Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2018

Δήλωση της Αν. Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας μετά την επιτυχημένη συμμετοχή της Π.Ε. Πέλλας στην 5η Pella Agro



Δήλωση της Αν. Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας Αθηνάς Αθανασιάδου – Αηδονά μετά την επιτυχημένη συμμετοχή της Π.Ε. Πέλλας στην 5η Pella Agro


Ολοκληρώθηκε η διοργάνωση της 5ης Pella Agro στην Κρύα Βρύση του Δήμου Πέλλας με την Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας να παρουσιάζει ένα καλαίσθητο, πρωτότυπο και ουσιαστικό εκθεσιακό χώρο.

Οι πολίτες, οι οποίοι επισκέφθηκαν την έκθεση είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με τα στελέχη της Π.Ε Πέλλας και να γνωρίσουν τα προϊόντα δοκιμάζοντας, παράλληλα, τη γεύση και την ποιότητά τους.

Η Αν. Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας Αθηνά Αθανασιάδου – Αηδονά εξέφρασε την ικανοποίησή της για τη συμμετοχή της Π.Ε. Πέλλας στην έκθεση αναφέροντας τα εξής: «Ο πρωτογενής τομέας της Πέλλας παρουσιάζει μεγάλη δυναμική με βάση την ποιότητα και την καινοτομία των προϊόντων που παράγονται στην περιοχή. Ως Π.Κ.Μ. – Π.Ε. Πέλλας, γι’ άλλη μια φορά, δώσαμε την ευκαιρία, αφενός, στις επιχειρήσεις να προβληθούν μέσα από τον εκθεσιακό χώρο μας στην Pella Agro και στους πολίτες να γνωρίσουν πολλά από τα προϊόντα αυτά, αφετέρου. Και πάλι θα ήθελα να ευχαριστήσω τους επιχειρηματίες που απλόχερα προσέφεραν τα προϊόντα τους για να πλαισιώσουμε τη συμμετοχή μας στη διοργάνωση. Η συνεργασία μας με όλους τους φορείς, επαγγελματίες της αγοράς και παραγωγούς θα συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα σε ανάλογες δράσεις».

Οι συνεργαζόμενες επιχειρήσεις είναι: BIOSTALA, ‘Γεωργική Εκμετάλλευση’, ‘Τοπικός Οίνος Πέλλας’, ‘Το Περιβόλι της Ειρήνης’, ‘Αγροβότανα Βόρας’, ‘Ρόδι Ελλάς Α.Β.Ε.Ε.Ε’, ‘Αλμωπία’, ‘Κτήμα Γαλανού – Ιωάννου Ο.Ε.’, ‘Αγροζύμη’, ‘Όπως παλιά’, ‘Οικοτεχνία Βοσκόπουλος’, ‘Σουδής Γεώργιος’, ‘Pellas Nature & Co’, ‘Γαλανός Α.Ε.’, ‘Ζλάτης Α.Β.Ε.Ε.’, ‘Σφαγεία Αλμωπίας Α.Ε.’, ‘Γερακάρης Δημήτριος & ΣΙΑ Ε.Ε.’, ‘Χριστάκης Α.Β.Ε.Ε.’, ‘Κατσαμπέρης Ν. & ΣΙΑ Ε.Ε.’, ‘Σταπατώρης Αθ.’, ‘Τσελεπής Θεόδωρος’, ‘Μελίαμα’, ‘ΟΝΟϊάματα’, ‘Μονοπρόσωπη Ι.Κ.Ε.’ και ‘Αγρόκτημα Ηλιάνα’.

Τη συμμετοχή της Π.Ε. Πέλλας προετοίμασαν τα στελέχη Καλαϊτζίδου Κατερίνα και Μπαλάσκα Παναγιώτα,  ενώ, υποστήριξαν τη συμμετοχή τα στελέχη Καδρέφη Ιωάννα, Σχοινά Βίκυ, Σεραφείμ Δέσποινα, Δασκάλου Νικολέτα, Μπασινά Νικολέτα με τον Ειδικό Σύμβουλο της Αν. Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας κ. Γιάννη Τσίκο να έχει την επιμέλεια του περιπτέρου.

Συμμετοχή του Μ.Χ.Σ. "Οι Πρόμαχοι" στο συλλαλητήριο έξω από το Βελλίδειο με δωρεάν λεωφορείο για όλους. (8 Σεπτεμβρίου 2018)


Το Διοικητικό Συμβούλιο του Μορφωτικού και Χορευτικού Συλλόγου Προμάχων "Οι Πρόμαχοι", μετά από ομόφωνη απόφαση του θα διαθέσει ένα λεωφορείο με δαπάνη του συλλόγου για την μετακίνηση ατόμων στο συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί στη πόλη της Θεσσαλονίκης έξω από το Βελλίδειο Πνευματικό Κέντρο στις 8 Σεπτεμβρίου 2018. 
Εκεί ο Ελληνικός λαός θα δείξει ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο Υπουργός Εξωτερικών Νικόλας Κοτζιάς, ο συγκυβερνήτης Πάνος Καμμένος, το σύνολο του Υπουργικού Συμβουλίου και όσοι πολιτικοί στηρίζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών, είναι ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ στην Θεσσαλονίκη και στην Μακεδονία.

Οι έγγραφες θα πραγματοποιούνται από τον Αντιπρόεδρο του συλλόγου μας κ. Τσαμπούρη Γιώργο (6976986994) η με μια απλή αποστολή μηνύματος στη σελίδας μας στο facebook, δίνοντας μας το ονοματεπώνυμο σας και το τηλέφωνο σας.

Το λεωφορείο θα ξεκινήσει από την πλατεία των Προμάχων στις 16:00.
(θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας από την ημερομηνία κράτησης)


10 χρόνια "Ριζοχωρίτικα"


Ελεύθερος σκοπευτής


Κάθε στιγμή προκύπτει μια μάχη και πρέπει να επιλέξεις στρατόπεδο. Γιατί, ακόμα κι αν πιστεύεις πως η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση κι όχι στη μία από τις αντιμαχόμενες πλευρές, ή πως το σωστό δεν έχει καν εμφανιστεί στο πεδίο των συγκρούσεων, η απουσία σου από τη μάχη θα ισχυροποιήσει τη μία άποψη.
Κι αν ωφελεί αυτή που θεωρείς περισσότερο επικίνδυνη; Κι αν οι υπόλοιπες πλευρές, οι μικρές, η μία μετά την άλλη, διαλέγουν στρατόπεδο, με τη λογική πως η ώρα της μάχης δεν είναι για να ψάχνεις τις λεπτομέρειες που μας χωρίζουν αλλά για να βρεις ό,τι μπορεί να μας ενώσει; 

Να η άβυσσος! Να σε καταπίνει σε κάθε σκέψη που κάνεις για να πάρεις μιαν απόφαση.
Να απαρνηθείς τις ιδέες σου; Μα, τότε για τι και πώς θα πολεμήσεις; Να αφήσεις τις λεπτομέρειες στην άκρη; Μα, αυτές κάνουν τη διαφορά!
Να μείνεις πιστός στις ιδέες σου και να προσπαθήσεις να βρεις συμμάχους; Μα, ποιος θα σ’ ακούσει μες στην ανταλλαγή των πυρών; Να μείνεις μακριά, αφού, τελικά, πρόκειται για μάχη που δε σε αφορά; Μα, πώς θ’ αντέξεις στη θέα του Χάρου που βρήκε ευκαιρία να θερίσει όνειρα και να μαδήσει μπουμπουκάκια;
Άβυσσος, μονάχα άβυσσος! 

Και μια φωνή! Σιγανή φωνή, ίδια πάντα, από τα βάθη της συνείδησης: «Επίλεξε πλευρά!»
Νιώθεις, τώρα, πως θα γίνεις ελεύθερος σκοπευτής και θα πολεμήσεις τ’ άδικο όπου κι αν φυτρώνει. 

Μα, πρέπει να ξέρεις: κι από τις δυο πλευρές θα χτυπηθείς, καμιά πλευρά δεν θα σε υπερασπιστεί. Μάρτυρες θα υπάρχουν μονάχα για την ενοχή σου και με δυο αργύρια θα καταθέτουν πως ήσουν με τους άλλους. Ακόμα και οι αδικημένοι, που υπερασπίστηκες, θα σε κοιτούν καχύποπτα.
Κι αν δεν σκοτωθείς, αν δεν τρελαθείς, θα βρεις κλειστές τις πόρτες και κλειστά θα πρέπει να κρατάς τα παράθυρά σου, μη σε πετύχουν οι πέτρες του πλήθους, που, έπειτα από τη μάχη, θα κάνει ανακωχή και θ’ αναγνωρίζει ως μόνο εχθρό του εσένα, που συνεχίζεις να πολεμάς το άδικο.

Και τότε, η συνείδησή σου, που δεν την πρόδωσες, θα σε ανταμείψει! Θα σου δώσει τη δύναμη να συρθείς ως το φωταγωγό και να προσποιηθείς πως το φως της κουζίνας των διπλανών είναι ο ήλιος! Και θα πεις μια χαρούμενη καλημέρα! Κι όπου φτάσει…





"Σονέτο του σκοτεινού έρωτα" του Λόρκα..


"Ανάμεσα στο μ'αγαπάς και σ'αγαπώ,
άνεμος απ'τα αστέρια και σύγκρυο λουλουδιών,
σύννεφο από ανεμώνες σηκώνει
με σκοτεινό ολολυγμό έναν ολάκερο χρόνο"

"Φοβάμαι μη χάσω το θαύμα
των αγαλμάτινων ματιών σου και τη μελωδία
που μου αποθέτει τη νύχτα στο μάγουλο
το μοναχικό ρόδο της ανάσας σου.

Πονώ που είμαι σε τούτη την όχθη
κορμός δίχως κλαδιά, μα πιότερο λυπάμαι
το που δεν έχω τον άνθό, πόλφο ή πηλό,
για το σκουλήκι του μαρτυρίου μου.

Αν είσαι συ ο κρυμμένος μου θησαυρός,
αν είσαι ο σταυρός κι ο πόνος μου ο υγρός,
αν είμαι το σκυλί της αρχοντιάς σου,
μη μ'αφήσεις να χάσω ό,τι έχω κερδίσει
και στόλισε τα νερά του ποταμού σου
με φύλλα απ'το φρενοκρουσμένο μου φθινόπωρο."

"Αγάπη των σπλάχνων μου, ζωντανέ θάνατε,
μάταια περιμένω το γραφτό λόγο σου,
και σκέφτομαι, με το λουλούδι που μαραίνεται,
πως αν είναι να ζήσω δίχως μου προτιμώ να σε χάσω.
 [...]
Γέμισε, λοιπόν, με λόγια την τρέλα μου
ή άσε με να ζήσω μες στη γαλήνια
νύχτα μου της ψυχής, παντοτινά ολοσκότεινη."

"Θέλω να κλάψω τον πόνο μου και στο λέω
για να μ' αγαπήσεις και να με κλάψεις
κάποιο απόβραδο αηδονιών
μ' ένα στιλέτο, με φιλιά και με σένα."

"Εμένα με θυμήθηκες σαν ανηφόριζες
τη σιγαλιά που τυρανάει το φίδι
αιχμάλωτο στους φρύλους και στ'απόσκια;
Δεν είδες μέσα απ'τον αγέρο το διάφανο
μια ντάλια από καημούς κι από χαρές
που σου 'στειλε η φλογερή καρδιά μου;"

"Έτσι κι η καρδιά μου, νύχτα και μέρα,
δέσμια στη φυλακή του σκοτεινού έρωτα,
κλαίει, δίχως να σε βλέπει, τη μελαγχολία της."

"Ποτέ σου δεν θα καταλάβεις πόσο σ' αγαπώ
γιατί κοιμάσαι μέσα μου κι είσαι αποκοιμισμένος,
εγώ σε κρύβω κλαίγοντας, κυνηγημένος
από μια φωνή από διαπεραστικό ατσάλι."

"Νύχτα πάνω από τους δυο με πανσέληνο,
εγώ βάλθηκα να κλαίω κι εσύ γελούσες.
Η καταφρόνια σου ήταν ένας Θεός, τα δικά μου παράπονα
στιγμές και περιστέρια αλυσοδεμένα." 





ΠΗΓΗ...http://palomita

Το κοινό ταμείο είναι δείγμα εμπιστοσύνης!



Το κοινό ταμείο είναι δείγμα εμπιστοσύνης!
Γράφει ο Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου Γιάννης Ξηντάρας (simvouleftikigamou.gr)  
Συχνό ερώτημα μέσα σε μία σχέση, ειδικά από τον καιρό που ξεκινάει η συγκατοίκηση είναι αν πρέπει να έχουμε κοινό ταμείο, δηλαδή κοινά έξοδα αλλά και ενοποιημένα έσοδα, κοινούς λογαριασμούς τραπέζης ή χωριστούς, κλπ.
Ωστόσο πολλά είναι τα ζευγάρια που διατηρούν ξεχωριστούς λογαριασμούς. Τι σημαίνει αυτό…; Παραδείγματος χάρη ο ένας πληρώνει το ενοίκιο του σπιτιού και ο άλλος τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, του ΟΤΕ κλπ. Αυτή η τακτική μπορεί να είναι όντως δίκαια και έντιμη, ο καθένας πληρώνει αυτά που του αναλογούν…
Από την άλλη μεριά όμως, υπάρχουν και οι υποστηρικτές του κοινού ταμείου.  Θεωρούν αδιανόητο τους ξεχωριστούς λογαριασμούς. Πολλοί λένε: «Τι σημαίνει ξεχωριστά; Ξένος είναι ο άλλος; Ζούμε κάτω από την ίδια στέγη και πρέπει να μάθουμε να μοιραζόμαστε και να δείχνουμε εμπιστοσύνη στον σύντροφό μας…».
Σαφώς και το κοινό ταμείο θεωρείται μία ουσιαστική και πολύ σωστή συμπεριφορά μέσα σε μία σχέση. Όταν ζητάς από τον σύντροφό σου (ή σου ζητάει ο σύντροφός σου) να κάνετε ξεχωριστούς λογαριασμούς σημαίνει αυτομάτως ότι (μάλλον…) δεν έχετε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον… Αν ξεχωρίζεται τα υλικά αγαθά και λέτε «Μην το αγγίζεις αυτό είναι δικό μου, εγώ το πλήρωσα!», αν δεν μπορείτε να μοιραστείτε τα εισοδήματά σας τότε το καίριο ερώτημα είναι πως μπορείτε να μοιραστείτε τα βαθύτερα συναισθήματά σας, πως μπορείτε να συνυπάρξετε ως ζευγάρι; Για σκεφτείτε… Μήπως χάνεται το μαζί και στην επιφάνεια επέρχεται και κυριαρχεί το εγώ; Προσοχή ο εγωισμός είναι συστατικό που αποδυναμώνει και μπορεί να γκρεμίσει μία σχέση!
Όταν αγαπάς κάποιον και νοιάζεσαι πραγματικά γι’ αυτόν, μαθαίνεις να δίνεις τα πάντα, μαθαίνεις να προσφέρεις  χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα, δεν σε απασχολεί αν έχει δώσει πολλά ή λίγα (υλικά αγαθά), απλά τον αποδέχεσαι γι’ αυτό που είναι. Έτσι κάνεις το πρώτο βήμα για την ολοκλήρωση της ενότητας που λέγεται «ζευγάρι» και στη συνέχεια, όταν προστεθούν και τα νέα μέλη, «οικογένεια».
Όταν η ενότητα αυτή είναι σωστά δομημένη, το τελευταίο πράγμα που σε απασχολεί είναι το «ποιος θα πληρώσει τι…» αφού αυτό που σε νοιάζει είναι να είσαι με τον άλλον και να ζείτε ευτυχισμένοι, χωρίς κρατήματα. Μέσα στο σύστημα κυριαρχεί η αλληλεγγύη, η εμπιστοσύνη, η εκτίμηση και ο σεβασμός.
Σαφώς και τα παραπάνω είναι μία άποψη και όχι ένας γενικός κανόνας. Καθένας γνωρίζει τι είναι το καλύτερο για τη σχέση του όχι μόνο για το αν θα κάνει κοινό ταμείο ή όχι αλλά και για όλα τα ζητήματα που προκύπτουν.


Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Διαζύγιο: πως ενημερώνουμε το παιδί για την απόφαση των γονιών του



Διαζύγιο: πως ενημερώνουμε το παιδί για την απόφαση των γονιών του

Γράφει ο Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας (paidi-efivos.gr)  

Κάθε χωρισμός (σε περίπτωση γάμου το διαζύγιο) είναι δύσκολος και επώδυνος, όταν υπάρχει και παιδί είναι μία επιπλέον δυσκολία. Η δυσκολία έγκειται στο πώς να διαχειριστούν οι γονείς το παιδί. Είναι μία άβολη κατάσταση. Πρέπει να το ενημερώσουν; Να του μιλήσουν μαζί ή χωριστά ο καθένας; Μήπως να προσποιούνται το ζευγάρι; Οι ερωτήσεις , οι σκέψεις πολλές και η αγωνία μεγάλη. Ουσιαστικά, οι γονείς θέλουν το παιδί να μην πληγωθεί και να γίνει η όλη  διαδικασία του χωρισμού όσο πιο ανώδυνα γίνεται.
Προσωπικά δεν γνωρίζω κανένα διαζύγιο που να έληξε εύκολα και ευχάριστα… η διαδικασία του είναι επώδυνη καθώς σηματοδοτεί ένα τέλος. Το παιδί δε το προστατεύουμε αποκρύπτοντας του την αλήθεια. Δυστυχώς αναπόφευκτα θα στεναχωρηθεί, θα πονέσει, θα χρειαστεί το χρόνο του για να δεχτεί την νέα πραγματικότητα. Δεν υπάρχει κάποιος μαγικός τρόπος για να μεταφερθεί η συνθήκη του διαζυγίου και να μην πληγωθεί το παιδί… και αυτό πρέπει οι γονείς να το πάρουν ως δεδομένο. Κατά συνέπεια η προσπάθεια τους, πρέπει να βασιστεί στην ειλικρίνεια, να μιλήσουν με ηρεμία και εστιάζοντας στην ουσία. Συγκεκριμένα:

·         Καλό είναι η συζήτηση μεταξύ γονιών και παιδί να γίνει όταν το ζευγάρι έχει πάρει τις οριστικές του αποφάσεις. Τι εννοώ; Να μην γίνει, όταν το ζευγάρι δεν είναι σίγουρο για το διαζύγιο τους και υποβάλλουν το παιδί σε ένα κλίμα ανασφάλειας. Ούτε όμως και αρκετά αργότερα και παραμένει το παιδί σε ένα χώρο αμφιβολίας και μη ειλικρίνειας.
·         Καλό είναι η συζήτηση να γίνει και με τους δυο γονείς παρόντες. Η εικόνα που σχηματίζεται στο παιδί είναι πως μπορεί ως ζευγάρι να χωρίζουμε αλλά ως γονείς παραμένουμε μαζί, ενωμένοι.
·         Καλό είναι στη συζήτηση οι γονείς να μην κατηγορούν ο ένας στον άλλον, να μην επικρίνουν, να μην τσακωθούν μπροστά στο παιδί. Αντιθέτως, η συζήτηση να παραμείνει στη σχέση τους με το παιδί και όχι στη αναμεταξύ τους.
·         Καλό είναι να τονίζουμε στη συζήτηση μαζί τους πως το παιδί δεν ευθύνεται για κανένα λόγο για την απόφαση τους. Τα παιδιά νιώθουν ενοχικά και είναι ωφέλιμο να του ξεκαθαριστεί και να ελαφρυνθεί από αυτό το βάρος.
·         Προσοχή! Η συζήτηση γίνεται για να ενημερωθεί το παιδί για την απόφαση των γονιών του, το διαζύγιο και όχι για να μας πει την γνώμη του. Επιτρέπουμε στα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματα τους. Τα παιδιά θα θυμώσουν, θα στεναχωρηθούν, θα θελήσουν τον χρόνο τους για να μπορέσουν να μεταβολίσουν το συναισθηματικό τους φορτίο...
Μόνο με ειλικρίνεια, αμεσότητα, ηρεμία και υπομονή μπορούμε να προσεγγίσουμε ένα θέμα δύσκολο και λεπτό όπως αυτό ενός διαζυγίου.
---------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Τι φοβόμαστε; Φόβοι «φαντάσματα» ή ..πραγματικοί;



Τι φοβόμαστε; Φόβοι «φαντάσματα» ή ..πραγματικοί;
Γράφει ο Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου Γιάννης Ξηντάρας
Φόβοι.. λιγότεροι – περισσότεροι, σε διαφορετικά στάδια της ζωής μας. Από μικρά παιδιά συνήθως κάτι φοβόμαστε και αν είμαστε τυχεροί, το τρυφερό χέρι των γονιών μας μάς βάζει στην αγκαλιά τους και μας διώχνει όλη τη σκοτεινιά ή ένα παραμύθι από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας ή ακόμη ένα χάδι από τη δασκάλα μας μάς απαλύνει τον πόνο. Κι όταν μεγαλώνουμε οι φόβοι, μέσα από τις αναταράξεις τις ζωής και τις προκλήσεις, συνήθως πληθαίνουν. Τι αφορούν; Το μέλλον, το άγνωστο.
Αν θα τα καταφέρουμε στις εξετάσεις της σχολής μας, αν ο αγαπημένος μας θα γίνει καλά που αρρώστησε, μα γιατί δε βρίσκουμε την αγάπη που ίσως αποζητάμε, πώς θα προχωρήσουμε επαγγελματικά, πώς το παιδί μας θα τα πάει στο σχολείο, τι συμβαίνει με τις παρέες του.. κα
 Ανησυχίες εύλογες που όμως μας ρουφάνε και μας απορροφούν, όσο τις σκεφτόμαστε έντονα, όσο δίνουμε την προσοχή μας ολοκληρωτικά σε αυτές. Αυτό που συνήθως φοβόμαστε βρίσκεται έξω από εμάς. Σχετίζεται με τις εξωτερικές συνθήκες της ζωής μας.
Πηγή των φόβων είναι ο νους μας. Ο νους μας κατευθύνει την προσοχή μας στο παρελθόν και στο μέλλον και πολλές φορές, δημιουργώντας μας έντονες σκέψεις ανησυχίας και αγωνίας, μας παραλύει, μας καταθλίβει, στην ουσία μας ακινητοποιεί. Τότε είναι σαν να βρισκόμαστε σε λιμνάζοντα νερά και αντί για υγιή δράση για την αντιμετώπιση του προβλήματος, εμείς περνάμε στην άλλη πλευρά …στην αδράνεια.
Και τότε.. αντί για φωτεινό ουρανό, βλέπουμε μόνο σκοτεινά συννεφάκια. Ακόμη κι αν έρχονται ηλιόλουστες ημέρες με πολύχρωμα λουλούδια που ομορφαίνουν τη ζωή μας ή χαμόγελα που μας δίνουν χαρά.
Αν εμβαθύνουμε την ανάλυσή μας και συνομιλήσουμε με τον εαυτό μας, θα διαπιστώσουμε ότι ανησυχούμε υπερβολικά, σαν να εξαρτιόνται όλα από εμάς, σαν να περνάνε όλα από τα δικά μας χέρια. Πόσες φορές όμως δεν έχουμε δώσει τον καλύτερό μας εαυτό και το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό;
Υπάρχει μια φράση στα Αγγλικά που λέει: “Do your best and leave the rest” και σημαίνει: «Κάνε το καλύτερο κάθε φορά και άσε τα υπόλοιπα, άσε το αποτέλεσμα (μη μένεις προσκολλημένος σε αυτό)».
Ό,τι μπορεί να είναι ένας κήπος χωρίς λουλούδια, έτσι άδειοι είμαστε κι εμείς χωρίς ελπίδα. Από πού πηγάζει η ελπίδα; Νομίζω ότι πηγάζει από την πίστη μας. Πίστη ότι όλα οδηγούν στο ανώτερο καλό μας, είτε έχουμε τα μάτια να το δούμε αυτό, είτε όχι. Πίστη στην ίδια τη ροή της ζωής.
Έτσι.. αφού δεν μπορούμε να ελέγξουμε πάντα τις συνθήκες ή το αποτέλεσμα μιας προσπάθειάς μας, ας προσπαθήσουμε καλύτερα να ελέγξουμε τα μαϊμουδάκια του νου που χοροπηδάνε εδώ κι εκεί με τη μορφή των περιττών σκέψεων. Όταν την επόμενη φορά έρθει στο νου μας μια σκέψη, εμείς ας τη φιλτράρουμε. Αν μας κάνει να προχωράμε μπροστά, ας της δώσουμε καύσιμο να υλοποιηθεί, διαφορετικά ας τη βάλουμε στην άκρη.
Γιατί ποιος θέλει να τυραννιέται ή να ζει σε διαρκή κατάσταση ταραχής; Ας επιλέξουμε σοφά τι σκέψεις-συντρόφους θέλουμε να έχουμε μαζί μας. Ίσως για αυτό λέγεται: «Αυτό που σκέφτεσαι, έτσι γίνεσαι!»

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Όσοι μας πληγώνουν… Όσα μας προσβάλουν…



Όσοι μας πληγώνουν… Όσα μας προσβάλουν…
Γράφει ο Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)

Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί: Γιατί μας πληγώνουν; Γιατί τους αφήνουμε να μας πληγώσουν; Γιατί τους επιτρέπουμε να απομακρυνθούμε από τον καλό μας, πραγματικό εαυτό μας; Έναν εαυτό που παλεύουμε, προσπαθούμε να είναι ευτυχισμένος και πλήρης… Έναν εαυτό που δεν θέλουμε να του αφαιρέσουμε «κομμάτια» του.
Τί μπορούμε να κάνουμε ώστε να το αποτρέψουμε; Τι χρειάζεται να κάνουμε για να μην πληγωνόμαστε, ώστε να σταματήσουμε την προσωπική απαξίωση και την αλλοτρίωση μας και να ξαναγυρίσουμε στις βασικές μας αξίες;
·         Αρχικά, πρέπει να κάνουμε προσπάθειες για να αγαπήσουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας. Εμείς οι ίδιοι είμαστε η βάση μας, το στήριγμα μας, η αφετηρία μας για το δύσκολο ταξίδι της απαγκίστρωσης. Όσοι μας πληγώνουν δεν αξίζουν να βρίσκονται κοντά μας, πλάι μας. Δεν μας αξίζει να συναναστρεφόμαστε άτομα τα οποία δεν μας σέβονται, μας καταστρέφουν την αυτοεκτίμηση μας, και εντέλει δεν μας αγαπούν!
·         Τα άτομα που  μας πληγώνουν, έχουν ως προτεραιότητα να εξυπηρετήσουν τον εαυτό τους, τα δικά τους θέλω, αξίες και πιστεύω με τρόπο πονηρό και ραδιούργο. Πρόκειται για άτομα βαθύτατα εγωιστικά. Είναι ανήμποροι  να δημιουργήσουν μια σχέση που να στηρίζεται  στην εμπιστοσύνη και το σεβασμό.
·         Όσοι μας πληγώνουν είναι άνθρωποι που γνωρίζουν να μιλούν κυρίως υποτιμητικά, αγενέστατα και σε υψηλό τόνο. Προσβάλουν την ύπαρξη μας, μπλοκάρουν την επικοινωνία καθώς δεν βασίζεται στο διάλογο και δημιουργούν ένα κλίμα ανασφάλειας και τρομοκρατίας.
·         Θέλει να πιστέψουμε στον εαυτό μας, που πρόσκαιρα μπορεί να τον έχουμε «χάσει» . Για αυτό τον λόγο, χρειάζεται να δείξουμε θάρρος και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και στις αξίες μας. Θέλει να μπορούμε να πούμε «ΟΧΙ» σε ότι προσβάλει την αξιοπρέπειά μας, ώστε να μην μπορούν να μας βλάψουν.
Τελικά οφείλουμε να αναρωτηθούμε: Τι πιστεύουμε για τον εαυτό μας; Αξίζουμε να μας αγαπάνε, να μας σέβονται; Και φυσικά αξίζουμε! Τότε για ποιο λόγο να επιτρέπουμε να μας πληγώνουν και να μας δημιουργούν αισθήματα κατωτερότητας;
Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...