Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

Τετάρτη 5 Αυγούστου 2020

Στο δικό μου παραμύθι, από τη Μυρτώ Αγγελάτου



Η πραγματικότητά μου μέσα απ’ τα παραμύθια που με μεγάλωσαν

Μικρά κοριτσάκια, πριγκιπισσούλες του μπαμπά, μεγαλώνουν περιμένοντας καρτερικά τον πρίγκιπα - ιππότη με το άσπρο άλογο να καταφτάσει στο 80τ.μ παλάτι τους για να τους ορκιστεί πίστη και αιώνια αγάπη με ένα φιλί ενώ χτενίζουν τα ολόισια μακριά μαλλιά τους ρεμβάζοντας έξω από το παράθυρο.

Παραμύθια με λάθος πρότυπα κι ανύπαρκτους ήρωες… ή απλώς παραμύθια. Ο όμορφος πρίγκιψ δεν εμφανίζεται ποτέ. Για το άσπρο άλογο ούτε λόγος. Και οι «επίδοξες» πριγκίπισσες μαραζώνουν στο παραθύρι τους που μοσχοβολάει γιασεμί και νυχτολούλουδο θρηνώντας το χαμένο τους όνειρο.

Και τότε παπ! η βελόνα πιέζει αποφασιστικά τη ροζ φούσκα τους και προσγειώνονται άτσαλα στην πραγματικότητα ή αλλιώς… στο δικό μου παραμύθι.

Το δικό μου παραμύθι δεν έχει πρίγκιπες, βασιλιάδες, άλογα, αιώνιους όρκους αγάπης, δράκους και μάγισσες, νεράιδες, άμαξες και χαμένα γοβάκια. Δεν έχει απέραντα πράσινα λιβάδια, πύργους, παλάτια, υπηρέτες, μαγικά φίλτρα και ξόρκια.

Στο δικό μου παραμύθι οι πριγκίπισσες είναι κοινές θνητές, καθόλου γαλαζοαίματες. Δεν περιμένουν τον πρίγκιπα να έρθει να τις ξυπνήσει απ’ το λήθαργο με ένα φιλί για να ζήσουν για πάντα ευτυχισμένες. Δεν τους αρέσουν τα άσπρα άλογα. Δεν τους αρέσουν οι εύκολοι έρωτες με το ιδανικό - ουτοπικό τέλος. Αγαπούν την περιπέτεια και μάχονται γι αυτήν.

Όσο κοιμάσαι παριστάνοντας την ωραία κοιμωμένη η τύχη σου δε δουλεύει. Κανένας δράκος δε σε φυλάει από την κακιά μάγισσα που παραμονεύει στη γωνία να σε βρει μόνη για να σου δώσει να φας το δηλητηριασμένο μήλο της και κανένας καλός ξυλοκόπος δε σε οδηγεί στο μαγικό μονοπάτι της ευτυχίας ακολουθώντας ψιχουλάκια.

Οι καθρέφτες γύρω σου δεν είναι μαγεμένοι. Δε μιλάνε και δε λένε ότι είσαι η ομορφότερη γυναίκα στον κόσμο. Και φυσικά ο πρώτος βάτραχος που θα φιλήσεις, δε θα μεταμορφωθεί σε πρίγκιπα (ούτε καν σε απλό άνθρωπο).

Στο δικό μου παραμύθι θέλει κόπο για να γίνεις από ασχημόπαπο κύκνος. Κι αν περιμένεις αυτό να συμβεί εν μία νυκτί, τότε απλά δε θα συμβεί. Θα χάσεις πολλές φορές το δρόμο σου αλλά σχεδόν ποτέ δε θα είναι εκεί επτά μικροσκοπικά ανθρωπάκια για να σε αγκαλιάσουν και να σε φροντίσουν.

Το πιθανότερο είναι να βρεθείς μόνη μέσα σε τσιμεντένια δάση, με πελώρια δέντρα και άγρια πουλιά. Και τότε θα πρέπει μόνη σου να βρεις την άκρη, να έρθεις αντιμέτωπη με τους φόβους σου και να τους πολεμήσεις… μιας και το τόξο του Ρομπέν θα είναι για επισκευή. Τα μάτια σου πρέπει να είναι πάντοτε ανοιχτά.

Πολλοί κακοί λύκοι θα θελήσουν να σε ξεγελάσουν κι αν τελικά τα καταφέρουν αντί να βρεθείς στο στομάχι τους περιμένοντας τον «από μηχανής κυνηγό» να σε απελευθερώσει, θα βρεθείς σκορπισμένη στον αέρα μαζί με το αχυρένιο σπιτάκι που τόσο καιρό έχτιζες (αλλά δεν ήταν και τόσο γερό όσο νόμιζες – έχεις άλλες δύο ευκαιρίες!)

Στο δικό μου παραμύθι πρέπει να είσαι κάτι σαν την πεντάμορφη – και δεν εννοώ εξωτερικά. Πρέπει να είσαι γενναιόδωρη κι ευγνώμων γι αυτά που έχεις ακόμη κι αν τα θεωρείς κουρέλια. Να διέπεσαι από αξίες και αρετές. Να σέβεσαι. Να αγαπάς και να προσφέρεις με ανιδιοτέλεια.

Να μην περιμένεις καμία νεράιδα να φυσήξει ασημόσκονη στη βαρετή σου καθημερινότητα και να είσαι εσύ το τζίνι που θα πραγματοποιεί τις ευχές σου.

Στο δικό μου παραμύθι δεν υπάρχει προδιαγεγραμμένο τέλος.

Στο δικό μου παραμύθι δεν υπάρχει τέλος.

Στο δικό μου παραμύθι παίρνω το ραβδί στα χέρια μου!


Γράφει η Μυρτώ Αγγελάτου
Ονομάζομαι Μυρτώ Αγγελάτου και είμαι 22 χρονών. Σπουδάζω στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής & Ψυχολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και ασχολούμαι επαγγελματικά με τον κλασικό και τον σύγχρονο χορό.

Ψάχνω τρόπους να εκφράσω τον εσωτερικό μου κόσμο κι αυτό το καταφέρνω μόνο μέσα από την κίνηση και το γράψιμο. Όταν δε χορεύω, γράφω.

Το γράψιμο για μένα είναι μία διέξοδος που με βοηθάει να ξεφεύγω από τη καθημερινότητα όταν αυτή με κουράζει. Είναι ένας τρόπος έκφρασης βαθύτερων συναισθημάτων εκεί όπου τα λόγια δειλιάζουν. Είναι μια αναμέτρηση με τον εαυτό μου και μια διαρκής αναζήτηση της ταυτότητάς μου. Είναι δημιουργία. Είναι κατάθεση ψυχής. Είναι απόλαυση.






0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:

- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .

- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.

- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.

- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.

- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .

H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...