Όποιος νομίζει πως το σέρβις στα μαγαζιά της Αθήνας είναι εύκολη δουλειά, ας διαβάσει αυτό το κείμενo. Πέντε σερβιτόροι του κέντρου αφηγούνται μερικές παράξενες ιστορίες.
Άγγελος - 27 χρόνων/Χαλάνδρι
Θυμάμαι ένα ζευγάρι που ήρθε στο πόστο μου. Άρχισαν να πίνουν αρκετά και να χορεύουν, γενικά φαινόταν ότι περνούσαν καλά. Με κέρασαν και μένα σφηνάκια και με τη σειρά μου τους κέρασα κι εγώ. Ενώ είχαμε καταναλώσει αρκετό αλκοόλ, ο άνδρας έρχεται και με βρίσκει κάπου παράμερα και μου ζητάει, στην επόμενη γύρα σφηνάκια που θα παράγγελνε μόνο για τους δυο τους, να βάλω ένα δαχτυλίδι μέσα στο σφηνοπότηρο της κοπέλας. Ήταν ένα δαχτυλίδι αρραβώνων, που φαινόταν μάλιστα αρκετά ακριβό. Εγώ έκανα ό,τι μου είπε, αλλά η κοπέλα δεν παρατήρησε το δαχτυλίδι μέσα στο ποτήρι, με αποτέλεσμα να το πιει και παραλίγο να πνιγεί! Αφού τη βοήθησε ο φίλος της, έβγαλε έντρομη με το χέρι της το δαχτυλίδι από το στόμα, χωρίς να καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Τελικά είπε το «ναι» και το πάρτι συνεχίστηκε ως το πρωί.
Ελίνα - 28 χρόνων/Εξάρχεια
Στην αρχή μιας βάρδιας, και ενώ προετοίμαζα το πόστο μου χωρίς να υπάρχει κανένας πελάτης, ήρθε μια κυρία γύρω στα 35-40 και άρχισε να μου κάνει κάτι περίεργες ερωτήσεις, αν δούλευε στο μαγαζί κάποιος «ψηλός, μελαχρινός». Δεν ήξερε καν την ιδιότητά του, αν ήταν δηλαδή ο ιδιοκτήτης, DJ ή άλλος υπάλληλος του μαγαζιού. Το μόνο που ήξερε είναι ότι είχε έρθει στο μαγαζί μας μια μέρα με τον φίλο της τον «Κώστα», που φαινόταν ότι γνώριζε αυτό τον «ψηλό, μελαχρινό». Αφού δεν μπορούσα να τη βοηθήσω, σημείωσε το τηλέφωνό μας κι έφυγε. Δεν πέρασε πολλή ώρα και πήρε τηλέφωνο, κάνοντάς μου πάλι τις ίδιες περίεργες ερωτήσεις, αυτήν τη φορά όμως αποκαλύπτοντας ότι ο λόγος που έψαχνε τον εργαζόμενο στο μαγαζί είναι για να τον ρωτήσει αν έχει το τηλέφωνο του φίλου της του Κώστα. Το είχε χάσει πρόσφατα και ήθελε εναγωνίως να τον βρει...
Βίκυ - 37 χρόνων/Γκάζι
Πριν από τρία καλοκαίρια περίπου είχε έρθει στο μαγαζί μια μεγάλη παρέα με 10 νεαρούς Αμερικανούς. Παρήγγειλαν αρκετά πιάτα και ακόμα περισσότερα ποτά. Στο τέλος της βραδιάς, και αφού τους πήγα τον λογαριασμό, με φώναξαν και μου ζήτησαν να τους εξηγήσω τι έγραφε η απόδειξη. Τους έδειχνα υπομονετικά τι έχουν παραγγείλει: «πήρατε μπιφτέκια, δύο σαλάτες, τρία είδη λουκάνικων κ.λπ». Κάπου εκεί με διέκοψε ένας από αυτούς και, πιάνοντας με τα δυο του χέρια τα γεννητικά του όργανα, μου είπε: «Έχω εδώ ένα αμερικανικό λουκάνικο μόνο για σένα». Εγώ σοκαρίστηκα και δεν αντέδρασα, όμως ακριβώς πίσω μου βρισκόταν η ιδιοκτήτρια, που άκουσε τα πάντα. Στο επόμενο δευτερόλεπτο έσπασε τα ξύλα μιας κλασικής ψάθινης καρέκλας του ενός, πετώντας τον στο πάτωμα, και τους πέταξε έξω από το μαγαζί κακήν κακώς.
Φώτης - 35 χρόνων/Γκάζι
Κάποια στιγμή ήρθε στο μαγαζί ένα ζευγάρι πολύ σικ, με ακριβό ντύσιμο, καλούς τρόπους, πολύ «αξιοπρεπές» γενικά. Φαινόταν, πάντως, ότι δεν γνωρίζονταν καλά, ίσως να ήταν από τα πρώτα τους ραντεβού. Αφού ήπιαν αρκετά ποτά και η βραδιά όδευε προς το τέλος της, ζήτησε ο άντρας τον λογαριασμό. Του πήγα την απόδειξη, αλλά προς μεγάλη του έκπληξη –όπως έδειχνε– είχε ξεχάσει το πορτοφόλι του. Μετά από 2-3 λεπτά που πέρασαν με τον άντρα να ψάχνει εξονυχιστικά το παντελόνι του, η γυναίκα έβγαλε ένα χαρτονόμισμα και με πλήρωσε. Της έφερα τα 4-5 ευρώ ρέστα που, ενώ μου είπε να τα κρατήσω, εγώ τα άφησα στο τραπέζι, με σκοπό να τα πάρω όταν φύγουν. Όταν όμως η κοπέλα πήγε στην τουαλέτα, ο άνδρας τα πήρε και τα έβαλε στην τσέπη χωρίς δισταγμό. Βγήκε ραντεβού με μια ωραία κοπέλα, δεν πλήρωσε τίποτα και μάλιστα έβγαλε κι ένα μικρό χαρτζιλίκι...
Κατερίνα - 30 χρόνων/Κολωνάκι
Στο εστιατόριο που δούλευα είχα το εξής περιστατικό, με δύο κυρίους, μεγάλης μάλιστα ηλικίας. Αφού παρήγγειλαν το φαγητό τους, με φώναξαν να βάλω κάτι στο ένα πόδι του τραπεζιού, ώστε να σταματήσει να κουνιέται. Όταν έσκυψα για να το κάνω, ο ένας από αυτούς έπιασε το κεφάλι μου και άρχισε να μου το κουνάει κοντά στα γεννητικά του όργανα, προσποιούμενος ότι του κάνω στοματικό έρωτα. Αμέσως έτρεξα στο αφεντικό μου, που είχε δει όλο το σκηνικό. Μου ζήτησε να μην το κάνω θέμα γιατί οι κύριοι είχαν παραγγείλει πολλά και ακριβά πράγματα και δεν μπορούσε να χάσει τα λεφτά. Το μόνο που μπόρεσα να κάνω είναι να ζητήσω από έναν συνάδελφό μου να αναλάβει το τραπέζι, για να μη χρειαστεί να έρθω σε επαφή μαζί τους. Το ίδιο βράδυ ο ίδιος κύριος ξαναγύρισε στο μαγαζί και με πλησίασε δίνοντάς μου κάτι ψιλά, γιατί είχε ξεχάσει, υποτίθεται, να μου δώσει πουρμπουάρ νωρίτερα. Του είπα να τα κρατήσει και να τα χρησιμοποιήσει κάπου χαμηλά στη Σόλωνος.
ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.