Μα τι λέω;
Ένα αταίριαστο ονοματικό σύνολο έρχεται να παριστάνει τον τίτλο σε ένα κείμενο που μόνος του σκοπός είναι να με κάνει να νιώσω καλύτερα. Δεν ξέρω αν το έχεις νιώσει ποτέ.. Εγώ το νιώθω συχνά. Νιώθω το κεφάλι μου να κατακλύζεται από σκέψεις γεμάτες νευρικότητα. Δεν μπορεί να ηρεμήσει το κορμί και το μυαλό μου. Είναι σαν κάτι να με κατατρώει. Πάντα αναρωτιόμουν τι μπορεί να είναι αυτό και γιατί το νιώθω.
Έρχεται λοιπόν κάποια στιγμή το πλήρωμα του χρόνου και κάποια αναπάντητα ερωτήματα ξαφνικά παίρνουν την απάντηση τους. Έτσι λοιπόν κατάλαβα πως αυτά είναι σημάδια που δεν πρέπει να αγνοήσω. Είναι η υπομονή μου που κρούει τον κώδωνα του κίνδυνου. Είναι εδώ για να μου υπενθυμίσει πως αυτός που πρέπει να προστατεύω και να υπερασπιστώ είναι μονάχα ο εαυτός μου.
Ο καθένας σ αυτή τη ζωή έχει καθήκον να προσέχει το εγώ του. Παρόλα αυτά σε καμία περίπτωση αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συγκριθεί με τον εγωισμό και τον εγωκεντρισμό. Αλλά αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να προφυλάξουμε ότι πολυτιμότερο έχουμε. Αν δεν υπάρχεις εσύ τι αξία έχουν όλα τα άλλα;
Έτσι λοιπόν θέλω να φανταστείς την υπομονή σαν ένα υγρό που γεμίζει σταγόνα-σταγόνα μια δεξαμενή. Αν αυτή η δεξαμενή δεν αδειάσει ποτέ τότε θα ξεχειλίσει. Και τότε θα πνίξει κάθε θετικό συναίσθημα που φιλοξένει η ψυχή μας. Και προσοχή… Τα συναισθήματα απευθύνονται σε όλους. Όχι μονό αυτούς που προκάλεσαν την υπερχείλιση. Θα ήταν σωτήριο αν αυτή η δεξαμενή άδειαζε που και που.
Αδειάστε τις ψυχές σας από αρνητικές σκέψεις και αισθήματα. Μην αφήνετε το νου σας να δέχεται χωρίς καμία επεξεργασία ότι του προσφέρουν. Γιατί η υπομονή είναι βόμβα. Από ένα σημείο και έπειτα δεν ελέγχεις τη στιγμή της έκρηξης. Πολλές φορές μπορεί ακόμα και να αγνοείς την ύπαρξη της προσπαθώντας να πείσεις πρώτα από όλους τον εαυτό σου ότι είσαι ήρεμος. Σιγά σιγά όμως αυτή η βόμβα θα εκραγεί.
Και μάντεψε ποιο θα είναι το πρώτο θύμα. Εσύ… Εσύ που καιρό τώρα ψιθύριζες από μέσα σου φοβισμένα: ΥΠΟΜΟΝΗ. Συμβούλευες τον εαυτό σου να υπομένει μια κατάσταση που ήταν προδιαγεγραμμένο ότι δεν θα λήξει έτσι απλά. Σταμάτα να προσπερνάς νομίζοντας πως θα ξεπεράσεις στιγμές που ήθελες να διαλύσεις τα πάντα από το θυμό σου. Σταμάτα να δίνεις παράταση στα αισθήματα σου.
Η κάθε στιγμή που βιώνεις είναι ξεχωριστή και επιζητά διαφορετική αντιμετώπιση. Δεν λύνονται όλα με ένα σιωπηλό χαμόγελο. Πολλές φορές οι κουβέντες έχουν λόγο ύπαρξης. Χρησιμοποίησε τες λοιπόν και απόδειξε σε όποιον αποφάσισε να εξαντλήσει την υπομονή σου πως δεν θα τα καταφέρει. Μην του δώσεις αυτή την ικανοποίηση.
Γιατί σε μια έκρηξη θύματα δεν είναι μόνο αυτοί που την προκάλεσαν, άλλα και όσοι βρίσκονται κάπου εκεί τριγύρω. Αυτοί είναι ως συνήθως τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Για αναλογίσου λοιπόν, αξίζει;;;
Γράφει η Χρύσα Λαμπρινούδη
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.