Πίνακας: Μάρη ΒεργουλίδουII«Εσείν πλακία άχαρα, μάρμαρα απαρδάλια,με μονοκέφαλους Αετούς και Μίτρας Βασιλεάδωνμ’ εγκόλπια Πατριαρχών, με Σταυρούς Δεσποτάδων,με τα σπαθία στρατηγών, παντέρας καπετάνων.Μάρμαρα, ντο σκεπάζετεν ολόεν έναν έθνοςαποσκεπάστεν βλαβικά τ’ άγια τα ταφία.Το χώμαν θ’ ευκαιρώνει ατο, τ’ ανάλαφρον αέρας,ντ’ εβγαίν’ ας σο ανάσυρμαν κι ας σο μαύρον το κλάμαν,….ν’ εβγαίνε οι αποθαμέν’, οι ζωντανοί θ’ εμπαίνε…Οι ζωντανοί, π’ εφήκανε τον τόπον ντ’ εγεννέθανκι εφορτώθανε τα στενά...
