Αντί σχολίων, δυο ποιήματα για έναν ευλογημένο τόπο και τους ανθρώπους του...
Πρόμαχοι
Μακεδονία
Ελλάδα
.
.
Πορφυρογέννητος ο Πήγασσος, αχαλίνωτος
ζεμένα τα ημισφαίρια του νου
η σκέψη ηνίοχος, ταξιδεύει τη βούληση
νοσταλγεί.
Οδήγησέ με στον μετέωρο βράχο
σμίξη ουρανού και γης
λιλιπούτεια σπιρτόκουτα τα σπίτια κάτω
ευτυχισμένα κελιά μιας ζωής.
Μαζοχιστικό το ράπισμα του Αίολου
ανοιχτοί ασκοί, θυελλώδεις
κατευναστικό ύδωρ, ασβεστολιθικός βράχος
μήτρα ίασης, αγίασμα.
Ιριδικός καμβάς, πινελιές ουράνιες
πράσινη, μπλε, καφετί
οξιά, ουρανός, πέτρα
παράσταση Αναγεννησιακή.
Πυγολαμπίδες πίστης, καντήλια αχνόφωτα
γρύλοι, του σούρουπου υπασπιστες
κούκος απόμακρος, θρύλους ξυπνάει
κουρνιασμένοι γυπαετοί.
Θρόϊσμα φύλλων σε αλέες πλατάνων
άρωμα φρέσκου Ελληνικού
σέρτικος βήχας, ξερή, κολτσίνια
στο ρυάκι η ψάθα, αναπολεί.
Ουρανόσταλτος ήχος, μεταλλικός
κάλεσμα παρηγοριάς, επικοινωνίας
μαύρη μαντήλα, υγρή ρυτίδα
φλόγα απώλειας, βασανιστική.
Χάλκινες νότες, υπερηφάνειας
γαλανόλευκο τρεμούλιασμα, έξαψη
προγονική παράδοση, τίμημα βαρύ
ασήκωτο χρέος, δόξα, τιμή.
Βουκολικός οργασμός, κάθιδρο σώμα
ήρα και στάρι, ομφάλιος λώρος
οσμές φουρνιστές, ερεθιστικές
εστία στο κέντρο, ενώνει ψυχές.
Τελεία στον χάρτη, μικρόκοσμη, ασήμαντη
όμως ευρύχωρη σαν ωκεανός, απέραντη,
συμπαντικό βασίλειο,
φαντάζει το τέλειο άπειρο, του όλου μου "είναι".
Το χωριό μου, αυτό το "τέλειο άπειρο".
.
.
.
Υγρές, χωμάτινες οσμές
φρεσκοαλωνισμένα στάχυα
ιδρωμένος μόχθος στα τσουβάλια.
Ασβεστωμένα ντουβάρια
βασιλικός στον τενεκέ
μεθυστικό, χωριάτικο άρωμα.
Πέτρινοι φούρνοι, φλόγα στη καμινάδα
υδάτινη κινητήρια ορμή νερόμυλου
ξερνάει η πέτρα, λευκό χρυσό, αλεύρι.
Διάσπαρτες ανεπαίσθητες λάμψεις ολόγυρα
καντήλια, κεράκια, αχνοφαίνονται, τρεμουλιαστά
τάμα, προσευχή, ελπίδα στα ξωκκλήσια.
Ζεστός Ελληνικός, τσιγάρο σέρτικο
ψάθινες καρέκλες στον βαθύσκιωτο πλάτανο
ωχρά μουστάκια, απολογισμός μεγαλείων.
Ασπρόμαυρα πιόνια στον λόφο
τσοπάνης-ζωντανά, ένα
στη πράσινη σκακιέρα, πολύχρωμος καμβάς.
Καλοκαιρινό ψιλόβροχο, ευλογημένο
διπλή επιβλητική ίριδα στο μικρό καταρράκτη
μεγαλοπρέπεια στεφανώματος.
Σμήνος χελιδονιών, ατέρμονοι σχηματισμοί
αυτοκρατορικό ζευγάρι γερακιών
συρριχτή συμφωνία τζιτζικιών, συμφωνία Δημιουργίας.
Ακρυλικός ανεξίτηλος τάπητας
εναλλαγές παπαρούνας, τσαγιού και μέντας
στα ριζοπόδαρα της αγριοαχλαδιάς.
Βροντόφωνοι αλλαλαγμοί του καρπουζά
ο Στέλιος να "υπάρχει", στη ντουντούκα
μωρά γαντζώνονται σε μητρικές αγκαλιές.
Νεραϊδοσκέπαστο νυχτερινό τοπίο
γίγαντες ορεινοί όγκοι, φύλακες
τριζόνια το επαινούν, παραδείσια μελωδία.
Φουσκώνουν οι πηγές στο λιώσιμο των πάγων
αναβλύζει το δώρο, αργοκυλάει
ρυάκι, ρέμα, ποταμός, ζωή.
Ζωογόνος αύρα, απογευματινή
θωπεύει κόκκινα μάγουλα, βάλσαμο,
αρμονική ισορροπία, ευδαιμονίας.
Διπλοτυλιγμένα μαύρα τσεμπέρια
αγκαζέ με ξύλινα μπαστούνια, υποβασταζόμενα
στην αιώνια κοινή πορεία ζωής.
Χωριό αγαπημένο, γενέθλιο, πατρογονικό
πέτρες ματωμένες, χώμα ιδρωτοποτισμένο
δώρο της φύσης, του Δημιουργού.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.