Σάββατο απόγευμα στο γραφικό κεφαλοχώρι.
Ο φωτοδότης ήλιος αγγίζει τις δεντρόφυτες δυτικές πλαγιές και με τις τελευταίες ακτίνες του, λούζει τις όμορφες γειτονιές, για τα τελευταία λεπτά, πηγαίνοντας να κρυφτεί και να συναντήσει άλλους τόπους, στο αιώνιο κυκλικό του ταξίδι.
Ο Δεκέμβρης έχει μπει για τα καλά, δηλώνοντας με το κρύο που αναπέμπει, ότι αυτός είναι ο αρχηγός-μήνας του χειμώνα. Στα γειτονικά υψώματα, ένα πολύχρωμο μωσαϊκό από χρυσοκίτρινες ανταύγειες, με τα πεσμένα φύλλα των πανύψηλων οξυών, συνθέτουν ένα ζωγραφικό σκηνικό.
Επικρατεί νηνεμία, κλαράκι δεν κουνιέται, καθώς ο χθεσινός παγωμένος βοριάς, έχει αιχμαλωτιστεί στους ασκούς του Αιόλου.
Σάββατο και όπως είθισται, οι κάτοικοι πραγματοποιούν την συνηθισμένη έξοδό τους στα φιλόξενα καταστήματα, ξεχνώντας για λίγες ώρες τα προβλήματα και βρίσκουν φιλικές παρέες, για να διασκεδάσουν τον μόχθο και την καθημερινή πάλη με τα κάθε λογής προβλήματα.
Η μικρή πλατεία σφύζει από ζωή. Αυτοκίνητα κάθε τύπου δεξιά κι αριστερά. Μικρά παιδιά αγνοώντας τις φωνές των γιαγιάδων ξεφωνίζουν τρέχοντας πάνω κάτω, κλωτσώντας μια πολύχρωμη μπάλα.
Ένας μεθυσμένος μεσήλικας, παραπατώντας, προσπαθεί να ισορροπήσει, βαδίζοντας στο σχήμα του "οκτώ" και αραδιάζεται στο ξύλινο παγκάκι του πάρκου, βήχοντας και βλαστημώντας.
Ένα παλιό ταλαιπωρημένο κίτρινο αυτοκινητάκι, φτάνει στην πλατεία, αγκομαχώντας και με έναν υπόκωφο θόρυβο, παρκάρει σε μια κενή θέση, αφήνοντας μια μαύρη στήλη καπνού.
Ανοίγοντας τις πόρτες του, μπορείς να διακρίνεις έναν 60χρονο άντρα με γκρίζα μαλλιά να βγαίνει. Ξοπίσω του ένα μικρό παλικαράκι γύρω στα 16, και πιο πίσω, ξεπροβάλλει ένα κοριτσάκι γύρω στα 10.
Με γοργές κινήσεις ο άντρας, βγάζει από το φθαρμένο του παλτό ένα κλαρίνο, ενώ ο νεαρός πίσω του έχει ζωσμένο στον ώμο του ένα ακορντεόν.. Το μικρό κοριτσάκι, συμπληρώνει το σύνολο έχοντας στα μικρά μαυρισμένα χεράκια του ένα ντέφι. Την ματιά σου κλέβουν τα ολόμαυρα θλιμμένα ματάκια του, που ανάμεσα στα άλουστα αχτένιστα μαλλιά, ξεπροβάλλουν φοβισμένα, αλλά με μια σπίθα, που θαρρείς, ότι το μικρό πλασματάκι είναι 30 χρόνων.
Με γρήγορες, επαγγελματικές κινήσεις, το μουσικό τρίο, αφού κάνει μια μικρή, υποτυπώδη πρόβα, κατευθύνεται στα μαγαζιά, ελπίζοντας να μαζέψει την αγάπη των θαμώνων.
Αγνοώντας τις στραβές, λοξές ματιές των καταστηματαρχών, η ιδιότυπη ορχήστρα, εισβάλλει στα ζεστά μαγαζιά και με εορταστικούς σκοπούς, προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή των ανέμελων πελατών.
Κάποιοι, που παίζουν χαρτιά σε μια γωνιά, αφήνουν για λίγο την ενασχόλησή τους και χαμογελώντας, απολαμβάνουν την μουσική έκπληξη.
Κάποιοι άλλοι, γυρίζουν την πλάτη τους δυσανασχετώντας, και ρίχνονται στο ποτό τους με ύφος βλοσυρό.
Το μικρό κοριτσάκι, με κοφτές, επαγγελματικές κινήσεις, διασχίζει το μαγαζί, προτείνοντας το ντέφι, προσπαθώντας να κάνει τους πελάτες να ρίξουν κάποιο κέρμα. Κάποιοι ανταποκρίνονται, κάποιοι πάλι χαμηλώνουν τα μάτια τους και σιωπούν. Το μικρό κοριτσάκι μαζεύοντας το σχετικά μεγάλο πολύχρωμο φουστανάκι της, που μάλλον της το χάρισε κάποια φιλάνθρωπη κυρία, αφού έκανε τον γύρο του μαγαζιού, κοιτάει στα μάτια τον αρχηγό της ορχήστρας και με ένα νεύμα του, πλησιάζει προς την έξοδο, μαζεύοντας τα λίγα κέρματα από το ντέφι-κουμπαρά.
Σειρά έχει το επόμενο κατάστημα και το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται.
Μετά από λίγη ώρα, το μικρό κοριτσάκι με τους υπόλοιπους της μπάντας, κατηφορίζει τον δρόμο προς το αυτοκίνητο, που τους έφερε, σέρνοντας τα κατά δυο νούμερα μεγαλύτερα παπούτσια της.
Η αποστολή τους τελείωσε και από τα στενάχωρα βλέμματά τους, μπορείς να διακρίνεις, ότι δεν πήγαν και πολύ καλά οι εισπράξεις.
Ο γκριζομάλλης αρχηγός, κρατώντας στη ροζιασμένη χούφτα του λίγα κέρματα, φαίνεται να μονολογεί-ποιος ξέρει τι- και με βήμα γοργό δίνει το σήμα για αναχώρηση, προς τον επόμενο προορισμό.
Έχει σκοτεινιάσει για τα καλά και η μικρή πλατεία, φωτίζεται από τα χρυσοκίτρινα κοινόχρηστα φώτα.
Σε μια γωνιά της, σου αποσπά την προσοχή ένα φωταγωγημένο μίνι μάρκετ, που με την πραμάτεια του σε περίοπτη θέση, σε έλκει, έχοντας αραδιασμένα τα κάθε λογής θέλγητρα για μικρούς και μεγάλους.
Οι τρεις ήρωές μας σταματούν και ο ηλικιωμένος αρχηγός μετράει τα λιγοστά του χρήματα.
Αγοράζει ένα πακέτο τσιγάρα και χαμογελώντας στον ιδιοκτήτη τον καληνυχτίζει, αποκαλύπτοντας τα κιτρινισμένα-σάπια δόντια του, κάτω από το μουστάκι του.
Αγνοώντας τις επίμονες εκκλήσεις-παρακαλετά του μικρού κοριτσιού να του αγοράσει ένα γλειφιτζούρι, δίνει το σήμα για να αναχωρήσουν.
Κι ενώ τα τρία ταλαιπωρημένα πλάσματα παίρνουν το δρόμο για το αμάξι τους, ο πωλητής, βλέπει με την άκρη του ματιού του, στη γωνία με τα αραδιασμένα, λαχταριστά κρουασάν, ένα μικρό χεράκι, να αρπάζει ένα από αυτά και να εξαφανίζεται.
Το μικρό κοριτσάκι, ωθούμενο από την πείνα ή από ποιος ξέρει τι, βάζει το γλυκό λάφυρο στον κόρφο της και τρέχοντας, πάει να προλάβει τους υπόλοιπους που έχουν απομακρυνθεί.
Ο ξαφνιασμένος πωλητής, κάθεται στη καρέκλα του και κοιτάζοντας το μικρό κοριτσάκι να χάνεται στη γωνία, μονολογεί:
"Στο καλό μικρή μου. Καλά Χριστούγεννα".
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.