Τα λάστιχα του αυτοκινήτου μας στριγκλίζουν, καθώς αναχωρούμε βιαστικά, έχοντας αργήσει για την επίσκεψή μας στην "3η ΓΙΟΡΤΗ ΚΑΡΑΤΖΟΒΙΤΙΚΗΣ ΠΙΠΕΡΙΑΣ".
Έχει αρχίσει να σουρουπώνει και τρέχουμε προς τα ανατολικά των Προμάχων, κατευθυνόμενοι προς το Γαρέφι όπου και η γιορτή.
Παίρνουμε τον επαρχιακό δρόμο, και στα αριστερά μας διακρίνεται στο βάθος το μοναστήρι του Αγίου Ιλαρίωνα και μερικές καντήλες να αχνοφαίνονται αναμμένες από τους πιστούς. Καταπίνοντας όσο γρηγορότερα γίνεται τα χιλιόμετρα που μας χωρίζουν, παρατηρούμε τους θεόρατους επιβλητικούς βράχους που θαρρείς παίζουν τον ρόλο του πέτρινου γίγαντα, που προστατεύει το ιστορικό χωριό του Γαρεφίου.
Μετά από δέκα λεπτά οδήγησης, μπαίνουμε στα πρώτα οικήματα του οικισμού και η αγωνία μας είναι μεγάλη, για το να προλάβουμε τις εκδηλώσεις.
Αφήνουμε το όχημά μας κοντά στην εκκλησία του χωριού και με ταχύ βήμα περπατάμε προς την κεντρική πλατεία.Στον ανηφορικό δρόμο, καθώς πλησιάζουμε, συναντούμε πολλές παρέες οι οποίες κατευθύνονται αντίθετα από εμάς, σημάδι ότι μάλλον δεν προλάβαμε.Αρκετές ηλικιωμένες κυρίως γυναίκες, κρατούν στα χέρια τους ταψιά και πιάτα με πολλά φαγώσιμα.
Πλησιάζοντας προς τον χώρο των εκδηλώσεων, παρατηρούμε ότι επικρατεί ησυχία, σημάδι ότι δεν προλάβαμε. Φτάνοντας στην πετρόχτιστη πλατεία, σχεδόν λαχανιασμένοι από τη διαδρομή και την αγωνία μας, παρατηρούμε τους διάφορους μικροπωλητές να μαζεύουν την πραμάτεια τους, έτοιμοι να αναχωρήσουν. Ο χώρος φωταγωγημένος, με τα τεράστια πλατάνια να σου προκαλούν δέος.Το κύριο μέρος των επισκεπτών έχει αναχωρήσει.Στην αμφιθεατρική πλατεία δεσπόζουν τα μνημεία των Μακεδονομάχων ηρώων , θυμίζοντας μας τους αγώνες που έδωσαν οι κάτοικοι και το αίμα που χύθηκε για την λευτεριά του τόπου.
Στην ανατολική πλευρά της πλατείας, το παραδοσιακό Μακεδονίτικο σπίτι, στολισμένο με το λάβαρο του συλλόγου, την ελληνική σημαία και τον ήλιο της Βεργίνας ,με τους προβολείς απάνω τους σου μεταδίδουν αίσθημα υπερηφάνειας και εθνικής ανάτασης.
Τρεις τέσσερις ψησταριές διάσπαρτες, αναδύουν γαργαλιστικές οσμές από τα καλούδια που ψήνονται και σου σπάνε την μύτη.
Έχουν απομείνει οι χορευτές των συλλόγων και κάποιοι "μερακλήδες" για να συνεχίσουν το γλέντι.
Είναι μαζεμένοι όλοι μαζί σαν μια παρέα, ένα σμήνος μελισσιού θαρρείς, και διασκεδάζουν χορεύοντας και τραγουδώντας.
Μικρά παιδιά τρέχουν ασταμάτητα, με τις χαρούμενες φωνές να σου διαπερνούν τα αυτιά.
- Καλώς τους, καλωσήρθατε.
Η φωνή του Τάσου, του προέδρου του μορφωτικού συλλόγου, μας καλωσόρισε.
Ήρθε πρόσχαρος κοντά μας και με τρεις κινήσεις μας έβαλε να καθίσουμε στα τραπέζια.
Σε χρόνο ρεκόρ το τραπέζι μας γέμισε με λαχταριστά σουβλάκια και μπύρες.
Μετά τα συνηθισμένα "χρόνια πολλά" , πιάσαμε την κουβέντα με τον Τάσο.
-Λοιπόν , πώς πήγε η εκδήλωση; Όλα καλά;ρωτήσαμε.
-Δόξα τω Θεό όλα πήγαν κατ ευχήν.Ο κόσμος μας τίμησε και γέμισε το χωριό μας και η παρουσίαση των τοπικών προϊόντων μας έκλεισε με επιτυχία.Τα χορευτικά επίσης έδωσαν μια εορταστική νότα στην εκδήλωση και οι επισκέπτες το χάρηκαν.Ο αντικειμενικός μας σκοπός είναι να προβάλλουμε την πιπεριά και σχεδιάζουμε να την πιστοποιήσουμε σαν τοπικό προϊόν και να βγούμε δυναμικά στην αγορά.Είναι κρίμα διάφοροι άσχετοι να εκμεταλλεύονται την ονομασία της πιπεριάς μας κι εμείς να καθόμαστε έτσι.
Συζητήσαμε για πολλά άλλα σχέδια του συλλόγου και αντιληφθήκαμε τη θέληση και τον ζήλο των παιδιών , να παραμείνουν στα πατρογονικά τους εδάφη και να παλέψουν με αξιοπρέπεια για μια καλύτερη ζωή.
Η ορχήστρα που έπαιζε στην εκδήλωση είχε αναχωρήσει προ πολλού, αλλά αυτό δεν πτόησε τα παιδιά, τα οποία με τη βοήθεια υπολογιστή και ηχοσυστημάτων , συνέχισαν το γλέντι.Παίζοντας παραδοσιακές μουσικές , όλοι οι χορευτές των συλλόγων σαν μια παρέα πιάνονταν και χόρευαν ανέμελα και καμαρωτά.Πειράγματα και επιφωνήματα από όλους και η εντύπωση που αποκομίσαμε , είναι ότι υπάρχει ακόμη η ποιότητα στις σχέσεις των νέων ,που από πολλούς μεγαλύτερους έχουν παρεξηγηθεί.
Οι δυο δάσκαλοι του μορφωτικού καταϊδρωμένοι, παρά την σχετική ψύχρα που επικρατούσε , οδηγούσαν τα βήματα των υπολοίπων.Μακεδονικά ακούσματα έδιναν τη θέση τους σε θρακιώτικα.Όμορφες κοπελιές του συλλόγου συνοδευόμενες από ευθυτενή παλικάρια γέμιζαν την πίστα της πλατείας, μεταδίδοντας σε όλους αισιοδοξία και πίστη για το μέλλον.
Μικροί χορευτές κάνοντας τη δική τους " κλίκα", ακολουθούν τους μεγάλους.
Μέναμε εκστασιασμένοι από την όλη εικόνα και νομίζουμε ότι η αγνότητα που εκπέμπουν οι κάτοικοι αυτού του τόπου είναι σπάνια.Σε τέτοιους δύσκολους και προβληματικούς καιρούς που ζούμε , η απλοϊκότητα και η ανθρωπιά που συναντήσαμε είναι παραδειγματική.
Καθίσαμε περίπου ένα δίωρο και δεν καταλάβαμε ούτε το πώς πέρασε η ώρα, ούτε την ψύχρα που επικρατούσε.
Αναχωρώντας από την φιλόξενη αυτή εκδήλωση, γεμάτοι από όμορφες εικόνες, δώσαμε στους εαυτούς μας την υπόσχεση, ότι και του χρόνου, θα είμαστε εκεί , όχι τόσο για να βοηθήσουμε τα αγνά αυτά παιδιά, όσο για να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας, παίρνοντας κουράγιο και δύναμη από αυτούς.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!