Της Χριστίνας Καζανιάτορα.
«Σήμερα το πρωί που βγήκα στην αυλή είδα πως η σκυλίτσα μου γέννησε, παρατήρησα πως η ανάσα της ακουγόταν κάπως έντονα. Ήταν καθισμένη στη φωλιά της, μα νομίζω…θα έπαιρνα όρκο δηλαδή, πως άκουγα την ανάσα της, ενώ ρυθμικά κουνούσε την ουρά της»
Άκουγα καθαρά την ανάσα της…
Σπουδαίο πράγμα σκέφτομαι. Για κοίτα κάτι τόσο σημαντικό, πώς περνάει στα αζήτητα κάθε μέρα.
Βλέπεις, η καρδιά σαν ανθρώπινο όργανο, κλέβει τη δόξα έναντι των υπολοίπων, τραβά πάνω της σα μαγνήτης όλα τα ‘’βλέμματα’’
Και τι δεν έχει ειπωθεί γι΄αυτήν
Έπειτα έρχεται το μυαλό. Άλλο καμάρι από κει!
Μυαλό για να σκεφτείς, μυαλό για να κρίνεις, μυαλό για να αποφασίσεις.
Πριν τη καρδιά όμως και πριν το μυαλό, θέλεις την Ανάσα.
Κι αν η καρδιά, είναι το πρώτο εμβρυακά όργανο που σχηματίζεται και ορίζει την έννοια μας ως ζωντανή ψυχή, αυτό που σου χρειάζεται σα γεννηθείς για να πάρεις την πρώτη σου ανάσα, ερχόμενος σε αυτό τον κόσμο, είναι κάτι άλλο…
Μπορούμε να ζήσουμε δίχως φαγητό για εβδομάδες, δίχως νερό κάποιες μέρες, χωρίς να γυμνάσουμε ούτε έναν μυ του σώματός μας, μια ολόκληρη ζωή!
Δίχως οξυγόνο όμως, με μαθηματική ακρίβεια, μετράμε μερικά λεπτά προτού αρχίσουν ένα, ένα να πεθαίνουν τα κύτταρα μας.
Οι Πνεύμονες…Όλα αρχίζουν από δω.
Αυτό το ζωτικό όργανο είναι υπεύθυνο για την ανάσα μας
Αυτοί δημιουργούν μια αναπνευστική οδό, που κάνει απλά ένα κύκλο αέρα
Μέσα τους γίνονται οι κατάλληλες επεξεργασίες αυτού του αέρα. Και έπειτα μας τον διοχετεύουν σε μορφή οξυγόνου.
Από αέρας, οξυγόνο
Από οξυγόνο σειρά παίρνει το αίμα, σε μια τρελή διαδρομή σε όλο μας το κορμί!
Αυτό το λες και μαγικό ταξίδι
Τέλειο μου ακούγεται! Ένα Θαύμα της φύσης είμαστε
Μια τέλεια καλοκουρδισμένη μηχανή, που κανείς εφευρέτης δεν θα μπορούσε να φτιάξει.
Απλή; Καθόλου, πολύ περίπλοκη κιόλας τι λες.
Αναπνοή!
Τι ωραία λέξη η Αναπνοή…
Αναπνέω, άρα ζω και υπάρχω
Αυτή είναι ο φωτεινός σηματοδότης σε όλα τα μηνύματα που θα πάρεις.
Αργή, ήρεμη, κοφτή, λαχανιασμένη, πολύ πριν τα λάβεις στον εγκέφαλο, παρατήρησε την…
Σου έχει δώσει ήδη το ρυθμό!
Αν αυτή η ανάσα βγαίνει αχνά και αδύναμα και το οξυγόνο σε εγκαταλείπει, έρχονται «δυο χείλη» και σου δίνουν το φιλί της ζωής!
Δυο χείλη που στέλνουν ένα νέο αέρα, ζεστό, για να ενεργοποιήσει τους Πνεύμονες ώστε να πάρεις, πάλι ζωή, πάλι ανάσα.
Γι΄αυτό μη μου τους υποτιμάτε καθόλου, το μόνο που σας ζητούν είναι οξυγόνο! Τα υπόλοιπα είναι στο χέρι Αυτού που μας δημιούργησε.
Κι αν για οποιοδήποτε λόγο δε βρεθούν «δυο χείλη» για να πάρετε ανάσα, βρείτε το δικό σας οξυγόνο κάπου αλλού…
Ίσως να βρίσκεται κρυμμένο σε μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα, παρέα με το σκύλο σας!
Ίσως πάλι είναι χωμένο σε ένα ράφι στη βιβλιοθήκη σας…ένα βιβλίο για παράδειγμα
Ή ακούγοντας την αγαπημένη σας μουσική!
Βρείτε το, ψάξτε το στα πιο απίθανα μέρη, στα πιο απλά πράγματα. Υπάρχει εκεί και σας περιμένει!
Το δικό μου το βρήκα…πρέπει να σας πω, πως και εγώ το έχασα για λίγο…κυριολεκτώ. Όταν το ξαναβρήκα ήταν σε αυτούς που αγαπώ!
Αυτοί ήταν το δικό μου οξυγόνο που με κράτησε ζωντανή!
Αυτοί ήταν η δική μου Αναπνοή.
ΠΗΓΗ...http://www.anapnoes.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.