Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2021

"Ο Ύμνος της Αγάπης" Προς Κορινθίους Α’ Επιστολής του Αποστόλου Παύλου


Ο Ύμνος της Αγάπης, όπως είναι γνωστή στον χριστιανικό κόσμο το τμήμα του 13ου Κεφαλαίου της της Προς Κορινθίους Α’ Επιστολής του Αποστόλου Παύλου προς την παλαιοχριστιανική αδελφότητα της Αρχαίας Κορίνθου και διασώζεται μέσω της Καινής Διαθήκης, είναι ένα από τα πιο αξιόλογα κείμενα της Αγίας Γραφής.
Σύμφωνα με την επιστολή του Αποστόλου Παύλου, το δώρο της αγάπης έχει τόσο μεγάλη αξία που ξεπερνά κάθε αρετή. Ο Απόστολος των Εθνών, όπως είναι επίσης γνωστός ο Απόστολος Παύλος, επισημαίνει ότι η αγάπη είναι η επιθυμία για την καλοσύνη και την ευτυχία. Αποτελεί ένα ειλικρινές κατόρθωμα του εαυτού μας, αφού από αυτήν αντλούμε την δύναμη να ξεπεράσουμε τον εγωισμό μας (οὐ λογίζεται τὸ κακόν 13:5). Υπογραμμίζει επίσης τη σημασία της πίστης μέσα από μια αδιάκριτη εμπιστοσύνη (πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει 13:7).
Ο Ύμνος της Αγάπης συχνά αναφέρεται ως ο Ύμνος των Ύμνεων της Καινής Διαθήκης και στα εκκλησιαστικά κείμενα ως το Κεφάλαιο της Αγάπης. Σε πολλές χριστιανικές εκκλησίες, το κείμενο αναγιγνώσκεται κατά την ακολουθία του μυστήριου του γάμου. Ο Ύμνος της Αγάπης εμπεριέχεται στην διδακτέα ύλη των ελληνικών σχολείων στο μάθημα των Θρησκευτικών στην Ε’ τάξη τουΔημοτικού Σχολείου και στην Β’ τάξη του Γυμνασίου.

Υπόβαθρο
Ο Απόστολος Παύλος έγραφε την πρώτη επιστολή προς τους Κορινθίους μετά από τρία χρόνια παραμονής του στην Έφεσσο της Μικράς Ασίας. Στις Πράξεις των Αποστόλων γίνεται αναφορά στην πρώτη επίσκεψη του στην Κόρινθο και την ίδρυση της τοπικής Εκκλησίας σε αυτή την πόλη τα έτη 51 με 52 και με παραμονή 18 μήνων. Σε αυτήν την επιστολή, ο Απόστολος Παύλος απαντούσε σε επιστολή που του είχαν αποστείλει οι Κορίνθιοι προκειμένου να τους συμβουλεύσει θεολογικά σχετικά με το μυστήριο του γάμου.

Το κείμενο
Ελληνιστική κοινή
Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.
Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντα μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.
Είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται, είτε γλώσσαι παύσονται, είτε γνώσις καταργηθήσεται. Εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος έλάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. Βλέπομεν γαρ άρτι δι’ εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. Νυνί δε μένει πίστις, έλπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μείζων δε τούτων η αγάπη.

Νεοελληνική
Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει ή σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του. Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως.
Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελούμαι.
Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (= δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει
Αν υπάρχουν ακόμα προφητείες, θα έλθει μέρα που και αυτές θα καταργηθούν αν υπάρχουν χαρίσματα γλωσσών και αυτά θα σταματήσουν αν υπάρχει γνώση και αυτή θα καταργηθεί. Γιατί τώρα έχουμε μερική και όχι τέλεια γνώση και προφητεία· όταν όμως έλθει το τέλειο, τότε το μερικό θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, μιλούσα ως νήπιο, σκεφτόμουν ως νήπιο, έκρινα ως νήπιο. Όταν έγινα άνδρας, κατάργησα τη συμπεριφορά του νηπίου. Τώρα βλέπουμε σαν σε καθρέπτη και μάλιστα θαμπά, τότε όμως θα βλέπουμε το ένα πρόσωπο το άλλο πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μόνο ένα μέρος από την αλήθεια, αλλά τότε θα έχω πλήρη γνώση, όπως ακριβώς γνωρίζει και εμένα ο Θεός. Ώστε τώρα μας απομένουν τρία πράγματα: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Πιο μεγάλη όμως από αυτά είναι η αγάπη.

 Ανάλυση
Ο ύμνος αποτελεί μια έξαρση της αρετής της αγάπης, αναφέρεται ως η διαπρεπέστερη μεταξύ των χριστιανικών αρετών, και μπορεί να διαιρεθεί σε τέσσερα μέρη:
Στο πρώτο μέρος (στίχοι 13,1 έως 3 ) η αγάπη περιγράφεται ως στάση ζωής, σε σύγκριση με άλλες μορφές αρετών, πιο πλούσια από τα υλικά αγαθά, καθώς ο άνθρωπος όταν δεν έχει αγάπη, δεν έχει καμία ηθική αξία. Ειδικότερα, ο Απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί τη λέξη «αγάπη», η οποία εκφράζει το συνολικό δώρο του εαυτού μας στον άλλο, και όχι την σχεδόν ταυτόσημη λέξη «έρως», που περιλαμβάνει την ιδιοκτησία και την ολοκλήρωση.
Στο δεύτερο μέρος (στίχοι 13,3 έως 7 ) περιγράφει τα χαρακτηριστικά της αγάπης. Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, δεν φθονεί, δεν αυθαδιάζει και δεν επαίρεται. Δεν ασχημονεί, δεν ζητεί κάτι για τον εαυτό της, δεν παροξύνεται και δεν διαλογίζεται το κακό. Δεν χαίρεται την αδικία, χαίρεται την αλήθεια και πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει και πάντα υπομένει.
Το τρίτο μέρος (στίχοι 13,8 – 12 ), ο Απόστολος Παύλος εστιάζει στην αξία της αγάπης που είναι για πάντα, δεν τελειώνει ποτέ, σε σύγκριση με άλλα υλικά ή θεολογικά αγαθά που μπορούν να χαθούν ανά πάσα στιγμή μέχρι την αιώνια ευδαιμονία, δηλαδή τον παράδεισο.
Στον τελευταίο στίχο (στίχος 13.13 ), ο Απόστολος Παύλος επισημαίνει, ότι σε σύγκριση με τις άλλες θεολογικές αρετές, όπως η πίστη, η ελπίδα και η φιλανθρωπία, η αγάπη ως αιώνια αρετή είναι ισχυρότερη και παντοτινή.

Αναφορές στη τέχνη
Μουσική
Εκτός από την μουσική απόδοση του ύμνου από χορωδίες ιεροψαλτών και χορωδιών χριστιανικών εκκλησιών για λατρευτικούς σκοπούς, τον Ύμνο της Αγάπης έχουν μελοποιήσει πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες όπως ο Πέτρος Γαϊτάνος,συνθέτες όπως ο Μιχάλης Ανδρονίκου, αλλά και ξένοι καλλιτέχνες όπως η σοπράνο Ρομπέρτα Μπλίγκουντ (Roberta Bitgood), που το ερμήνευσε σε δική της εκτέλεση (Greatest of this is love, 1938), καθώς και ο καθολικός ιερέας και μουσικοσυνθέτης Μάρκο Φρισίνα (Marco Frisina) (Jesus Christ, You Are My Life, 2011). Η γκόθικ μέταλ μπάντα Lacrimosa απέδωσε τον ύμνο στο άλμπουμ του Lichtgestalt (Hohelied der Lieb, 2005).

Λογοτεχνία
Ο Βρετανός συγγραφέας Τζορτζ Όργουελ στην αρχή του κοινωνικού μυθιστορήματός του Άφησε την Ασπιντίστρα να Πετάει (1936) αντέγραψε το κείμενο της επιστολής και αντικατέστησε την λέξη «αγάπη» με την λέξη «χρήμα», με σκοπό να αλλάξει την σημασία του κειμένου και να σατιρίσει την καπιταλιστική κοινωνία: «Το χρήμα είναι μακρόθυμο, είναι ευεργετικό και ωφέλιμο [..]».

Κινηματογράφος
Ο Σουηδός σκηνοθέτης Ίνγκμαρ Μπέργκμαν στο έργο του Μέσα από τον Σπασμένο Καθρέφτη (1961) χρησιμοποίησε τον στίχο από την προς Κορινθίους επιστολή «Τώρα βλέπουμε σαν σε καθρέπτη και μάλιστα θαμπά, τότε όμως θα βλέπουμε το ένα πρόσωπο το άλλο πρόσωπο» σε μια σκηνή της ταινίας του.
Ο Πολωνός σκηνοθέτης Κριστόφ Κισλόφσκι στο πρώτο έργο Η Μπλε Ταινία της τριλογίας του Τα Τρία Χρώματα (1993), αντλεί στοιχεία από τον ορφικoύς ύμνους του Ορφέα και της Περσεφόνης, ενώ την ίδια στιγμή παρατηρούμε ότι χρησιμοποιεί τον Ύμνο της Αγάπης, εκτελεσμένο με την Συμφωνική Ορχήστρα της Βαρσοβίας από τον Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ στην ελληνική γλώσσα προκειμένου να ντύσει μουσικά το τέλος της ταινίας του. Επιχειρεί, μέσω της αναφοράς που κάνει συνήθως στα έργα του πάνω στα ιδεώδη της Ελευθερίας, Ισότητας, Αδελφότητας (γαλλικά: Liberté, Égalité, Fraternité) που πρόβαλε η Γαλλική Επανάσταση, να ενώσει την παγανιστική ελληνική μυθολογία με τον Χριστιανισμό και να καταδείξει ότι η αγάπη ως συναίσθημα μπορεί να σκλαβώσει τους ανθρώπους με τα δεσμά της αλλά ταυτόχρονα να τους απελευθερώσει.






ΠΗΓΗ...https://el.wikipedia.org

"Εμπόδια" Χόρχε Μπουκάι


Περπατώ σ’ ένα μονοπάτι.

Αφήνω τα πόδια μου να με οδηγήσουν.

Η ματιά μου στέκεται στα δέντρα, στα πουλιά, στις πέτρες. Στον ορίζοντα  διαγράφεται  το περίγραμμα  μιας πόλης.  Οξύνω την ματιά μου για να ξεχωρίσω καλύτερα.

Αισθάνομαι ότι η πόλη με έλκει.
Χωρίς να ξέρω πως,  συνειδητοποιώ ότι  σ’ αυτή την πόλη μπορώ να βρω όλα όσα επιθυμώ.  Όλους μου τους στόχους, τους σκοπούς, τα μελλοντικά μου επιτεύγματα. Οι φιλοδοξίες και τα όνειρά μου βρίσκονται σ’ αυτή την πόλη.
Αυτό που θέλω να καταφέρω, αυτό που χρειάζομαι, αυτό που θα ήθελα να γίνω πιο πολύ, αυτό που επιδιώκω, αυτό που προσπαθώ, αυτό για το οποίο δουλεύω, αυτό που πάντα φιλοδοξούσα, αυτό που θα ήταν η μεγαλύτερη απ’ τις επιτυχίες μου.
Φαντάζομαι ότι όλα αυτά βρίσκονται σ’ αυτή την πόλη.

Χωρίς δισταγμό αρχίζω να πηγαίνω προς τα κει.

Λίγο αργότερα, αφού έχω ήδη αρχίσει να βαδίζω, το μονοπάτι γίνεται ανηφορικό.
Κουράζομαι λίγο αλλά δεν πειράζει. Συνεχίζω.
Διακρίνω μια μαύρη σκιά παρακάτω στο δρόμο.  Πλησιάζω και βλέπω ότι μια τεράστια τάφρος εμποδίζει το πέρασμά μου.
Φοβάμαι… Διστάζω…
Μ’ ενοχλεί κι ο στόχος μου που δεν μπορεί να επιτευχθεί εύκολα.

Όπως και να έχει αποφασίζω να πηδήξω την τάφρο.  Κάνω πίσω, παίρνω φόρα και πηδώ…
Καταφέρνω να την περάσω. Ξαναρχίζω τον δρόμο μου και συνεχίζω να περπατώ.

Λίγα μέτρα πιο κάτω εμφανίζεται άλλη τάφρος. Ξαναπαίρνω φόρα και την περνάω κι αυτήν.
Τρέχω προς την πόλη. Ο δρόμος φαίνεται καθαρός.

Όμως με ξαφνιάζει η άβυσσος που ανοίγεται στο δρόμο μου.
Σταματώ. Είναι αδύνατο να πηδήξω από πάνω. Βλέπω πως δίπλα υπάρχουν ξύλα, καρφιά και εργαλεία. Συνειδητοποιώ πως βρίσκονται εκεί για την κατασκευή μιας γέφυρας.

Περνούν ώρες,                              
μέρες,
μήνες.
Η γέφυρα είναι έτοιμη.
Συγκινημένος τη διασχίζω.

Και φθάνοντας στην άλλη μεριά,  ανακαλύπτω, το … τείχος. Ένα γιγαντιαίο τείχος, κρύο και υγρό, περικυκλώνει την πόλη των ονείρων μου!

Αισθάνομαι απελπισμένος.

Ψάχνω τρόπο να το αποφύγω.
Δεν υπάρχει.
Πρέπει να σκαρφαλώσω.
Η πόλη είναι τόσο κοντά… δε θα αφήσω το τείχος να μου φράξει το πέρασμα.
Σκέφτομαι ν’ αναρριχηθώ.
Ξεκουράζομαι μερικά λεπτά και παίρνω αέρα.

Ξαφνικά  βλέπω σε μια άκρη του δρόμου ένα παιδί να με κοιτάζει σα να με γνώριζε.
Μου χαμογελά με συνενοχή.

Μου θυμίζει τον εαυτό μου όταν ήμουν παιδί. Ίσως γι’ αυτό τολμώ
να εκφράσω φωναχτά το παράπονό μου.

«Γιατί τόσα εμπόδια ανάμεσα σε μένα και στο σκοπό μου;»

Το παιδί σηκώνει τους ώμους και μου απαντά:

«Και γιατί ρωτάς εμένα;
Τα εμπόδια δεν υπήρχαν μέχρι να έρθεις…
Τα εμπόδια τα έφερες εσύ».

Χόρχε Μπουκάι

"Πάρε..." Μαχάτμα Γκάντι


Πάρε ένα χαμόγελο
και δώρισέ το σε κάποιον που ποτέ δεν το είχε.

Πάρε μια ακτίνα ήλιου
κι άφησέ τη να πετάξει εκεί που βασιλεύει η νύχτα.

Πάρε μια πηγή
και βούτηξε μέσα εκείνον που ζει στη λάσπη.

Πάρε ένα δάκρυ
και απόθεσέ το στο πρόσωπο εκείνου που δεν έχει κλάψει.

Πάρε τη δύναμη
και βάλε την στην ψυχή εκείνου που δεν ξέρει να αγωνίζεται.

Ανακάλυψε τη ζωή
Κι αφηγήσου την σε εκείνον  που δεν μπορεί να την κατανοήσει.

Πάρε την ελπίδα
και ζήσε μέσα στο φώς της.

Πάρε την καλοσύνη
και δώσε την σε εκείνον που δεν ξέρει να δίνει.
Ανακάλυψε την αγάπη και φανέρωσέ την  σ’ όλο τον κόσμο.


Τι σόι ανθρώπους θα συναντήσω;


Ένας γέροντας γνωστός για τη μεγάλη σοφία του 
καθόταν στην είσοδο της πόλης, όταν ένας νέος τον πλησιάζει 
και τον ρωτάει:

-Είναι η πρώτη φορά που βρίσκομαι εδώ. 
Πως είναι οι άνθρωποι που ζουν σ’ αυτή την πόλη;
Ο γέροντας του απάντησε με μια ερώτηση:
-Πως ήταν οι άνθρωποι στην πόλη απ’ όπου έρχεσαι;
-Εγωιστές και κακοί. Αυτός είναι εξ άλλου ο λόγος 
που χαίρομαι πολύ που έφυγα, απάντησε ο νέος.
-Τους ίδιους ανθρώπους θα βρεις κι εδώ, 
απάντησε ο γέροντας.

Λίγο αργότερα, ένας άλλος νέος πλησιάζει τον γέροντα κάνοντάς του την ίδια ακριβώς ερώτηση.
-Μόλις έφτασα σ’ αυτό το μέρος. 
Πως είναι οι άνθρωποι που ζουν σ’ αυτή την πόλη;
Ο γέροντας τον ρώτησε το ίδιο:
-Πες μου αγόρι μου, πως ήταν οι άνθρωποι στην πόλη που ζούσες;
-Ήταν καλοί, καταδεκτικοί και έντιμοι. Είχα καλούς φίλους και δυσκολεύτηκα πολύ να τους αφήσω, είπε ο νέος.
-Θα συναντήσεις ακριβώς το ίδιο πράγμα κι εδώ, 
απάντησε ο γέροντας.


Ένας έμπορος που δούλευε εκεί κοντά άκουσε 
και τις δυο αυτές συζητήσεις. Έτσι μόλις απομακρύνθηκε ο νέος, κοιτάζει τον γέροντα και κάπως θυμωμένα τον ρωτάει:
-Πως μπορείτε να δίνετε δυο αντίθετες απαντήσεις 
στην ίδια ερώτηση που σας έκαναν δυο άνθρωποι;;
Και ο γέροντας αποκρίθηκε:
-Όταν κάποιος έχει ανοιχτή καρδιά
ανάλογη είναι και η ματιά του προς τους άλλους.

Καθένας μας φέρνει μαζί του τον κόσμο
που κουβαλάει μέσα στην καρδιά του.





"Μαθαίνοντας" Χόρχε Λουίς Μπόρχες


Με τον καιρό μαθαίνει κανείς
τη λεπτή διαφορά ανάμεσα στο να κρατά ένα χέρι και να αλυσοδένει μια ψυχή.
Μαθαίνει πως αγαπώ δε σημαίνει: στηρίζομαι και ότι  συντροφικότητα δε σημαίνει: ασφάλεια..κι έτσι κανείς αρχίζει να μαθαίνει….

Πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια και ότι τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις. Και αρχίζει να δέχεται τις ήττες  του με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα. 
Και μαθαίνει να χτίζει όλες τις διαδρομές του στο σήμερα γιατί το έδαφος του αύριο είναι υπερβολικά αβέβαιο για να κάνεις σχέδια… και κάθε μέλλον μπορεί να μείνει στη μέση.

Μετά από κάποιο καιρό μαθαίνει κανείς πως αν είναι υπερβολική, ακόμα και η ζέστη του ήλιου μπορεί να τον κάψει. Έτσι φυτεύει τον δικό του κήπο και διακοσμεί την δική του ψυχή  αντί να περιμένει κάποιον άλλο να του φέρει λουλούδια.


Μαθαίνει κανείς ότι μπορεί πραγματικά ν’ αντέξει, πως είναι πραγματικά δυνατός, πως πραγματικά αξίζει
και μαθαίνει και μαθαίνει…
με κάθε του μέρα μαθαίνει.

Με τον καιρό μαθαίνεις ότι το να είσαι με κάποιον
επειδή σου προσφέρει ένα καλό μέλλον σημαίνει
πως αργά ή γρήγορα θα θελήσεις να γυρίσεις  
στο παρελθόν σου.

Με τον καιρό καταλαβαίνεις πως μόνο αυτός που είναι ικανός να  σε αγαπάει με όλα σου τα ελαττώματα, δίχως να προσπαθεί να σε αλλάξει,
μπορεί να σου προσφέρει όλη την ευτυχία που επιθυμείς.

Με τον καιρό αντιλαμβάνεσαι πως αν βρίσκεσαι στο πλευρό κάποιου μόνο και μόνο για να συντροφεύεις την μοναξιά σου, στο τέλος θα φτάσεις να μη  θέλεις ούτε να τον βλέπεις.

Με τον καιρό συνειδητοποιείς ότι οι πραγματικοί φίλοι είναι μετρημένοι και ότι, εκείνος που δεν αγωνίζεται γι’αυτούς, αργά ή γρήγορα θα βρεθεί πλαισιωμένος μόνο από ψεύτικες φιλίες.

Με τον καιρό μαθαίνεις πως τα λόγια που λέχθηκαν σε μια στιγμή θυμού μπορούν να συνεχίσουν να πληγώνουν αυτόν στον οποίο τα απεύθυνες για μια ολόκληρη ζωή.

Με τον καιρό μαθαίνεις να συγχωρείς αυτόν που το έπραξε, αλλά η συγχώρεση αφορά μόνο μεγάλες ψυχές.

Με τον καιρό αντιλαμβάνεσαι πως αν πλήγωσες σκληρά ένα φίλο, το πιθανότερο είναι ότι η φιλία ποτέ πια δε θα ξαναγίνει όπως πριν.

Με τον καιρό συνειδητοποιείς ότι, ακόμα κι αν είσαι ευτυχισμένος με τους φίλους σου, κάποια μέρα θα κλάψεις για εκείνους που άφησες να φύγουν.

Με τον καιρό θα καταλάβεις ότι κάθε εμπειρία που βίωσες με κάθε άνθρωπο είναι ανεπανάληπτη.

«Κανείς μαθαίνει, μαθαίνει και μαθαίνει, κάθε μέρα που περνάει, μαθαίνει».

Ελπίζω πως όπως και σε μένα,
αυτά τα λόγια να μπορέσουν να μαλακώσουν λίγο το δρόμο σου.

"Η σιωπή του Έρωτα" Oscar Wilde


Έτσι όπως συχνά ο ήλιος με την εντυπωσιακή του λάμψη
διώχνει το θαμπό φεγγάρι, όσο και αν αντιστέκεται
στη σκοτεινή σπηλιά του, χωρίς να ακούσει
ούτε ένα τραγούδι από το αηδόνι
έτσι η ομορφιά σου μου σφραγίζει τα χείλη
και κάνει παράφωνα για μένα τα πιο όμορφα τραγούδια

Κι όπως την αυγή πάνω από τα λιβάδια
περνά ο άνεμος με τα ορμητικά του φτερά
και σπάει τα καλάμια με τα δυνατά φιλιά του
που αυτά μόνο, μπορούν να γίνουν όργανα τραγουδιού
έτσι τα ορμητικά μου πάθη, παραδέρνουν συνέχεια μέσα μου
και η τόσο μεγάλη αγάπη κάνει την αγάπη μου βουβή

Όμως τα μάτια μου σου έδειξαν εσένα
γιατί είμαι σιωπηλός και η λύρα μου ακούρδιστη
πριν γίνει ο χωρισμός μας μοιραίος
και πριν μας αναγκάσει να φύγουμε
εσύ για άλλα χείλη που τραγουδούν με αρμονία
κι εγώ εδώ να αναπολώ μάταια
φιλιά που δεν σου έδωσα, τραγούδια που δεν σου είπα...


"Ίσως η απουσία σου είναι παρουσία" Πάμπλο Νερούδα


«Ίσως η απουσία σου είναι παρουσία, χωρίς εσύ να είσαι, 
Χωρίς να πας να κόψεις το μεσημέρι 
Σαν ένα γαλάζιο λουλούδι, χωρίς εσύ να περπατάς 
Πιο αργά ανάμεσα στην ομίχλη και στους πλίνθους,

Χωρίς εκείνο το φως που κρατάς στο χέρι 
Που ίσως άλλοι δε θα δουν να χρυσίζει, 
Που ίσως κανείς δεν έμαθε ότι βλασταίνει 
Σαν την κόκκινη καταγωγή του τριαντάφυλλου,

Χωρίς εσύ να είσαι, επιτέλους, χωρίς να έρθεις 
Απότομη, ερεθιστική, να γνωρίσεις τη ζωή μου, 
Καταιγίδα από ροδώνα, σιτάρι του ανέμου,

Και από τότε είμαι, γιατί εσύ είσαι, 
Και από τότε είσαι, είμαι και είμαστε, 
Και για χάρη του έρωτα θα είμαι, θα είσαι, θα είμαστε.»

Ατολμία


Αν είχες άλλη μια μέρα
εκείνου του χρόνου
θα τσιμπούσες τα μάγουλα 
ενός ηλιοβασιλέματος
για να ξυπνήσεις ένα ζευγάρι
κυανόλευκα πουλιά

Αν είχες άλλη μια μέρα
εκείνου του χρόνου
θα έβγαζες από την κατάψυξη
την καρδιά σου για να τη ζεστάνεις
με λίγες σταγόνες 
ανιδιοτελούς αγάπης

Αν είχες άλλη μια μέρα
εκείνου του χρόνου
θα ξεπρόβαλλες απο τη στοά του φόβου
και θα φορούσες ένα ζευγάρι θαρραλέα μάτια

Άν είχες άλλη μια μέρα
εκείνου του χρόνου
το αλαφιασμένο σου μυαλό
θα δανειζόταν το εμπριμέ φόρεμα
μιας οικογενειακής γιορτής

Αν είχες άλλη μια μέρα εκείνου του χρόνου
θα δίδασκες στις ώρες
το μάθημα της ασεβούς ελπίδας


Έλσα Κορνέτη
από τη συλλογή Αγγελόπτερα, 2016








ΠΗΓΗ...http://dreaming-in-the-mist.blogspot.gr/

Συντήρηση της παλαιάς Εθνικής οδού Έδεσσας-Φλώρινας,στην περιοχή των Ξανθογείων

 


Έδεσσα, 9 Ιανουαρίου 2021

 

Ένα ακόμη συγκοινωνιακό έργο της ΠΕ Πέλλας παραδίδεται σε κυκλοφορία

 

Ακόμη ένα έργο που αφορά τη βελτίωση των συνθηκών ασφάλειας κυκλοφορίας στο οδικό δίκτυο της ΠΕ Πέλλας ολοκληρώθηκε αυτές τις ημέρες. Συγκεκριμένα, πρόκειται για το έργο «Συντήρηση της παλαιάς Εθνικής οδού Έδεσσας-Φλώρινας, στην περιοχή των Ξανθογείων», με προϋπολογισμό 615.000 ευρώ. Περιλαμβάνονταν εργασίες ασφαλτόστρωσης, καθαρισμού των πρανών, τοποθέτηση στηθαίων ασφαλείας, πινακίδων, καθώς επίσης και εργασίες διαγράμμισης της οδού.

Μετά από την αυτοψία που έκανε στο έργο μαζί με την επιβλέπουσα του κ Ελπίδα Κολοβού,  σε σύντομη δήλωσή του ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Δάνης Τζαμτζής δήλωσε:

«Είναι ένα έργο στο πλαίσιο του ενδιαφέροντός μας για τη βελτίωση των οδικών συνθηκών για τους συμπολίτες μας στην περιοχή του ορεινού όγκου της Έδεσσας, η οποία ταυτόχρονα αποτελεί έναν σημαντικό τουριστικό πόλο της Πέλλας. Παράλληλα, μας ενδιαφέρει να βελτιώσουμε την οδική ασφάλεια στην επικοινωνία μας με τους γειτονικούς νομούς. Το Τεχνικό Πρόγραμμα που υλοποιούμε, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και με τη νέα Χρονιά, θα μπουν κι άλλα έργα, σύμφωνα με τις τοπικές ανάγκες που συζητούμε με τους Δήμους».

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...