Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

Οι υποψηφιότητες για τις εκλογές του Μ.Χ.Σ "Οι Πρόμαχοι"


"Κλείδωσαν" οι υποψηφιότητες για το νέο διοικητικό συμβούλιο και για την νέα εξελεγκτική επιτροπή του Μ.Χ.Σ "Οι Πρόμαχοι". 

Παρακάτω μπορείτε να δείτε το ψηφοδέλτιο της διαδικασίας.


Τα χαλασμένα χατίρια


Ο Έρωτας, λένε, είναι ένα εργοστάσιο, για την ακρίβεια ένα συνεργείο, επισκευής χατιριών. Εκατομμύρια άνθρωποι, σ΄ ολόκληρο τον κόσμο, φέρνουν εδώ καθημερινά τα χαλασμένα τους χατίρια και περιμένουν ώρες, μήνες ή ακόμη και χρόνια για να επισκευαστούν

του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Κάποιοι περιμένουν, ίσως, μια ολόκληρη ζωή και είναι, στ’ αλήθεια, πολύ κρίμα αυτό. Ίσως γιατί το συνεργείο που απευθύνθηκαν δεν ήταν εξουσιοδοτημένο για το repair τέτοιων χατιριών. Ίσως, πάλι, γιατί τα χατίρια τους είναι κάπως προβληματικά από τη «μάνα» τους κι όσο και να το πεις, χρειάζεται κάπως περισσότερη δουλειά. 
Αν δεν το έχεις παρατηρήσει, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εργάζονται νύχτα-μέρα στα εργαστήρια αυτά. Φορούν τις φόρμες τους, τρίβουν τα δυο τους χέρια να ζεσταθούν, μουτζουρώνονται ως την ψυχή τους, ανεβάζουν στη ράμπα τα χαλασμένα χατίρια κάποιου Άλλου, χώνονται ολόκληροι από κάτω τους, ίσα που διακρίνεις τα λερωμένα παπούτσια τους, τρίβουν τα μάτια τους στα σκουπιδάκια που πέφτουν απ’ τα χατίρια, απλώνουν τα χέρια τους να αγκαλιάσουν ένα περίτεχνο εργαλείο που βρίσκεται λίγο πιο κει. Και στο τέλος, αναδύονται ευτυχείς, σου κλείνουν το μάτι και σου λένε κάπως αινιγματικά, «για βάλε μπροστά…». Κι εσύ, βάζεις μπροστά. 
Οι επισκευαστές σπάνια απεργούν, σχεδόν ποτέ δεν «κάνουν κοπάνα», δεν ξέρουν τι σημαίνει οκτάωρο και οι υπερωρίες τους είναι το πιο συχνά κακοπληρωμένες. Όσο να πεις για ασφάλιση, εργασιακά δικαιώματα και τα λοιπά, δεν τους καίγεται καρφί. Κι αν η εργοδοσία τους πάει καμμιά φορά σε lockout ,είναι να τους λυπάσαι, λες και έκλεψες της χαρά τους. Τριγυρνούν άπραγοι στα καφενεία, ξεχνώντας την ίδια τη ζωή τους σε μιαν άκρη. 
Είναι, πραγματικά, πολύ-πολύ δύσκολη η δουλειά αυτή των επισκευαστών. Γιατί δεν ξέρεις πόσα και πόσα χαλασμένα χατίρια υπάρχουν εκεί έξω. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσων ειδών βλάβες συναντούν καθημερινά. Και δεν υπάρχει καν ένα manual της προκοπής, να έχουν κι εκείνοι ένα μπούσουλα, μια συνταγή, να ακολουθούν, να κάνουν τη δουλειά τους. 
Πολλά χαλασμένα χατίρια έχουν να κάνουν με την ανοιχτοσύνη γιατί, βλέπεις, τα εργοστάσια κατασκευής δεν φροντίζουν εξ’ αρχής να φτιάχνουν τους ανθρώπους ανοιχτούς στις νέες εμπειρίες, σε νέες αντιλήψεις και στους νέους τρόπους ζωής. 
Άλλα χατίρια έχουν να κάνουν με την αυθεντικότητα. Δεν μπορείς να φανταστείς τι σημαίνει να επισκευάζεις ένα χατίρι στραπατσαρισμένο από την υποκρισία και τη διπλή γλώσσα. Μεγάλη ζημιά. Για να μην πω για τα χατίρια που τράκαραν με την επιστήμη και την τεχνολογία. Έχω δει επισκευαστές να ξενυχτούν, χρόνια ολόκληρα, για να καθαρίσουν ένα τέτοιο χατίρι από την εύκολη πίστη στα «εργαλεία» αυτά, όταν χρησιμοποιούνται για να υποτάξουν τη φύση και να καταδυναστεύσουν τον άνθρωπο. 
Κάποια άλλα χατίρια χάλασαν, γιατί οι άνθρωποι εκπαιδεύτηκαν να ζουν σ’ έναν κομματιασμένο κόσμο, όπου το σώμα είναι ξεκομμένο από την ψυχή, η υγεία μένει σε άλλη γειτονιά από την ασθένεια, ενώ η λογική ζει σε κάποιο ακριβό ρετιρέ και το συναίσθημα σ’ ένα ξεχασμένο υπόγειο. 
Μου φαίνεται, καμιά φορά, πως μια από τις χειρότερες βλάβες έχει να κάνει με το χατίρι του «κοντά». Άμα χαλάσει το χατίρι αυτό, άστα να πάνε. Γιατί τότε οι άνθρωποι σταματούν να γυρεύουν την οικειότητα, τους κοινούς στόχους, τις μοιρασιές. 
Κι ύστερα, είναι και το χατίρι της αλλαγής. Αυτό που το πας; Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να επισκευάσεις τη χαλασμένη βεβαιότητα, ότι η μοναδική βεβαιότητα στη ζωή είναι η αλλαγή; Ζόρικα πράγματα, μάστορα. Γιατί απαιτείται μπόλικο θάρρος, δύναμη κι ένας ριψοκίνδυνος τρόπος ύπαρξης για να αποδεχτεί κανείς ότι βρίσκεται διαρκώς σε διαδικασία αλλαγής.
Αλλά, και το χατίρι της μέριμνας για τον Άλλο, χαλάει εύκολα. Μια δυο φορές να μην σου «κάτσει» όπως το θες και πάει, το ξεχαρβάλωσες το χατίρι. Άντε φτιάξ’ το μετά. Αλλά για κάτι τέτοια είναι οι επισκευαστές, θα μου πεις. Και πρέπει να το φτιάξεις το χατίρι με τρόπο που να νοιάζεται κανείς τον Άλλο, πάντα πρόθυμα και δίχως ηθικολογίες και αξιολογικές κρίσεις. Εδώ σε θέλω. 
Μια ακόμη πιο συνηθισμένη «ζημιά» έχει να κάνει με τα χατίρια της εμπειρίας. Άμα χαλάσει αυτό, οι άνθρωποι δεν εμπιστεύονται πια τη βιωμένη εμπειρία τους, κι αντίθετα, πέφτουν με τα μούτρα στις κάθε είδους αυθεντίες. Άσε να μη σου πω, τέλος, για τη «δουλειά» που χρειάζεται ένα τρακαρισμένο χατίρι που πήγε και «στούκαρε αφρενάριστο» πάνω στα «φράγκα». Ίσιωσε από δω, στόκαρε από κει, τρίψε, ξανατρίψε, βάψε, η χαρά του φαναρτζή, ένα πράγμα. 
Αν δεν το έχεις προσέξει είναι πολλοί ακόμη οι άνθρωποι που, σαν έρθει η βάρδια τους, χτυπούν την κάρτα, χαμογελούν ευχαριστημένοι και χώνονται από κάτω από χαλασμένα χατίρια κάθε είδους. Σκουπίζουν πρόχειρα τα χέρια τους στη φόρμα και σου τείνουν τον αγκώνα τους για να τους χαιρετίσεις μην τύχει και λερωθείς. Είδα πολλούς τις τελευταίες μέρες στις λάσπες της Ειδομένης ή στον Πειραιά. Είδα πιτσιρικάδες που κοιτάζονταν στα μάτια και γερόντια που αγγίζονταν στα μουλωχτά. Πάντα με τα παπούτσια τους σκονισμένα και τα χέρια μουτζουρωμένα απ’ τις επισκευές. 
Και κείνο που με «τρώει», είναι που δεν ξέρω αν θα βρεθεί κανείς να τους φτιάξει, όσο μπορεί, και τα δικά τους χαλασμένα χατίρια, αλλά αξίζει ρε φίλε τον κόπο. 
Γι’ αυτό σου λέω, αν τύχει να συναντήσεις κάποιον απ’ αυτούς, μην του χαλάσεις το χατίρι ρε συ, μαλακία θα είναι… 




ΠΗΓΗ...https://www.thepressproject.gr

"Οι κούφιοι άνθρωποι" - Τ. Σ. Ελιοτ


Είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι
Είμαστε οι παραγεμισμένοι άνθρωποι
Που σκύβουμε μαζί, καύκαλα μ' άχερα γεμάτα, αλίμονο! (…)
Έτσι τελειώνει ο κόσμος
Όχι με ένα βρόντο μα μ' ένα λυγμό

Από τους «Κούφιους Ανθρώπους» του Τ. Σ. Ελιοτ, με τη συνταρακτική απαγγελία του συνταγματάρχη Κουρτς στην «Αποκάλυψη τώρα».

«Συγχώρεσε με γι’αυτό που έκανα και μην κλάψεις. Ο γιος σου δεν είναι ήρωας»


Ο Κώστας Γεωργάκης τυλιγμένος στις φλόγες φώναζε ηρωικά: “Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα – Κάτω η δικτατορία”
Ήταν 19 Σεπτεμβρίου 1970, ώρα 3 τη νύχτα, όταν έξω από την κεντρική πλατεία Ματεότι της Γένοβα, μπροστά από τα σκαλοπάτια του Μεγάρου των Δόγηδων, ο 22χρονος Κώστας Γεωργάκης τυλιγμένος στις φλόγες φώναζε ηρωικά: “Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα – Κάτω η δικτατορία – Το έκανα για την Ελλάδα μου». Η ομάδα οδοκαθαριστών που καθάριζε την πλατεία Ματεότι βρέθηκε μπροστά σε μια εικόνα που αποτέλεσε την πρώτη «ανθρωποθυσία» απέναντι στο καθεστώς της χούντας στην Ελλάδα.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα, στις 23 Αυγούστου του 1948 και ήταν γιος ράφτη. Σπούδαζε Γεωλογία στην Ιταλία, όταν το 1970 ανώνυμα σε συνέντευξή του αποκάλυψε ότι η Χούντα είχε διεισδύσει στις ελληνικές οργανώσεις της Ιταλίας. Φοβούμενος ότι η Χούντα αργά ή γρήγορα θα ανακάλυπτε την ταυτότητά του, αποφάσισε να προβεί σε μια πράξη διαμαρτυρίας η οποία δεν θα έδινε τη δυνατότητα στο καθεστώς να προβεί σε αντίποινα στην οικογένειά του, που ήταν στην Ελλάδα. Λίγο καιρό αργότερα, δέχτηκε επίθεση από παρακρατικούς. Παρότι ήταν ενεργός φοιτητής αντιμετώπισε πρόβλημα με την αναβολή της στρατιωτικής του θητείας. Παράλληλα, η οικογένειά του στην Κέρκυρα δεχόταν και αυτή τις πιέσεις. Ο Γεωργάκης αποφάσισε πως έπρεπε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα ώστε να προκαλέσει διεθνή συζήτηση για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Χάρισε το αντιανεμικό του στην αρραβωνιαστικιά του Ροζάνα, έγραψε μια επιστολή στον πατέρα του και ξεκίνησε για την πλατεία Ματεότι μαζί με τρία μπουκάλια βενζίνη.
Βγήκε από το σπίτι και οδήγησε το 500αράκι Φιατάκι του, που είχε κολλημένη μια φωτογραφία του Ανδρέα Παπανδρέου στο παρμπρίζ του. Στο πορτ μπαγκάζ μετέφερε τρία μπουκάλια γεμάτα βενζίνη. Κατευθύνθηκε προς τα σκαλιά του Παλάτσο Ντουκάλε, στο οποίο στεγάζονταν τότε τα δικαστήρια της πόλης. Κάτω από τη μεγάλη στοά, άνοιξε τα μπουκάλια και έριξε τη βενζίνη στα ρούχα του. Μετά άναψε το σπίρτο.
Η σωρός του Κώστα Γεωργάκη μεταφέρθηκε από φίλους και συμφοιτητές του στο νεκροταφείο της ιταλικής πόλης, όπου έμεινε άταφη για τέσσερις μήνες. Η Χούντα ήθελε να αποφύγει τη δημοσιότητα και δεν επέτρεπε την άμεση μεταφορά στην Ελλάδα. Τελικά η σορός μεταφέρθηκε κρυφά στην Κέρκυρα, με το πλοίο “Αστυπάλαια”, στις 18 Ιανουαρίου 1971. Όπως έγραψε ο ίδιος στην επιστολή προς τον πατέρα του:

“Εγώ δεν μπορώ να κάνω αλλιώς παρά να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν ένα ελεύθερο άτομο. Η γη μας, που γέννησε την ελευθερία, θα εκμηδενίσει την τυραννία!”

georgakis-genova-4
Η θυσία του αναγνωρίστηκε στην Μεταπολίτευση μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Στην Κέρκυρα υπάρχει πλατεία με το όνομα και τον αδριάντά του. Λέγεται ότι το τραγούδι του Σαββόπουλου «Ωδή στον Γ. Καραϊσκάκη» είναι γραμμένο για τον Γεωργάκη, ενώ ο Νικηφόρος Βρεττάκος αναφέρεται στη θυσία μέσα από το ποίημά του «Η Θέα του Κόσμου»:
Νικηφόρος Βρεττάκος, Αυτοπυρπόληση

Στον φοιτητή που αυτοπυρπολήθηκε στη Γένοβα το 1970

“Ντύθηκες γαμπρός φωταγωγήθηκες σαν έθνος. Έγινες ένα θέαμα ψυχής ξεδιπλωμένης στον ορίζοντα. Είσαι η φωτεινή περίληψη του δράματος μας, τα χέρια μας προς την Ανατολή και τα χέρια μας προς τη Δύση. Είσαι στην ίδια λαμπάδα τη μια τ’ αναστάσιμο φως κι ο επιτάφιος θρήνος μας.”
126263g-georgakis-aski_

Σήμερα στο σημείο που αυτοπυρπολήθηκε υπάρχει αναμνηστική πλάκα με την επιγραφή:

«Στον νεαρό Έλληνα Κωνσταντίνο Γεωργάκη που θυσίασε τα 22 χρόνια του για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία της πατρίδας του. Όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι σκιρτούν μπροστά στην ηρωική του χειρονομία. Η Ελεύθερη Ελλάδα θα τον θυμάται για πάντα».
800px-costantino_georgakis_lapide



ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΝΑ ΛΑΜΨΟΥΝ


Πριν 2-3 χρόνια είχα μια μαθήτρια άριστη σε όλα της : επίδοση, επιμέλεια, ήθος κλπ. Εκείνο όμως που μου είχε κάνει τεράστια εντύπωση ήταν τα υπέροχα ελληνικά της στις εκθέσεις και στα διαγωνίσματα, που πολλοί ενήλικες και μορφωμένοι θα ζήλευαν.
Μια μέρα είχε έρθει η μητέρα της στο σχολείο και μ’ έτρωγε η περιέργεια να μάθω αν υπήρχε υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον που της είχε δώσει τέτοια εφόδια. Μου είπε λοιπόν ότι ήταν άνθρωποι μεροκαματιάρηδες και ότι ήρθαν από την Αλβανία όταν το κορίτσι ήταν 6 χρονών, χωρίς φυσικά να γνωρίζει καθόλου τη γλώσσα. Στη δευτέρα Δημοτικού είχε ζητήσει από τους γονείς της, για δώρο Χριστουγέννων, ένα μικρό ελληνικό λεξικό και είχε βάλει στόχο κάθε μήνα να μαθαίνει όλες τις λέξεις που άρχιζαν από ένα γράμμα. Τον Γενάρη πχ το α, τον Φλεβάρη το β, κοκ . Στην τετάρτη τάξη ζήτησε μεγαλύτερο λεξικό μέχρι που έφτασε στον Μπαμπινιώτη. Σήμερα είναι φοιτήτρια της Φιλοσοφικής και στον ελεύθερο χρόνο της μεταφράζει Έλληνες ποιητές σε λογοτεχνικά περιοδικά της Αλβανίας.
Ανάρτηση αφιερωμένη στους γονείς της Λέσβου, του Ωραιόκαστρου και στην ημέρα του κοριτσιού.








ΠΗΓΗ...http://www.pancreta.gr

Φωτιά


Η φωτιά,
το πυρ,
ο έρωτας,
το σκοτεινό εγώ
που αναφλέγεται
και γίνεται φως
κόκκινο.
Η φλόγα,
εμπρηστές οι λέξεις.
Τα μάτια,
εύφλεκτη ουσία
καθαρή.
Το πάθος,
μετατροπή της ύλης.
Από φως,
χτυποκάρδι τρελό,
άναρχο κι ύστερα
χημική αντίδραση.
Οι ψυχές μας
οξειδώθηκαν
εύφλεκτο υλικό
τα σώματα
καύσιμο
το φιλί σου,
Ανάφλεξη, 
πλήρης. 


Αγγέλα Καϊμακλιώτη
από τη συλλογή Ξεκλειδώνοντας την αλφαβήτα, 2011 

Μια βόλτα ως το ξέφωτο εκεί όπου ξημερώνουν οι ελπίδες


Η αλήθεια ξεκινάει απ τη καρδιά και βρίσκει καθημερινά διέξοδο σε ότι κάνουμε.

Aυτή που βρίσκει πόρτες κλειστές φυλακίζεται στο είναι και κάνει βουτιά στο υποσυνείδητο. Φαντάζεται πως θα ήταν η ζωή γεμάτη χρώματα.
Το όνειρο παίρνει τη θέση του πραγματικού και ζεις με σκιές και φαντάσματα. Την ψυχή την βαραίνουν όσα περιμένουν ν ’ανθίσουν. Κουρασμένη τριγυρνάει μέσα από χαλάσματα και θύμησες.
Δεν επιτρέπεται να την αφήσεις μόνη. Πρέπει να την πας μια βόλτα ως το ξέφωτο εκεί όπου ξημερώνουν οι ελπίδες του κόσμου. Και λάθη και αν έκανες αυτά σου θυμίζουν πως είσαι ακόμα άνθρωπος.
Τα λάθη δεν τα κοιτάμε γιατί όσο τα κοιτάμε φυτρώνουν κι άλλα στο διάβα μας. Οφείλουμε να κοιτάμε μόνο τον ήλιο. Αλλιώς πως θα φωτίσει τα σκοτάδια μας. Οι σκέψεις μας ας είναι γελαστές, τις σκοτεινές τις υιοθετήσαμε, τις βιώσαμε, το είδαμε πως οδηγούν στο πουθενά.
Ντύσε τις λέξεις σου με ότι ρούχα θέλει να φορέσει η μέρα σου. Άσε την αγάπη πηγαία να κυλήσει προς κάθε κατεύθυνση, άσε την να σβήσει από τον χάρτη o,τι σε πονά. Ακολούθα την αυτή ξέρει που σε πάει ακόμα και ας έχει χάσει τη πυξίδα.
Αυτή φυσά και όταν γύρω σου επικρατεί άπνοια και σε βγάζει στα ανοιχτά.
Ξεκίνα και ας μη γνωρίζεις προορισμό... αυτός σε ξέρει.
Πόσο γυμνή είναι η ζωή αν η καρδιά έχει χάσει το τιμόνι. Το βλέμμα αλλάζει γίνεται ξένο ίδιο με αυτό του ψέματος. Aισθάνεσαι πουλί ξενιτεμένο που λησμονεί το γυρισμό του. Και πίσω πως γυρίζεις;
Πρέπει να μάθεις να ακούς πότε η καρδιά δυνατά καλπάζει, τα μάτια από πού παίρνουν φως και τι είναι αυτό που σου γεννά τη δίψα, τη δίψα για ζωή.
Τα ωραία δεν είναι δύσκολο να βρουν το δρόμο προς τα εσένα αρκεί την αγκαλιά να ανοίξεις.
Ένα χαμόγελο να φορέσεις αυτό της προσμονής.
Για να  έρθουν τα καλύτερα πρέπει πρώτα να τα πιστέψεις, να νιώσεις ήδη τη χαρά σαν να τα είχες.
Να ζεις τη ζωή που ονειρεύεσαι με αυτό το συναίσθημα της ευτυχίας... και αυτή δεν θα αργήσει να φανεί.
Να τη καταφθάνει.

Γράφει η Γεωργία Μαυρίδου





Μην επιτρέπεις να δηλητηριάζουν την ψυχή σου...


Το έχουμε ζήσει όλοι μέσα στο ταξίδι μας στη ζωή. Άνθρωποι που έρχονται στη ζωή μας σα μία αστραπή κάνουν τη ζημιά τους στην ψυχή μας και φεύγουν, υπεύθυνοι σε μία επιχείρηση που ρουφάνε την ενέργεια των υπαλλήλων τους, άνθρωποι που δεν εκτίμησαν το θησαυρό που κρύβεται στην ψυχή μας. Γεγονός λυπηρό που γεμίζει την καρδιά μας με πικρία και μεγάλα γιατί.

Οι τοξικοί άνθρωποι κάνουν την εμφάνιση αργά ή γρήγορα στη ζωή όλων μας. Άτομα όχι απαραίτητα κακά, αλλά με περισσότερη δόση εγωισμού από όση χρειάζεται, άτομα που είναι εξαιρετικά δύσκολα στην ανθρώπινη επικοινωνία και συνεννόηση.

Συνήθως έχουν μέσα στην ψυχή τους αρκετά απωθημένα απόρροια κάποιων άσχημων εμπειριών ή μίας κακής σχέσης με τους γονείς και επιθυμούν να τα ξεσπάσουν σε άλλους ανθρώπους. Τα άτομα αυτά συνήθως επιθυμούν διακαώς να μειώσουν την αυτοεκτίμηση κοντινών ανθρώπων γύρω τους, σε μία προσπάθεια εξύψωσης του δικού τους ‘’εγώ’’. Η επιθυμία αυτή απορρέει από το γεγονός ότι οι ίδιοι θεωρούν ότι θα εξυψωθούν με αυτό τον τρόπο.

Οι τοξικοί άνθρωποι επηρεάζουν ασυναίσθητα και τη δική μας ενέργεια, αφού γινόμαστε κοινωνοί της δικής τους η οποία είναι εξαιρετικά χαμηλή.

Αυτό που θα μπορούσαμε να κάνουμε θα είναι να απομακρυνθούμε άμεσα όταν νοιώσουμε ότι η αρνητική επιρροή απορρέει από αυτά ή αυτό το άτομο. Αν κάποια κατάσταση της ζωής μας υποχρεώνει να έχουμε μία επικοινωνία με τα άτομα αυτά, καλό είναι να μείνουμε στους τύπους και να είμαστε ευγενικοί όπως πρέπει.

Οφείλουμε να αποδεσμεύσουμε τον εαυτό μας από το βάρος της ενοχής όταν μας έχουν πληγώσει, αδικήσει ή μας έχουν βαρύνει συναισθηματικά τοξικά άτομα. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι πράξεις του καθενός είναι ένα καθρέφτισμα πρώτα της δικής του προσωπικότητας και του δικού του χαρακτήρα.

Ναι, είναι ένα σκληρό βίωμα όταν νοιώθουμε το μούδιασμα μίας αρνητικής στάσης ή μη εκτίμησης μίας προσφοράς, όμως δεν ευθυνόμαστε εμείς.

Προσωπικά, όταν ένοιωσα αυτό το μούδιασμα αποδεσμεύτηκα από το συναισθηματικό βάρος, διότι σκέφτηκα ότι το συγκεκριμένο άτομο δεν επιθύμησε να πληγώσει εμένα προσωπικά, αλλά γιατί έτσι λειτουργεί.

Όταν σκέψεις ενοχής τριβελίζουν το μυαλό μας τότε μπαίνουμε σε μία ατέρμονη διαδικασία πόνου και προσωπικής αυτοτιμωρίας η οποία είναι μάταιη. Πρέπει να σκεφτόμαστε όταν είμαστε πληγωμένοι ότι και άλλοι άνθρωποι μπορεί να πληγώθηκαν από το ίδιο άτομο ή άτομα.

Έχω μία σκέψη για τη ζωή μου με την οποία προσπαθώ να πορεύομαι: Θα επέτρεπες ποτέ στο δηλητήριο ενός φιδιού να βλάψει το σώμα σου, να χαλάσει την υγεία σου; Τότε γιατί επιτρέπεις στο δηλητήριο μερικών ανθρώπων να βλάπτουν τη διάθεση και να χαλάνε το χαρακτήρα σου;

Γράφει η  Μαρία Σκαμπαρδώνη








ΠΗΓΗ...http://www.o-klooun.com

Πιστοποιητικό νεότητας οι πολλές ελιές στο σώμα


Σε αντίθεση µε τη Μόνα Λίζα, η συζήτηση για το αστραφτερό και αρυτίδωτο χαµόγελο της Σίντι Κρόφορντ δεν κράτησε… αιώνες αλλά µόλις λίγους µήνες. Εκείνη η πολυφωτογραφηµένη ελιά στην άκρη των χειλιών της αποδείχτηκε ότι δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα γενετικό πιστοποιητικό αντιγήρανσης!

Η διαπίστωση αυτή φέρει τη… βούλα του Τµήµατος Γενετικής Επιδηµιολογίας του King’s College του Λονδίνου.
Οταν πριν από λίγες ηµέρες ανακοίνωσαν στη Βασιλική Ιατρική Εταιρεία τα αποτελέσµατα της έρευνάς τους, σύµφωνα µε την οποία όσοι έχουν πολλές ελιές στο σώµα τους διαθέτουν γερά κόκαλα, εύρωστους µυς και κυρίως λιγότερες ρυτίδες, επικράτησε µια µικρή αναστάτωση.
Οι σύνεδροι άρχισαν διακριτικά να… ψάχνονται αναζητώντας πάνω τους τον µαγικό αριθµό των 100 κρεατοελιών. Κι αυτό γιατί, όπως υποστήριξαν οι ειδικοί του King’s College, οι άνθρωποι που είναι προικισµένοι µε περισσότερες από 100 ελιές στο σώµα τους έχουν και 50% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν οστεοπόρωση, συγκριτικά µε τους ανθρώπους που ο αριθµός των ελιών στο σώµα τους δεν ξεπερνά τις 25.
Προστασία του οργανισµού
Οι ελιές λοιπόν αποτελούν µία ισχυρή ένδειξη ότι ο οργανισµός µας είναι – σε σηµαντικό βαθµό – γενετικά προστατευµένος απέναντι στα σηµάδια του χρόνου.
Οι ελιές σχηµατίζονται από τον ταχύ επιµερισµό κυττάρων, τα οποία αρχίζουν να παράγουν στίγµατα από σκούρα χρωστική ουσία. Τα στίγµατα αυτά εµφανίζονται στα παιδιά από την ηλικία των τεσσάρων ετών και σε πολλές περιπτώσεις εξαφανίζονται όταν συµπληρωθεί το 40ο έτος της ηλικίας. Σε ορισµένους όµως ανθρώπους, οι ελιές συνεχίζουν να αυξάνονται όσο περνούν τα χρόνια, προσδίδοντας στην επιδερµίδα του προσώπου µια απαλή και αρυτίδωτη υφή. Με απλά λόγια, οι γυναίκες µε τέτοιες προδιαγραφές δείχνουν έως και επτά χρόνια νεώτερες.
Και γερά κόκκαλα
Στο αγγλικό πανεπιστήµιο, η οµάδα ειδικών µε επικεφαλής τον καθηγητή Γενετικής Επιδηµιολογίας Τιµ Σπέκτορ εξέτασε 1.200
µονοζυγωτικές και µη µονοζυγωτικές δίδυµες γυναίκες, ηλικίας από18 έως 79 ετών, και διαπίστωσε ότι όσες είχαν στο σώµα τους περισσότερες ελιές διέθεταν εκτός από λιγότερες ρυτίδες και πιο γερά κόκαλα.
Αναζητώντας το τι συµβαίνει κάτω από µία επιδερµίδα διάστικτη από ελιές, οι επιστήµονες διαπίστωσαν ότι τα λευκά αιµοσφαίρια που κυκλοφορούσαν είχαν µεγάλα σε µέγεθος τελοµερή, δηλαδή τα µικρά τµήµατα του DNA που βρίσκονται στις άκρες των χρωµοσωµάτων.
Τα τελοµερή µικραίνουν κάθε φορά που ένα κύτταρο πολλαπλασιάζεται και όταν το µήκος τους ελαχιστοποιηθεί αρκετά, τότε τα κύτταρα πεθαίνουν. Οι κυτταρικές διαιρέσεις γίνονται συνεχώς κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής και αυτό σηµαίνει κατά µία εκδοχή ότι όσο µεγαλύτερα είναι τα τελοµερή τόση µεγαλύτερη δυνατότητα υπάρχει για ένα κύτταρο να πολλαπλασιαστεί και να αντικαταστήσει κάποιο άλλο που καταστράφηκε. Για τον λόγο αυτό άλλωστε, τα τελοµερή θεωρούνται και τα βιολογικά ρολόγια των κυττάρων.
Μάτια και καρδιά
Οι άγγλοι ειδικοί διατείνονται ότι τα µεγάλα σε µήκος τελοµερή ίσως να µην προστατεύουν µόνο το δέρµα και τα οστά από τις φθορές του χρόνου, αλλά και τους µυς, τα µάτια και την καρδιά.
Κατά µέσον όρο, οι άνθρωποι έχουν περίπου 30 µε 40 ελιές στο σώµα τους όµως υπάρχουν και κάποιοι που έχουν 400. Εκείνοι που έχουν τουλάχιστον 100, αποτελούν το 10% – 15% του λευκού πληθυσµού.
Οι ειδικοί θέλουν τώρα να εξετάσουν, αν οι πολλές ελιές στο ανθρώπινο σώµα προστατεύουν καλύτερα τον οργανισµό και από άλλα συµπτώµατα της γήρανσης όπως είναι η περιορισµένη όραση ή ακόµη και οι καρδιοπάθειες.
«Κάποια κύτταρα πρέπει να πεθαίνουν»
Τα αποτελέσματα της έρευνας των άγγλων ειδικών έγιναν µε επιφύλαξη δεκτά από άλλους επιστήµονες, οι οποίοι διατυπώνουν την άποψη ότι ο µεγάλος αριθµός ελιών στο δέρµα µπορεί να αυξήσει την πιθανότητα εκδήλωσης καρκίνου. Και για τον λόγο αυτό θα πρέπει να χαρτογραφούνται και να παρακολουθούνται συστηµατικά για το ενδεχόµενο µετεξέλιξής τους σε µελάνωµα.
Από την άλλη πλευρά, όπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο δρ Νεκτάριος Ταβερναράκης από το Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (ΙΜΒΒ) του Ιδρύµατος Τεχνολογίας και Ερευνας (ΙΤΕ) στην Κρήτη, το µήκος των τελοµερών έχει συνδεθεί µε τη µακροζωία µέσα από σηµαντικές έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια.
«Οµως η παράταση της ζωής των κυττάρων δεν είναι πανάκεια», προσθέτει ο κ. Ν. Ταβερναράκης. «Κάποια κύτταρα πρέπει να πεθαίνουν γιατί αν δεν συµβεί αυτό µπορεί να µετεξελιχθούν σε καρκινικά κύτταρα. Τα καρκινικά κύτταρα είναι “αθάνατα” και άλλωστε στα διάφορα πειράµατα που γίνονται στα εργαστήρια µε καρκινικές σειρές, αυτές προέρχονται από ανθρώπινους καρκινικούς όγκους».
Κατά τον Τόµας βον Ζκλινίτσι που είναι καθηγητής Κυτταρικής Γεροντολογίας στο Πανεπιστήµιο του Νιούκαστλ, οι ελιές είναι δερµατικά κύτταρα που άρχισαν µε ταχύ ρυθµό να επιµερίζονται για να προκαλέσουν καρκίνο αλλά στη συνέχεια αδρανοποιήθηκαν από τους µηχανισµούς άµυνας του οργανισµού µας.






Πηγή: tanea.gr

Τακτική Συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής Δήμου Αλμωπίας


                      ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ  ΣΕ  TAKTIKH ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ
                              ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ  ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

            Σας καλούμε να έρθετε στις  24  Οκτωβρίου,  του έτους 2016,  ημέρα Δευτέρα  και ώρα  12:30   μ.μ., στο Δημοτικό Κατάστημα  Αριδαίας,  στην Τακτική Συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής Δήμου  Αλμωπίας, για να  συζητήσουμε και να πάρουμε αποφάσεις για τα παρακάτω θέματα της ημερήσιας διάταξης:
                                      ΘΕΜΑΤΑ  ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ


1
Προέλεγχος απολογισμού, ισολογισμού και αποτελεσμάτων χρήσης Δήμου  Αλμωπίας, οικονομικού έτους 2014 – Εισήγηση της Ο. Ε. στο Δημοτικό Συμβούλιο.
2
Ανατροπές Εκθέσεων Ανάληψης Δαπάνης

3
Εισηγητική ΄Εκθεση  Εσόδων – Εξόδων  Γ΄ Τριμήνου  του Δήμου  Αλμωπίας για το έτος 2016  -  12η  Αναμόρφωση Προϋπολογισμού,  οικον. έτους 2016.

4
13η  Γενική Αναμόρφωση Προϋπολογισμού Δήμου  Αλμωπίας,  οικον. έτους 2016.
5
Ψήφιση πιστώσεων προϋπολογισμού, οικονομικού έτους 2016.
6
Αποδοχή τοποθέτησης του “Μνημείου αφιερωμένου στη Γενοκτονία των Ποντίων”  στην Τ.Κ. Τσάκων.



ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΠΡΟΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙΡΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΤΕΛΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ  ΓΙΑ ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΠΡΟΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙΡΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ

Από την Αυτοτελή Διεύθυνση Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας ανακοινώνεται ότι, σύμφωνα με το Έκτακτο Δελτίο Επιδείνωσης Καιρού, που ελήφθη από την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία (α.α: 30/2016) και ισχύει από σήμερα Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016 μέχρι και την Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016, προβλέπεται επιδείνωση του καιρού από σήμερα το βράδυ (20/10/2016) με κατά τόπους ισχυρές βροχές και καταιγίδες, οι οποίες πιθανώς να συνοδεύονται από χαλάζι και ισχυρούς ανέμους.
 Πιο αναλυτικά θα επηρεαστούν:
1. Από σήμερα το βράδυ μέχρι και τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής (23-10-2016) κατά διαστήματα τα νησιά του Ιονίου, η Ήπειρος, η Δυτική και Κεντρική Στερεά, η Δυτική Πελοπόννησος και πιθανώς η Θεσσαλία. 
2. Την Παρασκευή (21-10-2016) και το Σάββατο (22-10-2016) πιθανώς πρόσκαιρα η Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, η Ανατολική Πελοπόννησος και η Ανατολική Στερεά.
3. Από το βράδυ του Σαββάτου (22-10-2016) μέχρι και τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής (23-10-2016) πιθανώς η ανατολική νησιωτική χώρα.

Ειδικότερα καλούνται οι πολίτες:
-         Να βεβαιωθούν ότι οι υδρορροές και τα φρεάτια έξω από το σπίτι τους δεν είναι φραγμένα και λειτουργούν κανονικά.
-         Να ασφαλίσουν αντικείμενα τα οποία μπορεί να παρασυρθούν από τον άνεμο ή τη ραγδαία βροχόπτωση και ενδέχεται να προκαλέσουν τραυματισμούς ή ζημιές.
-         Να ακολουθούν πιστά τις οδηγίες των κατά τόπους αρμοδίων φορέων, όπως Τροχαία κ.λπ., καθώς και να ενημερώνονται από την ιστοσελίδα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
-         Να αποφεύγουν τις εργασίες υπαίθρου και δραστηριότητες σε θαλάσσιες και παράκτιες περιοχές κατά τη διάρκεια εκδήλωσης των επικίνδυνων καιρικών φαινομένων.
-         Να μεταβάλλουν το πρόγραμμα των μετακινήσεών τους ώστε να αποφεύγουν την αιχμή των καιρικών φαινομένων.
-         Αν πρόκειται να μετακινηθούν, να ενημερωθούν για τον καιρό και την κατάσταση του οδικού δικτύου, ειδικά για θέματα παγετού και χιονοκάλυψης.
-         Να φροντίζουν να διαθέτουν πάντα αντιολισθητικές αλυσίδες για τα αυτοκίνητα τους.
-         Να αποφεύγουν να ρίχνουν νερά στις αυλές, στα πεζοδρόμια και στους δρόμους, όταν υπάρχουν χαμηλές θερμοκρασίες παγετού.
-         Να αποφεύγουν να διασχίζουν πεζοί ή με αυτοκίνητο τις διασταυρώσεις δρόμων με χειμάρρους (Ιρλανδικές διαβάσεις).



Περισσότερες λεπτομέρειες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναζητήσουν στα καθημερινά τακτικά δελτία καιρού και στην ιστοσελίδα της ΕΜΥ (www.emy.gr).

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ



Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πέλλας οργανώνει την επιστημονική ημερίδα με θέμα:
ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ
 η οποία θα λάβει χώρα την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας.
Η ημερίδα οργανώνεται στο πλαίσιο της περιοδικής έκθεσης «ΟΙ ΔΥΟ ΟΧΘΕΣ ΤΗΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑΣ, ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ», που φιλοξενείται στο Μαυσωλείο Γαζή Εβρενός στα Γιαννιτσά.
Με τη βοήθεια διακεκριμένων επιστημόνων, η ημερίδα προσεγγίζει διαχρονικά το θέμα της αναγκαστικής μετακίνησης των πληθυσμών, άλλοτε της προσφυγιάς και άλλοτε της μετανάστευσης. Θεωρίες καταστροφής με επίκεντρο τους αρχαίους Δωριείς, ιστορίες ξεριζωμού στο Βυζάντιο, μετακινήσεις πληθυσμών στον οθωμανικό χώρο, όψεις και πτυχές της ανταλλαγής του 1923, αλλά και σημαντικές αρχαιότητες σε ένα ταξίδι προσφυγιάς, από τη Ραιδεστό στη Θεσσαλονίκη, επιχειρούν να εμπλουτίσουν τη γνώση για ένα θέμα πιο επίκαιρο από ποτέ. Γίνονται αφορμή για γόνιμους διαλόγους.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας, στις 17.00 θα πραγματοποιηθεί επίσκεψη - ξενάγηση στο Μαυσωλείο Γαζή Εβρενός στα Γιαννιτσά. Στον ίδιο χώρο η θεατρική ομάδα «Δρώσα Τέχνη» των Γιαννιτσών θα παρουσιάσει ένα ξεχωριστό αφηγηματικό δρώμενο με θέμα ιστορίες προσφυγικών οικογενειών.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ
Προεδρείο: Ι. Ακαμάτης

10.00-10.30
Χαιρετισμοί
10.30-10.50
Ι. Ξυδόπουλος, Επίκουρος καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας Α.Π.Θ.
Δωριείς, Λαοί της Θάλασσας και θεωρίες καταστροφής
10.50-11.10
Ξ. Μονίαρος. Βυζαντινολόγος
Ιστορίες ξεριζωμού. Υποχρεωτικές μετακινήσεις πληθυσμών στο Βυζάντιο
11.10-11.30
Συζήτηση
11.30-12.00
Διάλειμμα
      Προεδρείο: Μ. Παϊσίδου

12.00-12.20
Φ. Κοτζαγεώργης, Επίκουρος καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας Α.Π.Θ.
Μετακινήσεις πληθυσμών στον οθωμανικό χώρο
12.20-12.40
Κ. Τσιτσελίκης, Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου πανεπιστημίου Μακεδονίας
Η Ανταλλαγή Πληθυσμών του 1923: όψεις μια τραυματικής διευθέτησης  
12.40-13.00
Π. Αδάμ – Βελένη, Αρχαιολόγος – Θεατρολόγος, Διευθύντρια Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης
Ραιδεστός – Θεσσαλονίκη. Αρχαιότητες σ’ ένα ταξίδι προσφυγιάς
13.00-13.30
Συζήτηση
17.00
Επίσκεψη - ξενάγηση στο Μαυσωλείο Γαζή Εβρενός στα Γιαννιτσά. Παρουσίαση αφηγηματικού δρώμενου με θέμα ιστορίες προσφυγικών οικογενειών από τη θεατρική ομάδα «Δρώσα Τέχνη» των Γιαννιτσών.
Συμμετέχουν: Χριστίνα Ταφραλίδου, Κατερίνα Δημητριάδου.
Σκηνοθετική επιμέλεια: Αναστασία Χατζηλιάδου

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...