Έφτασαν στο ξενοδοχείο «Βαλκάνια» τρεις κοπέλες απ' τη Θήβα και τη Λιβαδειά. Μια βαλίτσα κρατούσαν κι ένα μπουκέτο λουλούδια των αγρών. Ζήτησαν ένα τρίκλινο και να μην τις ξυπνήσει κανείς. Κι έπεσαν και κοιμήθηκαν κι είδαν ένα όνειρο ότι έφτιαξαν μια καλύβα στην άμμο με τον λίβα και τις μουσικές των κυμάτων.
Είχαν πουλήσει τους καρπούς που δίνει η γη όταν γεννάει και ήταν ψόφιες από την κούραση. Και την άλλη μέρα το πρωί, σαν ήπιαν καφέ με παξιμάδι -όπως μνημόσυνο μιας Κυριακής που πέρασε μέσα απ' τον ήλιο— βγήκαν στη γειτονιά που πουλούν μπαχαρικά, τσάι, φασκόμηλο, λιβιάνα και έφτασαν στη βιτρίνα που είχαν δει στο περιοδικό.
Τα κόκκινα τακούνια ήταν εκεί όπως στη φωτογραφία. Μπήκαν, τα πρόβαραν και αγόρασαν το ίδιο χρώμα και οι τρεις. Περπάτησαν στο λούνα παρκ. Είδαν το γύρο του θανάτου, την αίθουσα του τρόμου και ότι είχε καταργήσει ο χρόνος. Κάποιο παιδί τούς ζήτησε να τις ξεναγήσει στην πόλη. Κι αυτές το προσπέρασαν γελώντας. Είδαν την Ακρόπολη ή τον Λευκό Πύργο, όπως στα καρτ ποστάλ, μες σε ομίχλη το θησείο και σαν γύρισαν στο ξενοδοχείο είχαν φτάσει όλοι οι ένοικοί του. Οι βαλίτσες τους ήταν στη ρεσεψιόν, στην υποδοχή του κι ο ξενοδόχος προσπαθούσε να τους τακτοποιήσει.
Από αριστερά κάθονταν: ο Ροβινσώνας Κρούσος, είχε έρθει με τσάρτερ κι έφευγε την επομένη για τις Κυκλάδες, ο Ιρλανδός κι ο Ιουδαίος - είχε προστεθεί Kt ένας Παλαιστίνιος ή Αφγανός ή Μεξικανός ή Αργεντινός ή Σουδανός ή Αιθίοπας ή Ιρανός ή Ιρακινός. Στις αποσκευές τους, δύο πεθαμένα περιστέρια. Που ήταν η νύφη κι ο γαμπρός. Ο Ορέστης μ' ένα φίλο του που ήταν ντισκ τζόκεϊ στη Χαλκίδα. Ένα κορίτσι αλαφροϊσκιωτο, ίδιο αερικό, ντυμένο στα λευκό, μ' ένα πουλί με κίτρινο ράμφος στο κλουβί.
Ο Τζώνυ ο μπόγιας, με τον Γιάννη το φονιά παιδί μιας Πατρινιάς.
Ένας ευαίσθητος ληστής που παίζει φυσαρμόνικα και διαβάζει Νίτσε. Οι διωγμένοι εφημεριδοπώληδες του υπόγειου ηλεκτρικού στην Ομόνοια, φορώντας στολές αγγαρείας της τελευταίας ώρας. Ο κιθαριστής των φλαμένκος. Η Σωτηρία Μπέλλου. Ο Στέλιος Καζαντζίδης. Η Ρόζα Εσκενάζυ. Ο χορευτής του Σαιντ Ιλαίρ. Η Λέσχη των Μοναχικών Καρδιών του λοχία Πέπερ. Ο μόνιμος πιανίστας του ξενοδοχείου Τάσος Καρακατσάνης. Έφτασε κι ο Νίκος Γκάτσος πάνω σε άσπρο άλογο κι ο Μόνος Χατζιδάκις σε κλειστή άμαξα του Έντγκαρ Άλαν Πόε. Ο ξενοδόχος του Βαλκάνια, βλέποντας πως σ' αυτήν τη μυθολογία δεν λείπει κανείς, ζήτησε απ' τον φωτογράφο ν' αρχίσει.
ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ - ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Ερμηνεία: Γιώργος Ρωμανός
ΕΜΙ 1966
Του Γιώργου Χρονά
Από το ένθετο «100 δίσκοι και η ιστορία τους» της Καθημερινής 19/6/2003
O πίνακας ζωγραφικής, στην αρχή του άρθρου, είναι του Ουίλλιαμ Τέρνερ κι έχει τίτλο τίτλο «Ο Οδυσσέας χλευάζει τον Πολύφημο» κι εκτίθεται στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου . Ασχολήθηκε με τον πίνακα από το 1807 έως το 1829. Απεικονίζει τον Οδυσσέας μαζί με τους άντρες του πάνω στο πλοίο τη στιγμή που απομακρύνονται από το νησί. Οι Ιθακήσιοι κυματίζουν σημαίες και χλευάζουν τον Κύκλωπα, ενώ πάνω στο κατάρτι κυματίζει μια πορτοκαλί σημαία στην οποία είναι γραμμένη η αρχαιοελληνική λέξη «ούτις», που σημαίνει «Κανένας». Ο Πολύφημος απεικονίζεται στα αριστερά του πίνακα, πίσω από τα βουνά
ΠΗΓΗ...http://www.o-klooun.com
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.