ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΣΑΡΑΚΗΝΩΝ - ΚΟΡΥΦΗΣ

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΣΑΡΑΚΗΝΩΝ - ΚΟΡΥΦΗΣ

Όταν πριν λίγους μήνες ο Δήμαρχος Αλμωπίας κ. Δημήτρης Μπίνος επισκέφθηκε τους Σαρακηνούς και την Κορυφή, διαπίστωσε από κοντά τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν στο οδικό δίκτυο που συνδέει τους δύο οικισμούς, αλλά και την γενικότερη άσχημη κατάσταση στους δρόμους εντός των οικισμών.

Σήμερα, λίγους μήνες μετά ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασης του οδικού δικτύου, ώστε να αντιμετωπιστούν όλα τα προβλήματα που εδώ και χρόνια ταλαιπωρούσαν τους κατοίκους των ακριτικών αυτών οικισμών του Δήμου μας.

Ο Αντιδήμαρχος Τεχνικής Υπηρεσίας και Έργων κ. Χρήστος Γεωργίου βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο σημείο μαζί με τις αρμόδιες υπηρεσίες και παρακολουθεί στενά την εξέλιξη των εργασιών, οι οποίες υλοποιούνται στα πλαίσια του Τεχνικού Προγράμματος 2016 και σε συνεργασία με την ΔΕΥΑ.

Ο Δήμαρχος Αλμωπίας κ. Δημήτρης Μπίνος έκανε την εξής δήλωση:

«Αποδεικνύουμε για άλλη μια φορά ότι αυτά που υποσχόμαστε τα κάνουμε πράξη. Όταν επισκέφθηκα τους Σαρακηνούς και την Κορυφή οι κάτοικοι δεν μου ζήτησαν τίποτα παράλογο, παρά μόνο τα αυτονόητα που εδώ και αρκετά χρόνια δεν γίνονταν πράξη. Εμείς μέσα από τη σκληρή δουλειά, είμαστε αποτελεσματικοί και δίνουμε άμεσες και ουσιαστικές λύσεις εκεί που έχουμε τη δυνατότητα. Προσπαθούμε καθημερινά μαζί με τους συνεργάτες μου για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Μέχρι σήμερα έχουμε πετύχει αρκετά, όμως έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε για τον τόπο μας. Βελτιώνουμε την καθημερινότητα και αναβαθμίζουμε την ποιότητα ζωής των συμπολιτών μας».

Διαβάστε Περισσότερα

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το σεμινάριο της Google για τον τουρισμό στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το σεμινάριο της Google για τον τουρισμό στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας

Με πολυπληθή συμμετοχή και με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το σεμινάριο στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας “Grow Greek Online Tourism” στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας. Η δράση αυτή υλοποιείται από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας σε συνεργασία με την Google και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού, του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.) και του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (Σ.Ε.Τ.Ε.)

Στην κατάμεστη αίθουσα συσκέψεων του Διοικητηρίου, στην Έδεσσα, παραβρέθηκαν εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης, της εκπαίδευσης, της ευρύτερης δημόσιας διοίκησης, επικεφαλείς ιδιωτικών φορέων και πολλοί επιχειρηματίες στον τομέα του τουρισμού και όχι μόνο για να παρακολουθήσουν την ενημερωτική εκδήλωση.

Ο Αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού – Πολιτισμού Αλέξανδρος Θάνος, ο οποίος ανέλαβε την πρωτοβουλία υλοποίησης του σεμιναρίου σε ολόκληρη την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ανέφερε σχετικά: «Δίνουμε την ευκαιρία σε φορείς τουρισμού, νέους επιχειρηματίες, στελέχη της δημόσιας διοίκησης και ενδιαφερόμενους πολίτες να ενημερωθούν για τα χρήσιμα εργαλεία που προσφέρει η Google, μια ηγέτιδα επιχείρηση, για την ενίσχυση της διαδικτυακής παρουσίας μιας τουριστικής επιχείρησης και την περαιτέρω ανάπτυξή της. Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας επενδύει στο δίπτυχο τουρισμός – πολιτισμός, μέσω της χρήσης των νέων τεχνολογιών. Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία στην ψηφιακή εποχή, ώστε, να αναδείξουμε με τον ταχύτερο και αποδοτικότερο τρόπο τον τουριστικό και πολιτισμικό πλούτο που διαθέτει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας». 

Τους παρευρισκόμενους καλωσόρισε ο Ειδικός Σύμβουλος και μέλος της Ομάδας Τουρισμού της Π.Κ.Μ. Γιάννης Τσίκος, ενώ, ο εισηγητής Στέλιος Ντουράκης παρουσίασε εργαλεία και εφαρμογές για την ενίσχυση της online παρουσίας μιας επιχείρησης στο διαδίκτυο. Επίσης, αναφέρθηκαν παραδείγματα από επιτυχημένες καμπάνιες, πρότυπα σωστά δομημένων ιστοσελίδων και ευκαιρίες εκπαίδευσης των ενδιαφερομένων μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας της Google για τον online τουρισμό και όχι μόνο. Ακολούθησε εποικοδομητικός διάλογος και απαντήσεις σε απορίες των συμμετεχόντων.

Διαβάστε Περισσότερα

Ο "Απρόσμενος επισκέπτης" της Αγκάθα Κρίστι από τους "Ερωτέχνες" Αλμωπίας

Ο "Απρόσμενος επισκέπτης" γράφτηκε αρχικά για το θέατρο και παρουσιάστηκε το 1958. Η Αγκάθα Κρίστι έγραψε πάνω από δώδεκα θεατρικά έργα, που την καθιέρωσαν σαν θεατρική συγγραφέα στην ιστορία του θεάτρου.

Υπόθεση:

 Ο Μάικλ Σταρκγουέντερ, χάνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου του, μες στην πυκνή ομίχλη της Νότιας Ουαλίας και πέφτει σ’ ένα χαντάκι. Αναζητώντας βοήθεια σ’ ένα γειτονικό σπίτι, μπαίνει από την ξεκλείδωτη μπαλκονόπορτα στο γραφείο, όπου τον περιμένει η πρώτη έκπληξη: ένας άντρας νεκρός πάνω σ’ ένα αναπηρικό καροτσάκι.

 Μόλις ανάβει το φως θα δει μια όμορφη κοπέλα μ’ ένα περίστροφο στο χέρι. Πρόκειται για την Λόρα Γουόργουικ, γυναίκα του νεκρού. Τα πάντα είναι ξεκάθαρα. Ο Μάικλ, γοητευμένος από τη νεαρή χήρα, αποφασίζει να τη βοηθήσει, κατασκευάζοντάς της ένα γερό άλλοθι. Ο δυσάρεστος χαρακτήρας του νεκρού βοηθάει αρκετά, καθώς μια σειρά προσώπων θα μπορούσαν να είναι δυνητικά δολοφόνοι του.

Περισσότερα ΕΔΩ

https://www.facebook.com/events/1801612906762643/

Διαβάστε Περισσότερα

Διάλογος ανάμεσα σε σένα και σε μένα, Κική Δημουλά

Σοῦ εἶπα:

- Λύγισα.

Καὶ εἶπες:

- Μὴ θλίβεσαι.

Ἀπογοητεύσου ἥσυχα.

Ἤρεμα δέξου νὰ κοιτᾷς

σταματημένο τὸ ρολόι.

Λογικὰ ἀπελπίσου

πῶς δὲν εἶναι ξεκούρδιστο,

ὅτι ἔτσι δουλεύει ὁ δικός σου χρόνος.

Κι ἂν αἴφνης τύχει

νὰ σαλέψει κάποιος λεπτοδείκτης,

μὴ ριψοκινδυνέψεις νὰ χαρεῖς.

Ἡ κίνηση αὐτὴ δὲν θά ῾ναι χρόνος.

Θά ῾ναι κάποιων ἐλπίδων ψευδορκίες.

Κατέβα σοβαρή,

νηφάλια αὐτοεκθρονίσου

ἀπὸ τὰ χίλια σου παράθυρα..

Γιὰ ἕνα μήπως τ᾿ ἄνοιξες.

Κι αὐτοξεχάσου εὔχαρις.

Ὅ,τι εἶχες νὰ πεῖς,

γιὰ τὰ φθινόπωρα, τὰ κύκνεια,

τὶς μνῆμες, ὑδροροὲς τῶν ἐρώτων,

τὴν ἀλληλοκτονία τῶν ὠρῶν,

τῶν ἀγαλμάτων τὴν φερεγγυότητα,

ὅ,τι εἶχες νὰ πεῖς

γι᾿ ἀνθώπους ποὺ σιγὰ-σιγὰ λυγίζουν,

τὸ εἶπες.

Κική Δημουλά

Διαβάστε Περισσότερα

Ο άνδρας που ξεγέλασε τον θάνατο

Αυτή είναι η ιστορία κάποιου που κατάφερε να κάνει αυτό που δεν κατάφερε κανένας θνητός, ποτέ.

Αφού λοιπόν κάποιος, του οποίου το όνομα θα παραμείνει άγνωστο, ταξίδεψε σε πολλά μέρη, τα οποία θα παραμείνουν άγνωστα, ψάχνοντας για κάτι, το οποίο θα παραμείνει άγνωστο μονάχα για λίγο ακόμα, έφθασε στις πύλες της κόλασης. Εκεί ξάπλωσε στο χώμα και ξεκίνησε να σιγοτραγουδάει.

Λίγη ώρα μετά, ένας γιγάντιος μαύρος σκύλος τον πλησίασε, με δόντια κοφτερά και με μυρωδιά θανάτου στην ανάσα του, όπως αρμόζει στον σκύλο-φύλακα του τόπου εκείνου.

-Ποιος είσαι εσύ, και τι ζητάς εδώ θνητέ;
Είπε στον άνδρα με φλογισμένα μάτια να τον κατασπαράζουν και να τον ξεκοκκαλίζουν με αδέσποτη αγάπη.

-Αναζητώ κάτι που μπορεί να φυλάς.
Ο άνδρας ένιωσε την φλόγα να σιγοκαίει την καρδιά του και το αίμα του να ταξιδεύει ψιλαφίζοντας κάθε εκατοστό της σάρκας του.

-Είμαι ο Κέρβερος, ο φύλακας του κάτω κόσμου. Και κανείς δεν βγαίνει απο εδώ χωρίς να περάσει απο εμένα και την σκιά μου πρώτα.

-Πολύ καλά λοιπόν. Κι αν κάποιος θέλει να μπει σε αυτόν τον τόπο της λησμονιάς αντι να βγεί; Τότε τι κάνει;

.-Κανείς δεν μπαίνει και κανείς δεν βγαίνει.

-Θα κανουμε μια συμφωνία τότε. Θα παλέψουμε, κι αν κερδίσω θα μπορέσω να μπω. Απάντησε ο άνδρας, νιώθωντας περίσσιο θάρρος να τον κατακλύζει και την αγωνία της δράσης στα γλείφει τα ακροδάχτυλα του. Ο Κέρβερος γέλασε με τα μυτερά και κακιασμένα δόντια του.

-Σου επιτρέπω να περάσεις θνητέ, γιατί ποτέ μου δεν συνάντησα κάποιον ανόητο σαν εσένα. Μπορείς να προχωρήσεις.

Ο σκύλος χαμογέλασε βγάζοντας καπνό απο τα ρουθούνια του, δημιουργόντας αϋλες φιγούρες στο ημίφως, με το βλέμμα του πονηρό και με κάρβουνο να καίει κάτω απο το πετσί του

. -Ω! Μα τότε θα παλέψουμε, κι αν σε νικήσω, θα με αφήσεις να βγω απο τον Κάτω Κόσμο. Γιατί βλέπεις δεν έχω καμία διάθεση να μπω σε αυτόν τον τόπο χωρίς η διαφυγή μου να μην πετά ελεύθερα κάτω απο την ματιά μου. Δεν επιθυμώ να αφήσω την σάρκα μου σε αυτό το μέρος για πάντα, γιατί η νύχτα είναι ακόμα μικρή και το άστρο μου δεν έχει ακόμα σβήσει.
Απάντησε ο άνδρας και στάθηκε όρθιος απέναντι στον γιγαντιαίο Κέρβερο.

-Πολύ καλά. Θα παλέψουμε, αλλά αν χάσεις θα φύγεις απο δω, και σαν έρθει η ώρα σου, δεν θα μπεις στην κόλαση όπου ανήκει το σκοτάδι σου, μα θα μείνεις εδώ έξω, μαζί μου, χωρίς να μπορείς να φύγεις και θα με διασκεδάζεις για όλη την αιωνιότητα, γιατί εδώ οι μέρες περνούν αργά και η θλίψη μου έχει αρχίσει να με προφταίνει ενώ η μοναχικότητα αυτού του μέρους μου τρώει τα σωθικά σαν σκουριασμένα σίδερα μπηγμένα στο κορμί μου. Ένα πράγμα μοναχά. Γιατί θες να πας στον Κάτω Κόσμο και να επιστρέψεις; Τι είναι αυτό που ψάχνεις;

Και ο άνδρας απαντησε:
-Ψάχνω έναν παλιό μου φίλο Κέρβερε. Κάποιον που έχασα εδώ και καιρό ενώ η απώλεια του θολώνει όλη μου την ύπαρξη. Και είμαι σύμφωνος με τους με τους όρους της μάχης μας.

Έτσι ο άνδρας και ο Κέρβερος, πάλεψαν. Και η μάχη τους, κράτησε για δέκα μέρες και δέκα νύχτες. Επειδή ο Κέρβερος δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ ζωντανό άνθρωπο, παρά μονάχα νεκρούς, ταλαιπωρημένους απο την φωτιά, δαγκωμένους απο ατσάλι, αδύναμους για να τον νικήσουν, κουράστηκε εύκολα την έβδομη μέρα και μέχρι την δέκατη κοίτοταν ξαπλωμένος ανάσκελα, λαχανιασμένος, κηρύσσοντας την ήττα του σε θεούς και ανθρώπους απο τον δυνατό άνδρα.

Αυτός τότε, έδωσε το χέρι στον Κέρβερο και η χειραψία τους επικύρωσε την συμφωνία. Στην συνέχεια, προχώρησε μέσα απο τις πύλες της κόλασης, και πήγε στον Κάτω Κόσμο. Αφού περιφέρθηκε λοιπόν ανάμεσα σε φωτιές, δαίμονες, κολασμένους και παρεξηγημένους αγίους, συνάντησε τον διάβολο. Αποφάσισε λοιπόν να ζητήσει οδηγίες.

-Καλησπέρα σας, μπορείτε μήπως να με βοηθήσετε; Ψάχνω κάποιον και δεν μπορώ να τον βρώ.

Ο διάβολος τον κοίταξε χάιδευοντας τα κέρατα του με ένα υπέροχο, αστραφτερό χαμόγελο.
-Μα φυσικά. Να σας βοηθήσω όπως μπορώ κύριε. Ποιόν ψάχνετε εδώ στα ματοβαμένα μέρη μας; Ποιον γυρέυετε στον παράδεισο των παθών μας;
Τον ρώτησε ο διάβολος με ευγενική, ήπια φωνή γεμάτη χαρά και καλοσύνη.

-Ψάχνω να βρω τον εαυτό μου. Φαντάστηκα πως θα κατέφυγε να κουρνιάσει εδώ κάτω, αφού ταξίδεψα σε πολλά μέρη, τα οποία θα παραμείνουν άγνωστα, και δεν τον βρήκα πουθενά. Οπότε σκέφτηκα, πως θα κρύβεται εδώ, ανάμεσα στην φωτιά και τον σκοτάδι, κάνοντας παρέα σε άλλους κολασμένους, εμπλουτίζοντας την ποικιλία του σε πάθη, αμαρτίες και ανθρωπιά.

-Α! Και εγώ που νόμιζα πως είχατε χαθεί κύριε...;
Έκανε μια παύση περιμένοντας να ακούσει το όνομα του άνδρα.

-Ω λυπάμαι, μα την ευγένεια σας, μα το όνομα μου θα παραμείνει άγνωστο κύριε. Μα πρέπει να ξέρετε πως δεν έχουν χαθεί όλοι όσοι τριγυρνούν. Απλά τριγυρνούν δίχως να χουν χαθεί, γιατί δίχως σπίτι δεν είσαι χαμένος ενώ τριγυρνάς. Και όσο και να τριγυρνάς, δεν χάνεσαι. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν εκεί που επιθυμείς να πας, αφού το που θα πας, σημασία καμία δεν έχει. Μήπως ξέρετε που είναι ο εαυτός μου, κύριε;
Ρώτησε τον διάβολο, ο άνδρας.

-Μπορεί να ξέρω, μα μπορεί και όχι! Θα πρέπει να σας βάλω να περάσετε δυο δοκιμασίες πρώτα κύριε. Και θα σας αποκαλύψω την αλήθεια, αν όντως την γνωρίζω. Και την αλήθεια θα την αποφασίσετε εσείς. Πρώτα- πρώτα, θέλω να γεμίσετε ένα μπουκάλι με φωτιά δίχως να χυθεί σταγόνα έξω, για να δούμε όλοι αν είστε πραγματικά άξιος.

Ο άνδρας συμφώνησε και πήρε το γυάλινο μπουκάλι. Ξεκίνησε να περιφέρεται στην κόλαση με αυτό στην αγκαλιά του ψάχνοντας να το γεμίσει με κάτι, που θα φτάνει για την δοκιμασία, αλλά δεν θα φτάνει για τον κάνει στάχτη και καμένα κόκκαλα.

Έτσι τα βήματα του τον έφεραν σε μια δεξαμενή αερίου, όπου υπήρχε άπλετο σε εκείνο το μέρος έτσι ώστε να τροφοδοτεί τις φλόγες, με μόνο κόστος λίγες χιλιάδες αθώων ψυχών που έχυναν το αίμα τους σε αμμόλοφους απο ασήμι και χρυσάφι δίχως να το αγγίζουν ποτέ μα πάντα να το πληρώνουν.  Γέμισε το μπουκάλι με άπλετο αέριο, αρκετό για να συντρίψει κάστρα και έθνη, μέχρι που ζαλίστηκε και ο ίδιος.

 Έτσι επέστρεψε στον διάβολο, εκείνος κοίταξε με περιέργια το μπουκάλι και το άνοιξε. Αμέσως το αέριο ήρθε σε επαφή με την φωτιά και το μπουκάλι έσκασε στα μούτρα του, γεμίζοντας παντού τον τόπο με κομματάκια γυαλιού τόσα δισεκατομμύρια που κάθε ψυχή στην γη είχε κι απο ένα να της ανήκει, και μερικές τυχερες και συνάμα άτυχες που ενοχλήθηκαν στον ύπνο τους με την έκρηξη, είχαν ακόμα και δύο. Ο διάβολος ξέσπασε σε τρανταχτά γέλια που αντήχησαν σε όλες τις σπηλιές και σε όλα τα προπύργια του μέρου εκείνου.

-Μα εμένα! Πολύ έξυπνη κίνηση! Μου θυμίζεις κάποιον που είχα γνωρίσει πριν απο πολύ καιρό, σπιρτόζο και γεμάτο πονηριά με μυαλό ξουράφι. Έψαχνε κι αυτός κάτι, ίσως το νησί και την αγάπη του, ίσως τον τόπο και τον χρόνο που έχασε την ψυχή του δίχως να το καταλάβει καν, ξεγελασμένος απο την αβάσταχτη μοίρα που του κίνησε το χέρι.
Είπε στον άνδρα κεφάτος σκουπίζοντας απο πάνω του ψυχές και όνειρα. Και έπειτα συνέχισε:

-Τώρα η δεύτερη παρακαλώ. Αν καταφέρεις κι αυτήν, θα σου πω για τον εαυτό σου. Αν και η ικανότητα σου πρέπει να χει φτερά σταρένια και να ταξιδεύει πιο γρήγορα κι απο τον άνεμο πάνω απο τα κύματα. Αυτή η δοκιμασία λοιπόν, είναι μια δοκιμασία χορού. Θα χορέψουμε μαζί και αν τα πας καλά, θα σου πω γι’αυτό που ψάχνεις και πασχίζεις να βρεθείς. Μονάχα αν τα πας καλά όμως.

Και έτσι κι έγινε. Ο διάβολος και ο άνδρας χόρεψαν τόσο καλά, που όλοι οι δαίμονες σταμάτησαν την δουλειά τους. Οι θλιβερές ψυχές εκεί, μα και στον κόσμο των θνητών, ηρέμησαν για λίγο, και όλα τα διαβόλια τους κοιτούσαν, χτυπούσαν παλαμάκια ή ξεκίνησαν να χορεύουν και αυτά.

Και τέτοια γιορτή, πανηγύρι και χορός, πρώτη και τελευταία φορά γίνηκαν στην κόλαση. Παντού μουσική και γελια, αίμα και χαρά. Ο άνδρας είχε περάσει και την δεύτερη δοκιμασία, οπότε ο διάβολος έστειλε με αγάπη τους δαίμονες πίσω στην δουλειά τους, αν και ήθελαν να γλεντήσουν κι άλλο, και είπε λαχανιασμένος:

-Πέρασες και αυτή τη δοκιμασία. Εύγε! Οπότε θα σου πω που είναι ο εαυτός σου. Όπως είπες, αναπαύεται μέσα στο σκοτάδι και την φωτιά. Και ποιος ο λόγος να τον πάρεις μακριά; Αγκαλιασέ τον και άστον εδώ να σμιλευτεί, να πυροδοτηθεί με ζωή, χωρατά και βρώμικα ανέκδοτα, παρέα με φίλους και γνωστούς γνωστών. Ίσως κιόλας να μην είναι καν αυτός που καίγεται εδώ κάτω διαρκώς, αλλά άλλος να νιώθει τη φλόγα και στο πετσί του.

Οπότε άκουσε με που σου λέω. Καν’τον μια αγκαλιά, γέμισε τον ξεθυμασμένη αγάπη, χαιρέτα τον και φύγε. Θα φύγει με την θέληση του απο αυτό το μέρος μόλις είναι έτοιμος και έχει χορτάσει σκοτάδι. Θα είναι επίτημος καλεσμένος μου προς τιμήν σου που χόρεψες τόσο καλά μαζί μου.

Έτσι κι έκανε ο άνδρας. Αγκάλιασε και φίλησε τον εαυτό του και τον άφησε να καεί, να σμιλευτεί με θειάφι, κάρβουνο και ρακένδυτες ελπίδες, να χορτάσει όσο σκοτάδι ήθελε, μέχρι να γυρίσει πίσω στον ίδιο με την θέληση του.

Έφυγε λοιπόν, και ο Κέρβερος κράτησε την υπόσχεση του, κυρίως γιατί κοιμόταν εξαντλημένος απο την μάχη, και δεν είχε όρεξη για πολλές-πολλές κουβέντες μέσα στην λήθη του.

Ο άνδρας, που το όνομα του, παρέμεινε άγνωστο, ξεκίνησε για νέα ταξίδια, σε νέα μέρη, τα οποία θα παραμείνουν άγνωστα, έχοντας καταφέρει να βρεί αυτό που έψαχνε, το οποίο δεν παρέμεινε άγνωστο, περιμένοντας ο εαυτός του, που και αυτού το όνομα παραμένει άγνωστο, να χορτάσει αρκετή φωτιά και σκοτάδι στην ραχοκοκκαλιά του, ώστε να επιστρέψει σε αυτόν.

Με αυτόν τον τρόπο, νικώντας τον Κέρβερο, έγινε φίλος με τον διάβολο και χορεύοντας μαζί του, με τα δαιμόνια να κοιτούν, ξεγέλασε τον θάνατο, και βάλθηκε να προσπαθεί. Να προσπαθεί, να σκλαβώσει αυτές εδώ τις λέξεις.

Γράφει ο Στάθης Μπαλτούμας

ΠΗΓΗ... http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Αναβλητικά παιδιά...

Τα παιδιά του “Σε λίγο, μαμά!”

Συμβουλές για τους γονείς:

- Ό,τι είναι δύσκολο και όχι ευχάριστο σαν εργασία, ας γίνεται όταν το παιδί είναι ξεκούραστο και φρέσκο και όχι στο τέλος της ημέρας.

- Συμφωνείστε μαζί με το παιδί σας συγκεκριμένη ώρα ή μέρα, που θα πρέπει να έχει τελειώσει τις εργασίες του.

- Όταν είναι εφικτό “σπάστε” την εργασία σε κομμάτια. Αν χρειαστεί διατυπώστε με περισσότερο αναλυτικό τρόπο αυτό που του έχει ζητηθεί.

- Όταν ορίσετε χρόνο που θα ελέγχετε την ολοκλήρωση της κάθε εργασίας του παιδιού, μην το αναβάλλετε, γιατί μ' αυτόν τον τρόπο κάνετε αυτό που ζητάτε του παιδιού να μην κάνει.

- Βοηθείστε τα παιδιά σας να κάνουν σωστή διαχείριση του χρόνου τους βάζοντας προτεραιότητες. Αν δυσκολεύεστε, ζητείστε τη βοήθεια ενός ειδικού.

- Δώστε στο παιδί σας μια ανταμοιβή (όχι χρηματική!), όταν καταφέρνει να είναι συνεπής με τους στόχους του, π.χ. περισσότερο χρόνο για παιχνίδι ή διάβασμα εξωσχολικών βιβλίων ή παραπάνω χρόνος για κάποιο χόμπι του.

- Μην απαιτείτε περισσότερα απ' ότι είναι λογικό για το δικό σας παιδί. Σεβαστείτε την ιδιαιτερότητα της προσωπικότητάς του.

- Να έχετε κατά νου, ότι πρέπει να συμβαδίζουν οι απαιτήσεις σας με την ηλικία του.

- Μην κάνετε εσείς τα πράγματα που πρέπει να κάνουν τα παιδιά σας κι αν κάποια τα κάνουν λάθος να θυμάστε ότι από τα λάθη μας μαθαίνουμε.

- Επιτρέψτε στα παιδιά σας να έχουν κάποιες ευθύνες και να παίρνουν κάποιες αποφάσεις για τα πράγματα που τα αφορούν. Μην αποφασίζετε μόνοι σας για όλα.

- Τέλος, γίνετε εσείς το κατάλληλο παράδειγμα για τα παιδιά σας, μην αναβάλλετε τις δικές σας εργασίες.

Της Δήμητρας Ξενάκη, ψυχοθεραπεύτρια - οικογενειακή σύμβουλος

Πηγή: yeskid.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Τα παιδιά των πίσω θρανίων

Ας μην το ξεχνάμε αυτό, εμείς οι εκπαιδευτικοί λοιπόν, όταν κάποια παιδιά μας σπάνε τα νεύρα, όταν κάνουν φασαρία, όταν δεν μας προσέχουν, όταν δεν έχουν πρόοδο, όταν γενικά μας κάνουν τη ζωή δύσκολη. Λίγη προσοχή ζητάνε και συνήθως αντί να τους την δώσουμε, τους την στερούμε ως τιμωρία.

Τουλάχιστον ας τους μάθουμε να ζητάνε την προσοχή με πιο όμορφο τρόπο. Αυτό που έχει μεγαλύτερη αξία δεν είναι να αγαπάμε κάποια παιδιά που είναι έτσι και αλλιώς αξιαγάπητα αλλά εκείνα που δεν έχουν αυτή την λάμψη. Τότε είναι πολύ πιθανό αυτά τα παιδιά να μας εκπλήξουν με την μεταμόρφωσή τους και με την ανταπόδοση της αγάπης που τους δείξαμε.

Τα αόρατα παιδιά

Είναι αυτά τα παιδιά που οι δάσκαλοι και καθηγητές μαθαίνουν τελευταίο το όνομά τους. Και όταν περάσει ο καιρός πρώτο το ξεχνάνε. 

Αυτά που νιώθουν αγωνία κάθε φορά που για να παιχτεί ένας αγώνας χωρίζονται ομάδες. Μην τυχόν και περισσέψουν. Λαχταρούν έστω και προτελευταία οι αρχηγοί να τα διαλέξουν.

Στις εκδρομές όταν όλοι κανονίζουν με ποιόν θα καθίσουν στο λεωφορείο ή με ποιους θα μοιραστούν το δωμάτιο αυτά περιμένουν να δούνε που περισσεύουν θέσεις. Στις φωτογραφίες του τμήματος θα τα βρείτε στις άκρες να ακουμπάνε την κορνίζα.

Τα πιο τυχερά από αυτά έχουν ένα φίλο αλλά και αυτός είναι τόσο ίδιος που τους θυμίζει τη διαφορά τους από όλους τους άλλους.

Δεν σηκώνουν ποτέ το χέρι στο μάθημα και άμα τους ρωτήσει ο δάσκαλος μπλοκάρουν και περιμένουν με αγωνία πότε θα φύγουν από το προσκήνιο, πότε ο προβολέας του δασκάλου θα πέσει αλλού. Τα βλέμματα είναι χαμηλωμένα, τα χαμόγελα τρεμουλιαστά και οι κινήσεις αργές, λίγες. Λαχταρούν για λίγο θάρρος, για λίγη αποδοχή από την ομάδα. Η μισή καλή κουβέντα είναι για εκείνα εκτυφλωτικός ήλιος που τα ζεσταίνει για ώρες.

Νιώθουν ότι όλοι τα βλέπουν, ότι βλέπουν την μοναξιά τους. Ότι κανείς δεν τα θέλει. Και ότι δεν αξίζουν για να τα θέλει κανείς.

Για τους δάσκαλους συνήθως είναι σαν εκείνες τις λευκές σελίδες, που κατά λάθος δεν έχουν εκτυπωθεί σε ένα βιβλίο, που τις περνάμε γρήγορα γρήγορα, για να πάμε στις επόμενες. Και όμως πάνω σε αυτές τις λευκές σελίδες θα μπορούσαμε να ζωγραφίσουμε και έτσι να ομορφύνουμε όλο το βιβλίο. Αυτά τα παιδιά, να μην το ξεχνάμε, διψάνε για προσοχή και αγάπη και είναι έτοιμα να την ρουφήξουν με ορμή άμα τους τη δώσουμε. Εκτιμάνε πιο πολύ την αποδοχή μας ,την καλή μας κουβέντα ,τη φροντίδα μας και ανταποδίδουν στο πολλαπλάσιο ότι τους προσφέρουμε.

Ας εκμεταλλευτούμε αυτή τους την δίψα. Όποιοι από εμάς θέλουμε να δούμε ένα θαύμα δεν έχουμε παρά να ασχοληθούμε με την καρδιά μας με αυτά τα παιδιά. Δεν θα πιστεύουμε στα μάτια μας με την μεταμόρφωσή τους. Και αν στην αρχή τα παιδιά αυτά αντιστέκονται ας τα τραβήξουμε προς το μέρος μας με τρόπο, ας τα ταράξουμε στα καλά λόγια, στα μπράβο. Στο αμυντικά τους «όχι» εμείς να ακούμε το «τραβάτε με και ας κλαίω».

Αυτά τα παιδιά που φαίνεται ότι απεχθάνονται να βρίσκονται στο επίκεντρο αλλά που κατά βάθος αυτό είναι που θέλουν. Που αυτή η επίμονη σιωπή τους βγάζει εκκωφαντική κραυγή : «Είμαι και εγώ εδώ. Μη με ξεχνάτε!!!».

Τα παιδιά των πίσω θρανίων

Είναι κάποια άλλα παιδιά που κάθονται στα πίσω τα θρανία. Όσο πιο μακριά από τον πίνακα γίνεται. Και που προτιμούν να μην έχουν κανέναν πίσω από την πλάτη τους. Και κανέναν πάνω από το κεφάλι τους.

Άλλοι τους λένε φασαριόζους, άλλοι τους λένε ταραξίες και άλλοι πάλι απλά ζωηρούς. Η βολική λύση για τους διδάσκοντες είναι η διάγνωση και η ταμπέλα: υπερκινητικά, με διάσπαση προσοχής, παρορμητικά. Τότε η ευθύνη παύει να βαραίνει αφού είναι θέμα ειδικού. Και όμως.

Η προσοχή στο μάθημα είναι βάσανο για αυτά, τιμωρία. Μιλάνε μεταξύ τους, δεν έχουν ησυχία και προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή με έντονο τρόπο. Είναι πειραχτήρια, είναι ζιζάνια, είναι αεικίνητα. Και δεν τους αρέσει η ησυχία. Σαν να τα φοβίζει η σιωπή.

Η αλλαγή θέσης, οι ωριαίες αποβολές, οι συνεχείς παρατηρήσεις των δασκάλων, οι κλήσεις των γονέων τους και οι τιμωρίες δεν τα τρομάζουν. Ήταν πάντα στην ημερήσια διάταξη άλλωστε. Είναι ο πονοκέφαλος των μεγάλων, ένας γρίφος χωρίς λύση. Είναι όμως παιδιά.

Όχι αυτά εδώ «αόρατα» δεν τα λες. Τουναντίον ετούτα εδώ «βγάζουν μάτι». Και αν τα αόρατα βγαίνουν μόνα τους από τον κύκλο της τάξης αυτά εδώ συνήθως τα πετάει έξω το ίδιο το σχολείο. Γιατί αυτά εδώ καθώς φαίνεται δεν χωράνε στον κύκλο. Η κανονικότητα, η νόρμα κόβει ότι διαφέρει και προεξέχει. Το σχολείο που από τη μια αποθεώνει την διαφορετικότητα και από την άλλη όλα να τα κάνει ίδια θέλει. Μήπως αυτό που μας τρομάζει είναι η αδιαφορία που εκφράζουν αυτά τα παιδιά απέναντι στο πρότυπο, στην τάξη και τελικά στην ίδια μας την εξουσία; Μήπως μας τρομάζει αυτή η περίεργη δύναμη, αυτή η αφοβία;

Μήπως εμείς χρησιμοποιώντας τον φόβο ως όπλο για να επιβάλλουμε την τάξη, απέναντι σε αυτά τα παιδιά νιώθουμε παντελώς άοπλοι; Τελικά μήπως αυτούς που πιθανόν αύριο θα θελήσουν να αλλάξουν έναν κόσμο που δεν τους αρέσει, το σχολείο βιάζεται να τους κολλήσει την ταμπέλα των προβληματικών; Και αλήθεια ποιος ευθύνεται για την μη ομαλή ένταξη αυτών των παιδιών, τα ίδια τα παιδιά ή το σύστημα του σχολείου; Η μισή αλήθεια είναι ότι τα παιδιά αυτά απορρίπτουν αυτό το σχολείο. Η άλλη μισή είναι ότι και το σχολείο αυτό απορρίπτει αυτά τα παιδιά.

Όταν οι συμπεριφορές λοιπόν πρέπει να αλλάξουν ας μην χρησιμοποιήσουμε το μαχαίρι αλλά το χέρι, απαλά. Να μην πατήσουμε απότομα το φρένο αλλά να στρέψουμε γλυκά το τιμόνι. Να μην κόψουμε την φόρα και την δύναμη αλλά να τη προσκαλέσουμε να πάει εκεί που πρέπει. Για το καλό όλων μας.

Δημήτρης Τσιριγώτης, Φυσικός

Πηγή: alfavita.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Όποιος έχει ένα «γιατί» να ζει, μπορεί να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε «πώς»

Το στρες και ο αποπροσανατολισμός μας καταλαμβάνουν όταν χάνουμε από μπροστά μας τους στόχους της ζωής μας.

Η αίσθηση ότι «δουλεύουμε πολύ για το τίποτα», η εξάντληση που προκαλεί η διάσπαση έχουν το αντίδοτό τους σε έναν ξεκάθαρο στόχο που δίνει νόημα σε ό,τι κάνουμε, με τις καλές και τις κακές στιγμές του.

Σχετικά με αυτό, ο Βίκτορ Φρανκλ εκτιμούσε ότι αρκεί ο άνθρωπος να βρίσκει ένα νόημα στη ζωή του για να ξεπερνάει τα περισσότερα από τα προβλήματα που τον στενοχωρούν.

Η ψυχοθεραπεία ψάχνει ακριβώς αυτό: Αντί να σκάβει στο παρελθόν του ασθενούς, εξερευνά τι μπορεί να κάνει ο ασθενής με αυτό που έχει στο εδώ και τώρα. Να το πούμε πιο απλά: Πώς θα βρει ένα κίνητρο για να σηκώνεται απ’ το κρεβάτι κάθε μέρα.

Το δράμα πολλών ανθρώπων που δε νιώθουν ικανοποιημένοι από την ύπαρξή τους, είναι ότι δεν έχουν καν σκεφτεί τι είδους ζωή θα ήθελαν να ζήσουν. Και ο πρώτος όρος για να πάψει κανείς να νιώθει χαμένος είναι να ξέρει, τουλάχιστον, που θέλει να φτάσει.

Όπως και ο Φρανκλ μισό αιώνα αργότερα, ο Νίτσε τονίζει τη σημασία που έχει το να βρίσκουμε ένα «γιατί» να ζούμε. Όταν η ζωή μας γεμίζει από νόημα, οι κόποι ξαφνικά δεν είναι κούραση αλλά βήματα απαραίτητα προς τον στόχο που έχουμε ορίσει.

Από το βιβλίο του Άλλαν Πέρσυ: «Νίτσε: 99 Μαθήματα Καθημερινής Φιλοσοφίας», 1ο μάθημα, εκδόσεις Πατάκη

Πηγή: therapeutikoergastiri.wordpress.com

Διαβάστε Περισσότερα

Κοιμήσου ήσυχος

Τι έπαθες; Γιατί με φώναξες; Με αναστάτωσες. Με ξάφνιασες.

Έβαλα ό,τι βρήκα. Ένα λευκό πουκάμισο. Καταχείμωνο έξω. Ποιος κρυώνει όμως; Έχασα τον χρόνο. Ήρθα αμέσως.

Ένα μήνυμα μόνο στον καθρέφτη να μη με ψάξει κανείς. Είμαι σε μυστική αποστολή. Θέλει ησυχία ο ενθουσιασμός, για να φτάσει στον προορισμό του. Χιλιόμετρα διήνυσα, σκαλοπάτια πέντε-πέντε κατέβηκα, γλίστρησα, έπεσα, τσαλακώθηκα, πευκοβελόνες πάτησα, βράχηκα, κρύωσα, όμως έφτασα. Εδώ είμαι.

Ήρθα. Σου ήρθα με μία ανάσα δώρο. Είσαι καλά; Τι έπαθες; Τι σε άγχωσε; Σου είχα ζητήσει να προσέχεις. Φιλάσθενος, όπως η αγάπη πάντα. Είδες εφιάλτη; Δεν είναι τίποτα. Μη φοβάσαι.

Τα όνειρα είναι, που τα άφησες εκτεθειμένα σε κοινή θέα και τα έπιασε το αγιάζι. Αρρώστησες. Μου αρρώστησες και πώς να σε γιατρέψω; Με ποια ιδιότητα; Με ποια συχνότητα;

Περαστική είμαι πλέον. Φιλοξενούμενη. Δεν έχω καν τον εξοπλισμό μου, το βαλιτσάκι για τις πρώτες βοήθειες, τις βαλίτσες μου. Τελευταία ήταν πολλές και δε χωρούσαν στους διαδρόμους. Μούσκεμα είχα γίνει να τις κατεβάσω μέσα στη βροχή. Θυμάσαι;

Ήρθα όμως τώρα για να σε γιατρέψω. Να σε ανακουφίσω. Πιστή στο ρόλο της αγάπης. Πρωταγωνιστικός ρόλος. Αν τον παίξεις μια φορά, μετά ακόμη και τους δεύτερους με την ίδια ένταση τους παίζεις. Δεν έχεις περάσει από το θέατρο και δεν γνωρίζεις. Δικαιολογείσαι.

Η υποκριτική. Μεγάλη τέχνη. Η υποκρισία. Μεγάλη  αδυναμία. Απόρησες λοιπόν που ήρθα. Πάντα απορούσες. Σου έλειπε η αλήθεια, γι’ αυτό σε ξάφνιαζε πάντα το αυτονόητο.

Η ώρα πέρασε. Έκανα το καθήκον μου. Ο χρόνος μου τελειώνει. Πάντα η ίδια αίσθηση. Δεν πτοούμαι ποτέ. Αξιοποιήσιμο και το τελευταίο δέκατο του δευτερολέπτου. Ένας χρόνος άχρονος, ατελεύτητος ο χρόνος που δίνεις, όταν δίνεσαι. Όμως τι συζητάμε τώρα; Η θεωρία της προσφοράς δεν αναλύεται, δε διδάσκεται. Μόνο εφαρμόζεται. Από αυτοδίδακτους.

Φεύγω τώρα. Πρέπει να γυρίσω. Μη σηκώνεσαι. Τα καταφέρνω. Ξέρω... θα προσέχω. Μη νοιάζεσαι. Ξέρω... με νοιάζεσαι. Όλα τα τα ξέρω. Όλα τα βλέπω. Η αγάπη είναι ορατή όσο και αδιόρατη γι’ αυτούς που ξέρουν να διακρίνουν. Κι εγώ ξέρω.

Κοιμήσου ήσυχος.

Όνειρο ήταν.

Θα σε πάρω αύριο.

Γράφει η Xριστίνα Κυριακίδου

ΠΗΓΗ...http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Κάλεσμα για το 2ο Χριστουγεννιάτικο Χωριό που διοργανώνει ο Δήμος Αλμωπίας

ΚΑΛΕΣΜΑ

Την Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016 και ώρα 19:00 στο Δημαρχείο (αίθουσα Συνεδριάσεων Δημοτικού Συμβουλίου), θα πραγματοποιηθεί συνάντηση για το 2ο Χριστουγεννιάτικο Χωριό που διοργανώνει ο Δήμος Αλμωπίας σε συνεργασία με την ΔΗ.Κ.Ε.Α.

Και η φετινή διοργάνωση έχει έναν ιερό σκοπό: Να ενισχύσει το «Χαμόγελο του Παιδιού», που με τις δομές του βοηθά πολλά παιδιά από την περιοχή μας και από ολόκληρη την Ελλάδα.

Καλούνται όλοι οι τοπικοί φορείς, οι Σύλλογοι και όλοι όσοι επιθυμούν να ενταχθούν στην ομάδα εθελοντών, να παραστούν στη συνάντηση.

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ!

Διαβάστε Περισσότερα

Πληρωμή προκαταβολών αποζημιώσεων ΕΛΓΑ

Πληρωμή αποζημίωσης ύψους 1.370.899,36 € από τον ΕΛΓΑ

 Αποζημιώσεις ύψους 1.370.899,36 € πρόκειται να καταβάλει ο ΕΛ.Γ.Α. σε 1.311 δικαιούχους παραγωγούς των οποίων το ζωικό κεφάλαιο ή η φυτική παραγωγή ζημιώθηκε από διάφορα καλυπτόμενα ασφαλιστικά αίτια μέσα στο 2016 αλλά και σε παλαιότερα έτη.
Σύμφωνα με την ανάλυση  των καταβαλλόμενων αποζημιώσεων το μεγαλύτερο μέρος αυτών αφορά ζημιές ζωικού κεφαλαίου έτους 2016 στους Νομούς Δράμας, Θεσσαλονίκης και Καβάλας. 
Η ημερομηνία καταβολής των αποζημιώσεων στους δικαιούχους είναι η Πέμπτη 24 Νοεμβρίου  2016.

Για να δείτε αναλυτικά την κατανομή των ποσών ανά Νομό πατήστε εδώ.

Διαβάστε Περισσότερα

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες καθαρισμού των επαρχιακών οδών της Ανατολικής Αλμωπίας.

Αριδαία, 23/11/2016

ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΚΩΝ ΟΔΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες καθαρισμού των επαρχιακών οδών της Ανατολικής Αλμωπίας.

Συγκεκριμένα, τα μηχανήματα του Δήμου Αλμωπίας καθάρισαν κλαδιά, χόρτα και μπάζα στις Επαρχιακές Οδούς Εξαπλατάνου – Ριζοχωρίου – Φιλώτειας – Αρχαγγέλου, Εξαπλατάνου – Κωνσταντίας – Φούστανης, Εξαπλατάνου – Θεοδωρακείου, Εξαπλατάνου – Χρυσής – Ξιφιανής.

Τα αποτελέσματα να είναι ιδιαίτερα εμφανή, καθώς οι εργασίες πραγματοποιούνται με στόχο να γίνουν πιο ασφαλείς οι δρόμοι και να υπάρχει επαρκής ορατότητα για τους οδηγούς.

Ο Δήμαρχος Αλμωπίας κ. Δημήτρης Μπίνος έκανε την εξής δήλωση:

«Ο καθαρισμός των δρόμων από κλαδιά, χόρτα και μπάζα είναι πολύ σημαντικός, καθώς στοχεύει στην οδική ασφάλεια. Οι συγκεκριμένες εργασίες θα επεκταθούν και στην υπόλοιπη έκταση του Δήμου Αλμωπίας. Τέτοιες παρεμβάσεις βελτιώνουν την καθημερινότητα των συμπολιτών μας και γι’ αυτό συγχαίρω τον Αντιδήμαρχο Καθημερινότητας και συνεργάτη μου Στέφανο Αβραμίκα για τον ορθό προγραμματισμό, καθώς επίσης και τον Αντιδήμαρχο Ανατολικής Αλμωπίας και επίσης συνεργάτη μου Γιώργο Γούδη, ο οποίος ανέλαβε πρόσφατα καθήκοντα και έχει δείξει ιδιαίτερα θετικά δείγματα καθώς νοιάζεται πραγματικά για τον τομέα ευθύνης του και συμμετέχει ενεργά στην εξέλιξη των εργασιών. Τέλος, συγχαίρω τους υπαλλήλους του εργοταξίου που εργάζονται με ζήλο για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα». 

Διαβάστε Περισσότερα