόμουν πως δεν θα μου βγούνε σε καλό. Ήρθε ξυπόλυτη, ήσυχα, δίπλα από το προσκεφάλι μου. Έσκυψε να μου ψιθυρίσει κάτι στο αυτί. Έτσι νόμιζα. Δεν μου ψιθύρισε όμως. Μου το χάιδεψε με τη μύτη της, γιατί είχε «μυριστεί» όσα ήθελα να «ακούσω».

Ξαφνιάστηκα. Γύρισα το κεφάλι μου προς το μέρος της. Και με φίλησε στο στόμα. Αυτή πρώτη. Και ενέδωσα. Ίσως ήταν η ώρα μου να αφεθώ να ενδώσω. Και νομίζω πως το βράδυ είχα ένα αίσθημα πως μπορεί και να σε απάτησα. Με τη Συνείδηση. Τη δική μου Συνείδηση που δεν θέλω να μου την πάρεις πίσω πια, ούτε εσύ ούτε κανείς. Είχα τύψεις που τη φίλησα. Γύρισα πλευρό. Και τότε για πρώτη της φορά μου μίλησε…

Θέλω να μιλήσουμε. Έχεις λίγο χρόνο να με ακούσεις;

Αντί επιλόγου: 
Οι παραπάνω σκέψεις αφιερώνονται σε όλους όσους κάποτε φίλησαν τρυφερά στο στόμα τη Συνείδηση και έτσι άνοιξε το στόμα και βγήκαν από μέσα οι φυλακισμένες στην θερμοκοιτίδα τους λέξεις. Όπως οι δικές μου. Λέξεις από σύζυγο σε σύζυγο, από μπαμπά σε γιο, από τον εαυτό μου (ως νέο εργένη άντρα) στον εαυτό μου (ως μπαμπά).

Γράφει ο Αλέξανδρος Παπαγιάγκου, 26 Μαΐου 2014   

"Γεννήθηκα τυχαία στη Θεσσαλονίκη στα τέλη της δεκαετίας του ‘70. Η έμφυτη εσωτερική τάση μου προς τις ανθρωπιστικές επιστήμες και η αγάπη μου για την ψυχολογία δεν κατάφερε να βγει προς τα έξω μου την ώρα της επιλογής σπουδών.

Σπούδασα Χρηματοοικονομική και τα τελευταία 13 έτη πέρασα τη ζωή μου από πολυεθνική σε πολυεθνική, από πόλη σε πόλη ή από κράτος σε κράτος για να εξασκήσω την Χρηματοοικονομική Ανάλυση.Κέρδισα εμπειρίες, ταξίδια, γνωριμίες με πολλούς ανθρώπους από διάφορες κουλτούρες, κέρδισα επίσης έναν γάμο – από τον οποίο έχασα – και ένα παιδί, του οποίου έχω την επιμέλεια, για το οποίο αισθάνομαι ο υπερτυχερός του Τζακ Ποτ!
 
Τον τελευταίο καιρό μπαίνει δυναμικά στη ζωή μου το Life Coaching και όσο δεν βρίσκω έναν ισάξιο έρωτα, είναι ικανό να μου πάρει τα μυαλά! Από πολύ νωρίς στη ζωή μου είχα ένα μότο να με κινητοποιεί: «ρίχνω ένα παιχνιδιάρικο βλέμμα κι ένα συνένοχο χαμόγελο στη ζωή, κι η ζωή θα μου την κάνει τη χάρη»!

Στις γειτονιές του internet κυκλοφορώ και ως Χάπι Daddy, που είναι και ο τίτλος του βιβλίου μου που εκδόθηκε πρόσφατα".






Στο δικό μου παραμύθι, από τη Μυρτώ Αγγελάτου



Η πραγματικότητά μου μέσα απ’ τα παραμύθια που με μεγάλωσαν

Μικρά κοριτσάκια, πριγκιπισσούλες του μπαμπά, μεγαλώνουν περιμένοντας καρτερικά τον πρίγκιπα - ιππότη με το άσπρο άλογο να καταφτάσει στο 80τ.μ παλάτι τους για να τους ορκιστεί πίστη και αιώνια αγάπη με ένα φιλί ενώ χτενίζουν τα ολόισια μακριά μαλλιά τους ρεμβάζοντας έξω από το παράθυρο.

Παραμύθια με λάθος πρότυπα κι ανύπαρκτους ήρωες… ή απλώς παραμύθια. Ο όμορφος πρίγκιψ δεν εμφανίζεται ποτέ. Για το άσπρο άλογο ούτε λόγος. Και οι «επίδοξες» πριγκίπισσες μαραζώνουν στο παραθύρι τους που μοσχοβολάει γιασεμί και νυχτολούλουδο θρηνώντας το χαμένο τους όνειρο.

Και τότε παπ! η βελόνα πιέζει αποφασιστικά τη ροζ φούσκα τους και προσγειώνονται άτσαλα στην πραγματικότητα ή αλλιώς… στο δικό μου παραμύθι.

Το δικό μου παραμύθι δεν έχει πρίγκιπες, βασιλιάδες, άλογα, αιώνιους όρκους αγάπης, δράκους και μάγισσες, νεράιδες, άμαξες και χαμένα γοβάκια. Δεν έχει απέραντα πράσινα λιβάδια, πύργους, παλάτια, υπηρέτες, μαγικά φίλτρα και ξόρκια.

Στο δικό μου παραμύθι οι πριγκίπισσες είναι κοινές θνητές, καθόλου γαλαζοαίματες. Δεν περιμένουν τον πρίγκιπα να έρθει να τις ξυπνήσει απ’ το λήθαργο με ένα φιλί για να ζήσουν για πάντα ευτυχισμένες. Δεν τους αρέσουν τα άσπρα άλογα. Δεν τους αρέσουν οι εύκολοι έρωτες με το ιδανικό - ουτοπικό τέλος. Αγαπούν την περιπέτεια και μάχονται γι αυτήν.

Όσο κοιμάσαι παριστάνοντας την ωραία κοιμωμένη η τύχη σου δε δουλεύει. Κανένας δράκος δε σε φυλάει από την κακιά μάγισσα που παραμονεύει στη γωνία να σε βρει μόνη για να σου δώσει να φας το δηλητηριασμένο μήλο της και κανένας καλός ξυλοκόπος δε σε οδηγεί στο μαγικό μονοπάτι της ευτυχίας ακολουθώντας ψιχουλάκια.

Οι καθρέφτες γύρω σου δεν είναι μαγεμένοι. Δε μιλάνε και δε λένε ότι είσαι η ομορφότερη γυναίκα στον κόσμο. Και φυσικά ο πρώτος βάτραχος που θα φιλήσεις, δε θα μεταμορφωθεί σε πρίγκιπα (ούτε καν σε απλό άνθρωπο).

Στο δικό μου παραμύθι θέλει κόπο για να γίνεις από ασχημόπαπο κύκνος. Κι αν περιμένεις αυτό να συμβεί εν μία νυκτί, τότε απλά δε θα συμβεί. Θα χάσεις πολλές φορές το δρόμο σου αλλά σχεδόν ποτέ δε θα είναι εκεί επτά μικροσκοπικά ανθρωπάκια για να σε αγκαλιάσουν και να σε φροντίσουν.

Το πιθανότερο είναι να βρεθείς μόνη μέσα σε τσιμεντένια δάση, με πελώρια δέντρα και άγρια πουλιά. Και τότε θα πρέπει μόνη σου να βρεις την άκρη, να έρθεις αντιμέτωπη με τους φόβους σου και να τους πολεμήσεις… μιας και το τόξο του Ρομπέν θα είναι για επισκευή. Τα μάτια σου πρέπει να είναι πάντοτε ανοιχτά.

Πολλοί κακοί λύκοι θα θελήσουν να σε ξεγελάσουν κι αν τελικά τα καταφέρουν αντί να βρεθείς στο στομάχι τους περιμένοντας τον «από μηχανής κυνηγό» να σε απελευθερώσει, θα βρεθείς σκορπισμένη στον αέρα μαζί με το αχυρένιο σπιτάκι που τόσο καιρό έχτιζες (αλλά δεν ήταν και τόσο γερό όσο νόμιζες – έχεις άλλες δύο ευκαιρίες!)

Στο δικό μου παραμύθι πρέπει να είσαι κάτι σαν την πεντάμορφη – και δεν εννοώ εξωτερικά. Πρέπει να είσαι γενναιόδωρη κι ευγνώμων γι αυτά που έχεις ακόμη κι αν τα θεωρείς κουρέλια. Να διέπεσαι από αξίες και αρετές. Να σέβεσαι. Να αγαπάς και να προσφέρεις με ανιδιοτέλεια.

Να μην περιμένεις καμία νεράιδα να φυσήξει ασημόσκονη στη βαρετή σου καθημερινότητα και να είσαι εσύ το τζίνι που θα πραγματοποιεί τις ευχές σου.

Στο δικό μου παραμύθι δεν υπάρχει προδιαγεγραμμένο τέλος.

Στο δικό μου παραμύθι δεν υπάρχει τέλος.

Στο δικό μου παραμύθι παίρνω το ραβδί στα χέρια μου!


Γράφει η Μυρτώ Αγγελάτου
Ονομάζομαι Μυρτώ Αγγελάτου και είμαι 22 χρονών. Σπουδάζω στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής & Ψυχολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και ασχολούμαι επαγγελματικά με τον κλασικό και τον σύγχρονο χορό.

Ψάχνω τρόπους να εκφράσω τον εσωτερικό μου κόσμο κι αυτό το καταφέρνω μόνο μέσα από την κίνηση και το γράψιμο. Όταν δε χορεύω, γράφω.

Το γράψιμο για μένα είναι μία διέξοδος που με βοηθάει να ξεφεύγω από τη καθημερινότητα όταν αυτή με κουράζει. Είναι ένας τρόπος έκφρασης βαθύτερων συναισθημάτων εκεί όπου τα λόγια δειλιάζουν. Είναι μια αναμέτρηση με τον εαυτό μου και μια διαρκής αναζήτηση της ταυτότητάς μου. Είναι δημιουργία. Είναι κατάθεση ψυχής. Είναι απόλαυση.






Το παιχνίδι της ενοχής



Η κοινωνία κρίνει και ο άνθρωπος ακολουθεί.
Σε έναν ατελή κόσμο, όλοι κρίνουν σα να είναι η μοναδική πηγή τελειότητας. Και οι αποδέκτες της κριτικής πολλοί. Συνήθως άνθρωποι ήδη ενοχικοί, κουβαλώντας τα κατάλοιπά τους από το πρωταρχικό οικογενειακό τους περιβάλλον, άγονται και φέρονται από τις επιταγές της κοινωνίας. Ο βαθμός δυσφορίας τους για τη ζωή που ζουν μεγαλώνει το ίδιο έντονα όσο μεγαλώνουν και οι ενοχές τους, στην πιθανότητα και μόνο να ζήσουν μια ζωή όπως την επιθυμούν και τους εκφράζει.
Το παιχνίδι της ενοχής είναι τόσο μεγάλο, που φορές μοιάζει με ολόκληρη βιομηχανία.Τ ο ίδιο μεγάλη όσο και το παιχνίδι της ηδονής και της απόλαυσης. Πόσο κακό είναι να ζήσει κανείς με βάση τον εαυτό του; Τον αληθινό του εαυτό,τον οποίο όμως πρώτα πρέπει να ανακαλύψει. Για να μπορέσει να φτάσει σε αυτό το στόχο απαιτείται θάρρος. Να μπορεί να κοιτά μέσα του με διάθεση να ανακαλύψει και να αποδεχτεί και όχι να κουκουλώσει. Για να μπορεί μετά να κοιτάξει στα μάτια τους επικριτές του και να πει: "έτσι είμαι, αυτός είμαι και απλά δεν είμαι για σένα, αν αυτό που είμαι το απορρίπτεις."
Και το μήνυμα αυτό έχει πολλαπλούς αποδέκτες. Ξεκινά από τους γονείς, περνά στο σύντροφο και απευθύνεται τελικά σε ολόκληρο το κοινωνικό σύστημα, που το μόνο που κάνει είναι να προσπαθεί να κατευθύνει και να καταπιέζει. Να υποδείξει τρόπους ζωής και να τους επιβάλλει ως τους μόνους αποδεκτούς.
Πολλές φορές θα έρθει η λογική για να επιβεβαιώσει τον τρόπο που ζει και σκέφτεται η κοινωνία.
Ας μην ξεχνά όμως κανείς,ότι είναι μια λογική που προήλθε ακριβώς από αυτό. Από το κοινώς αποδεκτό.
Και στη συνέχεια η λογική έρχεται σε σύγκρουση με τα βαθύτερα θέλω. Τα οποία με τη σειρά τους είναι επίσης καθοριζόμενα από την πλειοψηφία.
"Πρέπει να θέλεις αυτό, πρέπει να θέλεις εκείνο, δεν πρέπει να θέλεις το ένα ή το άλλο". Οι δικαστές πολλοί. Αποφασίζουν και διατάσσουν. Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που παίζουν το παιχνίδι της ενοχής από την ανάποδη. Είναι εκείνοι που έχουν μάθει να δίνουν ενοχές. Να τις μοιράζουν αφειδώς,με αποδέκτες τους άλλους που ζουν στην άλλη πλευρά του νομίσματος. Εκείνους που το πρώτο που θα περάσει από το μυαλό τους είναι η πιθανότητα να φταίνε, να έχουν οι ίδιοι λάθος.
Σα μια αυτόματη σκέψη από την οποία δε μπορούν να ξεφύγουν. Ότι και να γίνει, πρώτα προς τον εαυτό τους θα στραφούν για να βρουν το λάθος. Και σε αυτό ακριβώς βασίζονται οι άλλοι που τους διακατέχει η αντίθετη διαδικασία. Η δική τους αυτόματη σκέψη είναι ότι το λάθος δε βρίσκεται στους ίδιους, αλλά σε κάποιον άλλον. Και το παιχνίδι συνεχίζεται εις το διηνεκές.
Ποιος είναι άραγε εκείνος που θα σου υποδείξει πως πρέπει να ζεις, τι πρέπει να σκέφτεσαι και με ποιον τρόπο θα βιώνεις τη ζωή; Ποιος είναι εκείνος που κατέχει την αλήθεια και την αίσθηση του σωστού; Κανείς δεν έχει δύναμη επάνω μας από μόνος του. Τη δύναμη του τη δίνουμε εμείς. Του δίνουμε το δικαίωμα να μας καταπατήσει. Να μας κάνει διαρκώς να αισθανόμαστε ελλιπείς για να έχει δύναμη επάνω μας.
Είτε αυτός ο κάποιος είναι ο γονιός μας, είτε ο σύντροφος, είτε το κοινωνικό σύστημα. Αλλά πριν μπορέσουμε να αποτινάξουμε από επάνω μας τις ενοχικές αλυσίδες, θα πρέπει να ξέρουμε ποια είναι η αλήθεια μας. Μόνο τότε θα μπορέσουμε πραγματικά και επί της ουσίας να τον κοιτάξουμε και να του πούμε "άσε με να είμαι. Δεν σου πέφτει λόγος".
Το παιχνίδι της ενοχής έχει τεράστια συμμετοχή στη δυστυχία του ανθρώπου. Μόνο με θάρρος μπορεί κανείς να αλλάξει τα πράγματα. Να κοιτά με θάρρος τον εαυτό του προσπαθώντας να ανακαλύψει τα συστατικά του, πέρα και πάνω από οποιαδήποτε κριτική, από οποιαδήποτε ενοχική διάθεση και από οποιαδήποτε τάση αυτουποτίμησης.
Να ζήσει με άλλα λόγια.

Του Ψυχιάτρου-Ψυχοθεραπευτή Χρήστου Κακουλίδη




Τα νέα της Πέλλας (Τεύχος 28ο).













ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΕΛΛΑΣ Ν.Μ. ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ

   
 Ο covid-19 είναι εδώ, μας αφορά όλους, είναι ακόμα απόλυτα ενεργός, μολύνει με την ίδια  
     ένταση, απαιτεί σοβαρότητα, ατομική ευθύνη και για να αντιμετωπιστεί δραστικά θα πρέπει όλοι   
     να συνεργαστούμε. 
   Οι επόμενοι μήνες θα είναι το ίδιο δύσκολοι και κρίσιμοι όσον αφορά στην πορεία της πανδημίας,   
   αλλά και στη λειτουργία όλων των φορέων που είναι επιφορτισμένοι με τη προάσπιση της υγείας   
   και της ασφάλειας των πολιτών. Κρίνεται ιδιαίτερα αναγκαία η συστηματική εφαρμογή όλων των  
   μέτρων για την πρόληψη της μετάδοσης και διασποράς του covid-19, με έμφαση στα  
   ακόλουθα:
Αυστηρή χρήση της μάσκας.
Πλύσιμο χεριών και χρήση αντισηπτικού.
Aερισμός  κλειστών χώρων.
Αποφυγή κοντινής επαφής. Κρατάμε τις απαιτούμενες αποστάσεις των 2 (δύο) μέτρων.
Αποφεύγουμε χώρους συγχρωτισμού.
Aπαγόρευση του επισκεπτηρίου στις κλινικές του Νοσοκομείου μας (εκτός και αν συντρέχει αυστηρά σοβαρός λόγος και κατόπιν συνεννοήσεως με το Ιατρικό Προσωπικό).

Σας ευχαριστούμε για την συνεργασία, την κατανόηση στην προσπάθεια που καταβάλλει συνεχώς   
το προσωπικό του Νοσοκομείου  μας  για την προάσπιση της υγείας των ασθενών, των επισκεπτών  
και των κατοίκων συνολικά της περιοχής μας.
                                                                                   
                                                                                 
                  Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ
                   του Γ.Ν. ΠΕΛΛΑΣ - Ν.Μ. ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ

                                  ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΛΟΓΓΟΣ

ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΕΛΛΑΣ
Ν.Μ. ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΔΙΟΙΚΗΤΗ

ΤΕΡΜΑ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΗ
58100 - ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ
' 2382350501-502
7  2382350618
- dioikitis@gng.gr

Οι νέες ειδικότητες στο ΔΙΕΚ ΑΡΙΔΑΙΑΣ για το 2020-2022!



Αυτές είναι οι νέες ειδικότητες στο ΔΙΕΚ ΑΡΙΔΑΙΑΣ για το 2020-2022!
Το Δημόσιο ΙΕΚ ΑΡΙΔΑΙΑΣ σας ανακοινώνει ότι η πρότασή μας για τις νέες ειδικότητες για το 2020 περιλαμβάνει :
1.    ΔΙΑΣΩΣΤΗΣ-ΠΛΗΡΩΜΑ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟΥ
2.    ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ – SECURITY
3.    ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΣ ΠΟΔΟΛΟΓΙΑΣ- ΚΑΛΛΩΠΙΣΜΟΥ ΝΥΧΙΩΝ & ΟΝΥΧΟΠΛΑΣΤΙΚΗΣ
4.    CHEF-ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ
5.    ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ-WEB DESIGN - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ
6.    ΒΟΗΘΟΣ ΛΟΓΙΣΤΗ (ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟ)
7.    ΚΟΜΜΩΤΙΚΗ
8.    ΔΑΣΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να ακολουθήσουν τα παρακάτω βήματα ώστε να εγγραφούν εγκαίρως όταν ανακοινωθεί η έναρξη και να επιλεγούν για φοίτηση στα νέα μας τμήματα :
1.      Στείλτε email στο students@iekaridaias.gr με ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ και ΚΙΝΗΤΟ και τις ειδικότητες που σας ενδιαφέρουν
2.      Έχετε έτοιμα τα απαραίτητα έγγραφα για την ηλεκτρονική σας εγγραφή που θα γίνει σε site του Υπουργείου που θα σας ανακοινώσουμε (www.iekaridaias.gr). Θα χρειαστείτε απολυτήριο Λυκείου ή πτυχίο (ΕΠΑΛ/ΕΠΑΣ, ΤΕΕ, ΤΕΛ, ΤΕΣ κλπ), ταυτότητα και ΑΜΚΑ και ένα έγκυρο mail
3.      Σκεφθείτε έως 4 επιλογές ειδικοτήτων ώστε να έχετε και εναλλακτική λύση
Η φοίτηση στο Δημόσιο ΙΕΚ ΑΡΙΔΑΙΑΣ είναι ΔΩΡΕΑΝ, ενώ υπάρχει η δυνατότητα διαμονής-διατροφής στην Μαθητική Εστία Αριδαίας για όσες και όσους προέρχονται από μακρινά μέρη.
Το προφίλ του Δημόσιου ΙΕΚ ΑΡΙΔΑΙΑΣ στο Facebook λειτουργεί για ενημέρωση του κοινού καθημερινά (24/7) https://www.facebook.com/iekaridaias/
Οι αναλυτικοί οδηγοί σπουδών βρίσκονται αναρτημένοι στο site μας στην ενότητα:
Οδηγοί Σπουδών
Τα γραφεία μας θα είναι ανοικτά σε πρωινό ωράριο από τις 17 Αυγούστου με ώρες εξυπηρέτησης κοινού 09.00 έως 14.00 (τηλ. 23840 24928)

Κινητικότητα για εύρεση ακτινιδίων προς εξαγωγή


                           
Έδεσσα, 5 Ιουλίου 2020

                    ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ  ΓΙΑ ΑΚΤΙΝΙΔΙΑ


          Από την Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας και συγκεκριμένα από το Τμήμα Αγροτικής Οικονομίας Γιαννιτσών  έγινε αντιληπτό, ότι τις τελευταίες ημέρες υπάρχει μία κινητικότητα για εύρεση ακτινιδίων προς εξαγωγή από πλευράς διαφόρων εμπόρων , περίοδο κατά την οποία καμία ποικιλία ακτινιδίου δεν έχει πλησιάσει τον βαθμό ωρίμανσης 6,2 Brix.  
              Σας ενημερώνουμε  ότι σύμφωνα με τον  N.9475/136897/10-10-2018 (ΦΕΚ Β΄ 4728/22-10-2018) : Σε κάθε περίπτωση οι ποσότητες ακτινιδίων που εισέρχονται σε εγκαταστάσεις τυποποιητηρίων / συσκευαστηρίων ( με ευθύνη εμπόρου και παραγωγού) προκειμένου να τυποποιηθούν / συσκευαστούν , πρέπει να έχουν αποκτήσει βαθμό ωρίμανσης τουλάχιστον 6,2 Brix ή μέση περιεκτικότητα σε ξηρά ουσία ποσοστό 15%
 Για την ποικιλία Hayward έναρξη συγκομιδής για όλη την χώρα ορίζεται η 15η Οκτωβρίου κάθε έτους , εφόσον υπάρχει η ωρίμανση 6,2 Brix ή 15% ξηρά ουσία.
            Η παράβαση των παραπάνω όρων επιφέρει βάση του Ν. 4235/2014 (ΦΕΚ.Α΄32) διοικητικές  και ποινικές  κυρώσεις του αρ. 23α παρ. 2 του ίδιου νόμου που κυμαίνονται από 30.000 έως 300.000 ευρώ .
Παρακαλούμε για την προσοχή όλων .


Δίωξη ημίαιμων χοίρων και αγριόχοιρων στην περιοχή Νότιας-Περίκλειας


ΔΗΜΟΣ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Από το Δασαρχείο Αριδαίας
με το με αριθ.10291/2020 Δελτίο Τύπου ανακοινώνεται ότι,
θα πραγματοποιηθεί δίωξη ημίαιμων χοίρων και αγριόχοιρων
στην περιοχή Νότιας-Περίκλειας 
το Σάββατο 08 Αυγούστου 2020 
από τις 7π.μ., έως τις απογευματινές ώρες.
Εφίσταται η προσοχή σε όσους δραστηριοποιούνται στην περιοχή

Τα νέα της Πέλλας (Τεύχος 27ο).













ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...