ΤΙ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΤΙ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΝΤΡΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ - ΕΤΟΙΜΟΛΟΓΙΑ - ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ

Σύμφωνα με τη θεωρία του “nominalism” το όνομα το οποίο δίνεται σε κάποιον άνθρωπο είναι καίριο για την μετέπειτα εξέλιξή του ως ανθρώπου. Αναλύσαμε τα πιο δημοφιλή ελληνικά ονόματα. Ακολουθούν τα αποτελέσματα της έρευνάς μας. 

AΠΟ ΤΑ ΤΡΩΚΤΙΚΑ 

ΙΩΑΝΝΗΣ Το όνομα Ιωάννης είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα αντρικά ονόματα της Ελληνικής γλώσσας, αλλά και πολλών άλλων γλωσσών. Χρησιμοποιείται συνήθως στη νεοελληνική υποκοριστική μορφή όπως: Γιάννης, Γιάννος, Γιαννιός, Γιαννέλης, Γιαννούλης (Νούλης), Γιαννούσης (Νούσης) και Γιαννάκης (Άκης), Τζαννέτος, Τζαννετής, ή μεγαλόσχημα: Γιάγκος, Γιάνναρος, Γιάννακας, αλλά και Γιαννακός. Στην Ελλάδα γιορτάζεται στις 7 Ιανουαρίου (γιορτή του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή ή αλλιώς Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου). Το όνομα Ιωάννης προέρχεται από το εβραϊκό όνομα יוחנן (Γιοάναν) και σύμφωνα με το Strong’s Concordance σημαίνει «ο Ιεχωβά είναι γενναιόδωρος». Στην σύγχρονη κοινωνία το Ιωάννης πέρασε με μορφή ετυμολογικού αντιδανείου, αφού χρησιμοποιείται για ανθρώπους που – παρά την κοινωνική τους φύση – παρουσιάζουν συναισθηματικές δυσκολίες και δυσκολεύονται να συμπράξουν στενές σχέσεις με ανθρώπους του ίδιου ή του άλλου φύλου. Η γενναιοδωρία του καθημερινού Γιάννη παρ” όλ” αυτά φαίνεται συχνά από το ότι είναι ανοιχτός σε κάθε είδους σεξουαλική πρόταση. 

ΘΑΝΑΣΗΣ Το όνομα Θανάσης προέρχεται από το Αθανάσιος, ο οποίος είναι ο αθάνατος, ο αιώνιος. Απλός κι ευγενικός, ο Αθανάσιος χρειάζεται χρόνο για να επιβληθεί. Ο Θανάσης είναι συνήθως η ήρεμη δύναμη στην παρέα και η αδυναμία πολλών. Όμως λόγω της ετυμολογίας του ονόματός του, πολύ συχνά ο Θανάσης νομίζει πως έχει μια… αιωνιότητα για να ολοκληρώσει κάποια εργασία, με αποτέλεσμα συχνά τα προγράμματά του να μη συμφωνούν με αυτά των γύρω του. Είναι σημαντικό να αναφερθεί κανείς στο έργο του Μέγα Αθανάσιου ή Αθανάσιου της Αλεξάνδρειας, ο οποίος είχε μεγάλη επιρροή στο χριστιανικό δόγμα, τονίζοντας ότι “το Άγιο Πνεύμα δεν είναι κτίσμα, αλλά είναι κατά φύση άκτιστο (δηλαδή αδημιούργητο) και ομοούσιο (δηλαδή έχει την ίδια ουσία) με τον Πατέρα και τον Υιό”. Ως αποτέλεσμα, όσοι φέρουν το όνομα αυτού σπάνια πιστεύουν στη σημασία των υλικών αγαθών, ενώ τονίζουν περισσότερο τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Αργότερα αποδείχτηκε πως η άποψη του Αθανάσιου ήταν λανθασμένη.

   ΚΩΣΤΑΣ Κωνσταντίνος (λατινικά: Constantinus) είναι ένα κοινό ελληνικό όνομα. Στα νεοελληνικά χρησιμοποιούνται και τα Κώστας, Κωστής, Κώτσος, Κώτσαρης, Κωστάκης, Κωτσάκης, Κωστάρας, Κωστάλας, Κωνσταντινος, Ντίνος, Ντης. Προέρχεται από την λατινική λέξη Constantia, που σημαίνει σταθερότητα. Η κατάληξη -ίνος (-inus) είναι υποκοριστικό (το αντίστοιχο -άκης της νεοελληνικής). Η ορθόδοξη ονομαστική εορτή του ονόματος είναι στις 21 Μαΐου (Γιορτή των Αγίων και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης). Το υποκοριστικό -ίνος δείχνει μια παιδικότητα και έτσι ο Κωνσταντίνος συνδυάζει μια μαχητική πυγμή και μια θεατρική [camp] περσόνα. Σημαντικό παράδειγμα αυτής της σύγκλισης ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Α’, του οποίου οι εσωτερικές αντιφάσεις οδήγησαν σε σκληρές αποφάσεις, οι οποίες σημάδεψαν την οικογενειακή του ζωή. Τέτοιες αντιφάσεις κάνουν συχνά τους άλλους να πιστεύουν πως ο Κωνσταντίνος είναι ένας συζητήσιμος/ευάλωτος χαρακτήρας, όμως δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει το βασικό συστατικό του ονόματός του, την Constantia. Οι απόψεις του Κωνσταντίνου μετακινούνται με μεγάλη δυσκολία και αυτό μόνο εάν ο ίδιος το θελήσει. Το θηλυκό του ονόματος, Κωνσταντίνα, παρά το γεγονός ότι μοιάζει περισσότερο στη λατινική ρίζα, δεν παρουσιάζει την ίδια σταθερότητα. Κάτι τέτοιο αναλύεται στον δίσκο της Κύπριας τραγουδίστριας Κωνσταντίνα, με όνομα “Άγνωστο” (2009). Η καριέρα της τραγουδίστριας δεν έχει υπάρξει σε καμιά περίπτωση σταθερή.

   ΓΙΩΡΓΟΣ Το Γεώργιος είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα αντρικά ονόματα της Ελληνικής γλώσσας. Χρησιμοποιείται συνήθως στη νεοελληνική μορφή Γιώργος. Η λέξη προέρχεται από το γεωργία με την έννοια της καλλιέργειας της γης. Αυτή με τη σειρά της προέρχεται από το γη + έργο. Ο Γιώργος αποτελεί την υπερηφάνεια και το στήλωμα της ελληνικής οικογένειας, όπως και κάθε πλαισίου στο οποίο ανοίκει. Όπως το όνομά του ορίζει, είναι γήινος και γνήσιος. Ο Γιώργος είναι καλός και προκομμένος και όπως λέει και η έκφραση “τα χέρια του πιάνουν”. Δεν είναι τυχαίο πως η ελληνική τέχνη αγαπά τον Γιώργο: “Όπου Γιώργος και μάλαμα” (του Γιώργου Μητσάκη), “Ο μπαρμπα-Γιώργος” (με τον Γιώργο Νταλάρα). Συγχρόνως, ο Γιώργος είναι συχνά περιττός και χωρίς ιδιαίτερη σημασία, πράγμα που γίνεται ξεκάθαρο από το ότι αποτελεί το μοναδικό ελληνικό όνομα του οποίου η ονομαστική εορτή μετακινείται: κανονικά γιορτάζεται στις 23 Απριλίου (γιορτή του Αγ. Γεωργίου), εκτός αν η ημερομηνία αυτή είναι πριν από την Κυριακή του Πάσχα, οπότε γιορτάζεται τη 2η ημέρα του Πάσχα. Τέλος, οι Γιώργηδες δεν έχουν ιδιαίτερη φαντασία, γι΄αυτό και συχνά δεν τα καταφέρνουν στο χώρο των τεχνών.

   ΜΙΧΑΛΗΣ Το Μιχαήλ ή Μιχάλης, Μικ, Μάηκαλ, Λάρας, Λιάκος, είναι ένα εβραικό όνομα (מִיכָאֵל / מיכאל) το οποίο σημαίνει «Όμοιος με τον Θεό;» ή «συνδεμένος με τον Θεό”.  Ο Μιχαήλ δεν είναι εντελώς βλάκας, πράγμα που σημαίνει ότι σε σύγκριση με τους άλλους μπορεί να θεωρηθεί και σχεδόν έξυπνος. Του αρέσουν τα μεγάλης κλίμακας πράγματα, το φάνταζη, το σάηενς φίξιο (με ρομπότ), ο αγαπημένος του ποιητής είναι ο Όμηρος και η αγαπημένη του μουσική η “χιέβι μέταλ” ή τέλοσπάντων οτιδήποτε αποφασίσει ότι είναι “τέλειο” στη μορφή του. Καθώς έχει μάθει να συγκρίνει την καθημερινότητά του με την επική διάσταση της κουλτούρας που καταναλώνει, ο Μιχάλης μας συνήθως έχει μια πίκρα στο τέλος του γέλιου του, ένα ανομολόγητο γιατί. Πολύ συχνά οι Μιχάληδες οδηγούνται στην ήπια αυτοκαταστροφή, στην προσπάθειά τους να δώσουν μια πιο γκράντε διάσταση στη ζωή τους: κόβουν την κοτσίδα τους, αλλάζουν μάρκα φραπέ, κόβουν το κάπνισμα.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Αλέξανδρος είναι ένα κοινό ελληνικό όνομα (8o πιο συνηθισμένο με ποσοστό 2,78% περίπου). Το όνομα ετυμολογείται από τη ρίζα του ρήματος αλέξω, που σημαίνει απωθώ, αποκρούω (εξ ου και πολλές παράγωγες λέξεις όπως άλεξις = βοήθεια, απαντάται και στις λέξεις αλεξίπτωτο, αλεξίσφαιρο, αλεξικέραυνο κλπ.) και το όνομα ανήρ (ανδρός), της Αρχαίας Ελληνικής. Κατά συνέπεια σημαίνει «ο που απωθεί βίαια τους άνδρες”. Αυτή η ανταγωνιστικότητα του Αλέξανδρου απέναντι στους άλλους άντρες έχει ψυχαναλυτικό ενδιαφέρον αν κανείς προσέξει πως στατιστικά το όνομα δίνεται αρκετά συχνά σε ομοφυλόφιλους (46%), αμφιφυλόφιλους (21%) και γενικότερα θυληπρεπείς άνδρες (73%). Το μεγαλύτερο ίσως τέτοιο παράδειγμα αποτέλεσε ο βασιλιάς της Μακεδονίας, γνωστός και ως Μέγας Αλέξανδρος, ο οποίος έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης σε όλο το πέρασμα του χρόνου. Ενδεικτικό είναι το τραγούδι “Alexander the Great” των Iron Maiden. Στη γυναικεία εκδοχή του ονόματος, Αλεξάνδρα, η απωθητική δύναμη επεκτείνεται τόσο σε άντρες όσο και σε γυναίκες, ανθρώπους όλων των ηλικιών και σεξουαλικων προτιμήσεων, κάνοντας τις Αλεξάνδρες αυτό που ο απλός λαός ονομάζει “εξαιρετικά ξινές”. 

  ΔΗΜΗΤΡΗΣ Δημήτριος ή Δημήτρης είναι αρχαίο ελληνικό κύριο ανδρικό όνομα. Συναντάται επίσης με τις παραλλαγές Δημητρός, Δημητράκης, Τάκης, Μήτρος, Μητράκης, Μητρούσης, Μήτσος, Μητσάκης, Μίμης, Μιμάκης, Δήμος, Δημάκης. Πολλά είναι τα ιστορικά πρόσωπα που έφεραν το όνομα Δημήτριος, όπως βασιλείς και άλλοι ηγεμόνες, στρατηγοί, φιλόσοφοι, ποιητές, ρήτορες, πολιτικοί, ιατροί, αρχιτέκτονες, γλύπτες, συγγραφείς, ιστορικοί, πατριάρχες, επίσκοποι, κ.λπ. αλλά και πολλοί ακόμη άγιοι και ιερομάρτυρες. Προέρχεται από το όνομα της θεάς Δήμητρας και σημαίνει τον πιστό της θεάς. Η Δήμητρα ήταν θεά που δεν ήταν γνωστή για τους έρωτες της, ενώ διεκδικητές της υπήρξαν τα ίδια της τα αδέρφια. Στην εικόνα μιας τέτοιας αιμομιξίας και ως προστάτης της θεάς, ο Δημήτρης συχνά αναπτύσσει ένα μίσος για το ανδρικό φύλο και προτιμάει την ευαίσθητη, θηλυκή του μεριά. Έτσι είναι συχνά εσωστρεφής και νάρκισσος (λουλούδι που αποτελούσε και σύμβολο της Δήμητρας) και σπάνια μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για το τί σκέφτεται. Είναι εκκεντρικός και του αρέσει να ντύνεται με γυναικεία ρούχα. Έχει εξαιρετικά αναπτυγμένη την αίσθηση της ειρωνίας [τσόλι].

   ΒΑΣΙΛΗΣ Ο Βασίλειος ή Βασίλης ή Βασίλης, Μπίλης, Μπίλιας, Λάκης, Βάσος είναι ετυμολογικά αυτός που ανήκει στο βασιλιά. Έτσι, έχει σταθερότητα, υπευθυνότητα και είναι από τους άνδρες που μπορεί μία γυναίκα να βασιστεί και να είναι σίγουρη ότι θα είναι πάντα στο πλάι της για συναισθηματική ασφάλεια. Συγχρόνως όμως, κάθε Βασίλης κρύβει μέσα του και τον… Άγιο Βασίλη, μια διεθνή λαογραφική μορφή που σχετίζεται με τον εορτασμό της Πρωτοχρονιάς και των Χριστουγέννων. Ο Βασίλης φοράει κόκκινη στολή, έχει λευκή γενειάδα και είναι πάντα χαμογελαστός και αγαπητός στους από γύρω του, καλοκάγαθος και συναισθηματικός. Μερικές φορές οι άλλοι τον θεωρούν πιο εύκολο απ’ ό,τι είναι και αυτό του δημιουργεί “απωθημένα”. Όμως γενικά πρόκειται για επιτυχημένη περίπτωση.

   ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Παναγιώτης είναι ένα λαϊκό Ελληνικό Χριστιανικό όνομα που προέρχεται από το Παναγία, ένα από τα επίθετα της Παρθένου Μαρίας, της Μητέρας του Χριστού. Η ονομαστική εορτή του Παναγιώτη είναι στις 15 Αυγούστου, την ίδια μέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ο Παναγιώτης είναι ένας δραστήριος άνδρας, με λογική σκέψη αλλά και δυνατά συναισθήματα. Ακριβώς όπως και η ίδια η Παναγία, έτσι κι ο Παναγιώτης νιώθει την ανάγκη να προσφέρει, να δημιουργεί και να είναι χρήσιμος γύρω του. Αυτό πολλές φορές του δημιουργεί άγχος. Άγχος επίσης του δημιουργεί και το γεγονός ότι λόγω της αναφοράς της Παναγίας, πολλοί θεωρούν ότι είναι καλός άνθρωπος και αντιδρώντας αυτός συχνά επιτίθεται στον ίδιο του τον εαυτό στην προσπάθεια να κάνει τον επαναστάτη. Επειδή όμως συν Αθηνά και χείρα κίνει, στην προσπάθειά τους για επανάσταση οι Παναγιώτηδες κάνουν περισσότερο καλό παρά κακό. Κλασική περίπτωση η δημοφιλής τραγουδίστρια “Μαντόνα”, η οποία, περνώντας την εφηβική της κρίση μπροστά στις κάμερες της δημοσιότητας έγινε σύμβολο της σεξουαλικής απελευθέρωσης της γενιάς της.

   ΝΙΚΟΣ Ο Νικόλαος, ή Νίκος, Νικόλας, Κόλιας, Νικ, Κοκός, Πέτρος είναι ένα αρχαίο ελληνικό όνομα. Η ετυμολογία του προέρχεται από το Νίκη (την αρχαία ελληνική λέξη που σημαίνει “νίκη”) και Λαός (την αρχαία ελληνική λέξη που σημαίνει “λαός”).  Αν βουτήξουμε ακόμα πιο βαθειά στην ιστορία μας θα ανακαλύψουμε ότι η λέξη λαός συνδέεται ετυμολογικά με τη λέξη πέτρα, κάτι που προσδίδει στα άτομα με αυτό το όνομα πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ο Νικόλαος είναι ένα έντονα πολιτικοποιημένο άτομο, σχεδόν κατ” αποκλειστικότητα αριστερό (νίκη του λαού). Φυσικά, έχει μεγάλη σημασία και το πώς μεγαλώνει κάποιος, εκτός από το όνομα του. Παρ” όλα αυτά, ανθρωπολογικές μελέτες που απλώνονται στο φάσμα τεσσάρων γενεών Νικολάων πιστοποιούν τη σχέση μεταξύ του ονόματος αυτού και της αριστερής πολιτικής τοποθέτησης κατά 78%. Λόγω της…ακλόνητης φύσεως του ονόματός του (πέτρα) ο Νικόλαος είναι συνήθως ΚΚΕ και σπάνια κάποια άλλη αριστερή ή…αριστερίστικη όπως θα έλεγε ο ίδιος φράξια. Ο Νικόλαος είναι μαγνητική προσωπικότητα, καθώς διαθέτει το χάρισμα να μιλάει τη γλώσσα του λαού, καθήμενος ανάμεσα στα αφεντικά. Αν η πολιτικός μας Λιάνα Κανέλλη είχε γεννηθεί άντρας, θα ονομαζόταν σίγουρα Νικόλαος! 

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Όπως λέει και το όνομά του, ο Χαράλαμπος λάμπει από χαρά. Αυτό δεν πρέπει να μεταφράζεται ως χαζαμάρα, διότι δεν είναι κυριολεκτικό. Στην πραγματικότητα ο Χαράλαμπος είναι αυτός που τον ενδιαφέρει να μοιράζει τη χαρά, το γέλιο στους άλλους ανθρώπους. Έχει ένα κωμικό χάρισμα κι αυτό είναι καλό να το εκφράζει σε κάποιον εργασιακό τομέα, όπως ηθοποιός, συγγραφέας κλπ. Επίσης σύμφωνα με την παράδοση, θεωρείται καλή τύχη να έχει κανείς όσο γίνεται πιο στενές σχέσεις με έναν Χαράλαμπο, διότι κάθε Χαράλαμπος διακατέχεται από το πνεύμα του μάρτυρος Αγίου Χαραλάμπου, ο οποίος την ώρα της καύσης του ζήτησε από το Θεό: “Σε όποιο τόπο βρεθή τεμάχιο από το λείψανόν μου και σ’ όποια χώρα γιορτάζουν το μαρτύριό μου, να είναι αφθονία σίτου, οίνου, ελαίου, τετραπόδων και άλλων χρησίμων πραγμάτων.” Παραλλαγές του ονόματος τα Λάμπος, Χαραλάμπης, Χάρης, Λάμπης, Λαμπίας, Μπάμπης, Μπάμπος, Χάμπος. Υπάρχουν, όμως, σημαντικές ενδείξεις πως οι μετασχηματισμοί Χάμπος και Λαμπίας χάνουν την ιερή υπόσταση του αρχικού ονόματος.

   ΖΑΧΑΡΙΑΣ Ζαχαρία λένε τη μαμά μου που την αγαπώ πολύ γι” αυτό προτιμώ να μην πω τίποτα παρ” όλο που έχω ράμματα για τη γούνα τους. 

  ΧΡΗΣΤΟΣ “Χρήστο, το όνομά σου είναι τιμή, ευλογία και σου χαρίζει προστασία και φώτιση σε όλη τη ζωή σου, γιατί είναι το όνομα του Ιησού Χριστού! Είσαι ένας άνθρωπος με ανιδιοτελή αγάπη, αγνά συναισθήματα και καλοπροαίρετες διαθέσεις, μπορείς να θυσιαστείς για τους ανθρώπους που αγαπάς”. Αυτά μπορεί να διαβάσετε από δω κι από κει, αλλα αρκετά με το παραμύθι. Τη στιγμή που το Ι του Χριστού γίνεται Η, τα πράγματα χειροτερέυουν επικίνδυνα και ως αποτέλεσμα, ο… ανορθόγραφος Χρήστος έχει καλές προθέσεις, αλλά απαίσια αποτελέσματα. Κάνει συχνά πράγματα απρόβλεπτα πιστεύοντας ότι έχει κάνει το σωστό. Το πιο σωστό για τους Χρήστους, αλλά και αυτούς από γύρω τους, είναι να ασχολούνται με κάτι μοναχικό για να μη μας σπανε τα νεύρα, όπως μαγειρική ή landscape photography. Το αγγλικό όνομα Κρις κρατάει το γιώτα, οπότε εξαιρείται από τα παραπάνω προβλήματα, όπως επίσης και το Χριστίνα. Μην αρχίσω βέβαια για τις Χριστίνες, άλλα τσόλια από κει, αλλά για τον αντίθετο λόγο [διπλό γιωτα = too much γιώτα].

   ΘΟΔΩΡΟΣ Ο Θεόδωρος ή Τεό, Θοδωρής, Ρίκος, Τέρενς είναι ένα όνομα με αρκετά εύκολη ετυμολογία: σημαίνει το δώρο του Θεού. Αντίθετα με τα άλλα ονόματα, ο Θεόδωρος από αρκετά μικρή ηλικία μπορεί να αντιληφθεί τη σημασία του ονόματός του, κάτι που του επιτρέπει να αναπτύξει πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση. Από αυτήν την άποψη ο Έλληνας Θεόδωρος έχει μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση με τον Γάλλο συνονόματό του Τεοντόρ και τον Αμερικανό Θήοντορ. Για τον λόγο αυτό ο Θεόδωρος είναι συχνά πολύ επιτυχημένος σε επαγγέλματα που έχουν κάποιο άνοιγμα στο εξωτερικό, όπως πολιτικός, αλλά και καλλιτέχνης. Ο Θοδωρής ή Τεό τα καταφέρνει σε όλους τους τομείς της τέχνης και κυρίως στο conceptual art. Στην πιο spiritual βερσιόν του αρέσουν τα λογοπαίγνια και τα κόλλυβα. Το 370 π.χ. ο Θεόδωρος ο Τήρων σε απάντηση στον Ιουλιανό είπε στον ευδόξιο «σύναξε το ποίμνιο του Χριστού και δώσε εντολή, κανένας Χριστιανός να μην αγοράσει τίποτα από όσα πουλιούνται, διότι όσα πωλούνται στην αγορά είναι μιασμένα, αφού με εντολή του βασιλιά έχουν μιανθεί από αίμα ειδωλόθυτων ζώων, και αναπλήρωσε τις ελλείψεις αυτών, χορηγώντας κόλλυβα».   

ΜΑΝΩΛΗΣ Το όνομα Μανώλης, ή Εμμανουήλ, Μάνος, Μανόλης είναι εβραικής προέλευσης ( עִמָּנוּאֵל ) και σημαίνει “Ο Θεός Μαζί Μας”. Λεξαριθμικά ο αριθμός που τον αντιπροσωπεύει είναι το 4, κάτι που συνεπάγεται ότι στη ζωή του χρειάζεται τάξη, ασφάλεια και σταθερότητα. Οι Μανώληδες γενικά έχουν μια τάση να καταλαμβάνουν θέσεις εξουσίας [έχουν μαζί τους το θέλημα του θεού], προκειμένου να διασφαλίσουν την ηρεμία που τους χρειάζεται. Γνωρίζατε ότι ο γνωστός μας δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε γεννηθεί με το όνομα Μανώλης, αλλά προτίμησε να το αλλάξει σε Γεώργιος, μετά από προτροπή των λεξαριθμικών επιστημόνων που τον συμβούλευαν; Ως αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής έχασε τις δημιουργικές του ικανότητες, όμως κράτησε τη δυνατότητα επιβολής. Κάτι σαν Ζωόδιο Μανώλης με ωροσκόπο Γιώργο. Ο Μάνος ή Μανόλης με όμικρον τα καταφέρνει λιγότερο με την επιβολή και προτιμάει ριχτά t-shirt απ” ο,τι πουκάμισα.

Πηγή: www.lifo.gr

Posted in: ΕΛΛΑΔΑ , ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ