ΜΑΡΙΑ Γ. ΤΖΑΝΑΚΟΥ- ΤΟ ΠΕΠΛΟ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ
Το συμβούλιο έληξε
Τα σύννεφα αποφάσισαν
Σφιχταγκαλιάστηκαν
Εναντιώθηκαν στα προστάγματα του Ήλιου
Έμειναν ακίνητα
Ακίνητα ανάμεσα στις σκάλες του Ουρανού
Γάμος θα γινότανε
Ο αρχηγός τους, βαστούσε ανάλαφρα το βελούδινο χέρι της Θεάς Βροχής
Τι ομορφιά!
Ο Άνεμος, σε μια γωνιά περίμενε την μέλλουσα σύζυγό του
Τι ανυπομονησία!
Το κατάλευκο πέπλο της έσταζε διαμαντένιες δροσοσταλίδες
Αναζωογόνηση της φύσης
Λίμνες
Ποτάμια
Θάλασσες
Πυκνά δάση
Απέραντη δροσιά!
Όλα τους τραγουδούσαν σκοπούς μελωδικούς
Άπλωναν ικετευτικά τα χέρια για μια μονάχα δροσοσταλίδα μαγική
Τοπία υπέροχα ήταν
Αληθινά
Μπορεί και φανταστικά
Σίγουρα όμως θεσπέσια
Και η χαρά του γάμου συνεχιζότανε
Οι φτερωτοί ένοικοι των αιθέρων πίναν στην υγειά των μελλονύμφων
Όμορφη η φύση
Γλυκόπιοτο και μεθυστικό το κρασί
Μεθυστικό σαν τους μελωδικούς ρυθμούς της άρπας των χελιδονιών
Η Θεά Βροχή πλησίαζε τον Άνεμο
Χαιρότανε
Η υπέρτατη Θεά!
Μια Θεά που περιφρονητικά ύψωσε το βλέμμα της σε μιαν αχτίδα Ήλιου
Όμως
Αμέσως τα μάτια της κλείσανε
Τα έσφιξε
Δάκρυσαν από τον πόνο
Τα σύννεφα την κοιτούσαν τρομαγμένα
Ξέραν τις συνέπειες
Ουρλιαχτά!
Η Βροχή ξάφνου πέταξε το πέπλο της
Το ποδοπάτησε
Οι δροσοσταλίδες κυλούσαν ασταμάτητα
Βροχή
Η Βροχή έφερε πλημμύρα
Η πλημμύρα καταστροφές
Και οι καταστροφές θάνατο
Το ολόλευκο πέπλο έγινε μωβ
Κομματιάστηκε
Χρυσομαλλούσες Κόρες θρηνούσαν
Έπεφταν στο βρεγμένο χώμα
Κυλιόντουσαν
Κόβαν τις πλεξούδες τους
Τις θάβανε βαθιά
Βαθιά
Σε σημείο που ούτε ο Θεός δεν γνώριζε
Μπήγαν τα νύχια στα ολόλευκα πρόσωπά τους
Με δύναμη
Με θυμό
Και φόβο
Βλέπεις;
Ματωμένα τα πρόσωπά τους
Τώρα το χάος
Φωνές
Φωνές
Φωνές
Η Βροχή φωνάζει
Ζητάει συγχώρεση
Ικετεύει
Ικετεύει τον Ήλιο
Αναζητά το φως της
Και οι κόρες συνεχίζουν να θρηνούν
Θρήνος πάνω από φέρετρα αδειανά
Γκρεμισμένα σπιτικά γυρεύουν τον επίγειο παράδεισο των ονείρων των ιδιοκτητών τους
Τα «Γιατί» και «Πώς» πνίγονται ταξιδεύοντας σε αγριεμένες θάλασσες
Αγριεμένες;
Ο Ήλιος ετοιμάζει τις ηρεμιστικές ενέσεις
Μόλις πριν λίγο ο Άνεμος ταπεινωμένος είχε συνθηκολογήσει
Μα ποιος θα ξαναυφάνει το κουρελιασμένο πέπλο;
Αληθινά, αυτό κανείς δεν το λογαριάζει
Συλλογή: Συμπαντικές Καταδύσεις, Αθήνα 2005
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.