Σε μια πρόσφατη πρωινή βόλτα με το ποδήλατο στο Μαλιμπού της Καλιφόρνια, έφτασα σε μια παραλία, κάθισα σε ένα βράχο και παρακολουθούσα τους surfers. Θαύμαζα αυτούς τους θαρραλέους αθλητές που είχαν ξυπνήσει χαράματα, υπέμεναν το παγωμένο νερό, σέρφαραν ανάμεσα στα μεγάλα κύματα ρισκάροντας ακόμη και να δεχτούν επίθεση από καρχαρίες, και όλα αυτά για χάρη μιας συναρπαστικής διαδρομής.
Μετά από περίπου 15 λεπτά, ήταν εύκολο να καταλάβεις τους surfers από το διαφορετικό στυλ και χειρισμό, καθώς και από την ικανότητα και διάθεση τους.
Όμως αυτό που με εντυπωσίασε πραγματικά , ήταν κάτι που είχαν κοινό. Ανεξαρτήτως πόσο καλοί, πόσο έμπειροι, ή πόσο επιδέξιοι ήταν πάνω στο κύμα, το αποτέλεσμα πάντα ήταν το ίδιο: Η πτώση από τη σανίδα.
Κάποιοι διασκέδαζαν με την πτώση τους, ενώ άλλοι προσπαθούσαν απεγνωσμένα να την αποφύγουν. Και δεν μπορούσαν να θεωρηθούν όλες οι πτώσεις ως αποτυχία, αφού κάποιοι έπεφταν στο νερό μόνο όταν το κύμα ξεθύμαινε και η 'βόλτα' τους αναγκαστικά τελείωνε.
Αλλά εδώ είναι αυτό που βρήκα πιο ενδιαφέρον: Η μόνη διαφορά μεταξύ αποτυχίας και φυσιολογικής κατάληξης της βόλτας ήταν το στοιχείο της έκπληξης. Σε όλες τις περιπτώσεις, ο σέρφερ καταλήγει στο νερό. Δεν υπάρχει εναλλακτικός τρόπος για να ολοκληρωθεί μια 'βόλτα' στα κύματα.
Αυτό με έκανε να σκεφτώ: Πως θα ήταν αν ζούσαμε όλη τη ζωή μας σαν σέρφερ πάνω σε ένα κύμα;
Η απάντηση που μου ήρθε αμέσως στο μυαλό ήταν ότι θα είχαμε εκτεθεί σε περισσότερους κινδύνους.
Η δύσκολη συζήτηση που διαρκώς αποφεύγετε με το αφεντικό σας (τον υπάλληλο τον συνάδελφο ή τον σύζυγο) ; Θα την είχατε ήδη ξεκινήσει.
Το βιβλίο, το άρθρο ή το e-mail που σας ξυπνάει αρνητικά συναισθήματα; Θα το είχατε ξεκινήσει.
Η νέα επιχείρηση (ή το προϊόν ή στρατηγική πωλήσεων ή επένδυση) για την οποία έχετε αναλύσει κάθε σενάριο; Θα την είχατε ολοκληρώσει.
Και όταν πέφτατε- γιατί όταν κάποιος αναλαμβάνει κινδύνους κάποια στιγμή θα πέσει - θα ανεβαίνατε πάλι στη σανίδα του surf. Αυτό είναι που κάνει ο surfer.
Γιατί λοιπόν να μην ζούμε τη ζωή με αυτόν τον τρόπο; Γιατί δεν αποδεχόμαστε την πτώση - ακόμα κι αν είναι μια αποτυχία - ως μέρος της διαδρομής μας;
Επειδή φοβόμαστε να νιώσουμε.
Σκεφτείτε το: Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ο μεγαλύτερος φόβος μας είναι ότι αυτό που θα νιώσουμε θα είναι κάτι δυσάρεστο.
Τι θα συνέβαινε αν κάνατε αυτή την συνομιλία που αποφεύγετε και τελείωνε μία σχέση; Θα σας πλήγωνε.
Τι θα συνέβαινε αν ακολουθούσατε την επιχειρηματική ιδέα σας και τελικά χάνατε χρήματα; Θα αισθανόσασταν πολύ άσχημα.
Τι θα συνέβαινε αν είχατε υποβάλει την πρόταση σας και είχε απορριφθεί; Θα αισθανόσασταν απαίσια.
Αυτό είναι το σημαντικό: Τις περισσότερες φορές, ο φόβος μας δεν μας βοηθάει να αποφύγουμε τα συναισθήματα, αντίθετα εκτιθέμεθα βασανιστικά σε αυτά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Νιώθουμε τον πόνο της αναβλητικότητας, ή την απογοήτευση μιας βαλτωμένης σχέσης. Γνωρίζω σχέσεις και συνεργασίες που συνεχίζουν με οδυνηρό τρόπο για χρόνια, επειδή κανείς δεν είναι διατεθειμένος να μιλήσει για τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Το να αναλαμβάνουμε ρίσκα, και να πέφτουμε, δεν είναι κάτι που πρέπει να αποφεύγουμε. Είναι κάτι που μπορούμε να το καλλιεργήσουμε μέσα μας. Αλλά πώς;
Εξάσκηση
Την οποία την κάνετε αρχίζοντας να παίρνετε ρίσκα, αισθανόμενοι όπως θα καταλήξετε να αισθάνεστε, αντιλαμβάνοντας ότι δεν σας σκότωσε, και στη συνέχεια ανεβαίνοντας πάλι στη σανίδα και συνεχίζοντας να σερφάρετε.
Κάντε τη δύσκολη συζήτηση. Ακούστε χωρίς να λαμβάνετε αμυντική στάση όταν ο συνάδελφός σας επικρίνει. Ονομάστε τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Μη φοβάστε να απορριφθείτε.
Και αισθανθείτε τα πάντα. Νιώστε τον κίνδυνο. Νιώστε την αγωνία πριν τον κίνδυνο.Κατά τη διάρκεια του κινδύνου αλλά και μετά, πάρτε μια βαθιά ανάσα και αισθανθείτε πάλι.
Θα εξοικειωθείτε με αυτά τα συναισθήματα και, είτε το πιστεύετε είτε όχι, θα αρχίσετε να τα απολαμβάνετε. Ακόμη και εκείνα που θεωρείτε ως δυσάρεστα. Επειδή το να αισθάνεσαι, είναι αυτό που υπενθυμίζει ότι είσαι ζωντανός.
Θυμάστε πως αισθάνεστε όταν έχετε κάνει ή πει κάτι περίεργο ή λάθος; Την αμηχανία που αισθάνεστε; Την επόμενη φορά που θα συμβεί, σταματήσετε για μια στιγμή για να το αισθανθείτε πραγματικά. Όταν το κάνετε, θα συνειδητοποιήσετε ότι δεν είναι τόσο άσχημα.
Σύντομα, δεν θα φοβάστε αυτά τα συναισθήματα Θα συνεχίζετε σαν τους θαρραλέους surfers νωρίς το πρωί. Θα ξυπνάτε από το χάραμα και θα βουτάτε σε δύσκολες συνομιλίες και δύσκολες προτάσεις. Θα αναλαμβάνετε τους κινδύνους που παλιότερα φοβόσασταν. Και θα πέφτετε, και κάποιες φορές θα έχετε αποτύχει.
Στη συνέχεια, θα σηκώνεστε και θα προσπαθείτε ξανά.
________ _ _ _
του Peter Bregman, στρατηγικός σύμβουλος σε Διευθύνοντες Συμβούλους και τα ηγετικά στελέχη τους Το τελευταίο του βιβλίο είναι : "18 Minutes: Find Your Focus, Master Distraction, and Get the Right Things Done."
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.