Ως μια από τις χειρότερες χρονιές, χαρακτηρίζουν την χρονιά που διανύουμε(2015) πολλοί κάτοικοι των Προμάχων, όσον αφορά τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς τους.
Με δεδομένη την έρπουσα οικονομική κρίση, που μαστίζει όλη τη χώρα, πολλές "αναποδιές" ήρθαν να επιτείνουν την ήδη πληγωμένη οικονομία της τοπικής κλειστής κοινωνίας μας, με αποτέλεσμα να χτυπάει κόκκινο η αντοχή των νοικοκυριών.
Οι ανοιξιάτικες αλλοπρόσαλλες διακυμάνσεις του καιρού, έπληξαν την κύρια παραγωγή των κερασιών, σημειώνοντας πολλές καταστροφές πότε το χαλάζι, πότε ο δυνατός τοπικός άνεμος, ενώ όσα φρούτα κατόρθωσαν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν, απορροφήθηκαν από τους εμπόρους σε εξευτελιστικές τιμές, κάνοντας πάρτι κερδοσκοπίας και εκμετάλλευσης. Πολλοί δε παραγωγοί, δηλώνουν ευχαριστημένοι με το γεγονός ότι θα καταφέρουν να καλύψουν τα ποτίσματα και τα γεωργικά φάρμακα ψεκασμών που χρεώθηκαν.
Βαρύ πλήγμα δέχεται και η "βαριά βιομηχανία" του χωριού, η υλοτομία.
Το σύνολο σχεδόν των κατοίκων ασχολείται με την υλοτομία, η οποία αποτελούσε μια βαθιά οικονομική ανάσα για τα νοικοκυριά, δίνοντας ζωή και κίνηση στο ακριτικό μας χωριό.
Δυστυχώς φέτος, με κάποιες "άτυχες" και τελείως αλλοπρόσαλλες αποφάσεις της κεντρικής διοίκησης, επικρατεί ένα γενικό μπάχαλο και με κάποιες γραφειοκρατικές αλχημείες, το λείμμα που δικαιούταν ο κάθε υλοτόμος μειώθηκε δραστικά, με αποτέλεσμα να δεχθεί η οικονομία του χωριού μας μια "θανάσιμη" μαχαιριά.
Επίσης πολλοί από τους δασικούς συνεταιρισμούς δεν έχουν ανεβεί ακόμη στις υλοτομίσιμες συστάδες, λόγω γραφειοκρατικών εμπλοκών, με αποτέλεσμα να επικρατεί οργή και απελπισία στις τάξεις της τοπικής μας κοινωνίας.
Αισθάνονται προδομένοι και ότι τιμωρούνται από το κράτος, ενώ πνέουν τα μένεα κατά των αρμοδίων και των τοπικών κοινοβουλευτικών αντιπροσώπων τους.
Η σκιά της ανεργίας έχει κατακαθίσει στο χωριό, και ευτυχώς που υπάρχουν οι αγρόκηποι, τους οποίους καλλιεργούν τα διάφορα λαχανικά, από τα οποία συντηρούν την οικογένεια.
Κάποια πρόσκαιρα ημεροκάματα που κάνουν -κυρίως οι γυναίκες- σε εργοστάσια κονσερβοποιίας στην Σκύδρα, τονώνουν κάπως το ηθικό, χωρίς όμως αυτά να δίνουν λύση στις συνεχώς αυξανόμενες υποχρεώσεις προς το δημόσιο.
Κάποιοι παραγωγοί ευελπιστούν στη καλή σοδειά από τα κάστανα, ενώ αρκετοί έχουν σπείρει σιτάρια για την εξασφάλιση του αλευριού. Κάποιοι άλλοι νέοι, που αρνούνται να ξενιτευτούν, επιχειρούν να επιδοθούν σε εναλλακτικές καλλιέργειες αρώνιας, καρυδιάς, φουντουκιάς, δαμάσκηνου, προσβλέποντας σε αξιοπρεπή παραγωγή και αμοιβή του μόχθου τους.
Τα αρκετά συνεργεία οικοδόμων που υπάρχουν, έχουν πολλούς μήνες να κινηθούν, ελλείψει οικοδομικής δραστηριότητας, ενώ οι δεκάδες βιοτεχνίες ξύλου παραμένουν ανενεργές, αφού οι παραγγελίες έχουν μηδενιστεί.
Το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο για το ιστορικό μας χωριό, και απευθύνεται έκκληση προς τους αρμόδιους να σκύψουν το βλέμμα τους σε αυτή την εσχατιά της πατρίδας μας και να επανεκκινήσουν το τρένο της ανάπτυξης, είτε με προγράμματα διαρθρωτικών καλλιεργειών, είτε με Ευρωπαϊκά προγράμματα, ώστε να μην αποτελέσουν και οι Πρόμαχοι, ένα ακόμη "στοιχειωμένο" χωριό της Μακεδονίας μας.