.jpg)
Η δεύτερη Κυριακή της Αποκριάς, η Κυριακή του Ασώτου, είναι η δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου των τριών δηλαδή ωδών που ψάλλονται στην εκκλησία μέχρι τις ακολουθίες της Μ.Εβδομάδας. Τότε εμφανίζονται οι πρώτοι μασκαρεμένοι.
Την εβδομάδα που ακολουθεί ο λαός την ονομάζει Κρεατινή, γιατί συνήθιζαν να τρώνε κρέας όλες τις μέρες της εβδομάδας ακόμη και την Τετάρτη και την Παρασκευή. Την Πέμπτη μαγείρευαν το κρέας σε κατσαρόλες και το άφηναν να κολλήσει για να μυρίσει τσίκνα. Έτσι καθιερώθηκε να λέγεται η Πέμπτη αυτής της εβδομάδας "ΤσικνοΠέμπτη".
Την Κυριακή της Αποκρέω οι νοικοκυρές έσφαζαν έναν πετεινό τον οποίο μαγείρευαν με ρύζι. Την ίδια ημέρα έφτιαχναν πίτα μόνο με φύλλα. Έπειτα άρχιζε η νηστεία του Πάσχα.
Η εβδομάδα μετά την Κυριακή της Αποκρέω μέχρι την Κυριακή της Τυροφάγου λεγόταν "Άσπρη Εβδομάδα", γιατί υπήρχε η συνήθεια να τρώνε μόνο γαλακτοκομικά προϊόντα και αυγά. Οι γυναίκες δεν λούζονταν την εβδομάδα αυτή, για να μην ασπρίσουν τα μαλλιά τους.
Την Κυριακή της Τυροφάγου έβγαζαν όργανα στην πλατεία του χωριού και κόσμος χόρευε και διασκέδαζε. Πολλοί μασκαρεμένοι πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι, και οι νοικοκυρές τους υποδέχονταν με γλυκά και ελάχιστα χρήματα. Την εποχή εκείνη οι στολές των μασκαράδων βασίζονταν στην φαντασία όσων τις φορούσαν και τις έραβαν από παλιά κομμένα ρούχα.
Το βράδυ της Τυρινής επικρατούσε το έθιμο της "συγχώρεσης" (Προσταβάινε). Οι κάτοικοι επισκέπτονταν τους γονείς τους, τα πεθερικά τους, τους κουμπάρους τους και αφού τους φιλούσαν το χέρι, ζητούσαν με αυτό τον τρόπο συγχώρεση. Στα παιδιά έδιναν χρήματα οι συγγενείς.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το έθιμο του "βρασμένου αυγού" (Λατσκάινε), που γινόταν την ημέρα αυτή. Η γιαγιά μάζευε γύρω της τα εγγόνια, έπειτα τους ξεφλούδιζε ένα βρασμένο αυγό και το έδενε με μια κλωστή στην άκρη ενός πλάστη. Στη συνέχεια το ακουμπούσε διαδοχικά στα στόματα των εγγονιών, τα οποία είχαν τα χέρια τους πίσω στην πλάτη. Όποιο εγγόνι κατόρθωνε να πιάσει με το στόμα του το αυγό, εκείνο το έτρωγε.
Σκοπός του εθίμου αυτού ήταν να κλείσουν τα στόματα για την Σαρακοστή τα οποία ξανά άνοιγαν την Λαμπρή. Στο ίδιο παιδί η γιαγιά έδινε χαλβά ή χρήματα για να αγοράσει καραμέλες.
Έτσι άρχιζε η Σαρακοστή.
Επιμέλεια: Μαρία Ανδρούτσου
Τίτλος: Ήθη και έθιμα - πολιτισμός και παράδοση στους Προμάχους.
